Młodzik - Ochotniczka, ZHP, Karty Prób


Materiał na stopień młodzika/ochotniczki (jedna belka)

To, co musisz umieć na bieg harcerski:

  1. Wiem, kto i kiedy założył skauting i harcerstwo. Wiem, czym wsławiły się Szare Szeregi.

  2. Wiem, kto jest bohaterem mojej drużyny (szczepu)

  3. Potrafię zachować się w kręgu i podczas ogniska. Znam zwyczaje i obrzędy zastępu i mojej drużyny

  4. Wiem, jak oznacza się funkcje pełnione w moim zastępie, drużynie i szczepie

  5. Znam podstawy musztry harcerskiej. Stanę w postawie zasadniczej i swobodnej, wykonam zwroty. Ustawię się na zbiórce, zachowam się w szyku i zamelduję się. Odpowiednio zachowam się podczas hymnu i wobec sztandaru.

  6. Mam śpiewnik harcerski. Znam przynajmniej 5 piosenek harcerskich i pląsów.

  7. Umiem zaradzić w przypadku skaleczenia, otarcia nogi, zachłyśnięcia, niewielkiego oparzenia i stłuczenia, krwotoku z nosa, użądlenia przez pszczołę i osę. Odpowiednio wykorzystuję dostępne środki opatrunkowe. Znam prawidłową temperaturę człowieka i potrafię ją zmierzyć. Znam numery telefonów pogotowia ratunkowego, policji, straży pożarnej oraz ogólnopolski numer alarmowy. Wiem jak wezwać pomoc w nagłym wypadku.

  8. Potrafię wyznaczyć strony świata za pomocą słońca, przedmiotów terenowych i busoli. Dotarłem do wyznaczonego miejsca po znakach patrolowych.

  9. Potrafię przygotować swój ekwipunek wycieczkowy, odpowiedni do warunków atmosferycznych i terenowych. Potrafię bezpiecznie poruszać się po drodze (samodzielnie i w grupie).

  10. Potrafię rozstawić namiot turystyczny, ułożyć i rozpalić 1 rodzaj ogniska.

  11. Znam trzy węzły: kluczkę stałą, ósemkę i węzeł płaski

  12. Umiem zachować się w lesie i nad wodą.

  13. Rozpoznam po sylwetce i liściach 5 drzew

  14. Znam, co najmniej 2 szyfry

Bieg jest: np. (przykład - w dniach 24-26 czerwca na biwaku w Jeziorkowie do tego czasu będziemy wszystko powtarzać razem, ale sam(a) też musisz się już tego uczyć. Pytaj o wszystko, co chcesz )

OPRACOWANY MATERIAŁ

Ad. 1. Wiem, kto i kiedy założył skauting i harcerstwo. Wiem, czym wsławiły się Szare Szeregi.

Skauting założył Robert Baden Powell w 1907 roku.

Harcerstwo założył Andrzej Makowski w 1918 roku

Szare Szeregi to kryptonim Związku Harcerstwa Polskiego działającego w konspiracji od 27.09.1939 do 18.01.1945. Szare Szeregi przyjęły program „Dziś - Jutro - Pojutrze”, gdzie „dziś” oznaczało walkę z wrogiem, „jutro” przygotowanie do powstania a „pojutrze” życie i pracę w wolnej Polsce. W Szarych Szeregach obowiązywała ścisła konspiracja. Pomiędzy Organizacją Harcerek i Organizacją Harcerzy kontakt istniał tylko przez Naczelnictwo. Członkami Szarych Szeregów byli harcerze od 12-14 lat zwani „Zawiszakami”, którzy nie brali udziału w bezpośrednim starciu z wrogiem, natomiast szkoleni byli w łączności i ratownictwie. Ich starsi koledzy w wieku od 15-17 lat (Bojowe Szkoły „BS”) zajmowali się tzw. Małym Sabotażem, czyli na przykład rozdawali ulotki propagandowe, malowali hasła na murach. W BS-ach prowadzono szkolenia wojskowe i przygotowywano do służby w oddziałach rozpoznawczych, zwiadowczych oraz łączności. Najstarszą grupę SzSz stanowiły Grupy Szturmowe („GS”), skupiające młodzież powyżej 18 roku życia. Walczyli z wrogiem.

Ad 2. Wiem, kto jest bohaterem mojej drużyny /szczepu (podany przykład)
Obecnie drużyna i szczep nie posiada bohatera. Szczep nosi nazwę: I Środowiskowy Szczep Harcerski „Gniazdo”, a drużyna: 2 Mazowiecka Drużyna Harcerska „Braterstwo Wilków”.

Bohaterem drużyny jest jakaś osoba, lub grupa osób, która wyróżniła się swoim postępowaniem, np. Jan Paweł II, Mikołaj Kopernik itp.

Ad 3. Potrafię zachować się w kręgu i podczas ogniska. Znam zwyczaje i obrzędy zastępu i mojej drużyny

Zawsze trzeba dbać o to, aby krąg był kręgiem, a nie jajkiem, w kręgu nie wyciągamy nóg do przodu, nie krzyczymy, słuchamy mówiącego, nie przerywamy mu. Często w kręgu znajduje się ogień, albo na świeczkowisku, albo w postaci ogniska. Nóg do ognia nie wolno wyciągać. Gdy przychodzimy do kręgu i ogień jest już rozpalony należy zasalutować, gdy odchodzimy też należy to uczynić. Dobrym zwyczajem jest, że gdy dochodzimy do ogniska, a już zostało ono wcześniej rozpalone, to wkładamy do niego małą gałązkę i dopiero salutujemy i siadamy. Często zdejmuje się berety z głowy i kładzie przed ogniem na znak oddaniu szacunku ogniowi. Symbolicznie jest to pokłon w stronę ognia.

Obrzędy naszej drużyny:
Do obrzędów należy obrzędowe rozpoczęcie zbiórki. Siedzimy w kręgu i drużynowy prosi o rozpalenie ognia osoby, które dla niego czymś się wyróżniły. Następnie śpiewamy piosenkę pt. „Ogień”. Czasami zdarzy się tak, że przed „Ogniem” zaśpiewamy „Płonie Ognisko” w pozycji stojącej na baczność. Zbiórkę kończymy śpiewając „Bratnie słowo” i w kręgu przyjaźni puszczamy iskrę przyjaźni. Do obrzędów i zwyczajów zaliczyć można zakończenie dnia, które nam się jeszcze nie udało zrobić z powodu wspólnych zakończeń w szczepie, ale do tradycji należy śpiewanie przed posiłkiem „smacznego smacznego …” i piękna, krótka modlitwa. Zwyczajem jest również to, że gdy na zbiórce drużynowy złapie się ręką za chustę wszyscy przestają mówić i nastaje niesamowita cisza.

Ad.4 Wiem, jak oznacza się funkcje pełnione w moim zastępie, drużynie i szczepie

Funkcje w zastępie:

Funkcyjnym zastępu może być np. skarbnik.

Funkcje w drużynie:

Funkcyjnym drużyny może być np. skarbnik, kwatermistrz, tak jak u nas osoba odpowiedzialna za apteczki itd.

Funkcje w szczepie:

Ad. 5 Musztra

Musztry uczymy się w drużynie. Poniżej podaję tekst meldunku:

Salutujesz i czekasz na za salutowanie od drugiej osoby.

Czuwaj (nie trzeba mówić „czuwaj”)

Druhu/ Druhno ………. (podaj stopień osoby, do której się zwracasz)

Druh/ Druhna……….(podaj swoje imię i nazwisko)

melduje się na …… punkcie kontrolnym/ na rozkaz (w przyszłości poznasz inne sytuacje, gdzie się melduje)

Salutujesz i czekasz na za salutowanie od drugiej osoby.

Ad. 6 Pląsy, piosenki (podane przykładowo)


5 piosenek:

5 pląsów:


Ad. 7 I pomoc

Potrafię zaradzić w przypadku skaleczenia:

  1. Ranę przemyć wodą utlenioną. Jeśli rana jest duża i zabrudzona - krew z niej wypływająca przemyje ją. Woda utleniona uszkadza (mutuje) tkanki, dlatego przemywamy tylko brudne krawędzie rany.

  2. Zakleić plastrem z opatrunkiem, przy większych ranach założyć opatrunek z jałowej gazy i zabandażować.

Nie wolno!!!!:

Potrafię zaradzić w przypadku otarcia:

      1. Postępujemy podobnie. Otarcie to bardzo mało skaleczenie….

Potrafię zaradzić w przypadku zachłyśnięcia:

Postępowanie u dorosłych i dzieci od 1 do 8 roku życia:

  1. Zachęcamy poszkodowanego do kaszlu (pochyl się i odkaszlnij)

  2. Gdy odkaszlnięcie nie pomaga - klepiemy pomiędzy łopatki dłonią w kształcie „łódeczki” ruchem ku górze. Wykonujemy 5 klepnięć!

  3. Gdy to nie pomoże to stajemy za poszkodowanym łapiemy go w pasie, składamy odpowiednio ręce i kciukiem naciskamy na nadbrzusze. Wykonujemy czynność 5 razy !

  4. Gdy to nie pomoże powtarzamy całą czynność (dłoń, nadbrzusze).

  5. Gdy nie skutecznie to kładziemy osobę na plecach i sprawdzamy drożność dróg oddechowych.

  6. Wzywamy pomoc

  7. Gdy nadal nie oddycha rozpoczynamy od 2 skutecznych wdechów ratowniczych (mamy na to 5 prób)

  8. Gdy nie są skuteczne rozpoczynamy masaż serca (prawdopodobnie osoba już nie oddycha) - 30 ucisków.

  9. Sprawdzamy, czy ciało obce nie wyskoczyło, sprawdzamy czy oddycha.

Postępowanie u niemowląt (do 1 roku życia):

Czynności adekwatne wykonywane dwoma palcami trzymając dziecko na przedramieniu

Głowa dziecka zawsze do dołu.

Potrafię zaradzić w przypadku oparzenia:

Stopnie oparzeń:

I - zaczerwienienie na powierzchni skóry, uszkodzenie naskórka.

II - pojawienie bąbli z płynem, zaczerwienienie, dochodzi do oparzenia skóry właściwej

III - zwęglenie, martwica skóry (kolor skóry biały, szary), uszkodzenie tkanek do kości

W przypadku oparzeń II i III stopnia wokół rany występują oparzenia o mniejszym stopniu.

Postępowanie:

  1. Gdy widzieliśmy zdarzenie to ubranie szybko zdejmujemy, aby nie parzyła woda w nim zawarta. Zdejmujemy biżuterię. Gdy oparzenie nie nastąpiło na naszych oczach nie zdejmujemy ubrania.

  2. Schładzamy 15 minut czystą, zimną wodą bieżącą.

  3. Gdy mamy opatrunek żelowy, to po schłodzeniu zakładamy. Gdy nie mamy żelowego to zakładamy luźny z gazy.

  4. W przypadku oparzeń II i III stopnia, oparzenia pachwin, twarzy, oczu lub powyżej 10 % pow. ciała konieczny kontakt z lekarzem.

  5. Gdy oparzenia są rozległe powyżej 10 % pow. ciała to schładzamy przez 1 min i zabezpieczamy poszkodowanego termoizolacyjnie.

  6. Oparzeń II i III stopnia niczym nie smarujemy. Gdy występuje oparzenie I stopnia, ale tylko słoneczne możemy użyć Pantenolu.

Na twarz opatrunków nie zakładamy, chyba, że żelowy!!!

U dzieci nie przesadzać z polewaniem.

Dłoń to 1% pow. ciała.

Nie wolno!!! :

Potrafię zaradzić w przypadku użądlenia przez osę, pszczołę:

Jad pszczoły lub osy działa w miejscu użądlenia. Pod jego wpływem powstaje zapalna reakcja, objawiająca się: bólem, zaczerwienieniem, obrzękiem i swędzeniem.

 

Jak pomóc?:

  1. Zmniejszenie bólu poprzez stosowanie okładów z lodem.

 

  1. W sytuacjach, gdy wystąpi reakcja uczuleniowa konieczne jest bardzo szybkie i sprawne przewiezienie poszkodowanego do szpitala.

Potrafię zaradzić w przypadku krwotoku z nosa:

Jak pomóc?:

  1. Posadzić poszkodowanego.

  2. Pochylić lekko ciało do przodu

  3. Poszkodowany ma wysmarkać nosa

  4. Ucisnąć palcami skrzydełka nosa na ok. 10 minut w celu powstania skrzepu

  5. Jak się nie uda to powtórzyć czynność.

  6. Gdy nadal nie udało się zatamować krwawienia należy skontaktować się z lekarzem

Nie wolno!!! :

***

POGOTOWIE: 999

POLICJA: 997

STRAŻ POŻARNA: 998

OGÓLNOPOLSKI NUMER RATUNKOWY: 112

Należy dokładnie podać:

Ad. 8 Wyznaczanie kierunków za pomocą środowiska.

Często na wędrówkach po lesie jest tak, że zgubimy drogę. Bardzo przydatna wtedy jest umiejętność wyznaczenia północy. Oto kilka sposobów:
1. Za pomocą busoli/kompasu. Igła magnetyczna wskaże nam północ.
2. Gdy nie posiadamy tych przedmiotów należy pamiętać, że:

Ad. 9 Ekwipunek

Ekwipunek, który zabieramy ze sobą, zależy od tego, czy wybieramy się na jedno- bądź kilkudniową lub kilkunastodniowy obóz wędrowny. Oceniamy, jak długą trasę mamy przebyć, w przypadku noclegów- w jakich warunkach będziemy spać i jaka jest pogoda. Ważne jest odpowiednie ubranie, a także zestaw rzeczy przydatnych w różnych wycieczkowych sytuacjach.
Na wycieczkę kilku lub kilkunasto godzinną przygotowujemy:


  2. Buty turystyczne

  3. Mały plecak

  4. Skarpety bawełniane i wełniane. Skarpety z włókien syntetycznych sprzyjają odparzeniom i otarciom stóp.

  5. Wygodne spodnie

  6. Koszulkę bawełnianą

  7. Sweter lub cieplejszą bluzkę

  8. Kurtkę (płaszcz) przeciwdeszczową

  9. Picie

  10. Mapę, przewodnik po okolicy, busolę

  11. Apteczkę osobistą

  12. Tabliczkę czekolady - przydaje się gdy brakuje sił

  13. Latarkę

  14. Nóż (scyzoryk)

  15. Zegarek

  16. Lornetkę

  17. Kartę telefoniczną (telefon komórkowy)



Na wycieczkę zimową przygotowujemy:

    1. Kurtka zimowa

    2. Czapka, szalik, rękawiczki

    3. Ochraniacze na spodnie i buty

    4. W zimę najlepiej jest ubierać się "na cebulkę'', nakładając na siebie kilka warstw odzieży.