.. | Pracownik gospodarstwa mleczarskiego

MIĘDZYNARODOWA KARTA CHARAKTERYSTYKI ZAGROŻEŃ ZAWODOWYCH PRACOWNIK GOSPODARSTWA MLECZARSKIEGO Kto to jest pracownik gospodarstwa mleczarskiego? Jest to pracownik pracujący w gospodarstwie mleczarskim. Zajmuje się karmieniem, pojeniem, czyszczeniem, dojeniem, zaganianiem na stanowiska zwierząt np. krów, kóz, owiec. Wykonuje również inne prace gospodarskie niezbędne podczas hodowli. Jakie zagrożenia wiążą się z wykonywaniem tego zawodu? Pracownicy gospodarstw mleczarskich mogą ulec urazom na skutek np. kopnięcia, ugryzienia, ubodzenia przez zwierzęta podczas ich obrządzania i doglądania. Podczas pracy przy nawozach lub silosach pracownicy gospodarstw mleczarskich mogą być narażeni na wydzielające się niebezpieczne gazy. Duże ilości pyłu organicznego w gospodarstwie mleczarskim mogą powodować u pracowników tych gospodarstw poważne problemy zdrowotne. Kontakt z chorymi zwierzętami może powodować większe ryzyko zakażenia chorobami odzwierzęcymi. Pracownicy gospodarstw mleczarskich narażeni są na urazy w wyniku poślizgnięcia, upadku zwłaszcza w przypadku złego oświetlenia budynków hodowlanych. Praca pracownika gospodarstwa mleczarskiego często wymaga przenoszenia ciężkich i nieporęcznych ładunków, wykonywania czynności powtarzalnych (np. dojenie), w wymuszonej pozycji ciała. Może to być przyczyną urazów i bólów pleców, ramion i rąk. Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich możliwe skutki dla zdrowia Czynniki mogące powodować wypadki Śliskie, nierówne nawierzchnie i schody wewnątrz i na zewnątrz budynków (w tym oblodzone w zimie) - możliwość urazów w wyniku poślizgnięcia i upadku Pracujące maszyny i części maszyn - możliwość urazów   Zwierzęta gospodarskie, gryzonie, owady - możliwość urazów w wyniku kopnięcia, ubodzenia, przygniecenia, podeptania, ugryzienia   Niskie stężenie tlenu i wysokie stężenie dwutlenku azotu lub dwutlenku węgla - możliwość zatrucia lub nawet uduszenia podczas pracy w silosach [patrz: uwaga 1] Pył karmy dla zwierząt w połączeniu z powietrzem - możliwość urazów w wyniku eksplozji   Silnie działające rozpuszczalniki alkaliczne stosowane jako środki czyszczące - możliwość poparzeń chemicznych   Trujące gazy o wysokim stężeniu takie jak amoniak, siarkowodór, dwutlenek węgla, metan wydzielające się podczas mieszania nawozu - możliwość podrażnienia spojówek oczu i śluzówki nosa, osłabienie zmysłu powonienia, bólów głowy Rozpuszczalniki organiczne stosowane do czyszczenia pomieszczeń - możliwość reakcji uczuleniowych oraz poparzeń skóry Czynniki fizyczne Nadmierny hałas emitowany przez młynki i mieszarki, dojarki oraz przez zwierzęta - możliwość uszkodzenia słuchu   Zmienne warunki atmosferyczne (niska, wysoka temperatura i wilgotność, promieniowanie UV) - możliwość udaru słonecznego, odmrożeń, ostrych i przewlekłych chorób układu oddechowego   Przeciągi i niska temperatura w nie ogrzewanych stodołach, oborach, zlewniach mleka - możliwość chorób reumatycznych, zwyrodnienia stawów   Czynniki chemiczne i pyły Środki do płukania, czyszczenia, dezynfekcji i środki bakteriobójcze oraz ich pary zawierające substancje drażniące i alergeny - możliwość zapalenia skóry i podrażnienia dróg oddechowych Dodatki do kiszonek (kwas mrówkowy) - możliwość podrażnienia oczu i dróg oddechowych Środki farmaceutyczne i dodatki do paszy - możliwość zatruć   Siarkowodór - możliwość dolegliwości ze strony układu nerwowego, bólów głowy, podrażnienia spojówek, osłabienia zmysłu powonienia   Pył organiczny respirabilny (pył zwierzęcy, pył z karmy i ściółki, pył z siana i ziaren) - możliwość ostrego i przewlekłego zapalenie oskrzeli, astmy zawodowej, przewlekłej, obturacyjnej choroby płuc Czynniki biologiczne Materiały zawierające pleśń - możliwość wystąpienia chorób uczuleniowych płuc, w tym tzw. "płuca farmera", alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych i astmy oskrzelowej Chore zwierzęta i ich wydaliny, produkty pochodzenia zwierzęcego jak również skażona woda, gleba lub rośliny- możliwość zarażenia chorobami odzwierzęcymi w tym brucellozą   Mikroorganizmy chorobotwórcze bytujące w glebie - możliwość zakażenia, w wyniku kontaktu z otwartymi ranami (m.in. tężcem)   Czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy Nadmierny wysiłek fizyczny, wymuszona pozycja ciała, wykonywanie czynności powtarzalnych (np. podczas dojenia ręcznego) - możliwość dolegliwości bólowych wynikających z przeciążenia układu mięśniowo - szkieletowego Niedostateczne oświetlenie - możliwość dyskomfortu prowadzącego do obniżenia wydajności i bezpieczeństwa pracy Nieprzyjemna woń nawozu, wydalin i wydzielin zwierząt - możliwość uczucia dyskomfortu Odpowiedzialność za mienie dużej wartości ekonomicznej i dobro zwierząt, praca jednoosobowa, nieoczekiwane wydarzenia (chore zwierzę, awaria maszyny), szybkie tempo pracy w dojarni i złe warunki pracy - możliwość stresu psychicznego   Działania profilaktyczne Należy stosować obuwie ochronne ze spodami przeciwpoślizgowymi oraz odzież ochronną. Należy przestrzegać wszystkich zalecanych środków ostrożności przy wchodzeniu do pomieszczeń zamkniętych (silosy). Należy stosować rękawice chroniących przed czynnikami chemicznymi, a jeśli to nie jest możliwe, używać kremy ochronne. Należy stosować środki ochrony układu oddechowego oraz oczu przy pracy w obecności dużych ilości pyłu. Należy stosować bezpieczne metody podnoszenia i przenoszenia ciężkich lub nieporęcznych ładunków oraz stosować urządzenia mechaniczne ułatwiające podnoszenie i przenoszenie. Należy zainstalować efektywne oświetlenie, w razie potrzeby stosować oświetlenie miejscowe. Informacje szczegółowe Synonimy   Definicja i/lub opis zawodu Pracownik gospodarstwa mleczarskiego dba o higienę zwierząt i pomieszczeń. Myje zwierzęta wodą lub ze środkami dezynfekującymi -odstraszającymi owady, pasożyty, spłukuje, zeskrobuje zanieczyszczenia zwierzęce ze ścian i podłóg w celu zminimalizowania możliwości rozwoju pasożytów i szkodliwych bakterii. Obserwuje zwierzęta w celu ustalenia pojawienia się rui, urazów czy chorób. Stosuje zalecane leczenie i zgłasza problemy wymagające porady weterynarza. Rozdrabnia kiszonkę i dostarcza ją zwierzętom z silosu czy magazynu, miele, miesza, waży, ładuje i podaje zwierzętom karmę, usuwa obornik z obór lub ich stanowisk, ręcznie przy pomocy wideł lub mechanicznie za pomocą specjalnych urządzeń (traktor, zgarniarka), wymienia ściółkę, wypędza zwierzęta na pastwisko, załadowuje na ciężarówki zwierzęta przeznaczone na sprzedaż, doi zwierzęta ręcznie lub przy pomocy dojarki, przecedza mleko w celu usunięcia mechanicznych zanieczyszczeń oraz schładza mleko, czyści i sterylizuje sprzęt przeznaczony do dojenia. Może gromadzić dane dotyczące hodowli. Zawody pokrewne Technik technologii żywności, technik rolnik, robotnik w gospodarstwie hodowlanym, hodowca zwierząt. Wykonywane czynności Cięcie kiszonki, czyszczenie, dojenie krów (ręczne lub mechaniczne - dojarki), dojenie z połączeniem dojarki do specjalnych zbiorników na mleko, dowożenie karmy np. wózkami, dystrybucja produktów (mleka), karmienie, mycie wymion, podawanie leków, prowadzenie dokumentacji, przygotowywanie paszy: mieszanie i mielenie, spłukiwanie stanowisk wodą, transportowanie mleka (zlewnie), uczestniczenie przy porodach (pomoc), usuwanie uszkodzeń i naprawianie sprzętu mechanicznego (dojarki, poidła), usuwanie zanieczyszczeń, ważenie zwierząt, wymiana ściółki ręcznie - widłami lub mechanicznie. Podstawowy stosowany sprzęt Automatyczna podkarmiaczka, automatyczne poidło, automatyczna myjnia, szczotki, mieszarka karmy, przenośniki karmy, wózki, widły, grabie, młynki, dojarki, zbiorniki na mleko, krajarki kiszonki, łopaty, traktor i ładowarka. Miejsca/obszary, gdzie zawód występuje powszechnie Gospodarstwa mleczarskie prywatne, gospodarstwa rolne indywidualne, spółdzielcze gospodarstwa rolne. Uwagi Miejsca składowania (np. doły) nawozów i silosy należy traktować jako obiekty zamknięte. Wchodzenie oraz przebywanie w nich jest przedmiotem odpowiednich regulacji i jest szczególnie strzeżone w obawie przed wypadkami. Piśmiennictwo Rozporządzenie MPiPS z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (t.j. Dz. U. 2003 nr 169 poz. 1650). Rozporządzenie MZiOS z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. (Dz. U. nr 69, poz.332). Rozporządzenie MPiPS z 14 marca 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz. U. nr 26, poz. 313), wraz z późniejszymi zmianami (Dz. U. nr 82, poz. 930 - obowiązuje od 1 stycznia 2002 r.). Rozporządzenie RM z 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. 1996 nr 114 poz. 545) ze zm. (Dz. U. 2002 nr 127 poz. 1092). Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 8 grudnia 2004 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz.U. 2004 nr 265 poz. 2644) Informator - „Środki ochrony indywidualnej”. INFOCHRON. Warszawa. CIOP 2000. "Zagrożenia biologiczne w rolnictwie". - praca zbiorowa pod red. prof.dr hab. Jacka Dutkiewicza IMW Lublin. 1998. "Zagrożenia fizyczne w rolnictwie". - praca zbiorowa pod red. dr Leszka Soleckiego IMW Lublin. 1999.

---