Akademia Górniczo-Hutnicza
im. Stanisława Staszica
30-059 Kraków, Al. Mickiewicza 30
M A P A Z Ł O Ż O W A
I
O B L I C Z E N I E Z A S O B Ó W
Kowalski Stanisław
Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
Studia Inżynierskie niestacjonarne
Rok I, grupa 1
Rok akademicki 2008/09
Część opisowa
1. Opis tematu T - 21W
Otrzymałem temat T - 21W składający się z mapy powierzchni w skali 1 ÷ 10 000 z naniesionymi kolorem żółtym warstwicami powierzchni (od warstwicy +340 do +300 m n.p.m.), z zaznaczonymi śladami 3 otworów wiertniczych oznaczonymi kolejno numerami od 1 do 3 oraz naniesionym kierunkiem północnym.
Na temacie przedstawiono profile 3 otworów wiertniczych, na których wyróżniono dwa pokłady: pokład górny o grubości 2,6 m zaznaczony kolorem niebieskim oraz pokład dolny o grubości 1,9 m zaznaczony kolorem brązowym.
2. Wyznaczanie elementów zalegania pokładu dwoma metodami (podstawową i sprawdzającą)
a) ustalenie kot powierzchni otworów
Powyższy rys. dotyczy powierzchni terenu z tematu T-21W
K1 = + 330 m npm
K2 = + 322 m npm
K3 = + 313,5 m npm
b) ustalenie głębokości poszczególnych otworów (ustalenie głębokości zalegania pokładu od powierzchni)
Z1 = 11,8 m + 243,5 m + 2,6 m = 257,9 m
Z2 = 11,8 m + 347,4 m + 2,6 m = 361,8 m
Z3 = 11,8 m + 397,9 m + 2,6 m = 412,3 m
c) ustalenie kot spągu pokładu w poszczególnych otworach
W1 = K1 - Z1 = 330 - 257,9 = + 72,1 m npm
W2 = K2 - Z2 = 322 - 361,8 = - 39,8 m ppm
W3 = K3 - Z3 = 313,5 - 412,3 = - 98,8 m ppm
Otwór 1 jest najpłytszy (Wp), otwór 2 jest średniej głębokości (Wśr), natomiast otwór 3 jest najgłębszy (Wg) względem poziomu odniesienia (morza).
d) ustalenie różnicy wysokości pomiędzy spągiem pokładu w poszczególnych otworach
h1 = Wp - Wg= + 72,1 - (- 98,8)= 170,9 m
h2 = Wp - Wśr= + 72,1 - (- 39,8)= 111,9 m
e) ustalenie odległości pomiędzy otworami (odczytanie z mapy): ustalenie odległości L1 pomiędzy otworem najpłytszym Wp i najgłębszym Wg oraz odległości L2 pomiędzy otworem najpłytszym Wp i średniej głębokości Wśr.
W skali 1 ÷ 10 000 1mm na mapie = 10 000 mm w terenie = 10 m
L1 na mapie = 66,5 mm, L1 = 665 m
L2 na mapie = 69,0 mm, L2 = 690 m
f) wyznaczenie elementów zalegania pokładu metodą podstawową i sprawdzającą
Jako metodę podstawową przyjmujemy metodę ctg , natomiast jako metodę sprawdzającą metodę Baumana lub tg.
Metoda ctg, obliczamy
Metoda tg, obliczamy
Metoda Baumana ma zastosowanie przy kącie nachylenia pokładu wynoszącym powyżej 6°, poniżej należy stosować metodę tg.
3. Sporządzenie mapy złożowej w podanym obszarze górniczym z uwzględnieniem tektoniki (uskok)
a) w obszarze górniczym wykreślamy warstwice spągu pokładu w skali 1 ÷ 10 000
kolorem pokładu
b) mając przebieg uskoku i jego zrzut, wykreślamy warstwice w części zauskokowej