Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia 1994r. ( opracowanie )
Rozdział 3. Postępowanie lecznicze. Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego.
Osoba z zaburzeniami psychicznymi może być poddana badaniu psychiatrycznemu bez zgody tej osoby jeśli jej zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych może zagrażać bezpośrednio życiu swojemu albo życiu i zdrowiu innych osób. W przypadku osoby małoletniej lub ubezwłasnowolnionej całkowicie - także bez zgody jej przedstawiciela ustawowego. (Art. 21.1.)
Badanie przeprowadza lekarz psychiatra, w razie niemożności - inny lekarz. Przed przeprowadzeniem badania, lekarz winien uprzedzić osobę badaną ( lub jej przedstawiciela ustawowego ) o powodach przeprowadzania badania bez jej zgody. ( art.21.2)
W razie potrzeby lekarz zarządza bezzwłocznie przewiezienie badanego do szpitala. Przewiezienie osoby z zastosowaniem przymusu bezpośredniego powinno nastąpić w obecności lekarza lub pielęgniarki. (art.21.3)
Lekarz przeprowadzający badanie odnotowuje tę czynność w dokumentacji medycznej.
Przyjęcie osoby z zaburzeniami psychicznymi do szpitala psychiatrycznego następuje za jej pisemną zgodą na podstawie ważnego skierowania do szpitala. (art. 22.1.)
W nagłych przypadkach ( brak możliwości uzyskania pomocy lekarskiej przed zgłoszeniem się do szpitala ) osoba z zaburzeniami psychicznymi może być przyjęta, bez skierowania, za jej pisemną zgodą. ( art.22.1a)
W przypadku gdy osoba chora psychiczne bądź upośledzona umysłowo nie jest w stanie samodzielnie wyrazić zgody na przyjęcie do szpitala, czyni to sąd opiekuńczy. (22.2 )
W przypadkach nagłych osoba może być przyjęta do szpitala bez zgody sądu opiekuńczego. W takim przypadku, lekarz przyjmujący tę osobę ma obowiązek zasięgnięcia pisemnej opinii innego lekarza ( najlepiej psychiatry bądź psychologa ). ( 22.2a)
W przypadkach o których mowa w ust.2a, kierownik szpitala psychiatrycznego zawiadamia niezwłocznie sąd opiekuńczy w celu uzyskania zgody na pobyt tej osoby w szpitalu.
Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego osoby małoletniej lub ubezwłasnowolnionej całkowicie następuje za pisemną zgodą jej przedstawiciela ustawowego.
Osoba małoletnia powyżej 16 r.ż. lub osoba pełnoletnia całkowicie ubezwłasnowolniona, ma prawo wyrazić zgodę na przyjęcie pod warunkiem, że jest zdolna aby wyrazić taką zgodę. W przypadku sprzecznych oświadczeń w sprawie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego tej osoby i jej przedstawiciela ustawowego, zgodę na przyjęcie wyraża sąd opiekuńczy( art. 22.4. )
Przedstawiciel ustawowy, za zgodą sądu opiekuńczego, wyraża zgodę na przyjęcie osoby chorej psychicznie do szpitala psychiatrycznego. W przypadkach nagłych nie jest konieczne uzyskanie zgody sądu na przyjęcie do szpitala. ( art.22.5.) Lecz o każdorazowym przyjęciu osoby z zaburzeniami psychicznymi kierownik szpitala psychiatrycznego zawiadamia bezzwłocznie sąd opiekuńczy miejsca siedziby szpitala. ( art.22.6)
Osoba chora psychiczne może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez zgody wymaganej ( art.22 ) tylko wtedy, gdy jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu lub zdrowiu innych osób. ( art.23.1)
Lekarz obowiązany jest wyjaśnić choremu przyczyny przyjęcia do szpitala i poinformować go o jego prawach. ( art.23.3.)
Przyjęcie do szpitala wymaga zatwierdzenia przez ordynatora w ciągu 48 godzin od chwili przyjęcia. Kierownik szpitala zawiadamia o powyższym sąd opiekuńczy w ciągu 72 godzin od chwili przyjęcia. (23.4)
Osoba, której zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych zagraża bezpośrednio swojemu życiu albo życiu lub zdrowiu innym, a zachodzą wątpliwości czy jest cz jest ona chora psychicznie, może być przyjęta do szpitala bez zgody w celu wyjaśnienia wątpliwości (24.1.) Pobyt w szpitalu nie może trwać dłużej niż 10 dni (24.2 )
Sąd wszczyna postępowanie:
Na podstawie zawiadomienia
Na wniosek tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego, a także jej małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa bądź osoby z urzędu. (25.1., 2.)
Sąd opiekuńczy umarza postępowanie sądowe jeśli osoba przyjęta do szpitala początkowo bez jej zgody, wyrazi jednak zgodę na pobyt w tym szpitalu (26.1.)
Do szpitala psychiatrycznego może być również przyjęta osoba bez jej pisemnej zgody w następujących przypadkach:
Zachowanie wskazuje na to, ze nie przyjęcie do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego
Osoba jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych
O przyjęciu do szpitala bez zgody chorej osoby, decyduje sąd opiekuńczy na wniosek jej
małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, jej przedstawiciela ustawowego lub osoby
sprawującej nad nią faktyczną opiekę. ( 29.2.) W stosunku do osoby objętej oparciem
społecznym wniosek może zgłosić również organ do spraw pomocy społecznej. (29.3.)
Do wniosku ( art. 29.2.i 3. ) dołącza się świadectwo lekarza psychiatry. W przypadku jego braku lub gdy zostało ono wydane w okresie dłuższym niż 14 dni przed datą złożenia wniosku, sąd opiekuńczy zwraca wniosek. Świadectwo wydaje lekarz psychiatra. (art.30.2)
W przypadku stwierdzenia potrzeby wydania świadectwa lekarskiego lekarz psychiatra wyznacza termin badania i zawiadamia o tym osobę. W razie uchylenia się od badania, lekarz może zwrócić się do Policji o doprowadzenie tej osoby na badanie. (art.30.2.3.4.) Ostatecznie, badanie może odbyć się w miejscu pobytu osoby badanej, bez jej zgody, jeśli osoba odmawia poddania się badaniu.
Doprowadzenie przez Policje następuje w obecności lekarza lub pielęgniarki.
Wypisanie ze szpitala psychicznego osoby przebywającej tam bez jej zgody.
O wypisaniu ze szpitala osoby przebywającej w tym szpitalu bez jej zgody postanawia ordynator, jeśli uzna, że ustały przyczyny przyjęcia tej osoby w tym szpitalu. O tym fakcie powiadamiany jest sąd opiekuńczy.
Osoba przebywająca w szpitalu psychiatrycznym może złożyć wniosek o nakazie wypisania jej ze szpitala, co zostaje odnotowane w dokumentacji szpitalnej. (art.36.1)
Osoba przebywająca bez swojej zgody w szpitalu psychiatrycznym, jej przedstawiciel ustawowy, małżonek, rodzeństwo, krewni w linii prostej mogą żądać wypisania tej osoby ze szpitala psychiatrycznego dopiero po upływie 30 dni od uprawomocnienia się postanowienia sądu opiekuńczego w sprawie leczenia danej osoby. (art.36.2) W razie odmowy, osoba przebywająca w szpitalu lub odpowiednio inne osoby, mogą wystąpić do sądu opiekuńczego w terminie 7 dni od powiadomienia tej osoby.
Rozdział 4. Przyjęcie do domu pomocy społecznej.
Z domu pomocy społecznej korzystać mogą osoby chore psychicznie bądź upośledzone umysłowo - niezdolne do zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych oraz nie mające możliwości korzystania z opieki innych osób. (art.38.1.)
O przyjęciu do domu opieki społecznej w imieniu osoby niezdolnej do samodzielnego zaspokajania podst. potrzeb ( bez jej zgody ) mogą wystąpić: organ do spraw pomocy społecznej bądź kierownik szpitala psychiatrycznego ( 39.1.2.3.)
Rozdział 5. Postępowanie przed sądem opiekuńczym.
Do szpitala psychiatrycznego i domu opieki społecznej ma prawo wstępu o każdej porze sędzia w celu kontroli warunków oraz przestrzegania praw wobec osób tam przebywających. ( art.43.1)
Osobie przebywającej w szpitalu psychiatrycznym sąd opiekuńczy ustanawia na jej wniosek kuratora, a jeśli nie jest zdolna nawet do złożenia tego wniosku, sąd może ustanowić kuratora z urzędu.
Sędzia wizytujący szpital wysłuchuje osobę przyjętą do szpitala nie później niż w terminie 48 godzin od otrzymania zawiadomienia ze szpitala. Sędzia może zarządzić natychmiastowe wypisanie osoby przebywającej w szpitalu psychiatrycznym w razie stwierdzenia że pobyt danej osoby jest bezzasadny. ( art.45.2)
W miarę potrzeby sąd zawiadamia o rozprawie małżonka osoby, której postępowanie dotyczy, oraz osobę sprawującą nad nią faktyczną władzę; mogą oni wziąć udział w każdym stanie sprawy, wówczas stają się jej uczestnikami. ( art.46.1)
Przed wydaniem postanowienia sądowego, sąd jest zobowiązany uzyskać opinię lekarza psychiatry. Biegłym nie może być osoba, która uczestniczyła w podjęciu decyzji o przyjęciu/odrzuceniu ze szpitala osoby chorej psychicznie. ( art.46.2)
Sąd może zarządzić przez Policję doprowadzenie osoby psychicznie chorej do publicznego zakładu psychiatrycznego w przypadku, gdy ta osoba odmawia poddania się badań. Doprowadzenie przez Policję następuje w obecności lekarza/pielęgniarki.
Do czasu przyjęcia osoby do domu pomocy społecznej (na czas rozprawy sądowej) organ do spraw pomocy społecznej powinien zapewnić jej niezbędną pomoc. ( art. 46.3)