Odpowiedzi na pytania Prawo Seminarka

1. Podstawowe zadania Sejmu i Senatu

Sejm decyduje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej o stanie wojny i o zawarciu pokoju.

2.3.1. Funkcja ustrojodawcza

- polega na możliwości kształtowania ustroju państwa poprzez udział w zmianach Konstytucji (2/3 głosów).

2.3.2. Funkcja ustawodawcza

- reguluje określone sfery życia społecznego w formie ustawy.

2.3.3. Funkcja kreacyjna

- podejmowanie przez Sejm decyzji personalnych .

2.3.4. Funkcja kontrolna

- ocenianie oraz inspirowanie działalności podległych Sejmowi organów, możliwość korzystania z votum nieufności, wpływ na skład Rady Ministrów czy powoływanie specjalnych komisji śledczych zajmujących się wyjątkowymi sprawami.

3.3. Funkcje Senatu:

3.3.1. Funkcja ustrojodawcza

- możliwość tworzenia ustroju państwa poprzez udział w zmianach Konstytucji (wymagana bezwzględna większość głosów), możliwość żądania od Marszałka Sejmu zarządzenia referendum konstytucyjnego.

3.3.2. Funkcja ustawodawcza

-udział w stanowieniu prawa (inicjatywa ustawodawcza).

Ustawę w ciągu 30 dni Senat może:

• przyjąć bez zmian

• uchwalić poprawki

• uchwalić odrzucenie jej w całości

• jeśli w tym czasie nie podejmie stosownej uchwały, ustawę uważa się

za przyjętą

3.3.3. Funkcja kreacyjna

- Decyzje personalne, np. zgoda na powołanie przez Sejm Rzecznika Praw Obywatelskich, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, wybranie 2 członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji itp.

3.3.4. Funkcja kontrolna

• Rozpatrywanie sprawozdań niektórych organizacji państwowych, np. Sprawozdań Rzecznika Praw Obywatelskich, ale nie ma prawa kontroli nad Radą Ministrów!

2. Organy Sejmu i Senatu oraz ich najważniejsze funkcje

Organy Senatu:

1. Marszałek senatu

-Jednoosobowy organ, wybierany na pierwszym posiedzeniu spośród grona senatorów w głosowaniu tajnym, wymagana bezwzględna większość głosów.

-Zadania Marszałka:

1) Reprezentuje Senat, stoi na straży jego praw i godności.
2) Przewodniczy obradom Senatu.

3) Zwołuje posiedzenia, przewodniczy i kieruje pracami Prezydium Senatu.
4) Zwołuje i przewodniczy obradom Konwentu Seniorów.
5) Powołuje i odwołuje szefa Kancelarii Senatu;
6) Sprawuje pieczę nad spokojem i porządkiem na całym obszarze należącym do senatu.

7) Zastępuje marszałka sejmu w przewodniczeniu obradom Zgromadzenia Narodowego, jeśli marszałek sejmu nie może wykonywać obowiązków prezydenta RP (w sytuacjach przewidzianych konstytucją),
8) Jest członkiem Komitetu Obrony Kraju

3.2.2. Prezydium Senatu:

- Jest ciałem kolegialnym, ukierunkowującym prace izby.

- Składa się z Marszałka i wicemarszałków Senatu.

- Podejmuje uchwały lub inne decyzje większością głosów, (w przypadku równej liczby głosów decyduje głos Marszałka Senatu).

- Porządek dzienny obrad i termin posiedzenia Prezydium Senatu ustala Marszałek Senatu.

- W posiedzeniach Prezydium Senatu biorą udział: z głosem doradczym Szef Kancelarii Senatu oraz osoby zaproszone przez Marszałka Senatu.

- Z posiedzeń Prezydium Senatu sporządza się protokół, który podpisuje Marszałek Senatu.

- Zadania Prezydium:

1) Dokonuje wykładni Regulaminu Senatu, po zasięgnięciu opinii Komisji

Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich.

2) Zleca komisjom rozpatrzenie spraw w określonym zakresie.

3) Ustala zasady organizowania doradztwa naukowego na rzecz Senatu i jego organów powoływania doradców oraz korzystania z opinii i ekspertyz.

4) Czuwa nad wykonywaniem przez senatorów ich obowiązków.

5) Opiniuje sprawy wniesione przez Marszałka Senatu.

3.2.3. Komisje Senatu

-Są organami pomocniczymi, oraz opiniodawczo- inspirującymi, powołanymi do rozpatrywania i opracowywania spraw z własnej inicjatywy oraz przekazanych im przez Senat, Marszałka Senatu lub Prezydium Senatu.

-Dzielimy je na stałe i nadzwyczajne

-Rozpatrują i przedstawiają Senatowi sprawozdania dotyczące ustaw uchwalonych przez Sejm.

-Zajmują stanowiska co do prawidłowości wprowadzania w życie i sposobu wykonywania ustaw.

-W porozumieniu z Komisją Regulaminową, Etyki i Spraw Senatorskich mogą opracowywać regulaminy swojego działania.

-Przewodniczących i członków komisji wybiera i odwołuje Senat.

3.2.4. Konwent Seniorów

-Jest organem opiniodawczym, zapewniającym współdziałanie klubów senackich i kół senackich w sprawach związanych z działalnością i tokiem prac Senatu.

- tworzą go: członkowie Prezydium Senatu, senatorów-

przedstawiciele klubów senackich, które skupiają co najmniej 7 senatorów.

- Jest zwoływany przez Marszałka Senatu z inicjatywy własnej, Prezydium Senatu lub na wniosek klubu albo jednego z porozumień.

-Zadania Konwentu Seniorów:

1) Opiniowanie projektów porządku obrad Senatu.

2) Opiniowanie planu pracy oraz wypowiadanie się w sprawie terminów posiedzeń Senatu.

3) Wskazywanie potrzebnych inicjatyw ustawodawczych,

4) rozpatrywanie oraz przedstawianie wniosków w sprawie sposobu prowadzenia dyskusji lub obrad Senatu.

5) Rozpatrywanie innych spraw przedstawionych przez Marszałka Senatu, Prezydium Senatu lub przedstawicieli klubów i porozumień.

2.2. Organy wewnętrzne Sejmu:

2.2.1. Marszałek Sejmu

Jest to jednoosobowy organ zgodnie z Regulaminem - wybierany jest na pierwszym posiedzeniu Sejmu spośród kandydatów zgłoszonych przez co najmniej 15 posłów. Wybierany jest on bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby posłów. Z chwilą zebrania się posłów nowej kadencji, kadencja Marszałka wygasa .
Kompetencje Marszałka Sejmu to:

• reprezentowanie Sejmu, obrona praw i godności Sejmu oraz jego organów;

• kierowanie pracami Prezydium Sejmu i przewodniczenie jego obradom;

• zwoływanie Konwentu Seniorów i przewodniczenie jego obradom;

• sprawowanie pieczy nad spokojem i porządkiem na całym obszarze należącym do Sejmu oraz wydawanie stosownych zarządzeń porządkowych;

• powoływanie i odwoływanie Szefa Kancelarii Sejmu po zasięgnięciu opinii Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich;

Marszałka Sejmu w zakresie przez niego określonym zastępują wicemarszałkowie Sejmu. Wysoka ranga konstytucyjna stanowiska Marszałka Sejmu wynika z faktu, że wykonuje on także inne pozasejmowe zadania:
przewodniczy Zgromadzeniu Narodowemu, przekazuje Senatowi uchwaloną przez Senat ustawę, przedstawia uchwaloną ustawę do podpisu Prezydentowi, zarządza wybory Prezydenta RP, tymczasowo przejmuje obowiązki Prezydenta, w razie opróżnienia tego urzędu - do czasu objęcia stanowiska przez nowego Prezydenta lub, jeżeli Prezydent nie może przejściowo sprawować urzędu).

2.2.2. Prezydium Sejmu

Jest organem Sejmu, który składa się z Marszałka Sejmu i wicemarszałków. Prezydium Sejmu działa pod przewodnictwem Marszałka Sejmu, którego może zastępować jeden z wicemarszałków.
Jest organem Sejmu, który składa się z Marszałka Sejmu i wicemarszałków. Prezydium Sejmu działa pod przewodnictwem Marszałka Sejmu, którego może zastępować jeden z wicemarszałków.
Do zadań Prezydium Sejmu zaliczamy:

• ustalanie planu pracy, który posługuje się Sejm (po zasięgnięciu opinii Konwentu Seniorów).

• czuwanie nad terminowością i tokiem prac Sejmu i jego organów;

• zwoływanie posiedzeń Sejmu;

• ustalanie ich porządku dziennego;

• wprowadzenie w życie inicjatyw ustawodawczych i uchwałodawczych oraz wniosków organów państwa skierowanych do Sejmu;

• dokonanie wykładni Regulaminu Sejmu;

• prowadzenie spraw z zakresu stosunków z Senatem;

• prowadzenie spraw z zakresu stosunków Sejmu z parlamentami innych krajów;

• organizowanie współpracy między komisjami sejmowymi; koordynowanie ich działania oraz zlecanie im rozpatrzenie określonych spraw,

• dokonywanie okresowych ocen wykonywania obowiązków przez organy administracji państwowej wobec Sejmu i jego organów oraz posłów;

• udzielanie posłom pomocy w ich pracy, w tym czuwanie nad rzetelnym wykonywaniem wykonaniem przez organy państwowe i samorządy terytorialne oraz inne jednostki organizacyjne wobec posłów;

• uchwalanie budżetu Kancelarii Sejmu po zasięgnięciu opinii Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich oraz nadzoruje jego wykonanie,

• uchwalanie statutu Kancelarii Sejmu po zasięgnięciu opinii Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich,

Termin i porządek dzienny posiedzenia Prezydium Sejmu ustala Marszałek Sejmu.

2.2.3. Konwent Seniorów

Jest szczególnym, ze względu na swoją funkcję, organem Sejmu zapewniającym współdziałanie klubów w sprawach związanych z działalnością i tokiem prac Sejmu. Skład Konwentu Seniorów tworzą: Marszałek Sejmu, wicemarszałkowie, przewodniczący lub wiceprzewodniczący klubów poselskich oraz przedstawiciele porozumień (będących wspólną reprezentacją klubów lub kół poselskich), jeśli reprezentują co najmniej 15 posłów.
Do jego zadań należy opiniowanie:
- projektów planów pracy Sejmu,
- projektów porządku dziennego poszczególnych posiedzeń Sejmu oraz ich terminów,
- wniosków co do trybu dyskusji nad poszczególnymi punktami porządku dziennego posiedzenia Sejmu,
- wniosków co do wyboru przez Sejm jego organów,
- zadań przebiegu pracy Kancelarii Sejmu,
- spraw przekazanych przez Marszałka Sejmu lub Prezydium Sejmu.
Konwent Seniorów zwoływany jest przez Marszałka Sejmu z jego inicjatywy, z inicjatywy Prezydium Sejmu, na wniosek klubu reprezentowanego w Konwencie lub grupy co najmniej 15 posłów.

2.2.4. Komisje Sejmowe

Są organami Sejmu powołanymi do rozpatrywania i przygotowywania konkretnych spraw stanowiących przedmiot prac Sejmu, a także wyrażania opinii w sprawach przekazanych pod ich obrady przez Sejm lub Prezydium Sejmu. Komisje Sejmowe pracują także w zakresie kontroli działalności poszczególnych organów państwowych, samorządu terytorialnego oraz innych organów i organizacji w zakresie wprowadzania w życie i wykonywania ustaw i uchwał Sejmu.
Istnieją dwa rodzaje komisji sejmowych. Komisje stałe, które powoływane są na okres kadencji Sejmu, których rodzaj i liczbę określa regulamin Sejmu i komisje nadzwyczajne, które mogą być powoływane dla zbadania konkretnej sprawy, a których uprawnienia oraz tryb i zakres działania określa każdorazowo Sejm.

2.2.5. Kancelaria Sejmu

Nie jest organem Sejmu, lecz pomocniczą i wykonawczą jednostką organizacyjną. Spełnia ona zadania techniczne i doradcze związane z działalnością Sejmu i jego organów. Kancelaria Sejmu przygotowuje projekt budżetu Sejmu. Celem istnienia tej instytucji jest stwarzanie posłom warunków do wykonywania mandatu poselskiego oraz świadczenie pomocy merytorycznej, a w szczególności: umożliwienie korzystania z opracowań fachowych i ekspertyz, przekazywanie druków sejmowych oraz innych opracowań związanych z pracami Sejmu . Zapewnia ona techniczno- organizacyjne i finansowe warunki działalności biur poselskich lub innych jednostek organizacyjnych służących obsłudze terenowej działalności posłów. Pracownicy prawni Kancelarii Sejmu przygotowują projekty ustaw i uchwał, przedstawiają także propozycje i uwagi w zakresie problematyki prawno-organizacyjnej.
Szef Kancelarii Sejmu kieruje Kancelarią Sejmu. Powoływany i odwoływany jest on przez Marszałka Sejmu po zasięgnięciu opinii Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich.
Statutowymi jednostkami organizacyjnymi Kancelarii Sejmu są: Gabinet Marszałka Sejmu, Biuro Informacyjne, Biuro Prawno-Organizacyjne, Biuro Stosunków Międzyparlamentarnych, Sekretariat Posiedzeń Sejmu, Biuro Legislacyjne, Biuro Studiów i Ekspertyz, Biuro Komisji Sejmowych, Biuro Obsługi Posłów, Biblioteka Sejmowa, Wydawnictwo Sejmowe, Ośrodek Informatyki, Straż Marszałkowska oraz jednostki o charakterze administracyjno-finansowym.

3. Kto może kandydować :

• Kandydat do Sejmu musi mieć co najmniej 21 lat w dniu wyborów.

• Kandydat do Senatu - 30.

• Kandydatów na posłów i senatorów mogą zgłaszać partie polityczne oraz

• Wyborcy

• Niekarany, obywatel Polski

• Nie można kandydować równocześnie do Sejmu i Senatu

7. Podstawowe funkcje Rzecznika Praw Obywatelskich

    Jak mówi Konstytucja: â��Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych1â��.

    â��W sprawach o ochronę wolności i praw człowieka i obywatela Rzecznik bada, czy wskutek działania lub zaniechania organów, organizacji i instytucji, obowiązanych do przestrzegania i realizacji tych wolności i praw, nie zastąpiło naruszenie prawa, a także zasad współżycia społecznego2â��.

    To czy Rzecznik podejmie sprawę, zależy od wyników takich analiz, może się bowiem okazać, że nie jest konieczna jego ingerencja, ponieważ brakuje dowodów. Nie podejmie również sprawy, gdy wnioskodawca nie wykorzysta wszystkich możliwości załatwienia sprawy we właściwym trybie i nie zgłosi się najpierw do właściwych dla sprawy organów i instytucji (np. nie rozpatruje sporów między obywatelami, które podlegają rozpatrywaniu przez sąd.
Rzecznik nie wyręcza i nie zastępuje żadnych organów administracji, czy wymiaru sprawiedliwości, nie ma takich kompetencji. Nie ingeruje również w niezawisłość sędziowską.

    â��Do podmiotowego zakresu kompetencji Rzecznika odnosi się treść przepisu art. 13 ust. 1 i ust. 2 powołanej ustawy skąd wynika, że zakresem jego działania objęte są: naczelne i centralne organy administracji państwowej, organy administracji rządowej, organy organizacji spółdzielczych, społecznych, zawodowych i społeczno-zawodowych oraz organy i jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego. Może on również żądać informacji o stanie sprawy od sądów, prokuratury i innych organów ścigania3â��.

    â��Pod względem przedmiotowym zakres uprawnień Rzecznika obejmuje wszelkie naruszenia praw i wolności obywateli we wszystkich sferach życia społecznego. Kompetencje Rzecznika obejmują także sprawy dotyczące ochrony praw i wolności osób stale przebywających w Polsce, których obywatelstwo polskie nie zostało stwierdzone, a które nie są obywatelami innego państwa. W ten sam sposób rozszerzono kompetencje Rzecznika w dziedzinie ochrony praw i wolności na cudzoziemców przebywających w RP4â��.

    Corocznym, zapisanym w Konstytucji obowiązkiem Rzecznika Praw Obywatelskich jest informowanie Sejmu i Senatu o swojej działalności oraz przedstawianie uwag o stanie przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela. Informacja ta publikowana jest w Polsce w tomie Biuletynu RPO-Materiały. Grupuje się tu w blokach tematycznych Dane o poziomie ochrony na różnych płaszczyznach przedstawia się w pogrupowanych tematycznie blokach.

9. PODSTAWOWE FUNKCJE NOTARIUSZY.

Notariusz dokonuje następujących czynności:

1) sporządza akty notarialne;

Akt notarialny zostaje sporządzony jeżeli wymagają tego przepisy prawa oraz jeśli wynika to z woli stron. Niedochowanie formy aktu notarialnego w sytuacji, gdy wymaga tego prawo, powoduje bezskuteczność czynności prawnej (np. sprzedaży nieruchomości) i jej nieważność (nieruchomość nie przejdzie na nabywcę).

Formy aktu notarialnego wymagają m.in.:

a) złożenie oświadczenia woli na piśmie przez osobę nie mogącą czytać;

b) umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości i umowa przenosząca własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości;

c) umowa o przedłużenie wieczystego użytkowania;

d) umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa wieczystego użytkowania i umowa przenosząca to prawo;

e) oświadczenie darczyńcy przy umowie darowizny;

f) umowa o dział spadku, w skład którego wchodzi nieruchomość;

g) zrzeczenie się dziedziczenia przez przyszłego spadkobiercę ustawowego i uchylenie tego zrzeczenia;

h) umowa spółki komandytowej, statut spółki komandytowo-akcyjnej, umowa spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością, statut spółki akcyjnej;

i) umowa zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu

W formie aktu notarialnego może, ale nie musi, być sporządzony testament.

2) sporządza akty poświadczenia dziedziczenia;

Weszła w życie 2 października 2008 r. Zgodnie z nowelizacją ustawy notariusz sporządza akt poświadczenia dziedziczenia ustawowego lub testamentowego, z wyłączeniem dziedziczenia na podstawie testamentów szczególnych, takich jak ustny, wojskowy, oraz sporządzony na polskim statku morskim lub powietrznym. Przed sporządzeniem aktu poświadczenia dziedziczenia notariusz spisuje protokół dziedziczenia przy udziale wszystkich osób, które mogą wchodzić w rachubę jako spadkobiercy ustawowi i testamentowi. Przystępując do spisania protokołu dziedziczenia notariusz musi pouczyć osoby biorące udział w spisywaniu protokołu
o obowiązku ujawnienia wszelkich okoliczności objętych treścią protokołu oraz
o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych oświadczeń.

3) sporządza poświadczenia;

Notariusz poświadcza:

1) własnoręczność podpisu;

2) zgodność odpisu, wyciągu lub kopii z okazanym dokumentem;

3) datę okazania dokumentu;

4) pozostawanie osoby przy życiu lub w określonym miejscu.

Jeżeli okazany dokument zawiera pewne cechy szczególne (dopiski, poprawki, uszkodzenia), notariusz stwierdza to w poświadczeniu.

Minister Sprawiedliwości może upoważnić organy samorządu terytorialnego i banki mające swoją siedzibę w miejscowościach, gdzie nie ma kancelarii notarialnej, do sporządzania niektórych poświadczeń dokonywanych przez notariusza.

4) doręcza oświadczenia;

Notariusz dokonuje doręczenia, jeśli tego wymaga strona, stronie przeciwnej pisemnego oświadczenia mogącego rodzić skutki prawne. Z dokonanego doręczenia, jak również
z nieudanej próby dokonania doręczenia, notariusz sporządza protokół. Osoba żądająca doręczenia powinna podać dane i adres osoby, której oświadczenie ma być doręczone. Jeśli osoba składająca oświadczenie wyraźnie zażąda, to notariusz może dokonać doręczenia listem poleconym. Notariusz może dokonywać doręczenia przez zatrudnionych w kancelarii pracowników.

5) spisuje protokoły;

Notariusz spisuje protokoły walnych zgromadzeń organizacji społecznych, stowarzyszeń, spółek, spółdzielni i innych osób prawnych w przypadkach, w których prawo przewiduje sporządzenie protokołu. Notariusz spisuje również protokoły, w celu stwierdzenia przebiegu pewnych czynności i zdarzeń, które mogą wywołać skutki prawne, a w szczególności dotyczące stawiennictwa stron i złożonych przez nie oświadczeń. Protokoły spisuje się w formie aktu notarialnego.

6) sporządza protesty weksli i czeków;

Protest czeku sporządza notariusz w formie odpowiedniej adnotacji na odwrotnej stronie czeku albo na osobnej karcie, połączonej z czekiem. Notarialny protest czeku może być zastąpiony pisemnym oświadczeniem trasata, który stwierdza odmowę zapłaty czeku. Takie oświadczenie jest zamieszczone na odwrocie czeku. Na podstawie takiego oświadczenia posiadacz czeku może dochodzić swej wierzytelności. Protest wekslowy sporządza się głównie
z powodu odmowy przyjęcia weksla przez trasata lub odmowy zapłacenia sumy wekslowej.

7) przyjmuje na przechowanie dokumenty, pieniądze i papiery wartościowe;

Notariusz przyjmuje na przechowanie wszelkiego rodzaju dokumenty, papiery wartościowe albo pieniądze w walucie polskiej lub obcej. Z przyjęcia dokumentu lub depozytu na przechowanie notariusz spisuje protokół, w którym wymienia datę przyjęcia, ustala tożsamość osoby składającej, datę mającego nastąpić wydania oraz imię, nazwisko i miejsce zamieszkania osoby odbierającej dokument (lub jego odpis) lub depozyt.

8) sporządza wypisy, odpisy i wyciągi dokumentów;

Wypisy aktu notarialnego wydaje się stronom aktu lub osobom, dla których zastrzeżono w akcie prawo do otrzymania wypisu, a także ich następcom prawnym. Informacji ustnych
o dokonanych czynnościach notariusz może jedynie udzielić tym instytucjom i osobom, które mają prawo otrzymać wypisy dokumentów stwierdzających te czynności.

9) sporządza, na żądanie stron, projekty aktów, oświadczeń i innych dokumentów;

10) sporządza inne czynności wynikające z odrębnych przepisów.

10.Pojęcie umowy sprzedaży

Umowa kupna-sprzedaży jest najczęściej zawierana i powszechnie znaną umową stosowaną tak w życiu codziennym każdego człowieka jak i w obrocie gospodarczym. Umowa sprzedaży jest podstawą wymiany gospodarczej przy użyciu pieniądza i podstawą wolnego rynku. Najważniejsze uregulowania dotyczące sprzedaży zawarte w Kodeksie cywilnym.

W wyniku umowy kupna-sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Cena powinna być wyrażona w walucie polskiej, chyba że z przepisu szczególnego wynika co innego. W zakresie cen obowiązujących w obrocie handlowym ( gospodarczym). W obrocie tym stosuje się ceny urzędowe lub umowne. Termin zapłaty za zakupiony towar (dług odbiorczy) strony mogą same ustalić w umowie, w przypadku braku takiego ustalenia-niezwłocznie po wezwaniu do zapłaty, tj. jak przyjmuje się w orzecznictwie terminie do 14 dni. W razie opóźnienia w zapłacie kupujący obowiązany jest na ogólnych zasadach do zapłaty odsetek ( umownych lub ustawowych).

Stroną umowy kupna-sprzedaży może być każdy podmiot-osoba fizyczna lub prawna. Przedmiotem sprzedaży, oprócz rzeczy, mogą być także różne rodzaje energii, zwierzęta, papiery wartościowe, prawa majątkowe i przedsiębiorstwo czy gospodarstwo rolne w całości. Przedmiot sprzedaży nie musi stanowić własności sprzedawcy i mając właściwe upoważnienie od osoby uprawnionej można sprzedawać cudze rzeczy i prawa. Umowa może dotyczyć rzeczy przyszłej, bowiem można sprzedawać przedmiot, który w chwili zawierania umowy sprzedaży jeszcze nie istnieje ( umowa sprzedaży pod warunkiem zawieszającym). Zawarcie umowy kupna-sprzedaży nie jest szczególnie sformalizowane i podlega ogólnym zasadą dotyczącym umów, wynikającym z Kodeksu cywilnego. Cenę w umowie sprzedaży określa się w pieniądzu, a jej ustalenie następuje zwykle na drodze porozumienia stron.

11. Pojęcie wady prawnej w umowie sprzedaży

Mamy z nią do czynienia, gdy:

-rzecz nie jest własnością sprzedającego;

-jest obciążona prawem lub prawami osoby trzeciej.

Przykładem tego typu sytuacji może być zakup mieszkania, które jest obciążone służebnością albo przypadek, w którym na zakupionym przez nas samochodzie ciąży prawo zastawu.

12. Forma umowy sprzedaży

Kiedy umowa kupna-sprzedaży powinna mieć formę pisemną:

• jeżeli przedmiotem sprzedaży jest przedsiębiorstwo, wymagana jest forma pisemna z podpisami stron poświadczonymi notarialnie (pod rygorem nieważności),

• jeżeli przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość, prawo użytkowania wieczystego lub spadek, wymagana jest forma aktu notarialnego (pod rygorem nieważności ),

• jeżeli przy sprzedaży zastrzeżono prawo własności rzeczy sprzedanej, a rzecz została wydana kupującemu, to zastrzeżenie takie powinno być potwierdzone pismem, skuteczność zastrzeżenia wobec wierzycieli kupującego zależy od tego, czy pismo ma datę pewną,

• przy sprzedaży na raty zastrzeżenie natychmiastowej wymagalności ceny może być dokonane tylko na piśmie przy zawarciu umowy, jeżeli umowa sprzedaży wymagała szczególnej formy, a sprzedawca na jej podstawie wykonuje zastrzeżone w niej prawo odkupu, musi zachować tę samą formę.

13. Znaczenie umowy przedwstępnej w umowie sprzedaży

Szczególnym rodzajem umowy jest umowa przedwstępna, w wyniku której strony zobowiązują się do zawarcia w przyszłości, w ustalonym terminie innej umowy o określonej przez strony treści. Zawarcie umowy przedwstępnej, w formie identycznej z przewidzianą dla umowy przyrzeczonej ( właściwej, daje możliwość dochodzenie przed sądem obowiązku umowy przyrzeczonej). Umowę przedwstępną zawierają strony zdecydowane, co do chęci sprzedaży i nabycia, ale jeszcze z jakiś względów nie gotowe do podpisania właściwej (tzw. stanowczej) umowy sprzedaży. Przyczyn tego stanu rzeczy może być bardzo wiele, w praktyce najczęściej chodzi o konieczność zdobycia kredytu na sfinansowanie transakcji lub jej części, uzyskanie brakujących dokumentów, czy też zamiar zamieszkiwania lub korzystania przez przyszłego sprzedającego z nieruchomości oferowanej do sprzedaży. Umowa przedwstępna ma na celu związanie stron w taki sposób, żeby każda z nich mogła liczyć, że w określonym terminie zawarta zostanie umowa na wspólnie ustalonych warunkach. Jeśli zaś do zawarcia umowy przyrzeczonej nie dojdzie to przynajmniej sprzedający lub kupujący będzie mógł liczyć na stosowne odszkodowanie.

14. Podstawowe różnice pomiędzy zaliczką a zadatkiem

O tym czy kwota wpłacona jest zadatkiem czy zaliczką decyduje zawarta pomiędzy stronami umowa. Kwota wręczona drugiej stronie staje się zadatkiem tylko wtedy, gdy zostanie to jasno określone w umowie - bez tego zaznaczenia będzie to zaliczka, podobnie jak w przypadku gdy w umowie zostanie zastrzeżone, że wpłacona kwota jest zaliczką na poczet wykonanej umowy. Czy wpłacona kwota jest zadatkiem czy zaliczką ma ogromne znaczenie w sytuacji gdy umowa nie dojdzie do skutku. Z tego też względu w umowie należy bardzo precyzyjnie określić, czy stronom chodzi o zadatek, czy zaliczkę. W razie wykonania umowy, zadatek ulega zaliczeniu na poczet świadczenia strony, która go dała - gdy jest to niemożliwe, zadatek podlega zwrotowi. W przypadku rozwiązania umowy zadatek powinien być zwrócony, a obowiązek zapłaty kwoty dwukrotnie wyższej nie należy się. To samo występuje wtedy, gdy niewykonanie umowy nastąpiło wskutek okoliczności, za które żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności albo za które ponoszą odpowiedzialność obie strony. Zadatek stanowi zabezpieczenie wykonania umowy jest rodzajem odszkodowania za ewentualne niewykonanie umowy.

15. Prawa i obowiązki stron w umowie najmu

W każdej umowie zobowiązaniowej mamy do czynienia ze świadczeniami powiązanymi, każdej ze stron przysługują pewne prawa ale jednocześnie obarczona jest pewnymi obowiązkami.
Wynika to z tego, że strony w umowie najmu są sobie równe. Prawa i obowiązki jednej strony powinny odpowiadać prawom i obowiązkom drugiej strony. Przynajmniej w porównywalnym stopniu. Chyba, że dana strona dobrowolnie zgadza się na wykonanie dodatkowych obowiązków bądź rezygnuje z pewnych uprawnień jej przysługujących
Obowiązki wynajmującego:
- podstawowym obowiązkiem wynajmującego jest wydanie rzeczy najemcy
w stanie przydatnym do użytkowania określonego w umowie (np. wyposażenie
w wodę, energię elektryczną);
- powinien on również utrzymywać rzecz w stanie przydatnym do
jej normalnego użytkowania przez czas trwania najmu, z tym że wynajmującego
nie obciążają drobne nakłady połączone ze zwykłym użytkowaniem rzeczy oraz naprawa rzeczy jeżeli uległa ona zniszczeniu z powodu okoliczności za które wynajmujący nie ponosi odpowiedzialności;
- do obowiązków wynajmującego należy również zapewnienie najemcy spokojnego używania rzeczy, tj. powstrzymywanie się od czynności zmierzających
do zakłócania spokojnego korzystania z rzeczy (np. notoryczne nachodzenie najemcy lokalu mieszkalnego przez osobę wynajmującą), oraz zapewnienie najemcy ochrony przed wszelkimi zakłóceniami ze strony osób trzecich;
- wynajmujący ponosi również odpowiedzialność za wady wynajmowanej rzeczy, w przypadku gdy rzecz nie posiada właściwości, które zostały określone
w umowie najmu, a w związku z tym dana rzecz nie nadaje się do umówionego użytku.
Obowiązki najemcy:
- podstawowym obowiązkiem najemcy jest opłacanie czynszu;
- najemca powinien używać rzecz zgodnie z ustaleniami wynikającymi
z umowy, a jeśli umowa nie zawiera takich regulacji - w sposób zgodny
z właściwościami i przeznaczeniem danej rzeczy;
- bez zgody wynajmującego nie może on czynić w rzeczy zmian sprzecznych
z umową lub jej przeznaczeniem;
- najemca zawsze jest zobowiązany do naprawienia szkód, które powstały
z jego winy, naprawę w tych przypadkach może przeprowadzić wynajmujący, ale na koszt najemcy;
- powinien zawiadomić wynajmującego o konieczności dokonania niezbędnych napraw, które należą do obowiązków wynajmującego (np. naprawa instalacji wodociągowej lub gazowej);

16.Forma umowy
Umowa najmu lokalu mieszkalnego może być zawarta w formie ustnej lub pisemnej, jednak w przypadku wynajmu mieszkania najkorzystniejsza wydaje się ta druga forma- gwarantuje obu stronom niepodważalny dowód jej zawarcia oraz natychmiastowy wgląd do jej warunków, co pozwala uniknąć wielu problemów w spornych przypadkach. Należy zaznaczyć, że przepisy nakładają wymóg pisemnej formy w przypadku dłuższego niż rok okresu najmu lokalu - w przeciwnym razie uznaje się, że umowa zawarta została na czas nieokreślony. Trzeba także pamiętać, że każda zmiana umowy zawartej na piśmie również wymaga formy pisemnej.

17.Wypowiedzenie umowy najmu
Często się zdarza, że jako właściciele nieruchomości wynajmujemy mieszkanie, jeszcze częściej wystepujemy w roli najemcy. Warto zatem poznać kilka podstawowych zasad w zakresie najmu lokali mieszkaniowych. Poniższy artykuł przybliży Państwu problem związny z wypowiedzeniem umowy najmu przed terminem. Kwestie ta oraz generalnie zasady wynajmu lokali mieszkaniowych uregulowane są przez przepisy ustawy z dnia 2 lipca 1994 roku o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (dalej ustawa), a w sprawach nieuregulowanych ustawą przepisami kodeksu cywilnego (dalej kc).
Wypowiedzieć najem można tylko z ważnej przyczyny. Wypowiedzenie musi nastąpić na piśmie i określać przyczynę wypowiedzenia, pod rygorem nieważności takiego wypowiedzenia. Wypowiedzenie może być złożone najpóźniej na miesiąc na przód na koniec miesiąca kalendarzowego i jest możliwe tylko w następujących przypadkach:
·         pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal używa lokalu w sposób sprzeczny z umową,
·         pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal używa lokalu w sposób sprzeczny z jego przeznaczeniem,
·         pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód,
·         pomimo pisemnego upomnienia lokator nadal wykracza w sposób rażący i uporczywy przeciwko porządkowi domowemu,
·         lokator jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat, co najmniej za 2 pełne okresy płatności mimo wyznaczonego terminu dodatkowego,
·         lokator wynajął, podnajął lub oddał w bezpłatne użytkowanie lokal lub jego część bez zgody właściciela,
·         lokator używa lokal, który wymaga opróżnienia w celu rozbiórki lub remontu.
Z innych ważnych przyczyn, wynajmujący może wytoczyć powództwo o rozwiązanie najmu przez sąd, jeżeli strony nie osiągnęły porozumienia co do warunków i terminu rozwiązania umowy.
Oczywiście strony mogą za porozumieniem rozwiązać stosunek najmu zawarty na czas nieokreślony, na ustalonych przez strony warunkach.

18. POJECIE UMOWY ZLECENIE

Umowa zlecenie jest jedną z umów zawieranych na czas określony, które dodatkowo oznaczają produkt czy usługę, którą pracownik musi wykonać. polega na tym, że przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonych czynności dla dającego zlecenie, za których ostatecznie efekt nie jest odpowiedzialny (odmiennie od umowy o dzieło, która jest tzw. umową rezultatu).

19. PRAWA I OBOWIAZKI STRON W UMOWIE ZLECENIE

Umowa zlecenie może być zależnie od woli stron, umową odpłatną lub nieodpłatną.

Zazwyczaj przyjmuje się, że wykonawca zlecenia musi wykonać czynność, do której się zobowiązał, osobiście. Jednakże tu, w odróżnieniu od umowy o prace dopuszcza się wykonania zlecenia przez osobę trzecią - zastępcę.

Umowa zlecenia może być w każdej chwili wypowiedziana przez każdą ze stron. Jeżeli czyni to dający zlecenie powinien zwrócić poniesione przez drugą stronę wydatki, a w razie odpłatnego zlecenia uiścić odpowiednią część wynagrodzenia. Jeżeli umowę wypowiada przyjmujący zlecenie odpłatne, bez ważnego powodu, odpowiada wobec drugiej strony za powstałą z tego tytułu szkodę.

20.    Pojęcie umowy o dzieło

Umowa o dzieło jest typową umową rezultatu. W związku z tym przy podpisywaniu takiej umowy naszemu pracodawcy (zamawiającemu) mniej zależy na wykonywaniu określonych czynności przez pracownika (przyjmującego zamówienie), lecz przede wszystkim na efekcie tych czynności. Artykuły kodeksu cywilnego, które mówią o takim rodzaju umowy to 627-646. Podpisując umowę o dzieło przyjmujący zobowiązuje się do wykonania określonego dzieła, zaś zamawiający do zapłaty ustalonego przez strony wynagrodzenia. Przedmiotem umowy o dzieło jest głównie stworzenie czegoś co w chwili sporządzania umowy nie istnieje (np. zbudowanie domu czy namalowanie obrazu), ale także naprawa (np. samochodu), remont czy konserwacja (np. budynku) czy nawet przepisanie tekstu, zrobienie fotografii, uszycie ubrania, przeszkolenie do określonego zawodu lub nauczenie pewnej umiejętności. Należy dodać, że dzieło powinno być przede wszystkim dostosowane do indywidualnych potrzeb zamawiającego. Atrakcyjność umowy o dzieło opiera się głównie na tym, że od tej formie zatrudnienia nie są odprowadzane składki ZUS. Ważne jest też to, że od umowy o dzieło naliczany jest koszt uzyskania przychodu minimalnego w wysokości 20%, bez względu na to, jakie wydatki poniósł zatrudniony. Jak więc widzimy podatkowo jest to bardzo tanie rozwiązanie.

21.    Reklamacje w umowie o dzieło

W przypadku wadliwego bądź też wykonanego niezgodnie z umową dzieła, nie mamy obowiązku jego odebrania. Możemy za to wezwać wykonawcę do naniesienia poprawek i wyznaczyć mu w tym celu dodatkowy termin. Jeżeli okaże się, że podczas tego czasu wykonawca nie doprowadzi dzieła do zgodnego z umową i nie usunie wad, zamawiający może odstąpić od umowy. Może także powierzyć dalsze wykonanie czy też poprawienie dzieła innej osobie, lecz już na własną odpowiedzialność. Dodatkowo może żądać od wykonawcy zwrotu części materiału oraz pokrycia kosztów związanych z poprawieniem czy też dokończeniem dzieła przez inną osobę. W takim przypadku zamawiający nie może zapłacić łącznie obu wykonawcom więcej niż zapłaciłby za właściwe wykonanie umowy. Wykonawca może odmówić jakichkolwiek poprawek, jeśli wymagałyby one od niego nadmiernych kosztów. W przypadku, gdy wady są istotne, a wykonawca nie może ich usunąć, gdyż albo są nie usuwalne, albo okoliczności na to nie pozwalają, zamawiający może odstąpić od umowy. Istotne wady to takie, które w bezpośredni sposób powodują, iż dzieło jest niezdatne do określonego w umowie użytku. Natomiast, jeśli wady są nieistotne, albo wykonawca nie może ich naprawić w wyznaczonym terminie, zamawiający nie ma już prawa odstąpienia od umowy. Może za to żądać odpowiedniego w stosunku do szkody obniżenia ceny.

22.    Pojęcie i forma umowy komisu
Przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Celem zlecenia komisowego jest więc zawarcie przez komisanta z osobą trzecią umowy sprzedaży, przy czym może on występować bądź to jako sprzedawca (komis sprzedaży), bądź też jako kupujący (komis kupna). Nie jest jednak dopuszczalne, aby komisant sam dostarczył rzecz jako sprzedawca lub odebrał rzecz jako kupujący, a więc zawarł umowę z samym sobą.

Nie ma wskazówek co do formy zawieranej umowy. Może ona być zawarta ustnie ale zaleca się jej pisemną wersję. Umowa taka powinna zawierać:
Cena
W umowie komisu strony uzgadniają cenę, za którą samochód ma zostać sprzedany. Mogą ją określić na dwa sposoby: wpisując dokładną kwotę albo cenę minimalną. W obu przypadkach komis jest zobowiązany do takiego działania, by uzyskać jak najwyższą cenę.
Prowizja
Za sprzedany na zlecenie samochód  komisowi należy się  prowizja, czyli  procent uzyskanej od nabywcy ceny.  Wysokość prowizji również powinna być zapisana w umowie. Można ją określić w procentach (np. 10 procent ceny) albo w ułamkach (np. jedna dziesiąta ceny).

23.    Reklamacje w umowie komisu
W ujęciu prawa komisant nie jest odpowiedzialny za wady fizyczne, których nie był w stanie się
dopatrzyć, czyli wady ukryte, oraz wady prawne, jeżeli powiadomił o nich kupującego.

W przypadku, gdy Komisant sprzedaje rzecz ruchoma we własnym zakresie, zawiera z kupującym umowę kupna-sprzedaży. Na podstawie tej umowy w określaniu odpowiedzialności za wady stosuje się przepisy o sprzedaży konsumenckiej. Jednak sprzedaż komisowa wyklucza przepis o rękojmi z kodeksu cywilnego.

Pamiętajmy, więc, że na komisie ciąży odpowiedzialność za wady, jakie noszą rzeczy w nim zakupione. Gdyż komis w zakresie swojej działalności powinien działać profesjonalnie, czyli zbadać dokładnie rzecz w komis oddawaną

    Jeżeli stan samochodu przeczy założeniom umowy, kupujący ma prawo zażądać:

I.    nieodpłatnej naprawy takiego wadliwego auta, aby zgadzał się z zawarta umową,
II.    zwrócenia różnicy ceny (między wartością rynkową auta w pełni sprawnego a wadliwego),
III.    bądź wymiany na inny samochód.

W przypadku, gdy komisant nie jest w stanie wypełnić, którego kolwiek z warunków nabywca ma prawo do odstąpienia od umowy kupna.
Jeżeli niezgodność z umową stanu auta jest nieistotna, kupujący nie ma prawa odstąpić od umowy.

        Gdy samochód oddany w komis posiada wady prawne komisant nie odpowiada za nie, gdy poinformował konsumenta o ich istnieniu,

        Według Sądu Najwyższego działalność komisowa aut używanych jest narażona na zjawisko wprowadzenia do obiegu samochodów kradzionych. Także komisant jako profesjonalista w swej działalności powinien uprzednio dokładnie sprawdzić auto, bądź przedmiot oddawany w komis. Przede wszystkim sprawdzić autentyczność numerów identyfikacyjnych oraz dokumentów.

Zaniechanie wcześniej wymienionej procedury, skutkuje tym, iż komisant jest odpowiedzialny za zaistniałą wadę prawną.
Dochodzenie roszczeń

z tytułu gwarancji:

Zobowiązanym jest  gwarant (np. producent, sprzedawca)

odpowiedzialność gwaranta trwa przez okres, jaki zastrzegł on w gwarancji lub reklamie, a jeśli nie zastrzegł, to przez 1 rok od dnia wydania auta
wadliwość trzeba zgłosić w terminie określonym w gwarancji
Reklamacja jest zasadna wtedy, gdy auto nie ma tych właściwości, które wskazane są  w dokumencie gwarancyjnym lub w reklamie

klient ma prawo do takiego sposobu rozpatrzenia reklamacji, jaki gwarant określił w gwarancji


Podstawa prawna:

Art. 765- 773 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)

24.    Zalety i wady umowy franchisingu dla podmiotów będących stronami tej umowy

Zalety franchisingu dla franchisingobiorcy

•    Nie trzeba ponosić kosztów badań i rozwoju
•    Można skorzystać z doświadczeń (know-how) franczyzodawcy oraz z renomy związanej z jego nazwą i znakami handlowymi. Powoduje to obniżenia ryzyka związanego z podjęciem przez franczyzobiorcę działalności gospodarczej.
•    Małe doświadczenie nie stanowi przeszkody przy rozpoczęciu działalności
•    Nie jest konieczne posiadanie przez franczyzobiorcę doświadczenia w dziedzinie, w której będzie prowadził działalność, ponieważ otrzyma on od franczyzodawcy pełne przygotowanie i stałą pomoc w tym zakresie,
•    Korzyści marketingowe - Udziałem franczyzobiorcy stają się korzyści płynące z działań reklamowych i marketingowych prowadzonych przez franczyzodawcę dla całego systemu w skali kraju czy regionu,
•    Specjalistyczne szkolenia zmniejszają trudności okresu początkowego,
•    Przewidywalność zysków,
•    Pozwala korzystać z cudzych sprawdzonych marek i rozwiązań


Zalety franchisingu dla fraczyzodawcy

•    Rozbudowa kanałów dystrybucyjnych, a co za tym idzie wzmocnienie pozycji na danym rynku, bez konieczności dokonywania większych inwestycji,

•    Możliwość uzyskania przez fraczyzodawcę dodatkowego źródła dochodów w postaci wynagrodzenia, którego zapłata stanowi jeden z podstawowych obowiązków franczyzobiorcy,
•    Jako etap internacjonalizacji przedsiębiorstwa wpływa na rozwój powiązań ekonomicznych, społecznych pomiędzy przedsiębiorstwami,
•    Powoduje wzrost znaczenia pojedynczej marki w gospodarce ogólnoświatowej,
•    Umożliwia prowadzenie działalności pod znakiem firmowym znanym w wielu krajach,
•    Brak problemów z zatrudnianiem i zarządzaniem personelem, gdyż to fraczyzobiorcy we własnym zakresie rozwiązują problemy pracownicze,
•    Wpływa na ujednolicenie oferty, a co za tym idzie, preferencji nabywców,


Wady franchisingu dla fraczyzobiorcy

•    Uciążliwa kontrola ze strony franczyzodawcy. Dotyczy ona głównie jakości świadczonych usług oraz oferowanych towarów,
•    Konieczność poniesienia przez franczyzobiorcę opłaty wstępnej a następnie uiszczać opłaty bieżące i dokonywać wpłat na fundusz reklamowy,
•    Błędne decyzje franczyzodawcy mogą działać na szkodę franczyzobiorcy,
•    W umowie może pojawić się klauzula ograniczająca prowadzenie działalności na ściśle określonym terytorium,

•    Franczyzobiorca posiada pewne ograniczenia dotyczące sprzedaży przedsiębiorstwa. Z reguły fraczyzodawca rezerwuje sobie prawo do wyrażenia zgody na taką transakcję.


Wady franchisingu dla franczyzodawcy

•    Organizacja, zarządzanie, kontrola sieci franchisingu jest dosyć skomplikowana jeśli chodzi o odległe rynki,
•    Selekcja franczyzoobiorców jest trudna,
•    Franczyzodawca ryzykuje konkurencje ze strony starego (w świetle kontraktu) franczyzobiorcy oraz utratę rynków, jeśli słabo kontroluje biorcę franchisingu,
•    W przypadku opłat uiszczanych przez franczyzobiorce, uzależnionych od poziomu sprzedaży, można się spodziewać, że będzie on starał się zaniżyć wartość zysku, obrotów itp.,
•    Konieczność kontroli i stałego egzekwowania od franczyzobiorcy odpowiedniej jakości działań, które wpływają na wizerunek całego systemu franczyzowego.

26. Pojęcie gwarancji ustawowej (tzw. komercyjnej)

Jest oświadczeniem przedsiębiorcy (producenta, rzadziej sprzedawcy) w formie pisemnej o pomocniczych uprawnieniach przysługujących konsumentom nabywającym jego produkty, wydawanym wraz z towarem. Sam proces nadawania gwarancji komercyjnej nie może wiązać się z odrębną opłatą.
Gwarancja ta nie jest obowiązkowa dla żadnej ze stron. Dlaczego?
•    ze strony producenta - wystawienie gwarancji nie jest obowiązkowe i nie ma on takiego obowiązku, gdyż jednocześnie to on sam decyduje, czy udzieli konsumentom gwarancji na swój produkt
•    ze strony konsumenta - gwarancja producencka jest tylko i wyłącznie dodatkowym uprawnieniem i tylko od klienta zależeć będzie, czy z niego skorzysta w momencie składania reklamacji.

Wszystkie oświadczenia gwarancyjne, a więc także te zawarte w reklamie, muszą zostać sformułowane w języku urzędowym państwa, w którym dany produkt został zakupiony (w naszym przypadku w języku polskim) w sposób jasny, komunikatywny i niewprowadzający w pomyłkę.
Dokument gwarancyjny (np. w postaci gwarancyjnej karty lub książeczki, jak to jest czynione w przypadku kupna samochodu) powinien zawierać podstawowe dane potrzebne do dochodzenia roszczeń:
•    nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Polsce - nie może być anonimowa,
•    datę dokonania zakupu - od tego dnia zaczyna obowiązywać, głównie ten obowiązek spoczywa na sprzedawcach, np. podczas przybijania gwarancji,
•    czas trwania gwarancji - prawo nie narzuca czasu trwania gwarancji, wobec czego gwarant określa go według swego uznania, zatem może trwać miesiąc, 6 miesięcy, 25 lat (branża meblarska), a nawet dożywotnio. Jednocześnie powinien zaznaczyć w gwarancji termin na rozpatrzenie reklamacji, jak i termin na załatwienie reklamacji. Termin jest zależny również od stopnia eksploatacji przedmiotu, np. 100.000 km przebiegu w przypadku samochodu,
•    określenie rzeczy sprzedanej - kupujący nie powinien mieć żadnych problemów z identyfikacją przedmiotu, np. odtwarzacz płyt CD, a nie np. DVD.
•    zapewnienie gwaranta odnośnie jakości sprzedawanej rzeczy, działające na zasadzie zaufania, że towar, jaki kupujemy, jest poprawnie wykonany i przeznaczony do właściwego użytku, bezpiecznego dla kupującego,
•    terytorialny zasięg ochrony gwarancyjnej - zaznaczanie, gdzie można realizować dane uprawnienia, a nie gdzie (np. w Polsce i Niemczech tak, w Skandynawii nie), w przypadku niezaznaczenia przyjmuje się obowiązywanie gwarancji na terenie państwa, w którym dokonano zakupu i gdzie mieści się siedziba gwaranta,
•    zasady reklamowania i wysyłania oraz dostarczania naprawionego sprzętu - zazwyczaj gwarant zobowiązuje się do usunięcia wady produktu, a dopiero jeśli to niemożliwe do wymiany towaru na nowy; koszty przewozu ponosi gwarant, a nie konsument. To na nim też spoczywa obowiązek dowodzenia wadliwości rzeczy sprzedanej i znalezienie tego przyczyn,
•    WAŻNE: (jedyne pytanie, jakie dostałem od prowadzącego, także pewnie wg niego kluczowe) informacje o niezależności uprawnień z tytułu gwarancji i ustawy konsumenckiej oraz pouczenie, że owa gwarancja nie wyłącza i nie ogranicza uprawnień wynikających z tytułu niezgodności towaru konsumpcyjnego. Kupując towar, otrzymujemy od sprzedawcy dokument gwarancyjny. W przypadku wykrycia wady wydaje się nam często, że jest to jedyna podstawa do dochodzenia roszczeń i tylko od gwaranta. W rzeczywistości jednak jest inaczej. W dokumencie gwarancyjnym powinno być zawarte stwierdzenie, że gwarancja wydawana nam przez producenta na sprzedany towar konsumpcyjny nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z niezgodności towaru z umową. Konsument, który zakupił towar z dołączoną gwarancją komercyjną może zatem skorzystać z przysługujących mu dwóch wariantów reklamacyjnych:
a) gwarancyjnego - opisanego w dokumencie gwarancyjnym,
b) ustawowego - zgodnego z ustawą konsumencką (o tym mówiła inna grupa).  Ich wybór zależy od samego konsumenta, biorąc pod uwagę korzyści płynące dla niego z jednej, jak i z drugiej (zwłaszcza gdy chodzi o wymianę towaru), z zaznaczeniem możliwości zmiany zdania i wrócenia do tej drugiej możliwości.

27. Tryb reklamacyjny z dołączoną gwarancją (czas reklamacji, uprawnienia konsumentów z tytułu reklamacji)

•    Czas, w którym obowiązuje prawo do reklamacji - określony w gwarancji
•    Termin na powiadomienie o nieprawidłowości - przed upływem terminu ważności gwarancji
•    Termin na ustosunkowanie się do żądania reklamacyjnego - reklamacja rozpatrywana w terminie wskazanym w gwarancji
•    Termin na załatwienie reklamacji - maksymalny termin jest wskazany w gwarancji (często jest to 14 lub 21 dni roboczych)

Uprawnienia: teoretycznie zostały wymienione wcześniej, wpierw naprawa lub wymiana - my decydujemy, co chcemy, dopiero potem zwrot pieniędzy (nigdy odwrotnie).

29. W jakich sytuacjach sprzedawca nie odpowiada za wadliwy towar?

Producent chcąc uchronić się od odpowiedzialności, nie odpowiada za szkodę w przypadkach, gdy udowodni, że:
•    wada powodująca szkodę nie istniała w momencie wprowadzenia produktu do obrotu, lecz jest wynikiem próby naprawy przez samego konsumenta lub nieupoważnione osoby trzecie
•    usterka ta jest wynikiem zastosowania przez producenta obowiązujących go aktów prawnych, nałożonych przez państwo
•    stan wiedzy naukowej i technicznej w chwili wprowadzenia do obrotu nie pozwalał na wykrycie wady,
•    w przypadku producentów części składowych produktu i składników - gdy wada powstała w konsekwencji błędnego projektu lub wskazówek zleceniodawcy.

31.    Główne funkcje polubownych sądów konsumenckich:

Stałe polubowne sądy konsumenckie (SPSK) rozpatrują spory o prawa
majątkowe powstałe w wyniku umów sprzedaży produktów i świadczenia usług
konsumentom (do 10 tys zł). Działają przy Wojewódzkich Inspektoratach
Inspekcji Handlowej. Obecnie istnieje 16 stałych polubownych sądów konsumenckich
oraz 15 ośrodków zamiejscowych na terenie całego kraju.
Sprawę do SPSK może wnieść konsument, przedsiębiorca, organizacja
konsumencka oraz miejski (powiatowy) rzecznik konsumentów. Sąd konsumencki
rozstrzyga spór, gdy zgodzą się na to obie strony, czyli konsument i
przedsiębiorca, którzy dokonują tzw. zapisu na sąd polubowny. Każda ze stron może
mieć pełnomocnika, nie musi to być ani adwokat ani radca prawny. Okres
rozpatrywania spraw z ugodą nie przekracza najczęściej 14 dni, ale może
ulec wydłużeniu nawet do dwóch miesięcy w postępowaniach z wyrokiem.
Przedłużenie okresu rozpatrywania sprawy wynika z konieczności zasięgnięcia
opinii rzeczoznawcy.

Wyłączenia
Sądownictwo polubowne nie rozstrzyga sporów z zakresu usług
energetycznych, finansowych (zakłady ubezpieczeń, towarzystwa funduszy inwestycyjnych,
otwarte fundusze emerytalne, domy maklerskie i banki) oraz usług pocztowych i
telekomunikacyjnych. Pomocy w tym zakresie udzielają m.in. Arbiter bankowy,
Sąd polubowny przy Rzeczniku Ubezpieczonych, Sąd polubowny przy Komisji
Nadzoru Finansowego, Polubowny sąd konsumencki przy Prezesie Urzędu
Komunikacji Elektronicznej. SPSK nie zajmują się także usługami
naukowo-badawczymi, edukacyjnymi oraz usługami w zakresie ochrony zdrowia i opieki
społecznej.

32. Pojęcie i istota spółki cywilnej

Spółka cywilna jest najprostszą formą prowadzenia działalności gospodarczej przez dwóch lub więcej przedsiębiorców. Forma ta nie posiada osobowości prawnej, a jej funkcjonowanie reguluje prawo zobowiązań (art. 860-875 Kodeksu cywilnego). Podmiotami prawa w spółce cywilnej są jej wspólnicy. Sama spółka jest jedynie umową i nie stanowi samodzielnego podmiotu prawa. Konsekwencją braku osobowości prawnej jest to, że spółka cywilna nie ma własnego mienia. Wszelkie prawa i zobowiązania zaciągane są na rachunek wspólników i wchodzą do ich wspólnego majątku. Wspólnicy dysponują majątkiem, który stanowi ich współwłasność łączną.   


33. Wkłady wspólników w spółce cywilnej

Podpisując umowę tworząc spółkę cywilną określamy w niej wielkość wkładu, który zostanie wniesiony przez poszczególnych wspólników. Nie ma minimalnej wielkości wkładu toteż nie musi on przedstawiać dużej wartości. Wkładem może być gotówka, własność jak i inne prawa do rzeczy ruchomych lub nieruchomości. Do spółki jako wkład możemy wnieść także usługi i pracę na jej rzecz. Nie może być natomiast wkładem prowadzenie spraw spółki.
Wymagania kapitałowe powinny wynikać z rzeczywistych potrzeb przedsiębiorstwa; nie ma formalnie określonego minimum niezbędnego do rozpoczęcia działalności.


34. Odpowiedzialność za zobowiązania wspólników w spółce cywilnej

Za zobowiązania spółki odpowiadamy razem z naszymi wspólnikami zarówno majątkiem spółki jak i majątkiem osobistym. Odpowiedzialność jest solidarna (Solidarna odpowiedzialność oznacza, że każdy wspólnik odpowiada nie tylko do wielkości wkładu wniesionego do spółki. Wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki osobiście, bez ograniczeń, całym swoim majątkiem zarówno obecnym, jak i przyszłym) i rozciąga się również na współmałżonków - z wyłączeniem ich majątków odrębnych. Jest to duże ryzyko dla wspólników. Trzeba też wiedzieć, że za zobowiązania spółki nie odpowiada były wspólnik spółki cywilnej, z tym że dotyczy to zobowiązań
spółki powstałych po jego wystąpieniu ze spółki.


35. Pojęcie spółki jawnej

Spółka jawna to osobowa spółka handlowa (regulacje dotyczące spółki jawnej zawarte są w kodeksie spółek handlowych) prowadząca przedsiębiorstwo i nie będąca inną spółką handlową. Forma ta łączy zalety spółki z o.o. i spółki cywilnej. Nie posiada osobowości prawnej, może jednak zawierać umowy, może pozywać i być pozywana. Spółka jawna posiada swój majątek, który stanowią wkłady wniesione do spółki oraz mienie nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Swoim majątkiem spółka odpowiada za jej zobowiązania.
Ponadto spółka jawna działa pod własną nazwą (firmą), która zawsze zawiera nazwiska lub nazwy (w sytuacji gdy wspólnikami są inne spółki a nie osoby) przynajmniej jednego wspólnika. Dodatkowo każda nazwa kończy się dopiskiem „spółka jawna” lub skrótem sp.j. 


36. Wkłady wspólników w spółce jawnej

Tworząc spółkę jawną każdy ze wspólników wnosi do niej wkłady. Przedmiotem wkładu może być zarówno gotówka, własność jak i inne prawa do rzeczy ruchomych lub nieruchomości. Do spółki możemy wnieść także inne prawa np. do niematerialnych składników majątku a także prawa obligatoryjne np. akcje. Ciekawe jest, że wkładem do spółki jawnej mogą być również usługi i praca na jej rzecz, a nie może stanowić wkładu do spółki prowadzenie jej spraw (zarządzanie nią).

37. Zakaz konkurencji w spółce jawnej

Zakaz konkurencji w spółkach osobowych został uregulowany w art. 56 k.s.h.1. Zgodnie z treścią tego artykułu wspólnik jest obowiązany powstrzymać się od wszelkiej działalności sprzecznej z interesami spółki. Nie może on bez wyraźnej bądź domniemanej zgody pozostałych wspólników zajmować się interesami konkurencyjnymi, w szczególności uczestniczyć w spółce konkurencyjnej jako wspólnik spółki cywilnej, spółki jawnej, partner.


38. Reprezentacja spółki jawnej

Będąc wspólnikami w spółce jawnej mamy prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki(zarządzania spółką) bez dodatkowego wynagrodzenia. Przepisy prawne pozwalają, abyśmy umową spółki albo późniejszą uchwałą wspólników powierzyli prowadzenie spraw spółki jednemu lub kilku wspólnikom. Gdy decydujemy się na takie rozwiązanie pozostali wspólnicy są wówczas wyłączeni od prowadzenia spraw spółki. Także osoba trzecia może zostać upoważniona do prowadzenia spraw spółki, ale nie z wyłączeniem wspólników.
Reprezentowanie spółki na zewnątrz należy do zadań wspólników, jednak jako wspólnicy możemy także korzystać z pomocy pełnomocników lub prokurentów. Zasady reprezentacji należy określić w umowie spółki.
W sprawach nie przekraczających zakresu zwykłych czynności spółki każdy ze wspólników ma prawo bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy spółki. Gdy jednak wykonaniu danej czynności sprzeciwi się choćby jeden ze wspólników wówczas wymagana jest w tej sprawie uchwała wspólników. Uchwała taka podejmowana jest jednomyślnie przez wspólników mających prawo do powadzenia spraw spółki.
Dane dotyczące osób uprawnionych do reprezentacji spółki zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze Sądowym są dostępne także w Internecie na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości www.ms.gov.pl .


39. Obligatoryjne przekształcenie spółki cywilnej w jawną

Gdy spółka cywilna prowadzi działalność w większym rozmiarze, to przekształcenie jej w spółkę jawną było obowiązkowe, ale do 8 stycznie 2009r. W obecnym stanie prawnym - spółka cywilna nadal może być przekształcona w jawną, ale jest to jednak tylko możliwość.

---