Co to jest standard diagnostyki pokładowej OBD 2
OBD 2 to skrót angielskiego terminu On Board Diagnostic Level 2.
Początkowo system OBD 2 powstał głównie w celu monitorowania emisji spalin i definiował zestaw procedur diagnostycznych pozwalających na wczesne wykrycie usterek bezpośrednio wpływających na emisję toksycznych składnioków spalin. AKtualnie standard OBD 2 stanowi rozbudowany systemem diagnostyki pokładowej opracowany w celu monitorowania innych podzespołów i oznacza również zgodność z właściwymi normami ISO i SAE.
Ujednolicenie sposobu komunikacji spowodowało zmniejszenie stopnia skomplikowania diagnostyki pojazdowej. Dzięki temu jeden przyrząd diagnostyczny jest w stanie zczytać dane z wybranego pojazdu, niezależnie od jego marki ale zgodnego ze standardem OBD 2.
Które auta są zgodne ze standardem OBD 2
System OBD 2 posiadają następujące roczniki:
- zakupione po 1 stycznie 1996 w USA
- zakupione po 1 stycznia 2001 w Unii Europejskiej
- zakupione po 1 stycznia 2002 w Polsce
- auta z silnikiem diesla zakupione po 1 stycznia 2003
Wcześniej produkowane samochody mogły posiadać system OBD 2, jednak producenci nie byli zobligowani do jego stosowania.
Wszystkie pojazdy z zamontowanym OBD 2 posiadają 16-pinowe złącze typowe dla tego systemu. Jednak występowanie gniazda nie określa jednoznacznie systemu OBD 2.
Część pojazdów posiada identyczne złącze diagnostyczne jednak pochodzą one z przejściowego okresu produkcji kiedy stosowanie standardu OBD2 nie było prawnie wymagane.
Instlacja i podłączanie interfejsu diagnostycznego - wskazówki ogólne
Większość dostępnych na rynku urządzeń diagnostycznych podłącza się z jednej strony do gniazda diagnostycznego samochodu a z drugiej do laptopa lub komputera pc z zainstalowanym wcześniej oprogramowaniem diagnostycznym. Drugi typ urządzeń to samodzielne komputery diagnostyczne (testery diagnostyczne) niewymagające podłączenia pod komputer zewnętrzny. Posiadają własny wyświetlacz, menu i panel nawigacyjny.
Choć szczegółowe wskazówki dotyczące uruchomienia i użytkowania każdego typu urządzeń znajdują się w instrukcji obsługi, poniżej zamieszczamy ogólne zasady, których stosowanie pozwoli uniknąć problemów technicznych.
Ogóle wskazówki dotyczące nstalacji i podłączania urządzeń diagnostycznych ze złączem COM/RS232 i USB
Urządzenie ze złączem COM:
Wyłączyć komputer, podłączyć interfejs do gniazda szeregowego, wyłączyć zapłon w pojedzie, podłączyć interfejs do gniazda diagnostycznego, uruchomić komputer, włączyć zapłon bez uruchamiania silnika jeśli nie będziemy zczytywali bieżących parametrów pracy silnika, uruchomić program do diagnostyki.
Urządzenie ze złączem USB:
Przed pierwszym podłączeniem neleży zainstalować dostarczone sterowniki, podłączyć interfejs do gniazda USB, wyłączyc zapłon, podłączyć interfejs do gniazda diagnostycznego, włączyć zapłon bez uruchamiania silnika jeśli nie będziemy zczytywali bieżących parametrów pracy silnika, uruchomić program do diagnostyki.
Kody błędów, diagnostyka
Zdiagnozwanie samochodu za pomocą zewnętrzynych urządzeń diagnostycznch poleg w pierwszej kolejności na odczytaniu automatycznie zapisanych w pamieci sterownika kodów błędów/kodów usterek.
Skaswanie kodów błędów nie usuwa ani nie maskuje usterki. System diagnostyki pokładowej ponownie zareaguje na zaistniałe nieprawidłowości w pracy. Usunięcie usterki może nastąpić tylko po fizycznej wymianie bąd naprawie uszkodzonego podzespołu.
Kody błędów są ciągiem znaków, cyfr jednoznacznie przypisanych określonej usterce. Niektóre programy diagnostyczne automatycznie wyświetlają znaczenie kodu inne wyświetlają tylko ciąg znaków. Kod błędu DTC z angielskiego Diagnostic Trouble Code jest ustandaryzowanym kodem usterki, w którym litery P, C, B, U oznaczją układ, w którym wystąpił usterka. Kolejne cztery cyfry opisują konkretny usterka.
Ponadto sytem OBD 2 wyróżnia dwa typy usterek.
Usterki poważne Typu A powodują zapalenie się kontrolki Check Engine po jednokrotnym wystąpieniu usterki podczas jednego cyklu jazdy.
Usterki drugiego typu, mniej poważne zapalają kontrolkę Check Engine po dwukrotnym wystąpieniu usterki podczas jednego cyklu jazdy. W przypadku niewsytąpienia usterki ponownie system moze sam usunąć z pamieci zapamiętany kod błędu.
Aby skasować kontrolekę Check Engine/MIL należy przeprowadzić operację kasowania kodów błędów. Skasowanie błędów przed usunięciem usterki spowoduje ponowne powstanie błędu i zapamiętanie tej inormacji w sterowniku.
Schematycznie rozpisany kod błędu wygląda nastpująco:
P - dotyczy układu napędowego U - dotyczy komunikacji B - dotyczy nadwozia C - dotyczy podwozia
1 - usterka układu paliwowego lub dolotowego 2 - usterka układu paliwowego (wtryskiwacze) 3 - usterka Układu zapłonowego 4 - usterka zewnętrznych układów kontroli emisji 5 - usterka systemów biegu jałowego lub kontroli prędkości 6 - usterka obwodów wyjściowych komputera 7 - usterka układu przeniesienia napędu 01 - konkretny numer błędu