Stropy gęstożebrowe

Podstawową zaletą stropów gęstożebrowych z wypełnieniem z pustaków, jest możliwość ręcznego montażu, wynikająca głównie z niewielkiego ciężaru poszczególnych elementów. 

Podstawowymi elementami stropu gęstożebrowego są żelbetowe żebra i pustaki.

Żebra są elementami konstrukcyjnymi przenoszącymi obciążenie ze stropu na wieniec, a potem na ściany.

Przestrzeń między nimi wypełniają pustaki. Wymiary pustaków do stosowane są do rozstawu żeber.

Żebra

Mogą być w całości robione na budowie.

W większości stropów gęstożebrowych stosowane są belki częściowo prefabrykowane.

Taka belka składa się z kratownicy ze stalowych prętów i ze stopki betonowej lub ceramiczno-betonowej.

Dopiero po ułożeniu betonu z prefabrykowanej belki i betonu pomiędzy pustakami tworzą się żebra.

Ponieważ belki są elementami nośnymi, to przede wszystkim od nich zależy, jak wytrzymały jest strop.

Rozstaw belek w większości stropów gęstożebrowych wynosi 40-80 cm.

Pustaki

Wykonywane są z różnych materiałów:

• z ceramiki - w stropach Ceram, Akermana, Porotherm,

• z betonu zwykłego lub lekkiego (keramzytobetonu lub trocinobetonu) - w stropach Baumat, Teriva, Leier, Techbud, Velox, Optiroc,

• z betonu komórkowego - w stropie Teriva z pustakami SKB,

• ze styropianu - w stropie Thermomur.

Dzięki temu wypełnienie stropu można zrobić z tego samego materiału co ściany.

Montaż

Stropy gęstożebrowe wymagają deskowania lub stemplowania.

Należy się przy tym zastosować do szczegółowych zaleceń podawanych w instrukcji producenta konkretnych elementów stropowych.

Po ułożeniu prefabrykowanych elementów oraz wykonaniu zbrojenia wieńców strop się betonuje.

Dopiero gdy beton zwiąże, z belek tworzą się żebra stropowe oraz powiązana z nimi kilkucentymetrowa płyta stropu, czyli połączona w całość konstrukcja, która może przenosić obciążenia.

Zalety:	Wady:
mała pracochłonność robót wykonywanych na budowie dzięki zastosowaniu gotowych elementów, montaż bez użycia ciężkiego sprzętu budowlanego, ze względu na mały ciężar belek i pustaków, nie wymaga pełnego deskowania, a jedynie montażowego podparcia belek.	znaczna grubość stropu (26,5 lub 34 cm) przy rozpiętości powyżej 6 m, traci swoje zalety, gdy jest dużo elementów wylewanych.

• Projekt

Każdy strop powinien być zaprojektowany przez konstruktora.

W projekcie oprócz stropu muszą być narysowane wszystkie elementy podpierające strop i podana ilość potrzebnych materiałów.

Źle wykonany strop albo zmiany wprowadzone do projektu bez porozumienia z konstruktorem przysporzą problemów na wiele lat.

Co musi być określone w projekcie:

• rodzaj zastosowanego stropu, klasa betonu stosowanego na wieńce, żebra i podciągi, płytę nadbetonu oraz gatunek stali i średnice prętów do zbrojenia elementów;

• kierunek układania żeber stropu i ich rozstaw z dokładnie określonymi odległościami, w jakich należy układać belki od krawędzi ścian równoległych do belek;

• sposób wykonania w stropie otworów na instalacje. Jeżeli otwory są małe i rozmieszczone wzdłuż żeber, wystarczy rozsunięcie pustaków na określoną odległość, ale często wykonywać trzeba tak zwane wymiany, czyli belki podtrzymujące strop wokół otworu, lub wylewki, czyli fragmenty stropu wykonane jako płyty monolityczne;

• rozmieszczenie i sposób zbrojenia żeber rozdzielczych;

• wymiary i zbrojenie wieńców oraz wszystkich żelbetowych elementów podpierających strop (słupów, belek, podciągów);

• sposób wykonania belek pod ściany ustawiane na stropie równolegle do belek;

• zestawienie materiałów, czyli liczba żeber określonych długości i pustaków oraz ilość (podaną w kilogramach lub tonach) poszczególnych rodzajów stali.

---