Laboratoria z Fizyki
Wydział Budownictwa Środa godz. 15:30 |
Temat: Fotometr Bunsena |
Data wykonania:12.03.2008 Data oddania:19.03.2008 |
Numer ćwiczenia: 30 |
Stanisław Michałek |
Ocena: |
Uwagi prowadzącego:
Wnioski:
Źródłami światła nazywamy ciała, które przetwarzają energię cieplną, elektryczną lub inną na promieniowanie świetlne. Dział zajmujący się tą problematyką nazywamy fotometrią wizualną. Wielkością charakteryzującą źródło światłą jest jego natężenie (światłość) I, wyrażająca ilość promieniowania świetlnego w jednostce czasu jednostkowy kont bryłowy. Punktowe źródło światła wysyła promieniowanie we wszystkich kierunkach , wskutek czego do oświetlonej powierzchni dochodzi tylko cześć wysyłanego promieniowania . Energię promieniowania świetlnego przechodzącą w jednostce czasu przez powierzchnie nazywamy strumieniem. Do pomiarów natężenia światła służy fotometr, którego działanie polega na porównywaniu natężenia badanego źródła z natężeniem żarówki wzorcowej .
Wzory:
E=dФ:Ds. dФ- strumień świetlny, ds- pole powierzchni, E- natężenie oświetlenia
E=I:r2 I- źródło światła o natężeniu , r2-odległośc
E=Icosα:R2
η=I:P η- sprawność światła, P- pobierana moc
I=CTn C- współczynnik proporcjonalności, T- temperatura włókna żarówki
P=σt4 σ- stała
I=APn:4 A- stała
logW=const+n:4logP W- światłość względna
Sposób wykonania:
Na ławie optycznej ustawić żarówkę oraz układ fotoelementów. Żarówki i fotoelementy powinny znajdować na jednakowej wysokości.
Połonczyc obwód zasilania żarówek badanej (Żx)według schematu oraz podłączyć fotoelementy do mikroamperomierza. Prawidłowość dokonanych połączeń sprawdza prowadzący ćwiczenia.
Włączyć żarówkę wzorcową oraz układ zasilania żarówki badanej do sieci.
Przy ustalonym napięciu i natężeniu prądu płynącego przez żarówkę badaną znaleśc położenie układu fotoelementów, w którym nastąpi wyzerowanie wskazań mikroamperomierza. Zmierzyć odległość żarówek od fotoelementów, a także zanotować wskazania amperomierz IA oraz woltomierza U. Oszacować niepewność wielkości rx, rO,IA,U.
Prawo Lamberta-Beera (prawo Beera-Lamberta-Bouguera) - opisuje pochłaniane promieniowania elektromagnetycznego przy przechodzeniu przez częściowo absorbujący i rozpraszający ośrodek.
Prawo to głosi, że stopień atentacji (uwzględniającej absorpcję oraz rozpraszanie) światła jest proporcjonalny do grubości warstwy i jej własności optycznych , np. w przypadku roztworów należy uwzględnić stężenie molowe czynnika powodującego pochłanianie. Ogólnie mówiąc, prawo to jest spełnione dla wiązki światła: a) monochromatycznej, b) skolimowanej, chociaż jest często używane także dla sytuacji wąskich przedziałów pasmowych, zwłaszcza jeżeli zależność spektralna atenuacji nie jest silna w tym paśmie. Rejestrowane natężenie I0 jest natężeniem również monochromatycznym i skolimowanym. Wartość końcowa natężenia promieniowania I1 jest mniejsza od I0 o wartość natężenia promieniowania pochłoniętego (zaabsorbowanego).
Obliczenia konieczne w dany ćwiczeniu:
W wszystkie obliczenia wykonujemy podstawiając odpowiednio dane do wzorów 1-8.
Moc liczymy ze wzoru P=I*U
Współczynnik sprawności η= I/P
Natężenie badanego źródła światła I=rx2/ro2*IO
Względne natężenie W= IX/IO=r2x/ro2
|
U |
I |
ro |
rx |
w |
Natężenie badanego źródła światła |
Moc pobrana przez źródło badane |
Współczynnik sprawności |
|
[V] |
[A] |
[cm] |
[cm] |
|
Ix |
P[W] |
n |
20,20 |
13,20 |
73,50 |
6,50 |
0,01 |
0,01 |
266,64 |
0,0004 |
|
30,10 |
17,00 |
71,70 |
8,30 |
0,01 |
0,01 |
511,70 |
0,0004 |
|
40,10 |
20,50 |
69,90 |
10,90 |
0,02 |
0,02 |
822,05 |
0,0006 |
|
50,10 |
23,50 |
65,20 |
14,80 |
0,05 |
0,05 |
1177,35 |
0,0010 |
|
59,90 |
26,40 |
62,30 |
18,70 |
0,09 |
0,09 |
1581,36 |
0,0015 |
|
70,00 |
29,00 |
59,80 |
20,20 |
0,11 |
0,11 |
2030,00 |
0,0016 |
|
80,00 |
31,60 |
57,20 |
22,80 |
0,16 |
0,16 |
2528,00 |
0,0020 |
|
90,20 |
34,10 |
55,80 |
24,20 |
0,19 |
0,19 |
3075,82 |
0,0021 |
|
100,00 |
36,40 |
52,30 |
27,70 |
0,28 |
0,28 |
3640,00 |
0,0028 |
|
110,10 |
38,40 |
50,80 |
29,20 |
0,33 |
0,33 |
4227,84 |
0,0030 |
|
120,10 |
40,70 |
48,30 |
31,70 |
0,43 |
0,43 |
4888,07 |
0,0036 |
|
130,10 |
42,80 |
46,00 |
34,00 |
0,55 |
0,55 |
5568,28 |
0,0042 |
|
140,10 |
44,80 |
44,40 |
35,60 |
0,64 |
0,64 |
6276,48 |
0,0046 |
|
150,00 |
46,70 |
42,20 |
37,80 |
0,80 |
0,80 |
7005,00 |
0,0053 |
|
160,10 |
48,50 |
40,80 |
39,20 |
0,92 |
0,92 |
7764,85 |
0,0058 |
|
169,90 |
50,30 |
39,50 |
40,50 |
1,05 |
1,05 |
8545,97 |
0,0062 |
|
180,10 |
52,20 |
38,20 |
41,80 |
1,20 |
1,20 |
9401,22 |
0,0066 |
|
190,10 |
53,90 |
36,70 |
43,30 |
1,39 |
1,39 |
10246,39 |
0,0073 |
|
199,80 |
55,50 |
35,60 |
44,40 |
1,56 |
1,56 |
11088,90 |
0,0078 |
Przykładowe obliczenia potrzebne do wyliczenia tabeli:
P=20,20*13,20=266,64 P=30,10*17=511,70 P=40,10*20,50=822,05
η=55,50/11088,90=0,01 η=53,90/10246,39=0,01 η=52,20/9401,22=0,01
IX=1,56*55,50=86,33 IX=1,39*52,90=75,03 IX=1,20*52,20=62,50
Rachunek błędów:
|
U(Ix) |
U(W) |
U(P) |
Log(W) |
Log(P) |
1 |
0,54 |
0,04 |
0,41 |
- 2,11 |
2,43 |
2 |
0,91 |
0,05 |
0,59 |
- 1,87 |
2,71 |
3 |
1,47 |
0,07 |
0,77 |
- 1,61 |
2,91 |
4 |
2,45 |
0,10 |
0,94 |
- 1,29 |
3,07 |
5 |
3,65 |
0,14 |
1,11 |
- 1,05 |
3,20 |
6 |
4,51 |
0,16 |
1,29 |
- 0,94 |
3,31 |
7 |
5,79 |
0,18 |
1,46 |
- 0,80 |
3,40 |
8 |
6,80 |
0,20 |
1,64 |
- 0,73 |
3,49 |
9 |
8,87 |
0,24 |
1,81 |
- 0,55 |
3,56 |
10 |
10,15 |
0,26 |
1,98 |
- 0,48 |
3,63 |
11 |
12,29 |
0,30 |
2,16 |
- 0,37 |
3,69 |
12 |
14,55 |
0,34 |
2,33 |
- 0,26 |
3,75 |
13 |
16,53 |
0,37 |
2,50 |
- 0,19 |
3,80 |
14 |
19,25 |
0,41 |
2,67 |
- 0,10 |
3,85 |
15 |
21,44 |
0,44 |
2,84 |
- 0,03 |
3,89 |
16 |
23,73 |
0,47 |
3,01 |
0,02 |
3,93 |
17 |
26,29 |
0,50 |
3,19 |
0,08 |
3,97 |
18 |
29,27 |
0,54 |
3,36 |
0,14 |
4,01 |
19 |
31,86 |
0,57 |
3,53 |
0,19 |
4,04 |
Przykładowe obliczenia potrzebne do obliczenia rachunku błędu:
u(x)=
u(r)=
=0,23 u(U)=
=0,017 u(I)=
=0,017
U(Ix)=
(r)
U(Ix)=
=0,54
U(Ix)
=0,59
U(Ix)=
=0,77
U(W)=
(r)
U(W)=
=0.04
U(W)=
=0,05
U(W)=
=0.07
U(P)=
(r)
U(P)=
=0,41
U(P)=
=0,59
U(P)=
=0,77
Wnioski:
Odpowiednio z kolejnych wykresów możemy wnioskować:
Na wykresie ” moc pobrana przez źródło badane” możemy zauważyć że pomiar 7 odbiega od pozostałych przyczyną tego może być nie odpowiednie odczytanie pomiarów przez osobę dokonującą pomiaru ale wartość mieści się w przedziale błędu.
Na wykresie „moc pobrana do współczynnika sprawności ” możemy zauważyć że pierwsze pomiary całkowicie się odbiegają od wykresu w miarę wzrostu ich względem wartości mocy pobranej zbliżają się do lini wykresu przyczyną takiego odchylenia mogą być błędy pomiarowe jak i również nie dokładność urządzenia pomiarowego ale odchylenia mieszczą się w granicy błędu.
Na wykresie log P =log W zachodzi podobna zależność jak na wykresie „moc pobrana do współczynnika sprawności ” i przyczyną takiego zachowania wykresu są te same przyczyny