AdaptProgram adaptacyjny, Adaptacja dziecka w przedszkolu, adaptacja


Program adaptacyjny "Będę przedszkolakiem" dla dzieci 3-, 4-letnich rozpoczynających edukację przedszkolną

Każde dziecko ma prawo do szczęścia, które polega na aktywności, bawieniu się i poznawaniu świata. W dążeniu do stworzenia dzieciom w przedszkolu okazji do wielozmysłowego poznawania rzeczywistości i trenowania zachowań społecznych doskonałe efekty daje ścisła współpraca z rodzicami i wspólne spotkania. Wiemy, że pierwsze dni w przedszkolu są dla dzieci wielkim przeżyciem, równie ciężko przeżywają te dni i rodzice.

Stosunek dziecka do przedszkola zależy w dużej mierze od atmosfery panującej podczas pierwszych dni pobytu. Trzylatek jest na ogół pogodny i ufny, ale nowe otoczenie - wywołuje u niego strach. Dziecko trzyletnie nie może obejść się bez wsparcia i pomocy ze strony dorosłych: miłości, życzliwości, serdeczności, pełnej akceptacji dziecka takim, jakie ono jest. Rozstania się dziecka z rodzicami nie da się uniknąć, lecz można skrócić czas jego smutku dzięki możliwości otoczenia dziecka indywidualną opieką i zaspokajaniu jego podstawowych potrzeb. Każde dziecko charakteryzuje radość życia, a jego zmartwienia szybko przemijają. Unikajmy, zatem długich, wzruszających pożegnań. Nie zabierajmy dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobi się to, choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.

Małe dziecko eksploruje nowe otoczenie i odbiera bodźce z korzyścią dla swojego rozwoju tylko w poczuciu bezpieczeństwa. Poczucie bezpieczeństwa dziecka można kształtować poprzez poznanie i stopniowe oswajanie z nowym otoczeniem. Analiza sytuacji dziecka na progu przedszkola wskazuje na najtrudniejsze dla niego problemy, do których należy zaliczyć:

Zakres zadań i trudności, jakie ma do pokonania małe dziecko podczas adaptacji, uświadamia, że do ich realizacji należy włączyć aktywnie osoby dorosłe ze środowiska rodzinnego i przedszkola. Poprzez wcześniejsze spotkania w miesiącach wakacyjnych dzieci mogą oswoić się z nową sytuacją, jaka spotka je już we wrześniu. Aby zmniejszyć strach i obawy dziecka są organizowane spotkania dzieci i rodziców w przedszkolu.

Aby rozwiązać trudności wynikające z pobytu w nowym środowisku, należy:

U dorosłych, zarówno rodziców, jak i personelu przedszkola, wiedza, doświadczenia zdobywane w trakcie realizacji planu wstępnej adaptacji sprzyjają modyfikacji ich zachowań, głębszego rozumienia problemów adaptacyjnych dzieci. Tworzy się wokół dziecka klimat życzliwości, zrozumienia i akceptacji dla jego zachowań. Rodzice od momentu decyzji o posłaniu dziecka do przedszkola powinni rozmawiać o tym z dzieckiem, przyzwyczajać je do tej sytuacji, opowiadać o przedszkolu, innych dzieciach, zabawach itp. Powinni wzbudzać zaciekawienie i zainteresowanie oraz chęć przebywania z innymi dziećmi. Jednocześnie rodzice nie powinni wyrażać swoich obaw związanych z pójściem dzieci do przedszkola, aby nie wzbudzać w dziecku niepokoju i lęku przed nowym wydarzeniem. Nie wolno straszyć dzieci przedszkolem mówiąc: „Zobaczysz, jak pójdziesz do przedszkola....” - ponieważ takie stwierdzenie budzą u dzieci lęk i obawy.

Współdziałanie nauczycieli i rodziców przebiega w atmosferze zaufania, częściej występuje koordynowanie oddziaływań wychowawczych.

Plan wstępnej adaptacji jest takim działaniem pedagogicznym, który sprzyja rozładowaniu negatywnych doznań dziecka wywołanych gwałtownym rozstaniem z rodziną i brakiem wiedzy o nowym środowisku. Stara się zapewnić dzieciom poczucie psychologicznego bezpieczeństwa, akceptację dla ich aktywności poznawczej i działania za pomocą prób i błędów. Obecność matki czy innych bliskich dorosłych w przedszkolu w okresie wstępnej adaptacji jest również wspomaganiem efektów działania dzieci. Osoba dorosła dostarcza dziecku motywacji do działania i wpływa na kształtowanie stosunku emocjonalnego do przedszkola. Matka może pomagać w zdobywaniu orientacji, nawiązywaniu kontaktów z innymi w nowym środowisku.

Rozpoczęcie przez dziecko edukacji przedszkolnej to moment przełomowy w jego życiu. Dla wielu dzieci jest to pierwszy kontakt z grupą rówieśniczą i znaczna zmiana dotychczasowego trybu życia. Przychodząc do przedszkola, dzieci różnią się „poziomem zdolności przystosowawczych”.

Aby zapewnić dziecku lepszy start przedszkolny, konieczne jest wzajemne oddziaływanie przedszkola, rodziców i nauczycieli. Powodzenie w szybkim zaadoptowaniu dziecka do warunków i sytuacji panujących w przedszkolu zależy w ogromnej mierze od kondycji psychofizycznej dziecka i postawy rodziców. Wszelkie próby ułatwienia dziecku przystosowania się do nowego środowiska, pokonania lęków, obaw, frustracji, niepokoju to działania w pełni uzasadnione i jak najbardziej pożądane.

Program adaptacyjny „Będę przedszkolakiem” został oparty na Podstawie programowej wychowania przedszkolnego i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych. W szczególności jest rozwinięciem następujących zagadnień:

Cele działań:

Efekty wdrażania programu adaptacyjnego:

Program adaptacyjny pomoże dzieciom:

Program adaptacyjny pozwoli rodzicom:

Program adaptacyjny pomoże nauczycielowi: