„PODRÓŻNICY - Tajemnice Amenti”
WITAJCIE KOCHANI
Pewne względy osobiste spowodowały, że tłumaczenie tego kolejnego rozdziału z drugiego tomu książki pt: "Podróżnicy" trwało nieco dłużej niż zazwyczaj, ale oto jest i niesie ze sobą nie lada atrakcje, bowiem zawiera wiele informacji dotyczących czegoś, co od wielu tysięcy lat spędza sen z powiek ludziom. Chodzi bowiem o coś, co zwane jest Arką Przymierza. Wiele legend i opowieści krąży o niej, wypowiadały się również poprzez channelingi różnorakie istoty z innych wymiarów i układów gwiezdnych, ale wygląda na to, że po raz kolejny nie mówiono nam prawdy. Dlaczego tak się działo i czym jest naprawdę Arka Przymierza, dowiedzcie się sami, czytając ten oto rozdział.
A co powiecie o Sfinksie, bądź o Wielkiej Piramidzie w Gizie? Wygląda na to, że niewiele wiedzieliśmy!!! Kolejna zmowa, kolejne manipulacje i matactwa naszego grona ziemskich naukowców, a także przekazy od innych istot zniekształcały prawdę o tych budowlach, a także i może przede wszystkim o istotach, które je wzniosły i w jakim celu. Czym one były i do czego służyły? Dowiecie się również i tego, czytając bieżący rozdział. Muszę wam powiedzieć, iż już kiedyś w jakimś źródle natrafiłem na informacje bardzo zbieżne z tymi, które przedstawia w tym rozdziale książki Liga Opiekunów, dotyczyły one wieku i sposobu wzniesienia Sfinksa i Piramid.
Czym były prawdziwe Ankh oraz co działo się w Gizie w zamierzchłych czasach wyjaśnia pokrótce ten rozdział. Mówi również nieco o losach Atlantydy i Lemurii.
Co jest bardzo istotne również wraz z tym rozdziałem rozpoczęło się objaśnianie nam Nauki Ascendencji oraz cykli i jej przebiegu dotychczas oraz dalej w przyszłości.
Zapraszam więc do lektury życząc miłych wrażeń i widocznych owoców waszych studiów.
Pragnę jeszcze tylko nadmienić, że wraz z tym rozdziałem na jakiś czas zatrzymam tłumaczenie drugiego tomu "Podróżników", z różnych techniczno-organizacyjnych względów, natomiast w to miejsce przejdę do tłumaczenia tomu trzeciego pt: "Anielskie Rzeczywistości". Dlaczego tak się stanie? Odpowiedź przyjdzie wkrótce sama.
Pozdrawiam,
Z Miłością, Jednością i Prawdą w Sercu,
Mario
51
Rozdział 3
Trzeci Zasiew
3.1 Arka Przymierza
Powstanie Arki Przymierza, Usunięcie Kuli Amenti, Powódź, Galaktyka Andromedy, Syriańsko-Arkturiańska Koalicja w celach Obrony Międzyplanetarnej i Międzywymiarowe Stowarzyszenie Wolnych Światów, Serres-Egipcjanie oraz Kapłaństwo z Ur
Kula Amenti zwrócona została do rdzenia Ziemi przez Elohim, Radę Syriańską, Seres i Palaidorian z HU-2 około 900 000 lat temu, przyspieszając montaż nici DNA oraz uwalniając Pieczęć Palaidor dla niektórych z ras Drugiego Zasiewu. Niektóre z grup były w stanie ewoluować wystarczająco, aby uwolnić ze swojego DNA Pieczęć Amenti, co pozwoliło im na ascendencję i powrót na Tarę przez Korytarze Amenti. Wszystko szło zgodnie z planem, aż do wybuchu działań wojennych Wojny Tysiącletniej 850 000 lat temu. Po wybuchu i nasileniu się działań wojennych oraz po ogłoszeniu przez Anunnaki zamiarów zniszczenia Kuli Amenti celem wykorzystania rasy ludzkiej jako robotników, nie było bezpiecznym utrzymywanie Kuli Amenti w rdzeniu Ziemi, gdyż działacze Anunnaki mogliby odkryć miejsce jej spoczynku w D-2. Pod dowództwem Breneau i Konfederacji Ra Rada Syriańska z HU-2, Seres z HU-2 oraz Elohim po raz kolejny asystowali w usunięciu Kuli Amenti z Ziemi. Kula Amenti została usunięta z Ziemi i umieszczona w bezpiecznym miejscu około 849 000 lat temu. Kulę umieszczono wewnątrz rdzenia planetarnego w galaktyce Andromedy, pod ścisłą kontrolą i utrzymywano ją tam bez dostępu do niej aż do zakończenia Wojny Tysiącletniej 848 00 lat temu. Wraz z wdrożeniem Traktatu El-Annu oraz groźbą Ruchu Oporu Anunnaki poczyniono wielowymiarowe i międzygalaktyczne starania zapewnienia ochrony Kuli Amenti. Rada Syriańska z HU-2 wniosła prośbę do wielu systemów gwiezdnych w HU-1 i HU-2 o zapewnienie zabezpieczenia. Rasy z Arkturusa oraz niektóre rasy z układu Plejad zaoferowały pomoc, podobnie wielu ludzi w trakcie ich kłopotów na torze ewolucji wiele razy znajdowało schronienie u kultur Plejad i Arkturusa. Współpraca była zapewniona zarówno przez członków tych ras z HU-1, jak i z HU-2. Rada Syriańska z HU-2 utworzyła organizację złożoną z proludzkich członków Syrian z HU-1 oraz kilku kultur z Arkturusa, zwaną Syriańsko-Arkturiańską Koalicją Międzyplanetarnego Bezpieczeństwa, dzięki której chronione miały być: ukryta Kula Amenti, Ziemia oraz jej sprzymierzeńcy. Później organizacje te zaproszono do przyłączenia się do znacznie większej międzywymiarowej grupy opiekunów,
52
znanej jako Międzywymiarowe Stowarzyszenie Wolnych Światów, których członkostwo rozprzestrzeniało się do najwyższych Harmonicznych Wszechświatów. Chociaż wiele ras z galaktyki Andromedy było już członkami tego kolektywu, to Stowarzyszenie Planet Andromedy nie zgadzało się na militarne zaangażowanie, gdyż nie w pełni zgadzali się oni z warunkami Traktatu El-Annu. Niemniej jednak pozwolili na pozostawienie Kuli Amenti w ukryciu w tajnym miejscu w swoim układzie gwiezdnym. Po usunięciu Kuli Amenti 849 000 lat temu Ziemia ponownie musiała znieść serię klimatycznych i geograficznych zmian, gdyż po usunięciu Kuli Amenti nastąpiło wyrównanie się siatki energetycznej Ziemi. Po raz kolejny podniosły się wody pokrywając część powierzchni Ziemi. W zapiskach historycznych ten okres czasu spleciony został z wcześniejszą powodzią związaną z Wojną Tysiącletnią oraz z późniejszym okresem powodzi, wszystko to utrwalono w formie jednej przypowieści o Biblijnej Powodzi. Opiekunowie wiedzieli, że Trzeci Zasiew ludzkiego rodu będzie musiał być zainscenizowany w momencie, kiedy zrównoważone zostanie środowisko planetarne. Jednak Trzeci Zasiew nie mógł odbyć się bezpośrednio przez rdzeń Ziemi, ponieważ pole morfogeniczne Kuli Amenti było teraz w galaktyce Andromedy. Trzecie Oko Horusa, portal przez który odbył się Drugi Zasiew, nie był już dłużej użyteczny, gdyż jego połączenie z Kulą Amenti zostało dotkliwie uszkodzone, stąd więc potrzebne było stworzenie nowego portalu między galaktyką Andromedy a Ziemią, aby mógł mieć miejsce Trzeci Zasiew. Portal Trzecie Oko Horusa pozostał otwarty jako przejęcie między Ziemią a Syriuszem B (często używane do odwiedzin przez Kantarian z Syriusza B, w trakcie Trzeciego Zasiewu), lecz nie był on już dłużej połączony z Kulą Amenti, nie mógł być więc wykorzystywany do ascendencji na Tarę.
Arka Przymierza 840 000 lat temu, Pomost portalowy między Kulą Amenti a galaktyką Andromedy i rdzeniem Ziemi w D-2, zbudowany został przez organizacje Opiekunów około 840 000 lat temu. Ten międzygalaktyczny most nazwany został Arką Przymierza Palaidor, a później stał się znany jako Arka Przymierza. Przez Arkę Przymierza rasy dusz Kuli Amenti mogły ponownie zostać zasiane na Ziemi. Dusze z Kuli Amenti miałyby przejść przez Arkę/pomost jako czysta świadomość, złączyć się z polem morfogenicznym Ziemi w D-2, a następnie zrodzić się w fizycznej formie. Na Arkę Przymierza nałożona została pięciowymiarowa pieczęć, co oznaczało, że portal ten działa jako "jednokierunkowe drzwi"; dusze ras mogły zejść przez to przejście, lecz nie mogły powrócić z powrotem do pola morfogenicznego Kuli Amenti w celu ascendencji, chyba że w strukturze swojego genu posiadali pięciowymiarowe kodowanie. Ten genetyczny bilet do wolności stał się znany jako Tarcza Arki, a inkarnujący, którzy nosili w swoim kodzie genetycznym tę pięciowymiarową Tarczę Arki, mogli przejść przez Pieczęć Arki Przymierza i powrócić na Tarę przez Amenti. Jako że rasy 3, 4 i 5
53
nie posiadały piątej nici DNA w swoim wzorcu genetycznym, nie mogły powrócić przez Arkę nawet jako świadomość, chyba że Pieczęć Amenti oraz Pieczęć Palaidor zostały usunięte. Uwolnienie Pieczęci Amenti pozwoliłoby tym rasom na złączenie się z ich antycząsteczkami i zebranie piątej nici, ale najpierw musiała zostać uwolniona czterowymiarowa Pieczęć Palaidor. Ewolucja ras 3 ÷ 5 miała zająć trochę czasu. Ci, którzy nie mogli ponownie wejść w pole morfogeniczne Amenti, mieli ewoluować wewnątrz czterowymiarowych planów astralnych pomiędzy inkarnacjami, wraz z tymi fragmentami tożsamości wytworzonymi przez Pieczęć Palaidor, do czasu aż zostanie otwarta Arka Przymierza, a pięciowymiarowa Pieczęć zostanie zdjęta z Arki. Tak wiec szósta rasa Muvarian oraz ich Zgromadzenie Melchizedeka posiadali klucz do ascendencji, gdyż piąta nić DNA zawarta była w ich wzorcu genetycznym. Szóste rasy miały się narodzić z Tarczą Arki w swoim kodzie genetycznym, a ponieważ ludzkie-Anunnaki hybrydy Annu miały być zasiane poprzez Zgromadzenie Melchizedeka, one również miały nosić Tarcze Arki. Noszący Tarcze Arki mieli stać się opiekunami Arki Przymierza oraz Kuli Amenti. Arka Przymierza skonstruowana została w ten sposób, że Kula Amenti mogła być ostatecznie wprowadzona do rdzenia Ziemi przez pomost portalowy Arki. W ten sposób Arka stała się samoregulująca. Powrót Kuli Amenti miał zależeć od warunków w siatce planetarnej Ziemi, a Opiekunowie nie musieli ponownie wchodzić do Kuli Amenti. Pięciowymiarowa Pieczęć na Arce Przymierza zaprojektowana została tak, aby być zdjęta z chwilą, kiedy określony procent ludzkiej populacji Ziemi zmontuje piątą nić DNA, co oznaczało, że na planecie musiała się narodzić określona liczba Zgromadzenia Melchizedeka. Jeśli 8% żyjącej na Ziemi populacji mogłoby zmontować piątą nić DNA, wówczas wzrosłyby wibracje siatki Ziemi wpływając na prędkość wibracyjną cząsteczek energii w rdzeniu Ziemi w D-2. Jeśli cząsteczki w D-2 zaczęłyby szybciej wibrować, niebiesko-biała iskra pięciowymiarowej energii wysokiej częstotliwości zostałaby wysłana w górę z rdzenia Ziemi, przez pomost portalowy Arki Przymierza. Iskra ta spenetrowałaby pięciowymiarową Pieczęć Arki i weszła do Błękitnego Płomienia wewnątrz Kuli Amenti. Wtedy to Błękitny Płomień wysłałby z powrotem do rdzenia Ziemi odpowiadającą jej iskrę pięciowymiarowej częstotliwości, co spowodowałoby otwarcie pola morfogenicznego Ziemi na przyjęcie Kuli Amenti, podnosząc jednocześnie prędkość siatki Ziemi wystarczająco wysoko, aby utrzymać pięciowymiarowy Błękitny Płomień pola morfogenicznego Tary. Na podstawie drugiej iskry Kula Amenti miałaby zacząć swoje zejście przez Arkę Przymierza, podczas gdy Błękitny Płomień pozostałby wewnątrz planety Andromedy. Oryginalnie zejście Kuli Amenti miało trwać 2000 lat, sprawiając, że jej energie stopniowo miały stawać się coraz bardziej dostępne dla ludzi na Ziemi, stymulując proces montowania piątej nici DNA i podnosząc świadomość. W trakcie jej dwutysięcznego okresu schodzenia prędkość siatki Ziemi miała wzrastać w pewnych przyrostach, pozwalając systemowi energii Ziemi dostosować się do wzrastającego napływu energii wyższych częstotliwości. Z chwilą, kiedy Kula zostałaby umiejscowiona w rdzeniu Ziemi, nastąpiłby okres
54
kilku lat dostosowywania się siatki Ziemi do nowych częstotliwości, a pamięć rasy miała stopniowo nasycić siatkę Ziemi. Ponieważ pamięć rasy z pola morfogenicznego Amenti przefiltrowywana jest przez siatkę Ziemi, energia ta miała stymulować DNA każdego na planecie, a utracona pamięć miała ponownie wejść do pamięci komórkowej każdego z ludzi, gdyż ich nici DNA miały zacząć montowanie pięciowymiarowych częstotliwości dostępnych im teraz za pośrednictwem rdzenia Ziemi. W trakcie tego kilkuletniego okresu czasu rasy miały szybko ewoluować, a masowe przebudzenie na utraconą pamięć o wielowymiarowej rzeczywistości miało przydarzyć się dużej liczbie ludzkiej populacji. Poprzez ten energetyczny proces Ziemia oraz jej ludzie mieli zostać przygotowani na przyjęcie Błękitnego Płomienia Amenti. Błękitny Płomień miał rozpocząć szybkie zejście do rdzenia Ziemi zaraz po otwarciu Arki Przymierza. W przybliżeniu 12 lat miało zająć zejście Błękitnego Płomienia na Ziemię poprzez Arkę Przymierza. Powrót Błękitnego Płomienia był bardzo precyzyjnym procesem i musiał być zainscenizowany w synchronizacji z naturalnymi cyklami czasu, których Ziemia była częścią - czyli wkroczenie na Ziemię podczas okresu naturalnego przenikania się wymiarów, które zachodzi w różnym czasie w cyklach czasu Ziemi. Wyczucie czasu było bardzo istotne przy powrocie Błękitnego Płomienia, gdyż przed jego powrotem musiały być zaplanowane określone okoliczności. Podczas przenikania sie wymiarów Błękitny Płomień nie mógł bezpośrednio wejść do Kuli Amenti, gdyż Kula byłaby połączona z polem morfogenicznym Ziemi w D-2. Portale Wewnętrznej Ziemi do D-2 otwierają się podczas okresu przenikania wymiarów i jeśli pięciowymiarowe częstotliwości Błękitnego Płomienia złączyłyby się bezpośrednio z dwuwymiarowymi częstotliwościami rdzenia Ziemi, siatka planetarna Ziemi eksplodowałaby. Pięciowymiarowe częstotliwości musiały być rozproszone poprzez siatkę Ziemi za pośrednictwem pól energetycznych określonych ludzi żyjących na planecie. Bioenergetyczne pola tych jednostek miały posłużyć za modulatory częstotliwości dla pięciowymiarowych energii. Ludzie ci mieli utrzymywać w swoim własnym systemie energetycznym pięciowymiarowe częstotliwości Błękitnego Płomienia przez okres szczytu przenikania wymiarowego, a kiedy to przenikanie dobiegałoby końca, Błękitny Płomień maił powrócić do Kuli Amenti w rdzeniu Ziemi, a Korytarze Amenti - portale ascendencji na Tarę - miały otworzyć się na planecie, która zmontowała piątą nić DNA i mogła przejść przez Błękitny Płomień. Dla ludzi, którzy nie złożyli jeszcze piątej nici DNA, udostępnione zostałyby informacje na temat tego, jak przyspieszyć ten proces, gdyż banki pamięci rasy zostałyby otwarte. Tak długo, jak Błękitny Płomień pozostawałby wewnątrz Kuli Amenti w rdzeniu Ziemi, portale ascendencji na Tarę miały pozostać otwarte dla ras, pozwalając im szybko ewoluować i zakończyć swoją podróż powinności inkarnacyjnych na Ziemi. Dusze uwięzione w planach astralnych D-4 oraz w królestwach elementali w D-2 również zakończyłyby swoją ewolucję i wzniosły się wyżej. Jednostki odpowiedzialne za utrzymywanie pięciowymiarowych częstotliwości w swoim polu bioenergetycznym w trakcie czasu przejścia nazywają się Dozorcami Płomienia, a z biegiem czasu mieli rozdzielić pięciowymiarowe częstotliwości pośród dużej liczby populacji, wspomagając
55
populację w składaniu piątej nici DNA, poszerzając ich świadomość, transmutując ich ciała, tak aby część tej populacji mogła "złapać morfogeniczną falę" (zostanie omówione później) i przejść na fali przez Korytarze Amenti, podczas gdy wciąż trwało przenikanie się wymiarów. Z chwilą zakończenia cyklu przenikania się wymiarów Płomień zostałby umieszczony z powrotem w Kuli, a pozostała populacja kontynuowałaby swoją ewolucję na Ziemi, aż do następnej fali morfogenicznej. Ludzie, którzy byliby w stanie złapać pierwszą falę, zostaliby teleportowani do przyszłości, w której pojawiliby się na masie lądowej Tary, która niegdyś nazywana była kontynentem Mu. Wspomniana lokalizacja na Tarze reprezentuje podstawową rzeczywistość Ziemi, jaka istnieje około 2500 lat w przyszłości - wersja Ziemi, której siatka zakończyła proces łączenia się z Tarą. Ta ścieżka przyspieszonej ewolucji stanowi przeskok 2500 lat ewolucji na Ziemi w obecnym kontinuum czasowym i reprezentuje dosłowną biologiczną podróż w czasie, do przyszłości. Wraz z otwarciem lub "roznieceniem" Arki Przymierza taka ścieżka ewolucji stałaby się dostępna dla niektórych ludzi na Ziemi. Dozorcy Płomienia byliby odpowiedzialni za asystowanie ludziom gotowym na podjęcie tej podróży na fali morfogenicznej w przygotowaniu ich ciała i świadomości na takie przejście. Dozorcy Płomienia mieliby otrzymać swój napływ pięciowymiarowych częstotliwości od jednego głównego osobnika, który posiadałby kod genetyczny pozwalający Płomieniowi na pełne wcielenie sie w chwili przechodzenia przez Arkę Przymierza. Osoba taka nazywana jest Nosicielem Płomienia lub Utrzymywaczem Berła. Nosiciel Płomienia miałby aktywować 12- niciowy pakiet DNA w ciele, zanim byłby w stanie wcielić Płomień. Osoba ta inkarnowałaby ze wsparciem w postaci zespołu sześciu awatarów z w pełni aktywowanymi 12 nićmi (dusze z czwartego Harmonicznego Wszechświata), którzy podnieśliby częstotliwość planetarną wystarczająco wysoko, aby pozwolić Nosicielowi Płomienia na pełną aktywację kodów. Ze względu na bioenergetyczną mechanikę ciała ludzkiego Nosicielem Płomienia musiała być kobieta, a wszyscy awatarzy mężczyznami, po to żeby utrzymać nienaruszoną równowagę energetyczną siatki planetarnej. W trakcie otwarcia Arki Przymierza musiałaby również zostać mianowana rodzina osób w celu wcielenia Pręta, pomarańczowo-złoty Płomień pola morfogenicznego Ziemi, w czasie przejścia. Utrzymywaczem Pręta miał być mężczyzna. Członkowie tych wyspecjalizowanych grup inkarnacyjnych musieliby inkarnować we właściwej kolejności, we właściwych okresach czasu, w spójności z cyklami czasu Ziemi, oraz we właściwej linii genetycznej, która dostarczyłaby im potrzebnego wzorca genetycznego. Proces otwierania Arki Przymierza i przyzwolenia Arce Przymierza na powrót do rdzenia Ziemi wymagał potężnej ilości wielowymiarowej organizacji. Wypełnienie obietnicy Arki Przymierza miało zająć 800 000 lat, a w międzyczasie rasy Trzeciego Zasiewu miały rozpocząć swoją ewolucyjną podróż w kierunku tego przeznaczenia.
56
Trzeci Zasiew poprzez Arkę Przymierza, Hebrajczycy, Serres-Egipcjanie,
Urtites i Kapłaństwo z Ur, Rasy 3 ÷ 6, oraz Annu-Melchizedekowie 800 000 ÷ 55 000 lat temu
Przez pewien okres czasu po stworzeniu Arki Przymierza 840 000 lat temu Ziemia przechodziła okres ponownego równoważenia swojej siatki energetycznej, a w trakcie tego czasu żadne rasy nie rozwijały się na powierzchni. Niektórzy potomkowie Drugiego Zasiewu funkcjonowali wewnątrz społeczności Wewnętrznej Ziemi, a nielicznym porozrzucanym po Ziemi grupom udawało się przetrwać w systemach podziemnych kanałów wytworzonych przez tych z Drugiego Zasiewu. Większość z ludzkiej populacji uciekła znajdując schronienie w innych układach planetarnych. Nephilim ewakuowani zostali na Syriusza A, przyłączając sie do resztek rasy Dracos, którzy znaleźli uchodźctwo u tych, którzy stali się Ruchem Oporu Anunnaki. Około 800 000 lat temu kilka grup, które teraz są pozaziemskimi ludźmi, powróciło na Ziemię i rozpoczęło przygotowania do Trzeciego Zasiewu, który miał być zainscenizowany za pośrednictwem portalowego pomostu Arki Przymierza. Dwiema głównymi grupami przydzielonymi przez Palaidorian z HU-2, Elohim oraz Konfederacje Ra do zainscenizowania Trzeciego Zasiewu, byli powracający na Ziemię ludzie, potomkowie Serres-Egipcjan i Herbajczyków (hybrydy Melchizedeków-Hibiru). Po powrocie na Ziemię grupy te odkryły, że były tam małe grupy niedobitków pozostałych po Drugim Zasiewie, potomków Trzeciej Rasy Lamanian oraz ich Zgromadzenia Ur-Antrian. Serres-Egipcjanie (którzy przebywali na uchodźctwie na Syriuszu B i w układzie gwiezdnym Plejad, w wyniku czego nosili silniejsze wzorce ET w swoim kodzie genetycznym) skrzyżowali się z Lamanianami i ich Zgromadzeniem Ur-Antrian, tworząc nową rasę opiekunów poprzez inkarnacje dusz za pośrednictwem pola morfogenicznego Zgromadzenia Melchizedeka przez Arkę Przymierza. Nowa rasa nazwana zostala Urtites (oryginalna nazwa - przyp. tłum), pojawili się na Ziemi około 800 000 lat temu, a pracując z rasami Wewnętrznej Ziemi i Palaidorianami z HU-2 Urtites założyli Kapłaństwo z Ur na Ziemi. Urtites żyli głównie pod ziemią lub w obrębie cywilizacji Wewnętrznej Ziemi, służąc jako strażnicy/opiekunowie Arki Przymierza. Kiedy warunki na Ziemi stały się sprzyjające podtrzymaniu masowego życia na powierzchni, Urtites otrzymali od Rady Syriańskiej z HU-2, od Konfederacji Ra i Kapłaństwa z Ur na Tarze autoryzację rozpoczęcia Trzeciego Zasiewu ludzkiego rodu. Wiele pod-ras i rodzin wyłoniło się poprzez linię genetyczną Urtites, gdyż każda z Pięciu Wyizolowanych Ras zrodziła swoje rasy poprzez Grupę Rasy Urtites. Rasy rozmieszczone były na różnych obszarach globu, każda z nich rozwijając swoją kulturę na powierzchni od około 750 000 do 75 000 lat temu. Rod Urtite rozwinął wiele rozbieżnych kultur rozciągających się od lądu, który teraz znany jest jako Afryka, przez regiony Wschodniej Azji, Północnej i Południowej Ameryki, poprzez centralną Europę, Egipt, aż do kraju, który teraz znany jest jako Iran. Dzięki rozwojowi tak różnorodnych kultur Grupa Rasy Urtites
57
stworzyła nową kolebkę cywilizacji, poprzez która Rasy Podstawowe oraz ich Zgromadzenia mogły zostać ponownie zasiane na Ziemi. Trzeci Zasiew ras trzy, cztery i pięć rozpoczął się przez Arkę Przymierza, pod kierownictwem oraz poprzez rod Urtites. Trzecia rasa Zgromadzenia Ur-Antrian rozpoczęła narodziny około 75 000 lat temu, a ich Rasa Podstawowa Lamanian 73 000 lat temu. Lamanianie z Trzeciego Zasiewu zwani byli Lemurianami, a zasiani zostali na masywie lądowym, który istniał na obszarze zajmowanym obecnie przez Ocean Spokojny, jak również w regionie Andów. Zgromadzenie Breanoua czwartej rasy zeszło około 72 000 lat temu na ląd zajmowany obecnie przez części Oceanu Atlantyckiego oraz na obszary, które stały się znane jako Egipt, a zaraz po nich około 70 000 lat temu, ich Rasa Podstawowa Atlanianie. Atlanianie Trzeciego Zasiewu stali sie Atlantami. Piąta rasa Zgromadzenia Hibiru zeszła poprzez Grupowy Matriks szóstej rasy Zgromadzenia Melchizedeka na rozmaite obszary globu około 68 000 lat temu, a zaraz po nich ich Rasa Podstawowa Ayrianie 65 000 lat temu. Piąta Rasa Podstawowa Ayrian z Trzeciego Zasiewu nazywana była Aryanie, a skupiska tej rasy zasiane zostały w regionach obszaru zwanego teraz Morzem Czarnym, oraz na obszarze, który stał sie Górami Karpackimi. Annu-Melchizedekowie zasiani zostali w Rasę Podstawową Atlantów, pod-rasę Egipcjan, poprzez pole morfogeniczne Grupowego Matriksu Zgromadzenia Melchizedeka, około 68 000 lat temu. Annu rozkwitali na Atlantydzie, wielu z nich migrowało do rozmaitych części globu krzyżując się również z innymi rasami. Główne skupisko Annu pozostało na Atlantydzie, gdzie otwarta wymiana handlowa z ich praojcami Syriańskimi-Anunnaki stała się standardem życia. Anunnaki, którzy przyłączyli się do Rady Syriańskiej na mocy Taktatu El-Annu, oraz rasy Syrian-Kantarian i Błękitnych Syrian z Syriusza B, stali się motywującą siłą w kulturze atlantydzkiej, zaś rasy Plejadian z HU-1 asystowali w rozwoju kultur Ur-Antrian i Lemurian. Pod przewodnictwem gwiezdnych ras kultury te wspaniale rozwijały się. Annu-Melchizedekowie organizowali swoje kultury wokół duchowych i naukowych nauczań Prawa Jedności. Członkowie Zgromadzenia Hibiru oraz ludzie hybrydy Hebrajczyków migrowali z innych rejonów zarówno na Atlantydę, jak i na Lemurię, każda z nich wnosząc ze sobą nauki Prawa Jedności charakterystyczne dla Grupowego Matriksu Melchizedeka. W miarę rozwoju cywilizacji na Ziemi Rada Syriańska przyzwoliła kulturom Atlantów i Lemurian na przyjęcie prezentów od zaawansowanych gwiezdnych ras, które szybko doprowadziły do rozwoju technologicznych aspektów społeczeństwa do rozmiarów znacznie przewyższających obecne kultury Ziemskie. Nauczyli oni Ur-Antrian, Lemurian, Annu i Atlantów, jak pobierać energię bezpośrednio z rdzenia Ziemi w D-2 oraz jak magazynować tę energię w generatorach kryształów. Elohim oraz Konfederacja Ra udzielili zgody na pobieranie mocy z Błękitnego Płomienia Amenti, poprzez przejście Arki Przymierza. Moc Błękitnego Płomienia pozwoliła cywilizacji atlantydzkiej w uzyskaniu dostępu do wielowymiarowej częstotliwości, za pomocą której można było bezpośrednio wpływać na pola morfogeniczne cząsteczek materii Ziemi. Przyciąganie grawitacyjne Ziemi mogło być zneutralizowane, przedmioty mogły
58
być manifestowane i z powrotem demanifestowane, można było teleportować je do wybranych miejsc, uzdrawianie bioenergetyczne stało się sposobem na życie, a ewolucja genetyczna zostala przyspieszona. Wykorzystując moc technologii istot pozaziemskich cywilizacje Atlantydy i Lemurii rozkwitały. Ludzie Hebrajczyków i Annu z Grupowego Matriksu Zgromadzenia Melchizedeka stali sie głównymi strażnikami Arki Przymierza. Pierwotny portal Arki Przymierza zlokalizowany był na obszarze masywu lądowego kontynentu Atlantydy i poprzez to międzygwiezdne przejście moc dostarczana była za pośrednictwem siatki Ziemi na Lemurię oraz do innych rozwijających się cywilizacji. Ziemskie cywilizacje dobrze rozwijały się przestrzegając Prawa Jedności aż do około 55 000 lat temu, kiedy członkowie Ruchu Oporu Anunnaki zaczęli infiltrować kulturę atlantydzką, tworząc genetyczne oraz społeczne wypaczenia, które niemalże doprowadziły do końca Atlantydy.
3.2 Lemuria zniszczona. Ruch Oporu Anunnaki, Annu i Drakos. Zniszczenie Lemurian Muarivhi oraz przeniesienie Arki Przymierza 55 000 ÷ 51 750 lat temu
Podczas gdy kultury Atlantydy i Lemurii rozwijały się, inne gwiezdne kultury obserwowały i czekały. Członkowie Ruchu Oporu Anunnaki oraz ich sprzymierzeńcy Drakoni i Drakos od dawien dawna planowali juz przejęcie terytoriów Ziemi, czekając do czasu, kiedy to rozwijająca się cywilizacja osiągnie szczyt swojej dojrzałości. Motywowani swoimi pragnieniami wykorzystania Ziemi jako jednej ze swoich opcji ewolucyjnych, Ruch Oporu Anunnaki po cichu zinfiltrował kulturę atlantydzką około 55 000 lat temu, potajemnie wkradając się w szeregi Anunnaki z Rady Syrianskiej. W momencie, kiedy juz zadomowili się ponownie na Ziemi, Ruch Oporu Anunnaki skrzyżował się z Annu i z upływem kilku pokoleń zniekształcił linię genetyczną Annu Templarową Pieczecią (która została nałożona na Ruch Oporu Anunnaki po odmowie zaakceptowania Traktatu El-Annu). Nauki Prawa Jedności były powoli zniekształcane, ponieważ wyznanie Słonecznych Wtajemniczonych Systemu Gwiezdnych Wrót z Tary (którym Buntownicy Anunnaki z HU-2 pomogli to ukartować) zastąpiło święte nauki, tworząc podział oraz zamęt w atlantydzkiej cywilizacji. Anunnaki-Annu zaczęli rozszerzać swoje wpływy na inne kultury, zyskując potajemną kontrolę nad krainą Egiptu oraz nad wieloma innymi centrami kultury. Około 52 000lat temu Templarowi-Annu pozwolili sprzymierzeńcom Ruchu Oporu Dracos potajemnie powrócić na Ziemię, obiecując im Ziemski dom, jeśli ci pomogą im w infiltracji kultur na Ziemi. Dracos przeniknęli lemuriański kontynent Muarivhi, tworząc rozległą sieć podziemnych mateczników w systemie tuneli, które przebiegały między Lemurią a Atlantydą. Agresywni Dracos zaczęli systematycznie terroryzować kulturę Lemurii, rozszerzając swoje pełne terroru panowanie na Atlantydę i rozmaite inne miejsca. Wśród
59
wszystkich ras odbywały się spotkania, dzięki którym uknuto plan zakończenia problemu Drakos. Ludzie mieli nadzieję użyć generatorów kryształów do wytworzenia małych, dokładnie wymierzonych eksplozji wewnątrz podziemnych jaskiń, aby zamknąć Drakos w ich matniach do czasu, aż przybędzie Rada Syriańska, żeby ewakuować Drakos. Jednak plan odniósł efekt przeciwny do zamierzonego, gdyż siatka Ziemi została energetycznie przeładowana przez generatory kryształów i miała miejsce potężna eksplozja na obszarach pod Muarivhi. Eksplozja zniszczyła masę lądową cywilizacji Lemurian, a resztki Lemurian przyłączyły się do terytoriów Atlantydy. Eksplozje wywołały masywną aktywność wulkaniczną, trzęsienia ziemi i powodzie, i choć kontynent Atlantydzki nie doznał wielkiego zniszczenia, zajęło im wiele pokoleń, aby odbudować się, a Ziemi potrzeba było tyle samo czasu na zrównoważenie swojej siatki. Po tych wydarzeniach miał miejsce okres małego zlodowacenia, podczas którego większość ras wycofała się pod ziemię, niektóre z nich na stałe wchodząc do Wewnętrznej Ziemi. Po tym, jak środowisko na powierzchni Ziemi ustabilizowało się, większość z ras powróciła na powierzchnie w celach odbudowy. Atlantyda ponownie stała się centrum kulturalnym, ale nigdy już nie osiągnęła poprzedniego szczytu rozwoju. Większość Dracos została ewakuowana z Ziemi przez swoich wspólników z Ruchu Oporu Anunnaki, a Templarowi-Annu wciąż utrzymywali swoje pozycje w kulturach atlantydzkiej i egipskiej. Po katastrofie sprzed 52 000 lat Anunnaki z Rady Syriańskiej oraz wielu innych gwiezdnych sąsiadów powróciło na Ziemię, aby pomagać ludziom w odbudowie. Podczas podziemnych eksplozji przejście portalowe do Arki Przymierza zostało zniszczone, a sieć energetyczna pod kontynentem Atlantydzkim była niestabilna. Elohim, Konfederacja Ra, a także inne opiekuńcze grupy z HU-2 zrekonstruowały Arkę Przymierza przenosząc ją do Egiptu, gdzie struktura siatki Ziemi była bardziej stabilna. Rasy
Serres-Egipcjan od tej chwili dzieliły ochronę i kontrolę nad Ark Przymierza z Annu-Melchizedekami oraz ludźmi Hebrajczyków, którzy emigrowali tam po wybuchach. Centrum kulturalne Ziemi przeniesione zostało z Atlantydy do Egiptu około 51 750 lat temu, a Egipt wówczas zaczął się lepiej rozwijać.
60
3.3. Z Gizy do Atlantydy
Anunnaki z Rady Syrianskiej a Ochrona Ziemi, Pierwsza Budowa Wielkiej Piramidy w Gizie i Sfinks, Ankh, Placówka na Marsie, Pierwsza Fala Narodzin Zgromadzenia Melchizedeka, oraz Ponowne Ustanowienie Prawa Jedności 48 500 - 35 000 lat temu
Po przeniesieniu Arki Przymierza 51 750 lat temu kultura egipska rozkwitała, a Egipt stał się centrum dla Annu-Melchizedeków, Hebrajczyków i Serres-Egipcjan, opiekunów Arki Przymierza. Kultura atlantydzka również rozkwitała, gdyż generatory kryształów ponownie zostały przywrócone do działania po tym, jak były wyłączone w czasie kataklizmu lemuriańskiego 52 000 lat temu. Generatory kryształów zostały ponownie naładowane wielowymiarowymi częstotliwościami przy pomocy Arki Przymierza w Egipcie. Przez cały ten okres odbudowy i poszerzania się wpływów Templarowych-Annu (Annu, których kod genetyczny został zanieczyszczony Templarową Pieczęcią w wyniku krzyżowania się z członkami Ruchu Oporu Anunnaki) wpływy te wciąż poszerzały się, tworząc rosnącą przepaść pomiędzy rasami służącymi Prawu Jedności a tymi, którzy wpadali pod wpływy wyznaniowe Słonecznych Wtajemniczonych Systemu Gwiezdnych Wrót Ruchu Oporu Annunaki. Z pierwszym oporem przed tym wpływem Templarowi-Annu spotkali się w Egipcie, stąd wielu z nich przeniosło się na Atlantydę, gdzie Templarowi-Annu mieli większe wpływy na środowisko kulturowe. Templarowi-Annu zaczęli używać swoich wpływów do skorumpowania atlantydzkiej kasty kapłanów i ostatecznie społeczne i moralne nastroje w Atlantydzie obniżyły się pod ich wpływem. Templarowi-Annu, motywowani przez Ruch Oporu Anunnaki, rozpoczęli dominację ras kultury atlantydzkiej i sporządzili plany podbicia krain Wewnętrznej Ziemi. Zaplanowali wykorzystanie generatorów kryształów do przebicia się przez barierę elektromagnetyczną, która chroniła portale do Wewnętrznej Ziemi. Obawiając się o dobro cywilizacji Wewnętrznej Ziemi oraz o wysokie zagęszczenie Annu-Melchizedeków zamieszkujących tam, Anunnaki z Rady Syriańskiej wnieśli petycję do Międzywymiarowego Stowarzyszenia Wolnych Światów o pozwolenie pokazania swojej siły na Ziemi, oferując rasom zabezpieczenie przed narastającą infiltracją Ruchu Oporu Anunnaki. Pozwolenia udzielono i zwołano Syriańsko-Arkturiańską Koalicję do Międzyplanetarnej Obrony, aby wspierała tę misję obronną. Głównym celem manipulacji Ruchu Oporu Anunnaki był obszar, na którym znajdowała się Arka Przymierza, zatem Egipt stał się punktem skupienia działalności Rady Syriańskiej. Anunnaki z Rady Syriańskiej wysłani zostali najpierw na planetę Mars w celu odtworzenia placówki obserwacyjnej, zbudowanej podczas Wojny Tysiącletniej, w której pokładano nadzieję, iż zastraszy Ruch Oporu Anunnaki
61
przed dalszym wtrącaniem się w sprawy Ziemi. Niezrażony obecnością Rady Syriańskiej Ruch Oporu Anunnaki wzmógł swoje zaangażowanie na Atlantydzie i rozpoczął wskrzeszanie swoich wpływów w Egipcie, stanowiąc jeszcze większe zagrożenie dla bezpieczeństwa Arki Przymierza. Około 48 000 lat temu Rada Syriańska poinstruowała swoich członków Anunnaki do pokazania bezpośrednio swojej siły w Egipcie i na Atlantydzie. Anunnaki z Rady Syriańskiej masowo odwiedzili te cywilizacje, ponownie zapewniając wpływ Prawa Jedności, wywożąc wielu Templarowych-Annu z Egiptu z powrotem do Atlantydy, gdzie stanowiliby mniejsze zagrożenie dla Arki Przymierza. W Egipcie zaś oraz wielu innych miejscach na całym świecie portale do Wewnętrznej Ziemi zostały umocnione, ponieważ Anunnaki z Rady Syriańskiej zbudowali bazy operacyjne na powierzchni Ziemi, bezpośrednio nad obszarami portali. Piramidy stały się znakami architektury Anunnaki oraz osiągnięciem naukowym, a kilkanaście innych mniejszych budowli piramidalnych skonstruowanych zostało nad przejściami portalowymi w całym Egipcie. Największa z tych baz operacyjnych skonstruowana została nad głównym wejściem do egipskiego portalu do Wewnętrznej Ziemi, przez który można było dostać się do Arki Przymierza. W tym samym czasie skonstruowana została jeszcze jedna masywna budowla nad pobliskim portalem Arki Przymierza. Pierwszym pomnikiem, jaki został stworzony, był oryginalny Sfinks. Budowla ta utajniała portal do Wewnętrznej Ziemi i połączony był bezpośrednio z portalem prowadzącym do Arki Przymierza. Sfinks zaprojektowany został dla upamiętnienia dziedzictwa Anunnaki, miał głowę wojownika Anunnaki nasadzoną na rzeźbę lwiopodobnego ciała. Ciało lwa było symbolem upamiętniającym rasę istot z HU-2, znanych jako Leonici, którzy odegrali podstawową rolę w położeniu wcześniejszych podwalin pod kulturę Anunnaki. Leonici z Harmonicznego Wszechświata -2 (HU-2) byli wysokimi istotami o zaawansowanej inteligencji, wyprostowanej postawie, pokrytymi kocim futrem, którzy postrzegani byli przez wczesne cywilizacje Anunnaki jako Bogowie i Anunnaki z Rady Syrianskiej oddawali cześć ich dziedzictwu. Anunnaki z Rady Syrianskiej czerpali siłę i pocieszenie z ich związków z ludźmi Leonitów, a budując taki pomnik zamierzali pokazać siłę Anunnaki, zjednoczoną i zbudowaną na podstawie ich praojcowskich sprzymierzeńców- Leonitów. Symboliczny projekt Sfinksa był zamiarem pokazania Ruchowi Oporu Anunnaki, że są oni osamotnieni w swoich zmaganiach, a prawdziwe dziedzictwo Anunnaki znajduje sie u Anunnaki z Rady Syriańskiej.
Z praktycznego punktu widzenia Sfinks był zbudowany, aby służyć jako umocnienie portalu do Wewnętrznej Ziemi, jak również jako bezpieczne schronienie i biblioteka do przechowywania świętych nagrań i tekstów. Służył również za miejsce do przetrzymywania urządzeń do transmitowania energii, które naładowane były Ultra Wysokimi Częstotliwościami (UWC) pięciowymiarowej energii z Arki Przymierza, a także służył za miejsce do składowania mniejszych Ankh'ów, nasyconych energią o podobnych właściwościach.
62
Historycznie, większe urządzenia stały się znane jako Arki Przymierza, a prawdziwa tożsamość Arki Przymierza jako pomost portalowy została utracona. Jednak w czasach budowy oryginalnego Sfinksa prawda o Arce Przymierza była dobrze znana, a przedmioty te postrzegano jako narzędzia mogące przyciągać, utrzymywać oraz przekazywać energię, która przyciągana była za pośrednictwem Arki Przymierza z Błękitnego Płomienia Amenti, przechowywanego w galaktyce Andromedy. Zarówno większe, jak i mniejsze narzędzia zaprojektowane zostały w kształcie Ankh, co pozwalało na połączenie energii wyższych częstotliwości w określony sposób, przy wykorzystaniu naturalnych praw międzywymiarowej mechaniki energii. Ankhy użyte zostały do stworzenia Sfinksa, rozmaitych piramid oraz innych budowli, gdyż dostarczały moc do odwrócenia przyciągania grawitacyjnego, a także bezpośrednio wpływały na budowę cząsteczek i pola morfogenicznego substancji Ziemskiej materii. Służyły jako główne narzędzia budowlane, modulatory pogody, narzędzia do uzdrawiania, a także jako międzywymiarowe urządzenia przesyłowe. Oryginalny Sfinks służył jako ochronna twierdza, w której urządzenia te mogły być zmagazynowane i trzymane z dala od rąk Templarowych-Annu. Drugą główną budowlą Anunnaki z Rady Syriańskej była masywna piramida, wyśrodkowana bezpośrednio nad otwarciem portalu do Arki Przymierza. Piramida tę pierwotnie zbudowano w tym samym okresie czasu co Sfinksa, około 48 459 lat temu (rok ok. 46 459 p.n.e). Rekonstrukcja tej piramidy miała miejsce około 12 550 lat temu (rok 10 500 p.n.e), a następnie około 11 000 lat temu (rok 9000 p.n.e), w nowożytnych czasach stała się znana jako Wielka Piramida w Gizie, piramida Cheopsa. Jej konstrukcja była naprawiana i rekonstruowana przy wielu okazjach. Została zaprojektowana i wzniesiona przez Anunnaki z Rady Syriańkiej, Annu-Melchizedeków, Hebrajczyków i Serres-Egipcjan, ludzi z tamtych czasów. Piramida nie została wzniesiona, aby służyć jako grobowiec grzebalny, chociaż później wiele razy wykorzystana była w tym celu. Głównym celem Wielkiej Piramidy w Gizie było umocnienie portalu Arki Przymierza oraz służenie jako międzywymiarowe centrum teleportacyjne. Oryginalnie piramida była zaprojektowana jako Harmoniczna Komora Rezonansowa, za której pośrednictwem wielowymiarowe pasma częstotliwości mogły być przyciągane z dalekiej przestrzeni kosmicznej, a także z rdzenia planetarnego Syriusza B, przy użyciu wielkiego ankh'u umieszczonego bezpośrednio pod kryształowym kamieniem wieńczącym. Dzięki sile ankh'u przeogromna ilość Ultra Wysokich Częstotliwości energii była skupiana w kamieniu wieńczącym piramidy, a następnie wyrzucana w dół, przez konstrukcje do pasm częstotliwości drugiego wymiaru. Piramida oraz Arka Przymierza umiejscowione były w centralnym punkcie geograficznym Ziemi, wewnątrz worteksu energetycznego (worteks - miejsce skrzyżowania się siatki geomantycznej Ziemi, energetyczne miejsce mocy - przyp. tłum.), reprezentującego piątą czakrę, "Czakrę Sercową" w planetarnym bio-energetycznym systemie Ziemi. Worteks ten pozwalał na wymianę energii
63
pomiędzy Ziemią a czterowymiarowymi pasmami częstotliwości. Przez stworzenie Harmonicznej Komory Rezonansowej wewnątrz takiego międzywymiarowego worteksu, nadtony Wymiaru -2 z HU-1mogły być połączone z tonami podstawowymi Wymiaru -4 z HU-2, tworząc międzywymiarowy ton rezonansowy, poprzez który odwiedzające statki kosmiczne, podróżujące z Syriusza B i innych układów gwiezdnych mogły wlecieć i przeskoczyć w czasie, czyniąc tranzyt na Ziemię prawie natychmiastowym. Wielka Piramida stworzona została, aby umożliwiać natychmiastową interwencję flot Rady Syriańskiej oraz Federacji Galaktycznej w razie gdyby Arka Przymierza została zaatakowana przez Ruch Oporu Anunnaki. W czasie, gdy piramida działała jako międzygwiezdna stacja teleportacyjna, służyła również jako największy odstraszacz dla Ruchu Oporu Anunnaki. Wielka Piramida używana była jako aktywna międzygwiezdna stacja od czasu jej wybudowania 48 459 lat temu do około 30 000 lat temu (rok ok. 28 000 p.n.e), kiedy to wybuch na Atlantydzie spowodował delikatny przechył osi Ziemi, wytrącając worteks D-4 piramidy (czakrę sercową Ziemi) z jego poprzedniego zliniowania z systemami worteksów Syriusza B oraz wieloma innymi układami planetarnymi, z którymi był pierwotnie zliniowany. Przed tym wytrąceniem siatki Ziemi z równowagi wizytacje istot pozaziemskich w Egipcie były na porządku dziennym, lecz po tym wydarzeniu przelot z innych układów gwiezdnych wymagał więcej czasu i środków, stąd odwiedziny te nie były już tak częste. W szczycie swojej sprawności (w latach 46 459 p.n.e ÷ 28 000 p.n.e) Wielka Piramida w Gizie wykorzystywana również była jako komora wniebowstąpienia dla niewielu wybranych, którzy posiadali wymagane zmontowane DNA oraz przychylność Elohim. Takim osobom wolno było przejść przez Arkę Przymierza, jeśli Elohim zaakceptowali ich i otworzyli przejście, a niektórzy mogli również wznieść się wyżej na Tarę. Piramida wykorzystywana była również jako szkoła dla wtajemniczonych programu ascendencji Melchizedeków/Elohim, używano ją także do uzdrawiania, do przyspieszenia montażu genetycznego, oraz jako przejścia do portali Wewnętrznej Ziemi, pod Sfinksem. Piramida była zawsze pod ścisłą ochroną osiadłych Anunnaki z Rady Syriusza, a Templarowi-Annu mieli zakaz wchodzenia na jej teren. Zrodziło to wiele wrogości pomiędzy Templarowymi-Annu a kulturami egipskimi będącymi pod ochroną Anunnaki z Rady Syriańskiej. Anunnaki z Rady Syriańskiej rozwinęli przez pewien czas silną władzę w Egipcie tworząc system piramid i innych budowli, które dały schronienie dla sieci punktów mocy, dzięki którym energia przyciągana była z wielkich kryształów Atlantydy, przez linie siatki Ziemi do wybranych miejsc. Około 35 000 lat temu czysta rasa Zgromadzenia Melchizedeka rozpoczęła swoją pierwszą falę narodzin w ludzkiej cywilizacji, umacniając nauki Prawa Jedności i przynosząc potencjał swojej piątej nici DNA do ludzkiej puli genetycznej. Opieka nad Arką Przymierza była powoli przekazywana z rąk Anunnaki z Rady Syriańskiej w ręce Annu-Melchizedeków, Melchizedeków Zgromadzenia, Hebrajczyków (hybryd piątej rasy Zgromadzenia Hibiru i szóstej rasy Melchizedeków Zgromadzenia, stworzonych w wyniku transplantacji Grupowego Matriksu podczas Drugiego Zasiewu) oraz Serres-Egipcjan,
64
wszyscy oni stali sie członkami wczesnoegipskiej wiedzy kapłańskiej. Od czasu ich stworzenia Kula Amenti (550 milionów lat temu) i Arka Przymierza (840 000 lat temu) były one główną siłą ludzkiej ewolucji, ponieważ cel oraz proces ludzkiego wzorca ewolucyjnego utrzymywany był wewnątrz tajemnic Amenti. Interwencja Ligii Opiekunów oraz Federacji Galaktycznej Annu-Melchizedekowie stopniowo stawali sie coraz bardziej nieprzyjaźni na obszarach będących pod ochroną Rady Syriańskiej, a wielu z nich przeniesionych zostało na Atlantydę, gdzie Templarowi-Annu zyskiwali większą władzę. Rozgniewani za to, że nie mogli wchodzić do Wewnętrznej Ziemi i używać Arki Przymierza, Templarowi-Annu postanowili obmyślić plan podbicia terytoriów Wewnętrznej Ziemi przy użyciu atlantydzkich generatorów kryształów do rozdarcia elektromagnetycznej bariery zabezpieczających portale Wewnętrznej Ziemi. Templarowi-Annu podbój swój rozpoczęli od kontynentu Atlantydy, ale szybko zorientowali się, że tarcze ochronne portali Wewnętrznej Ziemi nie mogą być tak łatwo zniszczone. Z powodu użycia nadmiernej mocy w jednym z głównych generatorów kryształów, urządzenie kryształu eksplodowało z siłą dziesięciokrotnie przewyższającą siłę bomby atomowej. Kilka innych mniejszych generatorów również eksplodowało, rozrywając na kawałki kontynent Atlantydy i wysyłając pod wodę większe połacie lądu. Po wybuchach sprzed 30 000 lat temu (28 000 r. p.n.e.) kontynent Atlantydy zredukowany został do trzech małych wysp, a większość z ich populacji wyginęła. Tuż przed wybuchem Rada Syriańska usunęła z Atlantydy rozmaite grupy rozlokowując je w różnych miejscach kuli Ziemskiej, część z nich zabrana została do Egiptu w celu ponownego zasiedlenia. Egipcjanie w porę zostali uprzedzeni o nadchodzących wydarzeniach i większość społeczeństwa wycofała się pod ziemię, do społeczności Wewnętrznej Ziemi, znajdując tam schronienie przed zmianami na Ziemi, które były wynikiem wybuchów. Podczas wybuchów na Atlantydzie Ziemia delikatnie odchyliła się od swojej osi, wytrącając z równowagi siatkę Ziemi oraz rozrywając połączenie energetyczne pomiędzy piramidą w Gizie a Syriuszem B. Wielka Piramida nie mogła już dłużej funkcjonować jako międzygwiezdna stacja teleportacyjna. Arka Przymierza pozostała stabilna, lecz na powierzchni ponownie zapanował chaos. Przechył biegunów spowodował masowe powodzie w wielu miejscach globu oraz poprzestawianie niektórych masywów lądowych. Z chwilą, kiedy warunki na powierzchni ustabilizowały się, rasy powróciły na powierzchnię w celach odbudowy, podczas gdy Ruch Oporu Anunnaki zebrał Templarowych-Annu, których uratowali, i ponownie umieścili ich na wyspach Atlantydy, pomagając im odtworzyć ich cywilizację. Anunnaki z Rady Syriańskiej pozostali w Egipcie, a następnie poszerzyli swoje wpływy na terytorium Wysp Atlantydzkich, przywracając na Wyspy Atlantydzkie ocalałych Atlantów i Annu-Melchizedeków, którzy schronili się w Wewnętrznej Ziemi, powoli namawiając większy odsetek Atlantydzkich Templarowych-Anuu, do
65
zrezygnowania ze swej przynależności do Ruchu Oporu Anunnaki. Chociaż Prawo Jedności zaczynało być wskrzeszane wśród kultur Wysp Atlantydzkich w okresie czasu pomiędzy 30 000 ÷ 12 500 lat temu (28 000 - 10 500 r. p.n.e.), Anunnaki z Rady Syriańskiej oraz Arka Przymierza, którą wciąż ochraniali, stali się bardziej podatni na infiltracje Ruchu Oporu Anunnaki, ponieważ floty Federacji Galaktycznej i Rady Syriańskiej, z powodu zaburzenia pracy stacji teleportacyjnej w piramidzie w Gizie nie mogły już dłużej natychmiastowo przybywać w celach obrony Ziemi. Około 12 500 lat temu (rok 10 500 p.n.e) Ruch Oporu Anunnaki, rozzłoszczony utratą władzy na Atlantydzie, przypuścił agresywny atak powietrzny przeciwko placówkom należącym do Anunnaki z Rady Syriańskiej na Marsie, a następnie na Egipt, z zamiarem zniszczenia Arki Przymierza i domagania się dominacji nad cywilizacją Ziemi. Placówki na Marsie zostały zniszczone. Rada Syriańska oraz rozmaici międzygwiezdni sprzymierzeńcy stłumili próbę przejęcia i wyprowadzili floty statków Ruchu Oporu Anunnaki z sąsiedztwa Ziemi, do odległej planety Nibiru, jednakże nie przybyli na czas, aby zapobiec zniszczeniu Wielkiej Piramidy, Sfinksa oraz innych centrów kulturowych Egiptu. Pomost portalowy Arki Przymierza, jak również obszary Wewnętrznej Ziemi przetrwały atak, to po takim zaciekłym szturmie z 10 500 r. p.n.e. piramidy, Sfinks oraz inne budowle kultury egipskiej musiały być odbudowane. Wyspy Atlantydzkie nie były bezpośrednio zaangażowane w te ataki, aczkolwiek Lojaliści Ruchu Oporu Templarowi-Annu zorganizowali niewielkie powstanie zbrojne przeciwko swoim krewnym Lojalistom Rady Syriańskiej, aż do czasu, kiedy wieść o pokonaniu Ruchu Oporu doprowadziła ich do tymczasowego poszukania odosobnienia pod ziemią. Na Wyspach Atlantydzkich wciąż narastały napięcia pomiędzy dwiema grupami i do roku 9500 p.n.e Lojaliści Ruchu Oporu Templarowi-Annu ponownie uzyskali umocnienie władzy na Atlantydzie. W Egipcie, po ataku Ruchu Oporu, Anunnaki z Rady Syriańskiej, Annu-Melchizedekowie, Melchizedekowie Zgromadzenia oraz Egipscy-Serres odbudowali główne budowle swojej cywilizacji. Ankhy, które podczas najazdu ukryte były w Wewnętrznej Ziemi, ponownie wyniesione zostały na powierzchnię, a Wielka Piramida w Gizie, Sfinks oraz wiele innych budowli zostało odbudowanych. Sfinks oraz Wielka Piramida ponownie zostały umieszczone w swoim poprzednim miejscu, zaznaczając umocnienie portali Arki Przymierza i Wewnętrznej Ziemi. Wielka Piramida została delikatnie zliniowana, aby utworzyć połączenie Harmonicznego Rezonansu z systemem gwiezdnym Plejad, poprzez planetę Alcyone, co pozwolić miało na wykorzystywanie tej konstrukcji ponownie jako międzygwiezdnej stacji teleportacyjnej. Z powodu zaburzeń w siatce Ziemi, wywołanych podczas wybuchów na Atlantydzie 30 000 lat temu (28 000 r. p.n.e.), oryginalne zliniowanie z Syriuszem B nie mogło być przywrócone. Portalowy pomost Trzecie Oko Horusa na Syriuszu B faktycznie pozostał otwarty, lecz do odwiedzin na mniejszą skale. Teraz Ziemia znajdowała się w bliższym zliniowaniu ze spiralami międzygwiezdnych energii, które przebiegały przez system Plejad, stąd nowa piramida ustawiona została na energetyczne zrównanie z Alcyone.
66
3.4. Spotkanie w roku 2017
Ziemia wkracza w nowy 26 556 Letni Cykl Czasu; Cykle Ascendencji,
oraz Spotkanie w roku 2017 22 326 r. p.n.e. ÷ 2017r ÷ 4230 r.
Cywilizacje Ziemi kontynuowały swój rozkwit, ciesząc się z odwiedzin swoich międzygwiezdnych sprzymierzeńców z Syriusza i Plejad. Atlantyda zaś kontynuowała pogrążanie się pod wpływem odrodzenia się Templarowych-Annu. Generatory kryształów zaadaptowane zostały jako urządzenia do torturowania nie ulegających Templarom, a okres eksperymentacji genetycznej i nieokiełznanego nadużycia władzy nastał w kulturze Atlantydy. Arka Przymierza oraz Wewnętrzna Ziemia pozostały bezpieczne pod ochroną Rady Syriańskiej, gdyż Ziemia rozpoczęła swój kolejny naturalny 26 556 letni cykl ewolucji przez międzywymiarowe spirale czasu. Ziemia wkroczyła w swój nowy 26 556 letni cykl 24 324 lata temu w 22 326 r. p.n.e., z wyzwaniem ponownego zrównoważenia swojej siatki po wybuchach na Atlantydzie z 28 000 r. p.n.e.. Wraz z zamknięciem starego cyklu nadszedł okres mieszania wymiarowego, dzięki któremu Kula Amenti mogła ponownie zostać wprowadzona do rdzenia Ziemi, lecz z powodu trwającego opóźnienia i konieczności zrównoważenia planetarnego siatka Ziemi nie wibrowała wystarczająco wysoko, aby Kula Amenti mogła powrócić. Na początku cyklu w 22 326 r. p.n.e. Korytarze Amenti musiały pozostać zamknięte dla mas, gdyż ewolucja ludzka powoli podążała swoim torem. Pierwsze 4426 lat w trakcie nowego cyklu reprezentowały czas wielkiej obietnicy, gdyż ten okres cyklu ustanowił naturalny punkt, w którym Ziemia miała wypuścić dwie morfogeniczne fale, za pomocą których masy ludzkie mogłyby wznieść się na Tarę, jeśli Korytarze Amenti zostałyby otwarte. Pierwsza fala morfogeniczna wypuszczona została z Ziemi w 20 113 r. p.n.e., druga fala w 17 900 r. p.n.e, lecz populacja nie była w stanie wznieść się, gdyż Korytarze Amenti pozostawały zamknięte. W ciągu 26 556 letniego naturalnego cyklu czasu Ziemi fale morfogeniczne wypuszczane są jedynie podczas czterech okresów, pierwsze dwie fale w pierwszych 4426 latach cyklu, a dwie ostatnie fale w trakcie finałowych 4426 latach cyklu. Te dwa 4426 letnie okresy, które mają miejsce w trakcie otwarcia i zamknięcia cyklu, określane są jako Cykle Ascendencji. Odkąd Korytarze Amenti nie zostały otwarte podczas pierwszego Cyklu Ascendencji, w nowym cyklu czasu dusze uwięzione w królestwach elementali w D-2 oraz królestwach astralnych w D-4, jak również ludzie na Ziemi, aby wznieść się wyżej, musieli czekać aż do finałowego Cyklu Ascendencji swojego 26 556 letniego cyklu czasu. Od 22 326 r. p.n.e. w przód rasy Opiekunów z HU-2, Konfederacja Ra i Ziemscy Opiekunowie Arki Przymierza planowali, przygotowywali się i oczekiwali na następny Cykl Ascendencji. Tym razem Korytarze Amenti muszą zostać otwarte - tym razem Ziemia musi być w stanie utrzymać Kule Amenti -
67
tym razem wiele dusz uwięzionych wewnątrz Harmonicznego Wszechświata -1 musi mieć możliwość wzniesienia się wyżej. Ostatni Cykl Ascendencji w tym 26 556 letnim cyklu czasu miał się rozpocząć w 196 r. p.n.e. Pierwsza fala morfogeniczna tego Cyklu Ascendencji miała zostać wypuszczona w roku 2017. Ostatnia fala morfogeniczna tego Cyklu Ascendencji, ma mieć miejsce w 4230 roku. Jeśli Korytarze Amenti nie otworzyłyby się podczas tego finałowego cyklu Ascendencji, dusze mas ludzkich nie byłyby w stanie wznieść się na Tarę przez kolejne 26 556 lat. Jeśli Korytarze Amenti mogłyby zostać otwarte do 2012 roku lub najpóźniej do 4230 roku, wówczas rasy Ziemi mogłyby nareszcie odzyskać swoją boskość oraz godność swego dziedzictwa i powrócić do HU-2, do rzeczywistości Nieśmiertelnego ciała i oryginalnej 12-to niciowej budowy DNA. Ich świadomość nie byłaby już dłużej uwięziona w HU-1 lub na planach astralnych D-4. Żywi i umarli (te dusze uwięzione na planach astralnych) powstaliby i wznieśli się powyżej swych ziemskich więzień do "niebiańskich" krain Tary w HU-2. Takie opowiadania o ascendencji, które pojawiają się w tradycyjnych tekstach religijnych, zostały wam pierwotnie ofiarowane przez Elohim i innych w celu wyjaśnienia wysoce naukowego procesu ascendencji wymiarowej, któremu wasza rasa stawi czoła, kiedy Korytarze Amenti zostana otwarte.
Nauczania Boskiej Nauki, Oryginalny System Gwiezdnych Wrót, Ruch Oporu Anunnaki oraz Zniekształcenia Templarowych Nauczań przez Templarowych-Annu, a także Plany Przebudzenia Opiekunów
Pierwotnie nauki ascendencji miały dosyć naukową naturę, poruszając tematy rzeczywistości wielowymiarowej fizyki. Oryginalne informacje sprowadzone dla ras Trzeciego Zasiewu przedstawiały nauczania Nauki Keylonta, podkreślając mechanikę energetyczną, za pomocą której tworzona jest rzeczywistość, oraz proces, za pośrednictwem którego ewoluuje świadomość. Wczesne kultury Atlantydy posiadały pełny dostęp do tych informacji, a do czasu, kiedy Tempalrowi-Annu zniekształcili nauki po to, żeby kontrolować populację, nauka ascendencji oraz międzywymiarowa mechanika nauczane były publicznie, jako model wierzeń, wokół którego zbudowane było społeczeństwo. Nauki te ofiarowane zostały wszystkim rasom na całej kuli ziemskiej, nie tylko tym w Egipcie i na Atlantydzie. Z czasem w wyniku ucisku Templarowych-Annu, a później poprzez grupy polityczne zorientowane na kontrolowanie, prawdziwe nauki zostały zniekształcone lub zniszczone, gdyż dawały zwykłemu człowiekowi władzę nad swoim własnym przeznaczeniem. Ludzie posiadający swoją wewnętrzną siłę nie mogą być kontrolowani, ani manipulowani przez władze zewnętrzne, zatem narzędzie umocnienia własnej siły, wiedza, zostały odebrane masom ludzkim, aby tylko niewielka ilość elity mogła utrzymywać władzę nad swoją mocą. To, co teraz pozostaje z nauk ascendencji, jest zaledwie wstępem do prawdziwej nauki, niegdyś stosowanej na Ziemi. Części z tych nauk przetrwały dzięki mistycznym szkołom epok, utrzymywane pod ścisłą tajemnicą, gdyż
68
politycznie kontrolujące ugrupowania z różnych okresów czasu prześladowały tych, którzy usiłowali sprowadzić prawdziwe nauki dla społeczeństwa. Nawet dzisiaj takie prześladowania istnieją (choć zazwyczaj w utajonej formie), większość z nich w tradycyjnych organizacjach religijnych, których nauki zostały wysoce zniekształcone, aby utrzymywać ludzi bezsilnymi i uległymi religijnym autorytetom władzy. Nauka ascendencji została ukryta przed masami, a obietnica wniebowstąpienia (ascendencji - przyp. tłum) wykorzystywana była do manipulowania ludźmi w celu popierania i bycia posłusznym władzom, które twierdziły, iż ascendencję można osiągnąć jedynie dzięki ślepej wierze i zgadzaniu się z ich politycznie zmotywowanymi wyznaniami. Prawdziwe nauki przeznaczone były dla każdego, nie tylko do służenia celom elity władzy. Chociaż określone grupy mianowane zostały na strażników Kuli Amenti oraz Arki Przymierza, nie było w zamierzeniu, aby przywłaszczały sobie tę moc i wiedzę dla siebie, ale to jest dokładnie to, co miało miejsce w różnych okresach historii Ziemi. Rasy Opiekunów z roku 22 326 p.n.e dokładnie wiedziały, że wyzwaniem będzie przygotowanie mas do następnego Cyklu Ascendencji 196 r. p.n.e. ÷ 4230 r, ale pierwotnie nie planowali oni takich zakłóceń spowodowanych przez Tempalrowych-Annu i ich sprzymierzeńców z Ruchu Oporu Anunnaki. W wyniku manipulacji Ruchu Oporu Anunnaki oraz Templarowych-Annu, ktore nastąpiły po wybuchach na Atlantydzie w 28 000 r. p.n.e, przygotowanie ras na falę morfogeniczną w 2017 r, stało się niezwykle trudnym zadaniem, gdyż nauki, które umożliwiłyby gładki przebieg tych przygotowań zostały zatracone, zmanipulowane, zniekształcone lub zniszczone, a w miarę upływu czasu większość ludzi już nie miało dostępu do tych informacji. Poprzez rozwój ludzkiej kultury od 28 000 r. p.n.e. tajny wpływ Ruchu Oporu Anunnaki oraz ich Templarowych-Annu kontynuował zanieczyszczanie ludzkiej świadomości elitarną i kontrolującą wiarą, rozwiniętą pierwotnie przez Słonecznych Wtajemniczonych Systemu Gwiezdnych Wrót na Tarze. Oryginalni Templarowie z Tary byli świętą organizacją poświeconą popieraniu Prawa Jedności. Rasy Tarańskich Turenusiam zostali obdarowani przez Radę Syriańska mocą i wiedzą Templarów po to, aby służyli jako opiekunowie siatki planetarnej Tary. Spoczywała na nich wielka odpowiedzialność zapewnienia utrzymania w równowadze systemów energetycznych Tary i zarówno Tara, jak też rasy Turaneusiam pozostawali na swojej ścieżce ewolucji ku planetarnej siatce Gai w HU-3.
Z powodu z korupcji Tarańskich Słonecznych Wtajemniczonych Systemu Gwiezdnych Wrót prawda oraz uświęcona nauka Templaru zainscenizowana przez ugrupowania Anunnaki z układu gwiezdnego Syriusza w HU-2, którzy zbuntowali się przeciwko Radzie Syriańskiej (Systemu Gwiezdnych Wrót - przyp. Tłum.), na pewien czas została zatracona na Tarze. W wyniku tego zniekształcenia i zamierzonej manipulacji Ruchu Oporu Anunnaki na Ziemi, Templarowe nauki dostarczone rasom Ziemi stały się skażone kłamstwami i zniekształceniami, stopniowo prowadząc ludzką kulturę ku elitarnej, materialistycznej i dualistycznej percepcji rzeczywistości. Percepcja ta ukształtowała podwaliny podstawowych wierzeń, na bazie których kultura została zorganizowana i jest to wciąż widoczne wśród większości kultur Ziemi,
69
w chwili obecnej. Oryginalna Templarowa wiara uczyła Jedności Świadomości i miłości, współpracy i szacunku dla wszystkich form życia. Nie ustanawiała żadnych grup boskimi, a innych złymi; uczyła konieczności równości pomiędzy ludźmi i płciami oraz potrzeby uzdrawiania i integracji wszystkich aspektów społeczeństwa. Oryginalne nauki Templarowe promowały życzliwość, delikatność, tolerancje oraz siłę za pomocą zrozumienia mechaniki świętej energii, a także ucieleśnienia świadomości siły - Boga. Nie uczyły one, że Bóg jest męskim autorytetem władzy, który spuścił osąd na grzesznych i słabych ludzi. Nie nauczały też tego, że mężczyzna stworzony został na podobieństwo Boga, a kobieta jest gorszą częścią wyodrębnioną z boskiego mężczyzny, aby służyć jemu w uległości. Oryginalna Templarowa wiara nie aprobowała eksploatacji królestwa roślin, zwierząt i minerałów dla potrzeb osobistych oraz dla spełnienia korzyści materialnych, nauczała szacunku i pietyzmu dla wszystkich form życia. Oryginalna wiara Templarowa nie nauczała o "dobru i złu"; nauczała natomiast, że złe czyny są wynikiem ignorancji prawdziwej struktury wszechświata oraz że zło może zostać uleczone dzięki edukacji przy pomocy Prawa Jedności. Nauczały one, że człowiek stworzony został, aby być wolnym, że ta wolność powinna uczyć, jak stawać się współstworcami z Boską-siłą. Nauczały także, że każda istota we wszechświecie jest obliczem i ekspresją Boga, a braterstwo jest po prostu racjonalnym wynikiem zrozumienia tego. Dosłownie wszystkie z elitarnych, seksistowskich, materialistycznych zniekształceń prawdziwych Praw Templarowych, zostaly dokonane dzięki wpływom Ruchu Oporu Anunnaki, przez niektórych z ich współkonspiratorów pozaziemskich, a także przez ród lojalistów Ruchu Oporu Templarowych-Annu, którzy stali się ich ziemskimi robotnikami. Zniekształcone wierzenia Templarowe motywowały wszystko, począwszy od Świętych Wojen na przełomie historii aż po struktury, na podstawie których zbudowane zostały organizacje ekonomiczne, polityczne i społeczne. Wiara Templarowych -Annu rozprzestrzeniała się daleko i szeroko, zabarwiając obyczaje dosłownie każdej ludzkiej kultury na Ziemi od czasów Trzeciego Zasiewu. Zniekształcenia Templaru rozwinęły się w masowy program, który stłumił większość dla korzyści niewielu i spowodował, że ludzkość utraciła pojmowanie swojego boskiego źródła oraz prawdziwego potencjału swojego ewolucyjnego dziedzictwa. Wiara ta stała się trucizną dla całego społeczeństwa oraz bólem, chorobą, wojną, rywalizacją, nienawiścią, przemocą, które zabarwiały ludzki stan społeczny na przestrzeni historii, aż po chwilę obecną są one wyraźną ilustracją tego, jak mocno te zniekształcenia prawdy wpłynęły na was. Pomogłoby wam wszystkim, żeby zdać sobie sprawę, iż wierzenia te zostały wam ofiarowane i wypromowane przez siły ET, które ustanowiły siebie surogatowymi bogami tak, aby ludzka ewolucja pozostała pod ich kontrolą, do celów eksploatacji. Prawdziwa duchowość żyje wewnątrz was i to właśnie dzięki tej wewnętrznej prawdzie będziecie w stanie oddzielić ziarna od plew w odniesieniu do waszej duchowej i fizycznej ewolucji. We współczesnym społeczeństwie rodzą się teraz dusze, które zostały oddelegowane przez Palaidorian, Elohim, Konfederację Ra oraz Międzywymiarowe
70
Stowarzyszenie Wolnych Światów, aby z powrotem przynieść oryginalne nauki Templarowe dla waszych cywilizacji. Przyniosą oni z powrotem na Ziemię prawdę Prawa Jedności oraz wiedzę świętej nauki, dzięki którym można zastosować Prawo Jedności. Wiele tradycyjnych przekonań będzie usiłować wypromować nowe nauki jako złe lub w jakikolwiek sposób będą próbować je zdyskredytować dokładnie z tego powodu, że odnowienie prawdy o wielowymiarowej rzeczywistości, którą organizacje te od bardzo długiego czasu starają się ukryć, będzie upadkiem tych instytucji. Z chwilą, kiedy ludzkość stanie się świadoma Prawa Jedności oraz Jedności Świadomości wytwarzanej dzięki jego zastosowaniu, organizacje kontroli nie będą już dłużej w stanie ślepo prowadzić ludzi, tych którzy wybiorą wolność i wiedzę ponad ideologicznym uwięzieniem. Wówczas wybiorą oni miłość, równość i osobisty związek z siłą stwórczą ponad osądzaniem, poniżaniem, nienawiścią, lękiem, uległością oraz ślepym czczeniem samozwańczych autorytetów władzy. Taka ewolucja własnego konceptu i przedefiniowania rzeczywistości zajmie trochę czasu, ale dzięki temu procesowi ludzkość stopniowo wzrośnie, aby stać się wolna, a przez tę wolność przyjdzie zrozumienie współtwórczego związku z boskością. Kiedy rasy opiekuńcze z 22 326 r. p.n.e. zaplanowały przygotowanie ras na ich przebudzenie w roku 2017, nie zdawały sobie sprawy z rozmiaru, do jakiego te manipulacje mogą zniekształcić ewolucję ludzkiej kultury, ani też ze stopnia, do którego rasy mogą upaść pod tym wpływem. Pomimo wielu zniechęcających niepowodzeń rasy opiekuńcze wyższych Harmonicznych Wszechświatów pozostały lojalne swemu celowi dopilnowania wypełnienia się Przymierza Palaidor oraz ewolucji ras. Oni zawsze wspierali i wciąż to robią w każdym momencie, pomagając ludzkości przebudzić się do jej związku z boskim, stwórczym Źródłem. Po pokonaniu Ruchu Oporu Anunnaki w 10 500 r. p.n.e. i po wspieraniu ras Egiptu w odbudowie ich kultury, Rada Syriańska oraz opiekunowie sprzymierzeńcy ludzkości kontynuowały odwiedzanie i wspieranie rozwijających się kultur, służąc za przeciwwagę dla Ruchu Oporu Anunnaki oraz sił Templarowych Annu, którzy nie dawali za wygraną w osiąganiu wpływów na Ziemi. Nowa stacja teleportacyjna w odbudowanej piramidzie w Gizie, zliniowana z systemem energetycznym Alcyone i Plejad, umożliwiała błyskawiczną interwencję i ochronę Ziemi przez opiekunów, a także dawała łatwy dostęp dla odwiedzin Ziemi. Aż do około 11 500 lat temu (9500 r. p.n.e.) ludzkość cieszyła się z korzyści, jakie dawał otwarty związek z zaawansowanymi kulturami istot pozaziemskich. Ta otwarta relacja zakończyła się w 9500 r. p.n.e. w wyniku wydarzenia spowodowanego przez atlantydzkich Templarowych-Annu. Po tym wydarzeniu kultura ludzka wkroczyła na długo w okres zbłądzenia, gdyż planeta została umieszczona pod międzygalaktyczna kwarantanna, a poprzednia moc zaawansowanych cywilizacji została utracona. To wydarzenie z 9500 r. p.n.e. było pierwszym z wielu głównych niepowodzeń, z jakimi spotkali się opiekunowie w próbie przygotowania ras na otwarcie Korytarzy Amenti i cykl masowej ascendencji w latach 196 p.n.e ÷ 4230 n.e. Przygotowywanie ras zapowiadało się jako niełatwe zadanie, podczas gdy Templarowi-Annu oraz ich
71
sprzymierzeńcy z Ruchu Oporu wywierali silny wpływ na rozwijające się kultury ludzkie. Doświadczyć miano wiele szamotaniny i trudności, gdyż na przestrzeni ludzkiej ewolucji na Ziemi rozgrywały się zmagania siłowe pomiędzy rasami HU-2 przestrzegającymi Prawa Jedności, a tymi, którzy sami umieszczali siebie ponad uniwersalną równowagą. Dzięki ewolucji wolności oraz współtwórczym staraniom i jedności świadomości te siłowe przepychanki pewnego dnia zakończą się i przywrócony zostanie pokój dla ras Trzeciego Zasiewu.