Wykład II
Glasgow coma scale
Skala śpiączki Glasgow jest obiektywnym miernikiem dysfunkcji mózgu, a ocenę może przeprowadzić personel medyczny różnych szczebli.
Glasgow coma scale (GCS)
Otwieranie oczu
Kontakt słowny
Odpowiedź ruchowa
GCS
Otwieranie oczu
Otwiera spontanicznie 4
Otwiera na polecenie słowne 3
Otwiera na ból 2
Nie otwiera 1
GCS
Kontakt słowny
Odpowiada i jest zorientowany 5
Splątany/nie zorientowany 4
Niewłaściwe słowa 3
Niezrozumiałe dźwięki 2
Brak kontaktu słownego 1
GCS
Odpowiedź ruchowa
Spełnia polecenia 6
Lokalizuje ból 5
Zgięcie/cofanie 4
Nieprawidłowe zgięcie 3
Wyprost 2
Brak odpowiedzi 1
GCS
Razem 3-15 pkt
13-15 pkt. Łagodne uszkodzenie mózgu
9-12 pkt. średnie uszkodzenie mózgu
poniżej 8 pkt. Ciężki uraz mózgu
ŚMIERĆ KLINICZNA I ŚMIERĆ BIOLOGICZNA
śmierć kliniczna jest to całkowite ustanie czynności układów krążenia i oddechowego, które jest jednak odwracalne. Jest to moment oddzielający agonię, w której zmiany są odwracalne od okresu interletalnego, w którym zachodzą zmiany nieodwracalne.
brak oddechu
brak czynności układu krążenia
śmierć biologiczna - ustanie wszelkich procesów życiowych komórek.
okres interletalny
okres interletalny - czas w którym równolegle występują dwa stany: życie pośrednie (vita intermedia) - jest to okres w którym można jeszcze od poszczególnych narządów lub tkanek uzyskać właściwe dla tej tkanki reakcje
Znamiona śmierci (łac. stigmata mortis) dzielimy na:
Niepewne
Pewne
znamiona niepewne:
znamiona pewne:
plamy opadowe (łac. livores mortis) - mogą pojawić się jeszcze za życia, w trakcie agonii w postaci tzw. "róż cmentarnych"
zmiany w oku(zmętnienie rogówki, zwiotczenie gałki ocznej)
stężenie pośmiertne(łac. rigor mortis)
autoliza (łac. autolysis)
gnicie (łac. putrefactio)
strupieszenie (łac. mumificatio)
przeobrażenie tłuszczowo-woskowe (łac. saponificatio)
przeobrażenie torfowe (łac. sphagnum)
zeszkieletowanie
Bladość powłok, wysychanie pośmiertne, oziębienie zwłok, zmiany w oku, plamy opadowe oraz stężenie pośmiertne należą do tzw. wczesnych zmian pośmiertnych.
Autoliza, gnicie, strupieszczenie, przeobrażenie tłuszczowo-woskowe, przeobrażenie torfowe oraz zeszkieletowienie należą do tzw. późnych zmian pośmiertnych.
WSTRZĄS
Zagrażająca życiu niewydolność krążenia przebiegająca z krytycznym zmniejszeniem ukrwienia narządów i następowym hipoksyjno-metabolicznym uszkodzeniem komórek
Wstrząs jest zagrażającym życiu zaburzeniem krążenia, które wynika z dysproporcji pomiędzy pożądanym a rzeczywistym zaopatrzeniem w krew.
objawy wstrząsu:
Obraz kliniczny:
Zmiana samopoczucia(niepokój, lęk, apatia, senność, śpiączka)
Tachykardia (tętno chybkie i niskie)
Obniżenie RR
Zimna, wilgotna, szara skóra
Sinica obwodowa
Hiperwentylacja
oliguria
Wstrząs-rodzaje
Rodzaje wstrząsu:
Hipowolemiczny
Kardiogenny
Septyczny
anafilaktyczny
Wstrząs hipowolemiczny
Utrata krwi objętości krwi, osocza i płynów(krwotok, oparzenia wymioty, biegunki, zapalenie otrzewnej, zapalenie trzustki, niedrożność przewodu pokarmowego
Objawy:
Zapadnięte żyły szyjne, blada, zimna i wilgotna skóra, silne pragnienie, niepokój, dreszcze.
Wstrząs kardiogenny
Zawał serca, zaburzenia rytmu, zator tętnicy płucnej, zapalenie mięśnia sercowego, tamponada worka osierdziowego.
Objawy:
w wywiadzie nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, chory w pozycji siedzącej, sinica, blady, „wrzenia” nad płucami
Wstrząs septyczny
Wywołany przez uwalniane toksyny bakteryjne. Czynniki ryzyka:cukrzyca, ciężkie zabiegi operacyjne, wyniszczenie, nowotwory.
Objawy:
Wysoka gorączka, hiperwentylacja, początkowo gorąca, przekrwiona skóra
Wstrząs anafilaktyczny
Reakcje alergiczne na leki, obce białka i polisacharydy (jady owadów, węży).
Objawy:
Niepokój, świąd, kichanie, pokrzywka, zawroty głowy, dreszcze, nudności i wymioty, biegunka, obrzęk krtani, ↓RR, tachykardia.
Zatrucia:
Ostre zatrucie -ostre zachorowanie spowodowane narażeniem na określoną substancję toksyczną
zatrucia
mogą być:
Przypadkowe
- zawodowe- zawodowy kontakt ze szkodliwą substancją(nieprzestrzeganie przepisów bhp, wypadki)
zamierzone:
- samobójcze (większość zatruć)
- próba zabójstwa
Najczęstsze przyczyny zatruć to:
leki
alkohole
tlenek węgla (CO)
Drogi zatrucia:
Przewód pokarmowy - trucizny połknięte, przyjęta dawka nie zawsze równa wchłoniętej (pusty albo pełny żołądek, wymioty)
Drogi oddechowe - gazy, pary, dymy. Szybkie wchłanianie, ominięcie wątroby („filtra”), duża powierzchnia wchłaniania przebieg zatrucia burzliwy
Skóra i błony śluzowe - trucizny dobrze rozpuszczalne w tłuszczach (zmiany na skórze) np.: czterochlorek węgla
Iniekcje dożylne i domięśniowe - leki, narkotyki
Ogólne zasady postępowania
Ważne informacje:
Nazwa, ilość, czas zażycia środka, droga przyjęcia - opakowania po lekach i innych substancjach na miejscu zdarzenia, zabezpieczyć!
Objawy subiektywne i obiektywne:
Ślady na ciele - poparzenia ust - zatrucie środkami żrącymi, ślady po wkłuciach - zatrucie narkotykami
temperatura ciała
drgawki
źrenice
zapach
Leki przyjmowane na stałe
Towarzyszące urazy
Ewentualna ciąża
Ogólne zasady postępowania (Badanie ABCDE) przy zatruciu:
Jeśli konieczna RKO- unikać bezprzyrządowej wentylacji usta-usta
Po zabezpieczeniu wydolnego oddechu i krążenia:
Przerwać wchłanianie trucizny
Przyspieszyć eliminację trucizny wchłoniętej
Podać swoiste odtrutki
1.Przerwanie wchłaniania. Zależy od drogi wchłaniania.
Przewód pokarmowy:
Wymioty - drażnienie tylnej ściany gardła, wypicie ciepłego roztworu soli kuchennej - jedynie u chorych przytomnych z zachowanym odruchem kaszlowym.
Płukanie żołądka - najlepszy skutek do 1h od zatrucia, można podać węgiel aktywowany lub swoiste odtrutki. Płukanie przeciwwskazane przy zatruciu substancjami żrącymi, benzyną, parafiną. Chorzy nieprzytomni muszą mieć zabezpieczone drogi oddechowe (intubacja).
Można podać doustnie:
Węgiel aktywowany - najskuteczniejszy w 1h od zatrucia, doustnie 50-100g dorośli, dzieci 25-50g.
Białko jaja kurzego - przy zatruciach matalami ciężkimi
Roztwór skrobi - przy zatruciach jodyną
1.Przerwanie wchłaniania
Drogi oddechowe: Usunięcie chorego z atmosfery skażonej
Skóra i błony śluzowe: Miejsce skażone zmyć strumieniem bieżącej wody przez ok. 10min
Przyspieszenie eliminacji trucizny:
-Węgiel aktywowany
-Diureza wymuszona
-Alkalizacja moczu
-Hemodializa
Antidota (odtrutki)
Zatrucie opioidami
Środki opioidowe to: morfina, heroina, petydyna, kodeina i inne.
Objawy: śpiączka, szpilkowate źrenice, ↓ częstości oddechów i bezdech, drgawki
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, nalokson i.v.
Zatrucie paracetamolem
Paracetamol - składnik wielu środków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych, przeciwzapalnych dostępnych bez recepty (apap, codipar),najczęstsza dawka 0,5 g.
Dawka toksyczna > 7,5 g (15 tabl.)/dobę
Objawy: spowodowane uszkodzeniem wątroby (12-24h po spożyciu) - nudności i wymioty, bóle brzucha, żółtaczka, śpiączka.
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, płukanie żołądka, węgiel aktywowany, acetylocysteina, metionina
Zatrucie salicylanami
składnik wielu środków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych, przeciwzapalnych dostępnych bez recepty (aspiryna 0,3; 0,5 g w 1 tabl.)
Dawki > 4,5 g. potencjalnie toksyczne
Objawy: wymioty, szum w uszach, hiperwentylacja, splątanie, śpiączka, drgawki
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, płukanie żołądka, węgiel aktywowany, hemodializa.
Zatrucie trójpierścieniowymi środkami antydepresyjnymi
Częste w użyciu leki: amitryptylina, imipramina.
Objawy: przyspieszone tętno, gorąca sucha skóra, suchość w ustach, rozszerzone źrenice, niezborność ruchów, śpiączka
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, płukanie żołądka, węgiel aktywowany, leczenie objawowe
Zatrucie benzodiazepinami
Leki uspokajające, przeciwlękowe, nasenne: diazepam (relanium), nitrazepam.
Częste próby samobójcze.
Objawy: senność, zawroty głowy, zaburzenia mowy. Rzadko śpiączka i zgon.
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, leczenie objawowe, nie jest konieczne płukanie żołądka, podawanie węgla aktywowanego. Niekiedy podaje się flumazenil, który odwraca działanie benzodwudiazepin.
Zatrucie etanolem
Składnik napojów zawierających alkohol. Nasila toksyczne działanie wielu leków.
Objawy: odhamowanie, zawroty głowy, niezborność ruchów, upośledzenie wymowy, senność. W ciężkim zatruciu śpiączka z niewydolnością oddechową, ↓ RR, hipotermia, hipoglikemia. Zgon może być następstwem niewydolności oddechowej albo aspiracji wymiocin.
Dawka śmiertelna ok. 500 ml czystego alkoholu etylowego.
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, leczenie objawowe
Zatrucie metanolem
Metanol - płyny przeciw zamarzaniu, płyny do mycia okien.
Spożycie ok. 60 ml może spowodować śmiertelne zatrucie. Działanie toksyczne spowodowane metabolitami- aldehyd i kwas mrówkowy
Objawy: senność, po 8-36 h wymioty, bóle brzucha, bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, śpiączka. Powikłanie: ślepota, ch.Parkinsona.
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, płukanie żołądka do 1h po spożyciu, podanie doustnie etanolu, leczenie objawowe
Zatrucie glikolem etylenowym
Składnik płynów przeciw zamarzaniu. Dawka śmiertelna: 100 ml. Działanie toksyczne spowodowane metabolitami- aldehyd glikolowy i kwas szczawiowy
Objawy: 12h od spożycia - objawy upojenia alkoholowego ale bez zapachu alkoholu. 12-24h od spożycia - hiperwentylacja, tachykardia, obrzęk płuc, niewydolność nerek, śpiączka.
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, płukanie żoładka, etanol doustnie, leczenie objawowe.
Zatrucie benzyną i parafiną
Paliwa, rozpuszczalniki. Największy problem: aspiracja do dróg oddechowych.
Objawy: nudności, wymioty, biegunka.
Postępowanie: najczęściej spożycie nie wymaga żadnego leczenia. W przypadku aspiracji do dróg oddechowych konieczne intensywne leczenie w warunkach szpitalnych.
Nie płukać żołądka.
Zatrucie środkami fosforoorganicznymi
Jako składnik środków owadobójczych. Wchłaniają się przez skórę, błony śluzowe, drogi oddechowe.
Objawy: po 12-24 g od zatrucia - lęk, niepokój, bezsenność, bóle głowy, wymioty, ślinienie się, zwężenie źrenic, porażenie mięśni, niewydolność oddechowa, śpiączka.
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, dekontaminacja (odzież, skóra), płukanie żołądka i węgiel aktywowany
Zatrucie tlenkiem węgla
Tlenek węgla (CO) to gaz bez smaku i zapachu, powstaje w czasie niecałkowitego spalania. We krwi łączy się z hemoglobiną wypierając tlen- hipoksja tkanek
Objawy: bóle głowy, złe samopoczucie, nudności i wymioty, śpiączka, wzmożone napięcie mięśniowe, drgawki, skóra zabarwiona wiśniowo(b. ciężkie zatrucia), pęcherze na skórze.
Postępowanie: usunąć z miejsca ekspozycji, ABCDE, RKO jeśli konieczna, wentylacja 100% O2 lub w komorze hiperbarycznej, leczenie objawowe
Zatrucie grzybami
Najczęstsza przyczyna ciężkich zatruć to spożycie muchomora sromotnikowego
Objawy: biegunka, wymioty, bóle brzucha, żółtaczka, śpiączka, zgon.
Postępowanie: ABCDE, RKO jeśli konieczna, płukanie żołądka (nawet do trzeciej doby od spożycia), leczenie objawowe, penicylina krystaliczna w dużych dawkach
Zatrucie kwasami i ługami
Kwas solny, siarkowy, azotowy, fosforowy. Zasady: sodowa, potasowa, amoniak, perhydrol.
Miejscowo na skórze powodują oparzenia - należy spłukać wodą. Leczenie chirurgiczne.
Połknięte powodują oparzenia jamy ustnej, przełyku, żołądka z ryzkiem perforacji przewodu pokarmowego.
Objawy: silny ból jamy ustnej, w klatce piersiowej i w nadbrzuszu. Widoczne zmiany ust, trudności w połykaniu, duszność, wymioty krwawe, wstrząs.
Postępowanie: płukanie żołądka ryzykowne. Jeśli nie minęła 1 h podać do wypicia mleko z dodatkiem białka jaj kurzych lub samej wody. Nie prowokować wymiotów. Leczenie objawowe.
Porażenie prądem
Może wystąpić zatrzymanie krążenia i oddechu. Miejscowo oparzenia, martwica tkanek, złamania kości, zwichnięcia.
Postępowanie: upewnić się, że dopływ prądu jest wyłączony, pamiętać o możliwości powstania łuku elektrycznego. ABCDE, RKO jeśli konieczna.
Choroba dekompresyjna
Zaburzenie będące skutkiem obniżenia się ciśnienia w otoczeniu; spowodowane jest tworzeniem się we krwi pęcherzyków z gazu rozpuszczonego we krwi i tkankach.
Występuje przy:
wychodzeniu na powierzchnię po nurkowaniu w wodzie
wspinaczce wysokogórskiej
wyjściu z komory hiperbarycznej
Choroba dekompresyjna
Objawy: Bóle mięśniowe, bóle stawów, parestezje, zawroty głowy, porażenia, duszność, kaszel, świąd skóry, wysypka, bóle brzucha.
Postępowanie: konieczna rekompresja, leczenie objawowe
Uraz czaszkowo-mózgowy
Urazem czaszkowo-mózgowym określa się uszkodzenie powłok miękkich czaszki, kości czaszki i/lub jej zawartości. występują w ilości 200-300/100 tysięcy osób rocznie, w tym lekkie stanowią 15-20%, a ciężkie 80-85%. W 50% przypadków współistnieją z urazami innych okolic ciała. Ze względu na rodzaj urazu, jak i jego następstwa, dzielimy urazy czaszkowo-mózgowe na:
pierwotne
wtórne.
Pierwotny uraz czaszkowo-mózgowy:
obrażenia powłok miękkich i kości czaszki - otarcia skóry, rany, stłuczenia, krwiaki podskórny i podczepcowy, złamania kości czaszki , płynotoki, urazy nerwów czaszkowych,
obrażenia mózgu - wstrząśnienie mózgu, stłuczenie mózgu, rozlany uraz aksonalny (stłuczeniem pnia mózgu), rany drążące mózgu.
Objawy kliniczne są zależne od wielkości sił działających w chwili urazu, miejsca działania i ich rozległości.
Objawy występują bezpośrednio po zadziałaniu urazu. W pierwotnym urazie objawy kliniczne nie nasilają się.
Nie istnieją sposoby ograniczenia ciężkości pierwotnego urazu mózgu. Można to uczynić tylko pośrednio, poprzez działania prewencyjne (np. ograniczenia prędkości, kaski ochronne).
Wtórny uraz czaszkowo-mózgowy:
obrzęk mózgu,
krwiaki śródczaszkowe - śródmózgowy, nadtwardówkowy, podtwardówkowy - ostry, podostry i przewlekły.
Uraz wtórny mózgu spowodowany jest powikłaniami urazu pierwotnego lub też niewydolnością innych narządów. Uraz wtórny ma początek opóźniony. Opóźnienie może być w ciągu sekund lub minut (np. niedokrwienie mózgu z powodu wstrząsu krwotocznego).
Następstwa wtórnego urazu mózgu mają tendencję do nasilania się.
Uraz głowy
Może być konieczna RKO.
Ocena wstępna wg schematu AMPLE i ABCDE.
Co jest istotne w wywiadzie:
Mechanizm urazu
Ocena stanu świadomości natychmiast po wypadku (świadkowie) - czy był przytomny zaraz po urazie
Czas trwania nieprzytomności
Niepamięć wsteczna i następcza (czas trwania)
Informacje o spożyciu alkoholu, narkotyków, leków
Nudności i wymioty
Badanie fizykalne: Razem z oceną wstępną ABCDE
Istotne: Drożność dróg oddechowych i odpowiednia wentylacja, Unieruchomienie kręgosłupa szyjnego (możliwość urazu), Częsta kontrola tętna, RR, i oddechu, Dokładne badanie głowy - zwrócić uwagę na: wyciek z nosa i ucha, krwiak okularowy, podbiegnięcia krwawe za uszami w okolicy, Tkliwość szyi, Ocena wg skali śpiączki Glasgow (GCS)
Urazy głowy mogą być:
Drążące - spowodowane przez pociski z broni palnej, odłamki metalowe, silny uraz bezpośredni ze złamaniem i wgłobieniem kości.
Zamknięte - przyczyną są urazy tępe oraz nagłe przyspieszenia lub wyhamowania.
Urazy drążące- opis:
Wszystkie zranienia powłok głowy obficie krwawią. Należy je zawsze zaopatrzyć jałowym opatrunkiem w typowy sposób. Nie należy usuwać widocznych ciał obcych, odłamów kostnych. Ran owłosionej skóry głowy nie przemywać środkami dezynfekującymi. Uraz gałki ocznej - nałożyć jałową gazę.
Wstrząśnienie mózgu
Rozlane, przemijające uszkodzenie włókien istoty białej(aksonów). Uszkodzenie ma charakter czynnościowy, bez mikro- i makroskopowych zmian anatomopatologicznych.
Objawy:
Utrata przytomności. Amnezja- wsteczna lub następcza. Inne: nudności, wymioty, bóle głowy, bladość, niepokój ruchowy.
Postępowanie: Diagnostyka-badanie neurologiczne, tomografia komputerowa. Hospitalizacja i obserwacja chorego. Tlenoterapia, leki przeciwobrzękowe, przeciwbólowe i uspokajające. Rokowania dobre
Stłuczenie mózgu
Anatomopatologicznie można stwierdzić uszkodzenie tkanki mózgu. Ogniska stłuczenia znajdują się w miejscu uderzenia głowy, w miejscu przeciwległym (contre coup) lub w innych okolicach mózgu.
Jest to ciężki uraz czaszkowo-mózgowy.
Objawy: Utrata przytomności-zazwyczaj na długi często wielodniowy okres. Inne objawy zależą od miejsca, w którym doszło do stłuczenia mózgu (ubytki pola widzenia, ślepota, niepokój, niedowłady, moczówka, zaburzenia mowy). Stłuczenia pnia mózgu - głęboka śpiączka, wzmożone napięcie mięśniowe.
Postępowanie: Obserwacja szpitalna - kontrola ciśnienia wewnątrzczaszkowego
Tlenoterapia, intubacja, leki poprawiające przepływ mózgowy, środki przeciwdrgawkowe. Żywienie parenteralne. Ćwiczenia oddechowe, bierne ruchy wszystkich stawów, oklepywanie, masaż,
Pourazowy obrzęk mózgu
Objawy: Bóle głowy, Nudności i wymioty, Bradykardia, Zaczerwienienie twarzy, Senność, Przyspieszenie oddechu, Wzrost ciśnienia tętniczego
Triada Cushinga: zespół objawów świadczących o obrzęku mózgu:
bradykardia (tętno 50/min lub wolniejsze)
tachypnoe (szybki oddech)
hipertonia (nadciśnienie tętnicze)
Postępowanie:
Najważniejsze jest zapobieganie. Leki moczopędne (furosemid, mannitol), Wentylacja respiratorem (hiperwentylacja), Zapobieganie drgawkom (diazepam), Uniesienie głowy pacjenta o 30°, Zapobieganie hipertermii
Krwiaki wenątrzczaszkowe
Bardzo poważny uraz. Rozpoznany na czas może być wyleczony operacyjnie, przeoczony prowadzi do śmierci. Krwiak wewnątrzczaszkowy jest nagromadzeniem krwi przemieszczającym i uciskającym tkankę mózgu oraz zwiększającym ciśnienie wewnątrzczaszkowe. Już 10-15 ml wynaczynionej krwi powoduje zaburzenia wewnątrzczaszkowe. Źródłem krwawienia są tętnice, żyły, zatoki żylne lub śródkoście. Krwiaki wenątrzczaszkowe
Podział (czas):
Ostre - objawy w kilka lub kilkanaście godzin od urazu
Podostre - objawy po tygodniu od urazu
Przewlekłe - objawy narastają przez miesiące.
Podział (miejsce):
Krwiak nadtwardówkowy
Krwiak podtwardówkowy
Krwiak śródmózgowy
Krwiaki wenątrzczaszkowe
Objawy: (oznaki wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego):
Ogólne: ból głowy, wymioty, utrata przytomności, asymetria objawów neurologicznych
Wskazujące stronę:
Szeroka źrenica po stronie krwiaka
Zbaczanie gałek - patrzą na krwiak
Porażenie kończyn - po stronie przeciwnej
Pewne rozpoznanie daje tomografia komputerowa
Typowy przebieg: Uraz głowy z utratą przytomności. Po kilku minutach lub sekundach odzyskuje przytomność, poprawa samopoczucia. Po kilku, kilkunastu godzinach objawy ucisku mózgu (bóle głowy, wymioty, utrata przytomności). Przy braku pomocy zgon.
Krwiak nadtwardówkowy
Krwawienie tętnicze do przestrzeni pomiędzy oponą twardą a sklepieniem czaszki. Zwykle wskutek przerwania tętnicy oponowej środkowej po złamaniach czaszki w okolicy skroniowo - ciemieniowej.
Przebiega ostro lub podostro. Klasycznie natychmiast po urazie utrata przytomności, następnie okres poprawy świadomości. Jeśli brak leczenia dochodzi do wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, wklinowania podnamiotowego i zgonu.
Postępowanie: natychmiastowe skierowanie pacjenta do oddziału neurochirurgicznego. Trepanacja i ewakuacja krwiaka w trybie pilnym.
Krwiak podtwardówkowy
Powstaje w wyniku rozerwania żył mostkowych łączących powierzchnię kory mózgowej z zatokami żylnymi mózgu. Krwawienie mało intensywne. To najczęstszy rodzaj krwiaka. Spowodowany często drobnym urazem głowy. Występuje zwykle u osób starszych, alkoholików (atrofia mózgu).
Objawy są niespecyficzne, długi okres bezobjawowy (2 mieś). Mogą wystąpić przemijające zaburzenia świadomości, zmiana osobowości, objawy połowicze, oznaki wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Postępowanie: obserwacja, leczenie objawowe, operacja.
rodzaje: Ostry krwiak podtwardówkowy, Przewlekły krwiak podtwardówkowy, Krwiak śródmózgowy.
Krwawienie do tkanki mózgowej. Zwykle po urazie typu przyspieszenie wyhamowanie.
Uraz czaszkowo-mózgowy
Należy pamiętać, że stan upojenia alkoholowego może maskować zaburzenia świadomości, które są wynikiem urazu mózgu.
Pierwsza pomoc medyczna
Art. 162 KK
Art. 162 KK
§ 1. Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której jest konieczne poddania się zabiegowi lekarskiemu albo w warunkach, w których możliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.
BLS- Podstawowe zabiegi resuscytacyjne (Basic Life Support—BLS) dotyczą bezprzyrządowego (za wyjątkiem środków ochrony osobistej) utrzymywania drożności dróg oddechowych oraz podtrzymywania oddychania i krążenia. Nagłe zatrzymanie krążenia NZK jest główna przyczyną śmierci w Europie i dotyczy ok. 700 000 osób rocznie [2]. Podczas wstępnej analizy rytmu serca w 40% przypadków NZK stwierdza się migotanie komór (Ventricular Fibrillation — VF)
ŁAŃCUCH PRZEŻYCIA
Kolejne czynności wykonywane u osoby z NZK, pozwalające na przeżycie nazwano „łańcuchem przeżycia”.
Zalicza się do nich:
1 wczesne rozpoznanie stanu nagłego
2 wezwanie służb ratowniczych, wczesną resuscytację krążeniowo-oddechową
3 wczesną defibrylację
4 szybkie wdrożenie zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych.
Opis:
Wczesne rozpoznanie sytuacji zagrożenia życia i wezwanie pomocy: powiadomienie służb ratowniczych(np. telefon pod numer 112 lub 999). Wczesna i skuteczna reakcja może zapobiec wystąpieniu zatrzymania krążenia.
Wczesne podjęcie RKO przez świadków zdarzenia: natychmiastowa RKO może podwoić lub nawet potroić szanse przeżycia osób, u których doszło do NZK w mechanizmie VF.
Wczesna defibrylacja: RKO w połączeniu z defibrylacją w czasie 3-5 minut od utraty przytomności może zwiększyć częstość przeżycia do 49-75%
Każda minuta opóźnienia w defibrylacji redukuje prawdopodobieństwo przeżycia do wypisu ze szpitala o10-15%
Wczesne podjęcie ALS i opieka poresuscytacyjna: sposób postępowania w okresie po przywróceniu
krążenia ma wpływ na ostateczny wynik leczenia
ALGORYTM BLS
W większości przypadków od momentu wezwania pomocy do przybycia służb ratowniczych upływa co najmniej 8 minut. Szanse przeżycia poszkodowanego są uzależnione od wdrożenia w tym czasie przez świadków zdarzenia 3 pierwszych ogniw łańcucha przeżycia. Osoby, u których wystąpiło NZK wymagają natychmiastowej RKO. Zapewnia ona niewielki, ale decydujący o przeżyciu przepływ krwi przez serce i mózg. Dzięki temu wzrasta prawdopodobieństwo skutecznej defibrylacji w przypadku VF, co pozwoli na powrót prawidłowego rytmu serca i właściwej perfuzji.
BLS
1. Upewnij się, czy poszkodowany i wszyscy świadkowie
zdarzenia są bezpieczni.
2. Sprawdź reakcję poszkodowanego (ryc. 2.2):
l delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj:
„Czy wszystko w porządku?”
Czy Pan mnie słyszy?
BLS
3a. Jeżeli reaguje:
zostaw poszkodowanego w pozycji, w której
go zastałeś, o ile nie zagraża mu żadne niebezpieczeństwo, l dowiedz się jak najwięcej o stanie poszkodowanego
wezwij pomoc, jeśli będzie potrzebna,
regularnie oceniaj jego stan
Pomocy!!!
3b. Jeżeli nie reaguje:
głośno zawołaj o pomoc
odwróć poszkodowanego na plecy, a następnie udrożnij jego drogi oddechowe, wykonując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy:
umieść jedną rękę na czole poszkodowanego i delikatnie odegnij jego głowę do tyłu, pozostawiając wolny kciuk i palec wskazujący tak, aby zatkać nimi nos jeżeli potrzebne będą oddechy ratunkowe,
opuszki palców drugiej ręki umieść na żuchwie poszkodowanego, a następnie unieś ją w celu udrożnienia dróg oddechowych.
Udrożnienie dróg oddechowych
Udrożnienie dróg oddechowych
BLS
4. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem, słuchem i dotykiem poszukaj prawidłowego oddechu.
-oceń wzrokiem ruchy klatki piersiowej
-nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów oddechowych
-staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku
W pierwszych minutach po zatrzymaniu krążenia poszkodowany może słabo oddychać lub wykonywać głośne, pojedyncze westchnięcia. Nie należy ich mylić z prawidłowym oddechem.
Na ocenę oddechu przeznacz nie więcej niż 10 sekund
Czy oddycha?
5a. Jeżeli oddech jest prawidłowy:
ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej wyślij kogoś lub sam udaj się po pomoc (wezwij pogotowie), regularnie oceniaj oddech.
5b. Jeżeli oddech nie jest prawidłowy:
wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogotowie, wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej
6a. Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi (Oddech usta-usta)
6b. RKO ograniczoną wyłącznie do uciśnięć klatki piersiowej możesz prowadzić w następujących sytuacjach:
Jeżeli nie jesteś w stanie lub nie chcesz wykonywać oddechów ratowniczych, zastosuj uciśnięcia klatki piersiowej. Jeżeli stosujesz wyłącznie uciśnięcia klatki piersiowej, wykonuj je bez przerwy, z częstotliwością 100 uciśnięć/min, Przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, jeżeli zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji.
7. Kontynuuj resuscytację do czasu gdy: przybędą wykwalifikowane służby medyczne
i przejmą działania, poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać, ulegniesz wyczerpaniu.
Urazy klatki piersiowej:
-drążące
-tępe
W obu rodzajach mogą powstawać groźne dla życia obrażenia płuc, tchawicy, oskrzeli, przełyku, serca, przepony, aorty.
Uraz może dotyczyć ściany klatki piersiowej bądź struktur wewnętrznych(serce, płuca).
Złamania żeber i mostka:
Po urazach tępych (pasy bezpieczeństwa, upadek w wannie).
Objawy: ból w okolicy urazu nasilający się przy oddychaniu.
Postępowanie: leki przeciwbólowe. Ćwiczenia oddechowe (zapobieganie zapaleniu płuc).
W przypadku złamania mostka i/lub żebra I, II konieczna dokładna diagnostyka - możliwość poważniejszych obrażeń klatki piersiowej.
Złamania większej ilości żeber (klatka cepowata) mogą wymagać wentylacji mechanicznej (respirator).
Odma opłucnowa:
Obecność powietrza w jamie opłucnowej prowadząca do zapadnięcia się płuca i upośledzenia wentylacji. Może powstać w wyniku urazu tępego lub drążącego.
Odma prężna - zastawka jednokierunkowa, w jamie opłucnowej gromadzi się coraz większa ilość powietrza. Szybko dochodzi do niewydolności krążeniowo - oddechowej.
Postępowanie: konieczny drenaż klatki piersiowej, w przypadku odmy prężnej natychmiast .
Otwarta odma opłucnowa:
Otwarta rana ściany klatki piersiowej - zasysająca powietrze podczas wdechu.
Postępowanie: drenaż klatki piersiowej, szczelny opatrunek na ranę.
Inne obrażenia klatki piersiowej : stłuczenie płuca, serca, pęknięcie aorty. Wymagane intensywne leczenie, często operacyjne. Na miejscu wypadku ABCDE, RKO.
Urazy brzucha
Urazy brzucha mogą być tępe lub przenikające (postrzał, nóż).
Objawy: bóle brzucha, wymioty, wymioty fusowate, krew w moczu, krew w stolcu, napięcie powłok brzusznych (brzuch deskowaty). Często objawy wstrząsu (krwotok, zapalenie otrzewnej.
Postępowanie: zaopatrzenie ran, leczenie chirurgiczne
Oparzenia
Rodzaje:
Termiczne
Chemiczne
Elektryczne
Radiacyjne
Oparzenia - wywiad
Określenie okoliczności, których skutkiem jest oparzenie pacjenta jest niezbędne do oceny natury uszkodzeń.
Nie opóźniaj resuscytacji aby zebrać pełny wywiad.
Oparzenia - wywiad
Na co zwrócić uwagę:
Czy był wybuch? (możliwość dodatkowych urazów)
Co się paliło? (płonący poliuretan wydziela toksyczny cyjanowodór)
Czy pożar miał miejsce w zamkniętym pomieszczeniu? (ryzyko zatrucia CO)
Kiedy był pożar?
Kiedy pacjent został wyniesiony z pożaru?
Jak długo pacjent przebywał w ogniu?
Oparzenia - badanie
Według schematu ABC… jednocześnie RKO jeśli konieczna.
Problemy:
Oparzenie dróg oddechowych
Uraz kręgosłupa
Oparzenia - ocena
Klasyfikacja głębokości oparzenia:
I° - powierzchowna warstwa naskórka, rumień i ból, np.: oparzenie słoneczne
II° - naskórek i część skóry właściwej, skóra jest zaczerwieniona, wilgotna, pęcherze z płynem, bolesność, obrzęk
III°- oparzenia pełnej grubości skóry ze zniszczeniem jej przydatków (gruczoły potowe, łojowe, mieszki włosowe), skóra jak nawoskowana, biaława, sucha, brak czucia bólu i dotyku
IV° - całkowite zniszczenie skóry i leżących pod nią mięśni, kości
Oparzenia - ocena
Oparzenia - ocena
Oparzenia - ocena
Oparzenie jest ciężkie jeśli:
Powierzchnia > 15% oparzenia niepełnej grubości (II stopień)
Powierzchnia > 3% oparzenia pełnej grubości
Oparzenia postępowanie
Przerwij czynnik urażający - zdejmij tlące się ubranie (jeśli nie jest przyklejone), usuń szkodliwe substancje (oparzenia chemiczne) przez spłukanie wodą.
Chłodzenie oparzenia zimną wodą przez 10 - 15 min.
Leczenie przeciwbólowe, Jałowy opatrunek, Ochrona przed utratą ciepła - postępowanie przeciwwstrząsowe.