Postępowanie z noworodkiem z krytyczną wadą serca
Iwona Maroszyńska
Klinika Intensywnej Terapii i Patologii Noworodka i Małego Dziecka UM w Łodzi
Klinika Neonatologii ICZMP w Łodzi
Definicja krytycznej wady serca u noworodka
Identyfikacja noworodków z krytyczną wadą serca
W okresie przedobjawowym
W stanie krytycznym
Postępowanie z noworodkiem z krytyczną wrodzoną przed przyjęciem do ośrodka referencyjnego
Prostaglandyna E1
Uzupełnienie objętości krwi
Leczenie zaburzeń oddychania
Wpływ parametrów wentylacji i tlenoterapii na układ krążenia
Analgezja i sedacja
Leczenia zaburzeń krążenia
Katecholaminy
Epidemiologia
Częstość wrodzonych wad serca
6-12/1000 urodzeń żywych
Pierwszy miesiąc życia
Diagnostyka 50 - 70%
Leczenie chirurgiczne 20-25%
Umieralność okołooperacyjna
Przed zabiegiem > 5% (TGA 5%)
Po zabiegu 0% - 2,5% (TGA ~ 1%)
Krytyczna wada serca
wada prowadząca do zgonu w pierwszym miesiącu życia, jeśli nie zostanie podjęte leczenie operacyjne lub interwencyjne
Krytyczne wady serca
Wady przewodozależne
Wady serca z przewodozależnym krążeniem płucnym - sinicze
Wady serca z przewodozależnym krążeniem systemowym - bez sinicy
Wady w których przewód tętniczy umożliwia mieszanie krwi (TGA)
Krytyczne wady serca
Wady z zastoinową niewydolnością krążenia
Krytyczne zwężenie zastawek aorty
Krytyczne zwężenie zastawek pnia płucnego
Całkowity nieprawidłowy restrykcyjny spływ żył płucnych
Wyniki leczenia
Diagnostyka
Identyfikacja noworodków z krytyczną wadą serca w okresie przedobjawowym
Rozpoznanie krytycznej wady serca u noworodka w stanie krytycznym
Postępowanie w ośrodku macierzystym
Transport
Diagnostyka prenatalna
Czułość - 60%
Specyficzność > 95%.
Polska
Kilka ośrodków wyniki porównywalne do UE i USA
Ogólnopolski Rejestr Patologii Kardiologicznych u Płodów
Wykrywalność wad serca - 40%
Wykrywalność ciężkich wad serca - 30%
Krytyczna wady serca
obraz kliniczny
Obraz kliniczny
Noworodek eutroficzny
Apg > 7pkt
10 do 25% noworodków z krytyczną wadą serca
Wypis do domu - zdrowe (Mellander 2006; Wren C 1999, 2007)
ICZMP
12% noworodków z krytyczną wadą serca
Posocznica
Wrodzone zapalenie płuc
Niedrożność przewodu pokarmowego/Martwicze zapalenie jelit
Program screeningowego pomiaru SpO2
POLKARD 2003-2005 (Błaż, Kawalec 2007)
Program screeningowego pomiaru SpO2
POLKARD 2003-2005 (Błaż, Kawalec 2007)
26 ośrodków
28 tys. noworodków
8% populacji urodzonych noworodków
15.03.2004-31.03.2005 Czułość - 87%
Specyficzność - 99,9%,
PPV - 35%
NPV -99,99%.
Podejrzenie wady serca
Pełne postępowanie diagnostyczne - rzadko możliwe w chwili załamania stanu ogólnego
Decyzje terapeutyczne podejmowane na podstawie oceny klinicznej
Różnicowanie
Różnicowanie
Różnicowanie
Leczenie
Zabezpieczenie przepływu przez PDA
Zapobieganie przeciążeniu krążenia płucnego
Zabezpieczenie przepływu systemowego
Transport tlenu do tkanek pokrywający aktualne zapotrzebowanie metaboliczne
Przepływ płucny : przepływ systemowy
Qp/Qs = 1:1 → SpO2 - 75-85%
Brak odpowiedzi na prostaglandyny
Weryfikacja wlewu prostaglandyny E1
Brak odpowiedzi na prostaglandyny
Weryfikacja wlewu prostaglandyny E1
Obciążenie wstępne
Leczenie zaburzeń oddychania
Leczenie zaburzeń krążenia
Qp:Qs=1
Zaburzenia oddychania
Zaburzenia oddychania
Zaburzenia oddychania
Wskazania do intubacji
Niewydolność oddechowa
Głęboka kwasica metaboliczna
Bezdech - objaw uboczny PGE1
Jak wentylować
PEEP - 4-12 cmH2O
Mała objętość oddechowa
MAP
ET > IT → PEEP > PIP
FiO2 - dostosowane do potrzeb pacjenta
Wada serca - wentylacja powietrzem (z wyboru)
SaO2 85-90% → Qp = Qs
Oddech spontaniczny pacjenta
Unikać alkalozy
Brak odpowiedzi na prostaglandyny
Weryfikacja wentylacji sztucznej
Wentylacja/układ krążenia
Tlen ↓ opór naczyniowy w krążeniu płucnym
↑ MAP
↑ opór naczyniowy w krążeniu płucnym
↑ ciśnienia śródpiersiowego
↓ powrót krwi żylnej do prawego przedsionka
↓ rzut serca
↓obciążenie następcze lewej komory
(Ciśnienie w aorcie - ciśnienie sródpiersiowe)
↑ przepływ wieńcowy
Hipotensja
Hipoperfuzja
CO↓
Kiedy należy leczyć hipotensję!
PPHN
Przewodozależny przepływ płucny
Zaburzenia perfuzji ???
Opóźniony powrót włośniczkowy
Oliguria
Kwasica metaboliczna
Strategia leczenia zaburzeń krążenia
Optymalizacja obciążenia wstępnego
kontrola objętości podawanych płynów
Poprawa kurczliwości mięśnia sercowego
leki o działaniu inotropowo dodatnim
Obniżanie obciążenia następczego - wazodilatatory (Guadrado 2002, Ravishankar 2003)
Leczenie zaburzeń krążenia
Leki o działaniu inotropowo dodatnim: dobutamina, dopamina
Szybki efekt terapeutyczny
Wzrost konsumpcji tlenu przez mięsień sercowy
Tachykardię
Ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu
Mniejsza wrażliwość receptorów β - słabszy efekt terapeutyczny
(Hoffman 2001)
Inhibitory fosfodwuesterazy
Amrinone, Milrinone (Chang 1995, Bailey 1999, Ramamoorthy 1998)
↑ kurczliwość
↓ obciążenie następcze obu komór
↓ oporu naczyniowego w krążeniu systemowym i płucnym
poprawę perfuzji w krążeniu wieńcowym
(Baim 1989, Shipley 1996)
Nie zwiększają zużycia tlenu przez mięsień sercowy
Nie wykazują działania chronotropowego dodatniego
(Bailey 1999)
Synergizm z innymi preparatami o działaniu inotropowo dodatnim
Poprawia wrażliwości receptorów β na inne katecholaminy
(Booker 2002)
Inhibitory fosfodwuesterazy
Szeroko stosowane w populacji dorosłych
zapobieganie i leczenie dysfunkcji mięśnia sercowego oraz małego rzutu
U noworodków
Leczenie dysfunkcji lewej komory po zabiegach kardiochirurgicznych
Inhibitory fosfodwuesterazy
Milrinon u noworodków
Ciągła infuzji w dawce 0,3-1 μg/kg/min poprzedzonej podaniem dawki nasycającej: 25-75 μg/kg w ciągu 10-30 min
Odpowiedź na stosowany zakres dawkowania milrinonu u noworodków nie jest dobrze poznana
Preparat jest bezpieczny i skuteczny w leczeniu małego rzutu
Noworodki z wadami serca z przewodozależnym przepływem systemowym lub dysfunkcją lewej komory
(Chang 1995, Bell 2003)
Inhibitory fosfodwuesterazy
Konieczne badania
Skuteczność działania w podanym przedziale dawkowania
Objawy niepożądane
Małopłytkowość
25% leczonych noworodków
IVH
Zaburzenia rytmu
Upośledzenie funkcji wątroby i nerek
Zmniejszenie zapotrzebowania na tlen
Termoregulacja - komfort termiczny
Hipertermia/tachykardia
Zwalczanie bólu
Hipotensja
Morfina
Midazolam
Diazepam
Brak odpowiedzi na prostaglandyny
TAPVD
Brak odpowiedzi na prostaglandyny
TGA
Podsumowanie
Diagnostyka oraz postępowanie przed przekazaniem do ośrodka kardiochirurgii dziecięcej
Istotny wpływ na wyniki leczenia
Podejrzenie krytycznej wady serca u noworodka w ciężkim stanie ogólnym
Zastosowanie PGE1
Mniejszym złem jest zastosowanie prostaglandyny E1 u noworodka w stanie krytycznym bez wady serca niż niezastosowanie jej u noworodka z krytyczną wadą serca
Opieka na noworodkiem z CHD
Zapewnienie komfortu
Temperatura
Ból
Żywienie
Troskliwa pielęgnacja
Zwiększony wysiłek
niewydolność krążenia
Płacz
Wzrost oporu w krążeniu płucnym
Pielęgnacja
Nie respektowany rytm dnia
Pacjent traktowany jest bezosobowo
Stereotypowa
Im bardziej chory noworodek tym bardziej agresywna
Im mniej chory noworodek tym mniej staranna
Pielęgnacja
Szanuj swojego pacjenta
Pamiętaj! Noworodek też czuje!!!
Uszanuj rytm dnia noworodka
Komasuj zabiegi
Przygotuj niezbędny materiał przed podejściem do noworodka
Rozmawiaj ze swoim pacjentem
Każde otwarcie inkubatora to zakłócenie spokoju noworodka
Monitorowanie
Saturacja przed i zaprzewodowa min. co 24h
Ciśnienie tętnicze przed i zaprzewodowe min. co 24h
Tachykardia
Przegrzanie - temp. ciała może być prawidłowa
Ból
> 180 - Obniżenie rzutu serca
Desaturacja
Zwiększenie FiO2 o 10%
Wezwać lekarza
Bradykardia
Niepokój
Zaburzenia oddychania
Tachypnoe - deficyt tlenowy
Zwiększony wysiłek oddechowy
Zaleganie treści żołądkowej
Podsumowanie
Bezdech
Wskazanie do nieinwazyjnego lub inwazyjnego wspomagania oddechu
Nie wolno odstawiać ani zmniejszać dawki PGE1
Podsumowanie
Leczenie
Zmniejszenie zapotrzebowania na tlen
Leczenie zaburzeń oddychania
Analgezja, sedacja (hipotensja)
Temperatura neutralna
Qp:Qs = 1
Leczenie zaburzeń oddychania
Leczenie hipotensji
Podsumowanie
Należy unikać wysokich dawek katecholamin
Wady serca z przewodozależnym przepływem systemowym
Krytyczne zwężenie zastawek aorty
Zaburzenia perfuzji
Mały przepływ systemowy
Katecholaminy - zmniejszenie przepływu systemowego
Podsumowanie
Nie zawsze jest możliwa stabilizacja przed transportem
TGA z restrykcyjnym otworem owalnym
Całkowity nieprawidłowy restrykcyjny spływemżył płucnych
Krytyczne zwężeniem zastawek pnia płucnego, aorty
Szybki transport do ośrodka referencyjnego