1.Co świadczy o systemowym charakterze rachunkowości ?
O systemowym, odrębnym charakterze rachunkowości świadczą specyficzne metody postępowania, zwłaszcza w ewidencji działalności gospodarczej, takie jak; stosowanie zamkniętego układu rachunków (kont), realizacja podwójnego zapisu do rejestracji ogółu zdarzeń gospodarczych w ramach tego układu kont, prowadzenie syntetyki i analityki danych, czyli o różnym stopniu szczegółowości, tworzących określone zbiory informacji, składające się na jeden generalny zbiór informacji rachunkowych, odpowiednio przekształconych i zagregowanych w sprawozdaniach finansowych.
2. Jakie jest znaczenie metody bilansowej w rachunkowości ?
Z istoty metody bilansowej wynika specyficzne , podwójne rzeczowo-finansowe interpretowanie majątku jednostki gospodarczej, co oznacza, iż majątek, którym dysponuje w danym momencie jednostka gospodarcza , ujmuje się z jednej strony jako określony stan i strukturę środków gospodarczych, a z drugiej zaś jako źródła sfinansowania, pochodzenia majątku.
3. Wyjaśnić rzeczowy i finansowy aspekt interpretacji majątku.
Interpretacja majątku w podwójnym rzeczowo-finansowym aspekcie oznacza, iż majątek, którym jednostka gospodarcza dysponuje w danym momencie, ujmuje się z jednej strony jako-określony stan i strukturę środków gospodarczych, a z drugiej strony zaś jako źródła sfinansowania, pochodzenia majątku. Środki gospodarcze stanowią składniki majątkowe o długotrwałym okresie. użytkowania , na ogól stopniowo zużywające, się w procesach gospodarczych.
Majątek finansowy to takie składniki majątkowe, które-mogą być zużyte lub zamienione na gotówkę w krótkim czasie w ramach działalności jednostki gospodarczej (zwykle ciągu jednego cyklu gospodarczego).
4. Co to są aktywa i jaka jest ich struktura?
Ogół środków gospodarczych występujących w , danej jednostce gospodarczej nosi miano aktywów. Strukturę aktywów można przestawić następująco: I. Majątek trwały z wyodrębnieniem: wartości niematerialnych i prawnych, rzeczowego majątku trwałego, finansowego majątku trwałego. II. Majątek obrotowy składający się z zapasów, należności, krótkoterminowych papierów wartościowych, środków pieniężnych.
5.Co to są pasywa i jaka jest ich struktura?
0gół źródeł pochodzenia środków gospodarczych w danej jednostce gospodarczej zarówno własnych jak i obcych, nosi miano pasywów.
Ogólna strukturę pasywów można przedstawić następująco: I. Kapitały własne z wyodrębnieniem kapitału zasadniczego i zysku. II. Kapitały obce składające się z: kredytów bankowych, pożyczek, zobowiązań.
6.Co jest podstawa równowagi bilansowej ? .
Ogólna suma aktywów musi być zawsze równa ogólnej sumie pasywów. Jest to podstawowe równanie rachunkowości, zwane równaniem bilansowym, wyrażające tzw. równowagę bilansową.
7. Jaka jest definicja bilansu ?
Bilans jest to zestawienie aktywów i pasywów sporządzone na określony dzień i w określonej formie. Bilans jest dokumentem księgowym i jednocześnie głównym elementem sprawozdania finansowego zawierającym podstawowe informacje o stanie majątkowym i sytuacji finansowej jednostki.
8.W myśl jakiego kryterium ujmowane są aktywa w bilansie ?
Przyjęto generalnie ujmować aktywa według wzrastającej płynności, czyli od składników najwolniej zamienialnych na pieniądz do składników coraz szybciej zbywalnych.
9. Jaka pozycja “wiąże" bilans oraz rachunek zysków i strat ?
To co łączy bilans i rachunek wyników, to wynik działalności netto (po opodatkowaniu) za dany okres.
10. Co zawiera rachunek zysków i strat ?
W rachunku zysków i strat odzwierciedlona jest działalność gospodarcza jednostki za pewien czas, następuje szeroka charakterystyka wyniku działalności , a przede wszystkim wskazane są elementy kształtujące poziom kosztów, przychodów, wyników nadzwyczajnych, obowiązkowych zmniejszeń zysku (czy powiększenia straty).
11. Jakie znaczenia ma segmentowa posiać rachunku wyników ?
Rachunek wyników sporządzany w tzw. wersji segmentowej przedstawia wyniki cząstkowe osiągane w różnych sferach działalności. Przykładowo - segmentowy (modułowy) rachunek zysków i strat zawiera efekty działalności operacyjnej, finansowej i nadzwyczajnej.
12. Jakie można przytoczyć ogólne warianty rachunku zysków i strat ?
Wariant porównawczy rachunku zysków i strat ujmuje koszty działalności operacyjnej według rodzajów (np. zużycie materiałów , wynagrodzenia, amortyzacja itp.). Wariant kalkulacyjny charakteryzuje się głównie pozycją kosztów wytworzenia sprzedanych produktów jako podstawowy koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży produktów.
13.Jakie są ogólne zasady budowy rachunku przepływu środków pieniężnych ?
Konstrukcja sprawozdania z przepływu środków finansowych , niezależnie od formy , zawiera podstawowe kategorie informacji :I. źródła zgromadzenia (wpływu) środków, II. kierunki wykorzystywania środków (wydatki). Celem sporządzania tego sprawozdania jest bowiem najogólniej rzecz biorąc przedstawienie skąd jednostka uzyskała środki pieniężne i na jaki cel je wydatkował.
14. Jakie funkcje spełnia rachunek przepływu środków pieniężnych ?
Rachunek przepływu środków pieniężnych jest niezbędny dla potrzeb
operatywnego zarządzania finansami dając informacje o gospodarce finansowej jednostki, a mianowicie skąd jednostka czerpała środki i j......były kierunki ich wykorzystania.
15. Jak można zdefiniować rachunkowość ?
Rachunkowość należy zdefiniować jako system informacyjny danej jednostki gospodarczej realizuj funkcje zarządcze. Realizując te funkcje rachunkowość dokonuje identyfikacji, pomiaru, zbierania przetwarzania danych, analizy i oceny zjawisk i procesów gospodarczych.
16.Jaka Jest różnica pomiędzy pojęcie rachunkowości i księgowości ?
'Księgowość jest. podstawowym. elementem rachunkowości. Stanowi jej część rejestracyjną (ewidencyjną), której efektem jest odzwierciedlenie zmian w majątku i jego stanów źródeł pochodzenia majątku oraz efektów działalności jednostki gospodarczej. Księgowość to prowadzenie ksiąg rachunkowych. Rachunkowość w gospodarce rynkowej jest źródłem informacji o wynikach i pozycji finansowej jednostki gospodarczej oraz możliwości jej działania.
17.Czy rachunkowość można traktować jako system informacyjny zarządzania ? - TAK
18. Kto jest użytkownikiem wewnętrznym i zewnętrznym informacji generowanych przez rachunkowość ?
Użytkownikiem wewnętrznym informacji pochodzących ż rachunkowości jest przede wszystkim kadr kierownicza (zarząd), natomiast użytkowników zewnętrznych jest wielu: Skarb Państwa, pożyczkodawcy , kontrahenci, urzędy skarbowe, władze lokalne, instytucje planistyczne i statystyczne, konkurujące jednostki .
19. Co jest przedmiotem rachunkowości ?
Przedmiotem rachunkowości są zjawiska gospodarcze występujące w jednostkach gospodarczych, wpływające na stan. i strukturę majątku, źródła jego finansowania oraz efekty działania. Przyjmuje się, że głównym obszarem zainteresowania rachunkowości są efekty; mające miejsce w przeszłości, a więc dane historyczne, retrospektywne. Również ich ocena i analiza a także projekcje przyszłych zdarzeń i przyszłej sytuacji finansowej oraz-przygotowanie informacji dla zarządzania operacyjnego i strategicznego jest przedmiotem rachunkowości.
20.Jakie cechy posiada podmiot rachunkowości ?
Podmiotami rachunkowości z punktu widzenia formalnego są wszystkie osoby prawne (przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie, spółki kapitałowe),jednostki nie posiadające osobowości prawnej, a także osoby fizyczne .które prowadzą działalność na szerszą skalę. Warunkiem uznania danej jednostki za podmiot rachunkowości jest jej majątkowe wyodrębnienie dokonane w sposób formalno-prawny lub tylko umownie.
21. Wyjaśnić sens metody podmiotowej w rachunkowości.
Metoda podmiotowa polega na rejestrowaniu i interpretowaniu wszelkich faktów gospodarczych zawsze z punktu widzenia jednostki, której te fakty dotyczą. Metoda ta stanowi o jednostkowym charakterze ewidencji, dotyczącym danego podmiotu gospodarczego i celu jej prowadzenia.
22. Wyjaśnić sens metody bilansowej.
Metoda bilansowa decyduje o istocie rachunkowości. Istota metody bilansowej polega na podwójnej, równoważącej się interpretacji ilościowych cech przedmiotu. Metoda bilansowa jest najistotniejszym elementem w rachunkowości poprzez specyficzne, rzeczowo-finansowe ujmowanie majątku, podwójną charakterystykę każdej operacji gospodarczej, prowadzenie rachunku (kont) zmian każdego składnika majątkowego.
23.Wyjaśnić jak należy rozumieć ogólnie akceptowane zasady rachunkowości ?
Ogólnie akceptowane przez środowisko rachunkowców zasad rachunkowości spowodowało, ze rachunkowość stała się międzynarodowym językiem biznesu. Zasady te są najczęściej odnoszone do sporządzania i prezentacji sprawozdań finansowych. Za podstawowe zasady rachunkowości należy uznać zasadę wiernego obrazu, zasadę memoriałową, zasadę ostrożności, zasadę współmierności
(przyczynowości), zasadę kontynuacji działania, zasadę ciągłości, zasadę istotności, zasadę zakazu kompensat.
24.Jakie cechy rachunkowości pozwalają na stworzenie rzetelnego i jasnego obrazu stanu i sytuacji majątkowej i finansowej jednostki gospodarczej ?
zrozumiałość (informacje powinny być czytelne bez większego trudu dla przygotowanych do tego użytkowników)
istotność (informacja rachunkowa powinna być istotna, to znaczy wpływać na decyzje ekonomiczne jej użytkowników poprzez ułatwienie im oceny przeszłych, teraźniejszych lub przyszłych zdarzeń)
użyteczność (informacje powinny być niezbędne dla tych, którzy chcą i muszą je wykorzystać)
wiarygodność (informacja powinna być wolna od błędów, tzn. wiernie odzwierciedlać rzeczywistość)
neutralność (informacje nic powinna być stronnicza, powinna być obiektywna)
terminowość ( informacje powinny być podawane w miarę na bieżąco, bez zbędnej zwłoki)
kompletność (informacje powinny być kompletne, co oznacza, że żadna użyteczna informacja nie może być pominięta,
porównywalność (informacje powinny być porównywalne w kolejnych okresach sprawozdawczych).
25. Co jest podstawa harmonizacji i ujednolicenia zasad rachunkowości w Europie i na świecie ?
Podstawą harmonizacji i ujednolicenia zasad rachunkowości w skali Europy i na świecie są wydane przez Międzynarodowy Komitet Standartów Rachunkowości w 1989 r. ramy konceptualne przygotowania i prezentacji sprawozdań finansowych; Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich; Międzynarodowe Standarty Rachunkowości; Międzynarodowe Wytyczne Rewizji Finansowej.
26. Jakie są podstawy formalnoprawne prowadzenia rachunkowości w Polsce?
Podstawowymi źródłami prawnymi rachunkowości w Polsce są:
- Ustawa z dnia 29 września 1994 r. p rachunkowości, Dz. U. nr 121 poz.591 z póz. zm. •.
- Ustawa z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, Dz. U. Nr.121. poz.592.
27. Co oznacza porządek chronologiczny w rachunkowości ?
Porządek chronologiczny generalnie uważa się za spełniony, Jeżeli operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na bieżąco w kolejności dat ich dokonania, co najmniej z podziałem na poszczególne okresy sprawozdawcze.
28. Co oznacza porządek systematyczny w rachunkowości ?
Porządek systematyczny uważa, się za spełniony, jeśli istnieje możliwość uzyskiwania informacji w odpowiednich przekrojach, to znaczy z wyodrębnieniem kategorii rachunkowych szczególnie ważnych dla oceny sytuacji majątkowej i finansowej i z odpowiednią ich szczegółowością.
29. Jaka jest struktura wzorcowego planu kont ?
Wzorcowy plan kont służy ujednoliceniu zasad grupowania operacji gospodarczych oraz ich ewidencji, zawiera symbole kont w wersji uproszczonej i rozwiniętej z podziałem na zespoły kont.
30. Jaka role spełnia zakładowy plan kont ?
Celem zakładowego planu kont jest utrwalenie przyjętych w jednostce gospodarczej zasad księgowania na z góry" dobranych kontach księgi głównej i powiązanych z nimi kontach ksiąg pomocniczych. Zakładowy pian kont powinien określać wykaz kont syntetycznych, oznaczonymi symbolami cyfrowymi, tworzących księgę główną oraz przyjęte zasady księgowania na nich operacji gospodarczych oraz wyceny aktywów i pasywów ; zasady tworzenia i prowadzenia kont analitycznych do określonych kont syntetycznych, które tworzą księgi pomocnicze i ich powiązanie z kontami księgi głównej.
31. Jakie cechy powinny posiadać księgi rachunkowe ?
Księgi rachunkowe, aby zostały uznane za prawidłowe powinny być: rzetelne, bezbłędne, sprawdzalne i bieżące.
32.Jak można sklasyfikować dowody księgowe ?
Dowody księgowe mogą być dowodami własnymi lub dowodami obcymi. Dowody własne są wystawiane przez dany podmiot dla udokumentowania zewnętrznych, bądź wewnętrznych operacji gospodarczych. Stad dodatkowe zróżnicowanie dowodów własnych na : wewnętrzne, dotyczące operacji wewnątrz jednostki; zewnętrzne, przekazywane w oryginale kontrahentom lub wewnętrznych operacji.
Dowody zewnętrzne obce to dowody otrzymane od kontrahentów.
33. Która forma prowadzenia ewidencji jest odpowiednia dla małych jednostek, a która dla dużych ?
Ewidencja tabelaryczna, z podstawowym urządzeniem księgowym tzw. dziennik - główna łączącym zapis w porządku chronologicznym i w porządku systematycznym , z ograniczoną ilością kont jest odpowiednia dla jednostek małych. Dla jednostek dużych może być prowadzona księgowość rejestrowa lub księgowość przebitkowa.
34. Dlaczego technika komputerowa jest najbardziej pożądaną formą prowadzenia rachunkowości ?
Technika komputerowa zapewnia prowadzenie rachunkowości spełniającej należycie cechy terminowość;, wszechstronności informacji. Tworzy z rachunkowości nowoczesny system dla potrzeb podejmowania decyzji pod względem szczegółowości. szybkości i formy przekazu informacji dla użytkowników.
35.Jakie musza być spełnione podstawowe wymogi jeśli prowadzi się rachunkowość przy użyciu komputera ?
Zapis w księgach rachunkowych prowadzonych przy użyciu komputera musi posiadać automatycznie nadany numer pozycji pod którą został wprowadzony do dziennika , a także dane pozwalające na ustalenie programu wprowadzeń danych i osoby zlecające tę czynność. Sprawdzalność ksiąg rachunkowych prowadzonych przy użyciu komputera powinna być zapewniona przez odpowiednie wydruki, kontrole kompletności i aktualności danych określających parametry przetwarzania danych, tj. wzajemne powiązania kont, dostęp do zbiorów danych pozwalających na uzyskanie w dowolnym czasie i za dowolnie wybrany okres jasnych i zrozumiałych informacji.
36. Co to jest operacja gospodarcza w rachunkowości ?
Operacja gospodarcza (zdarzenie gospodarcze, transakcja) - to fakty gospodarcze , które powodują zmiany majątkowe danej jednostki gospodarczej .
37. Jakie zmiany powodują operacje gospodarcze ? Jak je można sklasyfikować ? Podać przykłady zmian powodowanych operacjami gospodarczymi.
Operacje gospodarcze powodują, zmiany środków gospodarczych, można je sklasyfikować ze względu na charakter i trwałość zmian według następujących typów:
a) operacje gospodarcze strukturalne powodują zmiany strukturalne środków gospodarczych , (przykładem takiej operacji jest zakup towarów za gotówkę, wskutek tej operacji zwiększył się stan towarów i jednocześnie zmniejszył się stan gotówki w kasie, ogólna wartość środków gospodarczych pozostała bez zmiany, zmieniła się tylko struktura aktywów) i źródeł pochodzenia środków gospodarczych (przykładem takiej operacji jest przekazanie wypracowanego zysku w danym roku obrotowym na powiększenie kapitału własnego, wskutek tej operacji zwiększył się kapitał własny, zmniejszył się zysk, ogólna wartość pasywów nie uległa zmianie, zmieniła się tylko ich struktura)
b) operacje gospodarcze globalne nie kapitałowe powodują przejściowe zwiększenie stanu środków gospodarczych (aktywów) oraz zwiększeń obcych źródeł finansowania (pasywów) - przykładem jest zaciągnięcie kredytu i czasowe uzyskanie tą drogą środków pieniężnych, na skutek tej operacji gospodarczej wzrasta stan środków pieniężnych w kasie jednostki bądź na jej rachunku bankowym i równocześnie wzrasta zadłużenie wzglądem kredytodawcy na pewien okres czasu w postaci kredytu bądź pożyczki, taki sam efekt nastąpi przy zakupach kredytowych kiedy dostawca udziela nam na pewien okres kredytu, zakupując towar lub materiał-z odroczonym terminem zapłaty - wzrasta stan towarów lub materiałów z równoczesnym wzrostem zobowiązań wobec dostawcy ; zmniejszenie stanu środków gospodarczych oraz zmniejszenie obcych źródeł sfinansowania (pasywów) - przykładem takiego typu operacji jest spłata kredytu lub spłata zobowiązań, następuje wówczas zmniejszenie kredytu bądź zobowiązań na skutek ich spłaty z równoczesnym przekazaniem środków gospodarczych, najczęściej środków pieniężnych
c) operacje gospodarcze globalne kapitałowe powodują trwałą i globalną_zmianę środków gospodarczych oraz własnych źródeł sfinansowania o charakterze kapitałowym np. przekazanie środka trwałego przez właściciela jednostki gospodarczej . powoduje zwiększenie majątku trwałego i równocześnie zwiększenie stanu kapitału własnego. Wycofanie kapitału z firmy przez jej właściciela powoduje zmiany odwrotne, równoznaczne najczęściej z likwidacją firmy. Jest to trwałe zmniejszenie środków gospodarczych, któremu towarzyszy trwałe zmniejszenie własnych źródeł finansowania.
d) operacje gospodarcze globalne wynikowe powodują trwałe i globalne zmiany środków gospodarczych oraz powstanie kosztu bądź przychodu. Ponoszenie kosztów powoduje trwałe zmniejszenie składnika środków gospodarczych (jego zużycie), a zarazem zmniejszenie potencjalnego zysku z działalności, a w konsekwencji kapitału własnego. Operacje przychodowe ( z tytułu/ sprzedaży produktów i towarów), powodują trwałe zwiększenie aktywów - środków pieniężnych, bądź należności - oraz zwiększenie przychodów, a potencjalnie zwiększenie zysku, a w ostatecznym efekcie kapitału własnego.
38. Co oznacza “podwójny efekt" operacji gospodarczej w rachunkowości7
Każda operacja gospodarcza wywiera podwójny efekt na równanie rachunkowości. Po każdej operacji gospodarczej , niezależnie od tego czy dotyczy ona zmian po jednej stronie równania , czy też równocześnie po obydwu stronach, równanie rachunkowości zawsze bilansuje się. Podwójny efekt (skutek) operacji gospodarczych jest podstawą podwójnego zapisu w rachunkowości.
39. Jakie jest wykorzystanie “podwójnego efektu" w metodologii rachunkowości ?
Każda operacja gospodarcza jest rejestrowana równocześnie jako zmiana debetowa i kredytowa, jest księgowana na dwóch kontach, po dwóch przeciwstawnych stronach tych kont. Podwójny zapis pozwala na wierne odwzorcowanie zmian powodowanych każdą operacją gospodarczą, sprawdzenie arytmetycznej dokładności i zgodności zapisu tej operacji gospodarczej, umożliwia automatyczną sprawdzalność danych rachunkowości. Gdyby nie ten samosprawdzalny aspekt rachunkowości, to dokonywanie zapisów operacji gospodarczych, sprawdzanie ich poprawności i wykrywanie błędów w ewidencji byłoby bardzo czasochłonne i kosztowne.
40. Jak można zdefiniować konto księgowe ? Jakie są jego elementy ?
Konto jest to dowolny technicznie rachunek zmian w stanie określonej kategorii majątkowej, wywołanych operacją gospodarczą, pozwalający na ujęcie zwiększeń i zmniejszeń danej kategorii oraz ustalenie w dowolnym momencie jego stanu końcowego. Elementami konta są: strona lewa oznaczona jako Debet (Dt) po polsku Winien ( Wn ), strona prawa jako Crcdit (Ct) , lub po polsku Ma.
41.Jak funkcjonują konta bilansowe aktywów i pasywów ?
Konta aktywów funkcjonują w następujący sposób: - zmiana debetowa (Dt) oznacza zwiększenie składnika aktywów, zmiana kredytowa (Ct) oznacza zmniejszenie składnika aktywów.
Konta pasywów funkcjonują zaś odwrotnie: - zmiana debetowa oznacza zmniejszenie składnika pasywów- zmiana kredytowa oznacza zwiększenie składnika pasywów. Ponieważ konta aktywów i pasywów dotyczą składników bilansowych, dlatego nazywane są kontami bilansowymi. Suma zmian debetowych nosi nazwę obrotu debetowego , natomiast suma zmian kredytowych nosi nazwę obrotu kredytowego. Różnica obrotów debetowych i kredytowych nazywana jest saldem konta. Charakter, a tym samym nazwa salda pochodzi od większego obrotu. Saldo debetowe występuje przy większym obrocie debetowym niż kredytowym; a saldo kredytowe wtedy, gdy obrót kredytowy jest większy niż debetowy.
42.Jak funkcjonują konta wynikowe: kosztów, przychodów i wyników nadzwyczajnych ?
Konta kosztów nie wykazują sald początkowych ani końcowych. Spełniają one rolę liczników. W ciągu okresów sprawozdawczych dane o poniesionych kosztach dokonywane są zapisem debetowym, a na koniec roku obrotowego są przeksięgowywane (zapisem kredytowym) na konto “Wynik finansowy". Konta przychodów, analogicznie jak konta kosztów, nie mają sald początkowych ani końcowych. Są również licznikami. Powstanie przychodu, związane z operacjami sprzedaży produktów czy towarów, stanowi zmianę kredytową, natomiast zmianą debetową jest zmniejszenie przychodu bądź jego przeksięgowanie na konto “Wynik finansowy, Konta wyników nadzwyczajnych - straty nadzwyczajne działa analogicznie jak konto “Koszty", bowiem identyczny jest jego wpływ na kształtowanie się wyniku z działalności i kapitału własnego. Konto zysków nadzwyczajnych działa analogicznie jak konto “Przychody", bowiem analogiczny jest wpływ tej pozycji na kształtowanie się wyniku, działalności oraz kapitału własnego.
43.Jakie mogą być uproszczone wersie księgowania kosztów i przychodów ?
Przy uproszczonej wersji księgowania kosztów i przychodów - koszty można księgować po stronie Dt (winien) konta “Wynik finansowy", natomiast przychody można zaksięgować po stronie Ct (ma) konta “Wynik finansowy".
44. Na czym polega zasada podwójnego księgowania i z czego ona wynika ?
Zasada podwójnego księgowania polega na rejestracji każdej operacji równocześnie jako zmiany debetowej i kredytowej czyli na dwóch kontach, po dwóch przeciwstawnych stronach tych kont i wynika z rzeczowo-fmansowego ujmowania majątku jako głównej zasady rachunkowości.
45. Co znaczy, że konta korespondują ze sobą?
Przy zasadzie. podwójnego zapisu każdej operacji gospodarczej na dwóch kontach , po dwóch przeciwstawnych stronach, tych kont, każda operacja gospodarcza łączy przeciwstawnym zapisem dwa konta, które ze sobą korespondują.
46.Jak przebiegała czynności księgowe od bilansu otwarcia do bilansu zamknięcia ?
Na czynności księgowe od bilansu otwarcia do bilansu zamknięcia składają się (w dużym uproszczeniu):otwarcie kont saldami z bilansu początkowego, zaksięgowanie operacji gospodarczych oraz sporządzenie bilansu zamknięcia i formalne zamknięcie ksiąg rachunkowych.
47.Jaka jest rola zestawienia obrotów i sald ?
Na podstawie zestawienia obrotów i sald stwierdzić można, iż suma obrotów Dt (debet - Wn) równa się sumie obrotów Ct (kredit - Ma), a także suma sald Dt równa się sumie sald Ct. , co świadczy iż wszystkie operacje zostały zaksięgowane zgodnie z metodą podwójnego księgowania. Jest to funkcja kontrolna poprawności księgowań.
48.Jakie są prawidłowe sposoby poprawiania błędów księgowych ?
Zasadniczym sposobem poprawiania błędów jest zapis korygujący, zwany stornem. Zastosowanie stoma zależy od popełnionego błędu. Stomo dokonywane jest w dwóch postaciach: stoma czarneg (dodatniego) i czerwonego (ujemnego). W obydwu przypadkach jest ono dokonywane zgodnie z zasadą podwójnego księgowania, na podstawie dokumentu PK-polecenie księgowania. W poleceniu podaje się elementy operacji gospodarczej zaksięgowane źle i zapisy poprawiające błąd. Obydwa sposoby prowadzą do ustalenia prawidłowego salda. Jednakże stomo czarne powoduje sztuczne zwiększenie obrotów, natomiast stomo czerwone pozwalana zachowanie prawidłowości “tzn. czystości obrotów ................
49. Czy inwentaryzacja składników majątkowych jest niezbędna ? Jak często powinna być przeprowadzana ? W jaki sposób powinna być przeprowadzana ?
Inwentaryzacja służy do ustalenia stanu rzeczywistego składników majątkowych i do tego celu jest niezbędna. Najczęściej inwentaryzację przeprowadza się na ostatni dzień każdego roku obrotowego. Inwentaryzacja może być przeprowadzona trzema sposobami: l)-przeprowadzenie spisu z natury, 2)-uzyskiwanie od kontrahentów ( dostawców, odbiorców, banków) potwierdzeń prawidłowości sianu środków, kredytów i rozrachunków, 3) porównanie danych w księgach rachunkowych z odpowiednimi dokumentami (dla niektórych aktywów i pasywów ) i weryfikacji realnej wartości tych składników.
50. Jakie są podstawowe cechy ewidencji syntetycznej i analitycznej ?
Charakterystyczną cechą kont syntetycznych jest dokonywanie na nich rejestracji operacji gospodarczych według zasady podwójnego zapasu , mają za zadanie przedstawienie ogólnego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyników działalności jednostki gospodarczej.
Konta analityczne zapewniają szczegółowość informacji w rachunkowości i są prowadzone do określonych kont syntetycznych.
Konta syntetyczne różnią się więc od kont analitycznych stopniem szczegółowości.
51. Jaka jest rola ewidencji syntetycznej i analitycznej?
Ewidencja syntetyczna i analityczna są ze sobą ściśle powiązane. Konta analityczne służą do szczegółowe ewidencji danych , podlegających ewidencji ogólnej na kontach syntetycznych w taki sposób, aby co najmniej łączna suma ich stanów była zgodna z danymi ewidencjonowanymi na koncie syntetycznym .
52. Na czym polega obrót gotówkowy i bezgotówkowy ?
Obrót gotówkowy polega na przyjmowaniu i wypłacaniu gotówki, czeku gotówkowego bądź przekazu. Obrót bezgotówkowy polega na regulowaniu rozrachunków pomiędzy jednostkami gospodarczymi za pośrednictwem i pod kontrolą banku, który na polecenie dłużnika przelewa odpowiednią kwotę z jego rachunku na rachunek wierzyciela.
53.Jakie są podstawowe zasady gospodarki kasowej ?
Wszelkie obroty gotówkowe są dokumentowane dowodami kasowymi. Wpłaty gotówki dokumentowane są własnymi dowodami kasowymi “Dowód wpłaty - KP". Wypłaty gotówki następują na podstawie rozchodowych dowodów kasowych, którymi są: - Źródłowe dowody wypłat z kasy, np. faktury, rachunki, listy wypłat wynagrodzeń potwierdzone stemplem bankowym dowody wpłat na rachunki bankowe, zastępcze własne dowody wypłat gotówki z kasy to “Kasa" wypłaci - KW", jeżeli wyplata nie może być udokumentowana źródłowym dowodem kasowym. _Wszystkie wpłaty i wypłaty gotówki z kasy, _ odpowiednio udokumentowane są na bieżąco wpisywane do raportu kasowego.
54.Jakie rodzaje rachunków prowadzą banki dla podmiotów (jednostek) gospodarczych ? Dla Jednostek gospodarczych banki otwierają i prowadzą rachunki bieżące i rachunki lokat terminowych.
55. Jakie są rodzaje papierów wartościowych ?
Papierami wartościowymi są: czeki, weksle, akcje, obligacje.
56. Czym różni się obligacja od akcji ?
Obligacja: Jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji (obligatoriusza) i zobowiązuje Się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia (wykupu akcji). Świadczenie może charakter pieniężny (zapłata należności głównej, odsetek, różnicy miedzy ceną nominalną a ceną emisyjną obligacji), lub niepieniężny (np.: prawo do udziału w przyszłych zyskach emitenta, lub zamiany obligacji na akcje). Akacja jest papierem wartościowym dokumentującym udział w kapitale zakładowym (akcyjnym) spółki akcyjnej , a tym samym dokumentującym prawo własności do majątku spółki akcyjnej. Akcja jest dla jej posiadacza lokatą kapitału. Posiadaczowi akcji przysługuje prawo do udziału w zyskach spółki akcyjnej zwane dywidendą,
57.Jakie są podstawowe typy weksli ?
Prawo wekslowe rozróżnia dwa rodzaje weksli:
weksel własny (prosty, suchy, sola) wystawia i wykupuje ta sama osoba. Weksel własny jest bezwarunkowym zobowiązaniem jego wystawcy do zapłacenia ustalonej kwoty, określonej osobie (remitentowi),
weksel trasowany_( ciągniony, trata) stanowi skierowane do osoby trzeciej, (trasata) przez wystawcę weksla (trasanta), polecenie wypłaty sumy wekslowej na rzecz remitenta.
58. Jaką role spełniają czeki ?
Czek jest pisemnym poleceniem wystawcy wypłacenia przez bank określonej sumy pieniężnej z jego rachunku bankowego, okazicielowi czeku lub określonej osobie podanej na czeku. Czek spełnia funkcję płatniczą i rozrachunkową.
59. Jak odzwierciedlany jest w ewidencji podział papierów wartościowych na własne i obce ?
Własne papiery wartościowe, wyemitowane przez daną jednostkę, stanowią element pasywów o charakterze kapitałowym (akcje) bądź zobowiązaniowym (czeki, weksle, obligacje). Obce papiery wartościowe , otrzymane bądź nabyte od innych jednostek, stanowią element aktywów. Jeśli długoterminowe, stanowią finansowy majątek trwały, jeśli krótkoterminowe to, stanowią finansowy majątek obrotowy.
60.Jak ujmowane są w bilansie papiery wartościowe własne i obce ?
W dniu kończącym rok obrotowy wycena papierów wartościowych nie może być wyższa od ich cen sprzedaży netto (giełdowych) na ten moment. Zobowiązania wynikające z własnych papierów wartościowych przekazanych innym jednostkom wykazuje się w ich wartości nominalnej (wydrukowanej na papierze wartościowym).
61. Jak funkcjonuje ogólne konto rozrachunki ?
Na ogólna ewidencję konta rozrachunki składają się dwie różne ich postaci:
należności
zobowiązania .
62. W jaki sposób może być prowadzona ewidencja szczegółowa rozrachunków ?
Ewidencja analityczna do kont syntetycznych rozrachunki powinna ujmować ujęcie indywidualnych rozrachunków z każdym odrębnym podmiotem. Konto rozrachunki może być zastąpione dwoma kontami ujmującymi odrębnie należności i odrębnie zobowiązania.
63. Co wchodzi w skład majątku trwałego ?
Na majątek trwały składają się :
rzeczowe składniki majątku trwałego
wartości niematerialne i prawne finansowe
składniki majątku trwałego
należności długoterminowe .
64.Jakie warunki muszą spełniać środki trwałe?
Wg ustawy o rachunkowości środki trwałe muszą spełniać następujące warunki: - stanowią własność lub współwłasność jednostki, - są przeznaczone do wykorzystywania na własne potrzeby jednostki, a w momencie przyjęcia do użytkowania są kompletne i zdatne do użytku, lub do oddania w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze, - okres użytkowania przekracza rok.
65.Dlaczego i w jaki sposób dokonywana jest aktualizacja wartości środków trwałych ?
Środki trwałe ujmuje się w księgach rachunkowych według wartości początkowej (cena nabycia lub koszt wytworzenia). W warunkach inflacji pierwotna wycena środków trwałych w momencie ich przyjęcia staje się już po stosunkowo krótkim okresie wyceną zaniżoną. Dlatego dokonuje się aktualizacji wyceny środków trwałych, polegającej na przeliczeniu wykazanej w ewidencji księgowej wartości początkowej oraz wartości amortyzacji (umorzenia) poszczególnych środków trwałych przy zastosowaniu wskaźników przeliczeniowych. Wskaźniki przeliczeniowe uwzględniają relacje poziomu cen środków trwałych wykazanych w ewidencji i poziomu cen przyjętego za podstawę przeliczenia.
66.Jakie są metody amortyzacji środków trwałych ? .
Podstawową metodą liczenia amortyzacji środków trwałych jest metoda liniowa (równomierna), przy której zakłada się, że środek trwały zużywa się jednakowo przez cały czas jego eksploatacji. Metoda degresywna (przyspieszona) polegająca na tym, że stawki amortyzacyjne są początkowo wysokie, a później stopniowo maleją wraz ze zmniejszaniem się przydatności środka trwałego. Metoda ta pozwala szybciej zgromadzić środki pieniężne na otworzenie środka trwałego.
67.Jak ustala się wartość bilansową, środków trwałych ?
Na dzień bilansowy wycenia się środki trwałe według cen nabycia lub kosztów wytworzenia , lub wartości po aktualizacji wyceny, pomniejszonych o dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe) planowe i nieplanowe.
68. Co to jest wartość początkowa i wartość netto środków trwałych ?
Wartość początkowa jest to cena nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego środków trwałych Wartość netto to zmniejszenie wartości początkowej środków trwałych o dokonane do danego momentu, od początku eksploatacji środka trwałego, odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe).
69.W jakiej formie jest prowadzona ewidencja analityczna środków trwałych ?
Ewidencja analityczna dla środków trwałych prowadzona jest w postaci:
księgi inwentarzowej , do której wpisywane są chronologicznie wszystkie przyjmowane do użytkowania środki trwałe oraz podstawowe dla nich informacje,
kart szczegółowych środków trwałych zawierających nazwę i cechy charakterystyczne każdego środka trwałego,
tabel amortyzacyjnych służących do ustalania wartości umorzenia (amortyzacji) środków trwałych .
70. Co zaliczamy do kosztów inwestycji ?
Do kosztów inwestycji zalicza się przede wszystkim koszty nabycia gruntów, maszyn, urządzeń technicznych, środków transportu, oraz koszty budowy i montażu, dokumentacji projektowej, nadzoru inwestorskiego itp.
71. Jakie mogą być efekty rozliczenia inwestycji ?
Efektem rozliczenia inwestycji jest przekazanie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, a także obiektów na rzecz innych jednostek, bądź odpisane koszty inwestycji bez efektu gospodarczego.
72 Co zaliczamy do wartości niematerialnych i prawnych ?
Do wartości niematerialnych i prawnych zaliczamy:
nabyte prawa np.: wieczystego użytkowania gruntów, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu,
prawa do projektów, wynalazków, patentów, znaków towarowych, a tak nabyte koncesje i programy komputerowe,
wartości niematerialne (stanowiące długotrwale rozliczenia międzyokresowe szczególnych kosztów) np.: koszty organizacji poniesione przy założeniu lub późniejszym rozszerzeniu koszty prac rozwojowych, wartość firmy.
73.Co to jest wartość firmy ?
Wartość firmy ( tzw. goodwill )stanowi różnicę między ceną nabycia określonej jednostki lub zorganizowanej jej części, a niższa od niej wartością rynkową składników majątkowych jednostki lub zorganizowanej jej części.
74. Jaki jest sposób wyceny i umarzania wartości niematerialnych i prawnych ?
Wartości niematerialne i prawne wykazuje się w księgach rachunkowych w cenach nabycia. Umorzenie wartości niematerialnych i prawnych ustala się według metody liniowej.
75.Jakie są składniki finansowego majątku trwałego i jak się go wycenia ? Finansowy majątek trwały oznacza długoterminowe ( ponad l rok) lokaty kapitałowe zaangażowane w innych jednostkach, w celu uzyskania korzyści (odsetki, dywidendy). Do finansowego majątku trwałego zalicza się:
udziały w obcych jednostkach w postaci wkładów pieniężnych bądź wkładów rzeczowych (aportów),wycenione w cenie nabycia,
długoterminowe papiery wartościowe o charakterze kapitałowym (akcje, obligacje) uprawniające do
określonych korzyści (odsetek, dywidend), wycenione w cenie nabycia,
udzielone pożyczki długoterminowe, ujmowane w księgach według wartości nominalnej,
inne finansowe składniki majątku finansowego wycenione w cenie nabycia.
76Jakie są cechy charakterystyczne majątku obrotowego?
Majątek obrotowy ma cechy majątku bieżącego, płynnego, na który składają się zasoby zużywane w krótkim okresie (poniżej roku) lub w jednym cyklu gospodarczym.
77. Co zaliczamy do rzeczowego majątku obrotowego ?
Rzeczowy majątek obrotowy, czyli zapasy, składa się z zapasów materiałów, towarów, produktów , gotowych i produkcji nie zakończonej.
78. Jakie są zasady wyceny rzeczowego majątku obrotowego ?
W ciągu roku obrotowego zapasy rzeczowego majątku obrotowego wycenia się według cen nabycia (materiały i towary) lub kosztów wytworzenia (produkty).
79.Jakie mogą być metody wyceny rozchodu oraz stanu zapasów rzeczowego majątku obrotowego w warunkach zmiennych cen ?
Wycena rozchodu odbywa się według metod: -
cen przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen danego składnika majątkowego,
FIFO zgodnie z zasadą “pierwsze weszło, pierwsze wyszło", czyli kolejno po cenach składników majątku, które jednostka najwcześniej nabyła,
LIFO, zgodnie z zasadą “ostatnie weszło, pierwsze wyszło", czyli ceny najpóźniejszej.
80. Jaki jest wpływ określonych metod wyceny rozchodu i zapasów na wysokość kosztów i wyników działalności?.
Według metody LIFO, kiedy wydane materiały towary lub wyroby są liczone po najwyższych cenach, relatywnie wyższe niż w rzeczywistości są koszty uzyskania przychodu, a tym samym niższy zysk.. Przy metodzie FIFO skutki są odwrotne, to znaczy relatywnie' w stosunku do rzeczywistej wyceny ulega
zawyżeniu wycena zapasów końcowych, natomiast zaniżeniu koszt uzyskania przychodów. Wykazane zyski są więc wyższe niż przy metodzie LIFO.
81. Jakie jest znaczenie zasady ostrożnej wyceny ?
Zasada ostrożnej wyceny niweluje na koniec roku obrotowego różnice w wycenie zapasów końcowych ustalonych według różnych metod wyceny. Bowiem na dzień bilansowy zapasy
rzeczowych składników majątku obrotowego wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, nie wyższych od ich cen sprzedaży netto, (cena sprzedaży netto sianowi możliwą do uzyskania w dniu bilansowym cenę sprzedaży bez należnego VAT. Pomniejszona o rabaty, upusty i podatek eksportowy.
82.Jakie mogą być warianty ewidencji operacji zakupu towarów bądź materiałów.
Małe jednostki , nie posiadające organizacyjnie wydzielonego magazynu zapasów, obciążają wartością zakupionych towarów bądź materiałów bezpośrednio konto kosztów. Natomiast w jednostkach prowadzących wyodrębniony magazyn wartość zakupionych towarów lub materiałów ewidencjonowana będzie na koncie zapasów - “Materiały". W obydwu wariantach ewidencyjnych dla ujęcia procesu zakupu stosowane może być konto “Rozliczenie zakupu"
83.Określić funkcję konta “Rozliczenie zakupu" .
Konto “Rozliczenie zakupu" służy do ujęcia procesu zakupu, wykazuje na koniec okresu sprawozdawczego nie rozliczone operacje zakupu w postaci sald, n mianowicie materiałów (towarów) w drodze i dostaw nie fakturowanych.. Ponadto służy do przeksięgowania zafakturowanych razem z materiałami (towarami) kosztów zakupu, opakowań oraz odchyleń od cen ewidencyjnych, a także naliczonego podatku VAT. Salda końcowe stanowią pozycje bilansowe. Saldo Dt (Wn) oznaczające materiały w drodze (otrzymano na kwotę fakturę) stanowi pozycji Aktywu, wykazywane łącznie z materiałami w magazynie. Saldo Ct (Ma) oznacza dostawy nie fakturowane (otrzymano na tę kwotę materiały) stanowi pozycję pasywu (zobowiązania).
84.Jakie są warianty wyceny i ewidencji rozchodu materiałów
Wyceny rozchodu materiałów można dokonywać według metody cen przeciętnych, metody FIFO -czyli ceny najwcześniejszej .metody LIFO - czyli ceny najpóźniejszej. Ewidencja rozchodu (zużycia) materiałów w sposób najprostszy wiąże dwa konta : konto “ Materiały" na stronie Ct (Ma) i konto “Koszty" na stronie Dt (Wn). Przy konieczności uszczegółowienia kosztów, zużycie materiałów może być księgowane na koncie “Zużycie materiałów" na stronie Dt (Wn) i oczywiście na koncie “ Materiały" na stronie Ct (Ma). Jeśli ewidencja kosztów, wymaga ujęcia kosztów według dodatkowych kryteriów - miejsc powstawania kosztów, to ogólny obraz: zużycia (rozchodu) materiałów można ewidencjonować następująco: strona Ct (Ma) konta “Materiały", strona Dt (Wn) konta “Zużycie materiałów", strona Dt (Wn) konta “Koszty według typów działalności" i strona Ct (Ma) konta “Materiały".
85.Jakie są warianty wyceny i ewidencji rozchodu towarów ?
Metodami ustalania wartości rozchodu towarów są metody FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło- czyli metoda ceny najwcześniejszej), LIFO (ostatnie weszło, pierwsze wyszło - czyli metoda ceny najpóźniejszej) bądź ceny przeciętnej.
Dla ewidencji rozchodu towarów służą konta : “Towary" po stronie Ct (Ma) w korespondencji z kontem “Sprzedaż towarów" po stronie Dt (Wn) księgując wartość sprzedanych towarów wycenionych w cenie nabycia'(zakupu), po stronie Ct (Ma) konta “Sprzedaż towarów" księguje się przychód ze sprzedaży towarów wyceniony; w cenie sprzedaży, w korespondencji ze
stroną Dt (Wn) konta “Należności", bądź “Kasa" czy “Rachunek bankowy".
Można konto “Sprzedaż" podzielić na dwa odrębne konta, ujmujące oddzielnie wartość sprzedanych towarów w cenie (nabycia) zakupu (konto: “Wartość sprzedanych towarów i w cenie nabycia") i w cenie sprzedaży (konto:" Sprzedaż towarów").
86.Jakie są metody wyceny zapasów towarów przy różnych sposobach ich wyceny i rejestracji?
Mniej dokładnymi metodami ustalania wartości zapasu końcowego towarów są metody FIFO (pierwsze weszło-pierwsze -wyszło), LIFO (ostatnie weszło-pięrwsze wyszło) oraz metoda ceny przeciętnej. Wartość zapasów można ustalić również metodą marży brutto polegającej na pomniejszeniu wartości sprzedaży o procentowy udział w niej marży brutto, uzyskując wartość sprzedanych towarów w cenie nabycia (zakupu)(koszt własny sprzedaży). Po odjęciu tej kwoty od towarów potencjalnie przeznaczonych do sprzedaży (zapas początkowy + zakup) ustala się szacunkowa wartość zapasu w cenie nabycia.
Przykład:
Przez ostatnie dwa łata jednostka gospodarcza Y realizowała 40 % marży brutto w stosunku do sprzedaży. Informacje za bieżący okres:
zapas początkowy .......................40.000,-
zakup .........................................200.000,-
sprzedaż.................................. ...250.000,-
Wartość sprzedanych towarów w cenie nabycia (zakupu) wynosi 60 % wartości sprzedaży w cenie sprzedaży (100 % - 40 % ).
60 % x 250.000,- = 150.000,
Oszacowanie zapasu końcowego (w cenie nabycia) zapaspoczątkowy..........................................40.000,-
zakup............................................................200.000
towary przeznaczone do sprzedaży................240.000,-
sprzedane towary w cenie nabycia..................150.000,-,
zapas końcowy................................................ 90.000,-
Wycena zapasów może być dokonana metodą detaliczna polegająca na tym, że zakup towarów rejestruje się zarówno w cenie nabycia, jak i sprzedaży. Na podstawie tych informacji ustala się stosunek procentowy wartości towarów do dyspozycji w cenie nabycia do wartości towarów w cenie sprzedaży. Po odjęciu od towarów do dyspozycji w cenie sprzedaży wartości sprzedaży ustala się zapas końcowy towarów w cenie sprzedaży. Następnie tak wyceniony zapas koryguje się ustalonym współczynnikiem (wartości towarów do dyspozycji w cenie nabycia do wartości towarów w cenie sprzedaży) ustalając w ten sposób wartość zapasów towarów w cenie nabycia. Ta metoda jest odmianą metody marży brutto.
Przykład:
W jednostce gospodarczej “Z" znane są informacje:
Cena nabycia Cena sprzedaży
Zapas początkowy........................ 30.000,- 40.000,-
Zakup ......................................... 200.000.- 280.000.-
Towary do dyspozycji..................230.000,- 320.000,-
Sprzedaż................................. 150.000,-
Zapas w cenie sprzedaży ...................................................................l 70. 000,-
Współczynnik: 230.000.-x 100 = 72 %
320.000,-
Oszacowany zapis końcowy: 170.000,- x 72 % = 122.400 w cenie nabycia.
Metoda ciągła polega na systematycznym, bieżącym rejestrowaniu zakupu i sprzedaży towarów w cenach nabycia i w cenach sprzedaży, stąd zapas towarów jest również na bieżąco wyceniany w cenie nabycia. Jest to jednak metoda pracochłonna i kosztowna, wymagająca do rejestracji każdej transakcji zakupu i sprzedaży komputerów.
87.Jakie są warianty wyceny i ewidencji produktów gotowych ?
Wycena produktów może być dokonywana w cenach kosztu rzeczywistego wytworzenia, według kosztu planowanego, według ceny sprzedaży netto. Sprzedaż produktów jest rejestrowana na jednym koncie “Sprzedaż produktów", bądź na dwóch odrębnych kontach, które są odpowiednikiem tego pierwszego, czyli “Koszt własny sprzedanych produktów" i “Sprzedaż produktów". Przy produktach przyjętych uprzednio do magazynu, wycenionych według kosztu wytworzenia (rzeczywistego) ewidencja produktów gotowych rejestruje się na
kontach .-"Koszty produkcji". po stronic Ct (Ma) w korespondencji z kontem “Produkty gotowe" strona Df (Wn) , sprzedaż produktów ewidencjonowana jest na koncie “Sprzedaż produktów" na stronie Ct (Ma) z korespondencji z kontem “Należności" na stronie Dt (Wn). Jeśli wycena produktów odbywa się w cenach ewidencyjnych innych niż rzeczywisty koszt wytworzenia, wówczas ewidencja sprzedaży produktów gotowych, przyjęto uprzednio do magazynu ewidencjonowana jest na kontach: “Koszty produkcji" , “Rozliczenie kosztów działalności" , “Produkty i półfabrykaty", “Odchylenia od cen ewidencyjnych", “Sprzedaż produktów", “Należności".
88-Czym różnią się ceny historyczne.-bieżące i otworzenia /Jakie jest ich znaczenie i zastosowanie w rachunkowości ?
Ceny historyczne — są cenami z dnia dokonania danej operacji lub kosztami wytworzenia skalkulowanymi na dzień zakończenia produkcji wyrobu. Wycena w cenach historycznych jest cechą szczególną rachunkowości. Ich podstawową zaletą jest to, że są one cenami, które rzeczywiście zapłaciliśmy, bądź kosztami wytworzenia, które faktycznie ponieśliśmy. Jest to element autentyczności w rachunkowości, zasada nominalizmu.
Ceny bieżące — są cenami w momencie dokonywania wyceny danego składnika
majątkowego , np. w momencie ustalania kosztu zużycia danego składnika, sporządzania bilansu itp. W rachunkowości ceny bieżące są stosowane, zwłaszcza w odniesieniu do środków trwałych.
Ceny odtworzenia — czyli ceny przewidywane w przyszłości dla określonych składników majątku w momencie, gdy będą one musiały być zastąpione innymi. Ceny odtworzenia (przyszłościowe) w rachunkowości nie są stosowane,
89. Jakie są główne propozycje rachunku inflacyjnego ?
Rachunek inflacyjny ma na celu:
• uzyskanie realnej na moment bilansowy wyceny składników majątkowych oraz kapitałów
• ustalenie realnych kosztów, przychodów oraz wyniku działalności,
• zachowanie substancji majątkowej jednostki gospodarczej na nie zmienionym realnym poziomie, pomimo zmniejszenia się realnej wartości pieniądza.
Aktualizacja wyceny w warunkach inflacji wiąże się przede wszystkim z koncepcją zachowania kapitału
90. Na czym polega koncepcja nominalnego, realnego i rzeczowego zachowania kapitału ?
Nominalne zachowanie kapitału występuje wówczas, jeśli jego nominalna wartość na koniec okresu nie jest mniejsza od nominalnej wartości na początek okresu. Koncepcja zachowania kapitału nominalnego zakłada, iż z uzyskanych przychodów pokrywa się koszty ich uzyskania wycenione w historycznym ........ nabycia. Jednak tak prowadzony rachunek w warunkach inflacji powoduje, iż zrealizowana nadwyżka w kwocie nominalnej jest traktowana w całości jako zysk, bez wyodrębniania w jego ramach zysku pozornego i rzeczywistego. Realne zachowanie kapitału istnieje, jeśli wartość kapitału na koniec okresu wyraża ogólna silę nabywcza nie mniejszą niż na początek okresu. Koncepcja zachowania realnego kapitału uwzględnia wpływ Inflacji na koszty, wynik działalności, wartość majątku i kapitałów własnych, a przede wszystkim , co jest celem podstawowym rachunku inflacji, nic pozwala na dzielenie zysku pozornego.
Rzeczowe zachowanie kapitału występuje wówczas, jeśli jego wartość na koniec okresu odpowiada co najmniej wartości tych składników majątkowych, których był źródłem finansowania na początek okresu.
91. Jakie są główne aspekty wyceny aktywów i pasywów w praktyce i w ciągu roku obrotowego i na moment bilansowy?
Generalnie we wszystkich jednostkach w ciągu roku obrotowego w momencie dokonywania operacji składniki majątkowe nabywane z zewnątrz są wyceniane w cenie nabycia, a wytworzone przez jednostka w koszcie wytworzenia. Dotyczy to zarówno majątku obrotowego (zapasów, papierów wartościowych przeznaczonych do obrotu )jak i rzeczowego i finansowego majątku trwałego. Natomiast środki pieniężne, należności i zobowiązania, wyemitowane papiery wartościowe i kapitały ujmowane są w wartości nominalnej.
Na moment bilansowy aktywa tj. - środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne są wyceniane według cen nabycia, pomniejszonych o amortyzację , czyli cen netto, -inwestycje rozpoczęte są wyceniane według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, bez stosowania zasady ostrożnej wyceny.- zapasy rzeczowych składników majątku obrotowego i papiery wartościowe przeznaczone do obrotu, również według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, jednak nie wyższy od ich cen sprzedaży netto na dzień bilansowy. Finansowy majątek trwały w postaci udziałów w innych jednostkach i długoterminowe papiery wartościowe (lokaty) są wyceniane według cen nabycia pomniejszonych o odpisy spowodowane trwałą utratą ich wartości. Należności w tym również z tytułu pożyczek są wyceniane w kwocie wymagającej zapłaty, a więc łącznie z odsetkami.
Na moment bilansowy pasywa tj. zobowiązania w kwocie wymagającej zapłaty, łącznie z odsetkami przypadającymi do zapłaty, kapitały są wyceniane według wartości nominalnej.
92.W Jakie jest zastosowanie zasady ostrożnej wyceny na moment bilansowy ? W myśl zasady ostrożnej wyceny na moment bilansowy należy dokonać aktualizacji (obniżenia) cen rzeczywiście zapłaconych (cen nabycia) lub poniesionych kosztów, lub należnych kwot - do ich wartości możliwej do; uzyskania (ceny sprzedaży netto). Aktualizacja wyceny następuje z powodu zmniejszenia wartości użytkowej składników majątkowych, utraty wartości rynkowych, a w przypadku należności —niemożliwości ich realizacji.
93. Jakie są źródła przychodów w jednostce gospodarczej ? .
Przychód operacyjny jest rezultatem statutowej, tj. operacyjnej działalności jednostki gospodarczej, realizowany ze sprzedaży produktów, towarów i innych składników majątkowych . Przychód finansowy to przede wszystkim przychody z posiadania udziałów w innych jednostkach, oprocentowanie lokat bankowych, przychody ze sprzedaży papierów wartościowych, trzymane odsetki od udzielonych kredytów i pożyczek, odsetki od obligacji, różnice kursowe itp.
Pozostałe przychody operacyjne - nie są związane bezpośrednio ze zwykłą działalnością jednostki, w szczególności przychody z tego tytułu to przychody ze sprzedaży lub likwidacji środków trwałych, odpisaniem przedawnionych lub umorzonych zobowiązań, otrzymane odszkodowania, kary, darowizny, dotacje, subwencje.
94.Jak definiuje się przychód ?
Przychód jest należną lub uzyskaną kwotą z tytułu sprzedaży. Przychód nie jest więc równoznaczny, zgodnie z zasadą memoriałową w rachunkowości, z wpływem środków pieniężnych, choć może on być czasem tożsamy, np. przy sprzedaży gotówkowej.
95. Co to są przychody przyszłych okresów ?
Przychody przyszłych okresów to przychody otrzymane z góry - wpłaty od kontrahentów za świadczenia, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, bowiem produkt czy towar nie zostały jeszcze przekazane. W momencie przekazania dobra przychody przyszłych okresów staną się przychodami tego okresu, w którym nastąpił moment sprzedaży.
96.Co stanowi zysk nadzwyczajny w jednostce gospodarczej ? Przez zyski nadzwyczajne rozumie się dodatnie efekty finansowe zdarzeń powstających niepowtarzalnie poza zwykłą działalnością jednostki np. zdarzeń losowych w związku z zaniechaniem lub zawieszeniem pewnego rodzaju działalności w tym np. ze sprzedażą zorganizowanej części jednostki oraz postępowaniem układowym czy naprawczym.
97. Jakie są podstawowe cechy podatku od towarów i usług VAT) ?
Cechami podatku od towarów i usług czyli VAT są:
• Powszechnie jego stosowania polega na opodatkowaniu sprzedaży wszystkich towarów i usług, z wyjątkiem tych, które zostały zwolnione przedmiotowo na podstawie przepisów. Zwolnienia podmiotowe obejmują jedynie jednostki gospodarcze prowadzące działalność w niewielkim zakresie.
• Wielofazowość - gdyż obciąża się nim sprzedaż we wszystkich fazach obrotu towarami i usługami, poczynając od dostawcy surowców, poprzez producenta dóbr i usług, hurtownika i detalistę. Każde ogniwo obrotu zwiększając wartość dobra lub usługi, przez doliczenie wartości dodanej, zwiększa tym samym wielkość podatku należnego od sprzedaży.
• opodatkowanie obrotu netto (od “sta") - podatek VAT jest obliczany od wartości netto, to znaczy od wartości sprzedaży bez podatku. Wpłata podatku w każdym ogniwie obrotu ma charakter cząstkowy. Opodatkowaniu podlega jedynie wartość dodana w każdej fazie obrotu, po odliczeniu wartości opodatkowanej już w poprzednich fazach obrotu. Stąd wywodzi się nazwą podatku od wartości dodanej.
• potrącalność podatku - przyjęty sposób obliczania VAT-u opiera się na podstawowej zasadzie potrącalności podatku, która polega na tym, że podatnik za podstawę opodatkowania przyjmuje całą wartość netto sprzedanego produktu lub usługi i od tej wartości oblicza kwotę należnego mu podatku ,od kwoty podatku należnego potrąca kwotę podatku naliczonego, jaką musi uiścić w cenie zakupionego przez siebie dobra lub usługi.
98. Co oznacza naliczony i należny VAT ?
VAT należny - podatek liczony od całej wartości netto sprzedanego produktu lub usługi, VAT naliczony - uiszczony w cenie zakupionego przez podatnika dobra lub usługi.
99. Czym charakteryzuje się koszt ?
Koszt jest to wyrażone w pieniądzu celowe zużycie rzeczowego majątku trwałego i obrotowego, wartości niematerialnych i prawnych, usług obcych, wynagrodzenia pracowników oraz niektóre płatności, np. ubezpieczenia społeczne, opłaty stanowiące koszty umowne, związane z normalną działalnością jednostki gospodarczej w danym okresie.
100. Jakie są najważniejsze, z punktu widzenia informatycznego, kryteria klasyfikacji kosztów ?
Podstawowym kryterium klasyfikacyjnym kosztów jest ich podział według rodzajów, czyli prostych, jednorodnych elementów. Układ rodzajowy kosztów obejmuje następujące pozycje: - amortyzację,- zużycie materiałów i energii,- usługi obce, - wynagrodzenia, - świadczenia na
rzecz pracowników, - podatki i opłaty, - pozostałe koszty.
W jednostkach gospodarczych prowadzących różnorodną działalność gospodarczą koszty są dzielone według rodzajów działalności, a mianowicie na koszty: - działalności podstawowej , w tym: działalności produkcyjnej, działalności handlowej, działalności usługowej, - działalności pomocniczej, - koszty zarządu (ogólne).
101. Jakie mogą być podstawowe warianty ewidencyjne kosztów ? Ogólne , schematyczne konto kosztów funkcjonuje jako zapis debetowy (Wn) wszystkich kosztów poniesionych w okresie sprawozdawczym na koncie “koszty według rodzajów", na koniec roku obrotowego, koszty ujęte w układzie rodzajowym, zapisem kredytowym (po stronie Ma) przeksięgowane zostają na konto “wynik finansowy" (strona Dt-Wn). Taka forma ewidencji może być stosowana w małych jednostkach prowadzących jeden rodzaj działalności. W jednostkach większych układ kont rodzajowych kosztów powinien być rozbudowany i standartowe powinien obejmować pozycje kosztów: amortyzacji, zużycia materiałów i energii, usług obcych, wynagrodzeń, świadczeń na rzecz pracowników, podatków i opłat, pozostałych kosztów. Zapis kosztów zawsze występuje jako zapis debetowy (Dt-Wn) i na koniec roku obrotowego zapisem kredytowym (Ct-Ma) przenoszony zostaje na korespondujące konto “wynik finansowy" zapisem po stronie debetowej (Dt-Wn). W jednostkach gospodarczych, które prowadzą różnego rodzaju działalność gospodarczą, w szczególności produkcyjna , usługową, handlowa niezbędne jest ujmowanie kosztów według typów działalności. Zapis debetowy oznacza poniesiony koszt w związku z realizacją danego typu działalności. Schematyczny układ kont przedstawiają następujące konta ;- “Koszty produkcji", - “Koszty handlowe", - “Koszty usług", - “Koszty zarządu", wszystkie konta korespondują z kontem “Wynik finansowy".
102. Czym różnią się podstawowe warianty ewidencyjne kosztów ? Poszczególne warianty ewidencyjne kosztów różnią się szczegółowością danych służących ich użytkownikom do podejmowania decyzji, kontroli ich realizacji, kalkulacji kosztów i ich analizy.
103. Czemu służy rozliczanie międzyokresowe kosztów ?
Rozliczanie międzyokresowe kosztów służy do prawidłowego ustalenia wysokości kosztów dotyczących danego okresu sprawozdawczego. Aby nie uległy zniekształceniu koszty , a tym samym wyniki działalności danego okresu, ( głównie z uwagi, iż w kosztach poniesionych w danym okresie mogą być zawarte koszty dotyczące następnych okresów sprawozdawczych -np. poniesione z “góry" lub opłacanych “z dołu"), należy dokonywać rozliczenia międzyokresowego kosztów.
104. Co oznacza współmiemość czasowa i merytoryczna kosztów ? Współmiemość czasowa kosztów oznacza, iż przychody i koszty dotyczą tego samego okresu, a ściślej przychody uzyskane przypadające na dany okres są przeciwstawiane kosztom uzyskania przychodów przypadającym na okres. W celu zachowania współmiemości czasowej należy uwzględnić przychody przyszłych okresów, czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, czyli kosztów przyszłych okresów, a także bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, czyli rezerwy na koszty i wydatki przyszłych okresów. Współmiemość merytoryczna (przedmiotowa) dotyczy jednostek wytwórczych. Współmiemość przedmiotowa pomiędzy kosztami i przychodami jest zachowana wprost wtedy, kiedy produkty wytworzone w danym okresie zostają w danym okresie sprzedane, a ponadto nie ma produkcji niezakończonej. Dla ustalenia współmiemości merytorycznej istotne są zmiany w stanie zapasów produktów gotowych i produkcji niezakończonej analogicznie jak dla rozliczeń międzyokresowych. Dla wspóiłmiemości kosztów i przychodów w ślad za produktami także koszty z poprzednich okresów przechodzą na okres bieżący.
105. Jakie znaczenie ma ustalanie współmiemości przychodów i kosztów ?
Ustalenie kosztów współmiernych z przychodami ma nie tylko podstawowe znaczenie dla wykazania prawidłowego wyniku za dany okres sprawozdawczy, lecz także dużą wartość informacyjną o kształtowaniu się kosztów efektywnych i nieefektywnych z punktu widzenia osiągania wyniku działalności. Pozwala ocenić rytmiczność i płynność produkcji i sprzedaży, kształtowania się zapasów, ich zmian z okresu na okres i wpływu na koszty i przychody w poszczególnych okresach sprawozdawczych.
106. Podać przykłady strat i zysków nadzwyczajnych.
Do zysków nadzwyczajnych zalicza się w szczególności: -odszkodowania za straty będące skutkiem zdarzeń losowych; - obniżenie zobowiązań wobec kontrahentów, wynikające z postępowań układowego, ugodowego i naprawczego - po uprawomocnieniu się ich postanowień; - przychody ze sprzedaży zorganizowanych części spółki.
Do strat nadzwyczajnych zalicza się w szczególności: -wartość netto składników majątku utraconego z powodu zdarzeń losowych, oraz koszty usuwania skutków tych zdarzeń (pożar, powódź, huragan ); koszty postępowania układowego, ugodowego lub naprawczego oraz utracone w jego wyniku należności.
107. W jaki sposób może być ustalany wynik finansowy ? Wynik finansowy jest ustalany przez odjęcie od przychodów ze sprzedaży produktów, towarów i innych składników majątkowych oraz przychodów finansowych - kosztów ich uzyskania. Ustalona różnica stanowi wynik na działalności gospodarczej , czyli na działalności operacyjnej i finansowej. Wynik działalności operacyjnej jest korygowany dodatkowo wynikami nadzwyczajnymi (straty lub zyski nadzwyczajne) w celu ustalenia wyniku brutto, a po uwzględnieniu obowiązkowych obciążeń wyniku finansowego (np. podatku dochodowego ) ustalany jest wynik netto.
108. Jak może być wyrażony koszt uzyskania przychodu ?
W zależności od przyjętego wariantu ewidencyjnego kosztów, koszty uzyskania przychodów mogą być wyrażone poprzez porównawczy lub kalkulacyjny rachunek wyników i strat.
109. Co jest cechą charakterystyczna dla porównawczego, a co dla kalkulacyjnego rachunku zysków i strat?
Porównawczy rachunek zysków i strat uzyskuje się przy porównanie kosztów sklasyfikowanych według rodzajów, skorygowanych o ewentualne zmiany stany zapasów, z przychodami. Kalkulacyjny rachunek zysków i strat występuje przy ewidencji kosztów w układzie kalkulacyjnym czyli przy ewidencji kosztów wytworzenia sprzedanych produktów, powiększonych o koszty zarządu, koszty sprzedaży i kosztów handlowych . Niezależnie od formy przedstawiania kosztów, które przyniosły przychód, ich wysokość jest jednakowa, a więc pozostaje bez wpływu na wysokość wyniku.
110. Jakie są kierunki podziału wyniku w jednostkach gospodarczych ?
Wynik finansowy netto (zysk netto) przeznaczany jest na dywidendę i wypłaty na rzecz akcjonariuszy i udziałowców, utworzenie (zasilenie) kapitałów (funduszy): zapasowego i rezerwowego, na nagrody i premie, a także na inne cele (fundusze specjalne).
111. Co ustalają i w jaki sposób są ustalane: wynik na sprzedaży, na działalności operacyjnej, gospodarczej, wynik brutto, wynik netto ?
Wynik na sprzedaży ustala się odejmując od przychodów ze sprzedaży koszty ich uzyskania. Następnie .dodając pozostałe przychody operacyjne i odejmując pozostałe koszty operacyjne uzyskuje się wynik na działalności operacyjnej. Z kolei uwzględniając koszty i przychody finansowe uzyskuje się wynik brutto na działalności gospodarczej. Uwzględniając także wyniki nadzwyczajne, czyli straty i zyski nadzwyczajne, uzyskuje się wynik finansowy brutto. Wynik ten podlega opodatkowaniu dając w konsekwencji wynik netto.
112. Jakie są podstawowe metody kalkulacji kosztów?
Stosowane są dwie podstawowe metody kalkulacji; - kalkulacja podziałowa (ustala się przeciętny koszt jednostki w danym okresie); odmianami kalkulacji podziałowej są: kalkulacja podziałowa prosta, kalkulacja podziałowa współczynnikami, kalkulacja podziałowa procesowa. - kalkulacja doliczeniowa (ustala się indywidualny koszt jednostki kalkulacyjnej).
113. Czym różni się rachunek kosztów pełnych od zmiennych?
Rachunek kosztów zmiennych , którego zasadniczą cechą jest podział całości kosztów na koszty stałe, czyli niezależne w danym okresie od rozmiarów działalności, oraz koszty zmienne (głównie bezpośrednie) zależne od rozmiarów działalności. W rachunku kosztów zmiennych do kosztu wytworzenia produktu wlicza się tylko koszty zmienne, natomiast koszty stałe w całości zmniejszają wynik danego okresu. Eliminuje się w ten sposób rozliczanie kosztów stałych, czyli pośrednich na jednostki kalkulacyjne. Rachunek kosztów pełnych jest mało przydamy dla potrzeb podejmowania decyzji, gdyż zniekształca koszt jednostkowy, zwłaszcza, przy niepełnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych jednostki. Ma on jednak znaczenie dla ustalania wyniku działalności oraz potrzeb sporządzania sprawozdawczości finansowej, a także dla analizy rentowności różnych rodzajów produktów oraz długookresowego planowania.
114.Czemu służy rachunek kosztów zmiennych ?
Rachunek kosztów zmiennych odgrywa istotną rolę dla decyzji krótkookresowych w zakresie wielkości produkcji i sprzedaży oraz poziomu cen. W rachunku kosztów zmiennych do kosztu wytworzenia produktu wlicza się tylko koszty zmienne, natomiast koszty stałe w całości zmniejszają wynik danego okresu. Rachunek kosztów zmiennych eliminuje w ten sposób rozliczanie kosztów stałych, czyli pośrednich, na jednostki kalkulacyjne.