2. Analiza pomiarów:

STAL: l₀=772,35 [mm]

Lp.	l [10^-3m]	l [10^-3m]	 C]	 ]	 1/K  ^	śr m/K  ^	   ^	śr   ^
1.	772,5	0	21.1	0	-	11,81
2.	772,54	0,04	26,1	5	10,36
3.	772,6	0,1	31,1	10	12,94
4.	772,635	0,135	36,1	15	11,65
5.	772,675	0,175	41,1	20	11,33
6.	772,73	0,23	46,	25	11,91
7.	772,775	0,275	51,1	30	11,87
8.	772,82	0,32	56,1	35	11,84
9.	772,875	0,375	61,1	40	12,14
10	772,925	0,425	66,1	45	12,23

∑l=1,25 , ∑,  ∑l•,  ( ∑l)²= 1,5625 ; ∑(l)²=0,2827

a=9,32•10^-3 ;  a ,•^

MOSIĄDZ: l₀=772,95 [mm]

Lp.	l [10^-3m]	l [10^-3m]	 C]	 ]	 1/K  ^	śr m/K  ^	   ^	śr   ^
1.	767,5	0	21,1	0	-	19,76
2.	767,565	0,065	26	4,9	17,28
3.	767,66	0,16	31	9,9	21,06
4.	767,73	0,23	36	14,9	20,11
5.	767,8	0,30	41	19,9	19,64
6.	767,89	0,39	46	24,9	20,41
7.	767,96	0,46	51	29,9	20,05
8.	768,03	0,53	56	34,9	19,79

∑l=1,48 , ∑  ∑l•,  ( ∑l)²= 2,1904 ; ∑(l)²=0,4772

a=15,97*10^-3 ;  a ,•^

MIEDŹ: l₀=770,9 [mm]

Lp.	l [10^-3m]	l [10^-3m]	 C]	 ]	 1/K  ^	śr m/K  ^	   ^	śr   ^
1.	774	0	21,5			19,066
2.	774,06	0,06	26	4,5	17,23
3.	774,15	0,15	31	9,5	20,4
4.	774,21	0,21	36	14,5	18,71
5.	774,29	0,29	41	19,5	19,21
6.	774,375	0,375	46	24,5	19,78

∑l=0,39 , ∑,  ∑l•,  ( ∑l)²=0,1521 ; ∑(l)²=0,0669

a=17,47*10^-3 ;  a ,•^

3. Obliczenia:

Współczynnik rozszerzalności liniowej wyznaczam z przekształconego wzoru (2):

Przykładowe obliczenia dla pomiaru nr 1 dla stali:

α_śr =0,04÷(772,5×5)=10,36 ×10^-6 [1/K]

Regresja liniowa:

4. Rachunek błędu:

5. Wynik końcowy:

STAL: α_śr = (11,81 ±??) ×10^-6 [1/K]

MOSIĄDZ: α_śr = (19,76±??) ×10^-6 [1/K]

MIEDŹ: α_śr = (19,066±??) ×10^-6 [1/K]

6. Wnioski:

Mosiądz - stop miedzi, w którym głównym składnikiem stopowym jest cynk; w zależności od drugiego składnika stopowego rozróżnia się między innymi: aluminiowe, krzemowe, manganowe, niklowe, ołowiowe, żelazowe.

Współczynnik rozszerzalności liniowej dla stali zgadza się z danymi tablicowymi czyli zawiera się w przedziale 613 [10^-6 1/K].

Współczynnik rozszerzalności liniowej dla mosiądzu nie odpowiada tablicowym danym dla mosiądzu zawierającego 30% cynku czyli 18,9 [10^-6 1/K]. Oznacza to, że badany stop mosiądzu zawierał inne proporcje składników niż ten którego dane umieszczone są w tablicach. Badany stop mógł zawierać domieszkę ołowiu który ma duży współczynnika rozszerzalności liniowej rzędu 29,4 [10^-6 1/K].

Współczynnik rozszerzalności liniowej dla miedzi w tablicach danych wynosi 16,5[10^-6 1/k] w temp. 18[C]. Niedokładność wyniku dla miedzi wynika z małej ilości pomiarów, co spowodowane jest problemami w czasie ich prowadzenia (termostat ciężko tłoczył wodę przez węże)

Z wykresu wynika, że współczynnik rozszerzalności liniowej dla badanych materiałów w zakresie do 66[C] można przyjąć za stały, ponieważ wykres zależności wydłużenia od temperatury, dla powyższych materiałów, jest linią prostą.

4

---