Etyka - jest to nauka o moralności. Jest próba zrozumienia i opisania moralności, odpowiedzi na pytanie „jak być powinno?”. Dział filozofii zajmujący się oprócz badania moralności również tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne. Celem etyki jest dochodzenie do źródeł powstawania moralności, badanie efektów jakie moralność lub jej brak wywiera na ludzi oraz szukanie podstawowych przesłanek filozoficznych, na podstawie których dałoby się w racjonalny sposób tworzyć zbiory nakazów moralnych.
Moralność - zbiór zasad (norm), które określają co jest dobre (prawidłowe, nieszkodliwe), a co złe (nieprawidłowe, szkodliwe). To sposób postępowania jednostki ludzkiej przyjęty pośród większości za normę, będąca częścią dziedzictwa kulturowego danej organizacji kulturowej, która wywołuje negatywne lub pozytywne emocje innych jednostek.
Relatywizm to pogląd filozoficzny, wedle którego prawdziwość wypowiedzi można oceniać wyłącznie w kontekście systemu, w którym są one wypowiadane. Tym samym relatywizm stwierdza, że nie istnieją zdania niosące absolutną treść, których ocena byłaby identyczna i niezależna od jej kontekstu. Prawdziwość dowolnego sądu zależy od przyjętych założeń, poglądów czy podstaw kulturowych. Relatywizm kulturowy - pogląd głoszący, iż żadna praktyka kulturowa nie jest dobra ani zła sama w sobie, ale musi być oceniona w kontekście w jakim funkcjonuje.
Relatywizm etyczny (zw z wielokulturowością zespołów w pracy) głosi, że wartości i związane z nimi normy oraz oceny mają charakter względny, zmieniają się w czasie, są zależne od miejsca, i od osoby oceniającej. Szczególną odmianą relatywizmu jest indywidualizm gdzie przywiązuje się dużą wagę do cech jednostkowych. Zawiera się w formule nie ma i być nie może stałych celów, wszystkie są bowiem tymczasowe. Szanse: kreatywność, uczenie się od siebie, przełamywanie stereotypów, większa motywacja do pracy, poszerzanie horyzontów, znajomości. Zagrożenia: problemy z porozumieniem, podział na mniejsze grupki, spiski, patrzenie poprzez stereotypy, zanikanie tożsamości kulturowej, agresja, problemy z organizacją pracy.
Normy obyczajowe: nawyki zachowania się, rytuały czy sposoby ubierania się uznane w danej zbiorowości. Normy obyczajowe to reguły postępowania ludzi, które kształtowały się w ich świadomości pod wypływem nawyku, w wyniku wielokrotnego powtarzania w określonych okolicznościach tych samych zachowań. Normy obyczajowe nie oceniają zachowań ani ich nie wartościują. Określają raczej co wypada lub czego nie wypada robić. Obyczaje kształtują się we wszystkich strefach życia. Najczęściej maja zasięg lokalny.
Normy moralne(etyczne): maja one charakter absolutny, co oznacza bezwzględny nakaz lub zakaz określonego zachowania. Nie dotyczą tylko postępowania jednostki, ale mogą dotyczyć całych grup społecznych
Normy etyczne a normy obyczajowe:
Obyczajowe: nawyki, rytuały pod wpływem świadomości i nawyku nie oceniają ani nie wartościują zachowań.
Etyczne: charakter absolutny, nakazuje bądź czegoś to zakazuje.
Korupcja: nadużycie stanowiska publicznego w celu uzyskania prywatnych korzyści. Korupcja może w praktyce powstawać niezależnie od formy rządów. Poziom korupcji może być bardzo różny, od drobnych przypadków wykorzystania wpływu lub faworyzowania w celu wyświadczenia lub oddania przysługi, przez zinstytucjonalizowane łapówkarstwo aż do skrajnej postaci - kleptokracji (rządów złodziei), gdzie porzucone zostają nawet zewnętrzne pozory uczciwości.
Wskaźnik korupcji jest publikowany co roku przez Transparancy International , czyli międzynarodową, pozarządową organizacje badającą, ujawniającą i zwalczającą praktyki korupcyjne przede wszystkim w życiu publicznym. Wskaźnik CPI ukazuje percepcję korupcji w danym kraju przez ludzi biznesu i analityków z całego świata, w tym ekspertów zamieszkałych w ocenianym kraju. Każdy kraj oceniany jest w skali od 10 (największa przejrzystość) do 0 (największa korupcja). Ranking układany jest według ilości uzyskanych punktów, od największej do najmniejszej.
Odpowiedzialność zawodowa związek moralny lub prawny odpowiadania za swoje lub czyjes czyny.Rodzaje: Administracyjna, cywilna, dyscyplinarna, etyczna, karna, konstytucyjna, moralna Odpowiedzialnosc zawodowo-prawna: może poniesci ja każdy, jest ona scisle okreslona w zależności od wykonywanych profesji przez normy prawne. Odpowiedzialnosc moralna - swiadomwe i dobrowolne dzialanie, które jest zgodne z określonymi regulami; nie przestrzeganie jej prowadzi do poniesienia sankcji moralnych. Odpowiedzialnosc zawodowo-moralna - jest zalezna od wartości morlanych jakimi kieruje się człowiek, w zależnośći od osoby granice mogą być rozbieżne. Odpowiedzialność zbiorowa: Zastosowanie sankcji wobec całej grupy, gdy czyn został popełniony jedynie przez niektóre jednostki należące do tej grupy, może mieć miejsce jeżeli nie można znaleźć bezpośrednio winnych zdarzenia.
Odpowiedzialność firm: można podzielić na wewnętrzną oraz zewnętrzną. Ta pierwsza dotyczy przede wszystkim tego czy przedsiębiorstwo stosuje zasadę odpowiedzialności w ramach swojej wewnętrznej struktury np. w stosunku do pracowników, tj. czy zapewnia im bezpieczną i godną prace, jak zarządza zasobami ludzkimi, czy surowcami. Zewnętrzna odpowiedzialność obejmuje takie zagadnienia jak: stosunek do inwestorów, klientów, władz, to jak przedsiębiorstwo dba o środowisko naturalne, jaki jest jego wpływ na lokalną społeczność .
Kodeks etyczny: spisane normy Odpowiadające na pytanie jak ze względów moralnych przedstawiciele danego zawodu powinni, a jak nie powinni postępować. Funkcje: doradcza oraz kontrolna (formułuje i upowszechnia standardy zachowań), wychowawcza, edukacyjna, przestrogi przed pułapkami, zmniejszenie kosztów-zwiększenie zysków, poprawa wizerunku i reputacji firmy, dodatkowe aktywa firmy, ograniczenie korupcji.
Technika: całokształt środków i czynności wchodzących w zakres działalności ludzkiej związanej z wytwarzaniem dóbr materialnych, a także reguły posługiwania się nimi. Wartości hołdowane: racjonlsco, nowoczescnosc, ujednolicenie, kontrola, systematyczność, niezawodność, orientacja techniczna. Odrzucane: intuicja, fantazja, swobowa, uczciwość, emocjonalność, orignalnosc, doskonałość.
Tolerancja: oznacza cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowanie cudzych uczuc, poglądów, upodoban, wierzen, obyczajow i postepowania choćby całkowicie odmienneg od wlasnych albo zupełni z nimi sprzeczne
Protestantyzm: Praca jest drogą do poznania zamysłów Boga. Zbliżenie się człowieka do Boga. Zawód=profesja (Jeśli jest owe przeznaczenie to mamy sukces, a jeśli nie ma sukcesu to trza pracować ciężej i jeśli nie przynosi efektu to to nie jest moje przeznaczenie i szukam innej profesji, ale są zwolennikami 1 pracy i dążą do perfekcji), sakralizacja pracy, ogromny szacunek dla pracodawcy, duży nacisk na sumienność, uczciwość oraz na to, że praca (stosunek do współpracowników, własnych obowiązków itp.) jest sposobem oddawania czci Bogu, pomnażanie ziemskiego bogactwa, biznesmen - dżentelmen. Predestynacja (albo posiadamy łaskę albo nie- św. Augustyn.), ascetyczne bogactwo - znak bożej łąski, ale nie można się nim chwalić bo to nie jest moje, nie zasłużyłem.
Judaizm: Przez pracę ludzie przekształcają świat - kontynuujemy proces tworzenia. BRAK RÓŻNIC MIĘDZY ZAWODAMI praca fiz = praca umysł =>praca to gł. Praca fizyczna i co najważniejsze umysłowa (nakaz kształcenia się, znania pisma świętego), Niesie pomocy innym (pożyczki, jałmużna, opieka państwa), pożyczki sposobem inwestowania, Bogactwo (pochodzi tylko od Boga: nic nie jest moje, nie można być zachłannym, strategia lizbońska - idea zrównoważonego rozwoju - muszę to użytkować tak, aby pozostało dla przyszłego pokolenia, było nienaruszone). dzień wolny od pracy-szabat, spółka oparta na zasadach etycznych, brak moralności w zyciu gospodarczym (bogactwo, zachłanność praca). Prosbul polegał na tym, że wierzyciel przenosił swą należność na trybunał religijny. Mędrzec stwierdził, że dług taki nie jest już długiem u brata czy bliźniego, więc nie musi być darowany. Trybunał dochodził długu niezależnie od roku szabatowego, a ściągniętą należność przekazywał wierzycielowi.
Katolicyzm: praca jest obowiązkiem, praca jest dla człowieka, a nie człowiek dla pracy, otwarty dostęp do pracy i zawodu, obowiązek słusznego wynagradzania i sprawiedliwego podziału dóbr materialnych, odpoczynek od pracy w niedziele, każdy ma prawo inicjatywy gosp., odpowiedzialność za przeds. Powinna mieć na względzie dobro osób, a nie tylko wzrost zysków, „módl się i pracuj”, poszanowanie godności i praw ludzi w pracy, praca ma pozytywny, twórczy i wychowawczy charakter. Katolicyzm przeciwstawia się bezrobociu, wyzysku pracowników, rażącym różnicom pomiędzy ludzka praca, braku bezpieczeństwa pracy.
Funkcje kodeksu etycznego
Kodeksy etyczne pełnią funkcję wychowawczą
Kodeksy etyczne konkretyzują ogólnie tylko zarysowane w przepisach ustrojowych wzory zachowań
Kodeksy etyczne dostarczają laikom czytelnych kryteriów oceny zachowań danej grupy profesjonalistów
Kodeksy etyczne ograniczają korupcję
Stosunek do pracy i bogactwa w katolicyzmie
Oczywiście Kościół zachęca do ciężkiej i uczciwej pracy pozwalającej na poprawę swoich warunków materialnych, które to pozwalają na rozwój osobowościowy, a także całej wspólnoty - społeczeństwa. Dążenie do dobrobytu jest jedną z wytycznych Nauki Społecznej Kościoła.
Nie ma konfliktu między bogaceniem się, a podążaniem za Jezusem Chrystusem. Sam Jezus miał wielu zacnych i zamożnych przyjaciół, że wspomnę w tym miejscu tylko o Józefie z Arymateri...