Rozdział 2

Postępowanie w stosunku do osób nadużywających alkoholu

Art. 21

1. Leczenie odwykowe osób uzależnionych od alkoholu prowadzą stacjonarne i

niestacjonarne zakłady lecznictwa odwykowego oraz inne zakłady opieki zdrowotnej.

2. Poddanie się leczeniu jest dobrowolne, nie pobiera się opłat za leczenie odwykowe w zakładach opieki zdrowotnej.

Art. 22

1. Zadania ministra: minister spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia:

- organizację, kwalifikacje personelu, zasady funkcjonowania i rodzaje zakładów

lecznictwa odwykowego, i innych zakładów opiekujących się uzależnionymi oraz zasady współdziałania z instytucjami publicznymi i organizacjami społecznymi;

- warunki, jakie powinny spełniać zakłady lecznicze dla osób uzależnionych od

alkoholu prowadzone poza publicznymi zakładami opieki zdrowotnej;

- regulaminy stacjonarnych zakładów lecznictwa odwykowego oraz domów

pomocy społecznej dla osób uzależnionych od alkoholu (porozumienie z min. sprawiedliwości)

2. Zarząd województwa organizuje na obszarze województwa całodobowe zakłady

lecznictwa odwykowego oraz wojewódzki ośrodek terapii uzależnienia i współuzależnienia.

3. Starosta organizuje na obszarze powiatu inne zakłady

lecznictwa odwykowego.

4. - Art. 39. - Organy samorządu terytorialnego w miastach liczących ponad 50 000 mieszkańców i organy powiatu mogą organizować i prowadzić izby wytrzeźwień.

Art. 23.

1. Członkowie rodziny osoby uzależnionej od alkoholu, dotknięci następstwami

nadużywania alkoholu przez osobę uzależnioną, dostają świadczenia zdrowotne w zakresie terapii i rehabilitacji współuzależnienia oraz profilaktyki. Bezpłatne

2. Dzieci osób uzależnionych od alkoholu, dotknięte następstwami nadużywania

alkoholu przez rodziców, uzyskują bezpłatnie pomoc psychologiczną i socjoterapeutyczną

w publicznych zakładach opieki zdrowotnej i publicznych poradniach

specjalistycznych oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych i

resocjalizacyjnych.

3. Pomoc niesiona dzieciom przez osoby lub instytucje może być udzielona wbrew

woli rodziców lub opiekunów będących w stanie nietrzeźwym.

Art. 24 - 25

Osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego,

demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają

spokój lub porządek publiczny, kieruje się na badanie przez biegłego - wydania

opinii o uzależnienia od alkoholu i wskazania zakładu leczniczego. Na takie badanie kieruje gmina. Te osoby można do poddania się leczeniu zakładzie lecznictwa odwykowego.

Art. 26-32

Procedura skierowania takiej osoby na leczenie:

- O poddaniu się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego

orzeka sąd rejonowy w postępowaniu nieprocesowym.

- Sąd wszczyna postępowanie na wniosek gminnej komisji rozwiązywania problemów

alkoholowych lub prokuratora. Do wniosku dołącza się zebraną dokumentację

wraz z opinią biegłego (jeśli jej nie ma sąd zarządza takie badanie); biegłego oraz sposób sporządzania opinii określa min. zdrowia w porozumieniu z min. sprawiedliwości.

- sąd może zarządzić oddanie badanej osoby pod obserwację w zakładzie leczniczym ( 2 tyg.; max 6 tyg.) - tam ma obowiązek poddać się badaniom psychologicznym i psychiatrycznym oraz zabiegom niezbędnym do wykonania podstawowych badań laboratoryjnych (wykonywanych przez pracowników służby zdrowia)

- przed wydaniem postanowienia sąd wysłuchuje osobę, której postępowanie dotyczy

- można wnieść zażalenie od postanowienia sędziego

- orzeczenie zapada po przeprowadzeniu rozprawy (rozprawa powinna się odbyć w ciągu 1 miesiąca od wpłynięcia wniosku

- sąd wzywa osobą, której nakazał leczenie do dobrowolnego stawienia się w oznaczonym czasie w wyznaczonym zakładzie. Osoba ta nie może opuszczać terenu zakładu bez zezwolenia kierownika

- jeśli osoba uchyla się od podjęcia leczenie lub obserwacji w zakładzie - może przymusowo doprowadzić ją policja

- zakłady państwowe przyjmują na leczeni poza kolejności osoby zobowiązane do tego przez sąd

- osoba taka może mieć ustanowionego kuratora, ma wtedy obowiązek stawiania się na

wezwanie sądu lub kuratora i wykonywania ich poleceń. (może dzięki temu mieć skrócony czas leczenia)

Art. 34-35

- Obowiązek poddania się leczeniu trwa tak długo, jak tego wymaga cel leczenia,

nie dłużej jednak niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się postanowienia.

- sąd może zmienić rodzaj zakładu; zakład też może przekierować taką osobą do innego zakładu z przyczyn leczniczych.

- o ustaniu obowiązku poddania się leczeniu przed upływem okresu wyznaczonego decyduje sąd na wniosek osoby zobowiązanej, zakładu leczącego, kuratora,

prokuratora lub z urzędu, po zasięgnięciu opinii zakładu, w którym osoba

leczona przebywa

- sąd może zdecydować o ubezwłasnowolnieniu osoby z obowiązkiem poddania się leczeniu

Art. 36.

- sąd ma prawo kontrolować takie zakłady, minister spraw. + min. zdrowia - określenie zasad

Art. 37.

NIELETNI

1. Osoby umieszczone w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich,

uzależnione od alkoholu, mają obowiązek poddania się zarządzonemu leczeniu

odwykowemu.

2. Leczenie odwykowe zarządza administracja zakładu lub schroniska w stosunku

do małoletniego za zgodą przedstawiciela ustawowego, a w razie jej braku, jak

również w stosunku do osoby pełnoletniej - za zezwoleniem sądu wykonującego

orzeczenie, wydanym po zasięgnięciu opinii biegłego.

Art. 40-42

- Osoby w stanie nietrzeźwości, które swoim zachowaniem dają powód do zgorszenia

w miejscu publicznym lub w zakładzie pracy, znajdują się w okolicznościach

zagrażających ich życiu lub zdrowiu swoim lub innych, mogą zostać doprowadzone do izby wytrzeźwień, zakładu opieki zdrowotnej lub innej właściwej placówki. Jeśli takich placówek nie ma - do Policji

- za doprowadzenie i pobyt w izbie wytrzeźwień lub jednostce Policji pobierane są

opłaty

- osoby te pozostają tam aż do wytrzeźwienia, nie dłużej niż 24 godziny. Osoby do lat 18 umieszcza się w odrębnych pomieszczeniach, oddzielnie od osób dorosłych

- takie osoby mogą wnieść zażalenie do sądu rejonowego doprowadzenia lub zatrzymania

w terminie 7 dni od daty doprowadzenia bądź zatrzymania - mogą domagać się zbadania zasadności i legalności doprowadzenia, jak również decyzji o zatrzymaniu oraz prawidłowości ich wykonania; jeśli było bezzasadne lub nielegalne lub nieprawidłowe - zawiadamia się prokuraturę

- O umieszczeniu w izbie wytrzeźwień zawiadamia się niezwłocznie:

- w przypadku małoletnich - ich rodziców lub opiekunów oraz sąd opiekuńczy;

- w przypadku innych osób - na ich żądanie, wskazane przez nie osoby.

- Pieniądze, przedmioty wartościowe i napoje alkoholowe znajdujące się przy osobach - zatrzymuje się w depozycie; z tych depozytów można potrącać opłaty za pobycie w takiej izbie.

- jeśli osoby przyjęte do izby wytrzeźwień stwarzają zagrożenie dla życia

lub zdrowia własnego lub innej osoby, niszczą przedmioty wokół siebie - może być zastosowany przymus bezpośredni, polegający na przytrzymywaniu (unieruchomienie przez użycie siły - krótkotrwałe) lub unieruchomieniu (dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa)

- Minister zdrowia w porozumieniu z ministrem spraw wewnętrznych określi, ryb doprowadzania i przyjmowania do izb wytrzeźwień, jednostek Policji, innych placówek

oraz zwalniania z tych izb, jednostek i placówek, a także organizację

izb wytrzeźwień oraz innych placówek, wymagania dotyczące

kwalifikacji pracowników i warunków technicznych pomieszczeń, zakres

opieki zdrowotnej nad doprowadzonymi tam osobami oraz maksymalną wysokość

opłat związanych z pobytem.

1

---