Uwagi do opisu technologii ceramiki z Maszkowic
Powierzchnia (wewnętrzna, zewnętrzna)
Gładka: powierzchnia równa lub z nieznacznymi zgrubieniami przy ziarnach domieszki, matowa (niebłyszcząca), może być pylasta lekko szorstka (pylastością gliny) lub twarda.
Szorstka: powierzchnia skorupy jest równa i twarda, ale wyczuwalna jest gruzełkowatość spowodowana obecnością ziaren domieszki tuż pod powierzchnią skorupy lub „wychodzących” na wierzch. Jest to zapewne wynikiem silnego wygładzenia wilgotnej ścianki. Faktura powierzchni (grubość „gruzełek”) jest zależna od grubości domieszki, stąd powierzchnia ta będzie różnić się u naczyń z drobną i z grubą domieszką.
Chropowata: czy w zasadzie nierówna. Powierzchnia niewygładzona, z fałdami i zgrubieniami. Chropowatość nie jest spowodowana obecnością „wychodzącej” domieszki, lecz zgrubnym opracowaniem powierzchni lub obecnością grudek wilgotnej gliny tworzącej nierówności na powierzchni.
Obrzucana: zabieg dodatkowy - na wyschniętą powierzchnię naczynia narzucone bryłki mokrej gliny tworzące pasma (najczęściej pionowe).
Wyświecona: na całej zachowanej powierzchni gładka, błyszcząca warstewka, brak wyczuwalnej domieszki.
Grafitowana: czrno-metalicznie błyszcząca powierzchnia.
Zniszczona: całkowicie starta lub zdarta zewnętrzna warstwa skorupy.
Mazanie: zabieg dodatkowy - na powierzchni płytsze lub głębsze ślady mazania miotełką.
Zagładzanie: powierzchnia z nierównościami przy ziarnach domieszki (szorstka) mocno wypolerowana gładzikiem (na sucho?), efektem jest wybłyszczenie układające się w pasy, a przynajmniej nie obejmujące całej powierzchni skorupy.
Tekstylna: zabieg dodatkowy - powierzchnia „podziobana” wiechciem.
Kolor (zewnątrz i wewnątrz)
Brunatny: ciepły, od jasno- do ciemnobrązowego.
Czarny: zarówno intensywnie czarny, jak i ciemno popielaty lub bardzo ciemno brązowy.
Szary: zimny, od jasnoszarego (białawego) do popielatego.
Ceglasty: jasnobrunatny w kierunku pomarańczowego i czerwonego.
Żółty: bladojasnobrązowy lub cieplejszy żółty.
Uwarstwienie przełomu: warstwy wyróżnione na podstawie barwy, przeważnie odpowiadającej barwie powierzchni, wyjątkiem przełomy trójwarstwowe - przeważnie przy ciemnych lub jasnych ściankach odpowiednio jasne lub ciemne wnętrze. Granice ostre przebiegają w tym samym punkcie grubości skorupy (na ile obserwacja jest możliwa), łagodne charakteryzują się płynną zmianą barwy.
Receptura domieszki: granica pomiędzy drobną i grubą domieszką to około 1 mm w wypadku większości możliwych do zaobserwowania ziaren.
Gęstość domieszki: śladowa: brak wyraźnych ziaren; powyżej 30%: wtedy, gdy widoczne są koncentracje domieszki, przynajmniej na części przełomu dominuje ona w masie ceramicznej; do 30%: pozostałe.
Stan zachowania: I stopień: częściowe starcie lub zdarcie powierzchni, drobne uszkodzenia; II stopień: całkowite zdarcie lub starcie jednej z powierzchni; III stopień: fragment rozwarstwionej skorupy (np. tylko ścianka wewnętrzna) lub skorupa ze startymi obiema powierzchniami i zagładzonymi przełomami.
Twardość: 1 stopień - skorupa możliwa do zarysowania paznokciem, 2 stopień - skorupa możliwa do zarysowania drutem miedzianym, 3 stopień - drut miedziany nie zarysowuje powierzchni.