Oko, studia, anatomia


Ćwiczenie 8

Temat: Narząd wzroku i słuchu

Oko (oculus)

→Narząd wzroku (aganum oisus) składa się :

→ Oko obejmuje

→ Narządy dodatkowe czyli pomocnicze

→ Cały narząd wzroku mieści się w ochraniającym go oczodole (orbita)

  1. Gałka oczna (bulbus ocali)

→ Otoczona tłuszczem , powięziami, mięśniami

→ Dzieli się na 2 części

→ Zbudowana jest z 3 błon (od zew):

Składa się z:

  1. Twardówka ( sclera)

→ Zbudowana jest z włukien tkanki łącznej które decydują o jej rozciągłości.

→ Jej napięcie zależy od panującego ciśnienia wew. gałki

→ Wew. warstwą twardówki graniczącą z naczyniówką jest blaszka brunatna (unemia fibrosa sclerase) zawierająca liczne komórki barwnikowe

→ do zew warstwy przyczepiają się mięśnie zew. gałki ocznej

→ na granicy między twardówką i rogówką biegnie kanał okrężny zwany zatoką żylną (sinus benosus sclerace) - przez nią z komór odpływa ciecz wodnista

→ w odl. 3-4 mm przyśrodkowo od bieguna tylnego w twardówce znajduje się otwór przez który z gałki ocznej wychodzi nerw wzrokowy. Przebiega on w kanale twardówki (canalis scerae)przenikając blaszkę sitową (lamina fibriosa)

→wokół wujścia n. Wzrokowego leżą liczne kanaliki przez które przebiegają tt. i nn.rzęskowe

→ ku tyłowi od nośnika w twardówce zmajduje sięcztery większe skośnie przebiegające kanaliki przez które przechodzą ż. ................... (v. vatiscoscae) - żyły te odprowadzają w większą część dna z błony naczyniowej

→ w obrębie twardówki można wyróżnić 3 warstwy (od zew):

  1. Rogówka (cornea)

→ Tawrdówka swoimi warstwami powierzchniowymi od przodu zachodzi na obwodowy brzeg rogówki w jej górnej i dolnej częćci

→ jest znacznie bardziej wypukła od twardówki

→ rąbek rogówki (lumbus cornae)jest to wąski przejściowy pas między rogówką i twardówką

→ nie zawiera naczyń krwionośnych odrzywiana jest dzięki przenikaniu płynów ze struktur sąsiednich.

→ obfite unerwieniw

→ zbudowana z 5 warstw (od zew)

→ przez rogówkę odbywa się wchłaniane w oku leków stosowanych w postaci kropli. Następuje ono bardzo szybko ponieważ leki:

  1. Błona naczyniowa (sunica vasculosa bulbi)

→ Jest ona jednocześnie warstwą naczyniową, mięśniową i barwnikową

→ składa się z 3 części:

NACZYNIÓWKA

→ tylna większa część błony naczyniowej

→ odziela siatkówkę od twardówki

→ służy odrzywianiu zew. warstw siatkówki

→ pow. zew. nie jest gładka, a wew. jest

→ na granicy między twardówką i siatkówką jest warstwa nadnaczyniówkowa (lamina sprachoridae) - zawiera ona szczelinkowatość nazywaną przestrzenią okołonaczyniówkową (spatium periperichordkeum)

CIAŁO RZĘSKOWE

→ najgrubsza cz. błony naczyniowej

→ leży między naczyniówką a tęczówką

→ z jego powierzchni uwypukla się w kierunku przyśrodkowym kilkadziesiąt wyrostków rzęskowych (procesus ciliares) od których biorą początki włukna obwodowe (fibrae zonulares) - włukna te dochodzą do brzegu ........tworząc jej aparat więzadłowy

→ w ciele rzęskowum jest gładki mięsień rzęskowy (m. ciliatis) - zawiera 3 grupy włukien mięśniowych:

dzięki specjalnemu mechanizmowi powyższe włókna kurczą się zmieniając wew. obwód ciała rzęskowatego do przodu rozluźniając aparat wieszadłowy soczewki powoduje to jej większe uwypuklenie, możliwość lepszego widzenia przedmiotów blisko leżących (akomodacja oka)

→ mięsień rzęskowy zaopatrzony jest przez zazwojowe włóka przywspółczólne, które pochodzą ze zwoju rzeskowego.

→ wew. cziała znajduje się liczne naczynia których jedynym zadanie jest wytwazanie cieczy wodnistej

→ w budowie ciała rzęskowatego odróżnia się 6 warstw:

  1. Tęczówka (iris)

→ stanowi przedną część błony naczyniowej

→ widoczna od przodu jako barwny prążek

→ w środku mo otwór zwany źrenicą (pupilla)

→ posiada 2 brzegi:

→ tęczówka dzieli przestrzeń zawartą między rogówką a soczewką na przednią i tylną komorę oka. Obie komory łączą się ze zobą przez otwór źreniczny.

→ w obrębie tęczówki występują 2 rodzaje mięśni:

→ oba mięśnie są kierukowe przez układ autonomiczny:

→ na przednie pow. tęczówki można rozróżnić liczne wyniosłości (beleczli - trabeculae) i zagłębienia (zatoki -cryptae) - przebiegają one promieniście mięrdzy brzegiem rzęskowym a źrenicznym i odpowiadają naczyną będącym głównym składnikiem zrębu źrenicy

→ w pobliżu brzegu źrenicznego naczynia krwionośne tworzą koło tętnicze mniejsze tęczówki (circulus arteriasus iriclis minor)

→ w budowie tęczówki możemy wyróżnić 4 składniki:

→barwa tęczówki zależy od ilości barwnika występującego w chromatoforach polożonych w przedniej warstwie zrebu

  1. błona wew. (tunica interna bulbi) = siatkówka (retina)

→ błona nerwowa

→ utworzona przez rozprzestrzenianie się włókien n. Wzrokowego i elemętów światłoczółych (czopki, pręciki)

→ składa się z 2 części:

część ślepa pokrywa ciało rzęskowe oraz pow. tylną tęczówki stanowi więc:

część wzrokowa siatkówki czyli satkówka właściwa

→ siatkówka składa się z 2 warstw:

→ siatkówka jest dość luźo związana z podłożem i nieprzesówalna jedynie w miejscu wyjścja n. Wzrokowego oraz na rąbku zębatym

→przyśrodkowo od tylnegobrzegu gałki ocznej siatkówka tworzy okrągławe wzniesienie w którym bierze początek n. wzrokowy. Jest to tarcza n. wzrokowego (discus nervi poticus). W jej środki znajduje się zagłebienie tarczy i nie ma tu elemętów światłoczułych.

→ bocznie od tarczy n. wzrokowego znajduje się plamka żółta (maculla lutea). W plamce jest dołek środkowy (fovea centralis) jest to miejsce najlepszego widzenia.

→ na dnie oka oprócz tarczy n. wzrokowego i plamki żółtej są tagrze gałęzie: t. i ż środkowej siatkówki (a. et v. centralis retinae).

→ t. środkowe siatkówki w przeciwieństwie do t. rzęskowych wchodzą do gałki ocznej razem z n. wzrokowym i unaczynia ona powierzchniowe warstwy siatkówki

→ warstwy głębokie i pozostałe struktury gałki ocznej są zaopatrywane przez t. rzęskowe

ROLA SIATKÓWKI

→ odbieranie bodźców wzrokowych (fale świetlne 350 - 750 Hz)

→ przekształcanie ich w impulsy nerwowe które są dalej przekazywane drogą nerwu wzrokowego do ośrodków mózgowia

→ wyróżniono w niej warstwy w których znajdują się 3 kolejne neurony drogi wzrokowej:

Komórki czopkowe (coni)

→ ok. 7 mln

→ zawierają barwnik wzrokowy Jodopsynę

→reagują tylko na światło o odpowiednim natężeniu

→ wumożliwiają widzenie barwne i w dzień

→ największe ich zagęszczenie jest w plamce oraz dołku środkowym

Komórki pręcikowe (bacilli)

→ ok. 100 mln

→ są wrażliwe też na światło o małym natęrzeniu

→ zapewniją widzenie w nocy (widzenie skotopowe)

→ największa ich ilość jest w obwodowych częściach siatkówkii stopniowo zmniejsza się w kierunku dołka środkowego

NARZĄDY DODATKOWE OKA

    1. Powieka (palpebrae)

→ są t 2 ruchome fałdy twarzy

→ przykrywają gałkę oczną od przodu i są jej ochroną

→granicę powieki górnej stanowi brew (supercilium)umieszczona w zdłuż łuku brwiowego kości czołowej

→ tarczki górna i dolna (tarsus superior et inferior)

    1. Spojówka (tunica conjunctiva)

→wyściela tylną powierzchnię powiek i przednią pow. gałki ocznej

→ rozróżniamy 3 części:

→ cała powierzchnia wysłana przez spojówkę tworzy jeden wspólny rozległy worek spojówkowy ( saccus conjunctivae)

→ spojówka gałki ocznej jest prawie niewidoczna i prześwieca przez nią biała twardówka

→ spojówka jest przeźroczysta, wilgotna i połyskująca

    1. Narząd łzowy (apparatus lacrimalis)

→ składa się z:

→ łzy wytwarzane są w gruczole łzowym

→ z gruczołu uchodzą do sklepienia górnego spojówki - z tąd rozprowadzane są po całym worku łzowym

→wydzielanie łez odbywa się pod kontrolą przywspółczólnych włukien wyszielniczych zazwojowych z komórek zwoiju skrzyżowo-podniebiennego - włókna przedzwojowe biegną w nerwie twarzowym

→ łzy po opukaniu i zwilżeniu rogówki gromadzą się w jeziorku łzowym (lacus .................)z którego poprzez punkty łzowe (puncta lacrimalia) kanakiki łzowe (canaliculi lacimales)przedostają się do worka łzowego(baccus lacimallis)

→ worek położony jest między grzebieniem łzowym przednim i tylnym

→ zwężający się ku dołowi worek przechodzi w przewód nosowo-łzowy (ductus nasala - crimulls) - przewód ten biegnie w kanale kostnym który kończy się w przegrodzie nosowym dolnym

    1. mięśnie zew. gałki ocznej

Lp

Mięsień

Unerwienie

Czynność

Proste

1

Boczny

(m. rectus laterali)

n. VI

(

Odwodzi gałkę oczną

2

Przyśrodkowy

(m. rectus mediali)

n. III

(n. okoruchowy)

Przywodzi gałkę oczną

3

Górny

(m. rectus superior)

n. III

Unosi boegun przedni gałki w górę

Przywodzi i obraca gałkę do wew.

4

Dolny

(m. rectus inferior)

n. III

Opuszcza biegun przedni gałki

Przywodzi i obraca gałkę na zew.

skośne

1

Górny

(m. doligus superior)

n. IV

(n. bloczkowy)

Obraca gałę do wew

Obniża oraz odwodzi biegun przedni gałki

2

Dolny

(m. obliguss inferior)

n. III

Obraga gałkę na zew.

Unosi i przywodzi biegun przedni

→ mm. proste rozpoczynają się na pierścieniu ścięgnistym wspólnym (anulis tendineus communisi) otaczającym ujście kanału nerwu wzrokowegokończą się na twardówce

→ m. skośny górny rozpoczyna się on na pierścieniu ścięgnistym wspólnym , koniec - górno boczna powierzchnia gałki do tyłu od równika.

→m .skośny dolny - rozczepiony na dolnej części grzebienia łzowego tylnego - kończy się na twardówce do tyłu od równika

    1. Komora przednia gałki ocznej (cabera anterior bulbi)

→ znajduje się między rogówką od przodu a tęczówką i częścią soczewki przylegającą do źrenicy od tyłu

→ skrajy obwód czyli kąt tęczówkowo-rogówkowy (algulus iridocornealis) kąt przesiecza jest b. ważny. To miejsce w którym stykają się rogówka, twardówka, ciałarzęsate i tęczówka

→ w kącie tym występuje więzadło grzebieniaste (lig. pectinatum arguli iridocornealis) w którego obrębie położone są przestrzenie tęczówkowo-rogówkowe poprzez które ciecz widnista przesącza się do zatoki żylnej twardówki

    1. Komora tylna (camera posterior bulbi)

→ jej przednią granicę stanowi tylna pow. tęczówki

→ przyśrodkową soczewka

→ boczną ciało rzęskowe

→ tylną ciało szkliste

→ przez komorę tylną przebiega układ delikatnych włókienek - odwódka rzęskowa (zonule ciliaris) rozpięte między ciałem rzęskowym a soczewką

→ komora tylna łączy się z przednią przez źrenicę

    1. Ciecz wodnista (humor aquosus)

→ bezbarwna przejrzysta ciecz

→wypełnia obie komory

→składa się głównie z wody (98%) z śladami chlorku sodowego i białka

→ wytwarzana jest przez naczynia ciała rzęskowego tęczówki

→ jej czynność polega na:

    1. Soczewka (lens)

→ twór przezroczysty dwuwypukły

→silnie łamie światło

→położona między tęczówką z przodu a ciałem szklistym z tyłu

→ pow. przednia wypukła zwrócona do komory przedniej gałki i styla się z brzegiem źrenicznym tęczówki

→ pow. tylna teży w dole ciała szklistego (fossa hycuoidea)

→soczewka utrzymywana jest w swym położeniu za pomocą obwódki rzęskowej (zonukla ciliaris) która rozpościera się od sfery przyrównikowej soczewki do ciała rzęskowego

→ obięta jest sprężystą torebką (capsula lentis) którą daje się usunąć

→ brak naczyń krwionośnych i chłonnych

→ w soczewce wyróznia się:

→ zdolnośc nastawcza soczewki w zależności od oglądanych przedmiotów - akomodacja oka

    1. Obwódka rzęskowa (zonula ciliaris)

→soczewka zawieszona jest na cienkich włóknach obwodowych (fibrae zonulares), które rozpoczynają się na pow. ciała rzęskowego i biegną promieniście bądź w prost do równika soczewki, bądź do przyrównikowych przednich i tylnych jej częsci gdzie przyczepiają się do torebki

→ włókante tworzą obwódkę rozpiętą w tylnek komorze oka

    1. Ciało szkliste (corpus vitreum)

→ przezroczysta bezbarwna masa galaretowata

→ wypełnia większą częśc gałki ocznej zwanej komorą szklistą (camera vitrea)

→ jest luźno połączone z soczewką. Połączenia ściślejsze w 3 miejscach

→ przez środke ciała szkistego biegnie kanał ciała sklistego (canalis hyciloideus) w którym u płodu biegnie komora ciała szkilstego

→ czynności:

Ucho (auris)

→ narząd przedsionkowo- ślimakowy (organum vestibuidciniare) zaczyna się w części skalistej kości skroniowej. Zawiera on struktury ucha zew., śro., wew

→ ucho zew. i śro. - narząd wyłącznie słuchowy

→ ucho wew. zawiera zarówno narząd słuchu (organ cochleare) jak i narząd równowagi - narząd przedsionkowy (organ oestibulare)

→ informacje z narządu ślimakowego i przedsionkowego są przetwarzane przez n. przedsionkowo-ślimakowy ( n. VIII) do jąder przedsionkowych i ślimakowych w pniu mózu a następnie słuchową i przedsionkowych ośrodków słuchowych

        1. Ucho zewnętrzne (auris externa)

→ położone na bocznej pow. głowy

→ rozpoczyna się małżowiną uszną (auricula) - wałek skórny wzmocniony rzebrem chrzęstnym. Przyjmuje ona fale dźwiękowe

→ małżowina przechodzi w przewód słuchowy zew. (meaxus acusticus externus) przewodzi fale dźwiękowe

        1. Małżowina uszna (auricula)

→ jest wzmocniona sprężystą chrząstką

→ posiada dolny swobodnie zwisający płatek małżowiny pozbawiony żebra chrzęstnegio

→ położona z boku głowy, ku tyłowi od stawu skroniowo-żuchwowego; do przodu od wyrostka sutkowatego

→ częśc środkowa małżowiny stanowi obszerne zagłębienie tworzące muszle małżowiny (concha curicurale) które przehodzi w przewód słuchowy zew.

→ od przodu muszlę ogranicza skrawek (tragus), odstaje od pow. twarzy i zakrywa wejście do przewodu słuchowego zew.

→ małżowina jaet bogato ukrwiona

→ składa się z :

Obie grupy należą do mięśni mimicznych twarzy i są unerwione przez nerw twarzowy (n. VI)

3. Przewód słuchowy zew. (meatus acusticus externus)

→ skałada się z 2 części

→ częśc kostna rozpoczyna się otworem słuchowym zew. (porus acusticus externus) na jej końcu znajduje się bruzda do której przyczepia się zamykająca przweód błona bębenkowa (membrana hynpance)

→ przewód słuch. zew ma kształt litery „S”

→ unaczynienie -

→ unerwienie

4. Ucho środkowe (aurus media)

→ składa się z:

    1. błona bębenkowa (membrana tympani)

→ zawiera włukna tkanki łącznej tworzące jej błonę właściwą która po obu stronach pokryta jest nabłonkiem

→ od str. zew pokrywa ją nabłonek płaski

→ pow. wew. pokryta jest błoną śluzową wyścielającą jamę bębenkową

→ błona bębenkowa ustawiona jest skośnie

→ błona bębenkowa całym swym obwodem połączona jest z kością

→ jej większy odc. Dolny tzw. część napięta (peustensi ) pierścieniem włóknisto-chrząstkowym (cinulus fibrocartilagineus) przytwierdzona jest do bruzdy bębenkowej (sulcus tympanicus) części bębenkoej kości skroniowej

→ mały górny odcinek błony przyczepia się do części łuskowej kości skroniowej wcięciem bębenkowym (inasura tympanica) tworząc jej część wiotką (pars flaccido). Część wiotka nie ma błony włuknistej, zakończona głową młoteczka

→ granica między częścią wiotką a napiętą zaznacza się jako tzw. węzeł błony bębenkowej

→ po środku błony znajduje się zagłębienie zwane pierścieniem (unco membranae tympanicae) do którego biegnie ku górze prążek młoteczka (stira mailearis) kończący się wyniosłością młoteczka (prominentia mailearis). Są to miejsca zrośnięcia błony bębenkowej z rękojeścią i wyrostkiem bocznym młoteczka

wyniosłość młoteczkowa

    1. Jama bębenkowa (cavum tympani)

→ wąska przestrzeń wysłana błoną śluzową i wypełniona powiertzem

→ położona w kości skroniowej

→ położonia między błoną bębenkową a uchem wew.

→ zawiera łańcuch 3 kosteczek słuchowych

→ wyróżnia się 6 ścian

  1. Ucho wewnętrzne (aurus interna) - błędnik (labyrinthus)

→ zawiera nabłonki zmysłowe ucha, narządu ślimakowego oraz dwa narządu przedsionkowego czynnościowo związanego ze stanem równowagi

→ składa się z cienkościennych błoniastych pęcherzuków i przewodów które mieszczą się w mniejwięcej odpowiadających im przestrzeniach i kanałach kostnych

→ w uchu wew. wyróżniamy:

→ z błędnikiem kostnym związany jest przewód słuchowy wew.

→ pomiędzy błędnikami zawarta jest przestrzeń przychłonkowa (spatium perilympaticum)

→ wew. błędnika błoniastego przestrzeń śródchłonkowa (spantum endolymphaticum)

  1. Błędnik kostny (layirinthus osseus)

→ jest to twór obudowujący błednik błoniasty odzielony od niego przestrzenią przychłobnkową

→ składa się z :

→ jest to układ jam i kanałów połączonych w części skalistej kości skroniowek

  1. Przedsionek (vestibulum)

→ znajduje się między dnem przewodu słuchow. Wew. a jamą bębenkową

→ jest częścią środkową błędnika kostnego

→ ma 2 zachyłki w których leżą części błednika błoniastego - kosteczki, łągiewka

→ w bocznej ścianie przedsionka znajduje się okienko przedsionka oraz leżące bardziej ku tyłowi i dołowi okienko ślimakowe

→ w części tylnej znajduje się 5 otworów które prowadzą do kanałów pólkolistych

→ w ścianie przyśrodkowej znajdują się grupy drobnych otworów, plamki sitkowatej (maculae cribrosae) - przez te otworki przechodzą gałązki n. z błędnika błoniastego do przewodu słuchowego wew. gdzie plamką siatkowym odpowiadają w dnie przweodu otworki w górnym i dolnym polu przedsionkowym oraz otwór pojedyńczy

  1. Kanały półkoliste kostne (canales semicirculares ossei)

→ leżą w 3 prostopadłych płaszczyznach

→ kanał przedni i tylny (canalis semicircularis anteria et posteria ) ustawione są w płaszczyznach pionowuch

→ kanał boczny (canalis semicircularis lateralis) w płaszczyźnie poziomej (przy silnym zgięziu głowy ku przodowi)

→ płaszczyzna kanału przedniego jest prostopadła do osi długiej części skalistej kości skroniowej tworząc na jej pow. wyniosłość łukowatą (eminentia arculate)

→ kanał tylny biegnie w płaszczyźnie równoległej do długiej osi części skalistej

→ kanał boczny uwidacznia się w bocznej ścianie j. Bębe. Wwpostaci wyniosłości kanału półkolistego bocznego

→ każdy kanał półkolisty kończy się po jednej stronie bańką kostńą (ampulla ossea) a po drugiej odnogą kostną (crus ossea)

→ kanał półkolisty przedni i tylny uchodzą razem do przedsionka przez opdnogę kostną wspólną (crus losseum connunis)

  1. Ślimak (cochlea)

→ leży do przodu od przedsionka

→ wew. ma spiralny kanał (canaus spiralis cochlea) tworzący 2,5 zwoju

→ zwoje ślimam owijają si wokół kostnego wrzecionka (moclidus) tworzącego oś długą ślimaka

→ wew. wrzecionka znajdują się kanały podłóżne wrzecionka (canales longitudinales modioli) zawierają n. ślimakowy (n. cochlearis)

→ od wrzecionka do iatła kanału spiralnego odchodzi blaszka spiralna kostna (lamina spiralis ossea) dzieli ona kanał na 2 piętra

Podział ten uzupełnia błona podstawowa (lamina basculis) zwana też blaszką spiralną błoniastą (lamina spiralis membranacea)

→ podstawa ślimaka (babis cochleae) jest skierowana do przewodu słuchowego wew. (reatus acusticus interius)

→ osklepek (cupula cochleae) - w stronę przednią

→ schody przedsionka łączą się z okienkiem przedsionka

→ schody bębenkowe z okienkiem ślimakowym

  1. Błędnik błoniasty (labirintus membranaceus)

→ jest on wew. błębnika kostnego

→ nie wypełnia całowicie wszystkich przestrzeni błędnika kostnego

→ składa się z :

→ występują też przewody lączące niektóre z wyżwj wymienionych częći

→ woreczek i łągiewka tworzą wraz z przweodami półkolistymi błędnik przedsionkowy (labyrinthus oes tibularis), łągiewka (utriculus) i woreczek (sacculus), będący narządem równowago

→ błędnik ślimakowy (labyrinthus cochlearis) jest natomiast narządem słuchu

→ znajduje się w przdsionku kostnym

→ ich powierzchnia pokryte są nabłonkiem zawierającym komóeki włosowate zmysłowo nabłonkowe, powierzchnie te noszą nazwę plamek (maculae)

→ nabłonek plamek jest pokryty galaretowatą błoną kamyczkową (membrana statoconorium) zawoera ona kamyczki błednikowe (statoconia)

→ do błony tej wpuklają się włoski komórek zmysłowo-nabłonkowych a ich podrażnienie w skutek zmieniającego się opciążenia przez kamyczki informuje o położeniu głowy

→ od woreczka do przewodu ślimakowego biegnie wąski przweód łączący (ductus xseuniens)

→ łągiewkę z woreczkiem łączy przewód łągiewkowo-woreczkowy (ductus utriculosaccuaris)

  1. Przewody pólkoliste (ductus semicirculares)

→ znajdują się wew. kanałów pólkolistych kostnych, zajmują tylko niewielką ich część

→ kończą się one bańkami błonistymi (ampullae membranaceae) położonymi w bańkach kostnych znajdują się w nich grzebienie bańkowe (cristae ampullares) ustawione prostopadle do płaszczyzny przewodu półkolistego

→ grzebienie bańkowe zawierających komórki zmysłowo-nabłonkowe z rzęskami zakończonymi w galaretowatym osklepku (cupulci) niemających natomiast kamyczków błędnikowych

Przesówająca się w kanałach pólkolistych pod wpływem zmian polożenia głowy śródchłonka przesówa osklepek w stosunku do kanału pólkolistego znajdując włoski komórek nerwowo-zmysłowych które pełnią funkcję receptorów przyspieszenia kanałowego przekazujących inf. Do narządu przedsionkowego

  1. Kosteczki słuchowe (ossicula auditus)

→ leża w jamie bębenkowej między błoną bębenkową a okienkiem przedsionka, pokryte błoną śluzową i stawową są ze sobą złączone

→ łańcuch kosteczek słuchowych przenosi drgania błony bębenkowej na przychłonką błędnika

MŁOTECZEK (malleus)

→ wyróżniamy 3 części:

→ z szyjki lub częsci początkowej rękojeści odchodzą 2 wyrostki

KOWADEŁKO (indus)

→ odróżniamy

→ trzon kowadełka (corpis incdis)

→ wyrostki zwane odnogami

STRZEMIĄCZKO (stapes)

→ składa się z podstawy (basis i połączonego z niś ostrego łuku który na szczycie swej wypukłości ma niski guziczek zwany głową (caput)

→ głowa dzieli łuk strzemiączka na 2 odnogi:

→ między odnogami rozpięta jest błona strzemiączkowa (membrana stapedis)

  1. Trąbka słuchowa (tuba auditiva, salpinx)

→ pezewód łączący jamę bębenkową z górną częsią gardła

→ długość trąbki mieżona jest od ujścia bębenkowego (odtium tympanicum tubicie auditionale) do ujścia gardłowego (ostium tympanicum ptaryngeum subae auditionale)

→ początek trąbki podługowato-owalne ujście bębenkowe znajduje się w przedniej ścianie jamy bębenkowej

→ koniec - ujście gardłoew

→ przebieg

→ odpowiednio do budowy ścian w trąbce słuchowej wyróżniamy

CZYNNOŚĆ

→ doprowadzanie powietrza z gardła do jamy bębenkowej w celu utrzymania równowagi wew. i na zewnątrz błony bębenkowej

→ odprowadzenie śluzu i innych wydziekin z ucha środkowego do gardła

  1. Pzestrzenie powietrzne

→ w błonie bębenkowej podobie jak w jamie nosowej w pewnym okresie rozwoju człowieka tworzą się przestrzenie dodatkowe wypełnione powietrzem

→ praktycznie najważniejsze z nich są przestrzenie wyrostka sutkowatego - komórki utkoew, które przez jamę sutkową komunikują się z jamą bębenkową

→ oprucz komórek sutkowatych są jeszcze

  1. Jama sutkowa (antrum mastoideum)

→ łączy się ona z jamą bębenkową

→ jamę sutkową ogranicza u góry strop jamy bębenkowej, z boku łuska kości skroniowej, od str. przyśrodkowej piramida

  1. Komórki sutkowe (cellulae mastoidae)

→ zależnie od ich polożenia w wyrostku sutkowym można podziekić je na 3 grupy:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Oko i Ucho, STUDIA, Anatomia
TREND SEKULARNY, Studia, Anatomia i ergonomia człowieka
wykład 2 głowa z szyją, Szkoła, studia, anatomia, głowa i szyja
splot szyjny i ramienny, studia, anatomia, Semestr II, ukł nerwowy
Płaszczyzny, Studia, Anatomia i ergonomia człowieka
Narząd przedsionkowo-ślimakowy, STUDIA, anatomia
26 mięśnie ręki, Studia, Anatomia i ergonomia człowieka
anatomia 19-03-2014 ver 2, Szkoła, studia, anatomia, głowa i szyja
18 Odgałęzienia aorty piersiowej, Studia, Anatomia i ergonomia człowieka
wykład 7 głowa z szyją, Szkoła, studia, anatomia, głowa i szyja
kończyna dolna, studia, anatomia, Semestr II, ukł krwionośny, TT
tabela do ćw 9, studia, anatomia
14 Połączenia kości czaszki, Studia, Anatomia i ergonomia człowieka
Hormony przysadki, STUDIA, anatomia
Układ krążenia - Anatomia, STUDIA, Anatomia
Nerwy czaszkowe, studia, anatomia, Semestr II, ukł nerwowy
zewnątrzotrzewnowe, studia, anatomia
23 Mięśnie uda, Studia, Anatomia i ergonomia człowieka

więcej podobnych podstron