Materiały fotograficzne i ich właściwości.
Wytwarzanie zdjęcia z kliszy fotograficznej obejmuje następujące trzy podstawowe procesy:
wywoływanie filmu,
naświetlanie i wywoływanie odbitek,
cięcie i montowanie odbitek.
W trakcie padania światła na film w czasie wykonywania zdjęcia tworzy się bardzo mała, niewidoczna gołym okiem ilość jonów srebra na skutek symetrycznego pękania wiązań Ag-Br. Proces wywoływania polega na tym, że obraz powstaje na kliszy filmu. Kolejnym etapem powstania zdjęcia jest praca w ciemni. Praca w ciemni skalda się z kilku etapów:
Zakładamy klisze na koreks, urządzenia służące do nawinięcia filmu z kasety na koreks, czynność ta powinna być robiona w całkowitej ciemności. Po zamknięciu kliszy w koreksie można wejść z nim do jasnego pomieszczenia, gdyż koreks jest światłoszczelny.
koreks
Proces wywoływania - polega on na rozpuszczeniu środka zwanego wywoływaczem który wlewa się do koreksu i przez określony czas delikatnie miesza. Po upływie tego czasu wywołacz należy wylać z koreksu.
Proces zatrzymywacza - polega na wlaniu jak najszybciej roztwór przerywacza lub ew. wodę destylowaną i lekko wstrząsamy koreksem kilka razy, a następnie ponownie opróżniamy koreks. Zatrzymanie należy wykonać jak najszybciej, gdyż po wylaniu roztworu wywoływacza, proces wywoływania wciąż jeszcze biegnie na powierzchni filmu.
Kolejnym etapem wytwarzania zdjęcia jest utrwalenie obrazu zapisanego na kliszy. Wykonuje się to przez wlanie do koreksu środka zwanego wywoływaczem - powoduje on utrwalenie obrazu na kliszy. Utrwalacz nadaj się do wielokrotnego użytku.
Płukanie - polega na kilkakrotnym „wykąpaniu kliszy w wodzie destylowanej lub specjalnym płynem do płukania zdjęć, który oczyści kliszę.
Suszenia - polega na osuszeniu wykonanej kliszy gotowej do kolejnego etapu „obróbki zdjeć”, którym jest cięcie kliszy na pojedyncze zdjęcia lub kilka klatek zdjęciowych.
Kolejnym etapem jest wykonanie odbitek - wykonuje się tą czynność w ciemni ,efekt jest widoczny niemal natychmiast.
Aby wykonać zdjęcie na papierze do zdjęć potrzebne jest uradzenie zwane powiększalnikiem (obraz negatywny zostanie w nim przetworzony i zapisany na papierze do zdjęć - proces naświetlania zdjęcia)
Powiększalnik
Ostatnim etapem wykonania zdjęć jest obórka chemiczna która polega na utrwaleniu obrazu na papierze.
Krzywa materiału (krzywa gęstości) rozpoczyna się od podstawowego zadymienia lub minimalnej gęstości (gdy nie było naświetlenia), a następnie przechodzi przez obszar najmniejszego zaczernienia lub granicy (przy najmniejszym naświetleniu). Stopniowo rośnie, aż do osiągnięcia maksymalnego zaczernienia (obszar największego naświetlenia).
Kontrastowość to cecha charakterystyczna fotograficznych materiałów światłoczułych, określająca różnice gęstości optycznej, w jakich zostaną odtworzone na obrazie fotograficznym, różnice tonalne fotografowanego obiektu.
Światłoczułość materiałów fotograficznych, czułość materiałów fotograficznych, wielkość określająca stopień reagowania na światło fotograficznych materiałów światłoczułych.
Światłoczułość materiałów fotograficznych umożliwia określenie prawidłowej ekspozycji. Mierzona jest odpowiednimi stopniami światłoczułości wg skal różnych systemów, np. DIN, PN, ASA.
Przykład zdjęć które są odpowiednio naświetlone ( wysoko światłoczułe):
Barwoczułość -zdolność światłoczułych materiałów fotograficznych do prawidłowego, reagowania na barwy. Znajduje wyraz w odpowiednim zaczernieniu emulsji przez światła poszczególnych barw (w fotografii czarno-białej) lub w prawidłowym oddaniu barw naturalnych na barwnym materiale światłoczułym. Ze względu na barwoczułość materiały te dzielą się na: barwoślepe, ortochromatyczne panchromatyczne i ortopanchromatyczne.
Zdolność rozdzielczą obiektywu określa to jak drobne detale są jeszcze rozróżniane w obrazie jako osobne elementy. Liczbową miarą maksymalnej zdolności rozdzielczej obiektywu jest współczynnik zwany aperturą obiektywu, jest on z reguły wygrawerowany na obiektywie. Rzeczywiście w danej chwili wykorzystana apertura obiektywu jest zwykle mniejsza od maksymalnej apertury i powinna wynosić 90% do 60% w zależności od rodzaju obserwowanego obiektu.
Budowa i podział materiałów fotograficznych:
Rodzaje błon fotograficznych
negatyw barwny
negatyw czarno-biały
diapozytyw barwny, przezrocze, slajd
diapozytyw czarno-biały
Błona fotograficzna składa się z podłoża z tworzywa sztucznego o wysokiej przejrzystości, z naniesioną warstwą emulsji światłoczułej. Dawniej jako podłoże, stosowano celuloid, dziś octan celulozy. W przypadku błon barwoczułych, na podłożu naniesione jest kilka warstw emulsji, poprzedzielanych odpowiednimi filtrami barwnymi.
1. Podłoże z tworzywa sztucznego; 2. Warstwa przeciwodblaskowa; 3. Emulsja czuła na światło czerwone; 4. Emulsja czuła na światło zielone; 5. Żółty filtr; 6. Emulsja czuła na światło niebieskie; 7. Filtr ultrafioletowy; 8. Warstwa ochronna; 9. Światło widzialne.
Błona światłoczuła.
Wykonał: Tomasz Klasa IIIgA