„Balladyna” jako zabawa konwencjami literackimi

Przedmiot: Romantyzm	dodano: 2002-08-16	autor: Kober
Baśniowo ludowy charakter dramatu Elementy fantastyki: ludzie w utworze to katolicy, akcja zaś rozgrywa się w głębokim średniowieczu, gdy katolicyzm nie był popularny obyczaje stylizowane na sarmacki styl istnienie świata irracjonalnego ingerencja wiata irracjonalnego w rzeczywisty istnienie postaci fantastycznych nieprawdopodobne wydarzenia i przypadki niezgodne z logiką życiową. O charakterze ludowym świadczą: imię Balladyna obyczaje, wierzenia ludowe język niekiedy archaiczny, elementy gwarowe Demitologizacja romantycznych przekonań romantyczna miłość „Balladynie” nie ma jej, związku dusz, ideałów, wspólnych zainteresowań, uczucia aż do śmierci) mit arkadyjskiej przyrody to nie tylko sielanka, bliskość przyrody i jej nakazów, niebezpieczeństwo) ludzie nie są dobrzy, wrażliwi, szczerzy, patriotyczni Nawiązania do twórczości Szekspira motyw zbrodni żądza władzy w obu utworach występują podobne sceny podobna aura emocjonalna, grozy, duchów, zachowanie niecodzienne postaci istnienie świata irracjonalnego posługiwanie się kontrastami takie samo źródło tragizmu - czyny człowieka a nie fatum tak jak w antyku

---