OGÓLNOBUDOWLANE WYTYCZNE PROJEKTOWE DLA

WZNOSZENIA KOMINÓW MUROWANYCH

Z KERAMZYTOBETONOWYCH PUSTAKÓW KOMINOWYCH PK.

Autorzy opracowania:

mgr inż. arch. Lidia Steinhof-Ciba Upr. bud. 28/96 B-B mgr inż. Artur Ciba mgr inż. Leonard Drożdż Rzeczoznawca Budowlany wg. * 16 ust. 2 rozp. MGTiOS z 20.02./1975r./DU 8/75 Decyzja UW w Bielsku-Białej Nr UAN-VI-1227/1/Rz/87 z 24.03.1987r.

Bielsko-Biała, styczeń 2001r.

OGÓLNOBUDOWLANE WYTYCZNE PROJEKTOWE DLA

WZNOSZENIA KOMINÓW MUROWANYCH

Z KERAMZYTOBETONOWYCH PUSTAKÓW KOMINOWYCH PK.

1. PRZEDMIOT OPRACOWANIA.

Przedmiotem niniejszego opracowania są kominy murowane z keramzytobetonowych pustaków kominowych PK.

Firma Komin-Flex zaprojektowała i wdrożyła do produkcji rodzinę pustaków kominowych PK S1, PK S2, PK W2, PK W4, PK S1W2 pozwalających na wznoszenie dowolnych kominów spalinowo-wentylacyjnych.

2. CHARAKTERYSTYKA PUSTAKÓW KOMINOWYCH.

Pustaki są wykonane są z lekkiego betonu kruszywowego (keramzytobetonu).

Tabela 1

Klasa pustaków	2,5
Odmiana	900
Gatunek	M^1)
^1) do wykonania murów ze spoinami z zapraw zwykłych i ciepłochronnych

Dane techniczne pustaków podano w poniższych tabelach:

Tabela 2. Parametry fizyczne pustaków kominowych.

L.p.	Rodzaj właściwości	Wyniki badań	Wymagania Normy
1.	Wytrzymałość na ściskanie	fb=3,05 MPa fB=2,80 MPa	fb=2,50 MPa fB=2,00 MPa
2.	Gęstość średnia	866,4 kg/m^3	851÷950 kg/m^3
3.	Nasiąkliwość	N=14,81%	<20,00%
4.	Mrozoodporność	F10	F10
5.	Ognioodporność	60 min	60 min

Tabela 3 - Wymiary i masa pustaków ²⁾.

	Wymiary	Przewody spalinowe	Przewody wentylacyjne	Masa
	[cm]	[cm]	[cm]	[kg]
PK S1	32×32×19	1×22×22	-	8,9
PK S2	32×64×19	2×22×22	-	17,8
PK S1W2	32×69×19	1×22×22	2×11×22	20,4
PK W2	32×37×19	-	2×11×22	11,5
PK W4	32×74×19	-	4×11×22	23,1
^2) geometrię poszczególnych pustaków zamieszczono w części rysunkowej - Rys.1.

Tabela 4 - Charakterystyka geometryczna pustaków kominowych.

Cechy geometryczne		PK S1	PK S2	PK S1W2	PK W2	PK W4
A	[cm^2]	540,0	1080,0	1240,0	700,0	1400,0
Ix	[cm^4]	67 860,0	135 720,0	149 373,3	81 513,3	163 026,7
Iy	[cm^4]	67 860,0	412 200,0	529 912,6	99 218,3	1156 736,6
Wx	[cm^3]	4 210,0	8 482,5	9 335,6	5 094,6	10 189,0
Wy	[cm^3]	4 210,0	12 881,2	14 937,2	5 363,2	31 263,2
ix	[cm]	10,2	11,2	11,0	10,8	10,8
iy	[cm]	10,2	19,5	20,7	11,9	28,7

Kominy murowane są na zaprawie M20KB/W do obudów kominowych.

Jest to szybko sprawna i bezskurczowa zaprawa na bazie cementu glinowego. Wytrzymałości 15MPa zaprawa osiąga po 24h. Ponadto zaprawę tę cechuje: kwasoodporność, ognioodporność do 1000ºC, mrozoodporność, niska nasiąkliwość.

3. TRZONY KOMINOWE Z PUSTAKÓW KOMINOWYCH PK.

System pustaków kominowych umożliwia swobodne projektowanie spalinowo-wentylacyjnych trzonów kominowych. Korzystając z całej rodziny pustaków PK można kształtować zarówno nieskomplikowane kominy o małej liczbie przewodów jak i bardzo rozbudowane trzony kominowe.

Pustaki PK W2, PK W4, PK S1W2 posiadają otwory wentylacyjne o wymiarach 11x22cm i o powierzchni przekroju 0,0242m² co odpowiada wymaganiom zawartym §140 pkt 5 Rozporządzenia MGPiB z dnia 14 grudnia 1994 (Dz.U. z 1999r. Nr 15).

Pustaki PK S1, PK S2, PK S1W2 posiadają otwory o wymiarach 22×22cm umożliwiające wprowadzenie do środka wkładu kominowego za stali kwasoodpornej i stworzenie w ten sposób przewodów spalinowych.

Kominy z pustaków keramzytobetonowych są wznoszone jako murowane na szybkosprawnej zaprawie M20KB/W. Możliwość przewiązywania pustaków znacznym stopniu zwiększa sztywność rozbudowanych trzonów kominowych.

System pustaków kominowych PK pozwala na wznoszenie kominów w następujących wariantach:

• Kominy spalinowe z pojedynczych pustaków PK S1 lub PK S2 z wkładami ze stali kwasoodpornej Komin-Flex.

• Kominy wentylacyjne z pojedynczych pustaków PK W2 lub PK W4,

• Kominy spalinowo-wentylacyjne z pojedynczych pustaków PK S1W2 z wkładem ze stali kwasoodpornej Komin-Flex,

• Kominy spalinowo-wentylacyjne o dowolnej konfiguracji przewodów murowane z pustaków PK S1, PK S2, PK W2, PK W4, PK S1W2 z wkładem ze stali kwasoodpornej Komin-Flex,

4. WYTYCZNE PROJEKTOWE I WYKONAWCZE DLA KOMINÓW Z PUSTAKÓW PK.

Pustaki keramzytobetonowe PK stosowane są jako samonośna obudowa wkładów kominowych.

Trzony murowane z pustaków kominowych nie mogą być bezpośrednio narażone na obciążenia pionowe z innych elementów konstrukcji budynku jak stropy, dachy czy ściany.

Kominy mogą być wykonywane jako wolno stojące lub połączone ze ścianami nośnymi, a także jako schodkowe (rozbudowywane na kolejnych kondygnacjach) lub o stałym przekroju.

1. Oparcie trzonów kominowych.

W zależności od lokalizacji komina w budynku można przewidzieć kilka podstawowych sposobów oparcia kominów:

• Oparcie na fundamencie komina o stałym przekroju. W zależności od usytuowania względem ścian nośnych fundament może mieć formę stopy fundamentowej przy kominach wolno stojących lub poszerzonej ławy pod ścianę nośną gdy komin jest z nią połączony. Wymiary fundamentów należy dopasować do lokalnych warunków gruntowych rys - 6.3.

• Oparcie na stropach żelbetowych komina o stałym przekroju lub komina schodkowego. Każdorazowo należy zaprojektować żebra stropu pod wznoszony komin uwzględniając w obliczeniach przekrój netto żebra rys - 6.7 .

• Oparcie na konsoli stalowej mocowanej do ściany nośnej lub żelbetowego wspornika wykonywanego na budowie. Takie oparcie pozwala wykonać komin w budynku ze stropami drewnianym nie prowadząc trzonu od fundamentu, a jedynie na wyższych kondygnacjach. Omawiany sposób oparcia jest szczególnie przydatny przy modernizacjach istniejących budynków zabytkowych. Konsole stalowe mogą być projektowane indywidualnie lub można zastosować gotowe konsole Komin-Flex, jednakże każdorazowo należy przeanalizować warunki statyczne takiego oparcia rys - 6.4.

Nie zależnie od sposobu podparcia dla każdego komina spalinowego należy wykonać cokół wysokości min. 30cm. Cokół taki można wymurować z pustaków kominowych wypełnionych betonem lub keramzytobetonem. Zachowanie tej wysokości nie dopuści do zatkania kratki powietrza przewietrzającego przez wylewkę, umożliwia odprowadzenie kondensatu z komina oraz ustawienie odpowiedniego pojemnika.

Cokół ułatwia również dopasowanie wysokości przyłącza spalin do czopucha.

2. Lokalizacja kominów względem ścian nośnych.

Lokalizacja kominów względem ścian nośnych zależy od funkcji, konstrukcji oraz technologii budowy obiektu. Najczęściej spotykane przypadki usytuowania trzonu kominowego w budynku można usystematyzować w następujący sposób:

• Komin murowany wraz ze ścianą nośną pozawala na zmniejszenie miejsca potrzebnego na usytuowanie komina. Przy typowych wymiarach ścian nośnych 24÷25cm trzon kominowy wychodzi poza lico na 8÷7cm. Przy takim usytuowaniu należy pamiętać, że komin z pustaków PK nie może stanowić oparcia dla stropów, co wymaga zastosowania wymianów dla żeber i płyt. Jeżeli w ścianie wykonywane są wieńce należy również zaprojektować odpowiednie obejście trzonu kominowego.

Podczas murowania takiego komina należy również zwrócić uwagę na to, że nie ma możliwości przewiązania pustaku PK ze wznoszonym murem dlatego celowe jest osadzanie kotew scalających pustaki kominowe z murem.

• Komin do murowany do ściany nośnej jest rozwiązaniem pozwalającym na późniejsze wykonanie przewodów kominowych, po wykonaniu zarówno ścian nośnych jak i stropów. Podczas betonowania lub montażu stropów należy wykonać w nich otwory o wymiarach min. 5cm większych w każdym kierunku od projektowanego trzonu kominowego. Pozwoli to na swobodne wymurowanie komina.

W omawianym przypadku nie ma konieczności wykonywania obejścia na wieńcach.

Podczas murowania komina należy również zwrócić uwagę na zespolenie trzonu kominowego ze ścianą. Rolę takiego zespolenia pełni pionowa spoina szczepna, jednakże aby uniknąć rozwarstwienia omawianego ustroju wymagane są dodatkowo kotwy stalowe osadzane w murze i spoinach pustaków kominowych.

Ponad to w przypadku stropów drewnianych celowe jest zastosowanie w poziomie stropów obejm stalowych kotwionych do mury, które dodatkowo zapewnią przekazanie ewentualnych poziomych reakcji z komina poprzez ścianę na strop. Obejmy te zaleca się wykonać z płaskownika ocynkowanego rys - 6.8b.

• Komin wolno stojący jest rozwiązaniem umożliwiającym wkomponowanie trzonu kominowego w układ ścian działowych. Kominy takie nie są zabezpieczone jednak przed wyboczeniem na odcinku między stropami.

Należy zwrócić uwagę na należyte boczne odparcia komina stropami, gdyż w przypadku braku takiego podparcia należy rozpatrywać schemat statyczny słupa wspornikowego.

3. Przejścia kominów przez stropy.

Komin nie może być bezpośrednio narażone na obciążenia pionowe ze stropów.

Należy stosować wymiany żeber, płyt i belek stropowych.

Ponadto należy zwrócić uwagę na to aby żebro stropu projektowane pod komin np. schodkowy podczas jego ugięcia nie wsparło się na kominie położonym poniżej gdyż może to doprowadzić do uszkodzenia pustaków kominowych, a w efekcie do rozszczelnienia przewodów.

• Przejścia kominów przez stropy żelbetowe.

Przejście komina przez strop żelbetowy może mieć dwa zasadnicze przypadki, tj. gdy komin wspiera się na stropie oraz gdy komin na stropie się nie spiera. W każdym jednak przypadku strop stanowić powinien boczne podparcie dla komina.

Nie zależnie od wybranego rozwiązania podczas betonowania stropu należy wykonać w nim otwór o wymiarach w rzucie o min. 10cm większych od gabarytów komina co pozwoli na późniejsze swobodne wykonanie trzonu kominowego.

W przypadku gdy komin nie opiera się na stropie, a jedynie przezeń przechodzi, przejście to należy wykonać w taki sposób, aby zachować ciągłość trzonu i nie przekazać nań żadnych obciążeń pionowych ze stropu.

Celowe jest tu wykonanie odpowiedniej dylatacji. Według autorów opracowania dostatecznym i sprawdzonym sposobem oddylatowania komina od stropu, jest owinięcie trzonu dwiema warstwami papy bezpiaskowej i wypełnienie otworu wokół komina zaprawą cementową

rys - 6.5 i 6.6.

W przypadku gdy komin opiera się na stropie konieczne jest przygotowanie otworu w stropie w taki sposób aby można było w późniejszym okresie monolitycznie połączyć przejście przewodów kominowych z żebrem. W tym celu zaleca się wypuszczenie dodatkowego zbrojenia z żebra w postaci pętli lub siatek.

W omawianym przypadku wykonywane są otwory o gabarytach odpowiadających wielkości przewodów kominowych, tak aby zapewnić jak najlepsze podparcie komina stojącego na stropie. Pustaki murowane są dopiero do stropu.

Ważne jest również odpowiednie wykonanie połączenia dolnej części komina z żebrem, gdyż musi ono spełniać następujące warunki: komin nie może podpierać żebra, żebro powinno stanowić boczne podparcie dla w/w komina. Sposób rozwiązania tego połączenia przedstawiono na rys - 6.7.

• Przejścia kominów przez stropy drewniane.

Przewody spalinowe i dymowe powinny być oddalone od łatwopalnych nie osłoniętych części konstrukcji co najmniej budynku 30cm, a od osłoniętych okładziną z tynku grubości 2,5cm na siatce albo równorzędną okładziną - co najmniej 15cm.

Dla zapewnienia bocznego podparcia trzonu kominowego stropem drewnianym proponuje się dwa alternatywne rozwiązania projektowane indywidualnie:

Jarzmo stalowe - wykonanie konstrukcji stalowej ocynkowanej, która po skręceniu na montażu ściśle obejmie komin i pozwoli na przeniesienie sił poziomych na belki stropu drewnianego

rys - 6.10.

Jarzmo drewniane - uzupełnienie przestrzeni pomiędzy kominem a przyległymi belkami i wymianami belek zaprawą cementową tworzącą opaskę wokół trzonu kominowego. Opaska ta winna być zbrojona po obwodzie tak aby podczas wiązania zaprawy cementowej nie nastąpiło pęknięcie jej spowodowane skurczem. Ponadto zastosowanie zbrojenia spowoduje, że opaska ściśle obkurczy się na pustakach kominowych, nie wskazane jest więc eliminowanie skurczu w użytej tutaj zaprawie cementowej rys - 6.9.

4. Przejście kominów przez dach. Warianty wykończenia powierzchni komina nad dachem.

Przejście komina przez dach o konstrukcji drewnianej winno odpowiadać warunkom jak dla stropów drewnianych (pkt 4.3).

Dla zapewnienia właściwych warunków ciągu w przewodach spalinowych konieczne jest ocieplenie wkładu kominowego warstwą wełny mineralnej powyżej przestrzeni ogrzewanych.

Kominy powinny być wyprowadzone ponad dach zgodnie z warunkami zawartymi w Polskiej Normie PN-89/B-10425 - Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły. Wymagania techniczne i badania przy odbiorze.

Wyloty przewodów dymowych oraz spalinowych należy wykonać wg następujących zasad:

• przy dachach płaskich o kącie nachylenia połaci dachowych nie większym niż 12º, niezależnie od konstrukcji dachu, wyloty przewodów powinny znajdować się co najmniej 0,6m wyżej od poziomu kalenicy lub obrzeży budynku przy dachach wgłębionych.

• przy dachach stromych o kącie nachylenia połaci dachowych powyżej 12º i pokryciu:

1. łatwo zapalnym, wyloty przewodów powinny znajdować się na wysokości co najmniej 0,6m wyżej od poziomu kalenicy.

2. niepalnym, niezapalnym i trudno zapalnym, wyloty przewodów powinny znajdować się co najmniej 0,3m wyżej od powierzchni dachu oraz w odległości mierzonej w kierunku poziomym od tej powierzchni conajmniej1,0m.

Przy usytuowaniu komina obok elementu budynku stanowiącego przeszkodę (zasłonę) dla prawidłowego działania przewodów, ich wyloty powinny znajdować się ponadto:

1. ponad płaszczyzną wyprowadzoną pod kątem 12º w dół od poziomu najwyższej przeszkody (zasłony) dla kominów znajdujących się w odległości od 3 do 10m od tej przeszkody przy dachu stromym.

2. co najmniej na poziomie górnej krawędzi przeszkody (zasłony) dla kominów usytuowanych w odległości od 1,5 do 3,0m od przeszkody.

3. co najmniej o 0,3m wyżej od górnej krawędzi przeszkody (zasłony) dla kominów usytuowanych w odległości do 1,5m od tej przeszkody.”

Jeżeli z podanych wyżej warunków normowych i z ukształtowania dachu wynika, że mimośród wywołany parciem wiatru wychodzi poza rdzeń przekroju zaleca się zaprojektowanie komina z rdzeniem żelbetowym wylewanym w jednym dodatkowym przewodzie komina 22x22cm. Rdzeń żelbetowy powinien przenosić zginanie wywołane działaniem wiatru i przekazać obciążenia poziome na połać dachową i strop ostatniej kondygnacji rys - 6.13.

Dla kominów murowanych z keramzytobetonowych pustaków kominowych można przewidzieć pełną gamę wykończeń powierzchni powyżej połaci dachowej. Przytaczamy najczęściej spotykane rozwiązania:

• Tynk zewnętrzny rys - 6.17.

• Okładzina z płytek klinkierowych klejonych na kleju mrozoodpornym rys - 6.16 i 6.18.

• Okładzina kamienna klejona na kleju mrozoodpornym.

• Okładzina z łupka lub płytek ceramicznych na ruszcie drewnianym rys - 6.15.

• Oblicówka z cegły klinkierowej murowanej na żelbetowej płycie wspornikowej usytuowanej tuż pod połacią dachu rys - 6.14.

• Elementy kominów dwuściennych rys - 6.19.

5. Zakończenie komina.

Zaleca się stosowanie produkowanych przez Komin-Flex zintegrowanych zakończeń ze stali nierdzewnej. Zakończenia te łączą przekrycie dla przewodów wentylacyjnych oraz wylot przewodów spalinowych. Są one produkowane dwóch wariantach - patrz oferta firmy Komin-Flex.

Możliwe jest również stosowanie tradycyjnej czapki żelbetowej impregnowanej powierzchniowo.

5. ZASADY OBLICZEŃ STATYCZNO-WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH.

Obliczenia statyczne należy wykonywać wg Polskich Norm:

PN-82/B-02000 -Obciążenia budowli. Zasady ustalania wartości.

PN-82/B-02001 -Obciążenia budowli. Obciążenia stale.

PN-77/B-02011 -Obciążenia w obliczeniach statycznych. Obciążenie wiatrem.

PN-87/B-03002 -Konstrukcje murowe.

PN-84/B-03264 -Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone.

PN-81/B-03150 -Konstrukcje z drewna i materiałów drewnopodobnych.

PN-90/B-03200 -Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.

Podstawowe modele obliczeniowe dla komina wolno stojącego stanowią:

• model pręta podpartego przegubowo osiowo ściskanego;

• model pręta wspornikowego mimośrodowo ściskanego.

Istotne jest jaką długość wyboczeniową przyjmiemy do obliczeń.

Jeżeli zakładamy, że stropy budynku stanowią podparcie dla trzonu kominowego to wówczas długość wyboczeniową można przyjąć równą wysokości kondygnacji.

W przeciwnym wypadku, gdy ani stropy ani dach nie stanową bocznego podparcia dla komina wówczas dla modelu pręta wspornikowego o długości wyboczeniowej równej dwukrotnej wysokości komina.

Dla pręta mimośrodowo ściskanego istotny jest warunek aby siła wypadkowa znajdowała się w rdzeniu przekroju, czyli aby nie wystąpiło rozciąganie przeciwległych włókien.

W przypadku gdy trzon kominowy jest wykonany w powiązaniu ze ścianą nośną to można powiedzieć, że o jego nośności decyduje przekrój netto komina.

1. Sprawdzenie nośności komina usztywnionego ścianą nośną.

Przykład I - komin spalinowo-wentylacyjny z pustaków PK S1W2 domurowany do ściany nośnej.

Pole powierzchni przekroju A=1240cm²

Pole powierzchni przekroju netto w rejonie wyczystki: A_netto=1240-22×5=1130cm²

Do obliczeń przyjęto wartość mniejszą F_m=min{A; A_netto)=1130cm²

Wytrzymałość char. pustaków klasy 2,5 f_b=3,05MPa

Wytrzymałość char. zaprawy f_m=15,00MPa

Wytrzymałość char. muru przyjęta jak dla wyrobów z grupy 1[1]

R_mk=0,3×3,05^0,65×15^0,25=1,22MPa

Współczynniki materiałowe: γ_m=1,70; γ_m1=1,67;

Wytrzymałość obl. muru na ściskanie R_m=1,22/1,7/1,67= 0,430MPa

Nośność muru niezbrojonego N=1130E-4×430=48,59kN

Ciężar 1mb komina:

- pustaki PK S1W2	1,2×20,4/100/0,20	=1,22kN/mb
- zaprawa cem. 1,0cm	1,2×0,01×0,124×21,0/0,20	=0,16kN/mb
- tynk c.-w. 1,5cm	1,3×0,015×(0,32×2+0,69×2)×19,00	=0,75kN/mb
	q	=2,13kN/mb

Maksymalna wysokości komina spalinowo-wentylacyjnego z pustaków

PK S1W2 domurowany do ściany nośnej H_max=48,59/2,13=22,81m

Przykład II - komin spalinowo-wentylacyjny z pustaków PK S1W2 + 2xPK W4

domurowany do ściany nośnej.

Pole powierzchni przekroju A=1240+2×1400=4040cm²

Pole powierzchni przekroju netto w rejonie wyczystki: A_netto=4040-22×5=3930cm²

Do obliczeń przyjęto wartość mniejszą F_m=min{A; A_netto)=3930cm²

Wytrzymałość char. muru przyjęta: R_mk=0,3×3,05^0,65×15^0,25=1,22MPa

Współczynniki materiałowe: γ_m=1,70; γ_m1=1,11;

Wytrzymałość obl. muru na ściskanie R_m=1,22/1,7/1,11= 0,646MPa

Nośność muru niezbrojonego N=3930E-4×646=253,88kN

Ciężar 1mb komina:

- pustaki PK S1W2+2×W4	1,2×(20,4+2×23,1)/100/0,20	=4,00kN/mb
- zaprawa cem. 1,0cm	1,2×0,01×0,404×21,0/0,20	=0,51kN/mb
- tynk c.-w. 1,5cm	1,3×0,015×(0,32×2+2,17×2)×19,00	=1,84kN/mb
	q	=6,35kN/mb

Maksymalna wysokości komina spalinowo-wentylacyjnego z pustaków

PK S1W2 + 2xPK W4 domurowany do ściany nośnej H_max=253,88/6,35=39,98m

2. Sprawdzenie nośności komina wolno stojącego.

Przykład III - komin spalinowo-wentylacyjny z pustaków PK S1W2 wolnostojący,

usztywniony stropami żelbetowymi co 3,0m.

Pole powierzchni przekroju F_m =1240cm²

Wytrzymałość char. muru przyjęta jak dla wyrobów z grupy 1[1]

R_mk=0,3×3,05^0,65×15^0,25=1,22MPa

Współczynniki materiałowe: γ_m=1,70; γ_m1=1,67;

Wytrzymałość obl. muru na ściskanie R_m=1,22/1,7/1,67= 0,430MPa

Współczynnik wyboczeniowy:

cecha sprężystości muru α_m=1000

długość wyboczeniowa przy założeniu, że usztywnienie stropem żelbetowym

i układ ścian spełnia warunki normowe L₀=300cm

smukłość muru λ_i=300/11=27,27

mimośród e₀=e_n=0,01m

współczynnik wyboczeniowy: ϕ_i=0,870

Nośność muru niezbrojonego N=1240E-4×430×0,870=46,39kN

Maksymalna wysokości komina spalinowo-wentylacyjnego z pustaków

PK S1W2 wolnostojący usztywniony stropami żelbetowymi co 3,0m.

H_max=46,39/2,13+3,0/3=22,78m

Przykład IV - komin spalinowo-wentylacyjny z pustaków PK S1W2 + 2xPK W4 wolnostojący,

usztywniony stropami żelbetowymi co 3,0m.

Pole powierzchni przekroju F_m =1240+2×1400=4040cm²

Wytrzymałość char. muru przyjęta: R_mk=0,3×3,05^0,65×15^0,25=1,22MPa

Współczynniki materiałowe: γ_m=1,70; γ_m1=1,11;

Wytrzymałość obl. muru na ściskanie R_m=1,22/1,7/1,11= 0,646MPa

Współczynnik wyboczeniowy:

cecha sprężystości muru α_m=1000

długość wyboczeniowa przy założeniu, że usztywnienie stropem żelbetowym

i układ ścian spełnia warunki normowe L₀=300cm

promień bezwładności i_x=[(149,37E3+2×163,03E3)/(4040)]^0,5=10,8cm

smukłość muru λ_i=300/10,8=27,77

mimośród e₀=e_n=0,01m

współczynnik wyboczeniowy: ϕ_i=0,870

Nośność muru niezbrojonego N=4040E-4×646×0,870=227,06kN

Maksymalna wysokości komina spalinowo-wentylacyjnego z pustaków

PK S1W2 + 2xPK W4 wolnostojący usztywniony stropami żelbetowymi co 3,0m

H_max=227,06/6,35=36,76m

Przykład V - komin spalinowo-wentylacyjny z pustaków PK S1W2 + 2xPK W4 wolnostojący,

usztywniony stropami drewnianymi co 3,0m.

Pole powierzchni przekroju F_m =1240+2×1400=4040cm²

Wytrzymałość char. muru przyjęta: R_mk=0,3×3,05^0,65×15^0,25=1,22MPa

Współczynniki materiałowe: γ_m=1,70; γ_m1=1,11;

Wytrzymałość obl. muru na ściskanie R_m=1,22/1,7/1,11= 0,646MPa

Współczynnik wyboczeniowy:

cecha sprężystości muru α_m=1000

długość wyboczeniowa przy założeniu, że usztywnienie stropem drewnianym

i układ ścian spełnia warunki normowe L₀=1,25×300=375cm

promień bezwładności i_x==10,8cm

smukłość muru λ_i=375/10,8=34,72

mimośród e₀=e_n=0,01m

współczynnik wyboczeniowy: ϕ_i=0,840

Nośność muru niezbrojonego N=4040E-4×646×0,840=219,22kN

Maksymalna wysokości komina spalinowo-wentylacyjnego z pustaków

PK S1W2 + 2xPK W4 wolnostojący usztywniony stropami drewnianymi co 3,0m

H_max=219,22/6,35+3,00/3=35,52Sm

Literatura:

[1] Materiały konferencyjne: Konferencja Naukowo-Techniczna Konstrukcje Murowe. Harmonizacja Polskich Norm z Normami Europejskimi. Puławy 1998 -wyd. ITB.

---