1.Formy opodatkowania dla małych firm, która jest dobra i uzasadnienij
Podatek liniowy (również: podatek płaski) jest metodą obliczania wymiaru podatku, w myśl której wysokość należnego podatku jest wprost proporcjonalna do wielkości podstawy opodatkowania.
Koncepcja podatku liniowego jest formułowana najczęściej w odniesieniu do podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. W takim przypadku wymiar podatku liniowego jest obliczany w oparciu o jedną stawkę opodatkowania, co oznacza, że wszyscy podatnicy płacą taką samą część swoich dochodów w formie podatku (np. 19%).
W szerszym znaczeniu podatek liniowy oznacza uproszczenie systemu podatku dochodowego, w tym zniesienie ulg podatkowych oraz kwoty wolnej od podatku. Wówczas całość wymiaru podatku zależy wyłącznie od jednej stawki opodatkowania oraz wielkości podstawy opodatkowania (np. dochodu). Jest to najbardziej klasyczna definicja podatku liniowego. W tej definicji funkcja wartości należnego podatku od wartości dochodu jest funkcją liniową dla dochodu większego od 0/
W Polsce od czasu wprowadzenia opodatkowania dochodów osób fizycznych w latach dziewiędziesiątych stosowany jest podatek progresywny, ale od 2004 roku podatek liniowy mogą płacić osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
2.Pokaż, iż umiejętne manewrowanie funkcją alokacyjna i funkcją redysrybucyjną może przerodzić się w sprawne działanie funkcji stabilizacyjnej. -E
Polega na wykorzystywaniu podatków do skorygowania rynkowego rozmieszczenia czynników produkcji (pracy, kapitału, ziemi) i skorygowanie rynkowej struktury PKB. Mechanizm rynkowy jest niedoskonałym instrumentem alokacji zasobów. O tej niedoskonałości przekonujemy się obecnie w Polsce.
W Polsce w latach 90. podatki w szerokim zakresie były wykorzystywane w celach alokacyjnych. W przypadku podatku dochodowego, elementem najsilniej korygującym rynkowe rozmieszczenie zasobów są ulgi i zwolnienia. W latach 93-98/99 w podatku dochodowym istniały specjalne ulgi inwestycyjne.
W przypadku podatku dochodowego od osób prawnych zostały one zlikwidowane z dniem 01.01.1999r., a w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych - od 01.01.2000r. Ulgi te zachęcały podatników do inwestowania w dziedzinach preferowanych przez państwo i w gminach dotkniętych chronicznym bezrobociem.
W podatkach dochodowych, a zwłaszcza osób fizycznych nadal istnieje szereg ulg zachęcających podatników do podnoszenia wydatków na cele preferowane przez państwo. Przewidziane są ulgi z tytułu darowizn - cele użyteczności publicznej. Zachęcają one do modernizacji i remontu mieszkania, zakupu działki budowlanej, zakupu nowego mieszkania czy domku jednorodzinnego.
Funkcję alokacyjna pełnią również podatki od wydatków czyli podatki konsumpcyjne. Najważniejszymi są podatek od towarów i usług i podatek akcyzowy. Towary i usługi o podstawowym znaczeniu dla konsumpcji są opodatkowane stawką obniżoną, przez co są tańsze i dzięki temu wyższa jest ich konsumpcja, produkcja lub import (mleko, chleb). Również podatek akcyzowy pełni funkcję alokacyjną. Wyroby spirytusowe- piwo, wino, oraz wyroby tytoniowe są opodatkowane wysokimi stawkami akcyzy, dlatego są drogie i dzięki temu niższa jest ich konsumpcja, produkcja i import. Państwo wysokimi stawkami akcyzy nałożonymi na wyżej wymienione towary przyczynia się do zapobiegania patologii społecznej wynikającej z nadmiaru spożycia alkoholu. Z wyjątkiem podatku akcyzowego, w przypadku podatków, funkcja alokacyjna pozostaje w sprzeczności z ich najważniejszym przeznaczeniem - funkcją fiskalną. Zwolnienia i ulgi podatkowe wykorzystywane są w celach alokacyjnych, przyczyniają się bowiem do spadku dochodów publicznych.
Funkcja redystrubucyjna - polega przede wszystkim na działaniach zmierzających do niwelowania zbyt dużych nie akceptowanych społecznie różnic dochodowych i majątkowych oraz pomocy ludziom starym, upośledzonym i chorym, którzy nie są w stanie radzić sobie sami.
Państwo przejmuje część dochodów i poprzez transfery pieniężne przekazuje je tym osobom, które mają niskie dochody.
Głównymi instrumentami realizacji tej funkcji są: system podatkowy, wydatki budżetowe, składki na ubezpieczenia społeczne oraz systemy różnego typu opłat i cen.
Głównymi formami pomocy ze strony państwa są więc różnego typu świadczenia pieniężne (transfery), w tym:
dofinansowywane przez państwo (emerytury i renty, zasiłki inwalidzkie i chorobowe, zasiłki dla bezrobotnych),
w całości finansowane przed państwo (zasiłki dla osób o niskich dochodach, dodatki rodzinne, dodatki mieszkaniowe)
świadczenia w naturze (powszechna służba zdrowia i oświata)
Negatywne zjawiska:
wszystkie zjawiska trzeba finansować (poziom tych świadczeń będzie wysoki).
sposób realizacji funkcji redystrybucyjnej prowadzi często do sprzeczności między tzw. sprawiedliwością społeczną a efektywnością ekonomiczną,
Ľle skonstruowany oraz zbyt rozbudowany system ubezpieczeń i świadczeń socjalnych podcina system motywacji do pracy i wywołuje problemy z jego dalszym finansowaniem, same świadczenia niejednokrotnie nie trafiają do tych, którzy ich najbardziej potrzebują.
3.Proszę omówić obszar budowy finansów publicznych (wykład)-M
Przedmiotem nauki o finansach publicznych są zjawiska oraz procesy związane z powstawaniem i z rozdysponowaniem pieniężnych środków publicznych zapewniających funkcjonowanie sektora publicznego.
Nauka o finansach publicznych bada zakres i przyczyny, dla których tworzy się fundusze publiczne i różnorodne skutki, jakie wywołuje tworzenie funduszy publicznych.
4.Wydajność dochodowa i jakie czynniki ją określają (Wykład)-G
Wydajność dochodowa poszczególnych podatków jest uzależniona od wielu czynników na które nie mają bezpośredniego wpływu ani parlament ani rząd - faza kryzysu.
Zapisane w ustawie budżetowej kwoty wydatków stanowią limit, ich przekroczenie oznacza naruszenie ustaleń dokonanych w ramach autoryzacji budżetowej a więc złamanie ustawy budżetowej , co może doprowadzić do postanowienia Rządu przed Trybunałem Stanu
5.Ile państwa i ile rynku zaspokaja potrzeby społeczeństwa? -MARZENA
Potrzeba to subiektywne odczuwanie braku, niezaspokojenia lub pożądania określonych warunków lub rzeczy , które człowiek uważa za niezbędne do utrzymania go przy życiu, umożliwienia mu rozwoju. Zaspokajanie potrzeb to inaczej konsumpcja. Rynek - na rynku kupuje się i sprzedaje towary oraz czynniki wytwórcze, występują na nim dwa podmioty: sprzedawca i nabywca. Rynek dostarcza oferującym swoje towary producentom i oczekującym na zaspokojenie swoich potrzeb klientom informacji o podstawowych parametrach : popycie , podaży i cenie, jest mechanizmem dostosowującym wielkość produkcji, jej asortyment , jakość wyrobów do oczekiwań klientów.
Ewolucja państwowa trwająca wiele wieków doprowadziła do aktualnego stanu rzeczy stwierdzającego , że państwo odpowiada za zaspokajanie potrzeb publicznych. Państwo nie poosiada jednak żadnych autonomicznych” dochodów” i nie podejmuje działań, które mogłyby prowadzić do ich uzyskania. Państwo nie ponosi ryzyka gospodarczego , ani wysiłku prowadzenia działalności czy też świadczenia pracy . Jest to podmiot w pewnym sensie abstrakcyjny, z którym identyfikujemy wszystkie jednostki reprezentujące „władzę centralna bądź lokalną „
Bezpośrednie reagowanie na podstawowe potrzeby społeczne
71 % organizacji pozarządowych deklaruje że w ciągu ostatnich 2 lat zajmowało się bezpośrednim świadczeniem usług członkom , podopiecznym lub klientom organizacji. Profil usług dostarczanych przez organizacje jest bardzo zróżnicowany . między innymi z powodu tej różnorodności form i obszarów działań trudno jest oszacować jakie jest faktycznie znaczenie świadczonych przez organizację usług.
Istnieją obszary w których państwo jest niemal bierne i większość usług jest dostarczana przez organizację . Sztandardowym przykładem jest obszar działań na rzecz bezdomnych niemal zmonopolizowany przez organizację Większość obywateli uważa że w biedzie można liczyć na pomoc organizacji niż na wsparcie instytucji państwowych i samorządu .
Potrzeba ludzka jest pożądaniem wartości użytkowych traktowanych jako dobra i usługi wynikających z osiągniętego rozwoju gospodarczego i kulturowego ludności.
Potrzeby przejawiają jednostki i grupy społeczeństwa (potrzeby indywidualne i zbiorowe).
Niektóre cechy niektórych potrzeb powodują, że nie mogą być zaspokojone w sposób indywidualny (np. bezpieczeństwo, ochrona zdrowia, granic, dobrych dróg, oświetlenia ulic).
Cechą charakterystyczną takich potrzeb jest to, że odbiorcą jest całe społeczeństwo.
Zaspokajanie potrzeb zbiorowych wymaga nakładów kapitałowych i bieżących.
Jeżeli te potrzeby nie mogą być zaspokajane w sposób indywidualny, jedynie Państwo może je zaspokoić.))))))))))))))
6.Jaki Pani zdaniem powinień być obszar usług i dóbr finansowanych z budżetu, a jaka częśc tych usług i dóbr powinna być kupowana na rynku dla zaspokojenia potrzeb ? Mój pogląd to: Jestem za Keinsem (państwo nie może tylko w nocy pilnować majątku) albo Jestem za Smithem (liberalizm - państwo zaspokaja minimalne potrzeby)-MARZENA
Mój pogląd to : jestem za Keynsem albo za Smithem?
Dobra publiczne obejmują dobra i usługi, które przynoszą korzyści wszystkim członkom społeczności. Ich wytwarzaniem zajmuje się przeważnie rząd. Jako przykład dóbr publicznych można podać usługi świadczone przez instytucje potrzebne do ochrony praw własności jak na przykład policja i sądownictwo. Innym dobrem publicznym jest obrona narodowa. Ze swej natury dobra publiczne nie nadają się do prywatnej produkcji, więc państwo musi podjąć się wytwarzania i płacenia za dobra publiczne.
Państwo może być odpowiedzialne za ochronę środowiska naturalnego i zasobów naturalnych, poprzez ustalenie i egzekwowanie określonych zasad działalności związanej z tą dziedziną. Państwo może pobierać opłaty od działalności powodującej zatrucie środowiska i hałas np. w postaci kar dla przedsiębiorstw, podatku od paliwa samochodowego . Bez udziału państwa w gospodarce nie można rozwiązać tak trudnych i brzemiennych w społeczne skutki problemów jak: masowe ubóstwo, nierówności w podziale bogactwa, nierównomierny wzrost demograficzny, regionalne dysproporcje gospodarcze. Dlatego państwo często zwiększa swoją ingerencję w sprawy gospodarcze aby zapewnić powszechny dobrobyt swoim obywatelom. W państwach takich stosuje się szeroki zakres ubezpieczeń społecznych, zasiłki dla ubogich i bezrobotnych, unormowane warunki pracy i płacy a także rozszerza się społeczno-polityczną i budżetową działalność państwa. Państwo poprzez odpowiednią politykę fiskalną i monetarną może stabilizować gospodarkę zapewniając stały i równomierny wzrost gospodarczy. Państwo ingeruje też w handel zagraniczny za pomocą systemu ceł i dotacji. Celem tej ingerencji jest ochrona produkcji krajowej przed konkurencją z zagranicy (protekcjonizm).
USŁUGA , to środek zaspokojenia potrzeb ludzkich, jeden z rodzajów wytworów działalności gospodarczej. Zespół czynności wykonywanych przez jedne podmioty gospodarcze na rzecz innych podmiotów w celu zaspokojenia ich potrzeb konsumpcyjnych lub produkcyjnych
Istnieje wiele różnych firm usługowych. Można je klasyfikować na wiele sposobów. Jednym z kryteriów jest rodzaj własności, czyli to, czy są one prywatne (np. magazyny i firmy dystrybucyjne, banki) czy państwowe (np. policja, szpitale państwowe).
Kolejne kryterium to rodzaj obsługiwanego rynku - rynek konsumencki (np. firma ubezpieczeniowa, detalista) lub rynek przedsiębiorstw (np. firma komputerowa):
Usługi mogą się opierać na ludziach (np. doradztwo, szkolnictwo) lub na sprzęcie (np. automaty do sprzedaży napoi, bankomaty). Usługi oparte na pracy ludzi można następnie podzielić na takie, które są świadczone przez wysoko wykwalifikowany personel, jak radcy prawni i lekarze , oraz świadczone przez pracowników niewykwalifikowanych ,jak portierzy bądź dozorcy.
(((((((Źródłem finansowania potrzeb zbiorowych są dochody innych podmiotów, głównie gospodarstw domowych, przedsiębiorstw.
Im wyższy stan zaspokojenia potrzeb zbiorowych, tym niższe jest zaspokojenie potrzeb indywidualnych.
Zaspokojenia potrzeb zbiorowych ogranicza możliwość zaspokojenia potrzeb indywidualnych.
Wybór zakresu i rodzaju potrzeb finansowych z funduszy publicznych zależy od 3 uwarunkowań:
Od istniejącego w danym kraju systemu ekonomicznego.
Od realizowanej doktryny społecznej .
.Od poziomu rozwoju cywilizacyjnego społeczeństwa)))))
O tym, czy dobro ma charakter publiczny czy prywatny decyduje źródło odpłatności.
Każde dobro wymaga nakładów, nawet te, które są bezpłatne.
Dobra publiczne to te dobra, towary, usługi, które są finansowane z następujących źródeł:
1.budżet państwa,
2.budżety samorządowe,
3. inne fundusze publiczne.
Dobra publiczne to tylko te dobra, które z przyczyn naturalnych (cechy fizyczne) mogą służyć bądź zbiorowości lokalnej bądź całemu społeczeństwu.
Są to konsumpcje egalitarne, więc przez wszystkich członków danej zbiorowości.
Fakt korzystania z dobra publicznego przez 1 osobę nie może ograniczać dostępu do danego dobra innej osobie, zarówno co do ilości jak i jakości.
Korzyści z korzystania z czystego dobra publicznego są niepodzielne, nie można wyodrębnić jego części i przypisać jednostce.
Drugi rodzaj dobra to dobro społeczne.
Cechy:
to takie dobra , które ze względów fizycznych mogą być dobrami prywatnymi, ale ze względu na cechy charakteryzujące politykę społeczno-ekonomiczną powinny być dostępne dla wszystkich obywateli,
dobra społeczne są wytwarzane dzięki urządzeniom, które są własnością społeczną lub publiczną i są sfinansowane z funduszy publicznych (edukacja, zdrowie).
Taki lub inny zakres dóbr społecznych wpływa bezpiecznie na zakres finansów publicznych (wielkość środków jakie z finansów publicznych będzie przeznaczone na ich sfinansowanie).
Dobra społeczne mogą być finansowane też z finansów prywatnych.
Granica między dobrem społecznym i publicznym jest istotna z punktu widzenia korzyści, jakie są udziałem poszczególnych członków społeczeństwa.
Przesłanką tworzenia i ochrony dóbr publicznych są cechy istotne dla całego społeczeństwa.
Dobra publiczne muszą być chronione i tworzone niezależnie od tego, czy się to obywatelom podoba czy też nie (ochrona naszych granic, wyposażenie policji).
Przesłanką tworzenia dóbr społecznych jest umożliwienie konsumpcji tych dóbr obywatelom, których aktualne dochody indywidualne uniemożliwiłyby dostęp do tych dóbr, gdyby te dobra lokowane były na zasadach komercyjnych (odpłatnych).
Fakt istnienia dóbr społecznych finansowanych ze środków publicznych nie wyklucza możliwości istnienia takich samych dóbr, ale finansowanych ze źródeł prywatnych (ochrona zdrowia).
Dobra prywatne to dobra nabywane ze środków prywatnych, służące zaspokojeniu indywidualnych potrzeb konsumpcyjnych.
Wielkość, rodzaj i ich zakres jest determinowany wielkością posiadanych zasobów indywidualnych.
Dobro publiczne finansowane jest z funduszy publicznych.
Dobro społeczne finansowane jest z funduszy publicznych i prywatnych.
Dobro prywatne finansowane jest tylko z funduszy indywidualnych, nie może być finansowane z zasobów publicznych.
Problem finansów publicznych nabiera znaczenia w okresie transformacji.
W poprzednim systemie nie istniał indywidualny dostęp do dóbr społecznych i prywatnych.
Państwo było odpowiedzialne za dostarczenie istotnych dla społeczeństwa dóbr.
Odpowiedzialność materialna - oznacza przyjęcie przez władze publiczne obowiązku „bezpłatnego” dostarczenia określonego zakresu dóbr publicznych co wiąże się z obowiązkiem finansowych dóbr ze środków publicznych pochodzących ze środków indywidualnych
Teoria keynesizmu
Keynes posługiwał się często pojęciem całkowitego popytu, będącego ogólną sumą zapotrzebowania na dobra i usługi w całym systemie ekonomicznym. Pojęcie to znane było też w klasycznej ekonomii. Zdaniem Keynesa jednak poziom produkcji i zatrudnienie wynika właśnie z całkowitego popytu, podczas gdy w ekonomii klasycznej to osiągnięty poziom produkcji i dostosowane do niego płace decydowały o całkowitym popycie.
W klasycznej ekonomii przyjmowano, że mechanizm popytu i podaży automatycznie reguluje całkowity popyt. Samoregulacja poziomu płac i cen miała gwarantować stałą równowagę między pełnym zatrudnieniem i całkowitym popytem. Nadmiar produkcji miał być zachowywany na przyszłość lub pożytkowany na nowe inwestycje. System stóp procentowych w tym modelu funkcjonował jako "koszt pieniądza", regulujący automatycznie optymalne proporcje między bieżącym spożyciem a tendencją do oszczędzania i inwestowania.
Smith
W systemie ekonomicznym Smitha istnieją dwie, wzajemnie uwarunkowane części: teoretyczna (ekonomia polityczna) i aplikacyjna (polityka ekonomiczna). Głównymi elementami teorii ekonomicznej są: analiza procesu tworzenia wartości, jej podziału i wymiany, z teorią wartości opartej na pracy i wynikającymi z niej teoriami płacy, zysku i renty gruntowej oraz koncepcją "niewidzialnej ręki rynku", a także analiza procesu gromadzenia i reprodukcji kapitału. Część aplikacyjna obejmuje wskazania pod adresem polityki gospodarczej państwa - tu Smith jest zwolennikiem liberalizmu gospodarczego, widzi jednak potrzebę aktywnej polityki gospodarczej państwa, zwłaszcza w dziedzinie obronności.
liberał propagujący idee tolerancji, własności prywatnej, wolnego rynku i "bogactwa narodów". rzecznik rodzącego się systemu kapitalistycznego , myśliciel wrażliwy na kwestie sprawiedliwości społecznej i dobra ogółu;
7.Na jakie pytania muszą odpowiedzieć finanse publiczne (Wykład)-MARZENA
Nauka o finansach publicznych szuka odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące zjawisk zachodzących w sferze gosp. społecznej związanych z gromadzeniem i rozdysponowaniem pieniężnych środków publicznych.
Jakie dziedziny życia społecznego i gospod. powinny być finansowane z funduszy publicznych i w jakich proporcjach
Jakimi metodami można osiągnąć najwyższą efektywną i ekonomiczną efektywność wydatków publicznych
Jakie mierniki i parametry należy przyjąć za podstawę dopływu środków finansowanych aby zaspokojenie potrzeb finansowanych z funduszy publicznych było względnie równomierne i sprawiedliwe.
Jak należy ową sprawiedliwość rozumieć dla finansów publicznych np. dochód na rodzinę , dochód na głowę
Jakie formy organizacyjne i prawne zastosować w stosunku do podmiotów prowadzących gosp. środkami pieniężnymi , agencje władz publicznych
Jak kształtować relację między władzami centralnymi aby ich działalność była należycie skoordynowana z punktu widzenia realizacji za pomocą finansów publicznych , celów społecznych i gospodarczych
Jakie mechanizmy regulujące dopływ środków finansowanych do poszczególnych szczebli władz publicznych powinny być zastosowane aby możliwe było realizowanie strategii zaopatrzenia poszczególnych obywateli zbiorowości lokalnych oraz całego społeczeństwa w dobra publiczne
8.Oceń przyjęty budżet państwa na 2008 rok -G
Posłowie zaakceptowali ustawę budżetową na 2008 rok. Dokument zakłada 27,09 mld deficytu. Za przyjęciem ustawy budżetowej głosowało 239 posłów.
Budżet zakłada, że przyszłoroczne dochody mają wynieść 281,8 mld zł, zaś wydatki - 308,9 mld zł. Za przyjęciem ustawy budżetowej głosowało 239 posłów, przeciw było 191, wstrzymało się 2.
Dochody - 281,8 mld zł
Wydatki - 308,9 mld zł
Deficyt - 27,09 mld zł
Budżet na 2008 roku
Przyjęty budżet 2008 rok oceniam, iż jest dobrze zaplanowany.
Przedstawiony projekt Ustawy budżetowej na rok 2008 realizowany będzie w warunkach
szybkiego wzrostu polskiej gospodarki oraz uchwalonych przez Parlament ustaw, skutkujących znaczącym obniżeniem obciążeń podatkowych nakładanych na dochody z pracy. Umiarkowana dynamika wydatków założona w projekcie ustawy oraz szybkie tempo wzrostu gospodarczego sprawi, że relacja wydatków publicznych do PKB1 ulegnie zmniejszeniu. Skala uchwalonych obniżek składki na ubezpieczenie społeczne i podatków jest jednak na tyle duża, że pomimo sprzyjających uwarunkowań makroekonomicznych, w 2008 r. przewiduje się zwiększenie relacji deficytu budżetu państwa do PKB. Pociąga to za sobą ryzyko pogłębienia nierównowagi całego sektora finansów publicznych, a w konsekwencji wzrostu deficytu strukturalnego sektora.
W warunkach wysokiego wzrostu gospodarczego prowadziłoby to do procyklicznego
oddziaływania polityki fiskalnej na gospodarkę. Ponadto, zwiększeniu ulegną potrzeby
pożyczkowe, co sprawi, że relacja długu publicznego do PKB wzrośnie, pomimo szybkiego tempa wzrostu gospodarczego.
9Wyjaśnij, dlaczego pieniądz papierowy nie pełni funkcji pieniądza złotego. M]]
(
Złoto pełniło funkcję pieniądza, ponieważ:
- w niewielkiej ilości towaru była duża wartość
- był łatwo podzielony bez utraty wartości użytkowych
- odporny na warunki atmosferyczne
Pieniądz papierowy, niewymienialna na złoto postać pieniądza, którego wartość nominalna nie zależy od wartości materiału (papieru - stąd jego nazwa), z którego został zrobiony. W procesie ewolucji jest kolejną - po pieniądzu towarowym - postacią pieniądza.
Wywodzi się od banknotu, będącego w przeszłości zobowiązaniem złotnika (później bankiera) do wypłaty jego oddawcy określonej kwoty w złocie lub srebrze. Banknot był początkowo potwierdzeniem depozytu złotych lub srebrnych monet, złożonego u złotnika (bankiera) w celu zabezpieczenia ich przed rabunkiem, zniszczeniem itp., miał pełne pokrycie w kruszcu.
Pieniądz kruszcowy został zastąpiony niepełnowartościowym pieniądzem papierowym, którego wartość oparta jest na umowie społecznej przybierającej postać odpowiedniego aktu prawnego (ustawy). Pieniądz papierowy jest, więc pieniądzem symbolicznym.
Początkowo wartość pieniądza papierowego była ustalana w oparciu o parytet złota, obecnie w większości krajów nie ma ona już żadnego powiązania z kruszcem. Wymiana banknotów na złoto została całkowicie zlikwidowana w obrotach wewnętrznych wszystkich krajów świata na początku lat 30., a w obrotach międzynarodowych w 1971.
Funkcje pieniądza papierowego:
- miernik wartości (rząd nakazuje)
- środek cyrkulacji
- środek płatniczy
dezauryzacji zmienia się, podzieliła się na dwie funkcje:
- jako oszczędności pracowniczych
- gromadzenia, akumulacji finansowej środków przedsiębiorstwa
- pieniądza światowego- musi być taki, który jest umowny
- pieniądza elektronicznego (zamiast zł. impulsy) jest to pewne przewartościowanie pieniądza
Pieniądz papierowy nie może pełnić funkcji pieniądza złotego, ponieważ łatwo się drukuje i nie ma trwałej wartości, jest tylko umocowany prawnie.
10.Istota państwa—G
Rdzeniem państwa prawnego jest zasada praworządności „ praworządność oznacza przestrzeganie prawa w sferze jego stanowienia i stosowania. Postulat przestrzegania prawa jest kierowany wyłączanie do organów władzy publicznej ”. Aby państwo mgło zostać uznane za praworządne, wystarczy , że przestrzegają w nim organy władzy państwowej i lokalnej. Z istotą państwa prawnego wiąże się także zasada pewności prawa (której elementami są : jawność, stabilność i jasność prawa) i zasada ochrony praw słusznie nabytych (uzyskane raz prawo nie może być odebrane lub w niekorzystny sposób zmodyfikowane ). Kolejną fundamentalną regułą państwa prawnego jest zasada związana państwa prawem. Podstawowym twierdzeniem jest teza, że państwo- odmiennie niż obywatel nie może działać beż upoważnienia normy prawnej która wskazuje, co wolno danemu organowi władzy, a czego nie. Państwo ogranicza sferę swojej wolność obligując organy do działania tylko i wyłącznie w granicach kompetencji zawartych w normach prawnych. Zupełnie inaczej kieruje się do jednostek , obywatel może czynić wszystko to, co mieści się w granicach indyferencji prawnej
Kolejnym elementem państwa prawnego jest zasada integralnej podmiotowości prawnej państwa. Państwo posiada osobowość prawną i tym samym stanowi jednolity podmiot praw i obowiązków. Dotyczy to stosunków wewnętrznych, a więc działań wobec własnych obywateli i jednostek samorządowych na terytorium danego państwa, ale odnosi się także do stosunków zewnętrznych na płaszczyźnie międzynarodowej. Bardzo ważne w modelu państwa prawnego są również zasady konstrukcji systemu prawnego: hierarchiczność, niesprzeczność i zupełność. Podsumowując :modelowe zasady konstrukcji państwa prawnego leżą u podstaw koncepcji demokratycznego państwa. Każde państwo demokratyczne musi opierać się o zasadę praworządności, zasadę związania państwa prawem, zasadę integralnej podmiotowości prawnej państwa i o określone zasady konstrukcji systemu prawa. Katalog ten winien być jeszcze uzupełniony o idee podziału władzy i idee konstytucjonalizmu.
11. Definicja budżetu i jaki będzie budzet na przyszły rok.
Budżet państwa - To podstawowy plan finansowy obejmujący dochody i wydatki państwa w ramach systemów finansowych publicznych. Przyjmuje on postać ustawy budżetowej, która upoważnia władzę wykonawczą do pobierania w określonej formie i czasie dochodów i ich rozchodowywanie na sprecyzowane cele, pod kontrolą władzy ustawodawczej.
Deficyt budżetowy Państwa na rok 2008 ma wynieść ok. 27 mln zł
12.Teoria finansów publicznych-M
LIBERALNA MYŚL FINANSOWA
Teoretyczne i ideologiczne podstawy liberalizmu gospodarczego stworzył Adam Smith twórca klasycznej ekonomii. Kamienie węgielnym liberalizmu jest wolność gospodarcza, wolna konkurencja, silny indywidualizm gospodarczy
Własność prywatna jest warunkiem rozwoju przedsiębiorczości wobec tego rola państwa powinna ograniczać się do tworzenia warunków do swobodnego działania praw rynku.
ORTODOKSYJNA TEORIA FINANSÓW PUBLICZNYCH
Zaleca, aby budżet państwa był jak najmniejszy - J.B Say - podatek jest ciężarem nie tylko z prywatnego, lecz także społecznego punktu widzenia
Ograniczenie wydatków państwowych sprzyja umiarkowanej zwyżce cen i płac
Koncepcja małego budżet oznacza, że powinien on być tworzony do takiej wysokości, która pozwala finansować ewidentne zadania publiczne państwa a zwłaszcza zapewnienie ładu wewnętrznego i obrony narodowej
Szukanie podobieństw między gospodarstwem domowym, przedsiębiorstwem prywatnym i gospodarstwem publicznym
PIRWSZE PRÓBY INTERWENCJONALIZU FISKALNEGO
Państwo powinno mieć warunki do akumulacji i osiągania zysków
Teza Wagnera oparta jest na analizie obserwacji że wraz z rozwojem społecznym władze publiczne zgłaszają popyt na coraz większe dochody , stanowiące skutek rosnących wydatków sytuacja wynika z faktu ze potrzeby publiczne rosną szybciej niż potrzeby indywidualne
Teoria Wagnera przyczyniła się do rozwoju ubezpieczeń społecznych
Wilhelm von Gerloff - prawo oporu wobec podatków. Wzrost wydatków publicznych nieuchronnie prowadzi do wzrostu podatków a to z kolei staje się podstawą indywidualnego i zorganizowanego oporu podatników przed rosnącymi podatkami
REWOLUCJA KEYNESOWSKA
Zerwanie z ortodoksyjna teorią finansów
Odrzucił zasadę, że działalność wydatkowa państwa musi mieścić się w granicach gromadzonych dochodów
Finanse publiczne stały się głównymi narzędziami interwencji państwa
NEOKEYNOWSKIE TEORIE FINANSÓW PUBLICZNYCH
Zalecenia A.H. Hansena
Odrzucenie zasady zrównoważonego budżetu
Równowaga budżetowa nie może być celem samym w sobie i powinna być traktowana jako jeden z elementów funkcjonowania ogólnego mechanizmu gospodarki rynkowej.
Koncepcja finansów funkcjonalnych A. Lernera
W jego opinii zasadniczym kryterium stosowania instrumentów fiskalnych, tak po stronie dochodów jak i po stronie wydatków, jest skuteczność działania w celu zapewnienia pełnego zatrudnienia oraz zapobiegania inflacji. Środkiem od osiągnięcia tych celów jest regulowanie wydatków rządowych - krajowych i zagranicznych.
Koncepcje organiczne :
Instytucja państwa jest integralnym elementem społeczeństwa. Państwo działa głownie przez wydatki w imieniu na rzecz całego społeczeństwa. Podstawowym kryterium wydatków publicznych powinno być maksymalizowanie społecznej użyteczności lub ogólnego dobrobytu .
2. Koncepcje indywidualistyczne :
Państwo i poszczególni obywatele są antagonistycznymi stronami, stąd też działalność państwa prowadzi do zmiany dochodów osiągniętych przez obywateli w ramach gospodarki rynkowej. Za zapłacone podatki obywatel otrzymuje określone świadczenie.
NEOLIBERALIZM I NOWY KONSERWATYZM FISKALNY
Instrumenty fiskalne przeniesione na instrumenty monetarne
Monetaryści uważali za kluczową kwestię regulację podaży pieniądza, głównie za pomocą instrumentów pośrednich, takich jak stopy procentowe, kursy walutowe, stopy obowiązujących rezerw.