Emilia Serowik kl. I a

1. Charakteryzując Makbeta na podstawie danych fragmentów dramatu Szekspira, określ, na czym polega tragizm i porównaj go z tragizmem bohatera ze znanego Ci dramatu antycznego.

Makbet jest głównym bohaterem dramatu Szekspira pt. „Makbet”. W akcie I Makbet jest lękliwym i posłusznym żonie mężczyzna. Jego brak pewności siebie pozwalają żonie manipulować nim. Łady Makbet chce przekonać go do zabójstwa Dunkana, który jest jego władcą. Mimo iż, jest posłuszny swojej wybrance ma duże wątpliwości, popełnienia tego czynu. Uważa, iż Dunkan nie zasługuje na śmierć, ponieważ jest bardzo dobrym władcą. Jego nieskazitelność i dobrze wypełniane obowiązki, nie pozwalają Makbetowi zabić swojego pana. Zbrodnia ma nastąpić wtedy, kiedy król przebywa w jego domu, dlatego tym bardziej nie może tego zrobić. Będąc gospodarzem Dukana, nie może narażać jego życia na niebezpieczeństwo, a raczej powinien o nie dbać. Jest również krewnym i wasalem Dukana, wiec oznacza to, że składał przysięgi, że będzie mu wierny. Szlachetnemu rycerzowi nie wypada łamać danego słowa zwłaszcza, że dopiero co zyskał u niego uznanie i sławę wśród ludzi, która jest dla niego bardzo ważna. Che ją utrzymać jak najdłużej. Boi się popełnić zbrodni, ponieważ uważa, że zabójca będzie miał przed oczami obraz zbrodni przez całe życie. Do tego myśli, że będzie potępiony przed siły wyższe za pozbawienie życia niewinnego człowieka. Tak więc jest świadomy konsekwencji i wie, że ta zbrodnia pociągnie za sobą kolejne. Ambicja, która posiada, jednak dopuszcza do niego myśl, że mógłby to zrobić. Jest gotowy zrobić wszystko, by uznano go za mężnego człowieka. Świadomość, że przejmie władzę króla, jest silniejsza od niego. Jest niecierpliwy, i chce by to, co ma się stać stało się szybko, więc chęć władzy i ambicja biorą górę nad wszystkim argumentami przeciw. Popełnia zbrodnie, po której radykalnie się zmieni

W akcie II widzimy Makbeta już po pożenionej zbrodni. Jest zupełnie innym człowiekiem niż przedtem. Zmienia się nie do poznania. Z lękliwego, staje się pewny siebie. Nie boi się niczego. Nic nie jest w stanie go zastraszyć. Pozbawiony jakichkolwiek uczuć, nie przejmuję się śmiercią żony. Twierdzi nawet, że dobrze się stało, ponieważ nie będzie się więcej męczyła. Nie ma w nim z człowieczeństwa, ponieważ nie ukazuje żadnych emocji i uczuć, bo ich nie posiada. Przestaje go obchodzić życie ludzkie i liczy się dla niego tylko jego dobro. Mimo to, jest świadomy, że jego dusza jest przepełniona złem. Nie ma już dla niego dobra, jest zjednoczony ze złem. Inaczej patrzy na świat niż dotychczas. Twierdzi, że człowiek jest tylko aktorem w swoim życiu. Nie ma na nie żadnego wpływu, ponieważ jest sterowane przez siły wyższe i co ma się stać i tak się stanie.

Makbet jest postacią tragiczną, ponieważ jego los jest w pewien sposób podporządkowany fatum. Trzy wiedźmy przepowiadają mu władzę, przez co zmieniają wnętrze człowieka, który wcześniej nie poważyłby się na tak wyrachowany mord. Mimo to Makbet, nie zatraciwszy jeszcze resztek uczuć, byłby prawdopodobnie w stanie oprzeć się pokusom. Nie znalazł jednak w nikim oparcia. Co więcej, był otwarcie podżegany do zbrodni przez żonę, która swą retoryką uderzała w jego czułe miejsca: wewnętrzny egoizm i męskie ego, zarzucając mu tchórzostwo i łamanie danych obietnic. Makbet nie jest w stanie wytrzymać chwil napięcia, kiedy zmaga się z samym sobą, chciałby, żeby zbrodnia stała się szybko. Jego tragizm polega również na tym, że jeszcze przed popełnieniem morderstwa jest pewien jej przyszłych złych skutków, ale nie może zejść z raz obranej drogi.

Edyp jest synem władzy Teb. Kiedy rodzice poznają przepowiednię, która głosi że ich syn zabije ojca i ożeni się z własną matka, pozbywają się go. Kiedy Edyp podrasta słyszy część przepowiedni i opuszcza dom przybranych rodziców. Podczas swej wędrówki, nie wiedząc o tym zabija swojego prawdziwego ojca. Dociera do Teb, gdzie dzięki swojej mądrości pokonuje sfinksa, przez co staje się władcą i mężem wdowy po królu, Jokasty. Przeklina on zabójcę starego króla, nie wiedząc że sam nim jest. Jest dobrym władcą, chcącym jak najlepiej dla swojego ludu. Dlatego dowiedziawszy się o przepowiedni, każe sam siebie wydłubując sobie oczy, po to by ściągnąć klątwę ze swoich poddanych. W świecie tym rządzi fatum. Dlatego cokolwiek zrobiłby Edyp przeznaczenie i tak by go dosięgło a przepowiednia wypełniła się.

Między tymi postaciami, bohaterem Szekspira a bohaterem antycznym widoczny jest wielki kontrast. Porównując je obie, Makbeta i Edypa, widzimy same przeciwieństwa. Makbet mając świadomy wolny wybór, zostaje mordercą i kłamcą, dążąc po trupach do celu, nie obchodzi go nic i nikt. Edyp jednak nie ma wpływu na swój los, wszystko działo się jakby obok niego. Nie wiedział o przepowiedni, nawet kiedy się wypełniła. Był dobrym i prawym władcą, gdy dowiedział się o przepowiedni, ukarał sam siebie aby uratować swoich poddanych.

---