Większość materiałów budowlanych to materiały złożone - kompozyty
Jednymi z najczęściej stosowanych komponentów konstrukcyjnych są silne włókna takie jak włókno szklane, kwarc, azbest, kevlar czy włókna węglowe dając materiałowi dużą odporność na rozciąganie. Do najczęściej stosowanych lepiszczy zaliczają się żywice syntetyczne oparte na poliestrach, polieterach (epoksydach), poliuretanach i żywicach silikonowych.
Materiały budowlane mozna podzielić:
-Materiały kamienne (wiązania atomowe spolaryzowane i jonowe-Metale (wiązania metaliczne)
Organiczne:
-Materiały pochodzenia naturalnego, drewno, trzcina, bambus, korek
-Bitumiczne
Sztuczne:
-Niewypalane, beton, materiały związane (wiązania atomowe)
BITUMY- smoły pochodzące z przeróbki węgla kamiennego lub drewna (oraz pochodzące z ropy naftowej asfalty) stosuje się głownie jako materiały wiążące.
Tworzywa sztuczne wykorzystywane są jako materiały hydro chemo termo i dzwiękoszczelne
MATERIAŁY KAMIENNE- można podzielić na sztuczne i naturalne
Naturalne: ziarniste naturalne materiały kamienne-kruszywa np. piaski żwiry
Sztuczne: wypalana do spieku ceramika budowlana, wypalane do stopu szkło budowlane,wełna mineralna
BETONY I ZAPRAWY- sztuczne materiały kamienne, ziarna kruszywa zespolone materiałem wiążącym.
Kompozyty cementowe, wapienno-piaskowe, bituimiczne uzyskuje się bez wypalania.
MATERIAŁY WIĄŻĄCE- spoiwa (wiążące w wyniku reakcji chemicznej )
-lepiszcza (wiążące w wyniku przemiany fizycznej np krzepnięcia lub odparowania rozpuszczalnika)
-spoiwa żywiczne(utworzone wg reakcji polimeryzacji)
TWORZYWA SZTUCZNE- w ich skład wchodzą wspomniane jużspoiwa żywiczne, głownym składnikiem tworzyw sztucznych jest POLIMER który dzieli się:
-termoplasty (mięknące wraz z podwyższeniem temepratury
-duroplasty (z podwyższeniem temperatury nieodwracalnie przechodzą w stan utwardzony)
-elastomery (materiały kauczukopodobne)
Metale - pierwiastki chemiczne charakteryzujące się obecnością w sieci krystalicznej elektronów swobodnych (niezwiązanych).
Związki metali składają się z centrum metalicznego, którym może być jeden, bądź kilka atomów metalu oraz z otaczających to centrum ligandów, którymi mogą być pojedyncze atomy niemetalu oraz rozmaite, organiczne i nieorganiczne grupy.
Metale alkaliczne (litowce, potasowce) - grupa pierwiastków I grupy układu okresowego (bez wodoru) o silnych własnościach metalicznych, tworzących z wodą silnie zasadowe (alkaliczne) wodorotlenki. Do metali alkalicznych zalicza się lit, sód, potas, rubid, cez i frans.
Wszystkie te metale, oprócz najmniej reaktywnego litu, reagują gwałtownie z wodą z wytworzeniem gazowego wodoru i wodorotlenku danego pierwiastka, według schematu:
2M + 2H2O → 2MOH + H2↑
(gdzie M - metal alkaliczny)
Metale ziem alkalicznych (berylowce) - pierwiastki chemiczne występujące w drugiej grupie układu okresowego pierwiastków. Są to beryl (Be), magnez (Mg), wapń (Ca), stront (Sr), bar (Ba) i rad (Ra).
Wapń, stront, bar i rad reagują z tlenem w temperaturze pokojowej. Podobnie z wodą. Magnez do rozpoczęcia reakcji z woda wymaga podgrzania. Ogólny zapis takiej reakcji:
2M + 2H2O → 2M(OH)2 + H2↑ , gdzie "M" to metal ziem alkalicznych.
Najważniejsze związki glinu to tlenek glinu i amfoteryczny wodorotlenek glinu. Duże znaczenie przemysłowe mają też aluminoksany, a zwłaszcza MAO (metylowy aluminoksan), z którego produkuje się sita molekularne, oraz powszechnie wykorzystuje jako stałe podłoże dla wielu katalizatorów. Glina i kaolin powszechnie wykorzystywane przy produkcji ceramiki to złożone mieszaniny glino-krzemianów.
Tlen wchodzi w skład wielu związków chemicznych o dużym znaczeniu przemysłowym: tlenków (w szczególności wody oraz dwutlenku węgla), nadtlenków (w szczególności nadtlenku wodoru), kwasów tlenowych, zasad. Jest też składnikiem większości związków organicznych o znaczeniu biologicznym np. białka, tłuszcze.
Korozja - ogólna nazwa procesów niszczących mikrostrukturę materiału, które prowadzą do jego rozpadu. Korozja zachodzi pod wpływem chemicznej i elektrochemicznej reakcji materiału z otaczającym środowiskiem.
Korozja chemiczna jest to korozja spowodowana działaniem substancji chemicznych w obecności wilgoci, pod warunkiem, że reakcjom chemicznym nie towarzyszy przepływ prądu(środowisko agresywne nie ma cech elektrolitu), np. reakcja metalu z gazem.
Korozja elektrochemiczna- jest to korozja spowodowana działaniem substancji chemicznych, gdy reakcjom chemicznym towarzyszy przepływ prądu, np. reakcja metalu z elektrolitem.