Program nauczania
matematyki
dla
zespołu wyrównawczego
klas I - III
Gimnazjum nr 2
w Piszu
Program autorski
opracowany przez Celinę Bałdygę
Wstęp
Program dla zespołu wyrównawczego jest przeznaczony dla klas I -III gimnazjum. Jest zgodny z Podstawą Programową oraz obowiązującym programem nauczania matematyki w tym gimnazjum jak również z zadaniami szkoły. Przewidziany jest do realizacji
w wymiarze 1 godziny tygodniowo. Uczniowie w tym gimnazjum pracują na książkach „Matematyka z plusem” (nr: DKW - 4014 - 139/99).
Praca uczniów w zespole wyrównawczym polega głównie na tym aby pokonały trudności, niejednokrotnie bardzo poważne, przy wykonywaniu podstawowych działań na liczbach całkowitych, ułamkach, w opanowaniu podstawowych pojęć geometrii, obliczania miar, takich jak obwód ,pole, objętość oraz związana z nimi zamiana jednostek
Eliminowanie takich braków, ćwiczenie przy każdej okazji rachunku pamięciowego pozwoli w miarę bezboleśnie pokonać kłopoty tych uczniów, związane z rozwiązywaniem nieco trudniejszych zadań, jak np. przekształcanie wyrażeń algebraicznych, rozwiązywanie równań, kreślenie wykresów funkcji itp.
II. Szczegółowe cele nauczania
Cele ogólne nauczania matematyki zostały określone w Podstawie Programowej. Jednak
w odniesieniu do uczniów mających określone trudności w uczeniu się matematyki cele ogólne należy sprecyzować. Z punktu widzenia efektów pracy w zespole wyrównawczym
są najważniejsze:
Cele szczegółowe - poznawcze
Rozwijanie umiejętności wykonywania operacji rachunkowych na liczbach wymiernych, zarówno sposobem pisemnym, jak i przy pomocy kalkulatora,
Ćwiczenie rachunku pamięciowego w zakresie czterech podstawowych działań,
Rozwijanie umiejętności korzystania z podręcznika i innych źródeł, czytania tekstu matematycznego ze zrozumieniem i analizowania prostych zadań związanych
z praktyką życia codziennego,
Wyrabianie samodzielności w rozwiązywaniu zadań,
Ćwiczenie sprawności w wykonywaniu prostych zadań w zakresie: upraszczania wyrażeń algebraicznych, rozwiązywania równań, w tym proporcji, układów równań, wykresów funkcji i określania ich własności, obliczania pól, obwodów i objętości podstawowych figur geometrycznych oraz zamiany jednostek i stosowania przybliżeń w rachunku liczbowym,
Ćwiczeni sprawności w kreśleniu i konstrukcji podstawowych figur w symetriach
i jednokładności, kreślenia stycznej do okręgu, symetralnej odcinka i dwusiecznej kąta, prostych prostopadłych i prostych równoległych itp.
Cele szczegółowe - wychowawcze
Ćwiczenie umiejętności pracy w zespole,
Wyrabianie systematyczności i wytrwałości w nauce,
Wyrabianie poczucia odpowiedzialności za wyniki w nauce, nie poddawanie się niepowodzeniom i radzenie sobie z trudnościami.
III Materiał nauczania
Materiał nauczania został opracowany w rozbiciu na poszczególne klasy i od razu na poszczególne jednostki lekcyjne zajęć zespołu. Uwzględniłam również Standardy Egzaminacyjne oraz Podstawę Programową
Rozkład treści nauczania w zespole wyrównawczym
w Gimnazjum nr 2 w Piszu
Klasa I
M-c |
PP |
SWE |
Treści zajęć |
Uwagi dotyczące realizacji |
wrzesień |
1
|
I2a |
|
|
|
1
|
I2a |
|
|
|
2
|
I2c |
|
|
|
1
|
I2a,II2g |
|
|
Październik |
1
|
I1a,2a |
|
|
|
1
|
I2a,b |
|
|
|
6
|
II2 |
|
|
|
6 |
II2 |
|
|
listopad |
1
|
I2b |
|
|
|
12
|
I3a |
|
|
|
8
|
I1a |
|
|
|
8
|
I1a |
|
|
grudzień |
10
|
I2a |
|
|
|
10
|
I2a,d |
|
|
|
10 |
I1 |
|
|
styczeń |
8
|
IV1 |
|
|
|
3
|
III2b |
|
|
|
3 |
I2a |
|
|
luty |
3
|
I2a |
|
|
|
3
|
I2a |
|
|
|
3
|
I2a |
|
|
marzec |
5
|
IV4a |
|
|
|
5
|
IV4a |
|
|
|
5
|
III2b |
|
|
|
5
|
I2a |
|
|
kwiecień |
5 |
IV2a,b |
|
|
|
5 |
IV4a |
|
|
|
9 |
I3 |
|
|
maj |
9 |
I3 |
|
|
|
8 |
I3 |
|
|
|
9
|
I3 |
|
|
|
3
|
III2d |
|
|
czerwiec |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Klasa II
M-c |
PP |
SWE |
Treści zajęć |
Uwagi dotyczące realizacji |
wrzesień |
1 |
I2a |
|
|
|
1
|
I2a |
|
|
|
1
|
I2a |
|
|
|
1
|
I2a |
|
|
Październik |
1
|
I2a |
|
|
|
1
|
I2a |
|
|
|
10
|
I3a,b |
|
|
|
10 |
I3a,b |
|
|
listopad |
3
|
I2a |
|
|
|
3
|
I2a |
|
|
|
5
|
III2 |
|
|
|
5
|
I2a |
|
|
grudzień |
5
|
I2a |
|
|
|
5
|
IV4a,b |
|
|
|
5 |
IV4a,b |
|
|
styczeń |
11
|
III2d |
|
|
|
11
|
III2d |
|
|
|
11 |
III2d |
|
|
luty |
11
|
I3a |
|
|
|
11
|
I3a |
|
|
|
8
|
I3a |
|
|
marzec |
8
|
I3a |
|
|
|
8
|
I3a |
|
|
|
8
|
I3a |
|
|
|
12
|
I3b |
|
|
kwiecień |
12
|
I3b |
|
|
|
12
|
I3b,c |
|
|
|
12
|
I3b |
|
|
maj |
12
|
I3b |
|
|
|
12
|
I3b |
|
|
|
12
|
I3b |
|
|
|
6
|
II1 |
|
|
czerwiec |
7 |
IV1b |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Klasa III
M-c |
PP |
SWE |
Treści zajęć |
Uwagi dotyczące realizacji |
wrzesień |
1,2
|
I2a,c |
|
|
|
1
|
I2a |
|
|
|
1
|
I2b |
|
|
|
5
|
III2 |
|
|
Październik |
4
|
II1d |
|
|
|
4
|
III3a |
|
|
|
5
|
III3b |
|
|
|
4 |
III3a,b |
|
|
listopad |
4
|
III3 |
|
|
|
11
|
I3b |
|
|
|
8
|
I3b |
|
|
|
8
|
I3b |
|
|
grudzień |
8, 10
|
I3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
11 |
III2d |
|
|
styczeń |
11
|
III2d |
|
|
|
11 |
I3 |
|
|
|
9 |
I3a |
|
|
luty |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
marzec |
12
|
I3a,b |
|
|
|
12
|
I3a,b |
|
|
|
12
|
I3b |
|
|
|
12
|
I3b |
|
|
kwiecień |
12
|
I3b |
|
|
|
6
|
II |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
maj |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5
|
III2c |
|
|
|
7
|
IV1b |
|
|
czerwiec |
7 |
IV1b |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
IV Procedury osiągania celów
Program pracy zespołu wyrównawczego zawiera treści zgodne
z programem nauczania matematyki realizowanym na lekcjach.
W związku z założonymi celami ważne miejsce w ich osiągnięciu zajmują metody i formy pracy z uczniem.
Metody , które zajmują czołowe miejsce na zajęciach wyrównawczych
to przede wszystkim metody czynne, aktywizujące, służące utrwaleniu zdobytych wiadomości i umiejętności , poglądowe i słowne.
Ze względu na specyfikę zajęć dominującymi formami są : praca z „kartą pracy”, praca indywidualna , w małych zespołach (2 - osobowych) i z całą kilku osobową grupą umożliwiającą daleko idącą indywidualizację pracy
z każdym uczniem.
Nie mniej ważne miejsce zajmują środki dydaktyczne , którymi posługuje się nauczyciel i uczniowie w celu uatrakcyjnienia zajęć i większej poglądowości. Najczęściej używanymi pomocami to : karty pracy, podręczniki, zbiory zadań, zestawy zadań przygotowujących do egzaminu gimnazjalnego, bryły, tablice matematyczne, szary papier, mazaki, przybory konstrukcyjne
Sposoby oceniania aktywności uczniów, które powinny uwzględniać:
Nagradzanie uczniów za aktywność w uczęszczaniu na zajęcia zespołu, prowadzenie zeszytu, odrabianie pracy domowej
- dodatkowy plus na koniec semestru
Opracowanie kart pracy zespołu wyrównawczego po każdym dziale
i sposobu zdobywania dodatkowych plusów ( ocen):
- Każda otrzymana ocena ze sprawdzianu z omówionego działu jest wpisana do dziennika zajęć wyrównawczych a na koniec semestru zostanie wpisana średnia ocen do dziennika lekcyjnego z matematyki.
Uczniowie rozwiązują zadania w domu, za które również otrzymują plusy. Zebranie trzech plusów jest równoznaczne z oceną bardzo dobrą.
Zebrane oceny pod koniec semestru zostaną wpisane do dziennika lekcyjnego, jednak oceny te nie mogą podnieść oceny ucznia powyżej dostatecznej- ze względu na poziom łatwości zadań.
OPIS ZAŁOŻONYCH OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW
Uczniowie biorący systematyczny udział w zespole wyrównawczym powinni opanować realizowany materiał w stopniu podstawowym
Przedstawię założone osiągnięcia uczniów dzieląc wymagania na klasy
i działy tematyczne
Uczeń klasy I powinien umieć:
ARYTMETYKA
Obliczać wartości prostych wyrażeń arytmetycznych, w których występują liczby wymierne.
Obliczać procent danej liczby i liczbę na podstawie jej procentu.
ALGEBRA
Budować proste wyrażenia algebraiczne, obliczać wartości liczbowe wyrażeń algebraicznych, dodawać i odejmować sumy algebraiczne, mnożyć jednomian przez dwumian.
Wyłączać przed nawias liczbę.
Rozwiązywać równania pierwszego stopnia z jedną niewiadomą.
Rozwiązywać za pomocą równań zadania tekstowe proste.
Rozwiązywać nierówności i zaznaczać na osi liczbowej zbiór rozwiązań.
GEOMETRIA
Rozwiązywać proste zadania dotyczące kątów, trójkątów i czworokątów.
Rysować figurę symetryczną do danej figury względem prostej i względem punktu.
Rozwiązywać proste zadania dotyczące kątów środkowych i wpisanych.
Konstruować proste prostopadłe, symetralną odcinka, dwusieczną kąta, trójkąt o trzech danych bokach.
Uczeń klasy II powinien umieć:
ARYTMETYKA
Zapisywać liczby wymierne w postaci rozwinięć dziesiętnych.
rozpoznawać i szacować niektóre liczby niewymierne.
Obliczać potęgę (o wykładniku dodatnim i ujemnym) liczby wymiernej.
Wykonywać działania na potęgach o wykładnikach naturalnych.
Zapisywać małe i duże liczby w notacji wykładniczej
ALGEBRA
Mnożyć dwumian przez dwumian
Stosować wzory skróconego mnożenia
Rozwiązywać układy równań liniowych jedną z metod algebraicznych
Rozwiązywać za pomocą układu równań zadania tekstowe proste
GEOMETRIA
Obliczać długość okręgu i pole koła.
Konstruować okrąg opisany na trójkącie, okrąg wpisany w trójkąt, wielokąty foremne (kwadrat, sześciokąt, ośmiokąt)
Obliczać miarę kąta wewnętrznego wielokąta foremnego
Stosować twierdzenie Pitagorasa do obliczania długości boków trójkąta prostokątnego
Rozpoznawać i rysować graniastosłupy proste i ostrosłupy
Wskazywać niektóre odcinki i kąty w graniastosłupach i ostrosłupach
Obliczać pola powierzchni i objętości graniastosłupów prostych
oraz ostrosłupów
ELEMENTY STATYSTYKI
Odczytywać diagramy, tabele i wykresy statystyczne.
Uczeń klasy III powinien umieć:
ARYTMETYKA
Zapisywać liczby wymierne w postaci rozwinięć dziesiętnych.
rozpoznawać i szacować niektóre liczby niewymierne.
Obliczać potęgę (o wykładniku dodatnim i ujemnym) liczby wymiernej.
Wykonywać działania na potęgach o wykładnikach naturalnych.
Zapisywać małe i duże liczby w notacji wykładniczej
ALGEBRA
Mnożyć dwumian przez dwumian
Stosować wzory skróconego mnożenia
Rozwiązywać układy równań liniowych jedną z metod algebraicznych
Rozwiązywać za pomocą układu równań zadania tekstowe proste
Zaznaczać w układzie współrzędnych zbiór punktów, których jedna
ze współrzędnych spełnia pewien warunek
Znajdować współrzędne punktu symetrycznego do danego względem osi
lub początku układu współrzędnych
Sporządzać częściową tabelkę funkcji określonej wzorem.
Narysować wykres funkcji liniowej na podstawie wzoru.
Określać własności funkcji liniowej na podstawie wzoru lub wykres
Podawać interpretację graficzną układu równań liniowych.
GEOMETRIA
Obliczać długość okręgu i pole koła.
Konstruować okrąg opisany na trójkącie, okrąg wpisany w trójkąt, wielokąty foremne (kwadrat, sześciokąt, ośmiokąt)
Obliczać miarę kąta wewnętrznego wielokąta foremnego
Stosować twierdzenie Pitagorasa do obliczania długości boków trójkąta prostokątnego
Rozpoznawać i rysować graniastosłupy proste i ostrosłupy
Wskazywać niektóre odcinki i kąty w graniastosłupach i ostrosłupach
Obliczać pola powierzchni i objętości graniastosłupów prostych
oraz ostrosłupów
Wykorzystywać cechy podobieństwa prostokątów i trójkątów prostokątnych przy rozwiązywaniu prostych zadań
Pomniejszać i zmniejszać za pomocą jednokładności nieskomplikowane figury, gdy skala jednokładności jest całkowita
Obliczać pola powierzchni i objętości walców, stożków i kul
Bibliografia
Gruszczyk-Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami
w uczeniu się matematyki. WSiP, Warszawa 1994
Jacewicz M., Karpiński M.,Lech J., Matematyka z plusem- program nauczania matematyki dla trzeciego etapu edukacyjnego. GWO,
Gdańsk 1999
Stryczniewicz B., Praca z uczniem mającym trudności z matematyką.
Nowik Opole 2004
Woźna J., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Lesznie, 2001 (internet)
Zawadowski W., Dyskalkulia. Uniwersytet Warszawski i Akademia Podlaska w Siedlcach, 2001 (www.wsip.com.pl)
3