TEMAT ZAJĘĆ: Podróż do Hollywood
3. CELE:
a) wychowawcze
• Integrowanie grupy przy wspólnej zabawie
• Kształtowanie świadomej dyscypliny w grupie
b) dydaktyczne
• Rozwijanie wyobraźni
• Ćwiczenie pamięci
c) poznawcze
• Poznanie nowych form zabawy
4. MIEJSCE: Świetlica szkolna
5. CZAS REALIZACJI: 60 min
6. METODY PRACY: werbalne, oglądowe, oparte na działaniu
7. FORMY PRACY: praca indywidualna, praca grupowa
8. POMOCE DYDAKTYCZNE: instrument muzyczny, np. tamburyn
9. PRZEBIEG ZAJĘĆ:
a) Rozpoczęcie zajęć:
• Przywitanie się z grupą- zabawa „ISKIERKA”
• Przedstawienie tematu zajęć
• Lot do Hollywood-zabawa „SAMOLOTY”.
Uczestnicy stoją w rozsypce. Odpalają samolot przez wyciągnięcie raz prawej ręki do przodu i zakręcenie dłonią, a następnie lewej ręki. Prawą rękę zginają i kładą na lewej ręce, a lewą na prawej i zapinają w ten sposób pasy. Tak skrzyżowane ręce unoszą nad głowę i rozglądają się w prawo i w lewo sprawdzając czy mają wolny pas startowy. Wyciągają ręce w bok i chodzą po sali -lecą samolotem. Podczas lotu wykonują międzylądowanie- szybko kucają a rękami wykonują ruch z góry na dół.
b) Rozwinięcie:
• Studio Filmów Kryminalnych- zabawa „SZPIEDZY”. Wprowadzenie w atmosferę zabawy i wyjaśnienie zasad.
Uczestnicy są tajnymi agentami, którzy śledzą przestępcę. Każdy szpieg wybiera sobie jedną osobę z grupy i ją dyskretnie śledzi. Kiedy prowadzący da znak szpiedzy gonią tą osobę i ją łapią. Potem szpiedzy dobierają się w pary i śledzą inną parę, która może być teoretycznym przestępcą.
• Studio Techniczne- zabawa „ROBOTY”. Wprowadzenie w atmosferę zabawy i wyjaśnienie zasad.
Uczestnicy dobierają się w pary. Jedna osoba jest konstruktorem a druga robotem. Robota uruchamia się przyciskając lekko czubek głowy. Przyciśnięcie prawego ramienia powoduje, że robot idzie w prawo, a lewego że idzie w lewo. Na plecach robota jest pokrętło, którego przekręcenie sprawia, że robot porusza się dwa razy szybciej. Konstruktor kieruje robotem ale musi uważać aby nie zderzył się on z innymi robotami.
c) Zakończenie zajęć:
• Powrót samolotem do kraju-zabawa „SAMOLOTY”.
• Podzielenie się wrażeniami z podróży.
• Podziękowanie za udział w zajęciach.
Program zajęć z edukacji ekologicznej "Ekoagent"
HASŁO PROGRAMOWE:
1.Moje najbliższe środowisko.
TEMATYKA:
1.Zieleń w najbliższym otoczeniu szkoły.
2.Czynniki warunkujące rozwój roślin (światło, powietrze, temperatura, wilgotność, gleba).
3.Pielęgnacja roślin ozdobnych.
4.Zieleń jako bariera chroniąca nas przed hałasem i spalinami.
5.Walory przyrodnicze najbliższej okolicy( flora i fauna, rośliny i zwierzęta chronione).
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Sporządzenie spisu drzew, krzewów i innych roślin z otoczenia szkoły.
Sadzenie fasolki-obserwacja rozwoju rośliny.
Przesadzanie roślin doniczkowych.
Obserwacja roślin w różnych warunkach.
Wykonanie zielnika.
Wycieczka do Krajobrazowego Parku Doliny Bobru.
Praca z mapą Kotliny Jeleniogórskiej.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
UCZEŃ:
Potrafi rozpoznać i nazwać rośliny z otoczenia szkoły.
Ma świadomość, że należy dbać o środowisko. Wykorzystuje wiedzę o roślinach do ich pielęgnacji, wie jakie czynniki warunkują rozwój roślin, jaki mają wpływ rośliny na tworzenie mikroklimatu.
Ma świadomość, jaki wpływ mają zanieczyszczenia na kondycję ludzi, roślin i zwierząt.
Wymieni cechy charakterystyczne dla krajobrazu swojej miejscowości i okolicy.
Potrafi wymienić pasma górskie, które otaczają kotlinę.
Zna wyjaśnienie terminów: flora, fauna.
Potrafi powiedzieć co to jest park krajobrazowy.
2.Mój pupil. Obowiązki wynikające z posiadania zwierząt.
TEMATYKA:
1.Jakie zwierzęta możemy hodować w domu?
2.Jak należy się opiekować gryzoniami?
3.Opieka nad psem i kotem.
4.Pomoc bezdomnym zwierzętom.
5.Światowy tydzień ochrony zwierząt (4-11 październik).Świetlicowy konkurs „Mój pupil”.
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Nazwanie zwierząt domowych oraz zapoznanie się ze sposobami ich pielęgnacji i odżywiania.
Opowiadanie o zwyczajach naszych pupili.
Zbieranie środków pieniężnych na wirtualną adopcję psiaka ze schroniska.
Szkolny plebiscyt na wybór imienia dla wybranego przez dzieci ze świetlicy pupila.
Szkolna akcja zbierania suchej karmy dla zwierząt ze Schroniska w Jeleniej Górze.
Wycieczka do Schroniska dla Małych Zwierzą w Jeleniej Górze.
Prace plastyczne-zwierzęta z papieru-origami.
Prace plastyczne „Mój pupil”.
Wycieczka do Przychodni dla Zwierząt ( wywiad z weterynarzem w oparciu o wcześniej przygotowane pytani, zapoznanie się ze sposobami prawidłowej pielęgnacji zwierząt domowych, rodzajem usług oferowanych przez lecznicę.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Wie jakie zwierzęta może hodować w domu i jakie należy im stworzyć warunki prawidłowego rozwoju.
Zna zwyczaje zwierząt.
Potrafi wymienić najważniejsze psie rasy.
Wie, ze nie należy pochopnie podejmować decyzji o kupnie zwierzątka.
Wie, że zwierząt nie należy dawać w prezencie.
3.Człowiek i środowisko.
TEMATYKA:
1.Wpływ cywilizacji na otaczające nas środowisko.
2.Co zanieczyszcza nasze powietrze.
3.Dziura ozonowa i efekt cieplarniany.
4.Ekologiczne źródła energii.
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Aktywny udział w akcji „Sprzątanie Świata- Polska”.
Dlaczego Sprzątamy Świat-”burza mózgów”.
Wycieczka do oczyszczalni ścieków.
Doświadczenia sprawdzające czystość naszego powietrza.
Zbiórka zużytych baterii.
Zbiórka makulatury.
Film „Co i kto zanieczyszcza nasze środowisko”.
Dyskusja na temat filmu. Gra dydaktyczna 'Czy jesteś prawdziwym przyjacielem Ziemi?”.
Ogłoszenie całorocznego konkursu na SUPEREKOAGENTA.
Tworzenie kodeksu Ekoagenta.
Prace plastyczne wykonane pastelami „Sprzątanie świata”.
Założenie kart Ekoagentów ( systematyczna weryfikacja kart).
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Potrafi powiedzieć co znieczyszcza nasze powietrze.
Potrafi wykonać samodzielnie proste doświadczenie.
Potrafi powiedzieć co to są kwaśne deszcze i w jaki sposób niszczą środowisko.
Potrafi wyjaśnić co to jest dziura ozonowa i efekt cieplarniany.
Potrafi wymienić ekologiczne źródła energii.
Wie jak oszczędzać energię elektryczną i dlaczego należy ją oszczędzać.
Stara się oszczędzać wodę podczas mycia.
4.Segregujesz-odzyskujesz.
TEMATYKA:
1.Co to są śmieci?
2.Największe zagrożenia Ziemi. Katastrofy ekologiczne.
3.Uświadomienie znaczenia segregacji odpadów.
4.Statystyka ze śmietnika.
5. Ekoagent w akcji.
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Pogadanka nt. przyczyn i sposobów segregacji odpadów. Czas rozkładu odpadów.
Powtórne wykorzystanie „śmieci”.
Cudaki-dziwaki -prace plastyczne z z użyciem odpadów.
Wizyta KZPK na warsztatach „Recykling”.
Gra dydaktyczna „Segregacja”.
Zbieranie makulatury oraz baterii, pozyskanie od Związku Gmin Karkonoskich-gospodarka odpadami, pojemników na baterie.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Rozumie pojęcie „katastrofy ekologiczne”i wskazuje jej przyczyny.
Zna sposoby segregacji odpadów i stosuje je w praktyce.
Zna pojęcie recyklingu.
Potrafi pracować w grupie.
Posiada coraz większą świadomość skutków zanieczyszczeń”.
Posiada świadomość bezmyślnego wyrzucania szkodliwych odpadów.
Potrafi umiejętnie rozróżnić pojemniki na poszczególne odpady.
Rozumie pojęcie odpady, segregacja odpadów.
Ma wiedzę co zrobić z zużytym sprzętem elektronicznym i elektrycznym
5.Pomóżmy zwierzętom przetrwać zimę.
TEMATYKA:
1.Jak zwierzęta przygotowują się do zimy?
2.Rozpoznawanie zwierząt. Tropy i głosy zwierząt.
3.Ptaki zimujące w Polsce.
4.Dlaczego należy pomagać zwierzętom w czasie zimy?
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Tropy Zwierząt -warsztaty w DZPK
Zwierzęta leśne-kolorowanki.
Wykonanie ptasich przysmaków z tłuszczu i ziaren-śnieżne kule oraz przygotowanie miejsca na dokarmianie ptaków.
Przygotowanie karmników z plastikowych butelek-prace zespołowe.
Rozwiązywanie krzyżówek z nazwami ptaków.
Wycieczka nad rzekę Bóbr celem dokarmiania Lebędzi i kaczek.
Systematyczne dokarmianie ptaków.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Potrafi wnikliwie obserwować.
Potrafi korzystać z różnych źródeł wiedzy.
Ma wiedzę na temat przygotowań zwierząt do zimy.
Potrafi rozpoznać tropy sarny, dzika, zająca.
Wymieni ptaki pozostające na zimę w naszym kraju.
Potrafi uzasadnić potrzebę dokarmiania zwierząt zimą.
6.Ekologiczny dom.
TEMATYKA:
1.Co to jest ekologia i czym się zajmuje.
2.Jak żyć ekologicznie we własnym domu.
3.Skąd bierze się papier, jak przerabiać makulaturę, jak oszczędzać papier.
4.Pochodzenie energii elektrycznej, gazu i wody.
5.Ekologiczne opakowania.
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Ekologia jako nauka-rozmowa kierowana, mini wykład.
Weryfikacja kart ekoagenta, dzieci opowiadają o swoich proekologicznych zachowaniach na co dzień.
Plakaty w grupach-ekologiczny dom.
Wystawa plakatów.
Wykonywanie papieru czerpanego-prace z makulaturą.
Zabawy tematyczne utrwalające świadomość na temat różnych opakowań.
Projektowanie i wykonywanie ekologicznych toreb na zakupy.
Plakaty zachęcające do korzystania z opakowań wielokrotnego użytku.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Zna pojęcie ekologia.
Zna pochodzenie wody, gazu i energii elektrycznej.
Potrafi oszczędzać wodę, energię elektryczną.
Zachęca członków rodziny do proekologicznych zachowań.
Ma świadomość, dlaczego należy używać opakowania wielokrotnego użytku.
Potrafi pracować w grupie.
Potrafi powiedzieć skąd się bierze papier.
Potrafi wykonać z pomocą dorosłej osoby papier czerpany.
Zbiera makulaturę.
Oszczędza papier (nie wykorzystuje bezmyślnie kartek papieru, używa do końca zeszyt).
7.Woda źródłem życia.
TEMATYKA:
1.Różne środowiska wodne.
2.Znaczenie wody w życiu człowieka roślin i zwierząt.
3.Na czym polega system krążenia wody w środowisku.
4.Oszczędzanie i ochrona wody.
5.Zagrożenia wody. Światowy Dzień Wody ( 22.03.).
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
spacer nad rzekę Bóbr w celu obserwacji flory i fauny. Pobranie próbek wody i ocenienie jej czystości.
Środowiska wodne-praca z ilustracjami.
Przeprowadzenie prostych eksperymentów badawczych ( stany skupienia wody, właściwości wody), rozpuszczanie wybranych substancji. Filtrowanie wody z piaskiem przez bibułę.
Zabawy z wodą( zagadki, masaż k Rzeczka wg M. Bogdanowicz, zabawa „Kropelka”, podawanie miseczki z wodą z rak do rąk ze zwróceniem uwagi na spokojne ruchy, by nie wylać ani kropli. Degustacja wody mineralnej.
Ulotki nakłaniające do oszczędzania wody-prace plastyczne.
Czytanie wierszy o wodzie.
„Burza mózgów”-z czym kojarzy nam się woda.
Omówienie ilustracji pt.”Przepływ wody z rzeki do mieszkania”(pompowanie wody z rzeki, filtrowanie, dodawanie środków chemicznych, wpływanie czystej wody do wodociągów, a następnie do mieszkań).
Spotkanie z hydrologiem-pracownikiem Wodociągów.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Potrafi odpowiedzieć co by było, gdyby na świecie zabrakło wody. Określa znaczenie wody dla ludzi, zwierząt i roślin.
Rozumie konieczność oszczędzania wody.
Bada właściwości wody za pomocą zmysłów.
Przestrzega zakazu picia wody z nieznanych źródeł.
Potrafi aktywnie uczestniczyć w doświadczeniach i prawidłowo wyciągać wnioski.
8.Skutki hałasu.
TEMATYKA:
1.Źródła hałasu.
2.Szkodliwość hałasu-rozmowa kierowana.
3.Dzień bez hałasu-zabawy mające na celu wyciszenie.
4.Budowa ucha.
5.Sposoby na ograniczenie hałasu.
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Nazywanie usłyszanych dźwięków( klakson, odkurzacz, szept, silnik samochodu, spiew ptaków, dźwięk strumyka, wybuch petardy-nagrania) -klasyfikacja dźwięków na przyjemni i nieprzyjemne, klasyfikowanie natężenia różnych dźwięków-zabawa w łowienie dźwięków.
Ćwiczenia potwierdzające negatywny wpływ hałasu na naukę(zabawa w „przeskadzaczy”).
Słuchanie muzyki relaksacyjnej.
Zabawy ruchowe „Czy potrafisz być cicho”-Uśmiechnięte buźki za dobrze wykonane zadania.
Praca z ilustracją przedstawiającą budowę narządu słuchu.
Szkodliwość słuchawek-doświadczenie z łyżkami.
Rekwizyty:stopery, słuchawki ochraniające słuch. Zawody, które potrzebują takich rekwizytów. Inne sposoby izolowania hałasu-rozmowa kierowana ( budowanie obwodnic, ekrany izolacyjne, okna dźwiękoszczelne, zwiększenie pasów zakrzewień.
Praca plast. wykonana farbami CISZA I HAŁAS.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Zna jednostkę głośności.
Różnicuje dźwięki na przyjemne i nieprzyjemne.
Zna sposoby radzenia sobie z hałasem.
Porównuje natężenia różnych dźwięków.
Potrafi się zrelaksować.
Rozumie szkodliwy wpływ hałasu na samopoczucie człowieka.
Potrafi integrować się w grupie.
9.Zdrowe odżywianie.
TEMATYKA:
1.Wprowadzenie pojęcia „zdrowa żywność”.
2.Wpływ środków konserwujących na organizm człowieka.
3.Ekologiczne zakupy.
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Wyprawa do sklepu ze zdrową żywnością. naliza opakowań przed zrobieniem zakupów. Poznanie niektórych środków konserwujących.
Zapoznanie z różnymi sposobami konserwacji żywności(pasteryzacja, suszenie, mrożenie, kiszenie, wędzenie).
Układanie dziennego menu-produkty najbardziej wartościowe dla dziecka.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Potrafi wyjaśnić co to jest zdrowa żywność.
Ma świadomość negatywnego wpływu środków konserwujących na zdrowie człowieka.
Potrafi wybrać podczas zakupów „zdrową żywność”.
Zna sposoby konserwacji żywności.
Potrafi ułożyć właściwe menu, używając najbardziej wartościowych produktów.
10.Ziemia -nasz dom.
TEMATYKA:
1.Dzień Ziemi -22.04
2.Przygotowanie przedstawienia o treści ekologicznej.
3.Podsumowanie działań EKOAGENTÓW.Weryfikacja kart EKOAGENTÓW, wręczenie nagród SUPEREKOAGENTOWI.
4.Międzyszkolny Konkurs Wiedzy Ekologicznej”Ekoagent”.
PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW:
Nasze dobre uczynki dla Ziemi: sprzątanie terenu wokół szkoły,heppening ekologiczny pt.”To nie Ziemia jest własnością człowieka, lecz człowiek własnością Ziemi”
Przedstawienie dla rodziców i nauczycieli.
Przygotowanie się do konkursu .
Pomoc w przygotowaniu konkursu:dekoracja sali, plakaty o treści ekologicznej, wykonanie gazetki okolicznościowej,słodki poczęstunek dla uczestników konkursu.
OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW:
Uczeń:
Dostrzega piękno otaczającej nas przyrody.
Dostrzega poczucie odpowiedzialności za otaczające nas środowisko.
Potrafi działać w grupie.
Umiejętnie segreguje odpady.
Potrafi zachęcić do postaw ekologicznych swoje najbliższe środowisko.
Posiada świadomość tego, że sam może przyczynić się do zmniejszenia dewastacji środowiska.
Temat zajęcia: "Spotkanie z mnemotechniką"
Cele ogólne:
- doskonalenie technik zapamiętywania,
- doskonalenie spostrzegawczości,
- poznanie pojęcia "mnemotechnika",
- nabycie umiejętności świadomego relaksu,
- integracja grupy
Cele operacyjne- uczeń:
- wprowadza się w stan odprężenia, głęboko i świadomie oddycha,
-zapamiętuje i odtwarza ciąg wyrazów,
- w ograniczonym czasie wyszukuje wśród wielu cyfr, cyfrę wskazaną przez nauczyciela,
- współpracuje z innym uczniem podczas gryp- ciąg liczb
Metody pracy:
- słowna,
-praktyczna
Formy pracy:
- zbiorowa, indywidualna, grupowa
Środki dydaktyczne:
- kartki papieru,długopisy,
- tablica,
- markery w różnych kolorach,
- kserokopie "magicznego kwadratu" dla każdego dziecka oraz ciągu liczbowego dla par
Przebieg zajęć:
1.Wprowadzenie : n-l :
- wita obecnych,
-proponuje zajęcie miejsc na dywanie,
Uczniowie:
- witają się,
- zajmują wskazane miejsca,
- przyjmują wygodną pozycję
2. Zapoznanie z tematem: n-l:
- wyjaśnia pojęcie "mnemotechnika",
- demonstruje na czym polega relaks i świadomy oddech,
Uczniowie:
- słuchają,
- wprowadzają się w stan odprężenia,
- oddychają głęboko,
3. Rozpoczęcie zajęć -Ciąg wyrazowy : n-l:
- rozdaje kartki i długopisy,
- wyjaśnia zasady ćwiczenia,
- przedstawia ciąg wyrazów,
- powtarza ciąg wyrazów,
- podsumowuje ćwiczenie,
Uczniowie:
- słuchają uważnie,
zapisują zapamiętane wyrazy,
- sprawdzają poprawność swoich zapisów,
4. Magiczny kwadrat:n-l:
- rozdaje kserokopie kwadratów,
- wyjaśnia reguły ćwiczenia,
- wymienia cyfry do wyszukania,
- odlicza czas na zadanie,
- podaje prawidłowe odpowiedzi,
Uczniowie:
-słuchają uważnie,
- wyszukują zadane cyfry,
- sprawdzają swoje odpowiedzi,
5. Gra w parach: Ciąg liczb: n-l:
- poleca podział grupy na pary,
- rozdaje kartki z zadaniem,
- wyjaśnia zasady gry,
Uczniowie:
- dobierają się w pary,
- słuchają uważnie,
- rozgrywają grę w parach poprzez łączenie linią kolejnych liczb na przemian w taki sposób aby linie nie krzyżowały się,
6. Zakończenie zajęć:n-l:
-dziękuje za zajęcia,
- prezentuje ćwiczenie oddechowo-rozluźniające,
Uczniowie:
- dziękują za zajęcia,
wykonują ćwiczenie oddechowe.
Autor scenariusza:Joanna Śnieżyńska
emat zajęcia : „Zabawa sztuką”
Cele ogólne:
- doskonalenie sprawności manualnej,
- rozwijanie wyobraźni,
- kształcenie wrażliwości estetycznej,
- integracja grupy świetlicowej.
Cele operacyjne - uczeń:
- starannie wykonuje pracę plastyczną,
- sprawnie posługuje się przyborami : kredki lub pastele, nożyczki,
- postępuje zgodnie z instrukcjami
- potrafi współpracować w zespole.
Metody :
- słowne (instrukcja),
-praktyczne (ćwiczenia),
Formy pracy:
- zbiorowa, indywidualna, grupowa.
Środki dydaktyczne:
- wcześniej przygotowane kartki- elementy układanki,
- pastele, kredki bambino,
- kartki papieru,
- flamastry,
- klej, nożyczki, taśma klejąca,
- tablica flipchart lub zwykła tablica,
- liście drzew,
- chustka lub szal do zawiązania oczu.
N-L
1. Wprowadzenie: n-l :
-wita obecnych,
- proponuje zajęcie miejsc przy stolikach
Uczniowie:
- witają się,
- zajmują miejsca
2. Zapoznanie z tematem: n-l:
- nawiązuje do pory roku (wiosna)
- wywołuje skojarzenia związane z wiosną - drzewo jako temat przewodni
Uczniowie:
- słuchają uważnie,
- odpowiadają na pytania,
- wymieniają skojarzenia
3. Rozpoczęcie zajęć: n-l:
- rozdaje wczesniej przygotowane kartki- każde dziecko otrzymuje 1 kartkę z częścią drzewa jako element układanki,
- wyjaśnia zadanie- kolorowanie swojego elementu
Uczniowie:
- postępują zgodnie z instrukcją,
- sprawnie posługują się pastelami,
- integrują się dzięki złożeniu swoich indywidualnych prac w dużą pracę grupową
4. Frottage: n-l :
- rozdaje liście,
- instruuje jak wykonać frottage
Uczniowie:
- postępują zgodnie z instrukcją aby uzyskać odbitkę liścia na kartce,
- sprawnie posługują się kredkami, nożyczkami
5. Rysowanie drzewa z zasłoniętymi oczami: n-l:
- wybiera dzieci do zadania,
- zawiązuje im oczy,
- przedstawia zasady
Uczniowie:
- rysują kontur drzewa na tablicy,
- orientują się w położeniu na tablicy
6. Zakończenie zajęć: n-l:
- prezentuje efekt wspólnej pracy- drzewo złożone z prac poszczególnych uczestników,
- dziękuje za udział i wspólną zabawę.
Uczniowie:
- dziękują za zajęcia,
- oceniają efekt wspólnej pracy
Autor scenariusza : Joanna Śnieżyńska
Czy każdy to wie, jak się taka sowa zwie? Scenariusz zajęć
Cel główny:
-Pobudzanie energii potrzebnej do myślenia i twórczej pracy.
Cele operacyjne: (dziecko)
-odpręża się,
-usprawnia ogólną koordynacie, wzroku, słuchu, ruchu,
-wspomaga pozytywne nastawienie, do otaczającego świata przyrody,
-integruje umysł i ciało,
-relaksuje się,
-wycisza się,
-koncentruje się,
-zapamiętuje,
-rozwija swoje umiejętności plastyczne,
-rozwija komunikację werbalną,
-rozwija logiczne myślenie,
-odróżnia sowę od innego ptaka,
-uzupełnia wiedzę o sowach,
-wzbogaca wiedzę na temat ochrony środowiska.
Formy pracy: indywidualna, grupowa, zbiorowa
Metody: pogadanka, ruchowa, pokazowa, twórcza, odtwórcza
Materiały: kolorowy papier, szyszki, nożyczki, klej, wata, żółta tektura, płyty CD
z głosami sów i muzyką z lasu, puzzle z sowami. układanki z sowami, kubeczki z wodą, słodki poczęstunek.
Przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie - odczytanie tekstu Sowy.
2. Pokaz i pogadanka na temat: sylwetek sów w przygotowanych wcześniej przewodnikach na fotografiach w książkach.
3. Zabawa ruchowa Co robi sowa?. Na dany przez nauczyciela znak i wypowiedziane słowa dzieci wykonują określone czynności: -praca zbiorowa
-> sowy polują
- dzieci biegają z głową do przodu i rozpostartymi skrzydłami,
-> sowy wypatrują
-dzieci kucają i kręcą głową,
-> sowy stroszą i czyszczą piórka
- dzieci kucają i podnoszą same ramiona oraz oglądają się to za jedną to za drugą ręką,
-> sowy odpoczywają w dzień
- dzieci śpią w zakamarkach Sali,
- dzieci krzyżują nogi, ręce wyciągają do przodu, dłonie odwracają na zewnątrz, a kciuki kierują do dołu,
- krzyżują ręce, splatają dłonie, przyciągają do klatki piersiowej,
- językiem dotykają podniebienia twardego,
- mogą zamknąć oczy.
-> sowy przygotowują się do nocnych łowów,
- dzieci nogi ustawiają równolegle do siebie, dłonie łączą opuszkami palców.
-> sowy piją wodę
- dzieci piją wodę,
-> sowy nie są już głodne
4. Sówki i ich rozmówki- praca zbiorowa
- pokaz multimedialny przeplatany ćwiczeniem.
-> Dzieci chwytają prawą dłonią z lewej strony mięsień między szyją a barkiem i obracają głowę w tę samą stronę robią wdech, po czym na wydechu powoli odwracają głowę w kierunku drugiego barku, tak daleko, jak to możliwe. W tej samej pozycji ponownie biorą wdech i na wydechu wracają do pozycji wyjściowej. Powtarzają to kilkakrotnie naśladując przy tym dźwięki przypominające zaprezentowane na krótkim filmie odgłosy wydawane przez różne gatunki sów.
5. Sowia układanka- praca w dwóch zespołach.
-> Dużą niekompletną sylwetę sowy kładziemy przed dziećmi. Dzieci mają za zadanie uzupełnienie jej brakującymi elementami. Pomocą w prawidłowym rozpoznawaniu poszczególnych elementów każdej z sów będą niewielkie rysunki z boku arkuszy. Wskazujemy im kolejność przyklejania elementów. Pierwszą przyklejają głowę sowy (szlarę) potem oczy z dziobem, skrzydła, ogon i nogi. Porównujemy cechy różniące płomykówkę od uszatki.
6. Sowie puzzle— praca w dwóch zespołach.
Dzieci układają puzzle ze zdjęciami sów. Mają za zadanie zacząć pracę od odnalezienia fragmentów szlary i oczu.
7. Szyszkowa sowa praca indywidualna.
Dzieci wykonują sowy z wcześniej przygotowanych materiałów: waty, piórek, żółtej tektury.
-> Z waty przygotowują kulki i przykleją je do szyszki.
-> Czarnym flamastrem malują oczka na wacie.
-> Z żółtej tektury wycinają długie dzioby i również przyklejają do szyszki.
-> Doklejają piórkowe uszy.
-> Gotowe sowy umieszczają na wcześniej przygotowanej gałązce.
8. Słodki poczęstunek.
Wprowadzenie — Sowy
W budowie sów wyróżniamy kilka cech, które są inne niż u pozostałych ptaków. Sowy przystosowały się do funkcjonowania nocą, przy niewielkim oświetleniu. Są dalekowidzami, aby zlokalizować mysz znajdującą się tuż przed nimi posługują się piórami czuciowymi rozmieszczonymi wokół dzioba. Ich oczy skierowane są do przodu, podobnie jak oczy ludzi. Pozwala to na precyzyjne ocenianie odległości, co jest istotne w trakcie łowów, ale ogranicza kąt widzenia. Z tym jednak sowy radzą sobie doskonale dzięki zdolności obrotu głowy o 270 stopni. Ich bardzo dobry wzrok wspomagany jest przez niezwykły słuch. Dzięki specjalnemu, asymetrycznemu osadzeniu uszu, wychwycone na głowie sowy (szlarze) dźwięki docierają do każdego z nich w różnym czasie, co pozwała precyzyjnie znaleźć źródło dźwięku. Sowy posiadają zdolność bezszelestnego lotu. Ta cecha zapewnia ciszę podczas polowania, tak aby nic nie zakłócało lokalizacji ofiar i jednocześnie nie ostrzegał ich przed zbliżającym się nocnym drapieżnikiem. Taki efekt uzyskiwany jest dzięki specjalnej budowie piór, niezwykle aksamitnych i posiadających specjalne ząbkowanie na krawędziach tłumiące szumy. Niesie to jednak za sobą pewne wady, pióra sów są bardzo wrażliwe na wilgoć i wiatr, dlatego są one aktywne przede wszystkim w bezwietrzne, pogodne bezchmurne noce. Często na rysunkach wyróżnikiem sów są uszy sterczące nad ich głowami. Występują one jedynie u niektórych gatunków (uszatka, puchacz) i w rzeczywistości są to jedynie pęczki piór spełniające do końca nie sprecyzowaną rolę w wyrażaniu emocji ptaka, być może służące także do odstraszania wrogów. Nogi sów często opierzone są aż po palce, co ma znaczenie podczas wyciągania gryzoni spod śniegu lub wilgotnej trawy. Pióra zabezpieczają wówczas kończyny przed utratą ciepła. Jako ptaki drapieżne posiadają niezwykle ostre szpony i haczykowato zagięty dziób, dzięki którym sprawnie chwytają swoją zdobycz. Przez dorosłe ptaki jest ona najczęściej połykana w całości, a trudne do strawienia fragmenty ciał ofiar (sierść, pióra, czaszki itp.) są potem zwracane w postaci podłużnych wałków określanych mianem wypluwek lub zrzutek.
Sowy zamieszkują różne ciekawe miejsca.
- Puszczyk —gniazduje w dziuplach starych drzew, często w budynkach
(strychy, wieże), zajmuje specjalnie przygotowane dla nich budki lęgowe.
-Sowy Uszatki gniazdują zadrzewieniach śródpolnych, na obrzeżach lasów oraz w parkach miejskich. Lęgną się w opuszczonych gniazdach ptaków drapieżnych i krukowatych oraz w specjalnie przygotowanych dla niej koszach wiklinowych.
-Płomykówki gniazdują w budynkach, w miejscach ciemnych i trudno dostępnych: w otworach wentylacyjnych, na strychach lub wieżach.
-Pójdźka lęgnie się w budynkach gospodarczych, otworach wentylacyjnych, w starych przydrożnych pniach.
Sowy są sprzymierzeńcami rolników w walce z gryzoniami. Chroniąc te ptaki chronimy plony, ograniczamy rozprzestrzenianie chorób przenoszonych przez gryzonie.
Nie pozwólmy, aby te piękne i pożyteczne ptaki zniknęły z naszego krajobrazu.
WSZYSTKIĘ SOWY SĄ OBJĘTE OCHRONĄ GATUNKOWĄ!
Bibliografia:
Sowy Polski- pakiet z materiałami edukacyjnymi, Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych Kraków 2007
Konspekt zajęć manualno - plastycznych "Krajobraz letni"
TEMAT: „Krajobraz letni”
1. Cel ogólny:
- pobudzanie myśli, uczuć i skojarzeń;
- rozwijanie zmysłu obserwacji;
- rozwijanie sprawności manualnej.
2. Cele operacyjne:
- rozwijanie logicznego myślenia;
- skomponowanie pracy na zadany temat;
- przypomnienie pojęcia pejzaż (krajobraz);
- wyrabianie umiejętności prawidłowego posługiwania się narzędziem pracy;
- wyrabianie płynności i precyzji ruchów;
- dbanie o estetykę pracy oraz otoczenia;
3. Metody:
- aktywizujące;
- pogadanka, praktyczne działanie;
4. Materiały i środki dydaktyczne:
- karty pracy z zagadkami;
- białe kartki, kredki pastelowe;
5. Przebieg zajęć:
- przygotowanie materiałów do zajęć;
- rozmowa z uczniami na temat lata;
- przypomnienie o zachowaniu bezpieczeństwa, szczególnie podczas letnich zabaw, kąpieli;
- wprowadzenie do tematu zajęć: tematem pracy jest „Krajobraz letni”, luźne wypowiedzi uczniów na podany temat, przedstawienie swoich wyobrażeń;
- nauczyciel omawia zjawiska, jakie dzieją się w przyrodzie o tej porze roku;
- wyjaśnia dzieciom pojęcie "pejzaż" (krajobraz);
- zwraca uwagę na estetykę wykonanej pracy;
6. Przystąpienie do działania:
Po rozwiązaniu zagadek w karcie pracy zadaniem uczniów jest namalowanie wymyślonego lub zapamiętanego letniego krajobrazu;
- nauczyciel prosi dzieci o rozłożenie białych kartek i kredek olejnych;
- indywidualna praca uczniów;
- nauczyciel udziela wskazówek, zwraca uwagę na estetykę pracy;
- nauczyciel przez cały czas sprawuje kontrolę nad przebiegiem zajęć;
7. Zakończenie zajęć:
Na koniec, po uporządkowaniu stanowisk pracy, nauczyciel wraz z uczniami układa prace w wyznaczonym miejscu i razem omawiają zadanie.
Wystawa prac na gazetkach ściennych.
Nauczyciel dziękuje za udział w zajęciach.
PROGRAM
ZAJĘĆ OPIEKUŃCZO-WYCHOWAWCZYCH
ROZWIJAJĄCYCH ZAINTERESOWANIA PLASTYCZNE I SPORTOWE UCZNIÓW
WAKACJE Z UŚMIECHEM ;)
Opracowały: mgr Izabela Rybka, mgr Agnieszka Ciołek
Czas trwania: 9.07. - 20. 07. 2012r.
Miejsce: świetlica Szkoły Podstawowej w Złoczewie
Program zajęć rozwijających zainteresowania plastyczne i sportowe uczniów powstał z myślą o dzieciach naszej szkoły, które z różnych względów w czasie wakacji pozostają w swych rodzinnych miejscowościach i nie mają możliwości wyjazdu na kolonie, obozy, czy też jakąkolwiek inną formę wypoczynku.
Sytuacja materialna wielu uczniów naszej szkoły jest bardzo trudna. Wynika ona z bezrobocia jednego, a bardzo często obojga rodziców. Niedostatek środków finansowych powoduje brak możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, biologicznych i psychicznych. Sytuację tę najbardziej odczuwają dzieci.
Takich dzieci w naszej szkole jest wiele. Proponujemy im ciekawe spędzenie wolnego czasu, dobrą, bezpieczną zabawę oraz rozwój zainteresowań.
Zajęcia sportowe są doskonałą okazją do wyrobienia u dzieci takich cech jak: koleżeńskość, zachowania fair-play, godne pogodzenie się z porażką i radość z wygranej. Doskonalą koordynację wzrokowo-ruchową, są okazją do integracji dzieci w różnych grupach wiekowych. Pozwalają zaistnieć w grupie dzieciom nieśmiałym i niepewnym, prowokują do asertywności, stwarzają okazję do pomocy słabszym.
Poprzez ćwiczenia plastyczne dziecko okazuje uczucia, wyraża samego siebie, swoją osobowość. Działalność plastyczna jest okazją do poznawania nowych technik plastycznych, wzbogacania wiedzy o tworzywach stosowanych do wykonania prac. Tworząc prace plastyczne, dziecko rozwija własną wyobraźnię i pomysłowość, staje się samodzielne, nabywa umiejętność radzenia sobie, dobierania narzędzi i materiałów potrzebnych do realizacji projektu, wykazywania inicjatywy. Dzieci bardzo angażują się w proces tworzenia i z dumą pokazują swoje prace.
Warunki prowadzenia zajęć
1.Założenia organizacyjne
• czas zajęć- 9.07 - 20.07.2012 r.
• godz. 9:00- 13:00
• udział w zajęciach nieodpłatny, dla chętnych dzieci.
2. Warunki lokalowe
• świetlica
• boisko szkolne, park, plac zabaw.
3.Metody Pracy
• pogadanka
• drama
• praktyczne działania
• gry i zabawy
• rozgrywki sportowe
• ćwiczenia ruchowe.
4.Formy pracy
• indywidualna
• zbiorowa
• zespołowa.
Treści programowe i działania edukacyjne
1. Aktywność ruchowa
• mini piłka siatkowa;
• mini piłka koszykowa;
• piłka nożna;
• dwa ognie;
• ringo;
• ruch uwzględniający rytm, muzykę;
• zabawy bieżne, skoczne na trawie, pokonywanie przeszkód;
• gry, zabawy według własnej inwencji.
2. Zabawy, zajęcia manualne
• zajęcia sprzyjające kreatywności uczniów;
• poszukiwanie różnorodnych rozwiązań plastycznych;
• zabawy wzmacniające u dzieci poczucie własnej wartości;
Cele kształcenia i wychowania
Głównym celem zajęć „Wakacje z uśmiechem ;)” jest rozwijanie zainteresowań plastycznych i sportowych uczniów. Rozwijanie umiejętności działania w różnych sytuacjach, współżycia i współdziałania w grupie rówieśniczej, zdrowej rywalizacji. Zapewnienie opieki i zagospodarowanie czasu wolnego dzieciom, które z różnych względów w czasie wakacji pozostają w swych domach.
Cele szczegółowe
• Kształcenie umiejętności organizowania czasu wolnego.
• Poznanie różnorodnych form spędzania czasu wolnego, zdrowe, bezpieczne i ciekawe sposoby spędzania dni wolnych.
• Wskazywanie roli czynnego wypoczynku jako czynnika niezbędnego dla prawidłowego rozwoju.
• Rozwijanie umiejętności porozumiewania się w grupach rówieśniczych oraz kształtowanie zdolności organizacyjnych.
• Kształtowanie właściwych postaw społecznych.
• Wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju ucznia.
• Rozwijanie zainteresowań formami aktywności rekreacyjnej i sportowej.
• Rozwijanie uzdolnień plastycznych.
• Wyrabianie umiejętności wyrażania swoich myśli i uczuć w formie prac plastycznych.
• Rozbudzanie i rozwijanie wrażliwości estetycznej dziecka oraz jego indywidualnych zdolności twórczych.
• Wzmacnianie u dzieci poczucia własnej wartości i pozytywnego obrazu samego siebie.
Przewidywane osiągnięcia
Uczeń:
• potrafi pozytywnie zachować się w czasie gry, zabawy, innych zajęć;
• zna formy właściwego spędzania czasu wolnego z pożytkiem dla zdrowia fizycznego i psychicznego;
• zna zasady najbardziej popularnych gier sportowych oraz opanował i umie zastosować w grze wymagane umiejętności;
• poszukuje różnorodnych rozwiązań plastycznych;
• chętnie wyraża swoje myśli i uczucia w formie prac plastycznych;
• potrafi samodzielnie organizować i inicjować zajęcia manualne, ruchowe w grupie rówieśniczej z zachowaniem podstawowych zasad;
Zajęcia opiekuńczo - wychowawcze organizowane w czasie wakacji w świetlicy szkoły podstawowej stworzą możliwości do rozwoju zainteresowań, wspomogą rozwój i zdolności twórcze dzieci, rozbudzą ich wrażliwość, będą źródłem dobrego samopoczucia, oraz lekcją współdziałania w grupie rówieśniczej. Zajęcia te nauczą dzieci dokonywania wyboru odpowiedniej dla siebie formy wypoczynku, zabawy, odpowiedzialności za własne czyny, bezpiecznego i higienicznego spędzania czasu wolnego.
Ewaluacja
• Sprawdzanie obecności uczniów na zajęciach.
• Systematyczna ekspozycja prac plastycznych dzieci.
• Własne obserwacje zachowania dzieci.
• Wyrażenie zadowolenia z zajęć za pomocą rysunku mimiki twarzy (jeżeli podobały ci się zajęcia pomaluj uśmiechniętą buzię, jeżeli nie smutną).
Plan zajęć na poszczególne dni tygodnia
09.07.2012r.
1. Przywitanie dzieci, zapoznanie z programem zajęć.
2. Zabawy integracyjne, zabawy na boisku szkolnym.
3. Śniadanie.
4. Zabawy integracyjne w świetlicy.
10.07.2012r.
1. Lepienie z masy solnej.
2. Śniadanie.
3. Zajęcia karate z instruktorem Sieradzkiego Klubu Karate.
11.07.2012r.
1. Malowanie farbami wytworów z masy solnej.
2. Śniadanie.
3. Rozgrywki w dwa ognie.
12.07.2012r.
1. „Krajobraz letni” - zagadki i malowanie kredkami pastelowymi.
2. Śniadanie.
3. Zabawy na placu zabaw.
13.07.2012r.
1. „Trójkątna bajka” Danuta Wawiłow - wyklejanka.
2. Śniadanie.
3. Zabawy bieżne w parku.
16.07.2012r.
1. Jak bezpiecznie biwakować w lesie - swobodne wypowiedzi dzieci.
2. Biwak w lesie - praca plastyczna.
3. Śniadanie.
4. Rozgrywki sportowe na boisku.
17.07.2012r.
1. „Magiczne obrazki” - kolorowanie wg kodu.
2. Śniadanie.
3. Jestem bezpieczny na drodze - przypomnienie zasad.
4. Wyjście do OSP w Złoczewie.
18.07.2012r.
1. Jak zachować się w lesie - pogadanka.
2. Wyjście do lasu.
19.07.2012r.
1. Świat za 100 lat - swobodne wypowiedzi dzieci.
2. Świat za 100 lat - praca plastyczna w parach.
3. Śniadanie.
4. Gra w piłkę nożną i mini siatkówkę.
20.07.2012r.
1. Malowanie kredą na chodniku przed szkołą.
2. Ognisko, pieczenie kiełbasek.
3. Podsumowanie i zakończenie zajęć.
TEMAT: ZABAWY PLASTYCZNE DLA DZIECI Z KLAS IV-VI - SCENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH.
UCZESTNICY: DZIECI Z KLAS - 4-6.
CZAS TRWANIA: 60 MIN.
PROWADZĄCY: DARIA MACHOWIAK.
CELE:
CEL OGÓLNY: Zapoznanie się dzieci z różnymi zabawami plastycznymi.
CELE SZCZEGÓŁOWE:
• Uczeń rozumie i wykonuje polecenia wychowawcy.
• Uczeń potrafi pracować zgodnie w grupie.
• Uczeń wypracowuje potrzebę odpoczynku kreatywnego.
METODY:
- plastyczno - techniczne
FORMA PRACY:
• praca indywidualna.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
• kredki ołówkowe, kredki akwarelowe, wykałaczki, farby plakatowe, folia aluminiowa, kalka techniczna, brystol, kartki białe rysunkowe.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Powitanie uczestników i przedstawienie tematu zajęć.
2. Zabawy plastyczne:
a. Farby plakatowe na folii aluminiowej. M. Angeles Comella „Szkoła rysowania i malowania” - str. 86-87.
1. Dzieci zwijają kawałek folii w kulkę, a następnie rozkładają. Teraz farbami plakatowymi malują na folii kwiat, używając różnych kolorów.
2. Domalowują niebieskie tło.
3. Kiedy farby wyschną dzieci po całym obrazku przeciągają ostrożnie kredką woskową, dzięki temu zagięcia na folii staną się widoczne.
b. Wydrapywanie kredek woskowych. M. Angeles Comella „Szkoła rysowania i malowania” - str. 22-23.
1. Jeżeli kartkę papieru pokryjemy dwiema grubymi warstwami kredek woskowych, możemy zdrapywać fragmenty górnej warstwy, tak by wydobyć kolory warstwy znajdującej się pod nią.
2. W pierwszej kolejności używamy różnych kolorów kredek woskowych.
3. Następnie całą kartkę pokrywamy drugą, czarną warstwą, tak by dokładnie pokryła kolorowy spód.
4. Teraz za pomocą wykałaczki wydrapujemy w czarnej warstwie wzory.
c. Kredki akwarelowe i woda. M. Angeles Comella „Szkoła rysowania i malowania” - str. 116-117.
1. Jeśli narysujemy kreski kredkami akwarelowymi i przeciągniemy je wilgotnym pędzelkiem, kolory się rozleją.
2. Najpierw dzieci rysują pień drzewa.
3. Wzbogacają rysunek o trawę i liście.
4. Przeciągają pień i konary drzewa zwilżonym pędzelkiem tak by linie się rozmyły.
d. Kredki ołówkowe i kalka - M. Angeles Comella „Szkoła rysowania i malowania” - str. 118-119.
1. Dzieci kładą kalkę na białym papierze i drewnianą końcówką pędzelka rysują motyw wymyślony przez siebie.
2. Kontury, które odbiły się na białej kartce wypełniają różnymi kolorami.
3. Czarne linie odbite przez kalkę rozmażą się na tle, powstanie ciekawy efekt.
3. Podsumowanie zajęć.
4. Zakończenie i pożegnanie z dziećmi.
Gry i zabawy ruchowe na świeżym powietrzu w okresie letnim.
Przebywanie dzieci na świeżym powietrzu wpływa korzystnie na ich rozwój organizmu. Połączone z ruchem pozwala na rozładowanie energii wewnętrznej. Dzieci w trakcie gier i zabaw mają kontakt z rówieśnikami, tworzą grupy oraz rywalizują ze sobą. Każde zaangażowanie dzieci w grę lub zabawę ma pozytywny wpływ na ich rozwój osobowości. Uczy współdziałania w grupie, wyzwala chęć walki, pozwala na świadome przeżywanie zwycięstw i godne przyjmowanie porażek.
Przypominam oraz proponuję przykładowe gry i zabawy.
*RULETKA PODWÓRKOWA
Do zabawy potrzebna jest lekka piłka lub nadmuchany balon.
- Dzieci tworzą krąg. Piłkę lub balon odbijają lub rzucają do siebie. Dziecko, które nie odbije lub nie złapie wchodzi w środek okręgu. Pozostałe dzieci grają dalej. Dziecko będące w środku, jeśli w trakcie gry pochwyci balon lub piłkę, wraca na pozycję w okręgu.
-Dzieci tworzą ruchomy krąg. Piłkę lub balon odbijają lub rzucają do siebie. Dziecko, które nie odbije lub nie złapie, pozostaje w kręgu w pozycji nieruchomej. Jeśli w trakcie dalszej zabawy znów nie złapie lub nie odbije, to klęka na jedno kolano, potem na drugie (kuca, wykonuje siad skrzyżny). W trakcie gry, może powrócić na wyższy poziom łapiąc lub odbijając piłkę lub balon.
*KANGUREK
Do zabawy potrzebna jest piłka. Dzieci ustawiają się w rzędzie jeden za drugim. Pierwsze dziecko w rzędzie rzuca piłką o ścianę. Spadającą piłkę przeskakuje w rozkroku i idzie na koniec rzędu. Jeśli w zabawie uczestniczą małe dzieci, można w zasadach zabawy założyć, aby dzieci przeskakiwały piłkę po jednym, dwóch lub trzech odbiciach po podłożu od ściany. W przypadku, gdy w zabawie uczestniczy większa liczba dzieci, można stworzyć dwa rywalizujące ze sobą rzędy.
*SLALOM
Tworzymy dwa tory biegowe. Na każdym torze ustawiamy w równej odległości dowolne przedmioty lub wbijamy w ziemię patyki. Zaznaczamy początkową linię. Dzielimy dzieci na dwie grupy. Każdy uczestnik biegnie slalomem do przodu i slalomem lub obok wraca na koniec rzędu. Zasady zabawy wyjaśniamy przed rozpoczęciem wyścigów.
*PIŁKA DO DOŁKA
-Zaznaczamy dwa miejsca, które symbolizują dołki (np.: szarfy...). Dzielimy dzieci na dwie grupy i zaznaczamy linię startu. Pierwsze osoby w rzędzie toczą piłkę do dołka po podłożu raz prawą, a raz lewą ręką. Gdy piłka jest w dołku, dziecko zabiera ją i biegnie na koniec rzędu podając piłkę pierwszej osobie. Wygrywa ten rząd, który jako pierwszy wykona trzykrotnie zadanie.
-Zaznaczamy dwa miejsca symbolizujące dołki i linię startu. Dzieci tworzą dwa rzędy. Pierwsze osoby toczą piłkę po podłożu za pomocą kijka do dołka. Gdy piłka jest w dołku, dziecko toczy ją za pomocą kijka w kierunku swojej drużyny. Przekazuje kijek i piłkę pierwszej osobie z rzędu i przechodzi na koniec. Wygrywa drużyna, która jako pierwsza zakończy zadanie.
*ŻÓŁWIKI
Dzieci rywalizują w dwóch rzędach idąc stopkami (stopa do stopy ) do mety. Wygrywa ten rząd, który pierwszy zakończy zadanie.
*ŻABKI
Do zabawy potrzebna jest długa skakanka. Dwoje dzieci kręci skakanką, a pozostała grupa, pojedynczo wykonuje przez nią skoki, do momentu zatrzymania wiru skakanki.
*LUSTRO
Jedno dziecko pokazuje różne figury, miny ... , a pozostała grupa go naśladuje.
*MUCHY I PAJĄK
Jedno z dzieci jest pająkiem, pozostałe muchami. „Muchy” latają bzykając. Na sygnał „ pająk” stają w bezruchu. „ Pająk” wychodzi na łowy. Jeśli któraś „ mucha” się poruszy, „ pająk” zabiera ją do sieci. „Muchy” znów latają bzykając i znów „ pająk” wychodzi na łowy. Złapane „muchy”- „pająki” wychodzą na łowy z „pająkiem”. Potem następuje zmiana i wybór nowego „pająka”.
*JASTRZĄB I KURY
Kurki- dzieci spokojnie chodzą po podwórku, schylają się, szukają ziarna, kucają, niczego nie podejrzewając. W pewnym momencie wpada dziecko- jastrząb i stara się schwytać jedną z kurek, uciekających w popłochu. Gdy dopędzi jedną z nich, musi ona szybko kucnąć układając głowę na kolana, by w ten sposób uchronić się przed jastrzębiem (w tej pozycji nie zostaje złapana ).Gdy nie zdąży zostaje złapana-staje się jastrzębiem i wraz z nim poluje. Potem zmiana i wybór jastrzębia.
*BEREK
- ZWYKŁY- Dziecko- berek stara się schwytać kogoś z uciekających. Gdy uda mu się dotknąć ściganego, ten zostaje berkiem i goni uciekających.
-RANNY- Dziecko, które zostało berkiem przez dotknięcie jest berkiem rannym i chcąc dotknąć inne dziecko, musi trzymać się za miejsce dotknięcia. Ma utrudnione zadanie, ponieważ jest wolna tylko jedna ręka.
-PRZYJACIEL-Dziecko dotknięte przez berka woła do najbliższej osoby- „daj rękę”. Jeśli to dziecko poda rękę, ten jest uratowany. Berek biegnie za innymi. Gdy przyjaciel zawiedzie, to zostaje berkiem i woła- „jestem berkiem”.
-ŻURAW- Jeśli do uciekającego zbliża się berek, ten może uniknąć schwytania. Staje na jednej nodze, a pod kolano ugiętej nogi wsuwa rękę i łapie się za nos-staje się żurawiem. Gdy nie zdąży przyjąć pozycji żurawia wówczas dotknięty zostaje berkiem.
-WĄŻ-Dziecko złapane przez berka trzyma go za rękę i razem starają się łapać inne dzieci.
*POLICJANT
Dzieci- samochody uważnie słuchają i wykonują polecenia osoby dorosłej- policjanta.
1.Samochody wyjeżdżają z garażu- dzieci przemieszczają się po placu udając samochody,
2.Pomarańczowe światło- dzieci zatrzymują się,
3.Czerwone światło- stoją,
4.Zielone światło- poruszają się,
5.Samochody skręcają w prawo,
6.Samochody skręcają w lewo,
7.Uwaga pieszy- zatrzymują się,
8.Most- dzieci ustawiają się jedno za drugim, by ostrożnie przejechać przez most,
9.Samochody wracają do garażu.
*POWÓDŹ
Rozkładamy na podłożu gazety. Dzieci biegają po placu. Na hasło „powódź” stają na gazetach. Na hasło „woda opadła” dzieci znów biegają, by na hasło „powódź” ponownie zająć „bezpieczne” miejsce na gazecie.
*GRY ZRĘCZNOŚCIOWE
-Rzut do celu.
-Zbijanie przedmiotu (np.: z murka, ze słupka, z ławki ).
-Podbijanie piłki na czas lub liczbę podbić.
-Gra badmintona.
Zebrała:
Jolanta Siemoniak
W krainie bajkolandii
Data: 17.11.2011
Zajęcia świetlicowe
Mgr Michalina Kołakowska
Cel ogólny:
• Przypomnienie znanych bajek
• pobudzenie do aktywności twórczej
Cele operacyjne:
Dziecko:
• zna pojęcie „bajka:, „legenda” i „baśń”
• wypowiada się pełnymi zdaniami
• zna treści prezentowanych bajek, baśni i legend
• koncentruje uwagę na poprawnie wykonywanym zadaniu
• uważnie słucha poleceń nauczyciela
• współpracuje w grupie
• rozwija aktywność twórczą
• twórczo i sprawnie uczestniczy w zabawach ruchowych
• odnosi satysfakcje z wykonanej pracy, wspólnej zabawy
Metody:
• metody problemowe (puzzle, historyjki obrazkowe)
• metody ekspresyjne (zabawa ruchowa)
• burza mózgów
• quiz drużynowy
• praca z książką
Formy zajęć:
• zbiorowa
• grupowa
Środki dydaktyczne:
• worek skarbów - przedmioty kojarzące się z bajkami, legendami i baśniami
• kartoniki w 4 kolorach
• karteczki z cyframi od 1 do 8
• ilustracje bohaterów bajkowych
• kartoniki z pomieszanymi historyjkami obrazkowymi
• magnetofon
• dzwoneczek
• płyta z muzyką do zabaw ruchowych
• bajkowe puzzle
• fragmenty wybranych bajek
• plansza do punktacji
Przebieg zajęć:
1. Powitanie dzieci
2. Podział dzieci na drużyny według wylosowanego koloru kartonika, wybór kapitana.
3. Wybranie przedmiotów z „worka skarbów” przez kapitanów drużyn oraz wspólne określenie tematu zajęć
Odgadywanie postaci bajkowych na podstawie ilustracji
4. Układanie historii bajkowej w odpowiedniej kolejności (historyjki składają się z 6 obrazków)
5. Zabawy ruchowe „Śnieżka” i „Zaklęcia Królowej Śniegu”
6. Układanie w grupach „bajkowych puzzli”
7. Losowanie i odgadywanie tytułu bajki, baśni, legendy po przeczytaniu przez nauczyciela fragmentu utworu.
8. Podliczenie punktacji.
9. Podsumowanie zajęć i pożegnanie
Scenariusz
I Świetlicowego Konkursu Plastycznego „Moja ulubiona postać z bajki”
Termin: Lipiec 2009 r.
Miejsce: Świetlica wiejska w Wiadrowie
Uczestnicy:
Konkurs skierowany jest do uczniów Szkół Podstawowych i Gimnazjum, a więc w wieku 9-16 lat, którzy w okresie wakacji letnich uczęszczają na zajęcia kulturalne, artystyczne, rekreacyjne i sportowe w Świetlicy wiejskiej w Wiadrowie.
Koordynator i prowadzący: Dariusz Trybuła
Temat: „Moja ulubiona postać z bajki”
Rodzaj zajęć:
konkurs plastyczny wewnątrzświetlicowy
Cele ogólne zajęć:
- wypełnienie czasu miłymi zajęciami plastycznymi;
- kształtowanie koordynacji wzrokowo-ruchowej uczestników;
- usprawnianie motoryki małej u uczestników;
- poszerzanie i rozwijanie kreatywności wśród dzieci i młodzieży;
- rozwijanie wyobraźni plastycznej uczestników;
- wyrabianie estetyki i poczucia piękna poprzez ekspresję plastyczną;
Cele operacyjne zajęć: wychowanek:
- rozwija swój talent plastyczny i poszerza wiedzę na temat bajkowych postaci;
- potrafi samodzielnie wykonać pracę plastyczną dowolnie wybrana przez siebie techniką.
Metody pracy:
- podająca- rozmowa;
- eksponująca- ekspozycja prac;
- praktycznego działania.
Formy pracy:
- indywidualna - samodzielne wykonywanie prac;
- zbiorowa - spotkanie integracyjne dzieci i młodzieży.
Środki dydaktyczne:
- materiały plastyczne (bloki rysunkowe, kredki ołówkowe, kredki świecowe, farbki, pędzelki, kubeczki z wodą itp.);
- prace dzieci i młodzieży - rysunki ulubionych postaci z bajek;
- dyplomy, podziękowania;
- wystawa pokonkursowa i zawieszenie prac w Świetlicy
Plan działań:
1. Opracowanie regulaminu konkursu
2. Zawieszenie w Świetlicy ogłoszenia o konkursie plastycznym wewnątrzświetlicowym
3. Zachęcenie uczestników do wzięcia udziału w konkursie
4. Przeprowadzenie konkursu w Świetlicy. Dzieci i młodzież wykonują samodzielnie swoje prace plastyczne. Uczestnicy, którzy nie chcą wykonywać konkursowej pracy plastycznej, mogą ją wykonać w domu i potem oddać.
5. Zebranie i posegregowanie prac uczestników przez instruktora (wychowawcę) Świetlicy
6. Zamieszczenie informacji o przeprowadzonym konkursie plastycznym w Dzienniku zajęć świetlicowych
7. Powiadomienie uczestników o wynikach konkursu
8. Zawieszenie prac w Świetlicy
9. Rozdanie dyplomów i ewentualnych nagród na zakończenie wakacji.
Temat zajęć: W KRAINACH PANI MUZYKI
Cele ogólne:
• Wprowadzenie uczniów w świat muzyki,
• Pobudzanie i rozwijanie aktywności twórczej,
• Wyrabianie umiejętności współdziałania i współpracy w grupie.
Cele szczegółowe:
- Uczeń potrafi:
- Rozwiązać krzyżówkę i plątaninkę,
- Rozpoznać dźwięki z otoczenia,
- Tworzyć konkretny rytm,
- Rozwiązać zagadkę przy użyciu zmysłów wzroku i słuchu,
- Wymienić nazwy instrumentów,
- Rozpoznać instrument po dźwięku,
- Uważnie słuchać,
- Zatańczyć integracyjny taniec „Le bastringlo”,
- Dyrygować orkiestrą,
- Poprawnie zapisać nazwę instrumentu,
- Starannie wykonać pracę plastyczną,
- Wykonać pląs „Jestem muzykantem”,
- Koncentrować się,
- Wyciszyć się i zrelaksować,
- Ocenić zajęcia.
- Uczeń wie:
- Jak ważna jest muzyka w życiu człowieka,
- Że każdy dźwięk może tworzyć muzykę,
- Kim jest dyrygent i na czym polega jego praca,
- Na czym polega współpraca w grupie.
Metody: słowna, muzyczna, zabawowa, zadaniowa, plastyczna, ruchowa.
Formy: - organizacyjna: indywidualna, zespołowa, grupowa,
- przedmiotowa: poznawcza, aktywizująca, muzyczna, plastyczna, zabawowa,
taneczna, relaksacyjna.
Środki dydaktyczne: instrumenty perkusyjne, magnetofon, płyty CD: z utworami muzyki poważnej, z dźwiękami, z tańcem „Le Bastringlo”, z pląsem, z muzyką relaksacyjną, krzyżówka, hasła krzyżówkowe na kolorowych nutkach, karteczki dzielące zespół na 3 grupy, kartoniki z ilustracjami instrumentów, plątaninki, klej, flamastry, kredki, kartki z bloku technicznego, pięciolinia, nutki z białego papieru, kredki:czerwona i niebieska.
Przebieg zajęć:
1. Zabawa - taniec „Chodźcie wszyscy tu, do koła”. Wszyscy stoją w kole wykonując gesty i ruchy wynikające z tekstu zwrotki i refrenu (zał. nr 1).
2. Zaproszenie dzieci do podróży po Krainach Pewnej Pani.
3. Krzyżówka, której rozwiązanie powie uczniom, o jaką Panią chodzi. Pytania do krzyżówki (zał. nr 2) zapisane są na kolorowych nutkach, które rozłożone są w różnych miejscach sali. Uczniowie odnajdują kolejne kolory nutek, odczytują hasła i podają prawidłowe odpowiedzi, które nauczycielka wpisuje w odpowiednie pola krzyżówki, po czym następuje wspólne odczytanie rozwiązania (MUZYKA). Prowadząca informuje dzieci, że właśnie były w jej pierwszej krainie - Krainie Zagadek Muzycznych.
4. Podział uczniów na trzy grupy. Każde dziecko losuje karteczkę z ilustracją jednego z trzech instrumentów i szuka innych osób z tym samym instrumentem. Powstają trzy grupy: skrzypce, harfy i puzony.
5. Kraina Dźwięków. Jaki to dźwięk? Nauczycielka włącza kolejno każdej grupie jakiś dźwięk z otoczenia (wiatr, piłowanie, plusk wody, stuk młotka, skrzypienie drzwi, dzwonek telefonu). Dzieci z danej grupy mają za zadanie odgadnąć, co to za dźwięk. Podsumowaniem zadania jest informacja, że z każdego dźwięku może powstać muzyka.
6. Kraina Rytmów. Powtarzanie rytmów - dzieci siedzą w kręgu i powtarzają rytm wybijany przez nauczycielkę.
7. Kraina Rytmów. Domino rytmiczne - dzieci siedzą w kręgu i dany rytm „przekazują sobie” po kole.
8. Kraina Instrumentów. Kim z instrumentami perkusyjnymi. Uczniowie ponownie siadają w trzech grupach: skrzypiec, harf i puzonów. Wybrane dziecko ma za zadanie dokładnie przyjrzeć się leżącym na dywanie instrumentom. Następnie odwraca się do nich tyłem, a drugie wybrane dziecko z grupy zmienia coś w ułożeniu instrumentów. Wtedy pierwsze dziecko odwraca się z powrotem i próbuje odgadnąć, co się zmieniło.
9. Kraina Tańca. Taniec integracyjny pt.: „Le bastringlo” (zał. nr 3).
10. Kraina Instrumentów. Na czym gram? Uczniowie wracają do swoich grup. Na wstępie nauczycielka prosi dzieci o prezentację dźwięków różnych instrumentów perkusyjnych. Wybrane dziecko z danej grupy odwraca się i dokładnie nasłuchuje. Inne - wskazane przez nauczycielkę - dziecko z tej samej grupy gra na wybranym instrumencie. Pierwsze dziecko obraca się z powrotem i próbuje odgadnąć, na czym grał kolega. Za drugim razem zadanie utrudniamy - osoba, która gra, musi zagrać na trzech instrumentach, a osoba odwrócona próbuje odgadnąć, na czym kolejno grał kolega.
11. Kraina Dyrygentów. Mali dyrygenci. Na wstępie nauczycielka pyta, kto to jest „dyrygent” i na czym polega jego praca? Uczniowie odpowiadają. Nauczycielka zaprasza dzieci do wcielenia się w rolę dyrygentów. Każdy otrzymuje od pani niewidzialną batutę i do fragmentu utworu Mozarta „Wesele Figara ” „dyryguje orkiestrą”.
12. Kraina Instrumentów. Jaki to instrument? Dzieci wracają do swoich grup. Nauczycielka włącza każdej grupie po dwa dźwięki różnych instrumentów. Dzieci odgadują, jaki to instrument a następnie odnajdują ilustrację tego instrumentu (gitara, pianino, trąbka, skrzypce, flet, bęben).
13. Kraina Zagadek Muzycznych. Plątaninki. Każda grupa otrzymuje plątaninkę z nazwą instrumentu (gitara, trąbka, kontrabas). Dzieci rozwiązują zagadkę i wpisują pod plątaninką nazwę instrumentu. Następnie odnajdują obrazek przedstawiający ich instrument, kolorują go i przyklejają obok plątaninki. Zwrócenie uwagi uczniów na zgodną pracę w grupie, poprawne zapisanie nazw instrumentów i staranne wykonanie pracy plastycznej.
14. Kraina Śpiewu i Pląsu. „Jestem muzykantem” - wspólna zabawa ze śpiewem (zał. nr 4).
15. Kraina Relaksu przy Muzyce. Taniec figurowy na lodzie. Każde dziecko otrzymuje kartkę z bloku i flamaster. Siada przy stoliku. Nauczycielka włącza fragment utworu muzyki poważnej. Dzieci uważnie słuchają i wyobrażają sobie, że flamaster to łyżwiarz a kartka to lodowisko. W rytm muzyki łyżwiarz tańczy na lodzie. Następnie każde dziecko otrzymuje inny kolor flamastra a nauczycielka włącza fragment innego utworu. Zabawę powtarzamy. Na koniec dzieci prezentują sobie nawzajem powstałe podczas zabawy prace.
16. Kraina Relaksu przy Muzyce. Malowanie na suficie lub ścianie. Dzieci kładą się wygodnie na dywanie. Nauczycielka włącza spokojną, relaksacyjną muzykę a dzieci „malują” niewidzialnymi pędzelkami niewidzialny obraz na suficie lub ścianie. Wskazane jest zamknięcie oczu.
17. Ewaluacja zajęć. Każde dziecko otrzymuje białą nutkę z papieru i koloruje ją jednym z dwóch kolorów według instrukcji: kolor czerwony - bardzo dobrze się dziś bawiłem/am, kolor niebieski - nie podobało mi się na zajęciach. Pokolorowane nutki uczniowie przyczepiają do przygotowanej wcześniej pięciolini.
18. Zakończenie zajęć. Podziękowanie uczniom za udział w zajęciach
Temat tygodniowy: Książka moim przyjacielem
Temat dzienny: Czytamy opowiadanie „W jaki sposób został napisany pierwszy list” piszemy list pismem obrazkowym
Cel główny:
- rozumie czytany tekst
- doskonalenie umiejętności wypowiadania się
- poznanie różnych metod porozumiewania się
- rozbudzanie wyobraźni
Cele szczegółowe:
- prawidłowo odpowiada na zadane pytania dotyczące tekstu
- prawidłowo buduje wypowiedź ustną
- wymienia niektóre ze sposobów porozumiewania się ludzi
Metody pracy:
- słowna
- pokaz
- ćwiczenia praktyczne
Formy pracy:
- zindywidualizowana praca w grupie
- praca w grupie
Pomoce dydaktyczne: opowiadanie „W jaki sposób został napisany pierwszy list”, kartki papieru, ołówki, kredki
Przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie do tematu zajęć
2. Odczytanie przez nauczyciela opowiadania „W jaki sposób został napisany pierwszy list”
3. Pogadanka na temat treści opowiadania - kto jest głównym bohaterem, o czym jest, jakie wydarzenia po sobie następują, co jest powodem zamieszania w opowiadaniu itp.
4. Rozmowa na temat różnych sposobów porozumiewania się ludzi - pismo obrazkowe, znaki świetlne, dźwiękowe (alfabet morsa), mowa (różne języki), pismo, język migowy, gesty, miny
5. Prezentacja kilku zwrotów, wyrażeń w języku migowym, nauczenie dzieci przedstawienia się metodą fonogestów
6. Wykonanie pracy plastycznej - opowiedzenie przyjacielowi w liście o treści wysłuchanego opowiadania przy pomocy pisma obrazkowego
7. Prezentacja oraz wywieszenie gotowych prac
8. Podsumowanie oraz ocena pracy dzieci
Temat tygodniowy: Książka moim przyjacielem
Temat dzienny: Czytamy opowiadanie „W jaki sposób został napisany pierwszy list” piszemy list pismem obrazkowym
Cel główny:
- rozumie czytany tekst
- doskonalenie umiejętności wypowiadania się
- poznanie różnych metod porozumiewania się
- rozbudzanie wyobraźni
Cele szczegółowe:
- prawidłowo odpowiada na zadane pytania dotyczące tekstu
- prawidłowo buduje wypowiedź ustną
- wymienia niektóre ze sposobów porozumiewania się ludzi
Metody pracy:
- słowna
- pokaz
- ćwiczenia praktyczne
Formy pracy:
- zindywidualizowana praca w grupie
- praca w grupie
Pomoce dydaktyczne: opowiadanie „W jaki sposób został napisany pierwszy list”, kartki papieru, ołówki, kredki
Przebieg zajęć:
1. Wprowadzenie do tematu zajęć
2. Odczytanie przez nauczyciela opowiadania „W jaki sposób został napisany pierwszy list”
3. Pogadanka na temat treści opowiadania - kto jest głównym bohaterem, o czym jest, jakie wydarzenia po sobie następują, co jest powodem zamieszania w opowiadaniu itp.
4. Rozmowa na temat różnych sposobów porozumiewania się ludzi - pismo obrazkowe, znaki świetlne, dźwiękowe (alfabet morsa), mowa (różne języki), pismo, język migowy, gesty, miny
5. Prezentacja kilku zwrotów, wyrażeń w języku migowym, nauczenie dzieci przedstawienia się metodą fonogestów
6. Wykonanie pracy plastycznej - opowiedzenie przyjacielowi w liście o treści wysłuchanego opowiadania przy pomocy pisma obrazkowego
7. Prezentacja oraz wywieszenie gotowych prac
8. Podsumowanie oraz ocena pracy dzieci
II TEMAT ZAJĘĆ:
Echa wsi i odgłosy przyrody
III CZAS ZAJĘĆ:
• 60 minut.
IV TYPY ZAJĘĆ:
• artystyczne,
• rozrywkowe,
• oświatowe.
V RODZAJE ZAJĘĆ:
• muzyczne,
• plastyczne,
• informacyjne.
VI CELE ZAJĘĆ:
1. Ogólne:
• stymulowanie różnych form aktywności twórczej uczniów,
• rozbudzanie motywacji do zajmowania się muzyką,
2. Szczegółowe:
- dydaktyczne:
• rozwijanie wypowiedzi ustnych dzieci,
• doskonalenie umiejętności słuchania,
• kształtowanie wyobraźni, oraz myślenia przyczynowo - skutkowego,
• zaznajomienie uczniów z pracą kowala,
- wychowawcze:
• aktywnie słucha i obserwuje,
• współdziała z członkami grupy,
• chętnie prezentuje swoją pracę,
- rewalidacyjne:
• ćwiczenia koncentracji uwagi,
• ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej,
• ćwiczenia spostrzegawczości,
• usprawnianie czynności manualnych,
• orientacja w schemacie własnego ciała.
VII METODY DZIAŁAŃ:
• oglądowe,
• słowne,
• praktyczne.
VIII FORMY REALIZACJI:
• indywidualna,
• grupowa.
IX ŚRODKI REALIZACJI:
• książka Klechniowskiej „Szkoła na fortepian” (nuty utworów „Piosenka o koniku polnym”, „U kowala na wsi”, „Dzięcioł i sosna”),
• wiersze: „Kowal”, „Dzięcioł”, „Konik polny”,
• teksty piosenki „Cicho konie, nie rżyjcie”,
• nuty piosenki „Cicho konie, nie rżyjcie”,
• pianino,
• kredki,
• kolorowanki: konika polnego, konia, dzięcioła i kowala.
X PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Część wstępna:
• przywitanie,
• przygotowanie sali do zajęć.
2. Część właściwa:
• zagadka muzyczna:
o wykonanie przez nauczyciela trzech utworów na pianinie - „Piosenka o koniku polnym”, „U kowala na wsi”, „Dzięcioł i sosna”,
o dopasowanie przez uczniów tytułu do usłyszanego utworu.
• przeczytanie przez ucznia klasy V wiersza „Kowal”.
• przeczytanie przez ucznia klasy I wiersza „Dzięcioł”,
• przeczytanie przez ucznia klasy III wiersza „Konik polny”,
• zabawa w dzięcioła - wyklaskiwanie przez uczniów zaprezentowanych przez nauczyciela rytmów,
• zabawa ruchowa przy muzyce w koniki polne z uwzględnieniem różnego tempa grania utworu,
• rozmowa na temat pracy kowala,
• nauka piosenki ludowej „Cicho konie, nie rżyjcie” przy akompaniamencie pianina.
3. Zajęcia końcowe:
• śpiewanie piosenki ludowej „Cicho konie, nie rżyjcie” przy akompaniamencie pianina,
• kolorowanie przez uczniów wybranej kolorowanki: konika polnego, konia, dzięcioła, lub kowala,
• uprzątnięcia miejsca pracy,
Temat: Rywalizacja sportowa - zabawy ruchowe dla dzieci z klas I-III. Scenariusz zajęć świetlicowych.
Miejsce: świetlica szkolna
Czas trwania: 60 min.
Grupa wiekowa: 7-9 lat
Prowadzący: Daria Machowiak
Cele:
- lepsze poznanie siebie i innych poprzez zabawę,
- zrelaksowanie się i odprężenie,
- prawidłowe znoszenie porażki,
- przestrzeganie podanych reguł podczas zabawy,
- zgodna współpraca w zespole,
- kształtowanie zwinności i szybkości,
Metody:
- grupowa, indywidualna
Pomoce dydaktyczne:
- kręgle, miska, krzesła, piłka, szaliki do zawiązania oczu, hula-hop, ziemniaki, łyżki,
Przebieg zajęć:
1. Powitanie dzieci i przedstawienie tematu spotkania.
2. Pogadanka z dziećmi - Co to jest rywalizacja sportowa?
3. Zabawy ruchowe.
Zabawy Sylvii Schopf z książki pt „Odkrywamy fantastyczne światy”
Zabawa 1 - „Tor przeszkód”
1. Dzielimy dzieci na dwie grupy, wspólnie z nimi ustawiamy tory przeszkód, uczestnicy czołgają się pod kilkoma krzesłami ustawionymi w szeregu, osoba, która nie dotknie krzesła zdobywa punkt dla drużyny.
2. Ustawiamy krzesła w odstępach, tak aby można było przebiec między nimi slalomem nie dotykając ich. Dziecku, któremu uda się nie dotknąć krzesła zdobywa punkt dla grupy.
Zabawa 2 - „Wyspy”
- Hula-hop - umawiamy się z dziećmi, że obręcze to wyspy. Układamy je w różnych odległościach od siebie na podłodze. Trzeba przemieścić się z jednej wyspy na drugą z zawiązanymi oczami. Osobie, której się uda zdobywa punkt.
Zabawa 3 - „Kręgle” - Heike Baum „Odkrywamy na nowo zabawy z czasów naszych babć”
Do gry będą potrzebne kręgle lub plastikowe butelki - osiem sztuk i piłka. Ustawiamy kręgle i z odpowiedniej odległości każde dziecko stara się wywrócić na raz jak najwięcej kręgli. Za każdy jeden przewrócony kręgiel dostaje jeden punkt. Kto jako pierwszy uzbiera dwadzieścia pięć punktów, wygrywa.
Zabawa 4 - „Ziemniaki” Hansa Hirlinga z książki pt. „Wielka księga 1000 zabaw”
- Transport na głowie - należy przebiec przez tor przeszkód, przy czym na głowie niesie się ziemniaka. Osoba, która go nie zgubi zdobywa punkt.
- Rzut do celu - ustawiamy miskę i dzieci po kolei rzucają ziemniakiem, kto trafi do celu zdobywa punkt.
- Zbieranie ziemniaków - Na podłodze rozkładamy dużo ziemniaków. Na komendę dzieci muszą zebrać je łyżką i pojedynczo zanieść do pojemnika. Wygrywa drużyna, która zbierze najwięcej ziemniaków.
4. Wspólne sprzątanie sali, układanie krzeseł i zbieranie rekwizytów.
5. Podsumowanie zajęć - dzieci siadają w kole i po kolei wypowiadają się na temat:
Jak czuły się, kiedy zdobywały punkt?
Jak czuły się, kiedy punktu nie udało się zdobyć?
6. Zakończenie zajęć i pożegnanie uczniów.
emat: Bociany i żaby - wspólne zabawy.
Miejsce: świetlica szkolna
Liczba uczestników: 12 osób
Grupa wiekowa: 7-10 lat
Czas trwania: 60 min.
Prowadzący: Daria Machowiak
Cele:
- uczeń posiada ogólną wiedzę na temat życia żab i bocianów,
- uczeń potrafi wykonać pracę origami wg wskazówek nauczyciela,
- rozładowanie stresów i napięć,
- uczeń potrafi zgodnie pracować w grupie.
Środki dydaktyczne:
- kartki z bloku, flamastry, szaliki, książki i czasopisma przyrodnicze, papier origami.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie uczestników i przedstawienie tematu spotkania.
2. Nauczyciel zadaje pytanie: Jakim zwierzątkiem chciałbyś być i dlaczego?
3. Zabawa ruchowa Bociany i żaby wg Heike Baum „Odkrywamy na nowo zabawy z czasów naszych babć”.
Przebieg zabawy:
Jedno dziecko zostaje bocianem, pozostałe są żabami. Zadaniem bociana jest złapać żabę, ale musi on skakać na jednej nodze. Żaby muszą poruszać się w pozycji kucznej. Żaba, która zostanie złapana staje się bocianem. Gra trwa tak długo, aż wszystkie żaby staną się bocianami.
4. Zabawa plastyczna.
Dzieci mają za zadanie narysować bociana. Otrzymują flamaster i kartkę, aby zadanie nie było zbyt proste uczestnikom zawiązujemy oczy. Następnie sprawdzamy czyj obrazek najlepiej przedstawia bociana, dzieci dorysowują kredkami tło i wiosenne motywy.
5. Przeglądanie czasopism, książek i wyszukiwanie ciekawostek z życia bocianów i żab.
6. Zabawy z origami.
Wykonanie żaby techniką origami przestrzennego z jednego kwadratu wg książki pt.„Świat origami” pod red. Doroty Śrutowskiej.
- mini zawody - Czyja żaba skacze najdalej?
7. Podsumowanie zajęć
Nauczyciel zadaje pytanie:
- Co zapamiętaliście z dzisiejszych zajęć?
8. Pożegnanie z uczniami.
Temat: „PRZYJACIEL Z NIEBA”
SCENARIUSZ ZAJĘĆ OPIEKUŃCZO - WYCHOWAWCZYCH DLA GRUPY UCZNIÓW ŚWIETLICY SZKOŁY PODSTAWOWEJ
Cele:
Ogólny:
- kultywowanie tradycji Świąt Bożego Narodzenia oraz znaczenie Aniołów w naszym życiu.
Operacyjne: uczeń:
- zna postać Anioła Stróża i uświadamia sobie jego rolę jako dobrego opiekuna;
- poprzez uczestnictwo w zajęciach rozwija wyobraźnię i umiejętności artystyczne;
- wzbogaca swoje słownictwo.
Metody:
- SŁOWNA - pogadanka dotycząca tradycji Świąt Bożego Narodzenia, znaczenia aniołów w życiu człowieka, opiekuńczej roli Anioła Stróża;
- PRAKTYCZNA - wysłuchanie fragmentów słuchowiska „Anielskie sprawki”, zajęcia plastyczne - malowanie wybranej postaci anioła lub Anioła Stróża.
Środki dydaktyczne:
- odtwarzacz płyt CD;
- płyta CD - słuchowisko „Anielskie sprawki” autorstwa pani Agnieszki Przywary;
- materiały do zajęć plastycznych: kartki papieru kolorowego xero, brystol, farby akwarelowe, pastele, plastelina, kolorowe sznureczki, tasiemki, kleje, szablony potrzebne młodszym dzieciom do wykonania postaci anioła.
UWAGA:
Słuchowisko „Anielskie sprawki” zostało wybrane spośród ponad 1000 utworów nadesłanych na konkurs „Bajki dla Tomka” i nagrane pod koniec 2011 roku przez Polskie Radio jako dar na rzecz Instytutu „Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka”. Autorka, pani Agnieszka Przywara, przedstawiła w nim kilkanaście krótkich opowieści, których bohaterami są aniołowie, rozmawiający z główną bohaterką, małą chorą dziewczynką o imieniu „Muszelka”. Głosu postaciom aniołów udzielili lekarze z Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.
Przebieg zajęć:
CZĘŚĆ WSTĘPNA
1. Rozpoczęcie zajęć zaproszeniem uczniów do wspólnej zabawy - powitania;
2. Wychowawca pozdrawia uczniów, np.:
• niech podniesie rękę każdy, kto jest dziewczynką;
• niech podniesie rękę każdy, kto jest chłopcem;
• niech podskoczy ten, kto ma w domu zwierzątko;
• niech dmuchnie z całej siły ten, kto lubi lody;
• niech się uśmiechnie ten, kto jest teraz w świetlicy;
• niech klaśnie radośnie w dłonie każdy, kto ma swojego Anioła Stróża.
3. Wszyscy witają się swoim imieniem:
- każdy wykrzykuje jeden raz swoje imię;
4. Wprowadzenie do zajęć właściwych - pogadanka na temat tradycji Świąt Bożego Narodzenia, obecności Aniołów Stróżów w życiu, szczególnie małego dziecka. Kto jest symbolem dobra? Kto się nami opiekuje i czuwa, by się nam nic złego nie stało? Aniołowie, posłannicy Boga. Każdy z nich otrzymuje jakieś zadanie do wypełnienia. Każdy z nas ma swojego Anioła Stróża.
CZĘŚĆ WŁAŚCIWA
1. Wychowawca zaprasza do wysłuchania wybranych bajek słuchowiska „Anielskie sprawki”, które opowiadają o dziewczynce o imieniu Muszelka. Dziewczynka, chora na serce, nie może bawić się z dziećmi. Przychodzą do niej niezwykli przyjaciele - aniołowie ze swoimi problemami i radościami. Szukają u małej bohaterki pomocy i rady;
2. Wychowawca przedstawia uczniom tematy poszczególnych opowiadań - pierwszą będzie bajka pt. „Daniel” o przygotowaniach do Świąt Bożego Narodzenia w domu dziewczynki. Drugą - „Suplicjusz”, to tytuł opowiadania o bardzo pogodnym aniołku, którego Muszelka wprowadziła w świat zimowych zabaw na śniegu: budowanie bałwana tzw. „Śniegowego Jegomościa”, zjeżdżanie na sankach ze śniegowej górki, rzucanie kulkami do celu;
3. Słuchanie opowiadań;
4. Podsumowanie przez wychowawcę wysłuchanych przez dzieci opowiadań - słuchając tych bajek, opisu postaci, wyobrażacie sobie z pewnością jak wyglądały te anioły - ten który bawił się z Muszelką, na śniegu, lodowisku i ten, który pomagał jej w przygotowaniach do Świąt Bożego Narodzenia;
5. Zaproszenie do zajęć manualnych - mając do dyspozycji dostępne materiały plastyczne rozłożone na waszych stolikach stwórzcie z własnej wyobraźni postać anioła ze słuchowiska lub swojego Anioła Stróża. Co charakterystycznego odróżnia anioła od innych postaci? A więc pamiętajcie o skrzydłach.
6. Wykonywanie prac do piosenki słuchowiska „Aniołów czas”.
CZĘŚĆ KOŃCOWA
1. Zebranie gotowych prac.
2. Sprzątanie stanowisk swojej pracy;
3. Swobodne wypowiedzi uczniów o wykonanych przez nich aniołach, które będą od tej chwili zdobiły salę świetlicy;
4. Wystawka prac na tablicy ściennej w świetlicy;
5. Podsumowanie zajęć zaproszeniem uczniów do kręgu do zabawy pt. „Rundka”. Każdy uczeń po kolei dzieli się nastrojem, w którym się aktualnie znajduje. Chętni uczniowie opowiadają co zapamiętali z dzisiejszych zajęć, które z wysłuchanych opowiadań podobało im się bardziej i dlaczego? Prowadzący wypowiada swoje odczucia i ocenia zaangażowanie dzieci podczas zajęć;
6. Zakończenie zajęć zabawą w kręgu „Iskierka” - „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niechaj powróci do mych rąk!”;
7. Podziękowanie uczestnikom za wspólne zajęcia.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ ŚWIETLICY SOCJOTERAPEUTYCZNEJ- "NASZA WYOBRAŹNIA"
PROWADZĄCA/Y:...............
DATA:.............
MIEJSCE: Świetlica socjoterapeutyczna.............
LICZBA UCZESTNIKÓW ZAJĘĆ : 10
CHARAKTERYSTYKA GRUPY:
Większość dzieci pochodzi z rodzin dysfunkcyjnych gdzie istnieje problem alkoholowy. Mają problemy w nauce oraz przejawiają zaburzenia zachowań. W zajęciach terapeutycznych uczestniczy 10 uczniów w wieku 7-13 lat. Grupa jest bardzo zróżnicowana. Są osoby bardzo energiczne, pełne siły i ochoty do działania oraz osoby ciche, skryte, nie udzielające się. Część dzieci wyróżnia się wyjątkową wyobraźnią i pomysłowością. Jednak są również osoby, którym twórcze myślenie sprawia trudność. Założonym przeze mnie celem, jest pobudzenie tej być może nie tak głęboko skrywanej wyobraźni.
CZAS TRWANIA ZAJĘĆ: 180 minut
TEMAT ZAJĘĆ: Nasza wyobraźnia- Zabawy z kartką i ołówkiem.
CELE OGÓLE REALIZACJI ZAJĘĆ SOCJOTERAPEUTYCZNYCH:
•pobudzanie wyobraźni twórczej, fantazji i kreatywności
•rozbudzanie aktywności ucznia i chęci zaangażowania podczas zajęć
•rozwijanie twórczego myślenia
CELE SZCZEGÓŁOWE ZAJĘC SOCJOTERAPEUTYCZNYCH:
Sfera poznawcza:
•Udziela odpowiedzi na zadawane pytania
•Zna i umie odróżnić figury geometryczne
•Wykorzystuje swoją fantazję i wyobraźnię w pracy.
Sfera instrumentalna (kształcąca):
•Rysuje figury geometryczne
•Dobiera odpowiedni kolor do pracy plastycznej
•Wycina, składa i skleja elementy kartki
Sfera wychowawcza:
•Potrafi współdziałać w grupie
•Umie przywitać się z grupą
•Aktywnie uczestniczy w zabawach
•Zna zasady kulturalnego zachowania się przy stole
FORMY REALIZACJI ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH:
•Indywidualna
•grupowa
METODY/TECHNIKI TERAPEUTYCZNE:
•praktyczno-zadaniowa, praca indywidualna.
•praktyczne ćwiczenia: samodzielne doświadczenia teatralne
•swobodna ekspresja słowna i ruchowa
•słuchanie opowiadania wychowawcy
•pokaz: zewnętrzna demonstracja uczuć, w formie ruchowej i słownej
ŚRODKI DYDAKTYCZNE
•kartki bloku technicznego,
•kolorowy papier, bibułka, krepa,
•szary papier
•gruby sznur, taśma klejąca
•kredki, ołówki, klej, nożyczki.
PRZEBIEG ZAJĘĆ SOCJOTERAPEUTYCZNYCH
I.Pomoc w nauce:
•odrabianie przez dzieci zadań domowych;
•nadrabianie zaległości lekcyjnych.
II.Podwieczorek
III.Zajęcia socjoterapeutyczne
1.Powitanie dzieci oraz zaproszenie do wspólnych zajęć. Dzieci siadają na krzesełkach twarzami zwróconymi do siebie tworzą zamknięte koło.
2.Podanie dzieciom tematu i objaśnienie jego realizacji.
3.Rozmowa kierowana na temat minionego dnia:
•„Co miłego spotkało cię dziś?
•Co niemiłego cię dziś spotkało?”.
Każdy z uczestników zajęć odpowiada na pytania. Jeśli jest taka potrzeba następuje rozmowa zainicjowana przez prowadzącego.
4.Rozmowa kierowana, uwzględniająca pytania:
•Czy wiecie co to jest wyobraźnia?
•W jakich sytuacjach najczęściej używasz wyobraźni?
•Czy potrafisz pokazać jak wyrażasz swoją wyobraźnię?
•Co według was oznacza słowo nierealny?
•Czy można wyobrazić sobie coś nierealnego? (autosugestia)
•Co mi daje wyobraźnia?
•Po co używam wyobraźni?
5.Zabawa zespołowa z szarym papierem i kredkami nt.: „Jak wygląda twoja wyobraźnia?” Uczestnicy zajęć, przy muzyce relaksacyjnej, na arkuszach szarego papieru przedstawiają malując obraz swojej wyobraźni. Następnie prowadzący zachęca uczestników do rozmowy na temat prac. Później każdy z uczestników składa swoją pracę na tyle części, ile się da. Prowadzący przynosi długi sznur na który każde dziecko zwiesza swoją „wyobraźnię”, aby ja wszystkim pokazać. Prowadzący powiesza wysoko sznur „wyobraźnią” dzieci i zapewnia uczestników, że zostanie ona pokazana tak, aby ich wyobraźnia i talent się rozwijały i by każdy mógł je dostrzec.
6.Rozmowa kierowana. Prowadzący proponuje zabawę w skojarzenia. Zadaniem dzieci jest poszukanie jak największej rzeczy w sali pytając za każdym razem,
•Czy wiecie jak wyglądają figury geometryczne?
•Jakie znacie figury geometryczne?
•Czy w Sali znajdują się rzeczy lub urządzenia które mają kształt kwadratu?
•Ile ich jest?
•Czy w sali znajduje się rzeczy zawierające koło? Czy potraficie je wskazać?
7.Praca plastyczna. Prowadzący Rozdaje przybory do zajęć (blok techniczny, kolorowy papier, nożyczki, klej) oraz zapoznaje dzieci z kolejna częścią zajęć.
Zabawa pierwsza - „Koło, kwadrat, trójkąt...”
•Zapoznanie uczniów z regułami zabawy.
•Przebieg zabawy: każdy uczestnik rysuje na swojej kartce koło, kwadrat i trójkąt (w dowolnym miejscu). Następnie wykorzystując te trzy podstawowe figury próbuje je ze sobą powiązać tak, aby powstał jakiś rysunek np.: zwierzę, dom itp.
Zabawa druga - „Pomyśl i narysuj”
•Zapoznanie uczniów z regułami zabawy.
•Rozdanie wydartych skrawków kolorowego papieru.
•Uczniowie przyklejają skrawek papieru na kartkę i rysują kompozycję według własnego pomysłu i fantazji, wykorzystując skrawek jako element rysunku np.: głowę psa, koronę drzewa
8.Prezentacja i omówienie prac.
•Wybrane jury ustala, które prace są najbardziej oryginalne.
•Wystawa prac.
9.Podsumowanie i zakończenie zajęć. Prowadzący zadaje uczestnikom pytania związane z zajęciami: Czego nauczyły mnie te zajęcia?
Ewaluacja przeprowadzonych przez siebie zajęć socjoterapeutycznych: