Prawo publiczne - jedna z dwóch podstawowych gałęzi prawa (obok prawa prywatnego), skupiająca normy prawne, których zadaniem jest ochrona interesu publicznego.
Prawo prywatne - jedna z dwóch podstawowych gałęzi prawa (obok prawa publicznego), skupiająca normy prawne, których zadaniem jest ochrona interesu jednostek i regulacja stosunków pomiędzy nimi
Prawo publiczne a prawo prywatne
Zadaniem norm prawa prywatnego jest przynoszenie korzyści poszczególnym jednostkom, co odróżnia je od prawa publicznego, które tworzone jest w interesie całego społeczeństwa lub państwa.
Ograniczenia ustawy o swobodzie działalności gospodarczej:
Koncesjonowanie działalności gospodarczej
Działalność regulowana
Zezwolenia
Reglamentacja - państwo decyduje czy dany przedsiębiorca może prowadzić działalność gospodarczą.
Koncesja - akt zgody władzy publicznej wyrażony w formie decyzji administracyjnej, której treścią jest zgoda organu koncesyjnego na wykonanie przez przedsiębiorcę określonego rodzaju działalności.
Inaczej:
Zgoda organu koncesyjnego na wykonywanie przez przedsiębiorcę określonego rodzaju działalności. Wyrażona w formie decyzji administracyjnej.
Inaczej:
Jest to akt administracyjny wydany przez organ koncesyjny. Akt ten upoważnia do prowadzenia określonej działalności gospodarczej.
Rodzaje działalności koncesjonowanej wymienione są enumeratywnie w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. W myśl art. 46 wspomnianej ustawy działalnością koncesjonowaną jest:
prowadzenie kasyna gry.
Koncesja jest udzielana na czas określony. Czas ten nie może być krótszy niż 5 lat i nie dłuższy niż 50 lat, chyba że przedsiębiorca wnioskuje o udzielenie koncesji na czas krótszy.
Zezwolenie - uprawnienie do wykonywania oznaczonej działalności w sposób i na warunkach przewidzianych prawem. Organ zezwalający nie może odmówić wydania zezwolenia na podjecie i wykonywanie okreslonej działalności gospodarczej, jeśli przedsiębiorca spełnia wymogi określone przepisami prawa.
Koncesja a zezwolenie
zezwolenia są wydawanie w wyniku sprawdzenia możliwości wykonywania działalności przez danego przedsiębiorcę, który spełnia wszystkie warunki (nie ma więc w nich elementu uznaniowości)
zezwolenia jako decyzje administracyjne podlegają ochronie przed zmianą i modyfikacjami według przepisów k.p.a.
często wydanie zezwolenia wiąże się z wyrażeniem zgody na utworzenie (w sensie prawnym) organizacji, za pomocą której można prowadzić działalność gospodarczą
o zezwolenie mogą ubiegać się również podmioty państwowe
k.p.a - Kodeks postępowania administracyjnego
Aport - wartość materialna, rzecz
Umowy - w obrocie gospodarczym są instrumentami umożliwiającymi przedsiębiorcom osiąganie celów, które sobie założyli.
Za pomocą umowy można zabezpieczyć sobie funkcjonowanie w przyszłości oraz programować perspektywy rozwoju.
Przez umowę rozumie się najczęściej dwa lub wielostronną czynność prawną która dochodzi do skutku poprzez złożenie co najmniej dwóch zgodnych oświadczeń woli.
Elementem koniecznym jest osiągnięcie przez strony konsensusu woli porozumienia.
Umowy nie łączą na mocy prawa póki nie zostały zaakceptowane i podpisane przez strony.
Kontrakt - jest powszechnie używany (lub uznawany) za dokument czy zbiór dokumentów stwierdzających intencję stron zawarcia określonej umowy handlowej.
Umowa handlowa - za taką umowę uważa się każdą zawartą przez przedsiębiorcę z innym przedsiębiorcą lub kimkolwiek kimkolwiek jego otoczenia.
Umowy zobowiązujące - skutkiem takiej umowy jest powstanie dla stron zobowiązania. Dzielą się na:
Jednostronnie zobowiązujące
Dwustronnie zobowiązujące
Umowy rozporządzająco - zobowiązujące
Konsensualna - zostaje zawarta, gdy dwie lub więcej stron złożą oświadczenie woli
Realna - do zawarcia tej umowy konieczne jest prócz złożenia oświadczeń woli, również wydanie rzeczy. Umowami takimi są np. umowa użyczenia, przechowania, składu.
Adhezyjna - umowa, w której najważniejsze warunki określa jeden z kontrahentów, zwykle ekonomicznie silniejszy. Drugi natomiast może je zaakceptować i przystąpić do umowy lub zrezygnować z jej zawarcia. Cechą umów adhezyjnych jest ich powtarzalność, masowość i w zasadzie jednakowa treść. Przykładem może być np. zawarcie umowy ubezpieczenia samochodu lub kupna produktu w dużym sklepie
Nazwana to każda umowa uregulowana w kodeksie cywilnym (np. umowa sprzedaży, umowa najmu, umowa dzierżawy, umowa przewozu).
Nienazwana występuje wtedy, gdy treść umowy zawartej przez strony nie odpowiada żadnej z umów nazwanych ani nie zawiera elementów różnych umów nazwanych.
Mieszana dochodzi do skutku, gdy strony tak ukształtują jej treść, że składa się ona z elementów różnych umów nazwanych. Typowym przykładem umowy mieszanej jest umowa hotelowa, w której dostrzegamy elementy umowy najmu, umowy zlecenia, umowy przechowania, a niekiedy i innych umów, np. sprzedaży, gdy cena pokoju obejmuje także posiłki.
Umowa jest odpłatna, gdy obie strony odnoszą z niej korzyści i ponoszą ciężary (niekoniecznie w formie pieniężnej). Do umów odpłatnych należy sprzedaż, najem, pożyczka oprocentowana i wiele innych.
Umowa jest nieodpłatna (darmowa), gdy tylko jedna strona odnosi z umowy korzyść, np. darowizna, pożyczka nie oprocentowana.
Umowa krótkoterminowa i średnioterminowa
Składniki umowy:
Esentialia negotii - bez nich czynność prawna nie może w ogóle dojść do skutku. Przykład - W umowie sprzedaży muszą być zawarte składniki podmiotowe którymi są cena oraz przedmiot.
Naturalia negotii - elementy których umieszczenie nie ma wpływu na dojście do realizacji czynności prawnej. Przykład - ustalenie miejsca wykonania umowy.
Accidentalia negotii - elementy, które wolą stron zostały zakwalifikowane do elementów istotnych dla zawarcia umowy np. zadatek, odstępne, umowne prawo odstąpienia czy kara umowna.
Dodatkowe elementy
Warunek
Termin
KLASYFIKACJA ŚWIADCZEŃ:
- jednorazowe
- okresowe
- ciągłe
- podzielne
- niepodzielne
- ograniczone indywidualnie
- ograniczone rodzajowo
Formy czynności prawnej
- ad solemnitatem (pod rygorem nieważności) - jej niezachowanie powoduje automatyczną nieważność czynności prawnej. Przykład - Dla ważności umowy sprzedaży nieruchomości potrzebna jest forma aktu notarialnego, której niezachowanie powoduje nieważność umowy.
- ad probationem (dla celów dowodowych) - jej niezachowanie nie pociąga za sobą nieważności czynności ale ich udowodnienie
- ad eventum (zastrzeżonej dla osiągnięcia określonych skutków prawnych) - czynność prawna nie wywołuje określonych, zamierzonych przez strony i przewidzianych przez ustawę dla zachowania danej formy skutków prawnych. Ustawa wymaga formy ad eventum najczęściej przez wzgląd na ochronę osób trzecich nie uczestniczących w dokonywaniu danej czynności prawnej.
Uzupełnienie lub zmiana umowy wymaga takiej formy jaką przewidziano dla umowy pierwotnej.
Najczęściej spotykane formy prawne:
Zwykła forma pisemna
Forma pisemna z urzędowym poświadczeniem daty
Forma pisemna z urzędowym poświadczeniem podpisu
Forma kwalifikowana aktu notarialnego
PODMIOTY UMOWY
Podmiotem są strony występujące po stronie uprawnionej i zobowiązanej. Dopuszczone jest istnienie osób trzecich nie będących stronami, a będących równocześnie podmiotami praw i obowiązków.
OŚWIADCZENIE WOLI
Należy składać samodzielnie
We własnym imieniu
Na własną rzecz
Możliwe jest zastąpienie przez osobę która posiada uprawnienia do reprezentowania pod warunkiem że spełnia ona wymogi formalne. (PEŁNOMOCNIK)
Pełnomocnictwo (oświadczenie woli złożone pełnomocnikowi) może mieć dowolną formę za wyjątkiem sytuacji gdy dotyczy:
Czynności prawnej, dla której przewidziana jest szczególna forma, określonej formy wymaga przepis k.c. np. pełnomocnictwo ogólne czynności przekraczających zwykły zarząd.
Rodzaje pełnomocnictw:
pełnomocnictwo ogólne - obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu; wymaga formy pisemnej pod sankcją nieważności,
pełnomocnictwo rodzajowe - dotyczy ono określonej kategorii czynności prawnych, do których umocowany będzie pełnomocnik; nie jest ono dopuszczalne w zakresie tych czynności, do których dokonania konieczne jest pełnomocnictwo szczególne,
pełnomocnictwo do poszczególnych czynności - dotyczy indywidualnie określonej czynności prawnej,
Prokura obejmuje umocowanie do wszelkich czynności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, sądowych i pozasądowych. Jednak prokurent, bez szczególnego umocowania (pełnomocnictwa) nie może dokonać:
zbycia przedsiębiorstwa,
dokonania czynności, na podstawie której następuje oddanie go do czasowego korzystania;
zbycia i obciążenia nieruchomości stanowiących własność przedsiębiorstwa.
Pełnomocnictwo wygasa:
po upływie terminu ważności
z powodu odwołania pełnomocnictwa
w razie śmierci pełnomocnika lub reprezentowanego
Jeśli pełnomocnik dokona czynności prawnej (podpisze umowę), która przekracza zakres jego pełnomocnictwa umowa jest nieważna póki reprezentowany nie potwierdzi jej zawarcia.
Przedmiot umowy, świadczenie itp.
Przedmiotem umowy jest określone świadczenie zobowiązujące dłużnika do zachowania się zgodnie z treścią zobowiązania.
Treść prawa podmiotowego wynika z uprawnienia wierzyciela i odpowiadającego mu obowiązkowi dłużnika.
Świadczenie może polegać na działaniu lub zaniedbaniu w zależności od tego do czego do czego dłużnik został zobowiązany.
Treść świadczenia obejmuje uprawnienia i obowiązki stron zawarte w umowie. Na treść umowy mają wpływ zasady dotyczące umów, przepisy prawa oraz wola stron.
WYKONANIE ZOBOWIĄZAŃ UMOWNYCH
Wykonanie zobowiązania następuje poprzez spełnienie świadczenia. Wykonanie świadczenia to zespół czynności podjętych w celu osiągnięcia założonego celu umowy.
Obowiązkiem dłużnika jest wykonanie zobowiązania zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno - gospodarczego oraz zasadom współżycia społecznego.
Zasady współżycia społecznego to powszechnie przyjęte w społeczeństwie reguły postępowania między osobami fizycznymi o charakterze moralnym lub obyczajowym.
Umowy mogą być wykonywane osobiście lub przez pełnomocnika. Sposób wykonania umowy wynika z jej charakteru, przepisu prawa lub właściwości świadczenia.
Wierzyciel może zażądać osobistego spełnienia oświadczenia tylko w przypadku, gdy wynika to z treści umowy lub ustawy lub właściwości świadczenia.
Świadczenie musi być wykonane w tzw. Należytą jakością, inne kryterium jakości może wynikać z umowy przepisów szczególnych lub okoliczności. Jeżeli brak jest takich wskazań a przedmiotem świadczenia są rzeczy oznaczone co do gatunku wtedy należy świadczyć je w średniej jakości.
Świadczenie musi być wykonane z należytą starannością - taką jaka jest powszechnie wymagana.
Miejsce wykonania świadczenia może być oznaczone w umowie, przepisach szczegółowych lub może wynikać z właściwości świadczenia.
W innym przypadku reguła z art. 454 k.c. - świadczenie powinno być spełnione w miejscu gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał miejsce zamieszkania.
W przypadku świadczenia pieniężnego miejscem jego świadczenie jest siedziba wierzyciela, w tym przypadku ponosi on odpowiedzialność za przekazanie informacji.
Zobowiązanie dłużnika powinno być wykonane w określonym terminie (może być w różny sposób oznaczony.
Jeśli nie jest oznaczony to dłużnik powinien spełnić świadczenie niezwłocznie po wezwaniu go do tego przez wierzyciela.
Wykonanie zobowiązania powinno być przez wierzyciela lub osobę przez niego upoważnioną potwierdzone.
Forma potwierdzenia zależna jest od przedmiotu i warunków świadczenia. Najczęściej jest to pokwitowanie.
Zasada Pacta sunt servanda - umowy należy honorować. Zobowiązania muszą zostać zrealizowane. Jeśli zasada jest zawarta w umowie, strony muszą wywiązać się z zobowiązań nie ważne od tego kim są, w jakiej sytuacji się znajdują i co jest treścią zobowiązania.
Klauzula rebus sic stantibus - jest to przeciwieństwo zasady Pacta sunt servanda. Zastosowanie tej klauzuli pozwala na wytoczenie powództwa sądowego o:
Ponowne oznaczenie sposobu realizacji zobowiązania
Ponownie oznaczenie wystawienia świadczenia
Rozwiązanie umowy
Ma zastosowanie, jeżeli między czasem postania zobowiązania a jego wykonaniem nastąpiła radykalna zmiana uwarunkowań, których efektem jest naruszenie bytu i sensu prawnego danej umowy.
Zastrzeżenia
Zasadą jest, że zobowiązania powinny być wykonane zgodnie z ich treścią i poszanowaniem przepisów prawa i praw podmiotowych drugiej strony.
Przepisy prawa przewidują możliwości wykorzystania umownych i pozaumownych instrumentów zabezpieczających wykonanie zobowiązania.
UMOWNE
Zadatek - suma pieniężna lub rzecz którą jeden z kontrahentów przekazuje drugiemu przez wykonaniem świadczenia ale po zawarciu umowy.
Umowne prawo odstąpienia - przysługuje jednej lub wszystkim stronom uprawnienie odstąpienia od umowy w określonych czasie.
Odstępne - przysługuje jednej lub wszystkim stronom uprawnienie do odstąpienia od umowy za zapłatą określonej sumy pieniężnej.
Kara umowna - środek służący do zdyscyplinowania stron szczególnie przy świadczeniach rzeczowych polegających na zobowiązaniu się z zapłaty określonej sumy pieniężnej w przypadku naruszenia terminu lub jakości świadczenia.
Odsetki umowne -
POZAUMOWNE
Poręczenie - umowa cywilnoprawna, przez którą jedna strona - poręczyciel - zobowiązuje się wobec wierzyciela, że wykona zobowiązanie dłużnika, gdyby ten ostatni sam go nie wykonał.
Weksel - papier wartościowy zobowiązujący dłużnika określonego w jego treści do zapłacenie sumy pieniężnej posiadaczowi tego weksla.
Zastaw - ograniczone prawo rzeczowe ustanowione w celu zabezpieczenia wierzytelności. Największą cechą jest to, że może być ustanowiony jedynie na rzeczy ruchome oraz na niektórych rzeczach zbywalnych (akcje, obligacje)
Hipoteka - ograniczone prawo rzeczowe na rzeczy nieruchome służące zabezpieczeniu oznaczonej wierzytelności na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości z pierwszeństwem przez wierzycielami osobistymi każdoczesnego właściciela nieruchomości.
Przywłaszczenie na zabezpieczenie - forma zabezpieczenia wierzytelności polegająca na przeniesieniu przez dłużnika prawa własności rzeczy na wierzyciela.
Księga wieczysta - rejestr publiczny, który przedstawia stan prawny nieruchomości. Pozwala autorytatywnie ustalić, komu i jakie prawa przysługują do danej nieruchomości.
NORMATYWNE SPOSOBY ZAWARCIA UMÓW
- ofertowy
Chęć zawarcia umowy jednej ze stron. Oferuje ona drugiej stronie dany przedmiot, świadczenie, usługę za daną cenę.
- negocjacyjny
Przez negocjacje należy rozumieć podejmowanie działań zmierzających do osiągnięcia takiej zgodności miedzy stronami, która pozwala na realizację zamierzonego celu.
- przetargowy
Sposób zawarcia umowy, w którym decyzja o doborze partnera jest wynikiem wyboru najkorzystniejszej oferty. Przykład: 1. Zostaje ogłoszony przetarg na halę, 2. firmy budowlane wysyłają oferty wykonania usługi. 3. Zleceniodawca wybiera najbardziej korzystną i najbardziej atrakcyjną ofertę.
Inne:
-poza lokalem przeds. (??)
- na odległość (??)
- za pomocą prospektu (??)
ZASADY SWOBODY I WOLNOŚCI UMÓW
- swoboda decyzji, co do zawarcia umowy
- swoboda wyboru partnera
- swoboda kształtowania treści
- swoboda wyboru formy
KRAJOWY REJESTR SĄDOWY (KRS)
Rodzaj publicznego rejestru prowadzony przez wybrane sądy rejonowe i Ministerstwo Sprawiedliwości.
Do rejestru wpisywane są:
- Przedsiębiorstwa
- Dłużnicy niewypłacalni
Celem KRS-u jest rejestracja a następnie ujawnienie przypadków niesolidności lub nieudolności w spłacie długów przez przedsiębiorców.
KRS pełni dwie zasadnicze funkcje:
- informacyjna
KRS stanowi ogólnopolską bazę danych o przedsiębiorstwach
- legalizacyjną
dopiero po wpisie do rejestru można dokonywać dalszych czynności prawnych. Bez wpisu do rejestru przedsiębiorstwo nie może funkcjonować.
KRS jest jawny - każdy ma prawo zapoznać się z danymi wpisanymi do rejestru.
Promesa - obietnica
Akcja - papier wartościowy łączący w sobie prawa o charakterze majątkowym i niemajątkowym, wynikające z uczestnictwa akcjonariusza w spółce akcyjnej. Także ogół praw i obowiązków akcjonariusza w spółce lub część kapitału akcyjnego.
SPÓŁKI
Spółka - rodzaj działalności osób fizycznych lub prawnych oparty na umowie albo statucie, a mający zazwyczaj na celu prowadzenie działalności gospodarczej.
Spółki dzielą się na:
OSOBOWE
Jawna
Partnerska
Komandytowa
Komandytowo-akcyjna
KAPITAŁOWE
Z ograniczoną odpowiedzialnością
Akcyjna
OSOBOWE
SPÓŁKA JAWNA
Osobowa spółka prowadząca przedsiębiorstwo pod własną firmą i nie będąca inną spółką handlową. Spółka jawna nie posiada osobowości prawnej. Posiada swój majątek, który stanowią wkłady wniesione do spółki oraz mienie nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.
SPÓLKA PARTNERSKA
Spółkę partnerską tworzą wspólnicy (partnerzy) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Wobec czego niedopuszczalne jest tworzenie spółek partnerskich w innym celu niż wykonywanie wolnego zawodu, a także w celu wykonywania jakiejś działalności gospodarczej, np. produkcyjnej czy handlowej, obok wykonywania wolnego zawodu.
SPÓŁKA KOMANDYTOWA
Spółka osobowa mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą. Za zobowiązania spółki wobec wierzycieli odpowiada w sposób nieograniczony co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika jest ograniczona (komandytariusz).
Komplementariusz - odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem (odpowiedzialność bez ograniczeń). Odpowiedzialność komplementariusza za zobowiązania spółki została ukształtowana w analogiczny sposób jak odpowiedzialność wspólnika spółki jawnej, jest zatem nieograniczona, osobista, solidarna i subsydiarna. Komplementariusz reprezentuje spółkę, jeżeli na mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie został tego prawa pozbawiony.
Komandytariusz - odpowiada za zobowiązania tylko do określonej w umowie kwoty tzw. sumy komandytowej, wolny jest natomiast od odpowiedzialności w zakresie wniesionego wkładu. Może reprezentować spółkę, ale tylko jako pełnomocnik. W sytuacji, gdy przekroczy zakres umocowania, będzie działał bez niego, tudzież nie ujawni swego pełnomocnictwa, odpowiadał będzie za skutki swych działań tak samo jak komplementariusz. Komandytariusz będzie odpowiadał również bez ograniczenia za zobowiązania spółki komandytowej, gdy jego nazwisko lub firma (nazwa) ujawnione zostanie w firmie (nazwie) spółki.
Spółka komandytowa powstaje z chwilą wpisu do rejestru.
SPÓŁKA KOMANDYTOWO - AKCYJNA
Spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki.
Akcjonariusz to posiadacz akcji spółki akcyjnej i tym samym, podmiot praw i obowiązków wynikających ze statutu spółki.
Za akcjonariusza - wobec spółki - uznaje się tylko taką osobę, która jest wpisana do księgi akcyjnej lub jest posiadaczem akcji na okaziciela.
Akcjonariusz jest zobowiązany jedynie do świadczeń określonych w statucie. Nie ponosi odpowiedzialności wobec wierzycieli za zobowiązania spółki akcyjnej. Odpowiedzialność tę ponosi spółka akcyjna.
CECHY SPÓŁEK OSOBOWYCH
Brak osobowości prawnej
Wspólnicy reprezentują spółkę
Istnieje stała więź między wspólnikami
Wspólnicy muszą być ujawnieni
Wspólnicy wnoszą wkłady
Może posiadać odrębny majątek
Uproszczona księgowość (?)
Wspólnicy pracują na rzecz spółki
KAPITAŁOWE
Spółka akcyjna (forma skrócona w nazwach spółek SA) - rodzaj spółki kapitałowej. W Polsce spółki akcyjne działają obecnie na podstawie Kodeksu spółek handlowych, wcześniej regulował ją Kodeks handlowy. Kapitał zakładowy spółki akcyjnej podzielony jest na akcje o równej wartości. Akcje te mogą być notowane (kupowane i sprzedawane) na giełdzie.
Założenie spółki akcyjnej
Kapitał zakładowy składa się z wkładów założycieli, którzy stają się współwłaścicielami spółki (akcjonariuszami). Z chwilą zawiązania spółki tj. objęcia akcji przez akcjonariuszy, powstaje spółka akcyjna w organizacji. Spółka akcyjna nabywa osobowość prawną w chwili wpisania do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy.
Własność
akcje: imienne i na okaziciela, aportowe i gotówkowe, zwykłe i uprzywilejowane; są niepodzielne, cena emisyjna nie może być niższa od nominalnej,
zysk dzielony jest proporcjonalnie do wysokości posiadanych udziałów.
WŁADZE
Kodeks przewiduje, że władze spółki akcyjnej są tworzone zgodnie z modelem systemu dualistycznego, w którym obowiązkowo istnieje stały organ nadzorczy. Organami spółki są zatem:
Rozwiązanie spółki może nastąpić:
z przyczyn przewidzianych w statucie;
w wyniku uchwały walnego zgromadzenia;
Rozwiązanie następuje w drodze postępowania likwidacyjnego; likwidatorami są ostatni członkowie zarządu, likwidatorów może ustanowić sąd. W przypadku upadłości jest prowadzone postępowanie upadłościowe i dopiero po jego ukończeniu następuje rozwiązanie spółki.
Walne zgromadzenie jest zwoływane przez zarząd. Zwyczajne walne zgromadzenie powinno zostać zwołane w terminie sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego.
Rada nadzorcza ma prawo zwołania zwyczajnego walnego zgromadzenia, jeżeli zarząd nie zwoła go w terminie określonym przez kodeks spółek handlowych, oraz nadzwyczajnego walnego zgromadzenia, jeżeli zwołanie go uzna za wskazane, a zarząd nie zwoła walnego zgromadzenia w terminie dwóch tygodni od dnia zgłoszenia odpowiedniego żądania przez radę nadzorczą.
Rok podatkowy, rok obrotowy - w prawie podatkowym, okres rozliczeniowy składający się zwykle z dwunastu kolejno następujących po sobie miesięcy, najczęściej pokrywających się z rokiem kalendarzowym.
ZAŁOŻENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ
Urząd miasta lub gminy - wpis do rejestru STARY RYNEK 1
Wniosek:
- imię i nazwisko
- PESEL
- nazwa firmy
- adres zamieszkania
- adres siedziby
- data rozpoczęcia działalności
- rodzaj działalności
GUS REGON OTOLIŃSKA 21
Wniosek RG-1
- nazwa firmy, adres siedziby
- forma prawo-administracyjna
- stan aktywności prawnej i ekonomicznej
- rodzaj przeważającej działalności
Po otrzymaniu Regonu pieczątka i konto firmowe
Urząd skarbowy na 1 Maja 10
- wniosek o wydanie numeru NIP
- deklaracja czy będziemy płatnikami VAT
ZUS na Jachowicza 1
- rejestracja
- obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne
SANEPID na KOLEGIALNEJ 20 i PIP na 1 MAJA 7A
- Gdy zatrudniamy pracowników obowiązek powiadomienia Państwowej Inspekcji Pracy
- Wizyta w powiatowej stacji sanitarno - epidiologicznej
KONCESJE I ZEZWOLENIA
- Zwracamy się do ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności gosp wymagającej uzyskania koncesji.
-------------------------------
SPÓŁDZIELNIA - podmiot gospodarczy czyli osoba prawna prowadząca przedsiębiorstwo ustanowiona na zasadach prawa spółdzielczego.
Rodzaje spółdzielni
- Mieszkaniowa
- produkcyjna
- pracy
- socjalna
- spożywcza
- wydawnicza
Konto rozliczeniowe - służy do rozliczenia złożonych operacji gospodarczych lub ujęcia procesów w różnych układach klasyfikacyjnych np.
- Rozliczenie zakupu
- Rozliczenie wyniku finansowego
Działalność regulowana - działalność gospodarcza, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków określonych przepisami prawa.