Kolorymetryczne oznaczanie azotu amonowego metodą bezpośredniej nessleryzacji. Metoda bezpośredniej nessleryzacji polega na reakcji amoniaku z odczynnikiem Nesslera W reakcji tej powstaje bezpostaciowy, czerwono-brunatny osad związku o wzorze NH4CL+2K2HgI4+4KOH=[(Hg-O-Hg)NH2]I↓+KCL+7KI+3H2O. W przypadku małych ilości jonów NH4 obserwuje się jedynie źóło-pomarańczowe (żółto-brązowe) zabarwienie roztworu, a intensywność tej barwy jest proporcjonalna do stężenia jonów amonowych w analizowanym roztworze. W celu usunięcia ujemnego wpływu innych kationów (głównie żelaza) na jakość oznaczenia, dodaje się do analizowanej próbki wody winian sodowo-potasowy.Oznaczanie tlenu rozpuszczonego w wodzie metod.} Winklera. Pobrane do oznaczenia tlenu próbki wody „utrwala się" dodając do nich siarczan manganu(II) oraz alkaliczny roztwór jodku potasu. Tlen rozpuszczony w wodzie utlenia powstały w Środowisku alkalicznym wodorotlenek manganu(II) do związków manganu(IV) W środowisku kwaśnym związki manganu(lV) utleniają jony jodkowe do wolnego jodu Wydzielony jod oznacza się miareczkowo mianowanym roztworem Na2S2O3 wobec skrobi jako wskaźnika. Z ilości zużytego Na2S2O3 oblicza się zawartość tlenu rozpuszczonego w wodzie:2Mn+2+40H~ =2Mn(OH)2{biały osad) 2Mn(OH)2+O2= 2MnO(OH)2 (brązowy osad) MnO(OH)2 +2J-+4H+=Mn+2+J2+3H2OJ2+2S2O4-2=S4O6-2+J2
Oznaczanie twardości ogólnej wody metodą kompleksometryczną.(t0=m[mg]*100/V) Metoda ta podwala na szybkie i dokładne oznaczenie twardości ogólnej wody. Polega ona na tworzeniu się związków kompleksowych soli dwusodowej kwasu EDTA, zwanego kwas wersenowym, z jonami wapnia i magnezu. Jako wskaźnika używa się czerni eriochromowej ET. która przy pH około 10 tworzy z jonami wapni magnezu (głównie) słabo zdysocjowane połączenia chelatowe o barwie czerwonej (buraczkowej). W trakcie miareczkowania połączenia kompleksowe jonów Ca+2 i Mg+2 ze wskaźnikiem zost.zastąpione przez bardziej trwałe kompleksy tych jonów z wersenianem r-r przybiera niebieską barwe wolnej soli sodowej wskaźnika.Oznaczanie jonów Chlorkowych metodą Mohra Metoda ta polega na miareczkow. jonów chlorkowych mianowanym roztworem azotanu srebra wobec chromianu potoasu (K2CrO4) jako wskaźnika. W roztworze obojętnym lub słabo zasadowym (pH = 6.5 - 10 azotan srebra wytraca biały osad chlorku srebra (AgCl). Gdy praktycznie cała obecna w roztworze ilość jonów Cl-- wydzieli się w postaci AgCl. nadmiar roztworu AgNO3 wytrąca czerwonobrunatny osad chromianu srebra (Ag2CrO4). Zmiana zabarwienia z żółtozielonego na żółtobrunatne świadczy o całkowitym zmiareczkowaniu jonów chlorkowych (końcowy punkt miareczkowania). Odczyn r-ru powinien być obojętny ponieważ w środowisku kwaśnym jony chromianu łączą się z jonami wodorowymi 2H++2CrO4-2=2HCrO4--=Cr2O7-2+H2O.W środ. zasadowym wytrąca się 2Ag++2OH--=Ag2O+H2O.
Nastawianie miana na wzorzec-HCL na Na2CO3, na boraks 2HCL+Na2B4O7+5H2O=4H3BO4+2NaCL, jodometrycznie(odmiareczkowując jod tiosiarczanem) 6HCL+KaIO3+5KJ=6KCL+3I2+3H2O 3I2+6Na2S2O3=6NaI+3Na2S4O6. Substanje wzorcowe do nast.HCL-u KHCO3, HgO, KHCO3, Na2C2O4. Mianowanie r-ru NaOH na HCL, (COOH)2+2NaOH=(COONa)2+2H2O. Subst.wzorcowe do nast. NaOH C6H5COOH (kwas benzoesowy), (COOH)2*2H2O(kwas szczawiowy), KH(IO3)2(wodorojodanVpotasu) KH(IO3)2+NaOH=KIO3+ NaIO3+ H2O. Wymogi stawiane substancja wzorcowym:musi mieć scisle okreslony sklad chem. , musi być latwa do otrzymania i czyszczenia , niehigroskopijna ,nie utleniajaca się , nie wietrzejaca , bardzo czysta , musi reagowac stechiometrycznie , odpowiednio duza masa molowa . Substancje zorcowe dzielimy na :1) pierwotne -odwazamy bezposrednio ,maja dokladne do okreslenia stez. po odwazeniu (K2Cr2O7 , H2C2O4* 2H2O ,Na2CO3) ,2) wtorne - HCl , KmnO4, Na2S2O4. Wskaźniki w alkacymatrii- oranz metylowy(3,1-4,4), czerwien metylowa(4,2-6,3), błękit bromoetylowy(6,2-7,6), czerwień fenylowa(6,4-8,0), fenoloftaleina(8,3-10,0), tymoloftaleina(9,3-10,5). Mocny kwas mocna zasadą1M(0,14), 0,1M(1,13), 0,01M(2-11), 0,001M(3-10,3) skok (4,3-9,7). Mocna zasada mocnym kwasem 1M(14-0,2), 0,1M(13-1,5), 0,01M(12-2,5), 0,001M(11-3,5), CH3COOH nocna zasada1M(2,5-14), 0,1M(3,5-12,5), 0,01M(4-11,5) PR=8,8;skok(7,7-9,7) NH4OH mocnym keasem1M(10,8-0,3). 0,1M (10-3,5), 0,01M(9,5-2,5) PR=4,7 skok(6,3-4,3). Co powoduje zanieczyszczenie osadu- 1. Współwytrącanie, a) Adsorpcja powierzchniowa-w pierwszej kolejności adsorbowane są te jony, które tworzą z kationem osadu związek trudniej rozpuszczalny(azotan baru jest 5-cio krotnie trudniej rozp.od chlorku baru.b) okluzja-zamykanie zanieczyszczeń w krysztale. Okluzji nie można usunąć przez przemywanie, a jedynie przez wielokrotną krystalizacje,c)tworzenie kryształów mieszanych-izomorfizm, 2. wytrącanie następcze- spowodowane wytrąceniem zanieczyszczeń w postaci osadu posiadającego wspólne jony z analizowanym osadem.
Czynniki wplywajace na twlalosc kompleksow z EDTA.:Stopien utlenienia kationow dla metali jednowartosciowych praktycznie nie ma trwalych kompleksow..Bardziej trwale komp. dwu i trojwartosciowe a najtrwalsze czterowartosciowe. Kompl. Metali dwuwartosciowych trwale w srodowisku alkalicznym lub slabo kwasnym . Trojwartosciowe w pH 1-2 , czterowartosciowe w pH<1.
Wymogi stawiane wskaznikom kompleksometrycznym:barwa kompleksu ze wskaznikiem musi być zachowana nawet przy bardzo malym stez. jonu metalu , musi to być barwa specyficzna dla danego jonu , kompleks Me-wskaznik musi być odpowiednio trwaly , czyli stala trwalosc >104-105, musi być ostra zmiana barwy , trwalosc kompleksu Me-wskaznika musi być <Me - EDTA , reakcjea wskaznika z kompleksem musi być natychmiastowa , roznica barw miedzy wolnym wskaznikiem a kompleksem z metalem musi być bardzo wyrazna . Rodzaje miareczkowań- 1. bezpośrednie -używa się tylko raz biurety, miareczkuje się bezpośrednio 1 r-rem mianowanym np.Ag++Cl-=AgCl. 2. Odwrotne-mamy 2 r-ry mianowane np.oznaczenie jonów chlorkowych AgNO3. Do r-ru zawierającego jony Cl—dodaje się w nadmiarze ściśle określoną ilość AgNO3, nadmiar odmiareczkowujemy drugim rem mianowanym KSCN. Ag++Cl-=AgCl Ag++SCN-=AgSCN. Pierwsza kropla nadmiaru odbarwia r-r, wskaźnikiem jest Fe+3. Fe+3+6SCN-=[Fe(SCN)6]—3 (metoda Vollharda). 3. Podstawieniowe-zazwyczaj stosuje sie w kompleksometrii, w przypadku gdy utworzony kompleks np.z EDTA jest malo trwaly przy oznaczeniu komleksometrycznych jonów Ag+. Dodajemy kompleks [Ni(CN)4]-2 o znanym stężeniu. 4Ag++[Ni(CN)4]-2=4AgCN+Ni+2. Ni odmiareczkowujemy EDTA.
Chromianometryczne oznaczenie Fe(III)- Miareczkowanie przeprowadza się w środ.kwaśnym. Jony żelazaIII redukujemy do jonów FeII r-rem SnCl2. Sn+2+2Fe+3=Sn+4+2Fe+2., nadmiar SnCl2 usówa sie r-em HgCl2. 2Cl-+Sn+2+2Hg+2=Sn+4+Hg2Cl2↓, Jesli doda sie za dużo SnCl2 to może zajść r-cja uboczna. SnCl2+ HgCl2= SnCl4+Hg↓. 6Fe+2+Cr2O7—2+14H+=6Fe+3+2Cr+3+7H2O. Przed miareczkowaniem dodajemy mieszanine kwasów H2SO4(trzyma odpowiednie pH) i H3PO4(wiąże powstające jony Fe+3 w kompleks. Fe+3+3PO4-3=[Fe(PO4)3]-3.