Standardy żywienia dziecka w wieku od 1. do 3 lat

Czym są, dlaczego powstały i czemu służą?

Choć w ostatnich latach wzrasta w Polsce świadomość znaczenia zdrowego odżywiania, jest ona stale zbyt mała, szczególnie w odniesieniu do dzieci. Co prawda, można zauważyć znaczną poprawę w jakości odżywiania niemowląt, to jednak zdaniem wielu specjalistów sposób żywienia dzieci w 2. i 3. roku życia jest wciąż pod wieloma względami niezadowalający. Głównym problemem jest brak dbałości o prawidłowo zbilansowaną codzienną dietę, która zapewniałaby zdrowy i zrównoważony rozwój dziecka. W takiej sytuacji dziecko nie ma możliwości wykształcić właściwych nawyków żywieniowych na przyszłość. Tymczasem nawyki żywieniowe ukształtowane w pierwszych trzech latach życia stanowią jego zdrowotny kapitał i mają niebagatelny wpływ na zdrowie dziecka także w wieku dorosłym.

Badania pokazują, że dzieci w wieku 1-3 lat spożywają zbyt mało wapnia (60-75 proc. zalecanej dziennej normy), jodu, żelaza (zaledwie 56 proc. zalecanej ilości), węglowodanów, mikroelementów, takich jak potas, cynk i miedź, oraz witamina B₁, PP oraz C. Natomiast ich dieta obfituje w białko (nawet dwukrotnie przekroczona zalecana norma), tłuszcze (zbyt wysoka zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych przy jednoczesnym niedoborze kwasów nienasyconych) oraz sód. Ten brak równowagi składników odżywczych dostarczanych organizmowi może mieć negatywne skutki zdrowotne. A trzeba pamiętać, że w każdym przypadku profilaktyka jest dużo lepszą strategią niż naprawianie raz wyrządzonych w dziecięcym organizmie szkód.

Za zapewnienie dziecku właściwiej diety i kształtowanie jego nawyków żywieniowych odpowiadają rodzice. Często jednak, mimo najlepszych chęci, nawet jeśli znają zalecenia specjalistów dotyczące diety dziecka, nie stosują ich. Dlaczego tak się dzieje? Okazuje się, że owe zalecenia, przekazywane hermetycznym, niejasnym dla przeciętnego rodzica językiem, okazują się zbyt trudne zarówno do zrozumienia, jak i do zastosowania w codziennym życiu. Aby pomóc rodzicom w prawidłowym odżywianiu dziecka, dostosowanym do jego potrzeb w danym momencie rozwoju oraz w kształtowaniu właściwych nawyków żywieniowych maluchów, uznani eksperci zajmujący się problematyką żywienia dzieci opracowali zbiór specjalnych zasad nazwany Zaleceniami Żywienia. Standardy te, mimo iż są oparte o naukowe doniesienia, mają bardzo praktyczne zastosowanie w postaci Schematu żywienia dziecka w wieku od 1. do 3. roku życia. Stanowi on swoistą ściągawkę dla rodziców, wyjaśniającą w klarowny sposób, jak zdrowo karmić dziecko, jakie produkty w jakich proporcjach mu podawać, a jakie ograniczać, bądź zupełnie wykluczyć z diety.

Badania naukowe oraz obserwacje lekarzy pediatrów w ich codziennej pracy pokazują, że żywienie zgodnie z wypracowanymi standardami ma szansę zapewnić dziecku urozmaiconą i prawidłowo zbilansowaną dietę. Rozsądnie skomponowane menu dostarczy odpowiednią ilość potrzebnych w danym momencie rozwoju dziecka składników i substancji odżywczych: węglowodanów, witamin, minerałów, białka, tłuszczów i błonnika. Zapewnienie w codziennej diecie dziecka wystarczających ilości warzyw i owoców pozwala zapobiec spożywaniu nadmiernej ilości cukru, soli i tłuszczów nasyconych, a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia u Juniora potencjalnych chorób wynikających ze złej diety. Wszak każda mama chce, aby jej dziecko zdrowo rosło i prawidłowo się rozwijało.

---