KONSPEKT ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH

Temat zajęć: Wróbelki zimą - zabawy przy piosence.

Data: 08.02.2013r
Grupa: II, 3- latki
Prowadzący zajęcia: …

Cele ogólne:

• kształcenie wyobraźni poprzez połączenie śpiewu piosenki z elementem ruchu,

• kształtowanie umiejętności współdziałania w parze.
  

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• potrafi łączyć śpiew piosenki z prostym elementem ruchu,

• rozwija wrażliwość muzyczną,

• uczestniczy w zabawach ruchowych.

Metody:

• pedagogika zabawy,

• słowna - objaśnienia,

• oglądowa - pokaz, obserwacja,

• twórcza - opowieści ruchowej.

Formy pracy:

• zbiorowa,

• indywidualna,

• w parach.

Środki dydaktyczne:

• obręcze, odtwarzacz CD, płyta z piosenką Wróbelki Zimą.
  

PRZEBIEG ZAJĘĆ

I Wprowadzenie do tematu zajęć

Dzieci siedzą w kole, nauczyciel zaczyna spotkanie iskierką przyjaźni:

Iskrę przyjaźni puszczam w krąg,

niech wróci do mych rąk.

II Realizacja założonych celów

1. Nauczyciel mówi: Nie tak łatwo znaleźć w zimie coś do jedzenia. Z tym problemem borykają się też wróbelki z piosenki. Czy same sobie poradzą? Czy też możemy im pomóc? Posłuchajcie uważnie piosenki. Wysłuchanie piosenki Wróbelki zimą.

Ćwir, ćwir, ćwir, zima biała
podwóreczko przysypała.
W białym puchu cała ziemia
nic nie widać do jedzenia.
Ćwir, ćwir ćwir, do jedzenia.

Ćwir, ćwir ćwir, na podwórko
wyglądamy z gniazda dziurką
czy na ziemię dla wróbelków
nie wysypią kartofelków.
Ćwir, ćwir ćwir, kartofelków.

2. Dzieci wstają w rozsypce, tak żeby każde miało dużo miejsca. Nauczyciel mówi: Wiecie, co zrobiła zima? Zima zasypała podwórko śniegiem. Powtarza treść utworu:

Ćwir, ćwir, ćwir, zima biała
podwóreczko przysypała.

Ręce kreślą koliste ruchy w powietrzu. Prosi dzieci, aby powtórzyły ruch i treść piosenki.

Śnieg zasypał podwórko i przykrył jedzenie dla wróbelków. Ptaszki nie mają co jeść.

W białym puchu cała ziemia
nic nie widać do jedzenia.

Ćwir, ćwir ćwir, do jedzenia.

Skręty tułowia w lewo i prawo, rozglądanie się - dzieci powtarzają ruch i treść.

Wróbelki schowały się w gniazdku, jest bardzo zimno, a one są głodne. Wypatrują z gniazdka, czy ktoś wysypał im ziarenka, albo okruchy chleba.

Ćwir, ćwir ćwir, na podwórko
wyglądamy z gniazda dziurką.

Przysiad podparty, powolne wstawanie do pozycji pionowej i wspinanie się na palce. Powrót do siadu podpartego - dzieci powtarzają ruch i treść.

O ptaszki trzeba dbać, one tylko czekają żeby ktoś pomógł im przetrwać zimę. Można im wyrzucić np. ziemniaki, które zostały z obiadu. Wróbelki szybko zjadają ziemniaki.

czy na ziemię dla wróbelków
nie wysypią kartofelków.
Ćwir, ćwir ćwir, kartofelków.

Bieg drobnymi krokami po sali, ruchy rąk naśladują ruchy skrzydeł. Na hasło jedzenie dla ptaków dzieci przykucają, wskazującym palcem stukają w podłogę naśladując cienkim głosem wróble - ćwir, ćwir, ćwir.

III Podsumowanie zajęć

Pada śnieg - zabawa ruchowo - naśladownicza.

Dzieci dobierają się parami i siadają naprzeciw siebie. Jedna osoba z pary na gest nauczyciela pokazuje drugiej jak pada śnieg. Druga osoba z pary musi dobiec do obręczy i unieść ją nad głową jak parasol. Ważna jest szybka reakcja na sygnał nauczyciela pierwszej osoby z pary oraz szybka reakcja na sygnał kolegi drugiej osoby z pary.

Ptaszki do domków - zabawa naśladownicza.

Na dywanie rozłożone są obręcze, dzieci biegają swobodnie w sali. Na hasło: ptaszki do domków wszystkie dzieci wskakują do obręczy. Nauczyciel wspólnie z dziećmi liczy mieszkańców domków. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.

KONSPEKT ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH

Temat zajęć: Chłopiec z drewna - wystukiwanie rytmów na instrumentach perkusyjnych.

Data: 04.03.2013r
Grupa: II, 3- latki
Prowadzący zajęcia: Agata Lewandowska

Cele ogólne:

• rozwijanie słuchu muzycznego,

• rozwijanie zdolności improwizacyjnych.
  

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• poznaje przygody pajaca Pinokia z książki C. Collodiego,

• wie, czym jest marionetka,

• poznaje dźwięk klawesów,

• potrafi wystukać rytm na klawesach.

Metody:

• słowna - rozmowa, objaśnienia i instrukcje,

• oglądowa - obserwacja i pokaz.

Formy pracy:

• zbiorowa

• w parach,

• indywidualna

Środki dydaktyczne:

• ilustracje: marionetek, Pinokia, Gepetta, właściciela teatru, klawesyn - dwa instrumenty na parę.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

I Wprowadzenie do tematu zajęć

Nauczyciel pokazuje ilustracje marionetek. Dzieci odnajdują cechy wspólne ilustracji. Wyjaśnienie czym jest marionetka. Jest to lalka teatralna, która poruszana jest za pomocą nitek albo drucików.

II Realizacja założonych celów

1. Nauczyciel pokazuje ilustrację Pinokia:

Czy wiecie co to za postać?

Jak ma na imię ten pajacyk?

2. Nauczyciel opowiada historię Pinokia. Za każdym razem kiedy pojawia się nowa postać, nauczyciel pokazuje jej ilustrację.

Pewien stary człowiek, który miał na imię Gepetto (ilustracja) pewnego dnia wystrugał pajacyka z drewna (ilustracja). Bardzo się zdziwił, kiedy odkrył, że pajacyk żyje i nazwał go Pinokio. Wyrzeźbiony chłopiec okazał się jednak bardzo niegrzeczny i nie chciał słuchać swojego taty, a kiedy kłamał jego nos robił się coraz dłuższy.

Gepetto postanowił wysłać syna do szkoły. Zamiast jednak do szkoły Pinokio poszedł oglądać przedstawienie teatru marionetek. Kiedy lalki (ilustracja) zobaczyły pajacyka, zaczęły go prosić, żeby do nich dołączył. Pinokio chętnie wskoczył na scenę i zaczął tańczyć. Właściciel teatru (ilustracja), widząc co wyprawia pajac, sprowadził go ze sceny i oskarżył o zniszczenie przedstawienia. Za karę Pinokio musiał dołączyć do wędrownego teatru i dawać przedstawienia, a tym samym musiał opuścić ojca.

Ale nie martwcie się, właściciel teatru dał pajacowi pięć złotych monet, które Pinokio zaniósł stęsknionemu ojcu i wszystko dobrze się skończyło.

Pytania do tekstu:

Czy pajacyk był grzeczny dla swojego ojca?

Gdzie poszedł Pinokio?

Czy można wchodzić na scenę podczas przedstawiania w teatrze?

Z czego zrobiony był Pinokio?

3. Mam dla was instrumenty muzyczne, które zrobione są z tego samego materiału z którego zrobiony był Pinokio, czyli z …(drewna). Te instrumenty nazywają się drewienka, albo klawesy. Nauczyciel pokazuje instrumenty: klawesy duże i klawesy małe. Każda para dostaje dwa instrumenty.

Czy domyślacie się jak się na nich gra?

Dzieci wydobywają dźwięki.

4. Powtarzanie wysłuchanych rytmów. Nauczyciel mówi, że dzieci uderzają drewienkami, kiedy usłyszą „jeden”. Nauczyciel odlicza:

• Jeden, jeden, jeden, jeden - dzieci uderzają drewienkami,

• Jeden, dwa, jeden, dwa - dzieci uderzają kiedy usłyszą „jeden”,

• Jeden, dwa, trzy, cztery - dzieci uderzają kiedy usłyszą „jeden”.

• Posłuchajcie - tak idzie Gepetto - uderzanie drewienkami w rytmie półnutowym, wspólne liczenie do dwóch. Czy potraficie powtórzyć rytm?- dzieci kilkakrotnie powtarzają rytm, najpierw indywidualnie później całą grupą.

• Teraz biegnie Pinokio - uderzanie drewienkami w rytmie ćwierćnutowym. Czy potraficie powtórzyć rytm?- dzieci kilkakrotnie powtarzają rytm, najpierw indywidualnie później całą grupą.

• Teraz człapie wielki właściciel teatru lalek - uderzanie drewienkami w rytmie całonutowym, wspólne liczenie do czterech. Czy potraficie powtórzyć rytm?- dzieci kilkakrotnie powtarzają rytm, najpierw indywidualnie później całą grupą.

Pajacyk z naciągniętymi nitkami - rymowanka gamowa.

Na melodii gamy dur dzieci unoszą ręce do góry (pierwszy wers), a następnie opuszczają je (drugi wers). Dzieci powtarzają treść wierszyka:

Naciągnięte wszystkie sznurki,

Dziś przegryzły dwie wiewiórki.

III Podsumowanie zajęć

Pajacyki - zabawa ruchowa z podskokami.

Dzieci poruszają się swobodnie po sali. Na hasło pajacyk dzieci robią „pajacyka”. Zabawa jest powtarzana kilkakrotnie.

KONSPEKT ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH

Temat zajęć: Na wiejskim podwórku - rozmowa na podstawie ilustracji.

Data: 02.04.2013r
Grupa: II, 3- latki
Prowadzący zajęcia: Agata Lewandowska

Cele ogólne:

• nabywanie umiejętności formułowania swobodnych wypowiedzi i prowadzenia rozmowy,

• wzbogacanie wiedzy o otaczającym świecie.

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• rozpoznaje i nazywa wybrane zwierzęta żyjące w wiejskiej zagrodzie, potrafi je wskazać na ilustracji i dopasować w pary matka - dziecko.

• naśladuje zwierzęta w zabawie,

• wie, jakie korzyści człowiek czerpie z hodowli zwierząt,

• doskonali poruszanie się w szyku.

Metody:

• słowna - rozmowa kierowana, opowiadania, objaśnienia i instrukcje,

• oglądowa - przykładu.

Formy pracy:

• zbiorowa

• w parach

• indywidualna

Środki dydaktyczne:

• ilustracja wiejskiego podwórka pocięta na sześć części, kostka do gry, sylwety zwierząt: cielątka, koźlątka, jagniątka, prosiątka, kurczątka, gąsiątka, kaczątka, tekst wiersza Stanisława Kraszewskiego, utwór Wyszła kura - Entilczek Pentliczek 2 - ścieżka 16

PRZEBIEG ZAJĘĆ

I Wprowadzenie do tematu zajęć

Poranny masaż - dzieci siedzą w kole i ilustrują ruchem tekst:

Żeby było nam wesoło - masujemy swoje czoło.

Raz i dwa, raz i dwa - każdy ładne czoło ma.

Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.

Język w górę raz i dwa - ładny język każdy ma.

Tu jest głowa, a tu uszy - trzeba swoje uszy ruszyć.

Raz i dwa, raz i dwa - dwoje uszu każdy ma.

Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj: la-la-la-la.

Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.

Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.

Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.

II Realizacja założonych celów

1. Na tablicy jest zakryty obrazek podzielony na sześć części. Każda część ma liczbę kropek w przedziale 1-6. Dziecko, które rzuca kostką liczy ilość oczek, a później odnajduje taką samą ilość oczek na obrazku.

2. Praca z obrazkiem:

Ilustracja przedstawia wiejskie podwórko. Czy potraficie nazwać zwierzęta, które się tam znajdują? Kto wskaże … krowę, kozę, owcę, winię, kurę, gęś, kaczkę? - chętne dzieci wskazują na tablicy zwierzęta.

Dlaczego ludzie hodują zwierzęta?

3. Nauczyciel odpina obrazek z tablicy i kładzie pośrodku koła i pokazuje sylwety: cielątka, koźlątka, jagniątka, prosiątka, kurczątka, gąsiątka, kaczątka. Nauczyciel kładzie sylwetę zwierzątka obok sylwety jego matki. Każde ze zwierząt przedstawionych na obrazku ma swoje dziecko. Posłuchajcie co się stało (Stanisław Kraszewski: Na wiejskim podwórku):
   
   Na podwórko dumne matki prowadziły swoje dziatki:
   Krowa- łaciate cielątko
   Koza- rogate koźlątko
   Owca- kudłate jagniątko
   Świnka- różowe prosiątko
   Kurka- pierzaste kurczątko
   Gąska- puchate gąsiątko
   Kaczka- płetwiaste kaczątko
   Każda prowadzi swoje dzieciątko!
   
   Wtem ujrzały pieska Burka, który urwał się ze sznurka.
   Tak się bardzo przestraszyły, że aż dzieci pogubiły.
   

Nauczyciel kolejno zdejmuje ilustracje z plakatu i odkłada na środek koła. Nauczyciel powtórnie czyta: Krowa- łaciate cielątko…

Wtem gospodarz konna furką wjechał prosto na podwórko.
Zszedł czym prędzej ze swej furki, zamknął Burka do komórki.
Lamentują biedne mamy: „Co my teraz zrobić mamy?”

Wtem z kryjówek wyszły dziatki, odnalazły swoje matki:

Dzieci zgłaszając się dopasowują ponownie sylwetę dziecka do mamy. Nauczyciel powtórnie czyta: Krowa- łaciate cielątko…

4. Chodzimy gęsiego - zabawa ruchowa.

Nauczyciel zamienia dzieci w gąski, sam jest mamą - gąską. Na miarowe uderzenia bębenka gąski wybiegają na spacer w różnych kierunkach. Kiedy nauczyciel zmienia tempo na szybkie dzieci ustawiają się rzędem i powoli idą za mamą - gąską. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.

5. Wyszła kura - zabawa ruchowa. Jedna osoba jest kurą, reszta dzieci to robaczki. Kiedy gra muzyka (Wyszła Kura) kura spaceruje razem z robaczkami, kiedy muzyka przestaje grać kura poluje na robaczki. Zadaniem robaczków jest ustać w obręczy - dziurce zanim kura je złapie.

6. Koniki - zabawa ruchowa.

Dzieci dobierają się parami, jedno staje za drugim i podają sobie ręce tworząc zaprzęg. Kiedy gra muzyka dzieci poruszają się swobodnie w Sali. Na sygnał dzieci zamieniają się - osoba która prowadziła, teraz jest prowadzona.

III Podsumowanie zajęć

Wraz z dziećmi utworzenie gazetki ściennej pt. Na wiejskim podwórku.

KONSPEKT ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH

Temat zajęć: List od bociana - słuchanie opowiadania Cz. Janczarskiego.

Data: 09.04.2013r
Grupa: II, 3- latki
Prowadzący zajęcia: Agata Lewandowska

Cele ogólne:

• ćwiczenie percepcji wzrokowej,

• wzbogacanie słownictwa.
  

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• uważnie słucha opowiadania,

• potrafi odpowiedzieć na pytania dotyczące tekstu,

• wypowiada się formułując dłuższe wypowiedzi,

• wymienia nazwy kilku ptaków powracających z ciepłych krajów.

Metody:

• słowna - rozmowa kierowana,

• oglądowa - obserwacji i pokazu, przykładu.

Formy pracy:

• zbiorowa

• indywidualna

Środki dydaktyczne:

• w kopercie: list z treścią opowiadania, zdjęcie bociana, sylwety ptaków: jaskółki, wróbla, sikorki, bociana, wrony, dwa znaczki słońca i trzy znaczki płatka śniegu, klocki „gofry”, wesołe i smutne buzie wycięte z papieru.
  

PRZEBIEG ZAJĘĆ

I Wprowadzenie do tematu zajęć

Przed zajęciami nauczyciel prosi inną osobę o dostarczenie listu do sali. O wyznaczonej porze,, kiedy dzieci siedzą w kole słychać pukanie do drzwi:

Dzień dobry, w naszym przedszkolu właśnie był listonosz i przyniósł list.

Niestety, pomylił grupy, ponieważ list jest zaadresowany do Was.

II Realizacja założonych celów

3. Nauczyciel wspólnie z dziećmi zastanawiają się od kogo mogły dostać list. Oglądanie listu, zwrócenie uwagi na adres odbiorcy, adres nadawcy i znaczek. Poinformowanie dzieci, że list przyszedł z zagranicy i zaadresowany jest do Misia Uszatka.

4. Obejrzenie i opisanie zdjęcia. Odgadywanie od kogo Miś Uszatek otrzymał list.

5. Otwarcie i przeczytanie listu (Cz. Janczarski List od bociana):
   
   Wielka niespodzianka spotkała dziś Uszatka.
   Przyszedł z rana listonosz.
   -Czy tu mieszka Miś Uszatek? -zapytał.
   Niedźwiadek właśnie kończył jeść śniadanie. Odwrócił się szybko na krzesełku. Łyżeczka wysunęła się mu z łapki i upadła na podłogę.
   Listonosz powiedział:
   -Podnieś łyżeczkę, Misiu, i uśmiechnij się. Przyniosłem dla ciebie bardzo miły liścik z Ciepłych Krajów od pana Bociana.
   Wyjął listonosz z torby kolorową pocztówkę i wręczył ją niedźwiadkowi.
   -Dziękuję... -szepnął Miś i natychmiast wybiegł na podwórko.
   -Zajączku, Koguciku, Kruczku! -zawołał.
   Nadbiegli przyjaciele.
   -Co się stało? Co się stało?
   -Posłuchajcie... -powiedział tajemniczo Uszatek i przeczytał list:
   „Kochany Uszatku! Wróbelki napisały do mnie, że mieszkasz na naszym podwórku. Bardzo chciałbym Ciebie poznać. Za kilka dni przylecę do Was z Ciepłych Krajów. Ładnie tu jest i dobrze mi tu. Tęsknię jednak do swojego gniazda. Wysyłam ci kolorową fotografię, którą zrobił mi pewien podróżnik. Stoję pod palmą kokosową. Na palmie siedzi małpka. A tam dalej siedzi wielbłąd. Pozdrów Jacka, Zosię, Kruczka i Zajączka. Całuję Ciebie
   Bocian Długonogi”.
   Długo przyglądali się przyjaciele fotografii. Miś powiedział:
   -Mówię wam: dostaniemy na pewno od Bociana w podwórku orzech kokosowy albo banany...

6. Pytania do tekstu:

• Od kogo Miś Uszatek dostał list?

• Kto przynosi listy?

• Co według Uszatka bocian przyniesie dla nich z ciepłych krajów?

Dzieci starają się wypowiadać całymi zdaniami.

7. Nauczyciel rozkłada sylwety ptaków: jaskółki, wróbla, sikorki, bociana, wrony. Nauczyciel informuje, że niektóre ptaki odlatują do ciepłych krajów, a niektóre zostają na zimę. Wymienia cechy charakterystyczne ww. ptaków i zadaje pytanie: czy widzieliście takiego ptaka zimą? Sylwety ptaków są poprzypinane do tablicy: do tych, które odlatują dzieci przypinają słońce, a do tych które zostają - płatek śniegu.

8. Kto pierwszy doręczy? - zabawa bieżna. Dzieci otrzymują paczki (zrobione z klocków „gofrów”). Nauczyciel dzieli dzieci na dwie grupy. W każdej grupie znajduje się listonosz, który biegnie do przedstawiciela swojej grupy, żeby wręczyć mu paczkę. Każda grupa otrzymuje brawa na zakończenie zabawy.

III Podsumowanie zajęć

Prawda czy fałsz - rozwijanie logicznego myślenia.

Zadaniem dzieci jest wskazać, czy zdanie jest prawdziwe czy nieprawdziwe przy użyciu minek wesołej (PRAWDA) i smutnej (FAŁSZ)

• Czy wróble odlatują na zimę?

• Czy bociany odlatują do ciepłych krajów?

• Czy uszatek i bocian znali się wcześniej?

• Czy fotograf przynosi listy?

KONSPEKT ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH

Temat zajęć: Flaga i barwy narodowe - słuchanie i omawianie wiersza T. Kubiaka Róże Agaty.

Data: 06.05.2012r
Grupa: II, 3- latki
Prowadzący zajęcia: Agata Lewandowska

Cele ogólne:

• budzenie szacunku i przywiązania do symboli narodowych;

• zapoznanie z barwami flagi narodowej;

• wzbogacanie słownika dzieci o nowe pojęcia.

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• rozpoznaje flagę Polski;

• wie, jak nazywa się nasza ojczyzna;

• zna melodię i wie, jak należy się zachować podczas słuchania hymnu państwowego;

• umie pomalować zgodnie ze wskazanym kolorem.

Metody:

• słowna - rozmowa kierowana,

• oglądowa - obserwacji i pokazu.

Formy pracy:

• zbiorowa

• indywidualna

Środki dydaktyczne:

• płyta z nagraniem hymnu, mapa Polski, flaga Polski, biała i czerwona róża, puzzle "Flaga Polski" w kopertach dla każdego dziecka, farby, teksty wierszy.
  
  PRZEBIEG ZAJĘĆ

I Wprowadzenie do tematu zajęć

Nauczyciel zaprasza dzieci do koła. Powitanie „Iskierką przyjaźni”:

Iskrę przyjaźni puszczam w krąg,

niech wróci do mych rąk.

II Realizacja założonych celów

1. Odczytanie przez nauczyciela zagadki:

Pytanie to nietrudne , to każdy z was przyzna.

Jak się nazywa nasza ojczyzna?

2. Słuchanie wiersza Cz. Janczarskiego „Barwy ojczyste”:

 

Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie. A na tej fladze biel jest i czerwień.

Czerwień - to miłość, biel - serce czyste… Piękne są nasze barwy ojczyste.

Nauczyciel zadaje pytania dotyczące wiersza.

• czym jest mowa w wierszu?

• jakie kolory ma nasza flaga?

• co oznacza kolor biały i czerwony?

3. Nauczyciel pokazuje polską flagę. Wybrane dziecko opisuje ją używając określeń: na górze, na dole. Następnie odczytuje wiersz powtórnie, a dzieci kończą zdania wyrazami które zapamiętały. Nauczyciel pomaga gestem bądź początkiem wyrazu:

Powiewa …, gdy … się zerwie. A na tej … … jest ….

Czerwień - to …, biel - ... czyste. Piękne są nasze barwy ….

4. Pogadanka na temat naszej ojczyzny- wykorzystanie mapy Polski.

5. Wysłuchanie dwóch pierwszych zwortek hymnu narodowego. Wyjaśnienie, że nasz hymn nazywa się „Mazurek Dąbrowskiego” Rozmowa dlaczego należy zachować powagę podczas słuchania.

Mazurek Dąbrowskiego

Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.

Marsz, marsz Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski.
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.

Zachęcanie dzieci do wypowiedzi na temat: W jakich ważnych sytuacjach możemy usłyszeć hymn narodowy?

6. Słuchanie wiersza Róże Agaty T. Kubiaka- wykorzystanie białej i czerwonej róży oraz flagi Polski.
   
   Posadziła Agata w ogrodzie dwie róże.
   Róże rosły i rosły, dziś obie są duże.
   Obie pięknie zakwitły ze słońcem w koronkach.
   Jedna róża jest biała, a druga czerwona.
   Nim Agata dwie róże do bukietu zerwie -
   zapytajcie, co znaczy biel róży i czerwień.
   

Omówienie treści wiersza:

• co posadziła Agata?

• jakiego koloru są róże Agaty?

• czerwony i biały to są nasze barwy …

7. Zabawa ruchowa Taniec kolorów z wykorzystaniem szarf z bibuły. Każde dziecko otrzymało białą lub czerwoną szarfę. Dzieci ustawiają się wg. wskazówek nauczyciela:

• ustawienie się w kołach wg kolorów,

• tworzenie par: biały - biały, czerwony - czerwony, biały - czerwony, zataczanie wspólnego wielkiego koła.
  
  

KONSPEKT ZAJĘĆ DYDAKTYCZNYCH

Temat zajęć: Porządek na głowie - praca twórcza dzieci z wykorzystaniem nożyczek.

Data: 14.05.2013r
Grupa: II, 3- latki
Prowadzący zajęcia: Agata Lewandowska

Cele ogólne:

• rozbudzanie twórczej aktywności dziecka,

• ćwiczenie sprawności manualnych.

Cele szczegółowe:

Dziecko:

• uważnie słucha wiersza,

• naśladuje w zabawie zawód fryzjera,

• potrafi posługiwać się nożyczkami,

• bierze udział w zabawach ruchowych.

Metody:

• słowna - rozmowa kierowana, zagadki.

• oglądowa - obserwacji i pokazu.

Formy pracy:

• zbiorowa

• indywidualna

Środki dydaktyczne:

• sylweta dziewczynki lub chłopca dla każdego dziecka (załącznik 1), nożyczki, kredki.
  
  PRZEBIEG ZAJĘĆ

I Wprowadzenie do tematu zajęć

Nauczyciel zaprasza dzieci do koła i zadaje dzieciom zagadkę:

Na stoliku mam nożyce,

gdy je sprytnie w ręce chwycę,

gdy przy pracy się uwinę,

wnet ostrzygę ci czuprynę. (fryzjer)

II Realizacja założonych celów

8. Odczytanie wiersza Dwa jeże Ludwika Jerzego Kerna. Przedstawienie poszczególnych rodzajów fryzur na lalce:
   Przyszły do fryzjera dwa jeże.
   - Niech nam pan powie, panie fryzjerze,
   Jakie się teraz nosi fryzury?
   -Hm... jedni się czeszą po prostu do góry,
   Drudzy znowu z przedziałkiem,
   A inni golą się aż do skóry
   I chodzą bez włosów całkiem.
   Niektórzy czeszą się jak Włosi...
   - A grzywki?
   - Grzywki też się nosi.
   - A loczki?
   - Loczki można także.
   - A pukle?
   - Nosi się, a jakże.
   - A fale?
   - Z wolna powracają.
   -A baczki?
   - Rzadko, lecz bywają.
   - A czy na jeża ktoś się czesze?
   - O, prosze panów, całe rzesze.
   - A pan uważa, że to modne?
   - nie tylko modne, lecz wygodne.
   - Więc nas nie trzeba dzisiaj strzyc?
   - Moim zdaniem, nic a nic.
   - To niech pan chociaż, wie pan, tak z bliska,
   Wodą kolońską nas trochę popryska.
   - Pf!...Pf!...Pf!...
   - Dziękujemy za to spryskanie.
   Do widzenia!
   - Moje uszanowanie!

9. Przedstawienie dzieciom sylwety dziewczynki lub chłopca (popiersie). Zadaniem dzieci jest dorysować a następnie wyciąć włosy wg. własnego pomysłu. Każde dziecko obcina włosy, tak jak robią to fryzjerzy. Wspólne obejrzenie prac i zrobienie wystawy.

10. Tniemy jak nożyczki - zabawa ruchowo - naśladownicza.

Dzieci leżąc na plecach naśladują „nożyce” poziome i pionowe. Na hasło: nożyce odpoczywają dzieci, cały czas leżąc, „przeciągają się” wyciągając ręce ponad głowę.

11. Idziemy na spacerek - zabawa orientacyjno - porządkowa.

Dzieci maszerują i biegają po sali w rytm tamburyna. Na hasło: na spacer - ustawiają się w szyku przed nauczycielem.

III Podsumowanie zajęć

Ma dużo zębów
choć nic nie jada.
Trzymany w ręku
włosy nam układa. (grzebień)

Dorośli i dzieci
dobrze je znają,
bo nitki i papier
sprawnie przecinają. (nożyczki)

ZAŁĄCZNIK 1

…………………………………………………………………………………………………………………

---