17
SPOSÓB I CEL KODOWANIA FAZY W LORANIE: poszczególne impulsy w grupie mogą być emitowane z częstotliwością będącą w fazie (+) lub przeciw fazie (-) będącej w stosunku do fazy pierwszego impulsu danej grupy. Kodowanie wykorzystuje się w celu odróżnienia impulsu od stacji głównej od impulsu ze stacji podrzędnej. Kodowanie pomaga także wyeliminować niebezpieczne interferencje fali przyziemnej z falami jonosferycznymi na trasie stacja nadawcza- odbiornik. W LORAN C najpierw emituje impulsy stacja główna, zaś stacja podrzędna zaczyna dopiero emisję po odebraniu dziewiątego sygnału od stacji głównej i tak następne podrzędne po odebraniu ostatniego ósmego impulsu od stacji podległej.
REDUKCJA WPŁYWÓW FALI JONOSFERYCZNEJ: zasięg przy fali jonosferycznej może wynosić nawet do 3400Mm. Siatkę hiperboliczną wyznaczoną w założeniu, że impulsy ze wszystkich stacji docierają do odbiornika na fali przyziemnej. Określając zatem LP przy impulsach docierających choćby z jednej z wykorzystywanych stacji na fali jonosferycznej, należy uwzględnić poprawkę podaną w mikrosekundach, którą dodaje się algebraicznie do mierzonej w odpowiedniej wartości przedziału fazowego, otrzymuje się wtedy różnicę, czyli wartość jaką zmierzono by gdyby impulsy dotarły z obu stacji na fali przyziemnej. Wartości poprawek są obliczane np.: dla współczynnika warstwy odbijającej jonosfery.
ZASIĘG I DOKŁADNOŚĆ W SYSTEMIE LORAN: duży wpływ na dokładność pozycji ma czas jej określania tzn. świt czy zmierzch. Dlatego pozycje te poprawia się odpowiednimi poprawkami. Przyczyną powstawania największych błędów w określaniu LP są zmiany w rozchodzeniu się fal radiowych oraz kąt pomiędzy liniami łączącymi okręt i stacje brzegowe. Dokładność od kilkudziesięciu do kilku Mm. W warunkach nocnych prędkość rozchodzenia się fal jest większa i błąd pozycji może wynosić 600- 1000m. Zasięg do 3400Mm.
IMPULSY WYSYŁANE PRZEZ STACJE ŁAŃCUCHOWE: częstotliwość pracy wszystkich łańcuchów= 100kHz. Jest to system pracujący na falach długich. System składa się ze stacji głównej i 4- 5 stacji podległych. Stacja główna emituje 9 impulsów a stacje podrzędne 8 impulsów. Odstępy pomiędzy kolejnymi impulsami wynoszą 1000 mikrosekund, a dla stacji głównej odstęp pomiędzy 8 a 9 impulsem wynosi 2000 mikrosekund. W systemie LORAN C emitowana jest grupa kilku impulsów co umożliwia zwiększenie średniej mocy emitowanej przy jednoczesnym zmniejszeniu mocy (nerytowej). Przyjąć można że czas impulsów = 200 mikrosekund.
ZASADA POMIARU LP W ODBIORNIKU LORAN C: można dokonać pomiaru LP za pomocą odbiorników I i II generacji. Odbiornik I generacji: mierzy tylko różnicę czasu w odbiorze sygnałów ze stacji głównej i podrzędnej dlatego niezbędne jest posiadanie odpowiedniej mapy z naniesioną siatką lub tabelą hiperboliczną. Odczyty trzeba poprawiać o poprawkę na falę jonosferyczną. Przy określeniu pozycji z 2 LP korzystniejszy jest przypadek gdy 1 z nich ma przebieg równoleżnikowy a druga południkowy co może gwarantować duży kąt przecięcia LP. na mapę nanosi się odpowiednio LP i punkt ich przecięcia jest PO.
KODOWANIE FAZY W SYSTEMIE LORAN C: zastosowano modulację fazy sygnału która związana jest z odwróceniem fazy fali radiowej w pewien usystematyzowany sposób zwany kodowaniem. Ten rodzaj kodowania fazy wykorzystano z 1 strony w celu polepszenia zdolności identyfikowania.