SPOTKANIE WIGILIJNE - SCENARIUSZ
Grupa - 6-latki ,,Wiewiórki”
Data: 16.12.2014r.
Prowadzący:
4. Przebieg:
Dekoracja - stoł pusty, z boku leży sianko, obrus, talerzyki i widelce, opłatki w koszyczku, świeca ze stroikiem; za stołem w półkolu stoją dzieci, z boku stoją nakryte stoły, tak by można je było przenieść i dostawić do pustego stołu, który będą przygotowywać dzieci.
Dzieci:
Dzisiaj dzieci z rodzicami i gośćmi w przedszkolu się zebrały,
by uczcić dzień urodzin Jezusa, człowieka i Boga, Pana wiecznej chwały.
Cieszmy się tym świętem wszyscy i starsi i młodzi, pamiętając, że
bardzo dawno temu Zbawiciel świata się narodził.
W mieście Betlejem został zrodzony i w ubogiej stajence w żłóbku położony.
Dziecko 1:
W dzień Bożego Narodzenia radość wszelkiego stworzenia,
i my też się radujmy! Jezusa dziś uczcić chcemy
w naszym przedszkolu.
Dzieci (razem):
Już sala wysprzątana i choinka piękna stoi,
bombkami i stroikami obwieszona, o utraconym raju przypomina nam ona.
Bóg obdarzył rajem ludzi, lecz oni go oszukali
i za namową węża zakazany owoc z drzewa zerwali.
A choinka błyszczy się i świeci i dom na święta zdobi
i cieszy dorosłych i dzieci, a mieniąc się kolorami,
mówi nam, że narodzony Jezus obdarzy nas swoimi łaskami.
Kolęda ,,Choinka strojnisia”
Dziecko 2:
Jak obyczaj każe stary wg ojców naszych wiary,
przedstawimy, co umiemy, jak dzień narodzenia Jezusa
w domach polskich świętujemy.
Dziecko 3
Żebyśmy z naszej tradycji nic nie pomylili,
o podpowiedź rodziców i ciocie będziemy prosili.
Jeśli dobrze coś wykonamy, nagrodźcie nas brawami.
Teraz stół do wieczerzy nakrywamy, bo tak świętować zaczynamy.
Kolejne dziecko bierze sianko i roztrząsa je po stole.
Dzieci (razem):
Siano, sianko kwiatami i zielem pachnące, na polskiej rosło łące,
na sianku w żłóbku Maryja synka Jezuska w pieluszki uwija,
dlatego sianko na wigilijnym stole leży,
by w to, że Bóg w stajence się urodził uwierzyć.
Kolęda: ,,Gdy śliczna Panna”
Kolejna dwójka dzieci bierze obrus, rozkłada na sianie, inne dzieci pomagają.
Dzieci (razem):
Obrus biały i czysty, leży na ołtarzu
i zawsze na stole, kiedy świętujemy,
teraz, na pamiątkę narodzenia Jezusa,
kolację wigilijną na nim przygotujemy.
Dzieci, które rozkładały obrus, biorą teraz sztućce i talerze i kładą na stole.
Dzieci (razem):
A pamiętajcie o jednym nakryciu więcej:
Dzieci ustawiające talerze odpowiadają:
Bardzo dobrze o tym pamiętamy
i zawsze jedno nakrycie więcej na stole ustawiamy!
Dziecko 4:
Bo gdyby przyszedł ktoś potrzebujący albo jakiś spóźniony przechodzień, to godnie go trzeba ugościć. Tak w domach polskich postępujemy, a w czas wigilijnej wieczerzy, szczególnie wszystkim się dzielić należy. O staropolskim przysłowiu nie zapominamy a teraz wszystkim i sobie go przypominamy…
Wszyscy:
,,Gość w dom, Bóg w dom!”
Dziecko 5 (dziewczynka):
A co na stole stanie, powiedzcie, jakie znacie wigilijne danie,
gdy babcia mi je wymieniała zawsze kilkunastu potraw się doliczałam.
Dzieci (pierwsze wersy mówią razem, a potem pojedynczo wymieniają potrawy):
Na wigilijną wieczerzę potraw będzie wiele.
Mamy przygotują:
- chleb pachnący, świeży, upieczony, jak należy;
- karpia w galarecie lub śmietanie;
- albo inne rybne danie;
- będą śledzie;
- będą grzyby;
- uszka z barszczykiem czerwonym;
- mak z kluskami, miodem i bakaliami przyprawiony;
- i pierogi;
- i pierniki;
- jabłka, orzechy, migdały,
- będzie kompot z suszu cały
- i jeszcze inne tradycyjne specjały (dalej mówią wszystkie dzieci)
A my wiemy, że choć wielu z tych potraw nie zjemy,
to spróbować wszystkich trzeba,
żeby cało rok nie zabrakło nam powszedniego chleba.
Kolęda: ,,Już blisko kolęda”
Wybrane dziecko stawia stroik ze świecą, nauczyciel podchodzi i zapala świecę.
Dzieci (razem):
Nad Betlejem jasna gwiazda zaświeciła
i o narodzeniu Jezusa wszystkim oznajmiła,
a my by znak ten uczcić świecę zapalamy
i na wigilijnym stole ją ustawiamy.
Kolęda: ,,O gwiazdo betlejemska”
Dzieci (razem):
Teraz w dużym kole staniemy i opłatkiem się przełamiemy (dzieci łapią się za ręce, rozciągają wychodząc zza stołu, nauczyciel zaprasza rodziców do koła, po czym kontynuują).
Ale zanim to się stanie, będzie bardzo ważne czytanie, tak wieczerzę zaczynamy!
Rodzic (czyta):
,,W owym czasie przyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Wybrali się wszyscy, aby się zapisać, każdy do swojego miasta. Udał się też Józef z Galilei do Judei, do miasta zwanego Betlejem, żeby się zapisać z poślubioną Maryją, będącą w stanie odmiennym. Kiedy tam przybyli, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego syna, owinęła w pieluszki i położyła w żłobie, bo nie było dla nich miejsca w gospodzie”.
Nauczycielka:
Zawsze po czytaniu z Biblii opłatkiem się łamiemy.
Powiedzcie rodzicom, co to znaczy przełamać się opłatkiem.
Dzieci (razem):
Przełamać się opłatkiem, my wiemy, co to znaczy.
To dobrze życzyć wszystkim i winy im przebaczyć.
Nauczycielka podchodzi do każdego z koszyczkiem, by rodzice i dzieci mogli wziąć opłatek. Wszyscy składają sobie życzenia.
Nauczycielka:
Z opłatkiem białym stoimy tu między wami,
podzielimy się nim z dziećmi i rodzicami.
Ojców to naszych obyczaj prastary, symbol życzliwości, miłości i wiary.
Więc z serca płynące składamy wam życzenia:
zdrowia, szczęścia, powodzenia.
Żeby dzieci nam nie chorowały i zawsze szczęśliwe buzie miały,
żeby zawsze rodziców słuchały i bardzo ich kochały,
żeby oczy nie płakały niczyje, żeby w sercach nie było goryczy,
ale więcej radości i miłości.
Żeby dostatek w domach waszych i naszym przedszkolu gościł,
żebyście nam wybaczyli, jeżeli było coś z naszej strony nie tak,
jakbyście sobie tego życzyli.
Życzymy Wam pogodnych, rodzinnych i wesołych Świąt, moi mili.
Kolęda: ,,Dzisiaj w Betlejem” (śpiewają wszyscy)
Wspólna wieczerza: rodzice pomagają dosunąć stoły do tego, który nakryły dzieci, przedszkolaki obsługują gości, później się dosiadają, wręczają rodzicom upominek (choinka z pociętych rurek, udekorowana plasteliną). Wspólne kolędowanie, rozmowy.
Bibliografia: ,,Bliżej Przedszkola”