PROJEKT KONWENCJONALNEJ TECHNOLOGII PRODUKCJI

Gatunek

Koniczyna czerwona

Kierunek użytkowania

Paszowy

Planowany poziom plonu

100t/ha

Gleba (kompleks przydatności rolniczej

4

Zawartość przyswajalnych form składników:

P2O5

Niski

K2O

Wysoki

pH

6,0

Miejsce w zmianowaniu:

Ziemniak^++ Jęczmień jary+ wsiewka koniczyny czerwonej Koniczyna czerwona

Uzasadnienie: Koniczynę czerwoną najczęściej wsiewa się w roślinę ochroną w zboże jare (jęczmień jary), po roślinach okopowych (ziemniak). Stanowisko to jest odpowiednie zarówno dla rośliny ochronnej, jak i wsiewki. Gleba na której planujemy uprawiać koniczynę musi być zasobna w fosfor i potas, należy ją również dobrze odchwaścić, a przede wszystkim wyeliminować perz, który skutecznie konkuruje z koniczyną o składniki pokarmowe i wodę, ograniczając jej rozwój a także plony. Koniczyna czerwona jest idealnym przedplonem dla wszystkich roślin(z wyjątkiem innych motylkowych), stanowisko po niej jest pozostawione w dobrej kulturze i zasobne w azot. Aby zapobiec tzw. wykoniczynieniu nie wysiewa się koniczyny na tym samym polu wcześniej niż przed upływem 4-5 lat. Wykoniczynienie gleby jest powodowane przez wiele czynników, takich jak: rozwój bakteriofagów pasożytujących na bakteriach brodawkowych, jednostronne wyczerpanie składników pokarmowych z gleby, nagromadzenie się szkodników i patogenów, z których szczególnie groźny jest rak koniczynowy. Jeśli na polu pojawi ta choroba, to przerwa w uprawie koniczyny powinna wynosić 6-7 lat.

Odmiana:

Raba

Uzasadnienie: Rok wpisania do rejestru: 1986.

Uprawa roli (przed zimą, wiosną), następstwo zabiegów i ich opis

1. Zespół uprawek przedzimowych - orka przedzimowa (3/X) 2. Zespół uprawek wiosennych - 2/III włóka, 1/IV kultywator + wał gładki.

Uzasadnienie: Uprawa roli w dużym stopniu zależy od sposobu uprawy koniczyny. Uprawiana jako wsiewka w zboże jare po roślinach okopowych, jesienią po zbiorze ziemniaka należy wykonać orkę przedzimową. Jest ona najważniejszym zabiegiem uprawowym, ma na celu: równomierne rozmieszczenie składników organicznych w glebie, zniszczenie chwastów przez głębokie ich przyoranie, zwiększenie możliwości magazynowania wody z opadów zimowych, spulchnienie gleby i ułatwienie głębszego przymarzania gleby. Wiosenne zabiegi mają przygotować rolę do siewu i wschodów nasion, zapobiegać stratom wody, oraz wymieszać nawozy azotowe z glebą. Pierwszym zabiegiem jest włókowanie, które wyrównuje rolę, oraz przerywa parowanie wody. Wysiane nawozy azotowe są wymieszane za pomocą kultywatora.

Sadzenie (masa, termin, sposób technika):

Termin siewu: 2/IV, Ilość wysiewu 10kg/ha, Głębokość siewu: koniczyna 1,5cm, jęczmień jary na 3cm, Rozstawa: 20cm, Obsada 120szt/m^2 Siew jednoczesny-rozdzielny Siewnikiem Zbożowym S- 043/3C

Uzasadnienie: Nasiona koniczyny czerwonej przeznaczone do siewu muszą odpowiadać wymaganiom określonym w normie PN-78/R-65023. Wymagania te dotyczą zdolności kiełkowania, czystości, zanieczyszczeń chwastami i nasionami innych gatunków oraz wilgotności. Nasiona kanianki koniczynowej w materiale siewnym dyskwalifikują go. Zaleca się używanie nasion określonej odmiany, kwalifikowanych w pierwszej klasie czystości.erwonej przeznaczoneawowych jak: bronowanie i ią po zbiorze ziemniaka należy wykonać Najlepszą metodą siewu jest siew jednoczesny- rozdzielny, (najpierw sieje się roślinę ochronną w rozstawie 20cm, a następnie koniczynę w międzyrzędzia), który umożliwia wysiew każdej rośliny na odpowiednią głębokość (zboża na 3cm, koniczyna 1,5). Nasiona koniczyny czerwonej należy wysiać w roślinę ochronną, ponieważ łączny zbiór tej rośliny i ściernianki jest większy w porównaniu z wydajnością samej koniczyny. Ilość wysiewu zależy od warunków siedliskowych (gleba, pogoda) i czynników agrotechnicznych (sposób siewu i roślina ochronna). Wysiew koniczyny w jęczmień jary wynosi od 10-12 kg/ha nasion koniczyny w I klasie jakości. Obsada rzędu 120 szt/m^2 gwarantuje dużą konkurencyjność wobec chwastów. Aby zabezpieczyć koniczynę przed zgorzelą siewek wywoływaną przez różne patogeny grzybowe, należy nasiona zaprawić preparatem Funaben T. Nasiona należy także zaprawić nitraginą ma to na celu pobudzenie współżycia bakterii brodawkowych z systemem korzeniowym rośliny motylkowej. Zabieg ten wykonujemy tuż przed siewem.

Nawożenie (dawki, sposób, technika):

N:

60kg/ha

K2O:

140kg/ha

P2O5:

140kg/ha

inne:

Uzasadnienie: Plon koniczyny czerwonej: 100 t suchej masy: 100t - 22t 100t - X X = 22t zielonki Wielkość pobrania poszczególnych składników z plonem 22t/ha N 5,5* 22= 121kg/ha P 0,6 * 22= 13,2kg/ha K 5,1 * 22= 112,2kg/ha Sól potasowa 60% K2O 100kg - 60kg K2O x - 140kg K2O x= 233kg nawozu /ha Superfosfat potrójny granulowany borowany: 44 P2O5 100kg - 44kg P2O5 x -140kg P2O5 x= 318kg nawozu /ha Saletra amonowa 34% N 100kg - 34kg N x- 60kg N/ha x= 176,47kg nawozu/ha W pierwszym roku uprawy koniczyny, stosujemy nawożenie zaspokajające potrzeby zarówno koniczyny jak też rośliny ochronnej. Dawkę fosforu pod koniczynę uprawianą w pierwszym roku należy zwiększyć o 50% w stosunku do dawki nawozowej dla rośliny zbożowej. Dawka fosforu wynosi 140kg/ha P2O5. Pierwszą dawkę wysiewamy wiosną (50% całej dawki), drugą zaś po pierwszym pokosie (pozostałe 50% zalecanej dawki). W roku siewu należy zastosować przedsiewnie 50% całej dawki potasu, drugą jego część należy zastosować po zbiorze rośliny ochronnej. Cala dawka potasu wynosi 140 kg/ha. Przedsiewnie należy zastosować 60kg/ha N. W latach pełnego użytkowania koniczyny czerwonej nie należy stosować nawozów azotowych.

Regulacja zachwaszczenia (metoda, sposób, technika):

Metoda chemiczna

Uzasadnienie: Aby zwalczyć chwasty dwuliścienne w koniczynie czerwonej (pierwszy rok uprawy) należy zastosować herbicyd Basagran 600 SL .Zbieg należy przeprowadzić w fazie pierwszego liścia właściwego koniczyny i 2-3 liści jęczmienia. Do zwalczenia perzu właściwego należy zastosować późną jesienią Kerb 50 WP. W roku pełnego użytkowania koniczyny owies głuchy i chwasty prosowate należy niszczyć Iloxanem. Należy go zastosować w fazie 2-3 liści właściwych koniczyny, a chwasty dwuliścienne należy zwalczać herbicydem (Basagran).

Ochrona przed chorobami (metoda, sposób, technika):

Metoda chemiczna

Uzasadnienie: Patogenami najczęściej porażającymi koniczynę czerwoną są: fuzaryjny zgorzel siewek, rak koniczyny, oraz mączniaki rzekomy i prawdziwy. Do zwalczania tych chorób służą różne selektywne środki, zwalczające każdą z tych chorób. Przed zgorzelą siewek i innymi chorobami we wczesnych fazach rozwojowych chroni zaprawa nasienna Funaben T. Jeśli stwierdzimy, że w uprawie koniczyny czerwonej występują ogniska raka koniczyny należy bezzwłocznie zniszczyć całą uprawę i nie wysiewać na tym polu koniczyny przez 6-7 lat (choroba kwarantannowa).

Ochrona przed szkodnikami (metoda, sposób, technika):

Metoda chemiczna

Uzasadnienie: Najgroźniejszymi szkodnikami upraw koniczyny czerwonej są chrząszcze z rodziny pędrusi. Należy niszczyć je chemicznie preparatami takimi jak: Decis 2,5EC, czy też Zolone 350EC. Zabieg opryskiwania przeprowadzamy po rozpoczęciu wegetacji koniczyny i wykonujemy go powtórnie po 2 tygodniach. Groźne dla upraw koniczyny są kanianki - rośliny pasożytnicze, po stwierdzeniu ich występowania należy skosić miejsce w którym się znajdują i wykonać oprysk środkiem Reglone 200SL.

Inne zabiegi

Uzasadnienie:

Zbiór (sposób, technika):

Zbiór mechaniczny, wieloetapowy

Uzasadnienie: W roku pełnego użytkowania zbiera się dwa lub trzy pokosy zielonki. Zależy to od okresu zapotrzebowania na paszę i jej jakości oraz następstwa roślin. Aby uzyskać dobry surowiec do produkcji suszu lub wysokowartościowe siano, koniczynę należy kosić trzy razy. Należy zebrać ją w fazie pąkowania roślin. Pierwszy etap to koszenie przy użyciu kosiarki dolnonapędowej Z-265 rotacyjnej. Zielonkę przed zbiorem należy jeszcze podsuszyć na polu do momentu, aż wilgotność osiągnie 45-50%, następnie grabienie zgrabiarką karuzelową Z-514, zbiór zielonki z pola należy wykonać przy użyciu przyczepy samozbierającej. Następnie należy ją dosuszyć w gospodarstwie zimnym lub ogrzanym powietrzem za pomocą wentylatora. Stosując taką metodę, można obniżyć straty do 12-15%.

Emilia Małż

Zrządzanie i Inżynieria Produkcji

Rok IV, gr. II

---