ALFABET ARABSKI
اَلأَبْجَدِيَّةُ الْعَرَبِيَّةُ
Postaram się w tym miejscu rozwiać stereotyp, że pismo arabskie jest straszliwie trudne i wręcz nie do odczytania. W rzeczywistości alfabet arabski jest dosyć prosty. Składa się on z 28 liter podstawowych, które z wyjątkiem pierwszej, służą do zapisu spółgłosek. Oprócz liter alfabetu, istnieją również znaki dodatkowe, nie zawsze stosowane w piśmie, a służące do doprecyzowania zapisu. W piśmie arabskim nie ma rozróżnienia na litery duże i małe. Litery arabskie są zapisywane od strony prawej ku lewej. W zależności od pozycji w wyrazie wiele liter zmienia swój kształt. Większość łączy się z literą następną, ale nie wszystkie.
Lekcje arabskiego, które tutaj przedstawiam poprowadzę w sposób możliwie najbardziej popularny, zrozumiały dla szerokiego grona amatorów, dlatego studentów arabistyki uprzedzam, że wprawdzie mogą z nich korzystać w celu swojego rozwoju duchowego i intelektualnego, ale na egzaminach winni jednak okazywać bardziej naukowe podejście do problemu niż niżej przedstawione.
Wspomniane litery alfabetu arabskiego to:
litera |
czytana jak |
uwagi |
ا
|
-
|
najczęściej odpowiada długiemu [a:], ale nie zawsze |
ب |
b |
jak w wyrazie: "bardzo" |
ت |
t |
jak w wyrazie: "tata" |
ث |
th |
jak w angielskim wyrazie: "thanks". Wymowa międzyzębowa bezdźwięczna |
ج |
dż |
jak w wyrazie: "dżem" |
ح |
h |
jak w wyrazie: "chata". Ta litera jest czytana bardzo gardłowo i "gładko" bez żadnego śladu chrapliwości |
خ |
ch |
jak w wyrazie: "chata" ale w odróżnieniu od poprzedniej ta litera jest czytana "chrapliwie" |
د |
d |
"d" jak w wyrazie: "dawać" |
ذ |
dh |
jak w angielskim wyrazie: "there". Wymowa międzyzębowa dźwięczna |
ر |
r |
jak w wyrazie: "rada" |
ز |
z |
jak w wyrazie: "zadać" |
س |
s |
jak w wyrazie: "sapać" |
ش |
sz |
jak w wyrazie: "szafa" |
ص |
s |
jak w wyrazie: "skąd". Czytana mocniej niż س |
ض |
d |
jak w wyrazie: "dom". Czytana mocniej niż د |
ط |
t |
jak w wyrazie: "tom". Czytana mocniej niż ت |
ظ |
z |
jak w wyrazie: "ząb". Czytana mocniej niż ز |
ع |
` |
nadaje sąsiedniej samogłosce bardzo gardłowe brzmienie |
غ |
gh |
przypomina francuskie [r] |
ف |
f |
jak w wyrazie: "film". |
ق |
q |
jak w wyrazie: "koło". Czytana jednak bardziej gardłowo niż następna |
ك |
k |
jak w wyrazie: "kasa" |
ل |
l |
jak w wyrazie: "las" |
م |
m |
jak w wyrazie: "mama" |
ن |
n |
jak w wyrazie: "nos" |
ه |
h |
jak w wyrazie: "herbata" |
و |
w |
czasami jak [ł] w "łamać" a czasami jak długie [u:] |
ي |
j |
czasami jak [j] w "jama" a czasami jak długie [i:] |
NAZWY LITER ALFABETU
أَسْمَاءُ الحُرُوفِ الْعَرَبِيَّةِ
litera |
Nazwa litery |
ا |
alif |
ب |
ba |
ت |
ta |
ث |
tha |
ج |
dżim |
ح |
ha |
خ |
cha |
د |
dal |
ذ |
dhal |
ر |
ra |
ز |
zay lub za |
س |
sin |
ش |
szin |
ص |
sad |
ض |
dad |
ط |
ta |
ظ |
za |
ع |
`ajn |
غ |
ghajn |
ف |
fa |
ق |
qaf |
ك |
kaf |
ل |
lam |
م |
mim |
ن |
nun |
ه |
ha |
و |
waw (czytaj: "łał")) |
ي |
ja |
Wiele liter arabskich ma ozdobne ogony, które tracą, gdy przyjdzie im się połączyć z literą z lewej strony. Np.
litera |
postać bez ogona |
ب |
بـ |
ت |
تـ |
ث |
ثـ |
ج |
جـ |
ح |
حـ |
خ |
خـ |
س |
سـ |
ش |
شـ |
ص |
صـ |
ض |
ضـ |
ع |
عـ |
غ |
غـ |
ف |
فـ |
ق |
قـ |
ل |
لـ |
م |
مـ |
ن |
نـ |
ي |
يـ |
Ogon dla litery jest ozdobą, niby świąteczne ubranie dla człowieka - gdy nie pracuje, może paradować, bo ładnie wygląda. Do pracy jednak lepiej go zdjąć. Po odrzuceniu ogona możliwe jest już łączenie się litery z kolejną z lewej strony, np. Np.
بت |
b+t |
تث |
t+th |
ثج |
th+dż |
جح |
dż+h |
حخ |
h+ch |
خد |
ch+s |
سش |
s+sz |
شص |
sz+s |
صض |
s+d |
ضع |
d+` |
عغ |
`+gh |
غف |
gh+f |
فق |
f+q |
قل |
q+l |
لم |
l+m |
من |
m+n |
يي |
j+j |
Sześć liter alfabetu arabskiego nigdy nie łączy się z literą następną. Są to litery:
ا |
alif |
د |
dal |
ذ |
dhal |
ر |
ra |
ز |
zay |
و |
waw |
W zależności od pozycji w wyrazie litery arabskie mogą nieco inaczej wyglądać. Poniższa tabelka przedstawia jak wyglądają arabskie litery w zależności od tego, czy się łączą z inną literą.
postać samodzielna litery
postać litery na końcu wyrazu
postać litery w środku wyrazu
postać litery na początku wyrazu
Oddzielna kreska z lewej strony sześciu liter wskazuje na to, że między daną literą a sąsiednią musi nastąpić przerwa od strony wskazanej przez kreskę.
1 |
2 |
3 |
4 |
ا |
ـا |
ـاـ |
اـ |
ب |
ـب |
ـبـ |
بـ |
ت |
ـت |
ـتـ |
تـ |
ث |
ـث |
ـثـ |
ثـ |
ج |
ـج |
ـجـ |
جـ |
ح |
ـح |
ـحـ |
حـ |
خ |
ـخ |
ـخـ |
خـ |
د |
ـد |
ـدـ |
دـ |
ذ |
ـذ |
ـذـ |
ذـ |
ر |
ـر |
ـرـ |
رـ |
ز |
ـز |
ـزـ |
زـ |
س |
ـس |
ـسـ |
سـ |
ش |
ـش |
ـشـ |
شـ |
ص |
ـص |
ـصـ |
صـ |
ض |
ـض |
ـضـ |
ضـ |
ط |
ـط |
ـطـ |
طـ |
ظ |
ـظ |
ـظـ |
ظـ |
ع |
ـع |
ـعـ |
عـ |
غ |
ـغ |
ـغـ |
غـ |
ف |
ـف |
ـفـ |
فـ |
ق |
ـق |
ـقـ |
قـ |
ك |
ـك |
ـكـ |
كـ |
ل |
ـل |
ـلـ |
لـ |
م |
ـم |
ـمـ |
مـ |
ن |
ـن |
ـنـ |
نـ |
ه |
ـه |
ـهـ |
هـ |
و |
ـو |
ـوـ |
وـ |
ي |
ـي |
ـيـ |
يـ |
Uwaga:
Postać końcowa litery "ja" bywa też bardzo często zapisywana bez kropek.
Znaki samogłoskowe
O znakach samogłoskowych będzie mowa w drugiej lekcji. Na razie powiemy sobie tyle, że zwykle się ich nie zapisuje i Arabowie czytają tekst w tzw. niewokalizowanej formie, tzn. bez znaków samogłoskowych. Znaki te pojawiają się zwykle w Koranie, w tekstach szkolnych, słownikach i tam, gdzie uważa się, że ich obecność jest niezbędna do prawidłowego zrozumienia tekstu.
Znak samogłoskowy |
nazwa znaku |
przybliżona wymowa polska |
pozycja zapisu |
َ |
fatha |
[a] |
nad literą |
ُ |
damma |
[u] |
nad literą |
ِ |
kasra |
[i] |
pod literą |
Istnieje również znak nie wymawiany, informujący jedynie o tym, że w miejscu jego wystąpienia nie powinno się odczytywać żadnej samogłoski. Znak ten nazywa się "suku:n", czyli cisza i wygląda jak małe kółko nad literą. (W starszych tekstach kółko to bywało nie domknięte).
Przykłady wyrazów arabskich
Wyraz |
brzmienie |
znaczenie |
كَتَبْتُ |
[katabtu] |
napisałem |
فَهِمْتُ |
[fahimtu] |
zrozumiałem |
دَخَلَ |
[dachala] |
wszedł |
ذَهَبَتْ |
[dhahabat] |
poszła |
خَرَجْنَا |
[charadżna:] |
wyszliśmy |
يَدْرُسُونَ |
[jadrusu:na] |
studiują |
هُمْ |
[hum] |
oni |
بُولَنْدَا |
[bu:landa:] |
Polska |
مِصْرُ |
[misru] |
Egipt |