ŁUCZNICTWO

Istnieje kilka sposobów uprawiania łucznictwa. Najpopularniejsze jest strzelanie do tarczy tak, aby strzała utkwiła możliwie jak najbliżej środka. W oficjalnych zawodach łuczniczych każdy strzelec zobowiązany jest do wypuszczenia określone liczby strzał z określonej odległości.

W łucznictwie rekreacyjnym używane są dwa rodzaje łuków tzw. prosty i zakrzywiony. W łuku zakrzywionym bardzo trudno zakłada się cięciwę, więc niepełnosprawnym poleca się używanie łuków prostych

Jest to jedna z niewielu dyscyplin sportowych dopuszczająca nie tylko wspólne uczestnictwo w treningu, ale również wspólny start zawodników pełno- i niepełnosprawnych. Pomaga to osiągnąć korzystny aspekt w procesie pełnej integracji i rehabilitacji społecznej, urealnia w odczuciach społeczeństwa wizerunek inwalidy, a tym samym zmienia na korzyść jego stereotyp

ŁUCZNICTWO

Łucznictwo jest dyscypliną sportową , która wpływa na poprawę siły mięśni kończyn górnych, ułatwia kontrolę niestabilnego tułowia i utrzymywanie równowagi oraz dodatkowo wpływa na poprawę koncentracji. Dzięki zastosowaniu sprzętu pomocniczego ( specjalne szydełko oraz owijki na dłonie ) może być uprawiane również przez osoby z niedowładem kończyn górnych. Zajęcia prowadzone są przez instruktorów łucznictwa przy pomocy i asekuracji opiekunów (wolontariuszy) z zastosowaniem niezbędnych zasad i środków bezpieczeństwa .Łucznictwo poprawia postawę, ćwiczy koncentrację, rozwija mięśnie oraz uatrakcyjnia program zajęć .

Łucznictwo

Łucznictwo jest dyscypliną paraolimpijską od 1960 roku. Zawodnicy konkurują w pozycji stojącej lub siedzącej - w przypadku sportowców na wózkach.
Łucznictwo jest wymagającym sportem - o dobrych wynikach można zacząć myśleć po kilku latach treningów. Bardzo istotna jest również siła fizyczna. W czasie zawodów sportowiec musi oddać kilkaset strzałów z łuku! Zawodnicy występują w trzech klasach: jednej stojącej (ARST) i dwóch siedzących - dla osób dotkniętych tetraplegią (ARW1) i paraplegią (ARW2). W każdej z nich odbywają się zawody indywidualne i drużynowe. Zawodnicy strzelają do tarczy o średnicy 122 cm, z odległości 70 m.
W pierwszej kolejności odbywa się tzw. runda rankingowa, podczas której zawodnicy oddają po 72 strzały. Następnie rozpoczynają się rundy olimpijskie. Zawodnik który zajął 1. miejsce w rundzie rankingowej, walczy z zawodnikiem z miejsca 32., zawodnik z miejsca 2. - z zawodnikiem z miejsca 31. itd. W tej rundzie każdy ze sportowców oddaje po 18 strzałów. Czterech najlepszych łuczników spotyka się w serii finałowej, która decyduje o miejscach na medalowym podium.

---