I Informacje ogólne
1. Tytuł wystawy
Szlakiem przygód Harrego Pottera
2. Charakter wystawy
Wystawa czasowa. Od 01.09.2010 do 31.12.2010.
3. Miejsce wystawy
Muzeum Książki w Łodzi
Ul. Wymyślona 1 Łódź
4. Organizatorzy
Urszula Rakowska, Muzeum Książki w Łodzi
Patroni medialni:
Radio Wawa, TVP Info, Dziennik Łódzki
II Cel wystawy
Ogólnym celem wystawy jest przybliżenie tematyki książek o Harrym Potterze. Dla urozmaicenia pojawią się zdjęcia zaczerpnięte z filmów stworzonych na podstawie twórczości Joanne Kathleen Rowling oraz materiały z innych źródeł. Dla tejże wystawy można wyróżnić następujące cele:
Społeczny: wykazanie, że seria o bohaterze-czarodzieju nie niesie za sobą nieodpowiednich treści i wartości. Problem jest bardzo kontrowersyjny, szeroko komentowany na całym świecie przez przedstawicieli różnych środowisk. W mniemaniu autora wystawy oraz osób udostępniających miejsce dla tejże, twierdzenia o wątkach satanistycznych, prowokujących i nakłaniających do zła, wykazujących, że zło wygrywa są wynikiem nadinterpretacji, bądź niezrozumienia treści zawartych w tych książkach. Nadmienić warto, iż autorka nie stawia sobie za cel ośmieszenie, lekceważenie czy obrażenie osób o poglądach innych, niż jej same. Wystawa ma być polemiką, motorem do dyskusji i próbą sprowadzenia tejże dyskusji na tory dyskusji merytorycznej. Wielkim bowiem problemem jest nie tyle sama treść dyskursu wokół tego tematu, ile sposób jego prowadzenia. Brak jest dostępnych ankiet ilościowych na ten temat, jednak dyskusja wywołała dość zaskakujące efekty, jak zbiorowe palenie książek po Mszy Świętej, zainicjowane przez księży katolickich, seria artykułów, głównie w prasie katolickiej, również polskiej (tygodnik Niedziela) oraz odpowiedzi publicystów, krytyków literackich czy zwyczajnych wielbicieli serii o Harrym Potterze.
Społeczno-edukacyjny: kolejnym celem jest zachęcenie niezdecydowanych czytelników do przeczytania choćby pierwszej książki z tej serii. Wbrew pozorom nie chodzi o same książki pani Rowling, ale próbę zachęcania dzieci i młodzieży do czytania książek w ogóle. Doświadczenie sprzed 10 lat pokazuje, że wiele dzieci zaczęło czytać książki z przyjemnością właśnie dzięki przygodzie z Harrym Potterem. Wystawa ma zatem pomóc w walce z niechęcią do czytania książek, co jest problemem zarówno społecznym, jak i w pewnym sensie edukacyjnym.
Ludyczny: następnym celem, jest cel typowo ludyczny. Przygoda z Harrym Potterem i jego przyjaciółmi może stać się ogromną frajdą dla dzieci i młodzieży, a także ich rodziców. Z pewnością wiele z odwiedzających osób będzie wiernymi fanami małego czarodzieja, wystawa ta więc zapewni sentymentalną podróż do czasów, kiedy wszyscy oni nie mogli doczekać się wydania kolejnej części czy pojawienia się kolejnego filmu z kinach. Będzie ona ciekawym doświadczeniem także dla nieokreślonej części odwiedzających, bowiem w pigułce zostanie przedstawiony świat magii, przy jednoczesnym unikaniu takich konkretów, aby z ciekawości sięgnięto po tę książkę.
Wystawa będzie skierowana do wszystkich, bez względu na wiek czy upodobania literackie. Ekspozycje będą przedstawione tak, aby ich treść interesowała dzieci i młodszą młodzież ze względu na wątki zaczerpnięte z książek oraz starszą młodzież i dorosłych (oprócz założenia trafiającego w najmłodszą część odbiorców) ze względu na wcześniej wspomniany problem etyczności. Może stać się pretekstem do wycieczek klasowych, z wychowawcą lub nauczycielem języka polskiego, a podsumowaniem takiej wycieczki może być rozmowa z uczniami o korzyściach płynących z czytania oraz być pomocą w nauce dobrego argumentowania swoich racji. Możliwości zatem jest kilka.
III Materiał wystawienniczy
1. Muzealia
Zdjęcie okładki książki „Harry Potter i Kamień filozoficzny”, nr kat. HP 1/2010
Zdjęcie okładki książki „Harry Potter i Komnata Tajemnic”, nr kat. HP 2/2010
Zdjęcie okładki książki „Harry Potter i Więzień Azkabanu”, nr kat. HP 3/2010
Zdjęcie okładki książki „Harry Potter i Czara Ognia”, nr kat. HP 4/2010
Zdjęcie okładki książki „Harry Potter i Zakon Feniksa”, nr kat. HP 5/2010
Zdjęcie okładki książki „Harry Potter i Książę Półkrwi”, nr kat. HP 6/2010
Zdjęcie okładki książki „Harry Potter i Insygnia Śmierci”, nr kat. HP 7/2010
Zdjęcie autorki, Joanne Rowling, nr kat. HP 8/2010
Biografia Joanne Rowling, nr kat. HP 9/2010
Zdjęcie różdżki Harrego Pottera, nr kat. HP 10/2010
Zdjęcie zwierciadła Ain Eingarp, nr kat. HP 11/2010
Zdjęcie Tiary przydziału, nr kat. HP 12/2010
Zdjęcie zegara pani Weasley, nr kat. HP 13/2010
Zdjęcie zmieniacza czasu, nr kat. HP 14/2010
Zdjęcie Mapy Huncwotów, nr kat. HP 15/2010
Zdjęcie Peleryny Niewidki, nr kat. HP 16/2010
Zdjęcie miotły Błyskawica, nr kat. HP 17/2010
Zdjęcie Hogwartu, nr kat. HP 18/2010
Zdjęcie Zakazanego Lasu, nr kat. HP 19/2010
Zdjęcie Ministerstwa Magii, nr kat. HP 20/2010
Zdjęcie Pokoju Życzeń, nr kat. HP 21/2010
Zdjęcie Miodowego Królestwa, nr kat. HP 22/2010
Zdjęcie Kwatery Głównej Zakonu Feniksa, nr kat. HP 23/2010
Zdjęcie Azkabanu, nr kat. HP 24/2010
Zdjęcie Peronu 9 ¾, nr kat.HP 25/2010
Zdjęcie skrzata Zgredka, nr kat. HP 26/2010
Zdjęcie Goblinów, nr kat. HP 27/2010
Zdjęcie feniksa Fawkes, nr kat. HP 28/2010
Zdjęcie sowy Hedwigi, nr kat. HP 29/2010
Zdjęcie centaura, nr kat. HP 30/2010
Zdjęcie dementorów, nr kat. HP 31/2010
Zdjęcie trytonów, nr kat. HP 32/2010
Zdjęcie jednorożców, nr kat. HP 33/2010
Zdjęcie Harrego Pottera, nr kat. HP 34/2010
Zdjęcie Hermiony Granger, nr kat. HP 35/2010
Zdjęcie Rona Weasley'a, nr kat. HP 36/2010
Zdjęcie Dumbledore'a, nr kat. HP 37/2010
Zdjęcie Voldemorta, nr kat. HP 38/2010
Zdjęcie Hagrida, nr kat. HP 39/2010
Zdjęcie Severusa Snape'a, nr kat. HP 40/2010
Zdjęcie „Draco” Malfoya, nr kat. HP 41/2010
Zdjęcie boiska do gry w Quidditcha, nr kat. HP 42/2010
Opis Mapy Huncwotów, nr kat. HP 43/2010
Opis Peleryny Niewidki, nr kat. HP 44/2010
Opis różdżki Harrego Pottera, nr kat. HP 45/2010
Opis zegara pani Weasley, nr kat. HP 46/2010
Opis zwierciadła Ain Eingrap, nr kat. HP 47/2010
Opis Miotły Błyskawicy, nr kat. HP 48/2010
Opis zmieniacza czasu, nr kat. HP 49/2010
Opis Tiary Przydziału, nr kat. HP 50/2010
Opis Hogwartu, nr kat. HP 51/2010
Opis Zakazanego Lasu, nr kat. HP 52/2010
Opis Pokoju Życzeń, nr kat. HP 53/2010
Opis Miodowego Królestwa, nr kat. HP 54/2010
Opis Kwatery Głównej Zakonu Feniksa, nr kat. HP 55/2010
Opis Azkabanu, nr kat. HP 56/2010
Opis Peronu 9 ¾ , nr kat. HP 57/2010
Opis skrzata domowego Zgredka, nr kat. HP 58/2010
Opis Goblinów, nr kat. HP 59/2010
Opis feniksa Fawkes'a, nr kat. HP 60/2010
Opis sowy Hedwigi, nr kat. HP 61/2010
Opis centaurów, nr kat. HP 62/2010
Opis de mentorów, nr kat. HP 63/2010
Opis trytonów, nr kat. HP 64/2010
Opis jednorożców, nr kat. HP 65/2010
Opis Harrego Pottera, nr kat. HP 66/2010
Opis Hermiony Granger, nr kat. HP 67/2010
Opis Rona Weasleya, nr kat. HP 68/2010
Opis Dumbledore'a, nr kat. HP 69/2010
Opis Hagrida, nr kat. HP 70/2010
Opis Voldemorta, nr kat. HP 71/2010
Opis Severusa Snape'a, nr kat. HP 72/2010
Opis „Malfoya” Draco, nr kat. HP 73/2010
Opis Quidditcha, nr kat. HP 74/2010
2. Środki techniczne
Tablice korkowe o wymiarach 1,5*1 (m) - sztuk 25
Pinezki - sztuk 300
Płyty kartonowo-gipsowe - sztuk 2
Profile UD - sztuk 4
Profile CD - sztuk 6
Stelaż do płyt kartonowo-gipsowych
Lampy do zawieszenia nad gablotami - sztuk 25
Strzałki - sztuk 10
Gwoździe - sztuk 200 oraz młotek - sztuk 2
Wózek potrzebny do wernisażu
IV Koncepcja szczegółowa
Wystawa poświęcona jest przygodom Harrego Pottera i jego przyjaciół. Materiały wykorzystane do ekspozycji wystawy pochodzą, w przypadku zdjęć z oficjalnych stron o Harrym Potterze i autorki książek, teksty natomiast stworzone zostały przez autorkę wystawy w oparciu o jej wiedzę oraz o teksty zamieszczanych na oficjalnych stronach i artykułach prasowych.
Zwiedzanie wystawy nie przewiduje przewodnika. Napisy są wystarczająco duże, aby mogły przeczytać je dzieci, nie są też aż nadto długie. Zwiedzanie jednak powinno przebiegać w określonym kierunku, na ścianach wiszą strzałki sygnalizujące kierunek zwiedzania.
Przestrzeń wystawiennicza zajmuje jedno pomieszczenie, jednak dla zwiększenia objętości oraz podzielenia tejże przestrzeni zastosowano ścianki działowe. Cała ekspozycja podzielona jest logicznie na 4 części, gabloty nie są jednak wyraźnie oddzielone, po to, by nie stwarzać wrażenia sztuczności. Podział wystawy na 4 części wyjaśniony jest w folderze.
Umownie stosowana tutaj nazwa „gablota” oznacza tablice korkowe oprawione drewnianą ramką. Wszystkie muzealia przytwierdzone są do jednakowych tablic o wymiarach 1,5 m * 1 m. Istnieją jednak dwa sposoby prezentowania muzealiów (do scenariusza załączone są schematyczne rysunki obu sposobów). Nad gablotami wiszą jednakowe lampy, wszystkie gabloty wiszą w bardzo podobnych odstępach. Ponieważ do scenariusza załączony jest rzut poziomy pomieszczenia wystawienniczego oraz schematyczne rysunki dwóch (jedynych) sposobów rozmieszczeń muzealiów w gablotach, autor scenariusza pozwoli sobie na opuszczenie opisywania po kolei formy każdej gabloty. Przy opisie będzie jednak zaznaczone czy gablota jest typu I, czy typu II. Typ I zawiera opis tylko jednego aspektu oraz ilustrację to tegoż opisu. Typ II zawiera opis dwóch aspektów oraz ilustracje do obu tychże aspektów.
Wchodząc do pomieszczenia wystawienniczego od razu należy skierować się na prawo. Już na pierwszej ścianie widać pierwszą gablotę. Gablota poświęcona jest autorce, mieści krótką notkę biograficzną oraz historię początków powstawania serii o młodym czarodzieju.
Część I
Gablota 1 ( Typ I)
O autorce
J. K. Rowlin - pod takim pseudonimem zaczęła pisać książki Joanne Muray, urodzona 31. lipca (podobnie jak Harry Potter) 1965 roku, z wykształcenia filolog klasyczny. Pseudonim przybrała na prośbę wydawcy, który był przekonany, że kobiece nazwisko odstraszy czytelników. Joanne napisała dwa utwory, ale żadnego nie wydała. Dopiero Harry Potter stał się światowym hitem. A wymyśliła go... podczas czterogodzinnej podróży w pociągu! Jak sama powiedziała, zanim dotarła do celu już miała głównych bohaterów i część fabuły. J.K. Rowling ma poważne plany na przyszłość. Obecnie pisze dwie książki w nawiązaniu do Harry'ego Pottera.
Gdy zapoznamy się z zawartością tej gabloty napotykamy na róg i kolejną, prostopadłą ścianę. Na niej znajdują się cztery gabloty. Wszystkie poświęcone są przedmiotom magicznym. W każdej z tych gablot znajdują się zdjęcia i opisy dwóch przedmiotów, gablot mamy cztery, zatem opisanych i zilustrowanych mamy osiem przedmiotów magicznych. Przerwa między gablotami wynosi od metra do dwóch metrów, w zależności od wygody ich zawieszania. Dotyczy to wszystkich gablot.
Część II
Gablota 2 (T II)
Różdżki
Słynny różdżkarz Olivander różdżki opisuje tak: "Każda różdżka od Ollivandera ma rdzeń z jakiejś potężnej substancji magicznej [...] rogi jednorożca, pióra z ogona feniksa i smocze serca". Po drugie - drzewo lub krzew, z którego potężny przedmiot został zrobiony. nie wszystkie różdżki są tej samej wielkości. Od siedmiu cali do nawet szesnastu (różdżka Hagrida). Ten najważniejszy przedmiot dla czarodzieja może też być różnie elastyczny.
Zwierciadło Ain Eingrap
"Było to piękne lustro, oparte o ścianę, sięgające aż do sufitu, w bogato zdobionej złotej ramie. Na szczycie ramy widniał napis: AIN EINGARP ACRESO GEWTEL AZ RAWTĄ WTE IN MAJ IBDO." Pozornie słowa te, nie mają większego sensu. Gdy jednak zaczniemy czytać to zdanie od końca otrzymamy napis: ODBIJAM NIE TWĄ TWARZ ALE TWEGO SERCA PRAGNIENIA. Napis ten daje nam odpowiedź na pytanie dlaczego to zwierciadło jest przedmiotem magicznym. Jak powiedział Dumbledore zwierciadło to "pokazuje nam ni mniej, ni więcej, tylko najgłębsze, najbardziej utęsknione pragnienie naszego serca".
Gablota 3 (T II)
Tiara Przydziału
Zaczarowana tiara (kapelusz) należąca kiedyś do Godryka Gryffindora, która rozdziela uczniów do odpowiednich domów podczas Ceremonii Przydziału. Każdego roku Tiara Przydziału wymyśla nową pieśń, która jest śpiewana przez nią na początek roku szkolnego, w czasie Ceremonii Przydziału.
Zegar pani Weasley
Pani Weasley posiada magiczny zegar, pozwalający na kontrolę poczynań poszczególnych członków jej rodziny. To zaczarowane urządzenie nie pokazuje godziny. Na tarczy, w miejscach, gdzie powinny być cyferki, znajdują się napisy, takie jak: podróż, praca, śmiertelne zagrożenie, szkoła, itp. Wskazówki też różnią się od tych w mugolskich zegarach. Przede wszystkim jest ich dziewięć, każda z imieniem jednego członka rodziny.
Gablota 4 (T II)
Zmieniacz czasu
Maleńka, złota klepsydra, zawieszona na długim misternie wykonanym łańcuszku. Służy do, jak sama nazwa wskazuje cofania i przemieszczania się w czasie. Zmienianie czasu jest jednym z najpoważniejszych wykroczeń w świecie czarodziejów, całkowicie zabronione i nikomu nie wolno tego robić. Zakaz ten jednak został złamany…
Mapa Huncwotów
Ukazuje wszystkie szczegóły zamku Hogwart, włączając w to tajne przejścia i hasło, jakie trzeba wypowiedzieć, żeby się tam dostać. Obejmuje także część terenów przyległych do zamku, jak na przykład błonia. Nie pokazuje jedynie Pokoju Życzeń i pokoju z lustrem Ain Eingarp. Co więcej, ten niesamowity przedmiot pozwala śledzić kroki wszystkich osób obecnych na terenach szkoły. Każdy bowiem stanowi na niej niewielką kropkę opatrzoną imieniem i nazwiskiem.
Gablota 5 (T II)
Peleryna Niewidka
Peleryna niewidka jest bardzo cennym i rzadkim przedmiotem. Sprawia, że gdy mamy ją na sobie jesteśmy niewidoczni. Materiał na peleryny wykonuje się z włosów demimozów. Demimozy są roślinożernymi zwierzętami, o długiej, srebrnej sierści. Trudność w ich upolowaniu tkwi w tym, że kiedy wyczują zagrożenie, stają się niewidzialne. Jeśli jednak uda nam się je zobaczyć, ujrzymy coś w rodzaju bezgłowej małpy, o wielkich, smutnych oczach. Niestety nie działa na de mentorów.
Miotły
Jednym ze środków transportu jest miotła. Oczywiście istnieje jeszcze możliwość transportu przez świstoklik (przeważnie jest to jakaś stara nieużywana rzecz), proszek Fiuu (przemieszczanie się przez kominki) oraz możliwość teleportacji. Teleportować może się tylko czarodziej, który skończył 17 lat i pomyślnie zdał egzamin.
Gdy miniemy piątą gablotę napotykamy na róg, skręcamy w lewo i na ścianie po prawej stronie widzimy kolejne dwie gabloty.
Gablota 6 (T II)
Hogwart
Szkoła magii i czarodziejstwa mająca swoja siedzibę w starym zamku w dolinie otoczonej górami na północy Wielkiej Brytanii. Zamek ten jest strzeżony przed mugolami specjalnymi zaklęciami. Założona ponad tysiąc lat temu przez czwórę największych czarodziejów tych czasów: Godryka Gryffindora, Helge Huflepuff, Rowenę Ravenclaw i Salazara Slytherina. Godło: tarcza z godłami czterech domów: lwem, orłem, borsukiem i wężem wokół litery H. W zamku znajdują się magiczne sale, korytarze, przemieszczające się w nieprzewidywalny sposób schody, duchy oraz Wielka Sala z dachem przypominająca sklepienie nieba (zmieniająca się pogoda i pory dnia).
Zakazany Las
Las w Hogwarcie jest pełen potworów najgroźniejszego rodzaju. Najbardziej przerażające jest to, że nigdy nie wiadomo, co czai się za następnym drzewem. Mieszka w nim mnóstwo magicznych zwierząt, tych dobrych, ale i również tych przerażających. Uczniom pod żadnym pozorem nie wolno do niego wchodzić.
Gablota 7 (T II)
Ministerstwo Magii
Lokacja: Ministerstwo Magii znajduje się w podziemiach Londynu.
Jak tam się dostać? Są trzy sposoby: teleportacja, podróż siecią Fiuu i wejście dla interesantów. Tuż nad Ministerstwem znajduje się, na powierzchni, stara, czerwona budka telefoniczna. Należy wejść do budki, wykręcić numer: 62442 i podać imię, nazwisko i sprawę, z jaką przychodzimy. Następnie budka zjedzie niczym winda w podziemia i zatrzyma się przy holu Ministerstwa Magii.
Miodowe Królestwo
Przytulna, obszerna cukiernia z najwspanialszymi i najbardziej wymyślnymi słodyczami (wyrabianymi przez samych właścicieli - starsze małżeństwo), znajdująca się na jednej z ulic w Hogsmeade. Zastawiona do granic możliwości regałami, uginającymi się pod najróżniejszymi czarodziejskimi słodyczami takimi jak np.: kremowe bryły nugatu, lody kokosowe, toffi o barwie miodu, fasolki wszystkich smaków, musy - świstusy, samoczyszczące nici do zębów o miętowym smaku, lodowe myszy, miętowe ropuchy, cukrowe pióra do pisania, eksplodujące cukierki, lizaki o smaku krwawych befsztyków (podobno przysmak wampirów) i wiele, wiele innych, także wywołujących pewne skutki jak np.: pieprzne diabełki, po których zionie się ogniem, super-guma Drooblesa, której wydmuchane bańki utrzymują się przez kilka dni lub lodowe kulki umożliwiające lewitację.
Następnie napotykamy ściankę działową, na której wiszą kolejne dwie gabloty przedstawiające magiczne miejsca.
Gablota 8 (T II)
Pokój Życzeń
Pokój życzeń mieści się w dawnej komnacie Raweny Ravenclaw. Jest ona niewidoczna na mapie Huncwotów, ponieważ tak działa jej magia, która chroni przebywających w niej. Mieści się na 7 piętrze. Aby się tam dostać trzeba w myślach wymówić to, czego się chce trzeba jednak dobrze formułować życzenie, ponieważ drzwi, które prowadzą do tego pokoju mogą się nie pojawić.
Peron 9 ¾
Peron jest magicznie ukryty przed mugolami. Wejściem do niego jest barierka pomiędzy peronami 9 i 10. Czarodziej musi tylko na nią wbiec i po chwili znajdzie się po drugiej stronie, na peronie 9 i ¾. Na nic zdają się pytania obsługi stacji o ten peron. Wiedzą o nim tylko czarodzieje. To z niego właśnie młodzi czarodzieje wyruszają do Hogwartu.
Gablota 9 (T II)
Azkaban
Azkaban to więzienie dla czarodziejów znajdujące się na środku Morza Północnego. Strzegli go dementorzy, straszliwe istoty, wysysające z ludzi wszelakie dobre i przyjemne uczucia. Do Azkabanu można było trafić za poważne przewinienia, w szczególności morderstwa i najróżniejsze ataki. Tylko trzy razy nastąpiła ucieczka z Azkabanu.
Kwatera Główna Zakonu Feniksa
Kwatera Główna Zakonu Feniksa znajduje w Londynie przy Grimmauld Place 12. W tym budynku dawniej mieszkała rodzina Blacków. Syriusz - ostatni z Blacków zapisał dom Harry'emu Potterowi. Dom Blacków nadawał się na Kwaterę Główną, ponieważ ojciec Syriusza zabezpieczył go niemal wszystkimi znanymi w świecie czarodziejów sposobami. Jest nienanoszalny (nie można go nanieść na mapę), więc mugole nigdy tam nie przyjdą i nie zadzwonią do drzwi, nawet gdyby bardzo chcieli. Dom jest dodatkowo zabezpieczony przez Dumbledore'a, między innymi Zaklęciem Fideliusa. Dumbledore jest Strażnikiem Tajemnic Zakonu, co oznacza, że nikt nie może odnaleźć Kwatery Głównej, jeśli Strażnik nie poinformuje go o jej lokalizacji. Pozostali członkowie Zakonu nie mogą zdradzić gdzie znajduje się Kwatera, nawet gdyby bardzo chcieli.
Gdy obejrzymy dziewiątą gablotę, musimy przejść, za strzałką, na drugą stronę tejże ścianki działowej, gdzie wiszą dwie pierwsze z czterech gablot przedstawiających magiczne stworzenia.
Gablota 10 (T II)
Skrzaty domowe
Domowe skrzaty to po prostu służba czarodziejów. Jednak na taki „personel” mogły sobie pozwolić jedynie bogatsze rodziny magów. Skrzaty domowe są bardzo oddane swoim rodzinom, nie ujawniają ich sekretów, nie obrażają itp. Za każde nieposłuszeństwo wymierzają sobie kary. Choć domowe skrzaty są przyjaciółmi ludzi, oni nie traktują ich należycie, co zauważyła Hermiona. Dziewczyna założyła Stowarzyszenie Walki o Emancypację Skrzatów Zniewolonych, w skrócie W.E.S.Z. Jednak takie zgrupowanie nie wszystkim skrzatom się podobało.
Gobliny
Gobliny to bardzo inteligentne istoty, jednak często lekceważone i niedoceniane przez czarodziejów. Niestety świat magiczny nie jest wolny od przejawów dyskryminacji i nierówności społecznych. Dzięki sprytowi i wrodzonej zaradności gobliny przejęły kontrolę na finansami i gospodarką świata czarodziejskiego, zdobywając sobie niezachwianą pozycję lidera w dziedzinie bankowości. Co jakiś czas pojawiają się doniesienia, że Ministerstwo bardzo chciałoby przejąć kontrolę na Bankiem Gringotta. Gobliny są prawdziwymi mistrzami w produkcji wyrobów ze srebra.
Gablota 11 (T II)
Feniksy
W czasach antycznych ptak ten przebywał w powietrzu pięćset lat, po czym przybywał do Heliopolis w Egipcie (państwie słynącym z wybitnych alchemików), gdzie umierał ze starości spalając się na ołtarzu świątyni, następnego dnia zaś odradzał się z popiołów a trzeciego już zupełnie dorosły odlatywał na kolejne pięćset lat. Stąd m.in. pochodzi powiedzenie "jak feniks z popiołów". Czarodzieje natomiast widząc potęgę tego stworzenia udomowili je i czerpali z niego magiczne właściwości tj. uzdrawiające łzy feniksa z najgroźniejszych chorób, to tylko jedna z magicznych właściwości, które jednak są bardzo skryte. Ptak ten nie leczył tylko ciała, ale i dusze swym śpiewem.
Sowy
Sowy używane do transportowania listów w świecie Harry'ego Pottera obdarzone są zadziwiającą inteligencją oraz niemniej niespotykaną domyślnością. Dostarczą każdą przesyłkę, nawet jeśli nadawca, sam nie wie, gdzie znajduje się adresat.
Po obejrzeniu jedenastej gabloty dochodzimy do końca ścianki działowej, należy skręcić w lewo, a po prawej stronie na ścianie ujrzymy kolejne dwie gabloty poświęcone magicznym stworzeniom.
Gablota 12 (T II)
Centaury
Centaury to mityczne stworzenia o nogach i tułowiach koni, ale ludzkich torsach, rękach i głowach. W ''Fantastycznych zwierzętach i jak je znaleźć'' J.K. Rowling pisze, że „są równie nieufne w stosunku do czarodziejów, jak do jugoli”. Jest to zgodne ze starożytnymi legendami, według których centaury pochodzą z gór w Grecji, a ich stosunki z ludźmi nigdy nie były najlepsze. Niektóre centaury lubowały się w winie, a w związku z tym stawały się niezwykle gwałtowne, dzikie i łatwo wpadały w gniew. Stoczyły z ludźmi wiele bitew. Najsławniejsza potyczka miała miejsce po pewnym ślubie, na którym centaury jak zwykle trochę za wesoło się bawiły.
Dementorzy
Dementor to straszliwe, wysysające duszę magiczne stworzenie. Do czasu Bitwy w Ministerstwie Magii dementorzy służyli jako strażnicy Azkabanu, więzienia dla czarodziejów. Dementorzy mają humanoidalny kształt, osiągają wielkość do trzech metrów; są jednak okryte czarnym, postrzępionym płaszczem, okrywającym całe ich "ciało", pozostawiając nieodsłonięte jedynie ręce i "twarz". Dementorzy nie posiadają oczu, posiadają za to otwór w jej miejscu, który służy do wykonywania "Pocałunku Dementora", czyli aktu wyssania duszy z ciała osobnika. W przeciwieństwie do innych magicznych stworzeń, dementorzy unoszą się nad ziemią, nie mają bowiem nóg.
Gablota 13 (T II)
Trytony
Trytony, pochodzą ze związku małżeńskiego Posejdona, boga mórz i oceanów, oraz Amfitryty, najpiękniejszej z córek Okeanosa, tytana który okala wszystkie lądy. Przedstawiane jako półludzie-półryby z trzema parami nóg końskich (jest to wybujałe wyobrażenie jednego z starożytnych mugoli). Zajmowały one wraz z neraidami miejsce w orszaku Posejdona i jego małżonki, żeńskim rodzajem trytona jest syrena. Teraz tworzą jedną z inteligentnych społeczności, w naszym świecie, ciągle ukrywane przez czarodziejów i ich organy bezpieczeństwa. Jedna z tych populacji zamieszkuje jezioro na błoniach Hogwartu. Posiadają one swój język, wierzenia oraz kulturę. Na powierzchni język ich brzmi jak okropny jazgot, natomiast pod powierzchnią wody brzmi jak ludzka mowa.
Jednorożce
Niewiele zwierząt - zarówno prawdziwych jak i fantastycznych - tak bardzo zawładnęło ludzką wyobraźnią jak jednorożec. Odkąd to obdarzone jednym rogiem zwierze zostało po raz pierwszy opisane ponad dwa tysiące lat temu przez greckiego lekarza Ktezjasza, ludzie pisywali o jednorożcach, malowali je, rzeźbili, a nawet na nie polowali, nie przerywając ani na moment dysputy czy one w ogóle istnieją. Jednorożce opisywane w starożytności ledwie przypominają szlachetne niewinne i czyste stworzenia zamieszkujące Zakazany Las w Hogwarcie.
Po obejrzeniu ostatnich dwóch gablot znajdujemy się przed kolejną ścianką działową, należy skręcić w lewo i na tejże ściance zobaczymy jedną gablotę, która przybliży nam najpopularniejszą grę zespołową w świecie magii - Quidditch.
Gablota 14 (T I)
Quidditch
Na boisku grają dwie siedmioosbowe drużyny. Każda składa się z:
- obrońcy - pilnuje on słupków bramkowych
- trójki ścigających - grających kaflem
- dwójki pałkarzy - oni za zadanie mają ochronę innych zawodników przed tłuczkami
- szukającego - od niego zależy kiedy nastąpi koniec meczu-łapie złoty znicz
Są 4 rodzaje piłek:
* kafel - czerwona, owalna piłka
* dwa tłuczki - czarne i ciężkie, starające się strącić jak największą liczbę zawodników z obu drużyn
* złoty znicz - mała, złota, uskrzydlona kulka, bardzo trudna do złapania
Boisko, na którym grają zawodnicy ma owalny kształt. Na jego końcach znajdują się po trzy słupki bramkowe - tyczki zakończone obręczami, przez które ścigający przerzucają kafla. Słupków pilnuje obrońca. Oprócz tego na boisku znajdują się jeszcze dwaj pałkarze, odbijają oni tłuczki i starają się nie dopuścić to tego aby wyrządziły krzywdę jakiemuś zawodnikowi z jej drużyny. Najtrudniejsze zadanie czeka szukającego-ma on odszukać złotego znicza w całym panującym na boisku zamieszaniu, następnie go złapać - co kończy mecz. Za złapanie znicza drużyna dostaje 150 puntów, co zazwyczaj przechyla szalę zwycięstwa na jej korzyść (choć nie zawsze - mistrzostwa świata 1994). Samo złapanie znicza jest niebywale trudne, jednak dopóki nie zostanie złapany mecz musi trwać.
Ciekawostka: najdłuższy odnotowany w historii Quidditcha mecz trwał 3 miesiące...
W tym miejscu kończy się druga część wystawy, która przybliża nam świat magiczny w ogóle, czyli magiczne przedmioty, miejsca i stworzenia oraz grę zespołową, która popularnością wskazuje na nawiązanie do mugolskiej piłki nożnej - Quidditch.
Po obejrzeniu gabloty czternastej (Quidditch) należy udać się na drugą stronę ścianki działowej (ponownie za strzałką) i już na ściance po prawej stronie odnaleźć można pierwszą gablotę III części, poświęconej bohaterom.
Część III
Gablota 15 (T II)
Harry Potter
Gdy Harry miał około roku, Lord Voldemort próbował go zabić, ponieważ według przepowiedni Trelawney, chłopiec był obdarzony większą mocą od Voldemorta i był jedynym, który byłby w stanie go pokonać. Kiedy Voldemort przybył do Doliny Godryka, zabił rodziców Harry'ego, lecz jego matka oddając za niego życie, uchroniła go przed śmiercią z rąk Voldemorta. Jego zaklęcie odbiło się od Harry'ego, trafiając w agresora. Voldemort stracił całą swoją moc i stał się czymś słabszym od ducha czy najmarniejszego widma. Natomiast Harry przeżył i stał się, siódmym horkruksem Voldemorta. Jedynym śladem po Morderczym Zaklęciu była blizna w kształcie błyskawicy na czole.
Po śmierci rodziców Harry, decyzją Albusa Dumbledore'a, umieszczony został u swoich jedynych żyjących krewnych: Petunii i Vernona Dursleyów. Spędził u nich dziesięć lat upokorzeń, będąc szykanowanym pod byle pretekstem, stając się workiem treningowym dla syna Dursleyów, Dudleya. W dniu swoich jedenastych urodzin Harry dowiaduje się, że jest czarodziejem, a jego rodzice nie zginęli (jak wmawiano mu przez lata) w wypadku samochodowym. Harry otrzymuje zaproszenie do Hogwartu, szkoły dla czarodziejów. Wyrusza w nowy świat z nadzieją, że będzie on lepszy niż ten, który pozostawia.
Harry Potter jest osobą rozpoznawalną wszędzie i przez każdego. W szkole jednak nie ma taryfy ulgowej, a oczekiwania wobec niego są wręcz większe, niż wobec innych uczniów. Harry jednak nie poświęca się bezgranicznie nauce, często przez swoje lenistwo przed egzaminami siedzi po nocach, aby nadrobić zaległości. Doskonały szukający w drużynie Quidditcha i temu sportowi poświęca dużo swojej uwagi. Jest bardzo przyjacielskim czarodziejem, jednak nie brakuje mu również wrogów, głównie wśród popleczników Voldemorta.
Voldemort
Lord Voldemort - W kilka lat po opuszczeniu szkoły, Tom przybrał imię Lorda Voldemorta. Tylko nieliczne osoby wymawiają to imię.
Sam-Wiesz-Kto - Zdecydowana większość czarodziejów nazywa Voldemorta właśnie w ten sposób. Wynika to ze strachu przed samym, przybranym nazwiskiem czarnoksiężnika.
Tom Marvolo Riddle - Tak naprawdę nazywa się Lord Voldemort. Marvolo - po dziadku, czarodzieju ze starego rodu Gauntów, Tom - po ojcu, mugolu, z którym młody Riddle nie chciał mieć nic wspólnego i którego zabił gdy miał ok. 16 lat.
Czarny Pan - Tak nazywają Voldemorta jego śmierciożercy.
Przed narodzinami Harrego Pottera był najsilniejszym czarodziejem, niestety uprawiał czarną magię w najgorszym jej wydaniu. Bał się jedynie Albusa Dumbledore'a, którą siłą mu dorównywał. Z resztą łączyło ich więcej…
Sam Voldemort pojawia się epizodycznie, jedynie końcówki każdej części odbywają się z nim w roli głównej. Ale tak naprawdę cała akcja wszystkich książek toczy się wokół Harrego Pottera i właśnie Voldemorta.
Po zapoznaniu się z treścią piętnastej gabloty, dochodzimy do końca ścianki działowej. Ponownie należy skręcić w lewo i po prawej stronie na ścianie odnajdujemy kolejną gablotę.
Gablota 16 (T II)
Hermiona Granger
Bardzo ważna postać serii książek o Harrym Potterze. Jest jedną z jego najlepszych przyjaciół. Niezwykle ambitna i zdolna. Jej ulubionym przedmiotem jest numerologia i transmutacja. Jest również pomocna i (choć bardzo tego nie lubi) daje nawet swoje prace domowe Harremu, najchętniej jednak pomaga mu zrozumieć dany materiał. Ulubionym miejsce to biblioteka. Jej rodzice są mugolami, z zawodu dentystami. Wyzwanie jej od szlamy (bardzo obraźliwe przezwisko czarodziei pochodzenia mugolskiego) przez Malfoya zaogniło jego konflikt z Harrym Potterem do granic możliwości. Jednak mimo mugolskiego pochodzenia jest najzdolniejszą uczennicą w szkole, ponadto niezwykle odważną. Jej imię zaczerpnięte zostało z Zimowej opowieści Wiliama Szekspira.
Ronald Weasley
Jest on szóstym i najmłodszym synem Molly i Artura Weasleya. Drugi z najbliższych przyjaciół Harrego. Oboje z Hermioną towarzyszyli Harremu w każdej potyczce z Voldemortem. Mimo braku nadzwyczajnego talentu, właśnie przygody z Harrym sprawiają, że jest dobrym czarodziejem, co w przyszłości pomoże mu w znalezieniu ciekawej pracy…
Weasleyowie w ogóle są bardzo bliscy Haremu, można rzecz, że to jego przybrana rodzina, od której otrzymał wiele ciepła i wsparcia.
Gdy już poznamy krótką charakterystykę Hermiony i Rona dojdziemy do końca ściany, należy ponownie skręcić w lewo, co doprowadzi nas do kolejnych dwóch gablot z postaciami.
Gablota 17 (T II)
Albus Dumbledore
Dumbledore był dyrektorem Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie i zarazem najpotężniejszym czarodziejem swoich czasów (tylko jego lękał się Lord Voldemort). Albus został mianowany dyrektorem po odejściu na emeryturę Dippeta. Wcześniej był nauczycielem transmutacji. Albus miał doskonałe poczucie humoru i nie przejmował się złymi opiniami na swój temat.
Założyciel Zakonu Feniksa, po reaktywacji działającego w tajemnicy przed Ministerstwem Magii z jednej strony, a Lordem Voldemortem z drugiej. Albus Dumbledore znany jest ze zwycięstwa nad czarnoksiężnikiem Grindelwaldem w 1945 roku, z odkrycia dwunastu sposobów wykorzystywania smoczej krwi oraz ze swoich dzieł alchemicznych napisanych wraz z Nicolasem Flamelem. Zasiadał w Wizengamocie, był najznamienitszą postacią Międzynarodowej Konfederacji Czarodziejów, posiadał również Order Merlina Pierwszej Klasy. Wielokrotnie odmawiał propozycji przyjęcia posady Ministra Magii.
W Dumbledorze wszyscy pokładali nadzieję, na ostateczne pokonanie Voldemorta, również Harry, który był niezwykle silnie związany z Dubledorem. Zawsze miał w nim oparcie, nawet gdy był przekonany, że Dumbledore go opuścił…
Draco Malfoy
Draco Malfoy jest synem i jedynym dzieckiem Lucjusza i Narcyzy Malfoyów. Był uczniem w Hogwarcie w tych samych latach, co Harry Potter. Draco był wielkim rywalem Harry'ego, aktywnie starał się osłabić go w jakikolwiek możliwy sposób. Został szukającym w drużynie Slytherinu po tym, jak jego ojciec kupił wszystkim graczom nowe miotły - Nimbusy 2001.
Draco był rzadko widywany bez swoich dwóch przyjaciół, Crabbe'a i Goyle'a, którzy byli od niego znacznie więksi i pełnili bardziej funkcję ochroniarzy, niż przyjaciół.
Malfoy był sfrustrowany z powodu nieustannego skupiania uwagi na Harry'm. Jego ojciec, Lucjusz, próbował go przestrzec, że bycie wrogiem Pottera jest bardzo nierozsądne, zwłaszcza, że każdy w świecie czarodziejów miał go za bohatera. Draco uważał jednak przyjaźń z Harry'm za niemożliwą. Szczególnie irytującym dla niego faktem było to, że Hermiona Granger, urodzona w rodzinie mugoli, jest od niego o wiele lepsza na zajęciach, a Harry pokonuje go w Quidditchu.
Gablota 18 (T II)
Severus Snape
Po której stronie naprawdę stoi Severus Snape? To pytanie pobrzmiewało w głowach czytelników do samego końca. Z jednej strony były śmiercożerca, nadal niezbite dowody na współpracę i pomoc Voldemortowi, z drugiej bezgraniczne zaufanie Dumbledore'a…
Gdy Harry trafił do szkoły, profesro Severus Snape nauczał eliksirów i być może dlatego ostatnim przedmiotem, jakiego miał ochotę się uczyć Harry była właśnie nauka o magicznych wywarach. Jednak marzeniem Snape'a było nauczanie obrony przed czarną magią. Najważniejszy jednak zdaje się być jednak fakt, że Snape zawsze utrudniał życie Harremu, kiedy tylko nie mógł tego robić Malfoy…
Rubeus Hagrid
Rubeus miał bardzo dobre serce. Zawsze dbał i troszczył się o swoich przyjaciół: Harry'ego, Rona i Hermionę. Próbował być dla nich oparciem w wielu niebezpieczeństwach. Zawsze można było liczyć na jego pomoc i zaufanie. Wielkim szacunkiem darzył profesora Albusa Dumbledore'a. Cechował się ogromną wrażliwością. Był bardzo ufny i miał za długi język, co czasem było przyczyną ogromnych kłopotów. Hagrid był gajowym w Hogwarcie (choć nie bez przerw). Był półolbrzymem, co przysparzało mu wiele problemów, był dyskryminowany lub pochopnie i niesłusznie osądzany. Dumbledore jednak zawsze walczył o Hagrida pokazując jak wielkim złem jest dzielenie ludzi ze względu na powierzchowność, a nie na ich wnętrze.
Na osiemnastej gablocie kończy się III część wystawy. Na IV i ostatnią już część składa się siedem gablot zawierających treść o tematyce każdej z części przygód Harrego Pottera.
Idąc naprzód napotkać się można na trzy pierwsze gabloty IV części.
Część IV
Gablota 19 (T I)
Harry Potter i Kamień Filozoficzny
Harry mieszka ze swoim wujostwem. Jego rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Tak przynajmniej wmawiają mu ciocia Petunia i wujek Vernon, jedyni żyjący członkowie jego rodziny. Dokładnie w jedenaste urodziny chłopiec dowiaduje się, że jest czarodziejem, a od września ma rozpocząć edukację w prestiżowej Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Od tego momentu jego życie zupełnie się zmienia. Harry dowiaduje się, że jego rodzice byli wielkimi czarodziejami, których zabił najpotężniejszy czarnoksiężnik - Voldemort. Najdziwniejsze jest jednak to, że Harry'emu udaje się przeżyć atak Lorda Ciemności, a co więcej, pozbawić go mocy.
Harry dopiero oswaja się ze światem magii i czarodziejami. Nie ma na to jednak zbyt dużo czasu. Już na pierwszym roku przyjdzie mu walczyć ze złem…
Gablota 20 (T I)
Harry Potter i Komnata Tajemnic
Akcja powieści obejmuje drugi rok nauki Harry'ego i jego przyjaciół w Hogwarcie. Zanim to jednak nastąpi, trwają wakacje. Pottera odwiedza Zgredek, domowy skrzat. Ostrzega on Harry'ego przed powrotem do Hogwartu. Gdy czarodziej nie chce przyrzec, że nie wróci do szkoły, skrzat używa magii, w wyniku czego Harry otrzymuje od wujostwa dożywotni szlaban. Ratują go jednak Weasleyowie - Fred, George i Ron, którzy potajemnie przylatują po niego latającym Fordem Anglią. Początek roku nie zapowiada niczego niezwykłego, przełom dokonuje się dopiero w Halloween, kiedy to kotka Argusa Filcha, Pani Norris zostaje spetryfikowana przez bazyliszka, a na jednej ze ścian pojawia się ostrzeżenie - legendarna Komnata Tajemnic została otwarta, a więziony w niej przez lata Potwór Slytherina uwolniony. Wkrótce dochodzi do kolejnych petryfikacji, a jeśli ataki nie ustaną, szkoła może zostać zamknięta. Harry, Hermiona i Ron wpadają na trop, który może doprowadzić ich do Komnaty Tajemnic, ratując tym samym szkołę.
Gablota 21 (T I)
Harry Potter i Więzień Azkabanu
Harry Potter i jego najlepsi przyjaciele Ron i Hermiona, po przerwie letniej powracają do Hogwartu, aby rozpocząć trzeci rok nauki. W tym samym czasie z pilnie strzeżonego więzienia dla czarodziejów ucieka niebezpieczny przestępca - Syriusz Black! Wszystko wskazuję na to, że Black poluje na Harrego. Cały świat czarodziejów rozpoczyna poszukiwania zbiega; z Azkabanu zostają wysłane przerażające istoty - Dementorzy, w celu zabicia przestępcy. Czy dementorom uda się ochronić Harrego? Czy groźny uciekinier z Azkabanu to jedyny problem Harrego?
Po obejrzeniu trzeciej gabloty IV części dochodzimy do rogi, ponownie trzeba skręcić w lewo i po prawej stronie na ścianie zobaczymy ostatnie cztery gabloty wystawy.
Gablota 22 (T I)
Harry Potter i Czara Ognia
W Hogwarcie rozgrywa się Turniej Trójmagiczny, na który przybywają uczniowie szkół z Francji i Bułgarii. Zgodnie ze starą tradycją, do turnieju mają być wybrani trzej przedstawiciele, każdej ze szkół. Jednak dziwnym zbiegiem okoliczności do turnieju zostaje wybranych czterech uczestników, w tym i Harry Potter. Odtąd na głównego bohatera czekają trzy zadania, a w związku z nimi wiele niesamowitych i niebezpiecznych przygód. Kto okaże się najgroźniejszym przeciwnikiem Harrego w tej rozgrywce?
Gablota 23 (T I)
Harry Potter i Zakon Feniksa
Harry Potter tym razem nie może mieć spokojnych wakacji. Lord Voldemort powrócił, a prasa czarodziejska milczy na ten temat. Na mugolskim osiedlu Little Whinging pojawiają się Dementorzy, a zbzikowana sąsiadka Dursley'ów pani Figg jest charłakiem! W dodatku Harry staje przed całym Wizengamotem za użycie czarów przez nieletniego, a Straż Przednia zabiera go do kwatery głównej Zakonu Feniksa - organizacji powołanej przez Dumbledora do walki z Sam-Wiesz-Kim. Tymczasem w Hogwarcie rządy przejmuje... sprzymierzeniec Korneliusza Knota i nauczycielka obrony przed czarną magią profesor Umbridge. Wygląda na to, że nikt nie wierzy Harry'emu i Dumbledorowi, że Lord Voldemort odrodził się na nowo. Kiedy zaatakuje wszystko wyjdzie na jaw, ale czy wtedy nie będzie już za późno?
Gablota 24 (T I)
Harry Potter i Książę Półkrwi
Lord Voldemort zaciska swoją złowieszczą pętlę wokół świata Mugoli i czarodziejów, a Hogwart przestaje być - jak dawniej - bezpieczną przystanią. Harry podejrzewa, że niebezpieczeństwo może czaić się w samym zamku, ale Dumbledorowi zależy raczej na przygotowaniu go do ostatecznego starcia, które jego zdaniem nastąpi niebawem. Razem usiłują znaleźć broń zdolną skruszyć zapory Voldemorta. Harry'emu coraz bardziej podoba się Ginny...niestety, Dean Thomas jest nią również zainteresowany. Lavender
...
Brown dochodzi do wniosku, że Ron jest jej przeznaczeniem, nie bierze tylko pod uwagę czekoladek Romildy Vane! No i oczywiście Hermiona, przeżywająca męki zazdrości, lecz zdecydowana nie ujawniać uczuć. Gdy romanse kwitną, tylko jeden uczeń pozostaje wyniosły i obojętny. Postanowił wywrzeć swoje niezatarte - choć mroczne - piętno na życiu Akademii. Miłość wisi w powietrzu, lecz za nią czai się dramat i Hogwart być może już nigdy nie będzie taki jak przedtem.
Gablota 25 (T I)
Harry Potter i Insygnia Śmierci
Po śmierci Dumbledore`a Zakon Feniksa wzmaga swoją działalność, próbując przeciwstawić się coraz potężniejszym siłom śmierciożerców. Harry wraz z przyjaciółmi opuszcza Hogwart, by odnaleźć sposób na pokonanie Voldemorta. Wyprawa ta pełna niepewności i zwątpienia najeżona jest niebezpieczeństwami, a co gorsza nikt nie wie, czy zakończy się sukcesem i czy wszyscy dotrwają do jej końca.
Po obejrzeniu ostatniej gabloty wróciliśmy do punktu wyjścia. Dochodzimy do drzwi i możemy wyjść z pomieszczenia wystawienniczego.
V Plan - rzut poziomy
VI Założenia organizacyjne
Otwarcie:
Wernisaż odbędzie się 1. września. Jest to dzień, kiedy już zdecydowana większość rodzin będzie po powrocie z urlopów, a dzieci i młodzież będą dopiero po uroczystym rozpoczęciu roku szkolnego. Zamknięcie wystawy przewidziane jest na ostatni dzień grudnia. Organizator przewiduje, że okres po Bożym Narodzeniu, a przed Sylwestrem będzie sprzyjał zwiedzaniu wystawy tym, którzy wcześniej nie mieli czasu ze względu na obowiązki. Okres czterech miesięcy to wystarczająco długi okres, aby mogli go obejrzeć wszyscy chętni i aby wystawa nie zdążyła się znudzić.
Wystawa rozpocznie się swoistym wernisażem. Nie będzie to typowy wernisaż, jaki towarzyszy zazwyczaj wystawom. Ponieważ dużą część odbiorców stanowić będą dzieci, również wernisaż będzie zorganizowany tak, by nie nudziło się na nim dzieciom, ale także młodzieży i osobom dorosłym oraz tak, by po wernisażu był on jak najmilej wspominany.
Wszyscy, którzy będą brać udział w oficjalnym otwarciu wystawy, czyli organizatorka, przedstawiciel Muzeum Książki w Łodzi, osoba prowadząca, przedstawiciel patronatu medialnego będą ubrani charakterystycznie dla świata czarodziejów (szata, z jej kieszeni wystająca różdżka). Przy wejściu każdy otrzyma folder, w którym będzie wprowadzenie do wystawy i najważniejsze jej treści. Będzie on znakomitą pamiątką dla dzieci.
Po uroczystym otwarciu, czyli krótkim i treściwym przemówieniu organizatorki wystawy oraz zachęcie przedstawiciela patrona medialnego do obejrzenia wystawy, wszystkim zostaną rozdane szampany bezalkoholowe. Następnie nastąpi finalna część otwarcia, czyli przejechanie wózkiem na peron 9 ¾, co będzie niczym więcej, niż urozmaiconą formą przecięcia wstęgi. Wejście do pomieszczenia, gdzie będzie wystawa, zasłonięte zostanie wielkim plakatem, na którym namalowany zostanie mur prowadzący na tenże peron, wózek zaś zostanie kupiony.
Oprócz bezalkoholowego szampana będzie oczywiście bufet. Będzie można na nim poczęstować się:
Pasztecikami z dyni
Lukrowymi pałeczkami
Wielkimi czekoladowymi gałami - pełnymi truskawkowego musu
Lodowymi kuleczkami (umożliwiają lewitację cal nad ziemią)
Fasolkami wszystkich smaków Bertiego Botta (oczywiście smaki będą tylko takie, do jakich przywykliśmy jako mugole, zrobione na wzór amerykańskich, czyli: czerwone jabłko, zielone jabłko, banan, limonka, cytryna, pomarańcza, wiśnia, kiwi, owocowy, kawa, orzech, pieprz, cynamon, smak podobny do Nutelli, do pasty do zębów, guma, czarna porzeczka, kokos, popcorn).
Sokiem z dyni
Wszystko będzie podpisane i porozkładane na kilkunastu małych stoliczkach, tak by dzieci nie przepychały się przez wszystkich i nie musiały czekać pół godziny, aż w końcu by się okazało, że dla kogoś zabraknie.
Folder:
Folder będzie przypominał księgę, np. zaklęć. Oczywiście w o wiele mniejszej formie. Okładka będzie z kredowego, twardego papieru, natomiast stronice będą miękkie, najlepiej z czerpanego papieru (co zmniejszy koszty, a da odpowiedni efekt). Okładka będzie oczywiście przedstawiać tytuł wystawy i będzie zilustrowana zdjęciem trojga głównych bohaterów książki. We wstępie zostaną przedstawione cele wystawy, oczywiście w przystępny sposób, tylko sugerujący, a nie mówiący wprost. Wstęp zakończony zostanie zachętą do zapoznania się z Mapą Huncwotów, która będzie graficznym przedstawieniem 4 działów wystawy z krótkim ich opisem. Ostatnie słowo wstępu będzie życzeniem dobrej zabawy w świecie magii i prawdziwej przyjaźni.
Plakat:
Plakat będzie zawierał tytuł wystawy. Tłem będzie gwieździste niebo, na drugim planie będą Hermiona Granger i Ron Weasley, wypowiadający w danym momencie zaklęcie i używający różdżek, a na pierwszym planie będzie Harry Potter przyjaźnie się uśmiechający. Na plakacie będą umieszczone informacje o dacie otwarcia wystawy oraz terminie jej trwania, a także miejsca ekspozycji i cenie biletów.
29