Instalacja roli serwera plików

Aby skonfigurować Server 2003 jako serwer plików, należy dodać odpowiednią rolę. W tym celu należy:

1. Uruchomić Zarządzaj tym serwerem - po zainstalowaniu Windows Server 2003 program automatycznie się uruchamia; jeżeli tak nie jest, można go znaleźć w menu Start - Narzędzia administracyjne.

2. Sprawdzić, czy wszystkie urządzenia zewnętrzne są podłączone do serwera (pozwala to kreatorowi wykrywać automatycznie większość ustawień) i kliknąć Dalej.

3. Podświetlić rolę "Serwer plików" - jeżeli ta rola nie jest zainstalowana, w kolumnie Skonfigurowano widać napis nie.

4. Kliknąć Dalej.

5. W kolejnym kroku użytkownik decyduje, czy na serwerze ma być uruchomiona usługa indeksowania plików. Jest to mechanizm przyspieszający wyszukiwanie plików, zwłaszcza w sytuacji, gdy poszukiwane są np. dokumenty o określonej zawartości. Indeksowanie plików zużywa jednak pewną ilość czasu procesora, jeżeli więc dany serwer ma wykonywać także inne operacje, można zostawić usługę indeksowania (Index Service) wyłączoną.

6. Następnie uruchamiany jest kreator pozwalający dodawać poszczególne foldery, udostępniane użytkownikom logującym się do tego serwera. W Windows Server 2003 mechanizm wyboru folderów pozwala od razu tworzyć nowe foldery. Dotyczy to zarówno standardowej przeglądarki folderów (w postaci drzewa), jak i okien, w które wpisywana jest ścieżka. Upraszcza to wiele operacji wykonywanych z poziomu rozmaitych kreatorów.

7. W następnej kolejności określana jest nazwa udziału, oraz ewentualnie jego opis. Jeżeli na serwerze zainstalowane są mechanizmy współpracy z komputerami Macintosh, można określić alternatywną nazwę, zgodną z wymogami systemu Mac OS. Należy skonfigurować także zasady pracy z plikami w trybie offline.

Mechanizm przeglądania plików w trybie offline określa, co się dzieje, jeżeli użytkownik (dotyczy to zwłaszcza użytkowników wykorzystujących komputery przenośne) odłączy się od serwera i np. uda się na spotkanie z klientem. Po kliknięciu przycisku Change określone zostaną typy dokumentów domyślnie synchronizowanych pomiędzy dyskiem na komputerze klienckim a serwerem, tak by użytkownik mógł kontynuować pracę bez ciągłego połączenia z serwerem plików. Istnieje tu możliwość wyboru, by żaden plik nie był synchronizowany, o ile użytkownik jawnie go nie wybierze, lub, że synchronizowane będą programy i dokumenty znajdujące się w danym udziale albo że automatyczna synchronizacja dla danego udziału nie będzie możliwa.

Windows Server 2003 doskonale współpracuje z Windows XP, znacznie udoskonalając mechanizm udostępniania plików offline (wprowadzony w Windows 2000). Jeżeli np. klient przechowuje kopię danego dokumentu, a serwer stanie się niedostępny, to Windows automatycznie "przełączy się" na kopię - tak że użytkownik może nawet nie zauważyć, że serwer plików jest niedostępny. Dalsza praca będzie wykonywana na kopii dokumentu.

Jeżeli w cache znajduje się program (plik wykonywalny, biblioteka DLL itp.), wtedy Windows XP przed uruchomieniem programu z udziału sieciowego najpierw sprawdzi, czy przechowywana na kliencie wersja pliku jest taka sama jak na serwerze. Jeżeli tak jest, uruchomiona zostanie wersja lokalna. Jeżeli nie, na komputer kliencki zostanie automatycznie ściągnięta nowa wersja. Ale uruchomiony będzie też "lokalny" plik wykonywalny. W ten sposób zminimalizowany zostanie ruch pomiędzy serwerem plików a stacją kliencką, co zwiększy skalowalność i wydajność serwera plików.

Warto także pamiętać, że Windows XP może także przechowywać pliki do pracy offline z serwera DFS na Windows Server 2003 (w Windows 2000 nie było to możliwe). Udoskonalony został także mechanizm współpracy EFS (zaszyfrowanych plików) i mechanizm offline w sytuacji, gdy klientem jest Windows XP, a serwer to Windows 2003.

8. W kolejnym etapie kreatora definiowania udziałów sieciowych określane są prawa dostępu do tworzonego foldera - ustawiane są prawa na poziomie udziału, a nie systemu plików NTFS (można wybrać jeden z gotowych schematów).

Wszyscy użytkownicy mają dostęp tylko do odczytu (wgrywanie plików do danego udziału musi następować wtedy bezpośrednio na serwerze plików lub za pośrednictwem sesji Terminal Server), natomiast administrator ma pełny dostęp do folderów. Można także zdefiniować własny schemat uprawnień.

9. Na koniec użytkownik może obejrzeć wybrane opcje oraz zdecydować, czy chce dodawać kolejny udział

---