TOKSYKOLOGIA
Rośliny (środki) psychoaktywne:
Teonanacall Psilocybe mexicana - święty grzyb dla Meksykanów, używany w obrzędach i rytuałach (umiarkowanie do silnie biologicznie czynny)
Psylocybina i psylocyna to dwa główne składniki farmakologicznie czynne (halucynogenne) w tym grzybie. Meksykanie suszyli tego grzyba i ucierali z miodem.
Psylocybina (w wysuszonym grzybie jest tej substancji
<2%.
C12H17N2O4P
M=284,25 g/mol
4-fosforyloksy-N,N-dimetylotryptamina
Psylocyna ( <0,6%)
4-hydroksydimetylotryptamina
Większość gatunków biologicznie czynnych również zawiera małe ilości baeocystyny i norbaeocystyny.
Baeocystyna (<0,36%)
C11H15N2O4P
M=270,22 g/mol
4-fosforyloksy-N-metylotryptamina
Norbaeocystyna
C10H13N2O4P
M=256,19 g/mol
4-fosforyloksytryptamina
Psilocybe semianceata - kapelusz wolności (Włochy).
Psilocybe cyandibrilose - owocnikujący przy rododendronie
Kummer - Psilocybe semilanceata
Psilocybe cyanensis owocujące na szyszce sosny Pinus radiata
Panaelous africanus - owocnikujący na mierzwie hipopotama (umiarkowanie silnie czynny biologicznie)
Psilocybe cubensis - owocnikujący na mierzwie słonia w Indiach (silnie czynny biologicznie)
Psilocybe cubensis (Meksyk)
Panaeolus cambodginiensis (potencjalnie czynny biologicznie)
Panaeolus casteneifolius (słabo do umiarkowanie czynny biologicznie)
Panaeolus papilionaceus (nieczynny biologicznie)
Panaeolus subbalteatus i semiovatus (biologicznie czynne)
Panaeolus tropicous (potencjalnie czynny biologicznie)
Psilocybe aeruginosa (czynny biologicznie czy nie??)
Psilocybe azurescens (jeden z najsilniej biologicznie czynnych)
Psilocybe cyanescens (umiarkowanie do silnie czynny biologicznie)
Psilocybe artrobrunnea (biologicznie nieczynny lub słabo czynny)
Psilocybe hoogshagenii (czynny biologicznie)
Psilocybe inquiline (nieaktywny biologicznie)
Czarci krąg śmierci: Galerina autumnalis
Purpurowo zarodnikujący Psilocybe stuntri i rosnący obok Psilocybe pelliculasa dzielący to samo stanowisko z trującym Galerina autumnalis
Gymnophilus aeruginosa (umiarowanie czynny biologicznie)
Gymnophilus luteofolius (słabo lub umiarkowanie czynny biologicznie)
Conocybe cyanopus i Conocybe smithi (umiarkowanie czynne biologicznie)
Pluteus salicinus
Serotonina (neuroprzekaźnik, neurotransmitter)
5-hydroksytryptamina (5-HT)
Występuje w: Psylocybe, Conocybe, Inocybe (strzępiak), Copelandia, Cymnophilus, Pluteus, Panaeolus
FARMAKOLOGIA
Psylocyna to biologicznie czynny metabolit psylocybiny.
oddziałuje z receptorami neuroprzekaźników komórek nerwowych mózgu gdzie naśladuje wpływ serotoniny (5-HT)
Agonista - substancja łącząca się z receptorem, wywołując reakcję w komórce. Jest przeciwieństwem antagonisty, który łącząc się z receptorem, blokuje go nie wywołując reakcji. Antagonista blokuje także receptor przed aktywowaniem go przez agonistę.
TOKSYCZNOŚĆ
Psylocybinę cechuje duża wartość LD50, co wskazuje na małą toksyczność - jest o połowę mniej toksyczna niż kofeina przy podaniu dożylnym szczurowi. Nie odnotowano przypadków zgonu po przyjęciu samej psylocybiny w dawce leczniczej lub rekreacyjnej.
WPŁYW
Praktyki Indian meksykańskich wskazują, że na wrażenie podczas welady (seans) wpływ ma odpowiednie przygotowanie się do niej. Indianie Mazateka „oczyszczali” się trwoniąc od spożywania mięsa, jaj i alkoholu oraz od seksu na 4 dni przed seansem. Welada odbywała się zawsze nocą w osłoniętym miejscu.
Efekty widoczny po 20-45minutach.
W większości krajów na świecie obrót substancjami halucynogennymi jest nielegalny (wyjątek: USA).
Szałwia wieszcza Salvia divinorum
Synonimy: szałwia prorocza, boska szałwia, szałwia czarownika
Jest osobnym gatunkiem z rodzaju szałwi, nie jest hybrydą innych znanych gatunków. Roślina ta osiąga 0,5-1,5metra w okresie wegetacji. Występuje jako bylina endemiczna na wysokości 300-1800m n.p.m. w Sierra Madre de Oaxaca w Meksyku. Uprawiana przez szamanów w celu obrzędowym przy rwących strumieniach w celu zastąpienia grzybów psychodelicznych. Ze względu na potwierdzone działania psychoaktywne (redukcja seratoniny) uprawiana w innych częściach świata. Nie rośnie w stanie dzikim. Pierwsze zażycie przez białego człowieka: 1961r. Gordon Wasson - opis wpływu: „tańczące kolory”, psychoaktywne stany wizyjne, pozwala przewidywać przyszłość. Leczniczo: bóle głowy, dolegliwości reumatyczne. Liście żute lub palone działają silnie halucynogennie. Szybkie wypalanie daje wizje już po kilkudziesięciu sekundach (ale za to krótkotrwałe 20-30minut) - zmiana odbioru kolorów, pojawiające się obiekty, „widoczne” dźwięki.
Pierwszy opis szałwi 1939r.- Jean Basset ,szwedzki antropolog.
Główny składnik psychoaktywny to diterpen neoklerodanowy znany jako salvinorin A.
Jest najsilniejszą naturalnie występującą
substancją halucynogenną. Efekty jest już
w dawce tak małej jak 100μg
Szałwia wieszcza zawiera także pokrewne salvinorinowi A związki: salvnoriny B-G, divinatoriny A-E, salviviny A i B, kwasy hardwichiic.
Salvinorin-A, inaczej niż inne znane halucynogeny które działają na receptory serotoninowe 5-HT2, jest pierwszym znanym naturalnym agonistą receptora opioidowego kappa.
Salvinorin C - brak efektów ubocznych (nieprzyjemne i niebezpieczne stany depresyjne). Działa rozluźniająco na mięśnie szkieletowe.
Wilec błękitny (Ipornea violacea)
Nasiona wykorzystywano jako używkę, też z nasionami Rivea Corymbosa, przez Indian Zapoteków i inne kultury Indian mezoamerykańskich. Zewnętrzna skórka nasion zawiera glikozydy cyjanogenne (te same co występują w pestkach jabłek, brzoskwiń itd.), alkaloid erginina, czyli amid kwasu d-lizergowego (LSA).
Efekty psychodeliczny dużo bardziej przygnębiający niż
LSD.
Rodzaj z rodziny powojowatych
Wiele gatunków: jadalne , lecznicze - jalpa.
Rivea corymbosa - naturalnie występująca w Ameryce Łacińskiej. W jej nasionach, które są małe, owalne i brązowe zawarte jest LSA.
Kaktus meksykański (Echinokaktus Williamsa, Echinokaktus Lophophora levinii) in.pejotl
Zawiera substancję meskalinę czyli 3,4,5-trimetoksyfenyloetyloaminę.
C11H17NO3
M=211,26 g/mol
Muchomor czerwony (Amanita muscaria)
Trujące alkaloidy zawarte w muchomorze czerwonym to pochodne 3-hydroksyizoksazolu: kwas ibotenowy, muscymol (panteryna) wykazujące działanie parasympatykomimetyczne oraz muskaryna, o działaniu parasympatykolitycznym. Wieland i Motzel w 1953 zidentyfikowali bufoteninę jako substancję halucynogenną, żadne późniejsze badania jednak nie potwierdziły jej obecności w muchomorach; współcześnie uważa się, że jej nie zawierają Zawartość muskaryny jest stosunkowo nieduża 0,0002-0,0003%, przy zawartości kwasu ibotenowego 0,03-0,1%. Kwas ibotenowy jest nietrwały i przechodzi w muscymol. Dlatego właśnie, świeże osobniki są znacznie bardziej trujące niż suche. Ze względu na przeciwstawne działanie składników toksycznych objawy zatrucia są mniej wyrażone (zbliżone do zatrucia otropiną). Są to: uczucie osłabienia i dezorientacji, szum w uszach, halucynacje głównie wzrokowe typowe dla większości środków halucynogennych pojawiają się po 0,5-1,5 godziny od spożycia, lecz pierwsze objawy pod postacią zaburzeń żołądkowo-jelitowych (wymioty, biegunka, bóle brzucha) mogą wystąpić już po 15 minutach. Przy cięższych zatruciach objawami są: pobudzenie psychoruchowe, narastające aż do szału, wzrost napięcia mięśniowego, drgawki, zaczerwienienie skóry, wzrost temperatury nawet do 40°. W skrajnie ciężkich zatruciach może dojść do śpiączki. W przebiegu śpiączki może dojść do zgonu, na tle niewydolności krążeniowo-oddechowej. Śmiertelność w zatruciach muchomorem czerwonym wynosi 2-5%.
Muscymol>kwas ibotenowy
Inne substancje psychoaktywne: alkohol, tytoń, herbata, kawa.
Ogólnie rzecz biorąc substancje psychoaktywne działają na centralny układ nerwowy albo pobudzająco albo hamująco.
Betel; pieprz betelowy Piper betle
Synonimy: pieprz żuwny. Uprawiany na półwyspie Malajskim. Zwyczaj żucia betelu znany był już od około 7 tysięcy lat.
Marihuana (konopia siewna) Cannabis sativa
1976 - podgatunek konopie indyjskie. Konopie indyjskie i haszysz były już używane w neolicie w celach rytualnych (III tys. p.n.e.). Występuje w Iranie, Indiach. Grecki historyk Herodot opisywał w V wieku p.n.e. zażywanie haszyszu przez Scytów. Jego relację potwierdzają odkrycia archeologów w Pazaryk (góry) datowane na V wiek p.n.e. gdzie znaleziono w pozostałościach paleniska resztki konopi indyjskiej. Substancją psychoaktywną w marihuanie jest THC, a dokładniej Δ9-THC - czyli delta-9-tetrahydrokannabinol.
Istnieje kilka izomerów THC różniących się położeniem wiązania podwójnego. Dwa izomery - Δ9-THC i Δ8-THC - występują w naturze. Ponadto istnieje jeszcze kilka izomerów syntetycznych: Δ6a(10a), Δ6a(7), Δ7, Δ10 i Δ9(11). Izomery te mogą ponadto występować w formie kilku izomerów geometrycznych i enancjomerów. Główną substancją aktywną konopi indyjskich jest izomer L-trans-Δ9 tetrahydrokannabinolu
THC : Tetrahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol (C21H30O2)
Działanie THC:
Stosunkowo niska toksyczność THC wynika z faktu, że receptory kannabinoidowe nie występują we wszystkich komórkach nerwowych, lecz tylko w części kory mózgowej. Pień mózgu (który jest odpowiedzialny za kontrolę podstawowych funkcji życiowych takich jak bicie serca czy oddychanie) jest niemal pozbawiony tych receptorów. Można więc powiedzieć że bezpośrednia toksyczność marihuany jest bardzo mała
Nie prowadzi do uzależnienia fizycznego
Dawka śmiertelna: 20 - 40 tysięcy pojedynczych dawek. Jak na razie nie odnotowano żadnego zgonu
Przyjmowanie nie powoduje wzrostu agresji ani skłonności do łamania prawa
W Polsce produkcja, posiadanie, sprzedaż, kupno marihuany jest ZAKAZANE. Można legalnie posiadać nasiona konopi, ale nie można ich hodować.