Halloween dla dzieci

wielki pająk

Tej pracy dziecko samo nie wykona, pomoc osoby dorosłej jest niezbędna przy nawiercaniu dziurek. Wyciorki do czyszczenia fajek wiążemy na jednym z końców robiąc spory supełek, a następnie wsuwamy je w wywiercone ...

Będziesz potrzebować:

- plastikową doniczkę

- wyciorki do czyszczenia fajek (8 szt)

- plastikowe lub papierowe oczka

- sznureczek lub tasiemkę na uśmiech

Wykonanie:

Tej pracy dziecko samo nie wykona, pomoc osoby dorosłej jest niezbędna przy nawiercaniu dziurek.

Wyciorki do czyszczenia fajek wiążemy na jednym z końców robiąc spory supełek, a następnie wsuwamy je w wywiercone dziurki. Przyklejamy oczka i uśmiech i nasze pajęczysko jest gotowe! Dla obopólnej radości możemy powiesić naszego przyjaciela na balkonie, może zimą poczęstuje sikorki słoninką...

Pająka pokazanego na zdjęciu zrobiły dzieci z przedszkola językowego The International Preschool of Warsaw, ul. Zawrat 14.

duszek

Ziemniaki podane w naprawdę "straszny" sposób uświetnią dziecięce przyjęcie z okazji Halloween. Ziemniaczany duszek jest bardzo smaczny.

Będziesz potrzebować:

- 4-5 ziemniaków

- 1 rozgnieciony ząbek czosnku

- 2 łyżki drobno startego twardego żółtego sera

- 3 łyżki gęstej śmietany

- klika fasolek z puszki na oczy

- sól, pieprz do smaku

Wykonanie:

1. Ugotuj ziemniaki w osolonej wodzie i zrób z nich puree 
2. Dodaj śmietanę, czosnek, starty ser oraz sól i pieprz. Masa ziemniaczana powinna być gęsta. Jeżeli nie jest wystarczająco gęsta, możesz dodać więcej startego sera.
3. Pozwól dzieciom formować z niej duszki i nakładać im fasolowe oczy.

Ziemniaczane duszki można serwować zamiast zwykłych ziemniaków do obiadu. Zje je każdy, nawet największy niejadek!

Szyjemy Potwora!

Wyobraźnia to wspaniały dar od natury. Dzieci robią z niej użytek już od najwcześniejszych lat, odgrywając sytuacje na niby. Większość zabaw dziecięcych rozgrywana jest z pomocą wyobraźni (chociaż ze smutkiem muszę przyznać, że nie aż tak wiele jak podczas mojego dzieciństwa - chyba brak zabawek sprzyjał kiedyś fantazjom i marzeniom). Taka zabawa przynosi wiele radości i pozytywnych wrażeń... Chyba, że wyobrażamy sobie POTWORA.

 

Lęk przed wyobrażonym przez siebie stworzeniem może być przeogromny. Pamiętam jak moje dzieci, wtedy w wieku 6 i 7 lat, nie mogły wrócić do pokoju hotelowego na wczasach, bo za zakrętem korytarza czaił się... Czarny Potwór. Zgłosiły się do recepcji prosząc o pomoc. Okazało się, że to córeczka wymyśliła potwora by nastraszyć brata, ale później sama uwierzyła w jego istnienie...

Podobno lęk przed wyobrażonymi stworami pojawia się już u 2-letnich maluchów, a najwyższy poziom osiąga u pięciolatków i sześciolatków.

Czym jest spowodowany? Jedna z hipotez mówi, że dzieci rozróżniają fikcję od faktów tylko w przypadku zwykłych rzeczy, zaś mają wątpliwości w przypadku niezwykłych istot - co do istnienia których nie są pewne. Często także można zaobserwować, że chociaż dziecko wydaje się wiedzieć, że potwory nie istnieją, to jednak boi się ich!

Oswójmy ich lęki podobnie, jak to robi fantastyczny film "Potwory i Spółka". Stwórzmy wspólnie ich własne potwory, które zamiast ich w nocy straszyć, będą ochraniać.

Jak to zrobić?

Zacznijcie od namówienia dziecka aby wyobraziło sobie swojego najstraszniejszego potwora. Takiego naaaajjjjjstrrraszniejszego ze wszystkich potworów. A potem poproście by go jak najwierniej narysowało na dużej kartce z bloku. Po czym wytnijcie go i odrysujcie jego kształt na materiale. Do szycia potworów najlepiej nadaje się polar w różnych kolorach. Można poświęcić na ten cel stary, sfilcowany polarek dziecka, albo, za kilka złotych kupić używany kocyk polarowy w ciucholandzie.

Zszywamy potwora na maszynie lub ręcznie, wywijamy na drugą stronę i wypychamy. Najprościej jest wypchać go watą, ale na przykład w przypadku węża zrobionego przez moją córeczkę musieliśmy wybrać się aż do Fabryki Misiów z prośbą o wypchanie go tą specjalną nadmuchiwarką do waty.

Teraz zaczyna się cała zabawa! Prosimy dziecko o ozdobienie potwora: może wybrać mu oczy z guzików, fryzurę z włóczki, uśmiech lub grymas.

I potwór gotowy!

---