Jurek Bitschan lwowskie orlątko, Patriotyczne

Jurek Bitschan lwowskie orlątko

20.11 18:12 Odsłon: 127 (w tym z lubczasopism 2) 6 Komentuj

http://ludek.salon24.pl/549591,jurek-bitschan-lwowskie-orlatko

0x01 graphic

Jurek Bitschan

Jutro, 21 listopada minie dokładnie 95 lat od daty śmierci małego bohatera Lwowa. Miałem notkę opublikować jutro ale z przyczyn technicznych nie będę mógł tego zrobić, dlatego już dziś....

Nie wyglądał na czternastoletniego ucznia IV klasy gimnazjalnej. Niewysoki, drobny, jeszcze dziecko. W II Rzeczypospolitej był bohaterem i wzorem polskiej młodzieży. Śpiewano o nim piosenki, dedykowano mu wiersze. Jurek Bitschan - lwowskie orlątko - jeden z najmłodszych obrońców miasta. Dzisiaj prawie zapomniany. Nie pochodził ze Lwowa, ale trwale wpisał się w historię tego miasta. Urodził się w 1904 r. w Piaskach koło Sosnowca. Matka Aleksandra Zagórska była żoną lekarza na lwowskim Kulparkowie. Jurek uczył się w gimnazjum im. Henryka Jordana. Wiele czasu poświęcał harcerstwu działając w IX Drużynie Lwowskiej. Od pierwszych dni chciał dołączyć do obrońców. Lwowa. Ojciec długo perswadował, że jest za młody, że nie powinien wychodzić pod nieobecność mamy, by poczekał na jej powrót. Jego matka Aleksandra Zagórska p. v. Bitschan walczyła w tym czasie na innym odcinku jako komendantka Ochotniczej Legii Kobiet.

"Kochany Tatusiu! Idę dzisiaj zameldować się do wojska. Chcę okazać, że znajdę tyle sił, by służyć i wytrzymać. Obowiązkiem moim jest iść, gdy mam dość sił, bo brakuje ciągle ludzi dla wyswobodzenia Lwowa. Jerzy"

Gdy ojciec znalazł ten list, Jurek był już w oddziale por. Petriego na moście kulparkowskim we Lwowie. Po uwolnieniu Lwowa, ojciec, dr Zagórski rozpoczął poszukiwania Jurka. Zwłoki chłopca znalazł na Cmentarzu Łyczakowskim.

"Twarzyczka miała wyraz pogodny i jasny. Może ostatnią bohaterską chwilę krótkiego żywota opromieniła piękna i dumna świadomość, że zgodnie ze złożonem przyrzeczeniem znalazł »tyle sił, by służyć i wytrzymać«".

Jurek Bitschan poległ w swym pierwszym i ostatnim boju. W miejscu jego śmierci stanął krzyż, zniszczony w czasach sowieckiej Ukrainy i postawiony na nowo przed kilku laty. Ciało złożono w katakumbach na "Cmentarzu Orląt Lwowskich".

„Jurek Bitschan - obrońca Lwowa”

Mamo najdroższa! Bądź zdrowa!

Do braci idę w bój.

Twoje uczyły mnie słowa,

nauczył przykład Twój.

Pisząc to Jurek drżał cały,

Już w mieście walczy wróg.

Huczą armaty, grzmią strzały,

Lecz Jurek nie znał trwóg...

Wymknął się z domu, biegł śmiało,

Gdzie bratni szereg stał,

Chwycił karabin w dłoń małą,

Wymierzył celny strzał!

Toczy się walka zacięta,

Obfity śmierci plon.

Byą się polskie "Orlęta"

Ze wszystkich Lwowa stron.

Bije się Jurek w szeregu,

Cmentarnych broni wzgórz.

Krew się czerwieni na śniegu,

Lecz cóż tam krew - ach, cóż?

Jurek na chwilę upada,

Lecz wnet podnosi się,

Pędzi, gdzie wrogów gromada,

Do swoich znów rwie się.

Rwie się, lecz pada na nowo...

- Ach, mamo, nie płacz, nie!...

Niebios przeczysta Królowo!

Ty dalej prowadź mnie...

Żywi walczyli do rana,

Do złotych słońca zórz -

Ale bez Jurka Bitschana,

Bo Jurek spoczął już...

Anna Fischer

Jurek stał się symbolem, ale nie był wyjątkiem. Właśnie lwowska młodzież - "Lwowskie Orlęta" zapisały najpiękniejszą kartę w obronie miasta. W trzytygodniowych walkach zginęło 439 Polaków, wśród nich największą grupę stanowili uczniowie szkół średnich - 109 oraz studenci -76. W walce poległo także kilkunastu uczniów szkół podstawowych (powszechnych). Upamiętnił ich poeta Artur Oppman w przejmującym wierszu :

"Orlątko"

O mamo, otrzyj oczy,

Z uśmiechem do mnie mów,

Ta krew, co z piersi broczy,

Ta krew - to za nasz Lwów!

... ja biłem się tak samo

Jak starsi - mamo chwal!

... Tylko mi ciebie mamo,

Tylko mi Polski zal!...

Z prawdziwym karabinem

U pierwszych stałem czat...

O, nie płacz nad twym synem,