Dobromir

Las

To magiczne miejsce dotyka nieba,

i daje wrażenie, że zatrzymał się czas.

Tworzą go bardzo wysokie drzewa,

Ta kraina zielona co zowie się las.

Już noc ciemna wszędzie zapada,

a leśni wojownicy atakują z ukrycia.

To znak, że poluje wilcza gromada,

której słychać głośne skowycia.

Na środku polany stary dąb stoi,

którego aura wielkiej siły otacza.

Potęgi Peruna każdy się boi,

gdy swoim gromem ziemię zaznacza.

Las jest mym domem - domem słowianina,

co niesie śmierć wychodząc z cienia.

Poznajcie wrogowie gniew poganina,

nie lękającego się krwi oraz cierpienia.

I niech płonący ogień w popiół obróci,

armie tych, co niszczą nasze Święte Gaje.

A wtedy w me dłonie topór powróci,

bo broniąc swej wiary się nie poddaje.

---