Imię i nazwisko: 11.04.2000
Irena Hejmej
Dorota Majcher
Katarzyna Kucharska Sprawozdanie nr 4.
Grzegorz Mitkiewicz
Gr. 22.
Zespół 11. Ćwiczenie nr 4:
Napięcie powierzchniowe.
1.Cząsteczki znajdujące się na powierzchni faz skondensowanych ,posiadają pewien nadmiar energii swobodnej w stosunku do cząsteczek znajdujących się we wnętrzu tych faz. Miarą tej energii jest powierzchniowa energia swobodna przypadająca na jednostkową powierzchnię ,zwana właściwą powierzchniową energią swobodną lub napięciem powierzchniowym fazy
:
Jednostką napięcia powierzchniowego jest [
] .
Działanie energii powierzchniowej możemy zaobserwować jako siłę dążącą do zmniejszenia powierzchni rozdzielającej fazy. Metody wyznaczania napięcia powierzchniowego są oparte na pomiarze tej siły. W ćwiczeniu zastosowano dwie metody pomiaru napięcia powierzchniowego: stalagmometryczną i pęcherzykową.
.
Metoda stalagmometryczna polega na pomiarze wielkości kropli badanej substancji odrywającej się od powierzchni przyrządu .
Metoda pęcherzykowa polega na pomiarze maksymalnego ciśnienia potrzebnego do wytworzenia pęcherzyka powietrza na końcu kapilary zanurzonej w badanej cieczy , w momencie jego uwolnienia.
W obu przypadkach celem doświadczenia jest zmierzenie statycznego napięcia powierzchniowego.
Napięcie powierzchniowe czystych cieczy zmniejsza się wraz ze wzrostem temperatury, w temperaturze krytycznej osiągając wartość zerową, co opisuje równanie
:
V2/3
Lub z wprowadzoną poprawką Ramsaya-Shieldsa:
V2/3
gdzie V oznacza objętość molową , Tkr temperaturę krytyczna a k jest stałą dla wielu substancji przyjmującą wartość około 2.1 erg * mol-3/2 * K-1
Skład warstwy powierzchniowej jest odmienny od składu jegownętrza . W najczęściej spotykanym przypadku , gdy cząsteczki rozpuszczalnika i substancji rozpuszczonej przyciągają się słabiej od cząsteczek rozpuszczalnika między sobą , cząsteczki substancji rozpuszczonej są wypychane na zewnątrz fazy i warstwa powierzchniowa zawiera ich wiecej .
Różnica moli substancji rozpuszczonej w jednostkowej ilości moli rozpuszczalnika w próbce pobranej z wnętrza roztworu i jej powierzchni, podzielona przez wielkość tej powierzchni nazywa się nadmiarem powierzchniowym Gibbsa:
2.Cel ćwiczenia : wyznaczenie napięcia powierzchniowego dla roztworów n-propanolu w wodzie oraz zbadanie zależności napięcia powierzchniowego od stężenia n-propanolu
.
3.Parametry i wyniki pomiarów
Przygotowanie około 20 % roztworu n-propanolu :
Roztworem wyjściowym jest około 20 % roztwór n-propanolu w wodzie. W celu przygotowania roztworu do zważonej uprzednio kolbki odważamy 4 gramy n- propanolu, a następnie 16 gramów wody.
Masa kolbki: 67,8523 g
Masa kolbki z alkoholem: 71,8779 g
Masa alkoholu: 4,0256 g
Masa wody: 15,8000 g
Stąd wynika,że przygotowany roztwór jest 20,3 %.
b. Pomiar napięcia powierzchniowego metodą pęcherzykową :
Zlewkę napełnioną wodą destylowaną wstawiam do termostatu, nastawionego na temperaturę 299,9K.Po przesunięciu katetometru do termostatu umieszczam koniec kapilary nad cieczą. Następnie tak ustawiam urządzenie, aby koniec kapilary zetknął się z powierzchnią wody. Odczytuję wskazania noniusza na katetometrze i zanurzam kapilarę na 5mm w cieczy, co odczytuję na noniuszu. Powoli naciskam strzykawkę do momentu pojawienia się pęcherzyka powietrza na końcu kapilary. Notuję maksymalne ciśnienie (różnicę poziomów cieczy w manometrze) . Pomiar wykonuję dla wody destylowanej i n-propanolu.
Napięcie powierzchniowe σ badanego roztworu wyliczamy z równania :
gdzie :
- napięcie powierzchniowe n-propanolu ;
- tablicowe napięcie powierzchniowe wody ;
- różnica poziomów cieczy w manometrze ; h = h wody - zanurzenie kapilary w badanej cieczy ( h = 5mm )
Pomiary prowadzono w temperaturze 299,9 K .
Roztwór |
Δh [mm H2O ] |
Δhśr. |
ρ [ kg/m3 ] |
σ [ N/m ] |
||
Wyjściowy (c = 20,3 % wag.) |
95 |
95 |
94 |
94,6 |
944 |
0.0202 |
Rozcieńczenie 4 x 4,1 % |
145 |
145 |
144 |
144,6 |
980 |
0.0408 |
Rozcieńczenie 8 x 0,81 % |
195 |
195 |
194 |
194,6 |
988 |
0.0621 |
Woda |
216 |
216 |
217 |
216,3 |
996.7 ( tab.) |
0.0712 ( tab.) |
Wykres zależności napięcia powierzchniowego od stężenia n-propanolu.
c. Pomiar napięcia powierzchniowego metodą stalagmometryczną :
Do pomiaru używam stalagmometru, który napełniam wodą destylowaną do górnej kreski. Po napełnieniu zaciskam ściskacz na rurce gumowej na stalagmometrze. Powoli rozluźniam zacisk, tak by spadające krople tworzyły się w czasie 2-5 sekund. Liczę ilość spadających kropel od momentu osiągnięcia prze badaną ciecz poziomu górnej kreski do dolnej kreski. Jednocześnie przy pomocy cylindra mierzę objętość cieczy zawartej między kreskami.
W ten sam sposób wykonuje pomiar dla n-propanolu.
Napięcie powierzchniowe
badanego roztworu ( propanol 20,3 %) wyliczam ze wzoru:
- napięcie powierzchniowe n-propanolu
- tablicowe napięcie powierzchniowe wody ( 0.0725
)
n wody - ilość kropel wody
n - ilość kropel n-propanolu
d - tablicowa gęstość n-propanolu ( 0.8
)
d wody - tablicowa gęstość wody ( 0.9971
)
F - poprawka dla n-propanolu
F wody - poprawka dla wody
Wyniki pomiarów przedstawia tabela:
Liczba pomiarów |
1 |
2 |
3 |
Wartość średnia |
n wody |
38 |
38 |
38 |
38 |
n |
83 |
81 |
83 |
82,33 |
Vwody [cm3] |
4.8 |
|||
V [cm3] |
4.8 |
F - jest funkcją
gdzie:
V1 - objętość jednej kropli
r - promień stopki stalagmometru ( r = 0.60 cm )
V1 wody =
=
= 0.126[cm3 ]
V1 =
=
= 0.058[cm3 ]
=
= 0.583
Fwody =
=
= 0.268
F =
4.Wnioski .
Napięcie powierzchniowe zależy od rodzaju cieczy . W przypadku roztworu n-propanolu w wodzie wartość napięcia powierzchniowego wzrasta wraz z rozcieńczeniem roztworu .
2
3