General Léon Degrelle.

Panie i Panowie:

Zostalem poproszony, by opowiedziec Panstwu o wielkiej niewiadomej drugiej wojny swiatowej: Waffen SS. Jest to poniekad zadziwiajace, ze organizacja, która byla jednoczesnie organizacja polityczna i militarna i która podczas drugiej wojny swiatowej zrzeszala ponad milion walczacych ochotników, jest nadal oficjalnie ignorowana.

Dlaczego?

Jak to jest, ze oficjalne stanowisko w tej sprawie nadal praktycznie ignoruje te nadzwyczajna armie ochotników? Armie, która znalazla sie w samym centrum wiru tej gigantycznej walki, oddziaływującej na caly swiat. Odpowiedz moze tkwic w fakcie, iz najbardziej uderzajaca cecha Waffen SS bylo to, ze skladala sie ona z ochotników z okolo trzydziestu róznych krajów.

Jaka sprawa zebrala tych ludzi i dlaczego ryzykowali dla niej wlasnym zyciem?

Czy byl to moze fenomen Niemiec?

Na poczatku z pewnoscia tak. W pierwszym etapie swego istnienia Waffen SS osiagnelo liczbe 200 czlonków. Liczba ta rosla stopniowo, az do roku 1940 kiedy to przeszla w druga faze: germanskiego Waffen SS. Do Niemców z Niemiec dolaczyli wtedy północno - zachodni Europejczycy i potomkowie Niemców z calej Europy. Pózniej, w 1941 roku, podczas wielkiego starcia ze Zwiazkiem Sowieckim juz europejskie Waffen SS roslo w sile. Mlodzi chlopcy z najodleglejszych krajów walczyli wspólnie na Froncie Rosyjskim.

Przez wiele lat, jeszcze przed wojna, nikt nic nie wiedzial o Waffen SS. Sami Niemcy potrzebowali troche czasu by zauwazyc i docenic wyjatkowosc Waffen SS. Hitler doszedl do stanowiska kanclerza demokratycznie, wygrywajac wybory. Prowadzil kampanie wyborcze tak, jak inni politycy. Organizowal spotkania, reklamowal sie na plakatach, jego postulaty zachwycily rzesze sluchaczy. Coraz wiecej ludzi spogladalo przychylnie nato co Hitler mial do powiedzenia i coraz wiecej z nich glosowalo na czlonków jego partii do Reichstagu. Hitler nie doszedl do wladzy sila, lecz zostal wybrany przez ludzi i prawomocnie zaprzysiezony kanclerzem przez prezydenta Niemiec, generala von Hindenburga. Jego rzad byl demokratyczny i dzialal zgodnie z prawem. Nalezy równiez zauwazyc, ze tylko dwóch jego zwolenników zostalo wybranych w sklad nowego gabinetu.

Hitler, zawsze zwyciezal starajac sie zwiekszyc liczbe ludzi jaka na niego glosowala. Czasami, gdy zdarzyla sie sytuacja, ze wygrywal wybory z 90 procentowym poparciem, nikt nie stawial w watpliwosc faktu, ze to Hitler i tylko Hitler zasluzyl sobie sam na kazdy oddany na niego glos. Podczas swych kampanii Hitler zmierzyl sie z poteznymi wrogami: wladza juz rzadzaca, która bez zadnych, nawet najmniejszych skrupulów manipulowala aktem wyborczym. Rzadem Weimarskim i jego swietnie finansowanym lewym skrzydlem, partiami liberalnymi oraz wysoce zorganizowanym, szesciomilionowym blokiem partii komunistycznej. Tylko nieustraszone i bezpardonowe zmagania aby naklonic ludzi by glosowali na niego, pozwolily uzyskac Hitlerowi demokratyczna wiekszosc.

W tamtych czasach Waffen SS nie było nawet czynnikiem wspierającym. Było oczywiście SA z jakimiś trzema milionami członków. Byli oni zwykłymi członkami NSDAP, ale na pewno nie armia. Ich głównym zadaniem była ochrona kandydatów partii przed przemocą komunistów. A ta przemoc była w istocie zabójcza: 500 narodowych socjalistów zostało zamordowanych przez komunistów. Tysiące zostało ciężko i boleśnie pobitych. SA było ochotnicza, nie rządowa organizacja i jak tylko Hitler doszedł do władzy nie mógł już korzystać z jej pomocy. Musiał działać wewnątrz systemu, któremu został wybrany by służyć., Doszedł do władzy w bardzo niedogodnym momencie. Musiał rywalizować z głęboko zakorzeniona biurokracja stworzona przez stary reżim. Tak naprawdę, gdy w 1939 roku rozpoczęła się wojna, ?0 procent niemieckich biurokratów została zaprzysiężona przez stary reżim i nie należała do partii Hitlera. Hitler nie mógł również liczyć na wsparcie hierarchów Kościoła. Co więcej, zarówno wielki kapitał, jak i partia komunistyczna były wrogo nastawione do jego programu. Jakby tego było mało, w kraju panowało wielkie ubóstwo i sześc. milionów robotników było bezrobotnych. Żaden kraj w Europie nie znalazł się w podobnej sytuacji, gdy tak duża liczba ludzi była bez pracy.

Mamy wiec człowieka w pewnym sensie odizolowanego. Żaden z trzech milionów członków SA nie jest w rządzie. Głosują i pomagają wygrać wybory, ale nie mogą zastąpić biurokracji na rządowych stanowiskach. SA nie było również w stanie wywrzeć jakiegokolwiek nacisku na Armie, ponieważ wysoko postawieni przedsiębiorcy i bogacze, przestraszeni konkurencją, byli przeciwnikami SA. Ta wrogość osiągnęła taki poziom, ze Hitler został postawiony przed bolesnym dylematem. Co zrobić z milionami ludzi, którzy pomogli mu dojść do władzy? Nie mógł ich przecież zostawić. Armia była wysoce zorganizowana struktura władzy. Pomimo, iż liczyła jedynie 100 000 ludzi jak nakazywał Traktat Wersalski, wywierała ogromny wpływ na funkcjonowanie państwa. Prezydentem Niemiec był Marszałek Polny von Hindenburg. Armia była uprzywilejowana kasta. Prawie wszyscy oficerowie należeli do wyższej klasy społecznej.

Było niemożliwym, by Hitler przejął piecze nad Armią atakiem frontalnym. Został on wybrany demokratycznie i nie mógł zrobić tego, co zrobił Stalin: postawić wszystkich wojskowych przed plutonem egzekucyjnym i zabić 30 000 wysokich stopniem oficerów. Taki był bowiem sposób Stalina, by zrobić miejsce swoim własnym zaufanym komisarzom. Podobne drastyczne metody nie mogły zaistnieć w Niemczech i trzeba dodatkowo przypomnieć, ze w odróżnieniu od Stalina, Hitler był osaczony przez międzynarodowych wrogów. Jego zwycięstwo wywołało międzynarodowy szal. Przemawiał i dotarł do wyborców bez pośrednictwa partii rządzących. Jego platforma polityczna opowiadała się za czystością rasową w Niemczech jak i za powrotem,, władzy dla ludu. Te idee tak wzburzyły światowym żydostwem, ze w 1933 roku oficjalnie zadeklarowało ono wojnę przeciwko Niemcom.

W przeciwieństwie do tego co jest powszechnie sadzone, Hitler nie miał pełnej władzy, był całkiem sam. Jak ten człowiek przetrwał te wczesne lata, przerasta wszelkie zrozumienie. Tylko fakt, ze był wyjątkowym geniuszem tłumaczy to, iż przetrwał wbrew wszystkiemu. Za granicą jak i wewnątrz państwa Hitler musiał udawać i ustępować by tylko pokazać swoja dobra wole. Ale pomimo wszystkich swoich starań, był stopniowo odsuwany w cień. Waśnie pomiędzy SA i Armią zbliżały się do punktu kulminacyjnego, gdy jego stary przyjaciel, Ernst Röhm, szef SA chciał pójść za przykładem Stalina i fizycznie wyeliminować cały kwiat Armii. Jednakże, skończyło się to śmiercią Röhma (samobójstwo lub morderstwo) oraz wielu z jego zwolenników. Armia natomiast, pragnęła przywrócić poprzedni stan rzeczy i utrzymać swoją silną pozycję w państwie, spychając SA na drugi plan.

W tym czasie jedynych członków SS w Niemczech można było znaleźć w osobistej straży kanclerza Hitlera: 180 ludzi razem- wziętych. Byli to młodzi mężczyźni z wyjątkowymi cechami, lecz nie mający żadnego wpływu na politykę. Do ich obowiązków należała ochrona kanclerza i jego siedziby oraz funkcja reprezentacyjna przed wizytującymi dygnitarzami. To z tej miniaturowej, liczącej 180 członków grupy, kilka lat później urośnie milionowa armia żołnierzy. Armia o bezprecedensowym męstwie, rozpościerająca swa nazwę nad całą Europą. Po tym, jak Hitler został zmuszony do uznania wyższości Armii, zrozumiał, ze cala wysoko postawiona śmietanka rządząca nigdy nie poprze jego rewolucyjnych programów socjalnych. Była to armia arystokratów.
Hitler był „ człowiekiem ludu—, człowiekiem który uporał się z bezrobociem - wyczyn nie pobity aż po dzisiejsze czasy. W ciągu dwóch lat dał pracę sześciu milionom Niemców i pozbył się rozprzestrzeniającego się ubóstwa. Po pięciu latach niemiecki robotnik podwoił swój dochód. Zostały zbudowane setki tysięcy pięknych domów dla robotników, a koszty ich wzniesienia były minimalne. Każdy z domków miął ogród by móc sadzić w nim kwiaty i warzywa. Wszystkie fabryki posiadały boiska sportowe, baseny oraz atrakcyjne i schludne warsztaty pracy. Po raz pierwszy w historii wprowadzono odpłatne wakacje. Komuniści i kapitaliści nigdy przedtem nie oferowali odpłatnych wakacji - był to pomyśl Hitlera. To on zorganizował sławne programy- siła przez zabawę, które oznaczały, że robotnicy mogli po przystępnych cenach, zwiedzić każdą część świata pływając statkami pasażerskimi.

Wszystkie te socjalne przywileje nie podobały się grupie rządzącej. Wielcy magnaci przemysłu i międzynarodowi bankierzy byli zmartwieni. Ale Hitler nie miał zamiaru ustępować. Kapitał może przynosić korzyści, lecz tylko, gdy ludzie są opłacani przyzwoicie i maja możliwość życia i pracy z godnością. Ludzie, nie pieniądze, są na pierwszym miejscu. To tylko jedna z reform Hitlera. Zainicjował on bowiem wiele innych. Dosłownie odbudował Niemcy. W ciągu kilku lat zostało zbudowane ponad piec tysięcy mil autostrad. Wyprodukowano nawet Volkswagena, by każdego robotnika było stać na samochód. Każdy z nich mógł go mieć za odpłatnością pięciu marek tygodniowo. Było to posuniecie bezprecedensowe w całej Europie. Dzięki autostradom robotnicy mogli, po raz pierwszy w historii, zwiedzić każdą część Niemiec kiedy im się tylko podobało. Te same programy wdrożono rolnikom i przedstawicielom klasy średniej. Hitler zdawał sobie sprawę, że jeśli chce by jego reformy społeczne mogły się rozwijać bez niebezpieczeństwa sabotażu, będzie potrzebował silnej formacji militarnej, formacji która będzie wywoływała szacunek i respekt.

Hitler nie podejmował konfrontacji z Armią, lecz skrzętnie i mądrze rozpoczął budowę SS. Potrzebował jej desperacko, gdyż ponad wszystkim był politykiem; dla niego wojna była wyjściem ostatecznym. Jego celem było przekonanie ludzi do siebie i pozyskanie ich lojalności, szczególnie młodego pokolenia. Wiedział, ze czołówka najważniejszych przedsiębiorców, biorąca stronę grupy rządzącej w kraju, będzie starała się mu przeszkodzić przy każdej nadarzającej się okazji. Miał racje. Poprzez wysokich rangą oficerów, rządzący uknuli spisek mający na celu obalenie demokratycznie wybranego rządu Hitlera. Odkryty w sama porę, pozostał znany jako Spisek Monachijski. Miało to miejsce w 1938 roku. 20 lipca 1944 roku, Hitler prawie stracił życie, kiedy to grupa oficerów - arystokratów podłożyła bombę zegarową pod jego biurkiem.

Nie chcąc alarmować Armii, Hitler zwiększył SS do siły odpowiedzialnej za prawo i porządek.

Istniała oczywiście niemiecka policja, lecz Hitler nie był pewny jej lojalności.

Stupięćdziesięciotysięczne siły policji zostały wyznaczone przez reżim weimarski. Hitler potrzebował SS nie tylko do wykrywania spisków, lecz przede wszystkim do ochrony swoich reform. Podczas, gdy jego jednostka wyjściowa Leibstandarte w liczbie 180 ludzi wciąż rosła, powstały nowe pulki takie jak Deutschland i Germania. Wysoko postawieni członkowie Armii robili wszystko by zapobiec rekrutacji do SS. Jednak Hitler ominął przeszkody, wyznaczając do jej przeprowadzenia, ministra spraw wewnętrznych a nie ministra wojny.

Armia przeciwdziałała, zniechęcając do rekrutacji mężczyzn pomiędzy osiemnastym a czterdziestym piątym rokiem życia. Na podstawie obowiązku o obronie narodowej szeregowi musieli służyć cztery lata, podoficerowie dwanaście lat, a oficerowie dwadzieścia piec lat. Uważano, że takie rozkazy i rozporządzenia wstrzymają rekrutacje SS jeszcze w jego zalążkach. Stało się dokładnie na odwrót. Pomimo długiej służby tysiące ludzi śpieszyło by się zaciągnąć i przyjęto więcej niz. zakładano. Młodzi czuli i wierzyli, ze SS było jedyna formacja wojskowa, która odzwierciedlała ich własne ideały. Nowe jednostki SS składające się z młodych chłopców zachwyciły i urzekły wyobraźnię społeczeństwa. Ubrane w wytworne, czarne uniformy SS przyciągało coraz więcej młodzieży. Zabrało to prawie dwa lata, począwszy od roku 1933 do 1935 oraz nieprzerwana walkę słów i sporów z Armią, by rozbudować siłę równą ośmiu tysiącom żołnierzy SS.

W tym czasie nazwa Waffen SS jeszcze nie istniała. Dopiero w 1940 roku, po zakończeniu kampanii we Francji, SS uzyskało oficjalnie nazwę Waffen SS. Pięć lat wcześniej byli nazywani jedynie SS. Lecz nawet ośmiotysięczne siły nie miały tak wielkiego oddziaływania na osiemdziesięciomilionowy naród. Hitler musiał więc znaleźć kolejny sposób, by jeszcze raz przechytrzyć Armie. Stworzył korpus ochronny Totenkopf. Byli to tak na prawdę członkowie SS w przebraniu, ale ich oficjalna funkcja była ochrona obozów koncentracyjnych.

Czym były obozy koncentracyjne?

Były to po prostu obozy pracy, w których umieszczano krnąbrnych komunistów. Traktowano ich dobrze, gdyż uważano, ze prędzej czy później zwrócą się w stronę patriotyzmu. Istniały dwa obozy koncentracyjne z trzema tysiącami osób. Trzy tysiące z sześciomilionowej rzeszy pełnoprawnych członków, legitymujących się przynależnością do partii komunistycznej. To oznacza jedna osobę na każde dwa tysiące. Zaraz po rozpoczęciu wojny liczba ta wynosiła mniej niz. dziesięć tysięcy uwięzionych. Tak wiec przebiegły chwyt jakim było stworzenie Totenkopf pozwoliło na utworzenie kolejnych czterech pułków. W odpowiednim momencie dołączą one do reszty SS. Totenkopf utrzymywało cały czas bardzo niski stan dzięki starannie dopracowanemu systemowi rekrutacji rezerw, by zachować niezauważoną swoja prawdziwa sile.

Na początku wojny Totenkopf liczyło około czterdziestu tysięcy ludzi. Będą oni rozesłani do 163 różnych jednostek. W międzyczasie, wyjściowy pułk Leibstandarte osiągnął stan 2 800 ludzi, co pozwoliło na utworzenie czwartego pułku w Wiedniu, w tym samym czasie jak zakończył się Anschluss. Młodzi adepci SS byli szkoleni jak żadna inna armia na świecie. Kładziono ogromny nacisk na wiedze wojskowa i akademicka, ale to trening fizyczny był najbardziej rygorystyczny. Ćwiczyli rozmaite rodzaje sportów i to ze wspaniałymi rezultatami. Każdy z jego członków uzyskałby na Olimpiadzie medalowe miejsca. Ta nadzwyczajna wytrzymałość fizyczna członków SS na Froncie Rosyjskim, która tak zachwyciła i zadziwiła świat, była właśnie wynikiem intensywnego treningu. Istniał również trening ideologiczny. Mówiono i uczono ich dlaczego walczą, jakie Niemcy są wskrzeszane na ich oczach. Pokazywano im jak Niemcy byłyby moralnie zjednaczane poprzez odzyskanie utraconych ziem. Zdali sobie sprawę z pokrewieństwa ze wszystkimi innymi Niemcami żyjącymi poza granicami kraju, w Polsce, Rosji, Sudetenland i pozostałych zakątkach Europy. Uczono ich, ze wszyscy Niemcy reprezentują jedność etniczną. Młodzi SS-mani byli uczeni w dwóch akademiach wojskowych, jednej w Bad Toelz, drugiej w Braunschwieg. Te akademie były zupełnie inne od ponurych koszar znanych z przeszłości. Łącząc estetykę z najnowszą technologią zostały one umieszczone pośrodku setek hektarów wspaniałego i pięknego kraju.

Hitler był przeciwny wszelkiej wojnie, szczególnie w Europie Zachodniej. Nawet nie wyobrażał sobie, że SS mogłoby brać udział w podobnym przedsięwzięciu. Ponad wszystkim SS pozostawało siłą polityczną: Hitler uważał kraje zachodnie za odrębne kultury, które można by zrzeszyć w federację ale na pewno nie podbić. Czuł, że konflikt z Zachodem byłby wojną domową nie do wygrania. Koncepcja Europy prezentowana przez Hitlera wybiegała dużo naprzód przed koncepcjami jego sąsiadów. Mentalność ludzi okresu lat 1914 - 1918, kiedy to małe kraje walczyły przeciwko innym małym krajom o kawałki terenu, nadal dominowała w Europie roku 1939. Nie było tak w przypadku Związku Sowieckiego, gdzie internacjonalizm zastąpił nacjonalizm. Komuniści nigdy nie mieli na celu służenia interesom i korzyści Rosji. Komunizm nie ogranicza się do zdobywania skrawków ziemi, lecz dąży do totalnej dominacji na świecie.

Jest to dramatycznie nowy czynnik. Ta polityka podboju świata jest prowadzona nawet dzisiaj, czy to w Wietnamie, Afganistanie, Afryce czy Polsce. W tamtym czasie było to całkowicie nowe pojecie. Hitler, jako jedyny spośród wszystkich przywódców na świecie, postrzegał te idee jako widmo zagłady dla wszystkich narodów. Żywo pamiętał jakich spustoszeń komuniści dokonali w Niemczech pod koniec pierwszej wojny światowej. W Berlinie i Bawarii komuniści kierowani rozkazami napływającymi z zagranicy zorganizowali państwo w państwie i prawie przejęli władzę. Dla Hitlera wszystko wskazywało na Wschód. Zagrożeniem był komunizm. Abstrahując od faktu, iż Hitler nie przejawiał zainteresowania w podbiciu Europy Zachodniej, należy stwierdzić, że wiedział on doskonale o tym, iż nie był w stanie prowadzić wojny na dwóch frontach. Właśnie wtedy, zamiast pozwolić Hitlerowi walczyć z komunizmem, Alianci podjęli brzemienną w skutkach decyzje by go zaatakować. Tak zwane zachodnie demokracje zrzeszyły się ze Związkiem Sowieckim mając wspólny cel okrążenia i zniszczenia demokratycznego rządu Niemiec.

Traktat Wersalski już wcześniej ograniczył Niemcy ze wszystkich stron. Chciano je utrzymać w stanie ciągłego ekonomicznego upadku i militarnej bezsilności. Alianci ratyfikowali nić identycznych traktatów z Belgią, Czechosłowacją, Jugosławią, Polską i Rumunią, by naciskać na Niemcy ze wszystkich stron. Latem 1939 roku rządy Wielkiej Brytanii i Francji prowadziły tajne negocjacje na temat wojskowego sojuszu ze Związkiem Sowieckim. Rozmowy były prowadzone w Moskwie i w ich rezultacie Marszałek Żukow podpisał protokół z tego spotkania. Mam ten protokół w swoim posiadaniu. Jest on porażający. Można w nim przeczytać raport gwarantujący, iż Wielka Brytania i Francja będą brały czynny udział w walce wraz z Sowietami przeciwko Niemcom. W ramach tego porozumienia Związek Sowiecki miał dostarczyć angielsko - francuskim siłom natychmiastowe wsparcie w postaci 5 500 sowieckich samolotów wojskowych plus wsparcie całych sowieckich sił powietrznych. Dostarczono by również czołgi w liczbie od 9 000 do 10 000. W zamian, Związek Sowiecki żądał państw bałtyckich i wolnego dostępu do Polski. Plan zakładał również szybki połączony atak.

Niemcy, w tej fazie, były nadal uzbrojone w minimalnym stopniu. Francuscy negocjatorzy zdali sobie sprawę, ze 10 000 sowieckich czołgów wkrótce zniszczyłoby 2 000 czołgów niemieckich, lecz nie wiedzieli oni tego, iż Rosjanie nie będą skorzy do zatrzymania swego marszu na granicy Francji. Analogicznie, brytyjski rząd był gotowy pozwolić Sowietom przejąć Europę. Stojąc twarzą w twarz z groźbą całkowitego oskrzydlenia, Hitler zdecydował się ponownie zawrzeć swój własny pokój z jedna lub druga strona sowiecko - brytyjskiego układu. Zwrócił się więc do brytyjskiego i francuskiego rządu z prośbą o formalne rozmowy pokojowe. Jednak jego poszukiwanie drogi pokojowej zostało zalane potokiem obelg i oskarżeń. Międzynarodowa prasa prowadziła zmasowany atak nienawiści wobec Hitlera, bezprecedensowy w całej historii. Trudno sobie dzisiaj wyobrazić jak owe gazety oczerniały osobę Führera. Gdy Hitler wykonywał takie same próby zawarcia pokoju z Moskwa, zdziwił się odkrywszy, że Sowieci z chęcią podpisaliby traktat pokojowy z Niemcami. Tak naprawdę, Stalin nie podpisał traktatu dla pokoju. Podpisał go, by Europa uległa zniszczeniu w podstępnej wojnie bez reguł, podczas gdy on zyskałby czas na rozbudowanie swojej siły militarnej.

Prawdziwe zamiary Stalina są zawarte w protokole sowieckiego Naczelnego Dowództwa, będącym także w moim posiadaniu. Ujawnia on tam swój zamiar rozpoczęcia działań wojennych w momencie, gdy Hitler i zachodnie mocarstwa doprowadziłyby do wzajemnego zniszczenia. Stalin czerpał wiele korzyści stojąc na uboczu i pozwalając walczyć innym. Czytałem jego plany militarne i wiem jak zostały osiągnięte. Do roku 1941, 9 000 czołgów Stalina wzrosło do 17 999, a w następnym roku liczba ta osiągnie 32 000, dziesięć razy więcej niż Niemcy. Siły powietrzne również będą się równać dziesięć do jednego na korzyść Stalina. Tego samego tygodnia, w którym Stalin podpisał traktat pokojowy z Hitlerem, dal rozkaz by wybudować 96 lotnisk na zachodniej granicy Rosji, 180 zaplanowano na kolejny rok. Jego taktyka była niezmienna: Im dłużej zachodnie mocarstwa będą walczyły, tym słabsze będą w przyszłości. Im dłużej czekam, tym silniejszym się staję. Takie przerażające okoliczności towarzyszyły wybuchowi drugiej wojny światowej. Wojny, która została zaserwowana Sowietom na srebrnym półmisku.

Hitler swiadomy przygotowan Stalina wiedzial, ie bedzie musial stawic czolo komunizmowi szybciej niz sie tego spodziewal. Aby z nim walczyc potrzebowal calkowicie lojalnych ludzi, ludzi którzy walczyliby za ideologie przeciwko innej ideologii. W mysl swiatopogladu Hitlera nalezy przeciwstawiac sie ideologii wojny klas na rzecz ideologii wspólpracy klasowej. Hitler zaobserwowal, iz marksistowska wojna klas nie przyniosla Rosjanom dostatku. Robotnicy byli nedznie ubrani, tak jak z reszta i teraz, posiadali nieludzkie warunki mieszkaniowe i byli niedozywieni. Wszelkie dobra produkowane sa w niewystarczajacych ilosciach i az po dzien dzisiejszy, baza mieszkaniowa w Moskwie jest tak samo koszmarna jak przed wojna. Kleska wojny klasowej uswiadomila Hitlerowi, iz jedyna sprawiedliwa alternatywa jest wspólpraca klasowa. Aby sprawic by to dzialalo, Hitler stwierdzil, ze jedna klasa nie moze wyslugiwac sie druga. Potwierdzono dowodami, ze zaraz po rewolucji przemyslowej nowo powstale bogate klasy naduzywaly swoich przywilejów i to miedzy innymi z tego powodu narodowi socjalisci byli socjalistami.

Narodowy Socjalizm byl naprawde popularnym ruchem. Znaczna wiekszosc narodowych socjalistów byla robotnikami. Siedemdziesiat procent „ młodzieiy Hitlera— bylo dziecmi robotników. Hitler wygral wybory, poniewaz ogromna masa robotników stala za nim murem. Duzo ludzi zastanawia sie, dlaczego szesc milionów komunistów, którzy glosowali przeciwko Hitlerowi, obrócilo sie plecami do komunizmu po rym jak Hitler zostal wybrany w 1933 roku. Jest tylko jeden powód: zobaczyli i doswiadczyli korzysci plynacych ze wspólpracy klasowej. Niektórzy mówia, ze zostali oni zmuszeni do zmiany pogladów; nie jest to prawda. Jak inni lojalni Niemcy, ludzie ci walczyli z poswieceniem na Froncie Rosyjskim. Robotnicy nigdy nie opuscili Hitlera, ale uprzywilejowane klasy tak. Hitler przedstawil swoja formule wspólpracy klasowej jako odpowiedzi na komunizm tymi slowami: Kooperacja klasowa oznacza, ze kapitalisci nic beda nigdy wiecej traktowac robotników jak nic nic znaczqcc podmioty ekonomiczne. Pieniqdze sq jedynie jedná częścíá naszego ekonomicznego iycía, robotnicy sa czyms wiecej niz maszyny, którym rzuca sie cotygodniowa wypfatę. Prawdziwym skarbem Níemíecsą jego robotnicy. Hitler zastapil zloto praca, tak jak zakladala jego ekonomia. Narodowy Socjalizm byl calkowita odwrotnoscia komunizmu. Coraz wiecej nadzwyczajnych osiagniec mialo miejsce po wyborze Hitlera.

Ciagle slyszymy o Hitlerze i obozach, Hitlerze i Zydach, ale nigdy o jego ogromnej pracy socjalnej. Jesli tak duzo nienawisci zostalo nagromadzone przeciwko Hitlerowi przez miedzynarodowych bankierów i sluzalcza prase, stalo sie to jedynie z powodu jego pracy socjalnej. Jest jasnym, ie tak oryginalny, popularny ruch jakim jest Narodowy Socjalizm bedzie kolidowal z egoistycznymi interesami magnatów finansowych. Hitler wyrazil sie jasno, ze kontrola pieniedzy nie przynosi prawa do chciwego wykorzystywania calego kraju, poniewaz w tym kraju zyja równiez inni ludzie, miliony, i ci ludzie maja prawo zyc z godnoscia. To co glosil i praktykowal Hitler przemówilo do mlodych Niemców. Wlasnie te spoleczna rewolucje, SS czulo sie zobligowane do rozprzestrzeniania w calych Niemczech oraz do jej obrony jesli zaistnialaby taka koniecznosc.

Wojna w Europie Zachodniej w roku 1939 przeciwstawiala sie wszystkim dotychczasowym racjom. Byla to wojna domowa pomiedzy tymi, którzy mieli byc zjednoczeni - gigantyczna glupota. Mlodzi SS-mani byli trenowani by poprowadzic nowa rewolucje narodowych socjalistów. W ciagu pieciu lub dziesieciu lat mieli oni zastapic wszystkich tych, którzy zostali powolani na stanowiska przez poprzedni rezim. Lecz na poczatku wojny nie bylo mozliwym, by ci mlodzi ludzie zostali w domu. Jak inni musieli oni stanac w obronie swego kraju i musieli go bronic jak najlepiej potrafili. Wojna przeksztalcila SS z krajowej sily politycznej w narodowa armie walczaca zagranica, a pózniej w armie wielonarodowa.

Doszlismy juz do poczatku wojny w Polsce z jej daleko idacymi konsekwencjami. Czy mozna jej bylo zapobiec? Stanowczo tak! Nawet po tym jak juz trwala w Polsce. Konflikt gdanski nie byl bez znaczenia. Traktat Wersalski odseparowal niemieckie miasto Gdansk od Niemiec i przekazal je Polsce pomimo prósb jego obywateli. Bylo to tak oburzajace posuniecie, ze zostalo potepione na calym swiecie. Duza czesc Niemiec zostala przecieta przez sam srodek. Aby dojechac z Prus Zachodnich do Prus Wschodnich trzeba bylo podrózowac w szczelnie zapieczetowanym pociagu przez polskie terytorium. Prawie 99 procent mieszkanców Gdanska glosowalo za zwrotem miasta Niemcom. Ich prawo do samorzadnosci bylo stale ignorowane. Jednakze wojna w Polsce rozpoczela sie z powodów innych niz prawo Gdanska do samorzadnosci, czy nawet prawo calej Polski. Polska jeszcze na kilka miesiecy przed atakiem na Czechoslowacje i równoczesnym powrotem do Niemiec dzieki Hitlerowi Sudetenlandu, byla gotowa z nim wspólpracowac. Polska zwrócila sie przeciwko Niemcom tylko dlatego, ie rzad brytyjski zrobil wszystko co w jego mocy, by zatruc niemiecko - polskie zwiazki.

Dlaczego?

Ma to wiele wspólnego z trwalym kompleksem nizszosci jaki brytyjscy wladcy czuli w stosunku do Europy. Kompleks ten, byl manifestowany w obsesyjnym utrzymywaniu slabej Europy poprzez wojny i niesnaski prowokowane przez brytyjskie elity. W tym czasie Imperium Brytyjskie kontrolowalo piecset milionów istnien ludzkich poza Europa, ale w jakis sposób bylo bardziej skupione na swym tradycyjnym hobby: sianiem niezgody w Europie. Ta polityka nie pozwalania na wylonienie sie silnego kraju europejskiego byla brytyjskim modus operandi przez wieki. Obojetnie czy byl to Karol V król Hiszpanii, Ludwik XIV lub Napoleon z Francji, czy Wilhelm II cesarz Niemiec, Wielka Brytania nigdy nie tolerowala unii pomiedzy mocarstwami Europy. Niemcy nigdy nie wtracaly sie w sprawy Brytyjczyków. Jednakze brytyjskie ugrupowania rzadzace zawsze uwaiały za dopuszczalne wtracanie sie w europejskie uklady, szczególnie w sprawy Europy Centralnej i Balkanów. Wkroczenie Hitlera do Pragi bardzo przestraszylo Brytyjczyków. Praga i Czechy byly czescia Niemiec przez wieki i zawsze podlegaly niemieckiej strefie wplywów. Brytyjskie wtracanie sie w tej czesci Europy bylo calkowicie nieuzasadnione. Dla Niemiec rezim praski reprezentowal zabójcze zagrozenie. Beneś, czeski poplecznik Stalina, mial z rozkazu swoich przywódców na Kremlu otworzyc granice komunistom, gdy zajdzie taka pilna potrzeba. Praga miala byc sowiecka odskocznia do Niemiec. Hitler postrzegal Prage jako straznice na Europe Centralna i wysunieta placówka do opóznienia sowieckiej inwazji. Istnialy równiez historyczno - ekonomiczne kontakty Pragi z Niemcami. Niemcy zawsze bowiem posiadaly ekonomiczne uklady z Europa Centralna. Rumunia, Balkany, Bulgaria, Wegry i Jugoslawia posiadaly daleko idace, przyjazne uklady ekonomiczne z Niemcami, które funkcjonuja po dzis dzien. Europejska polityka ekonomiczna Hitlera opierala sie na zdrowym rozsadku i realizmie. I to powolanie przez Hitlera Centralnego Europejskiego Wolnego Rynku, a nie obawy o wolnosc Czech, brytyjskie partie u wladzy nie mogly tolerowac.

A jednak Anglicy czuli wielki podziw dla Hitlera. Pamietam co Lloyd George powiedzial do przedstawicieli niemieckiej prasy przed domem Hitlera, u którego wlasnie byl gosciem. Stwierdzil: Moźecie dziekowac Bogu, ze macie tak wspanialego czlowieka za swego przywódcC! Lloyd George, wróg Niemiec podczas pierwszej wojny swiatowej tak powiedzial! Edward VIII król Anglii, który wlasnie abdykowal i byl teraz ksieciem Windsoru równiez przyjechal by odwiedzic Hitlera w jego domu w Berchtesgaden wraz ze swoja zona, która nawiasem mówiac zostala uzyta by zmusic Edwarda do abdykacji. Kiedy wrócili ksiaze wyslal telegram do Hitlera. Bylo w nim napisane: Jakze cudowny dzien spedzilismy z jego Ekscelencjq. Niezapomniany! Ksiaze potwierdzil to, co wielu Anglików wiedzialo, spostrzegajac jak dobrze sie miewali niemieccy robotnicy. Mówil prawde. Niemiecki robotnik zarabial dwa razy tyle co on sam przed reformami Hitlera, co w konsekwencji oznaczalo, iz jego standard zycia byl wysoki. Nawet Churchill, fanatycznie nienawidzacy Niemców, wyslal, w 1938 roku, na rok przed wybuchem wojny, list do Hitlera, w którym napisal: Jesli Wielka Brytania mialaby byc kiedykolwiek wciágnięta w katastrofe porównywalnq z tá, która nawiedzila Niemcy w 1918 roku, prosilbym Boga by zesfal nam czlowieka z sifq i charakterem jej Ekscelencji. To stwierdzenie opublikowal London Times..
Przyjaciel czy wróg, wszyscy postrzegali Hitlera jako czlowieka wyjatkowego geniuszu. Jego dokonan zazdroscil mu caly swiat. W ciagu pieciu krótkich lat odbudowal zbankrutowany naród obciąiony milionami bezrobotnych w najsilniejsze ekonomicznie mocarstwo w Europie. Bylo ono tak mocne, ze tak maly kraj jak Niemcy byl w stanie prowadzic wojne przeciwko calemu swiatu az przez szesc lat.

Churchill zdawal sobie sprawe z tego, ze nikt inny nie mógl dokonac takiego wyczynu. Stwierdzil on tuz przed wojna: Bez w.7tpienia mozemy wypracowac form ulę pokojowa z Hitlerem. Lecz Churchill otrzymal inne instrukcje. Partie rzadzace obawiajac sie o rozprzestrzenienie sie sukcesu Hitlera w Niemczech na inne kraje, byly zdeterminowane go zniszczyc. Rozciagnely one aure nienawisci jaka ludzie rozpostarli nad Niemcami w calej Europie poprzez pobudzenie starych urazów. Wykorzystaly równiez fakt, iz niektóre panstwa europejskie zazdroscily Niemcom ich osiagniec. Wysoki przyrost naturalny spowodowal, ze Niemcy staly sie najludniejszym krajem w Europie Zachodniej. Równiez pod wzgledem nauki i technologii przewyzszaly zarówno Francje jak i Anglie. Hitler zbudowal wplywowe ekonomicznie Niemcy. To byla zbrodnia Hitlera, dlatego brytyjskie grupy u wladzy opowiedzialy sie za zniszczeniem Hitlera i Niemiec wszelkimi mozliwymi srodkami.

Brytyjczycy kierowali polskim rzadem przeciwko Niemcom. Sami Polacy woleli zyc z nimi w pokoju. Zamiast tego, niefortunnym zrzadzeniem losu, Polacy zostali wciagnieci w wojne przez Anglików. Náleży pamietac, ze w tym czasie w Polsce zylo póltora miliona Niemców i to z wielka korzyscia dla polskiej ekonomii. Poza ekonomicznymi zwiazkami z Niemcami, Polacy widzieli szanse odzyskania swoich dawnych terytoriów od Zwiazku Sowieckiego, terytoriów, które próbowali bezskutecznie odzyskac od 1919 roku. W styczniu 1939 roku Hitler zaproponowal Beckowi, polskiemu przywódcy, kompromisowe rozwiazanie sprawy gdanskiej: glosy gdanszczan by wróci do niemieckiej przynaleznosci zostalyby honorowane, a Polacy posiadaliby wolny dostep do portu i otaczajacego go terenu, wszystko gwarantowane traktatem.

Dominujacy slogan tamtych czasów, ze kazdy kraj musi posiadac dostep do morza, nie ma tak naprawde zadnego sensu. Szwajcaria, Wegry i inne kraje bez portów morskich radzily sobie calkiem niezle. Propozycje Hitlera bazowaly na zasadach samorzadnosci i wzajemnej pomocy. Nawet Churchill przyznal, ze takie rozwiazanie moze zlikwidowac problem gdanski. To stwierdzenie jednakze, nie przeszkodzilo mu w wyslaniu Niemcom ultimatum: wycofania sie z Polski lub wojny. Swiat widzial co sie stalo, gdy jeszcze niedawno Izrael zaatakowal Liban. Gesto zaludnione miasta jak Tyr i Sydon zostaly calkowicie zniszczone, podobnie Zachodni Bejrut. Wszyscy nawolywali by Izrael wycofal sie, ale nikt nie wypowiedzial mu wojny, gdy ten odmówil zmiany decyzji. Z odrobina cierpliwosci, sprawa gdanska na pewno znalazlaby pokojowe rozwiazanie. Zamiast tego, miedzynarodowa prasa rozpoczela zmasowana kampanie bezprawnych klamstw i przeinaczen na temat Hitlera. Jego propozycje zostaly swiadomie blednie zinterpretowane przez nieugiety prasowy atak.

Z wszystkich zbrodni drugiej wojny swiatowej, rzadko mozna uslyszec o masowych masakrach zaistnialych w Polsce tui przed wojna. Posiadam dokladne raporty w moich aktach dokumentujace te rzezie bezbronnych Niemców w Polsce. Tysiace niemieckich mezczyzn, kobiet i dzieci zostalo zmasakrowanych w najbardziej horrendalny sposób przez wzburzony przez prase tlum. Fotografie tych czynów sa zbyt gorszace by na nie patrzec. Hitler zdecydowal powstrzymac te rzez i ruszyl na ratunek.

Kampania w Polsce pokazala, ze Hitler jest geniuszem wojskowym. Historia od razu zaczela dostrzegac te najbardziej zadziwiajaca ceche Hitlera: rzadki geniusz militarny. Wszystkie zwycieskie kampanie III Rzeszy byly przygotowane i kierowane osobiscie przez Hitlera, a nie Naczelne Dowództwo Sil Zbrojnych. Hitler powolal równiez kilku generalów, którzy stali sie jego najzdolniejszymi dowódcami w pózniejszych kampaniach. W zwiazku z polska kampania, to Sztab Generalny zaplanowal ofensywe wzdluz wybrzeza Baltyku co mialo na celu zdobycie Gdanska, plan logistycznie skazany na kleske. W zamian, Hitler wymyslil Blitzkrieg lub wojne blyskawiczna i praktycznie od razu zajal Warszawe. Waffen SS zaistnialo na polskim froncie a jego sukcesy zadziwily swiat.

Druga kampania, we Francji byla takze szybka i humanitarna. Wojska brytyjsko - francuskie pospieszyly do Holandii i Belgii by wstrzymac postepy Niemców, ale zostaly przechytrzone i w rezultacie oskrzydlone pod Sedanem. W ciagu paru dni bylo po wszystkim. Plotka glosi, ze Hitler nie mial nic wspólnego z ta operacja; ze byla ona zasluga generala von Mansteina. To calkowita nieprawda. Marszalek von Manstein byl rzeczywiscie pomyslodawca tej operacji, lecz kiedy przedlozyl swój plan przed Naczelnym Dowództwem Sil Zbrojnych otrzymal surowa reprymende, zostal zdegradowany i oddelegowany do Drezna. Sztab Generalny nie przykul uwagi Hitlera do tego incydentu. Hitler sam poprowadzil kampanie wzdluz tych samych linii i obszedl brytyjsko - francuskie wojska. Dopiero w marcu 1940 roku von Manstein skontaktowal sie z Hitlerem.

Hitler zaplanowal takie kampanie balkanska i rosyjska. Podczas rzadkich okazji pozwalal by to Sztab Generalny zajal sie wszystkim, lecz tak jak w przypadku bitwy na Luku Kurskim, byly one przegrane. W kampanii polskiej roku 1939, Hitler nie opieral swej taktyki na czysto ksiazkowych teoriach obmyslonych piecdziesiat lat temu, popieranych przez czlonków Sztabu Generalnego, lecz na swoim wlasnym planie szybkiego, zakleszczajacego okrazenia wroga. Wojna w Polsce zostala wygrana i zakonczona w osiem dni, pomimo faktu, ze Polska jest tak duza jak Francja.
Ta osmiodniowa kampania pokazala w akcji trzy pulki SS: Leibstandarte, Deutschland i Germania. Znajdowaly sie tam równiez batalion zmotoryzowany SS, korpus wojsk iniynieryjnych i jednostka lacznosci. Jako calosc byly to spore aczkolwiek niewielkie sily dwudziestu pieciu tysiecy ludzi. Sepp Dietriech i dowodzony przez niego Leibstandarte, jak grom z jasnego nieba, ze Slaska podzielily Polske na pól w ciagu paru dni. Z mniej niz trzema tysiacami ludzi pokonal sily polskie liczace pietnascie tysiecy iołnierzy i wzial do niewoli dziesiec tysiecy. Takie zwyciestwa nie byly osiagane bez strat.

Trudno jest sobie wyobrazic, ze z calkowitej liczby miliona czlonków SS, 325 000 zginelo w walce a kolejne 50 000 zaginelo. To bardzo ponura statystyka! Czterysta tysiecy najwspanialszych, mlodych chlopców w Europie! Bez wahania poswiecili zycie za swoje przekonania. Wiedzieli, ze musza dac przyklad. Byli pierwszymi na linü frontu, jako sposób na obrone swego kraju i idealów. W zwyciestwie czy porazce, Waffen SS zawsze usilowalo byc najlepszym reprezentantem swojego narodu. SS bylo wyrazem sily: ludzi wstepujacych w jego szeregi z wlasnej, nieprzymuszonej woli. Zgoda na zaakceptowanie demokratycznych wyborów nie moze istniec osamotniona. Musi istniec zgoda serc i umyslów ludzkich. W akcji Waffen SS organizowalo swego rodzaju plebiscyt: by wszyscy Niemcy byli z nich dumni i obdarzyli ich szacunkiem i miloscia. Taka wysoka motywacja sprawiala, ze ochotnicy Waffen SS stali sie najlepszymi zolnierzami na calym swiecie. SS sprawdzilo sie w akcji. Nie byli to jedynie goloslowni politycy, lecz oddali swoje zycie, bedac pierwszymi idacymi do boju w nadzwyczajnym przyplywie bohaterstwa. To wlasnie to bohaterstwo bylo jedna z najbardziej uwidocznionych charakterystyk SS: dowódca SS byl jednoczesnie towarzyszem innych zolnierzy. Trening fizyczny SS-manów mógl tak naprawde byc dostrzeiony dopiero na lin ü frontu. Oficer SS przechodzil takie same, rygorystyczne cwiczenia jak pozostali. Ci oficerowie 1 'szeregowi rywalizowali w tych samych dyscyplinach sportowych, a wygrywal tylko najlepszy, nie baczac na range. To stworzylo prawdziwa wiez braterska, która przenikala cale Waffen SS. Tylko wspólpraca wolnych ludzi, zwiazanych tymi samymi, wyzszymi idealami mogla zjednoczyc Europe. Spójrzcie na Europejska Wspólnote Gospodarcza. To totalna porazka.

Nie ma zadnych jednoczacych idealów. Wszystko opiera sie na targowaniu o ceny pomidorów, stali, wegla, czy alkoholu. Owocne unie bazuja na czyms wiecej niz to. Zwiazek oparty na równym i obustronnym szacunku pomiedzy zolnierzami i oficerami byl zawsze obecny. Polowa wszystkich dowódców dywizji zostala zabitych. Polowa! Nie ma takiej armii na swiecie, w której cos podobnego kiedykolwiek zaistnialo. Oficer SS zawsze prowadzil swoich zolnierzy do walki. Sam bralem udzial w siedemdziesieciu pieciu walkach wrecz, poniewaz jako oficer SS mialem obowiazek byc pierwszym, który spotka wroga. kolnierze SS nie byli wysylani na rzez przez oficerów przebywajacych za linia frontu, dlatego tei podazali oni za swoimi oficerami z oddaniem i lojalnoscia. Kazdy dowódca w SS znal i uczyl wszystkich swoich ludzi i czesto otrzymywal niespodziewane odpowiedzi.

Po przerwaniu okrazenia pod Czerkasami rozmawialem z kazdym moim zolnierzem, jeden po drugim, w tym czasie bylo ich tysiace. Przez dwa tygodnie, kazdego dnia od switu do zmierzchu, zadawalem im pytania i slyszalem ich odpowiedzi. Czasem tak sie staje, ze iołnierze którzy sie troche przechwalaja, otrzymuja medale, podczas gdy inni - bohaterowie - którzy siedza cicho, zostaja pominieci. Rozmawialem z kazdym z nich, gdyz chcialem miec informacje z pierwszej reki i wiedziec co kazdy z nich zrobil. By byc sprawiedliwym, musialem znac prawde. To wlasnie podczas jednej z takich okazji dwóch moich zolnierzy przyznalo sie do przynaleznosci do belgijskiego Ruchu Oporu. Zostali wyslani by mnie zabic. Na linii frontu bardzo latwo jest komus strzelic w plecy. Ale nadzwyczajny duch braterstwa SS przeniknal w ich serca i umysly. Oficerowie SS mogli oczekiwac lojalnosci swych ludzi swiecac wlasnym przykladem. Przecietna dlugosc zycia oficera SS na froncie wynosila trzy miesiace. W Estonii otrzymalem w poniedzialek dziesieciu nowych, mlodych oficerów z akademi! Bad Toelz, do czwartku przeiył jeden i byl w dodatku ranny. W armiach innych krajów oficerowie rozmawiaja ze swoimi podopiecznymi, poczawszy od najwainiejszych do najmniej waznych, lecz rzadko jako towarzysze broni i towarzysze tej samej ideologii.

Tak, do roku 1939 Waffen SS zasluzylo sobie na ogólny podziw i szacunek. To pozwolilo Hitlerowi na zwiekszenie liczby tych oddzialów. Zamiast trzech pulków utworzono trzy dywizje. Jednak jeszcze raz, wysoko postawieni dygnitarze wojskowi stojacy na czele Armii, wdrozyli drakonskie warunki rekrutacji: czlonkowie SS mogli sie zaciagnac na minimum cztery lata sluzby. Mysleli, ze nikt nie podejmie takiego ryzyka. Po raz kolejny sie mylili. W samym miesiacu lutym 1940 roku 49 000 ludzi dolaczylo w szeregi SS. Z 25 000 we wrzesniu 1939 roku ta liczba wzrosnie do 150 000 w maju nastepnego roku. W ten sposób od 180 przez 8 000, 25 000, 150 000 a skonczywszy na milionie ludzi prezentowala sie sila SS, wszyscy wstapili wbrew wszelkim przeszkodom.

Hitler nie mial zadnego interesu wciagajac kraj w wojne z Francja, to wojne wymuszono na nim.
Sto piecdziesiat tysiecy SS-manów musialo sluzyc pod rozkazami Armii i przyznawano im najniebezpieczniejsze i najtrudniejsze misje. Pomimo faktu, ie wyposazono ich w bron reczna i sprzet gorszej jakosci. Nie mieli czolgów. Dopiero w 1940 roku Leibstandarte otrzymalo kilka lekkich czolgów zwiadowczych. SS dostawalo jedynie pojazdy kolowe i to wszystko. Ale z ciezarówkami, motorami i innymi ograniczonymi w ilosc pojazdami potrafili dokonac zadziwiajacych czynów. Pulki Leibstandarte i Der Führer zostaly wyslane do Holandü pod dowództwem Seppa Dietricha. Musialy one przekroczyc holenderskie drogi wodne. Luftwaffe zrzucilo wiec spadochroniarzy gleboko, sto dwadziescia mil za liniami wroga by utrzymac wazne mosty. Bylo to bardzo wazne, by SS dotarlo do tych mostów w jak najszybszym czasie i odciazylo spadochroniarzy. Leibstandarte zrealizowalo to co wydawalo sie niemozliwe, bezprecedensowy wyczyn przebycia stu dwudziestu mil w jeden dzien - normalnie zajeloby to dziesiec dni. W tym czasie nikt nie slyszal o czyms podobnym, a swiat byl oszolomiony. W tak szybkim tempie wojska niemieckie dotarlyby do Hiszpanii w tydzien. W jeden dzien SS przeprawilo sie przez wszystkie holenderskie kanaly uzywajac lekkich gumowych tratw. Jednak tutaj znowu, straty SS byly duie. Lecz dzieki ich heroizmowi i szybkosci, armia niemiecka osiagnela Rotterdam po trzech dniach. Spadochroniarze ryzykowali wlasnym zyciem, gdyby SS nie zakonczylo sukcesem swego blyskawicznego natarcia.

W Belgü, pulk SS Der Führer zmierzyl sie z glównymi silami armii francuskiej, która po wpadnieciu w pulapke pod Sedanem, ruszyla w strone Bredy w Holandü. Tam, po raz pierwszy mozna bylo zobaczyc jak niewielka umotywowana armia sprawila, ü wielka narodowa armia musiala sie wycofac. Potrzeba bylo jednego pulku SS i paru niemieckich zolnierzy aby pozbawic cala armie francuska inicjatywy i odeprzec ja z Bredy do Antwerpii, Belgii i pólnocnej Francji. Polaczone sily pulków Leibstandarte i Der Führer posuwaly sie w strone duzych Wysp Zelandzkich, pomiedzy rzekami Skalda i Ren. W ciagu kilku dni przejma nad nimi kontrole. Nastepnie, w mgnieniu oka, Leibstandarte przeskoczylo Belgie i pólnocna Francje. Druga wazna bitwa pulków SS rozegrala sie przy wspólpracy z armijna dywizja pancerna. SS ze swoimi czolgami, nadal znajduje sie pod dowództwem generala Rommela i generala Guderiana. Stali oni na czele natarcia skierowanego w strone Morza Pólnocnego. Sepp Dietrich i jego zolnierze wlasnie przekroczyli francuskie kanaly, ale sa przygwozdzeni przez wroga na blotnistym polu i cudem unikaja rozbicia. Ale pomimo straty wielu zolnierzy, oficerów i jednego dowódcy batalionu oraz wszystkich innych zabitych w akcji, Niemcy docieraja do Dunkierki.

Hitler jest z nich bardzo dumny.

Nastepnego dnia, Hitler ustawia ich wzdluz rzeki Sommy, zza której rozleja sie na cale terytorium Francji. Tam znowu SS dowiedzie, ze jest najlepsza formacja wojskowa na swiecie. Sepp Dietrich i druga dywizja SS Totenkopfporuszała sie tak daleko i tak szybko, ze nawet stracila kontakt z reszta armii na trzy dni. Znalezli sie w Lyon we Francji, miescie, które musieli opuscic po zawarciu traktatu pokojowego Niemiec z Francja. Sepp Dietrich i garstka SS w ciezarówkach dokonala niemozliwego. Dywizja SS Der Führer przewodzila przelamaniu Linii Maginota. Wszyscy mówili, ze linia ta jest nie do przelamania. Wojna we Francji byla skonczona. Hitler pozwolil by trzy dywizje SS przemaszerowaly przez Paryz. Berlin równiez wynagrodzil bohaterów. Lecz Armia byla tak zazdrosna, ze nawet nie wspomniala o ani jednym czlonku SS, jego mestwie i bohaterstwie. Sam Hitler, zlozyl uroczysty hold heroizmowi SS przed calym niemieckim Reichstagiem. To w trakcie tej uroczystosci, Hitler oficjalnie przyznal jej nazwe Waffen SS.

Ale to bylo cos wiecej, niz tylko zmiana nazwy. Waffen SS stalo sie czysto germanskie, jako ze ochotnicy byli przyjmowani ze wszystkich krajów germanskich. SS samo odkrylo, ze ludzie z Europy Zachodniej byli z nimi blisko spokrewnieni: Norwegowie, Dunczycy, Holendrzy, Flamandowie wszyscy nalezeli do tej samej germanskiej rodziny. Ci ludzie znajdowali sie pod wielkim wrazeniem wyczynów SS, tak samo zreszta jak Francuzi. Ludzie w Europie Zachodniej byli zauroczeni wyjatkowa niemiecka jednostka posiadajaca wlasny, niepowtarzalny styl: jesli dwóch zmotoryzowanych zwiadowców, dotarloby do miasta przed reszta wojsk, najpierw ogarneliby siebie by wygladac nieskazitelnie, a dopiero pózniej dokonaliby swojej prezentacji lokalnym wladzom. Ludzie nie mogli zrobic nic, oprócz wyrazenia swego podziwu.

Ten podziw, podzielany przez mlodych Europejczyków germanskiego pochodzenia w strone SS byl bardzo naturalny. Tysiace mlodych chlopców z Norwegii, Danü, Flandrü i Holandü bylo przepelnionych zdziwieniem i duma. Czuli nieodparty pociag do SS. To nie europejska, lecz ich wlasna germanska rasa, tak gleboko przenikala ich dusze. Utozsamiali sie ze zwycieskimi Niemcami. Wedlug nich, Hitler byl najbardziej wyjatkowym czlowiekiem jakiego kiedykolwiek widzieli. Hitler ich rozumial i wpadl na wspanialy pomysl otwarcia dla nich drzwi do SS. Bylo to bardzo ryzykowne. Nikt wczesniej o tym nie pomyslal. Najwazniejsze dla Hitlera bylo to, ze niemiecki imperializm skladal sie jedynie z handlu dobrami z innymi krajami, bez zbednych pomyslów tworzenia ideologii zwanej „ wspólnota" • powszechnym idealem posród sasiednich panstw. Nagle, zamiast handlu i targowania, znalazl sie czlowiek, który zaoferowal podniosle idealy: oczarowujaca sprawiedliwosc spoleczna, o której wszyscy na prózno marzyli; szeroko rozumiany,, Nowy Lad, zamiast bezksztaltnego kosmopolityzmu przedwojennych, tak zwanych, "panstw demokratycznych". Odpowiedz na oferte Hitlera byla przygniatajaca. Zostaly sformowane legiony w Norwegii, Danii, Holandü i Flandrü. Tysiace mlodych mezczyzn nosilo teraz mundury SS. Hitler, specjalnie dla nich, utworzyl slawna dywizje Uking. Zdecydowana by stac sie jedna z najgroíniejszych dywizji w Waffen SS.

Armia nadal robila wszystko, by w Niemczech przerwac proces naboru ludzi do jednostek SS i zachowywala sie tak, jak gdyby SS nie istnialo. Przeciwstawiajac sie widmu przeszkód we wlasnym kraju, bylo normalne i zrozumiale, ie SS witalo z otwartymi rekoma wszystkich z poza Niemiec. Niemcy zyjacy zagranica stanowili bogate zródlo ochotników. Tak samo jak miliony Amerykanów niemieckiego pochodzenia, zyja miliony Niemców we wszystkich czesciach Europy - na Wegrzech, w Rumunii, Rosji. Istniala nawet sowiecka republika Niemców nad Wolga. Byli oni potomkami Niemców, którzy wyemigrowali tam dwa wieki temu. Inni Europejczycy, jak francuscy hugenoci, którzy wyjechali do Prus, równiei podzielali ten typ emigracji co Niemcy. Tak wiec Europa byla pelna takich pojedynczych miejsc, gdzie znajdowaly sie niemieckie osady. Zwyciestwa III Rzeszy wprawily ich w dume przynaleznosci do niemieckiej rodziny. Hitler przywital ich z powrotem w domu. Dostrzegl w nich, po pierwsze zródlo elity SS, a takze za wazny czynnik w procesie jednoczenia ideologicznego wszystkich Niemców. Po raz kolejny, entuzjastyczna odpowiedz byla zadziwiajaca. Trzysta tysiecy ochotników niemieckiego pochodzenia zglosilo sie z calej Europy. Piecdziesiat cztery tysiace z samej Rumunii. W kontekscie tej epoki, byly to wspaniale liczby. Byly jednak liczne problemy do przejscia. Na przyklad, wiekszosc germanskich ochotników nie mówila po niemiecku. Ich rodziny osiedlily sie na obcych ziemiach dwiescie lat temu lub wiecej. W Hiszpanii, na przyklad, widze dzieci moich legionistów asymilujacych sie z Hiszpanami - ich wnuki nie mówia juz po francusku. Niemcy odzwierciedlali te sama regule. Gdy niemieccy ochotnicy po raz pierwszy przybyli do SS, mówili wieloma jezykami, mieli rózne zachowania i potrzeby.

Jak znalezc oficerów, którzy mówiliby tymi wszystkimi jezykami? Jak koordynowac tak zróznicowana grupe? Panowanie nad tymi problemami bylo cudem programu integracyjnego Waffen SS. Powrót tych odseparowanych ,plemion" byl postrzegany przez Waffen SS jako fundament prawdziwej, europejskiej jednosci. Trzysta tysiecy germanskich ochotników zostalo przywitanych przez SS jak bracia. W zamian stali sie oni równie zdeklarowanymi, lojalnymi i bohaterskimi zolnierzami co czysto niemieccy SS - mani. W ciagu roku, w Waffen SS wszystko sie zmienilo. Koszary byly pelne, akademie takze. Germanskim ochotnikom równorzednie wprowadzono najsurowsze standardy i warunki werbunku. Musieli byc najlepsi pod kazdym wzgledem, zarówno fizycznym jak i psychicznym. Musieli byc najlepsi z calej germanskiej rasy.
Niemiecki rasizm zostal swiadomie znieksztalcony. Nigdy nie byl to rasizm nastawiony przeciwko innym rasom. Byl to rasizm popierajacy Niemców. Troszczyl sie on, by w kazdy sposób uczynic niemiecka rase silna i zdrowa. Hitler nie byl zainteresowany posiadaniem milionów degeneratów, jesli w jego mocy bylo to by ich nie mial. Kazdy moze zobaczyc szerzacy sie teraz wszedzie alkoholizm i uzaleznienie od narkotyków. Hitler troszczyl sie by niemieckie rodziny byly zdrowe, by wychowywaly zdrowe dzieci dla odnowy zdrowego narodu. Niemiecki rasizm oznaczal ponowne odkrycie transcendentnych wartosci wlasnej rasy, ponownego odkrycia jej kultury. Byl poszukiwaniem doskonalosci, szlachetnej idei. Rasizm narodowosocjalistyczny nie wystepowal przeciwko innym rasom, byl za swoja wlasna. Jego celem byla obrona i udoskonalanie swojej rasy, a takze zyczenie by inne rasy robilo to samo dla siebie.

Zademonstrowano to, kiedy Waffen SS powiekszylo swoje szeregi, szescdziesieciotysieczna grupa muzulmanskich SS-manów. Waffen SS szanowalo ich sposób iycia, zwyczaje i przekonania religijne. Kazdy islamski batalion SS posiadal imama, a kaida kompania mulle. Bylo naszym wspólnym iyczeniem, by ich pragnienie osiagnely swój najwyzszy, spelniony wyraz. To byl nasz rasizm. Bylem obecny, gdy kazdy z moich islamskich towarzyszy otrzymal prezent noworoczny od Hitlera. Byl to wisiorek z malym Koranem. Hitler wraz z tym upominkiem skladal im honor. Skladal im honor dajac im cos, co stanowilo najwiekszy wartosc w ich zyciu i historii. Narodowosocjalistyczny rasizm byl lojalny niemieckiej rasie i calkowicie szanowal wszystkie inne.

W tym momencie mozna uslyszec: „ A co z rasizmem antyżydowskim?-można by odpowiedziec: „ A co z zydowska niechecia do innych ras ?-Wielkim pechem rasy zydowskiej bylo to, ze nie mogli sie oni nigdy dogadac z inna rasa. Jest to nadzwyczajny, historyczny fakt i fenomen. Kiedy ktokolwiek studiuje historie - i mówie to bez zadnego uczucia - ludnosci zydowskiej, ich ewolucje poprzez pryzmat wielu wieków, moze on zaobserwowac, ze zawsze, w kazdym czasie i kazdym miejscu byli oni znienawidzeni. Byli znienawidzeni w starozytnym Egipcie, w starozytnej Grecji, w czasach rzymskich, do takiego stopnia, ze trzy tysiace z nich zostalo deportowanych na Sardynię. Byla to pierwsza deportacja Zydów. Byli nienawidzeni w Hiszpanii, we Francji, w Anglii (zostali wygnani z Anglü wieki temu) i w Niemczech. Sumienny Zyd i autor Lazare napisal bardzo interesujaca ksiazke o antysemityzmie, w której pyta sam siebie: „ My Zydzi powinnismy zadac sobie pytanie: dlaczego zawsze i wszedzie jestesmy tak znienawidzeni? Nie przez nasze przesladowania, których doznalismy w róznych czasach i miejscach. To przez to, ze jest w nas cos, co jest bardzo niesympatyczne." Niesympatyczne jest to, ze Zydzi zawsze chcieli zyc jako uprzywilejowana klasa, wybrana przez Boga i bedaca pod jego opieka. To podejscie uczynilo ich wszedzie niesympatycznymi. Zatem rasa zydowska jest unikalnym przypadkiem. Hitler nie mial intencji jej zniszczenia. Chcial by Zydzi znalezli swoja tozsamosc w swoim wlasnym srodowisku, ale nie ze szkoda dla innych. Walka, jesli tak ja nazywamy, Narodowego Socjalizmu z Zydami byla czysto ograniczona do jednego zadania: by Zydzi opuscili Niemcy w pokoju. Planowano przekazac im ich wlasny kraj, poza Niemcami. Rozwazano Madagaskar, ale plan porzucono, gdy Stany Zjednoczone dolaczyly do wojny. W miedzyczasie, Hitler myslal by pozwolic Zydom mieszkac we wlasnych, tradycyjnych gettach. Mieliby oni wlasne organizacje, wlasne sprawy i zyli by tak, jak chcieli. Mieli by wlasna policje, tramwaje, flagi i fabryki, które tak a propos, bylyby zbudowane przez niemiecki rzad. Nalezy podkreslic, ze tak dlugo, jak sa brane pod uwage inne rasy, to witano je jak gosci, a nie jak uprzywilejowanych okupantów.

W ciagu roku, Waffen SS zebralo duza liczbe germanskich ochotników z Europy Pólnocnej i setki tysiecy Niemców z poza Niemiec, holksdeutchów, germanskich SS. To wtedy konflikt miedzy komunizmem a narodowym socjalizmem rozgorzal na dobre. Konflikt istnial zawsze. W „ Mein KampC, Hitler jasno postawil swój cel: „ zniszczyc swiatowe zagrozenie komunizmu 1. i dodatkowo przejac czesc ziem we Europie Wschodniej! Ta ekspansja na Wschód wywolala oburzenie: Jak Niemcy mogly roscic prawa do terytorium Rosji? Moina by na to pytanie odpowiedziec nastepujaco: Jak Amerykanie mogli roscic prawa do ziem Indian od Atlantyku az po Pacyfik? Jak Francja mogla roscic prawa do poludniowej Flandrü i Roussillon od Hiszpanii? A co z Anglia i wieloma innymi krajami, które roscily prawa, podbijaly a nastepnie osiedlaly sie na terytoriach innych panstw? Jakims sposobem, w tym czasie bylo to mozliwe by wszystkie te kraje osiedlily sie na obcej ziemi, lecz nie bylo to mozliwe w przypadku Niemiec. Osobiscie zawsze zywiolowo bronilem Rosji i w koncu przekonalem Hitlera, ze Niemcy powinny zyc z Rosjanami jak partner z partnerem, a nie jak zdobywca z pokonanym. Przed osiagnieciem tego partnerstwa stala jednak najpierw sprawa zniszczenia komunizmu. W trakcie paktu sowiecko -niemieckiego, Hitler staral sie zyskac jak najwiecej czasu, ale Rosjanie zwiekszali liczbe swoich aktów agresji poczawszy od terenów Estonü do Bukowiny. Czytam teraz wycinki z bolszewickich dokumentów. Odkrywaja one bardzo wiele. Przeczytajmy taki wycinek wypowiedzi samego Marszalka Woroszyłowa: Mamy teraz czas by przygotowac sie do roli kata kapitalistycznego swiata podczas, gdy jest on dreczony. Musimy jednak byc ostrozni. Niemcy nie moga przypuszczac, ze chcemy im wbic nóz w plecy, gdy zajeci sq walká z Francuzami. W przeciwnym razie, mogliby zmienic swój plan generalny i nas zaatakowac. Marszalek Szaposznikow, w tym dokumencie napisal: Wspólistnlenie Niemiec Hitlera i Zwiázku Sowieckiego jest tylko tymczasowe. Nie pozwolimy by potrwalo ono dlużej. Marszalek Timoszenko, w swojej czesci, nie chcial byc tak pospieszny: Nie zapominajmy, Je materialy wojskowe z syberyjskich fabryk nie beda dostarczone do jesieni. Dokument ten zostal napisany na poczatku 1941 roku, a wspomniany material mial byc dostarczony tylko jesienia. Raport Komisariatu przemyslu wojennego stwierdzal: „ Nie osiagniemy pelnej produkcji az do 1942 roku". Marszalek Żukow jest autorem tego nadzwyczajnego wstepu: Hitler spieszy sie by nas zaatakowac i ma ku temu dobre powody. Istotnie, Hitler mial dobre powody by jak najszybciej zaatakowac Rosje, poniewaz zdawal sobie sprawe, ze gdyby tak nie postapil jego wojska zostalyby doslownie zmiecione z powierzchni ziemi. Żukow dodal: Potrzebujemyjeszczekilku dodatkowych miesiecy, by naprawic wiele istniejacych defektówprzedkońcem 1941 roku. Potrzebujemyosiemnästu miesiecy by zakonczyc modernizacje naszych sil. Rozkazy sq jasne. Na czwartym zjezdzie Rady Najwyzszej ZSSR w 1939 roku zarzadzono, ü armijni oficerowie beda słuiyć trzy lata, zwykli zolnierze cztery lata, a personel marynarki piec lat. Wszystkie te decyzje pódjęto nie dluzej niz miesiac po podpisaniu przez Sowietów traktatu pokojowego z Niemcami. Tak wiec bolszewicy, zobowiazani do utrzymania pokoju, gwaltownie przygotowywali sie do wojny. Pomiedzy 1939 a 1940 rokiem wybudowano ponad dwa i pól tysiaca nowych, betonowych fortyfikacji. Gotowych do akcji stalo sto szescdziesiat dywizji. W pelnym pogotowiu znajdowalo sie równiez szescdziesiat dywizji zmechanizowanych. Niemcy mieli tylko dziesiec takich dywizji. W 1941 roku, Sowieci dysponowali 17 000 czolgów, a do roku 1942 mieli ich juz 32 000. Posiadali 92 578 dzial artyleryjskich a ich 17 545 samolotów bojowych w 1940 roku, zdecydowanie przewyzszalo liczbe niemieckich sil powietrznych. Latwo zrozumiec, ze w swietle takich przygotowan do wojny, Hitler posiadal tylko jedno wyjscie: natychmiast zaatakowac Zwiazek Sowiecki, lub przygotowac sie na zaglade.

Rosyjska kampania Hitlera, byla kampania „ ostatniej szans11 . Hitler nie wszedl do Rosji z wielkim optymizmem. Powiedzial mi pózniej: Kiedy wkroczyfem do Rosji, bylem jak czfowiek stoj.7cy przed zamknietymi drzwiami. Wiedzialem, ie musze sie przez nie przebic, ale nie wiedzialem co sie za nimi znajduje. Mial racje. Zdawal sobie sprawe, ze Sowieci sa silni, ale przede wszystkim wiedzial, ze beda jeszcze silniejsi. Rok 1941 byl jedynym, w którym Hitler mial odrobine wytchnienia. Brytyjczykom jeszcze sie nie udalo rozszerzenie granic wojny. Hitler, który nigdy nie chcial wojny z Anglia nadal staral sie o pokój. Zaprosil mnie, bym spedzil z nim tydzien w jego domu. Chcial przedyskutowac cala sytuacje i uslyszec co mam do powiedzenia w tych okolicznosciach. Mówil prosto i jasno. Atmosfera byla nieformalna i jak najbardziej odprezona. Staral sie, bym czul sie jak u siebie w domu, gdyz byl naprawde goscinnym czlowiekiem. Smarowal grzanki maslem w bardzo spokojny sposób a nastepnie podawal je dalej i chociai nie pil alkoholu, po kazdym posilku szedl po butelke szampana, gdyz wiedzial, ze lubie sie nim smakowac zaraz po jedzeniu. Wszystko bez zbednego zamieszania i ze szczera przyjaznia. Czescia jego geniuszu bylo to, ze mial proste obyczaje, bez najmniejszego uprzedzenia i byl czlowiekiem o wielkiej pokorze. Rozmawialismy o Anglii. Zapytalem go obcesowo: Dlaczego na mifość Boska nie wykończyfeś Brytyjczyków pod Dunkierkql Kazdy wiedziaf, ze mogles ich zniszczyc. Odpowiedzial: Tak, wycofalem swoje wojska i pozwolifem im uciec z powrotem do Anglü. Ponizenie jakiego by doznali po takiej poraźce uczynifa by póíniej trudnym osi.7gnięcie pokoju. W tym samym czasie, Hitler powiedzial mi, ze nie chcial rozwiewac sowieckich pogladów, iz chce on zaatakowac Anglie. Wspomnial, ze jeszcze w Polsce rozdal nawet swoim zolnierzom male slowniki angielsko - niemieckie. Bolszewiccy szpiedzy, zgodnie z przewidywaniami, zdali raport Kremlowi, ze niemiecka obecnosc w Polsce to bluff i tak naprawde szykuja sie oni do ataku na Wyspy Brytyjskie. 22 czerwca 1941 roku, Niemcy zaatakowaly Rosje a nie Anglie. Pierwsze zwyciestwa byly szybkie lecz kosztowne. Przezylem te epicka walke na Froncie Wschodnim. Byla to dramatyczna walka; ale takze meczenstwo. Nieskonczone tysiace mil rosyjskiego stepu byly nie do pokonania. Musielismy dotrzec do Kaukazu pieszo, idac zawsze.w ekstremalnych warunkach. Latem, czesto chodzilismy po kolana w blocie, a zima odnotowywalismy temperatury duzo ponizej zera. Ale w ciagu paru kolejnych dni roku 1941, Hitler byl bliski wygrania wojny w Rosji. Przed bitwa o Moskwe, zwyciezyl on Armie Czerwona i wzial duze liczby jenców. Dywizja pancerna generala Guderiana, która w pojedynke okrazyla ponad milion zolnierzy bolszewickich niedaleko Kijowa, dotarla do moskiewskich linii tramwajowych. Wtedy, temperatura osiagnela niebywaly pulap dochodzac do czterdziestu, czterdziestu dwóch, a nawet piecdziesieciu stopni ponizej zera! Oznaczalo to, ze w mgnieniu oka zamarzali nie tylko ludzie, ale takze sprzet. Zadne czolgi nie mogly sie poruszac. Dotychczasowe bloto zamarzlo w twarda bryle lodu, wysoka na pól metra, pokrywajac gasienice czolgów. W ciagu dwudziestu czterech godzin wszystkie nasze mozliwosci zostaly wyczerpane. To wlasnie wtedy, olbrzymie ilosci zolnierzy syberyjskich sciagnietych z rosyjskiego Dalekiego Wschodu, zostaly rzucone przeciwko Niemcom. Te kilka, brzemiennych w skutkach, dni lodu, które zawazyly na zwyciestwie lub porazce, Hitler zawdzieczal wloskiej kampanii w Grecji, jesienia 1940 roku.
Mussolini byl zazdrosny o sukcesy Hitlera. Byla to gleboka i cicha zazdrosc. Bylem przyjacielem Mussoliniego, znalem go wiec dobrze. Byl wspanialym czlowiekiem, ale Europa nie zaprzatala sobie nim glowy. Nie lubil byc obserwatorem, spogladajacym na zwyciestwa Hitlera. Czul sie zobowiazany zrobic cos sam i to szybko. Pod wplywem impulsu rozpoczal bezsensowna ofensywe przeciwko Grecji. Jego wojska zostaly blyskawicznie pokonane. Ale to dalo wymówke Brytyjczykom, by wkroczyc do Grecji, która do tego momentu nie byla uwiklana w wojne. Z Grecji, Anglicy byli w stanie bombardowac rumunskie szyby naftowe stanowiace wazny czynnik w niemieckiej machinie wojennej. Grecja mogla byc takze uzyta do odciecia niemieckich zolnierzy bedacych na drodze do Rosji. Hitler byl zmuszony zniszczyc to zagroienie zanim moglo wyrzadzic mu krzywde. Musial stracic piec tygodni na Balkanach. Jego zwyciestwa byly wielkim osiagnieciem logistycznym, ale opóznily poczqtek kampanii rosyjskiej o piec krytycznych tygodni.

Gdyby Hitler byl w stanie rozpoczac kampanie na czas, jak zostala zaplanowana, wkroczylby do Moskwy piec tygodni wczesniej, w sloncu wczesnej jesieni, gdy ziemia byla jeszcze sucha. Wojna bylaby zakonczona, a Zwiazek Sowiecki bylby przeszloscia. Polaczenie naglego mrozu i przybycia wojsk syberyjskich zasialo panike wsród niektórych starych, armijnych generalów. Chcieli sie wycofac o dwiescie kilometrów od Moskwy. Trudno sobie wyobrazic bardziej bezmyslna strategie! Mróz wywarl równy wplyw na cala Rosje, od wschodu po zachód, a wycofanie sie o dwiescie mil w otwarte stepy pogorszyloby tylko sprawe. Dowodzilem wtedy swoimi zolnierzami na Ukrainie, a temperatura wynosila czterdziesci dwa stopnie Celsjusza ponizej zera. Taki odwrót oznaczal pozostawienie ciezkiej artylerii, wlaczajac w to czolgi lekkie oraz czolgi typu Panzer IM IV, które utknely w lodzie. Oznaczal on równiez odsloniecie pól miliona ludzi dla radzieckich snajperów. W rzeczywistosci, oznaczal on skazanie tych zolnierzy na pewna smierc. Mozna tylko przypomniec odwrót Napoleona w paídzierniku: Dotarl on do rzeki Berezyny w listopadzie, a do 6 grudnia wszyscy zolnierze francuscy opuscili Rosje. Bylo zimno, ale nie byla to kampania zimowa.

Czy mozecie sobie Panstwo wyobrazic, ze w 1941 roku, pól miliona Niemców walczylo z hulajacymi burzami snieznymi, odcieci od wszelkich zapasów i atakowani ze wszystkich stron przez dziesiatki tysiecy Kozaków? Zmierzylem sie z atakujacymi Kozakami i tylko najciezsza i najwieksza nawala ogniowa potrafi ich zatrzymac. Aby przeciwstawic sie temu szalenczemu odwrotowi, Hitler byl zmuszony zwolnic ponad trzydziestu generalów w ciagu kilku dni. Wtedy to, przywolal Waffen SS by to ono wypelnilo te luke i zwiekszylo morale. SS natychmiast utrzymalo front pod Moskwa. Waffen SS nigdy sie nie wycofalo. Jego czlonkowie predzej by zgineli niz sie wycofali. Nie mozna zapomniec o statystykach. Podczas zimy 1941 roku Waffen SS stracilo czterdziesci trzy tysiace ludzi na Froncie Moskiewskim. Pulk DerFührerwalcżył praktycznie do ostatniego czlowieka. Tylko trzydziestu pieciu ludzi przetrwalo z calego pulku. Zolnierze Der Führer bronili swoich pozycji tak dzielnie, ze iaden bolszewicki piechur nie przedostal sie przez ich umocnienia. Starali sie obejsc SS-manów brnac w sniegu. Tak, przez dywizje SS Totenkopf, zostal schwytany slynny general Własow. Bez ich heroizmu, Niemcy zostaly by zgladzone do grudnia 1941 roku.

Hitler nigdy tego nie zapomnial: sprawdzil sił.ę woli jaka Waffen SS wykazalo na Froncie Moskiewskim. Pokazali charakter i jaja. A to, Hitler podziwial najbardziej: jaja. Uwaiał, ze niewystarczájącym jest miec inteligencje lub madre pomysly. Tacy ludzie moga sie czesto rozkleic, tak jak podczas nastepnej zimy i bitwy pod Stalingradem prowadzonej przez generala Paulusa. Hitler wiedzial, ze tylko niezachwiana energia i jaja, odmowa poddania i wola przetrzymania wszystkiego wbrew wszystkiemu, wygraja wojne. Zamiecie rosyjskich stepów pokazaly jak najlepsza armia na swiecie, armia niemiecka, z tysiacami znakomicie przeszkolonych oficerów i milionami zdyscyplinowanych zolnierzy, nie wystarczyla. Hitler zdal sobie sprawe, ze zostana pokonani i ze potrzeba czegos innego by obejsc przeszkody, a tym czyms byla niezachwiana wiara w idealy. Waffen SS posiadalo te idealy i od tej pory, Hitler uzywal ich w pelnym wymiarze.

Ze wszystkich zakatków Europy ochotnicy spieszyli by pomóc swym niemieckim braciom. To wtedy narodzilo sie trzecie, wielkie Waffen SS. Najpierw bylo niemieckie, potem germanskie, a teraz europejskie Waffen SS. Sto dwadziescia piec tysiecy ludzi zglosilo sie by ocalic zachodnia kulture i cywilizacje. Ochotnicy zglaszali sie, chociaz wiedzieli, ze SS placilo najwyzsza cene - cene smierci. Ponad dwiescie piecdziesiat tysiecy z jednego miliona mialo zginac w akcji. Dla nich, Waffen SS stanowilo, pomimo wszystkich zabitych, o poczatku Europy. Napoleon powiedzial na Swietej Helenie: Nie bedzie Europy, dopóki nie powstanie przywódca. Mlodzi europejscy ochotnicy zaobserwowali dwie rzeczy: pierwsza, ze Hitler byl jedynym przywódca zdolnym wybudowac Europe i druga, ze Hitler i tylko Hitler mógl pokonac swiatowe zagrozenie komunizmu. Dla europejskiego SS, Europa dziecinnej zazdrosci, szowinizmu, dysput o ,granice, rywalizacji ekonomicznej nie byla interesujaca. Byla zbyt malostkowa i ponizajaca; taka Europa nie liczyla sie wcale. Jednoczesnie, europejskie SS, w swoim podziwie dla Hitlera i narodu niemieckiego, nie chcialo uzyskac obywatelstwa niemieckiego. Byli oni ludzmi wlasnych krajów, tak jak Europa byla zbiorem róznych ludzi z Europy. Tak wiec europejska jednosc miala byc osiagnieta przez harmonie, a nie dominacje jednego nad reszta. Dlugo dyskutowalem o tych sprawach zarówno z Hitlerem jak i Himmlerem. Hitler jak wszyscy ludzie geniuszu przerósl narodowy wymiar. Napoleon najpierw byl Korsykaninem, pózniej byl Francuzem, Europejczykiem, a pózniej pojedynczym, uniwersalnym czlowiekiem. Podobnie Hitler byl Austriakiem, pózniej Niemcem, pózniej wspanialszym Niemcem, nastepnie Germanem, az zauwazyl i pojal wielkosc zbudowania Europy.

Po pokonaniu komunizmu, Waffen SS zyskalo powazne zadanie zebrania wszystkich sil do zbudowania zjednoczonej Europy i nie bylo mówione, ze nie niemiecka Europa powinna byc zdominowana przez Niemców. Przed wstapieniem do Waffen SS znalismy trudne konflikty. Wyruszylismy na Front Wschodni najpierw jako jednostki uzupelniajace armii niemieckiej, lecz w trakcie bitwy o Stalingrad spostrzeglismy, ze Europa jest powaznie zagrozona. Nieodzowny byl wielki, wspólny wysilek. Pewnej nocy przeprowadzilem osmiogodzinna debate z Hitlerem i Himmlerem na temat statusu nie niemieckich Europejczyków wewnatrz nowej Europy. Wtedy, oczekiwalismy, ze bedziemy traktowani jak równi, walczacy o wspólna sprawe. Hitler zrozumial to doskonale i od tego momentu mielismy wlasna flage, wlasnych oficerów, jezyk i religie. Mielismy calkowicie równorzedny status. Jako jeden z pierwszych posiadalem katolickich kapelanów w szeregach Waffen SS. Pózniej kapelani innych wyznan byli osiagalni wszystkim, którzy ich potrzebowali. Muzulmanska dywizja SS posiadala wlasnego mulle, a francuska miala nawet biskupa! Bylismy usatysfakcjonowani, ze z Hitlerem Europejczycy beda zjednoczeni jak równi z równymi. Czulismy, ze w tej krytycznej godzinie najlepszym sposobem na zasłuienie sobie na równe miejsce, bylo broniac Europy tak samo cięiko jak nasi niemieccy towarzysze. To co liczylo sie ponad wszystko w oczach Hitlera, to odwaga. Stworzyl on nowe rycerstwo. Ci, którzy zasluzyli na order Ritterkreuz, to znaczy Krzyz Rycerski, byli istotnie nowymi rycerzami. Zdobyli to szlachectwo odwagi. Kazda z naszych jednostek wracajaca po wojnie do domu, stawalaby sie sila, która bronilaby praw ludzi w poszczególnych krajach. Cale SS rozumialo, ze jednosc europejska oznaczala jednosc calej Europy, nawet Rosji.

Wielu Niemców nie wiedzialo za wiele o Rosjanach. Czesc z nich uwazala, ie wszyscy Rosjanie to komunisci, gdy w istocie, rosyjska pozycja w hierarchii komunistycznej nie miala wiekszego znaczenia. Wierzyli równiez, ie Rosjanie byli calkowicie rózni od Europejczyków. A jednak maja takie same struktury rodzinne, stara cywilizacje, gleboka religijna wiare i tradycje, które nie sa odmienne od tradycji reszty krajów europejskich.

Europejskie SS postrzegalo Europe w formie trzech wielkich elementów, Europe Centralna jako włádzę, Europe Zachodnia jako serce kultury i Europe Wschodnia jako potencjal. Wizja takiej Europy byla zywa i prawdziwa. Szescset milionów mieszkanców zyloby od Morza Pólnocnego do Wladywostoku. To w tej odleglosci osmiu tysiecy mil Europa mogla osiagnac swoje przeznaczenie. Przestrzen by mlodzi ludzie rozpoczeli nowe zycie. Taka Europa bylaby pepkiem swiata. Zadziwiajacy koktajl rasowy. Starozytna cywilizacja, duchowa sila i najbardziej technologicznie i naukowo zaawansowany kompleks. SS przygotowano do wspanialego losu Europy.

Porównajcie Panstwo te cele, z idealami Aliantów. Te idealy Roosevelta i Churchilla zaprzedaly Europe w Teheranie, Jalcie i Poczdamie. Tchórzliwie skapitulowali przed Sowietami. Oddali polowe kontynentu europejskiego w komunistyczna niewole. Pozwolili, by reszta Europy podupadla moralnie, bez zadnych idealów by ja utrzymac. SS wiedzialo czego chce: Europa idealów byla zbawieniem dla wszystkich. Wiara w wyzsze idealy zainspirowala czterysta tysiecy niemieckich SS-manów, trzysta tysiecy Volksdeutschówlub germanskich SS i trzysta tysiecy innych europejskich SS. Wszyscy ochotnicy, milion budowniczych Europy.

Szeregi SS rosly proporcjonalnie do rozwoju wojny w Rosji. Im blüej Niemcy byly przegranej, tym wiecej ochotników pojawialo sie na froncie. Bylo to cos fenomenalnego; osiem dni przed ostateczna porazka widzialem setki mlodych chlopców dolaczajacych do juz walczacych na froncie. Az do konca, wiedzieli, ze musza dokonac niemoiliwego by powstrzymac wroga.

Od stu osiemdziesieciu silnych ludzi wchodzacych w sklad Leibstandarte w 1933 roku, przez powstanie pulków SS przed rokiem 1939, przez trzy pulki w Polsce, przez trzy dywizje we Francji, przez szesc dywizji na poczatku wojny z Rosja, przez trzydziesci osiem dywizji w 1944 roku, az do piecdziesieciu dywizji Waffen SS w 1945 roku. Im wiecej SS-manów ginelo, tym wiecej spieszylo by ich zastapic. Mieli wiare i stali murem do samego konca. Dokladnie na odwrót stalo sie w styczniu 1943 roku pod Stalingradem. Tamta porazka byla przyczyna niezdecydowania i braku odwagi jednego człowieka.Nie byl on zdolny do zmierzenia sie z niebezpieczenstwem z determinacja, do powiedzenia jasno: Nie poddam sie, nie spoczne póki nie wygram. Nie posiadal on jaj zarówno w sensie moralnym jak i fizycznym i przegral. Rok pózniej dywizje SS Viking i Wallonía zostaly okrazone w ten sam sposób pod Czerkasami. Z wizja niedawnej porazki pod Stalingradem w swoich umyslach, nasi zolnierze podlegali demoralizacji. Na domiar zlego, lezalem przykuty do lózka z rana boku i trzydziestodziewięciostopniową temperatura. Jako glównodowodzacy general sil SS Wallonia wiedzialem, ze to wszystko nie prowadzilo do wysokiego morale. Wstalem i przez siedemnascie dni prowadzilem atak za atakiem by przelamac blokade. Walczac kilkanascie razy wrecz zostalem ranny czterokrotnie, ale nigdy nie zszedlem z pierwszej linii. Wszyscy moi ludzie zrobili co tylko mogli. Okráżenie zostalo przerwane przez niezachwiana odwage i ducha walki SS.

Po Stalingradzie, gdy wielu myslalo, ze wszystko jest stracone, gdy wojska sowieckie rozlaly sie po Ukrainie, Waffen SS zatrzymalo Sowietów nie zdajacych sobie sprawy co sie dzieje. Przejeli Charków i odniesli ogromne zwyciestwo nad Armia Czerwona. Takie akcje byly regula; SS bedzie stale zmieniac porazki w zwyciestwa. Ta sama straszna energia zostala zaprezentowana w Normandü. General Patton nazwal ich dumnymi dywizjami SS. W Normandü SS stanowilo kosciec oporu. Eisenhower stwierdzil: SS walczyfo jak zawsze do ostatniego czlowicka.

Gdyby Waffen SS nie istnialo, Europa zostala by calkowicie zalana przez bolszewików do roku 1944. Dotarliby do Paryza na dlugo przed Amerykanami. Heroizm Waffen SS powstrzymal sowieckiego kolosa pod Moskwa, Charkowem, Czerkasami i Tarnopolem. Stracili oni ponad dwanascie miesiecy. Bez SS, Rosjanie osiagneliby Normandie przed Eisenhowerem. Ludzie wyrazili swoje glebokie podziekowania tym mlodym ludziom, którzy poswiecili swe 'zycie. Tak bezinteresownego idealizmu i bohaterstwa nie odnotowano od czasów sredniowiecznych wielkich zakonów religijnych. W tym wieku materializmu, SS swiecilo przykladem uduchowienia. Nie mam zadnych watpliwosci, ze poswiecenie i niewiarygodne wyczyny Waffen SS doczekaja sie swojego wlasnego epickiego poety pokroju Schillera. To, co rózni Waffen SS to wielkosc w chwilach slabosci. Kurtyna ciszy opadla na Waffen SS zaraz po wojnie, lecz teraz coraz wiecej mlodych ludzi wie o jego istnieniu i jego dokonaniach. Słáwa rosnie i mlodzi chca wiedziec wiecej. Za sto lat prawie wszystko bedzie zapomniane, ale ogrom i bohaterstwo Waffen SS zostana zapamietane.

To nagroda za ich heroizm.

 

"Przyjaciele Léon Degrelle" Kulturalna Asocjacja

"Friends of Léon Degrelle" Cultural Association

 

1

---