GRUNTY BUDOWLANE
Grunt budowlany (w skrócie „grunt”) - część skorupy ziemskiej:
współpracująca z obiektem budowlanym,
stanowiąca jego element,
służąca jako tworzywo do wykonania z niego budowli ziemnych.
Grunt składa się z trzech faz:
stałej - tzw. szkieletu gruntowego - oddzielnych ziaren i cząstek, tworzących porowaty układ,
ciekłej - wody wypełniającej pory:
całkowicie - w strefie poniżej poziomu wód gruntowych (w tzw. strefie saturacji)
częściowo - woda zawieszona lub wilgotność występująca powyżej poziomu wód gruntowych (w tzw. strefie aeracji),
gazowej - powietrza wypełniającego pory w strefie aeracji.
Grunt naturalny - grunt, którego szkielet powstał w wyniku procesów geologicznych - np. wietrzenia, erozji i sedymentacji w wyniku procesów eolicznych (działanie wiatru) i fluwialnych (działanie płynącej wody).
Rozróżniamy trzy rodzaje gruntów naturalnych:
skaliste - zbudowane z litych lub spękanych bloków o minimalnych wymiarach > niż 10 cm,
nieskaliste mineralne - zawartość części organicznych (roślinnych i zwierzęcych) < niż 2 %
nieskaliste organiczne - zawartość części organicznych > niż 2 %
Grunt antropogeniczny - grunt nasypowy powstały z produktów gospodarczej i przemysłowej działalności człowieka (np. odpadów komunalnych, gruzu budowlanego, pyłów dymnicowych, odpadów poflotacyjnych, odpadów z przerobu surowców mineralnych itp.) występujący w wysypiskach, zwałowiskach (hałdach), osadnikach oraz niektórych budowlach ziemnych.
Szkielet gruntowy składa się ziaren i cząstek różnego kształtu i wielkości, które charakteryzuje tzw. średnica zastępcza:
ziarna mają średnicę zastępczą d > 0,05 mm
cząstki mają średnicę zastępczą d ≤ 0,05 mm
Ziarna i cząstki gruntu dzielimy według wielkości na grupy zwane frakcjami.
Nazwa frakcji |
Symbol |
Zakres średnic zastępczych d (mm) |
Kamienista |
fk |
d > 40 |
Żwirowa |
fż |
40 ≥ d > 2 |
Piaskowa |
fp |
2 ≥ d > 0,05 |
Pyłowa |
fπ |
0,05 ≥ d > 0,002 |
Iłowa |
fi |
0,002 ≥ d |
Do oznaczenia uziarnienia gruntu stosuje się metody:
sitową - stosowaną dla gruntów piaszczystych i żwirowych,
areometryczną, dla gruntów zawierających dużą ilość cząstek mniejszych o d < 0,07 mm.
W metodzie sitowej średnicą zastępczą ziarna jest średnica oczka sita przez które przechodzi dana cząstka. Metoda ta polega na:
przesiewaniu próbki gruntu przez zestaw sit o różnych wymiarach oczek,
oznaczeniu ciężaru cząstek zatrzymanych na poszczególnych sitach,
określeniu ich procentowego udziału w wadze całej próbki,
sporządzeniu krzywej uziarnienia gruntu
Z krzywej przesiewu można określić:
średnicę przeciętną (miarodajną) d50 - średnica charakterystyczna, która wraz z ziarnami większymi stanowi wagowo 50 % próbki;
zawartość poszczególnych frakcji;
wskaźnik uziarnienia
.
Gdy u ≤ 5 grunt jest równomiernie uziarniony.
Średnice d60 i d10 są ziarnami, które wraz z większymi stanowią odpowiednio 60% i 10% wagi próbki.
Klasyfikacja gruntów
Rodzaj gruntu określa się na podstawie procentowej zawartości poszczególnych frakcji oraz dodatkowych kryteriów:
wielkości średnic charakterystycznych d50 (d90)
wskaźnika plastyczności gruntu Ip
Wskaźnik plastyczności Ip pokazuje, jaką ilość wody (w procentach) wchłania grunt przy przejściu ze stanu półzwartego w płynny.
Na podstawie tego wskaźnika grunty dzielimy na:
niespoiste (sypkie) - gdy Ip ≤ 1 %
spoiste - gdy Ip > 1 %
Przy ustalaniu rodzaj gruntu wykorzystuje się:
zestawienia tabelaryczne
wykres w postaci tzw. trójkąta Fereta
Trójkąt Fereta pozwala na określenie rodzaju gruntu, w którym frakcja żwirowa stanowi fż < 10 %.
Cechy fizyczne gruntów
Zależności objętościowe i wagowe poszczególnych faz gruntu
Objętość (cm3) Masa (g)
Vp powietrze
Vporów
Vw woda Mw
V M
Vs szkielet gruntowy Ms
Gęstość objętościowa (g/cm3)
Gęstość właściwa (g/cm3)
Wilgotność gruntu (%)
Gęstość objętościowa szkieletu gruntowego (g/cm3)
lub po wprowadzeniu odpowiednich zależności
Porowatość gruntu (-)
lub po wprowadzeniu odpowiednich zależności
Wskaźnik porowatości (-)
lub po wprowadzeniu odpowiednich zależności
Stopień zagęszczenia gruntów piaszczystych ID (-) - jest to stosunek zagęszczenia istniejącego w naturze do największego możliwego zagęszczenia danego gruntu.
a) b) c)
Vporów
Vs Vmax V Vmin
objętość próbki piasku najbardziej luźnego
objętość próbki piasku w naturze
objętość próbki piasku najbardziej zagęszczonego
lub
Zależnie od stopnia zagęszczenia grunty sypkie mogą być w stanie:
Id ≤ 0,33 - luźnym
0,33 < Id ≤ 0,67 - średnio zagęszczonym
0,67 < Id ≤ 1,0 - zagęszczonym
Stopień plastyczności gruntów spoistych IL (-):
gdzie:
w - wilgotność naturalna (%)
wp - wilgotność na granicy plastyczności (%)
wL - wilgotność na granicy płynności (%)
W zależności od stopnia plastyczności grunty spoiste mogą być w stanie:
IL < 0 - zwartym lub półzwartym
0 < IL ≤ 0,25 - twardoplastycznym
0,25 < Id ≤ 0,50 - plastycznym
0,50 < Id ≤ 1,0 - miękkoplastycznym
IL > 1,0 - płynnym
Współczynnik filtracji k (cm/s, m/dobę) - jest miarą wodoprzepuszczalności gruntu:
gdzie:
V - prędkość filtracji (przepływu wody w gruncie) (cm/s, m/dobę),
k - współczynnik filtracji (cm/s, m/dobę)
J - spadek hydrauliczny (-)
poziom wody
gruntowej
Δh
L
Wartość wsp. filtracji k określa się na podstawie:
badań terenowych lub laboratoryjnych,
wzorów empirycznych,
orientacyjne wartości - z tabel.
Przykładowe wzory empiryczne:
(d50 w mm, k w cm/s)
(cm/s)
dla średnicy charakterystycznej d10 = 0,1 ÷ 3,0 mm i gruntów równomiernie uziarnionych:
C1 = 1,39 dla u = 1
C1 = 0,925 dla u = 1 ÷ 4
C1 = 0,463 dla u = 4 ÷ 5
(d10 w mm, k w m/dobę)
n - porowatość gruntu (%)
Orientacyjne wartości współczynników filtracji k
Rodzaj gruntu |
k (cm/s) |
Żwir |
10 - 10 -1 |
Piasek gruby i średni |
10 -1 - 10 -2 |
Piasek drobny |
10 -2 - 10 -3 |
Piasek pylasty |
10 -3 - 10 -4 |
Pył |
10 -4 - 10 -6 |
Glina |
10 -6 - 10 -8 |
Glina zwięzła |
10 -7 - 10 -9 |
Ił |
10 -9 - 10 -10 |
Torf słabo rozłożony |
5·10 -3 - 10 -4 |
Torf średnio rozłożony |
5·10 -4 - 10 -5 |
Torf silnie rozłożony |
2·10 -4 - 10 -6 |
Wytrzymałość gruntów
Obciążenie od konstrukcji
Qk Ciężar gruntu
Ciężar fundamentu
Q1 Q2
hD
Grunt 1
Osiadanie s Qf
Poziom fundamentu B hi
po osiadaniu
Grunt 2
Wytrzymałość gruntów charakteryzuje:
moduł ściśliwości Mo (kPa) - wyraża podatność gruntu na osiadanie pod wpływem obciążenia:
gdzie: s - osiadanie budowli, (cm),
sdop = 5 ÷ 15 cm - osiadanie dopuszczalne zależne od rodzaju konstrukcji,
hi - grubość warstwy gruntu (cm),
σ - naprężenie (kPa) w gruncie na poziomie posadowienia:
Q - Nacisk pionowy fundamentu (kN):
Q = Qk + Qf + Q1 + Q2
A = B L - powierzchnia fundamentu (m2),
B - szerokość, L - długość fundamentu.
Naprężenie styczne τ - powstające na płaszczyźnie poślizgu:
Płaszczyzna poślizgu
σ
τ
Naprężenie styczne τ (kPa):
gdzie:
σ - składowa normalna naprężenia, (kPa) - prostopadła do płaszczyzny poślizgu,
tgφ - tangens kąta tarcia wewnętrznego gruntu, (-),
c - spójność gruntu (kohezja), (kPa) - charakteryzuje siłę wzajemnego przyciągania się cząstek gruntu.
Kąt tarcia wewnętrznego dla gruntów nie-
spoistych jest równy kątowi stoku natura-
lnego φn - kąt pod jakim utrzymuje się φ = φn
skarpa luźno usypanej pryzmy gruntu.
τ (kPa)
grunt spoisty
φ
grunt niespoisty
c φ
σ (kPa)
Wartości φ i c zależą od:
rodzaju gruntu - (spoisty, niespoisty),
pochodzenia geologicznego - dotyczy gruntów spoistych (np. gliny morenowe, iły trzeciorzędowe),
stopnia zagęszczenia gruntu niespoistego ID,
stopnia plastyczności gruntu spoistego IL,
Warunki graniczne na poziomie posadowienia - takie warunki przy których nie nastąpi wyparcie gruntu spod fundamentu - brak poślizgu fundamentu:
gdzie:
σ - naprężenie (kPa) w poziomie posadowienia od sił działających na fundament
i ciężaru fundamentu
Q - Nacisk pionowy fundamentu (kN), Q = Qk + Qf + Q1 + Q2
A = B · L - powierzchnia fundamentu (m2), B - szerokość, L - długość fundamentu.
qf - obciążenie graniczne gruntu pod fundamentem, (kPa),
F = 2÷3 - współczynnik pewności (bezpieczeństwa).
Obciążenie graniczne qf (kPa) dla gruntu jednorodnego pod fundamentem obliczamy ze wzoru:
gdzie:
c - spójność gruntu, (kPa),
Nc, Nq, Nγ - współczynniki wytrzymałości gruntu zależne od kąta tarcia wewnętrznego φ
- ciężar objętościowy gruntu (kN/m3), ρ - gęstość objętościowa (t/m3), g = 9,81 m/s2,
a1, a2 - współczynniki zależne od wymiarów fundamentu:
B - szerokość, L - długość fundamentu