- Fe wyst. powsz. w org. żywych i jestpierw. niezb. dla ich prawidł. rozwoju
- składnik porfiryn, np. hemoglobiny
- b. duże stężenia Fe moga powodować zaburzenia wzrostu roślin
wg Liebmanna 1-2 mg/l - toksyczne dla ryb
- duże stężenia powodują powst. plam przypraniu bielizny, zażółcenie urządzeń sanitarnych i domowych oraz nadają słodko-gorzki smak wodzie (wyczuwalny 1-2mg/l)
- obecność związków żelaza jest szczególnie niepożądana w wodzie dla niektórych gałęzi przemysłu. Ponadto w wodach zawierających zwiększone ilości żelaza, w sieci wodociągowej, mogą rozwijać się nitkowate bakterie żelaziste. Oprócz zwiększania barwy i mętności nadają one wodzie przykry smak i zapach.Osadzają się w rurach zmniejsza ich światło, powodując duże straty energii pomp, tłoczących wodę przez tak zażelazione rury. Ponadto w odłożonych osadach w sieci rozwijają się najróżniejsze bakterie, które mogą wtórnie zanieczyszczać wodę (woda na wyjściu ze Stacji może spełniać normy bakteriologiczne, a u odbiorców już nie - mimo chlorowania).
- żelazo jest bardzo rozpowszechnione w skorupie ziemskiej
- najliczniejsze po O, Si, i Al - 5,6% składu s.z.
-źródło w wodach - wymywanie właśnie ze skał i gleb
- proces roztwarzania żelaza zachodzi pod wpływem subst. utleniających lub kwasów organicznych i węglowego
- także - znaczne ilości -wody kopalniane, ścieki zakładów metalowych, trawialni (trawienie przedmiotów metalowych), galwanizerni itp.
- woda do picia i na potrzeby gospodarcze nie powinna zawierać więcej niż o,5 mg Fe/l wody (Rozp.Min.Zdr.iOP.Społ. z dn. 4V1990)
- długotrwałe używanie wody zawierającej ponad 0,6 mg Fe/l wywołuje u ludzi zmiany kostno-stawowe i zaburzenia wzrostu
- jako dopuszczalną normę przyjęto w Polsce 0,2mg Fe/dm3 i jest to wartość zgodna z normą Unii Europejskiej. Wymagania odnośnie związków żelaza w wodzie wykorzystywanej w przemyśle są bardzo różne
- w wodach podz. stęż. Fe najczęściej nie przekracza 5mg/l, rzadziej waha się 5-15mg/l
- w wodach pow. na ogół nie przekracza kilku mg/l
- zawartość żelaza w wodach naturalnych często przekracza wart. teoretyczne obliczone w rozpuszczalności soli żelaza - żelazo w znacznym stopniu występuje w formie koloidalnej, trudnej do oddzielenia od fazy rozpuszczonej
- w związkach - dwu- i trójwartościowe
- rzadziej IV i VI
- w środ. beztl. (np. przy dnie jezior, wody podziemne) wyst. Fe(II)
*rozpuszczone formy Fe(II): Fe2+, [FeOH]+, [Fe(OH)3]-
*w wodach o wysokiej zawartości siarczanów i węglanów mogą występować kompleksy
uzup.
- wodach zaw. tlen Fe występuje jako trójwartościowe
Przy obecności w wodzie tlenu lub substancji utleniających, żelazo dwuwartościowe ulega łatwo utlenieniu do żelaza trójwartościowego, które wytrąca się w postaci wodorotlenku żelazowego lub tlenków żelaza powodując zmętnienie i zbrunatnienie wody.
uzup.
*rozp. form Fe(III) należą:
*w obecn. dużych stężen siarczanów mogą powst. jonowe połączenie:
*-----------//---------------- fosforanów:
*----//------ chlorków:
#związki Fe tworzą trwałe kompleksy z jonami cyjankowymi
- związki żelazawe i żelazowe łącząs ię w kompleksy z substancjami humusowymi
- Fe może występować w formie rozpuszczonej, koloidalnej lub jako zawiesina w zależności od zawartości subst. org., O2, CO2 oraz działalnosci mikroorg. i pH wody
- proste związki&kompleksy--
- ponadto wyróżnia się Fe biologicznie przyswajalne, kt. określa się jako Fe w roztworze lub przechodzące do roztworu przy działaniu rozcieńczonym kwasem solnym i ogrzewaniu na łaźni wodnej
- zakłada się, że ta forma Fe jest przyswajalna przez organizmy wodne
- Poprzez określenie odżelazianie rozumiemy usuwanie z wody związków żelaza. Proces możemy przeprowadzić metodą tradycyjną poprzez wstępne utlenianie żelaza, a następnie jego usunięcie na złożu filtrującym lub też na drodze wymiany jonowej.
Formy żelaza w zal od pH:
Fe 3+ FeOH2+ Fe(OH)2+
2 4 7 pH
Wybaczcie upiorność tego rysunku, ale nie znalazłam w necie takiego i nie mam na to za bardzo czasu, a literaturę już oddałam i nie mogłam zeskanować.
Pozdrawiam miłej nauki:)