Terroryści dokonując swoich zamachów posługują się metodami, które są charakterystyczne dla ich przestępczej działalności. Przez wieki (o terroryzmie jako formie walki politycznej można mówić praktycznie do czasów antycznych) pozostały one niezmienne, zmieniały się natomiast narzędzia (środki walki), którymi terroryści się posługują. Postęp naukowo-techniczny odcisnął swoje piętno także na jakości terrorystycznego rzemiosła. Najnowsze zdobycze nauki i techniki, nawet w takiej dziedzinie jak informatyka, mogą i służą terrorystom w ich zbrodniczej działalności.
Powiązanie pomiędzy metodami działania a terroryzmem, jest tak silne w świadomości społeczeństw, że gdy nawet pospolity przestępca ucieknie się do nich w swoim działaniu, od razu okrzyknięty jest mianem terrorysty. Szczególnie, po mistrzowsku, wykorzystują to media czyniąc z każdego takiego wydarzenia akt terroryzmu. Tak jest np. w Polsce, kraju na dzień dzisiejszy wolnym od terroryzmu, w którym jednak przestępcy posługują się metodami terrorystów. Właściwe określenie tego zjawiska z naszego rodzimego podwórka, to nie terroryzm a terror kryminalny. Fakt, iż nie mamy własnego terroryzmu nie oznacza, że na terenie naszego kraju nie może dojść do zamachu terrorystycznego. Jak powszechnie wiadomo terroryzm nie zna granic, uderza tam gdzie jest najmniej spodziewany, w najmniej spodziewanym momencie. Przekonali się o tym Węgrzy na początku lat 90. W ich kraju również nie ma tradycji ruchów terrorystycznych. Mimo to palestyńska organizacja terrorystyczna dokonała zamachu na autobus wiozący rosyjskich emigrantów, pochodzenie żydowskiego, jadący na lotnisko w Budapeszcie. Na szczęście samochód-pułapka eksplodował zbyt wcześnie, powodując jedynie rany wśród pasażerów autobusu i policjantów go konwojujących.
Biorąc pod uwagę dotychczasowe analizę zamachów terrorystycznych, jakie miały miejsce na świecie, można wyspecyfikować najczęściej stosowane metody ataku terrorystycznego - należą do nich [1] :
- zamachy na życie konkretnych osób - jest to najstarsza znana forma działania terrorystów, stosowana powszechnie do dnia dzisiejszego. Cele ataku są często do przewidzenia, a terroryści niezmiennie przyznają się do niego po jego wykonaniu. Najczęściej zamachy skierowane są przeciwko: urzędnikom administracji państwowej, dyrektorom przedsiębiorstw, policjantom, żołnierzom, przywódcom partii politycznych.
- zamach bombowy - najczęściej stosowana metoda ataku stosowana przez terrorystów, daje sprawcy poczucie względnego bezpieczeństwa ponieważ może znajdować się z dala od miejsca eksplozji. Wybuch powoduje powstanie dużej siły niszczącej, w jego wyniku wiele osób zostaje rannych lub zabitych. Sama informacja o możliwości podłożenia ładunku wybuchowego powoduje powstanie paniki, operacja poszukiwania jest bardzo kosztowna, dezorganizuje i burzy porządek publiczny. Za stosowaniem materiałów wybuchowych w celu dokonania zamachu terrorystycznego przemawia również łatwość zdobycia komponentów do wyprodukowania bomby, można ją zrobić z produktów ogólnie dostępnych w sklepach.
- uprowadzenia pojazdów lub samolotów - porwania samolotów były dość powszechnym zjawiskiem w latach 60-tych i na początku lat 70-tych. Obecnie jest to bardzo rzadko stosowana metoda działania terrorystów. Uprowadzenia pojazdów z towarami powszechnego użytku są dość powszechnie stosowaną metodą przez organizacje latynoamerykańskie. Zdobyte tą drogą produkty rozdaje się wśród okolicznej ludności, zyskując przez to jej sympatię.
- uprowadzenia osób (kidnaping) - metoda ataku polegająca na przetrzymywaniu osoby lub osób w nieznanym miejscu, po to aby fakt ten wykorzystać jako element przetargowy w spełnieniu stawianych żądań. Terroryści przetrzymują ofiarę lub ofiary w odosobnionym miejscu, mają poczucie względnego bezpieczeństwa, policja i wojsko nie wiedzą o miejscu ich przebywania.
- wzięcie zakładników - sytuacja, w której terroryści przetrzymują osobę lub osoby, w celu użycia ich jako swoistego parawanu w negocjacjach z policją (władzą), oraz jako elementu mającego powstrzymać siłową interwencję policji lub wojsk (zakładnicy stanowią niejako tarczę osłaniającą terrorystów). W odróżnieniu od uprowadzenia, miejsce przetrzymywania osób (osoby) jest znane. Stosowanie tej metody, podobnie jak porwania samolotów występuje coraz rzadziej. Ma ona swoich zwolenników wśród tych organizacji, które pragną przez swój czyn uzyskać rozgłos. Sytuacje tego typu są zazwyczaj w centrum zainteresowania massmediów.
Opracował: dr hab. Kuba Jałoszyński, specjalista w zakresie przeciwdziałania i walki z terroryzmem.