2. Podać ogólną postać funkcji SELECT dla kwerendy agregującej oraz wyjaśnić znaczenie każdego z jej członów. Jaka powinna być prawidłowa kolejność wykonywania operacji przez taką kwerendę.

3. Omówić technikę tworzenia w programie MS Access formularza związanego ze źródłem danych w .... pojedyńczej tabeli.

4. Omówić cel tworzenia raportów oraz podać ogólną budowę szablonu raportu.

1. Opisać, w jaki sposób można w interfejsie użytkownika aplikacji bazy danych zorganizować operowanie danymi pochodzącymi z dwóch tabel połączonych związkiem jeden do wielu.

2. Omówić różnice w budowie instrukcji języka SQL dla zwykłej kwerendy wybierającej oraz kwerendy agregującej.

4. Omówić sposób tworzenia kwerend wybierających przy użyciu techniki query by example.

5. Opisać sposób prezentacji danych na tworzonych w programie MS Access formularzach pojedynczych,formularzach ciągłych oraz formularzach z podformularzami. W jakich przypadkach stosuje się każde z tych rozwiązań?

7. Co to jest kwerenda agregująca? Podać ogólną składnie tworzącego ją polecenia języka SQL i omówić prawidłową kolejność działania takiej kwerendy.

9. Omówić podtsawowe rodzaje formularzy tworzonych w programie Access

10. Podać ogólną składnie instrukcji Select dokonującej złączenia wewnętrzego dwóch tabel w celu zwrócenia zawartych w niej danych oraz wyjasnić funkcje jej poszczególnych członów

19. cel tworzenia raportów, podać ogólna budowę szablonu raportu

16. co to jest kwerenda krzyżowa, w jaki sposób prezentowane są wyniki

11. Omówić sposób tworzenia w na formularzu związanym z tabelą ze strony wiele związku typu jeden do wielu listy rozwijanej związanej z kontrolą klucza obcego

12. w jaki sposób w szablonie raportu w programie access coś tam zawierającego funkcję agregującą na zwracany przez nią wynik.?

13. omówić i zilustrować przykłady różnic w działaniu kwerend wybnierajacych tworzącej zawnętrzne i wewnętrzne złaćznei dwóch tabel

14. Omówić cel i sposób tworzenia w MSAccess formularza z podformularzem oraz jego działanie w trakcie posługiwania się interfejsem użytkownika aplikacji

15. omówi cel, sposób tworzenia, wykorzystywanie makr w MS Access.

17. omówic metody odwzorowywania zal;eżnosci jeden do wiele na formularzach interfejsu użytkownia aplikacji bazy danych

18.Wyjaśnić w jaki sposób można określić reakcję formularza na dotyczace go zdanrzenie

20. omówić technikę tworzenia formularza w ms access. związanego ze źrółem danych w postaci jednej tabeli

3. W jakich sekcjach szablonu raportu tworzonego w programie MS Access można umieszczać pola tekstowe, których wartości są wyliczone przy użyciu funkcji agregujacych? Czy po przeniesieniu takiego pola do innej sekcji może się zmienić jego wartość, a jeśli tak, to dlaczego?

6. Omówić strukturę szablonu raportu tworzonego MS Access. W jakich miejscach można w nim umieszczać pola tekstowe o wartościach wyliczanych przy użyciu funkcji agregujących? Czy po skopiowaniu takiego pola do innego miejsca szablonu jego wartość pozostanie bez zmian, a jeżeli nie, to dlaczego.

Kwerenda agregująca: pobiera dane z tabel, przetwarza je, zwraca wyniki o charakterze statystycznym, segreguje je, tworzenie bilansów, zliczanie transakcji. Zwraca wartości kolumn wg których grupowane są dane i rezultaty działania funkcji agregującej.

Wybór wierszy z tabeli , pogrupowanie wierszy, zliczenie wierszy z każdej grupy.

Źródło danych- wybór ze źródła danych wierszy spełniających warunek Where, - Grupowanie wg zawartości kolumny Group BY- obliczenia statystyczne Count- Warunki dla grup Having

Select .. Count ( ) As ..

From Where On Group by Having Order BY

Where - wstępny wybór danych z bazy na podstawie surowej zawartości bd; zmniejsza wielkość zbioru na którym będą wykonywane obliczenia statystyczne

Having- ostateczny wybór, które wyniki obliczeń statystycznych mają być udostępnione użytkownikowi; tylko te warunki, które można sprawdzić dopiero po dokonaniu obliczeń funkcji agr.

Kolejność operacji w kwerendzie agregującej:

1. Wyodrębnienie z bazy danych zbioru danych na których będą wykonywane obliczenia Where- eliminacja wierszy nie odpowiadającym wymaganiom, ogr liczby wierszy do min. Kolumna wprowadzająca kryt nie musi być zwracana

2. w razie potrzeby podział wyodrębnionego zbioru na grupy wg zadanych kryt grupowania

3. wykonanie obliczeń agregujących na wyodrębnionym zbiorze danych lub grupach,

4. usuwanie ze zbioru wyników rezultatów obliczeń nie spełniających kryt wyboru Having.

Kwerenda Krzyżowa:

Rodzaj kwerendy agregującej o sposobie prezentacji podobnym do tabeli przestrzennej w Excelu. Wyniki działania kwerendy prezentowane są w układzie tabelarycznym.

Kolumny grupujące z wyjątkiem jednej- ostatnia kolumna grupująca położonej na górze w poziomie. Kolejne pola w poziomie to kolejne wartości pól kolumny grupującej. W sposób przejrzysty prezentowane są wyniki działania funkcji agregującej.

Wiersze: ich nagłówki są kombinacją wartości pól wszystkich kolumn z wyjątkiem jednej.

Kolumny: ich nagłówkiem są wartości pól ostatniej kolumny grupującej (nagłówki wiersza arkusza danych prezentującego wyniki działania kwerendy).

Komórki: przecięcie wierszy i kolumn, zawierają wartości funkcje agregującej (tylko jednej) wyliczonej dla argumentów określonych przez nagłowki wiersza i kolumny.

Instrukcja SELECT: zwraca zbiór rekordów danych pochodzących z jednej lub wielu tabel; rekordy zbioru wyników spełniających zadane kryteria wyszukiwania; jeżeli brak jest rekordów spełniających kryteria wyszukiwania, zbiór wyników jest pusty.

Select specyfikacja danych podlegających wyszukiwaniu

From źródło danych

Where kryt wyszukiwania

Order By sposób uporządkowania

SELECT lista elementów FROM nazwa tabeli

WHERE kryt

ORDER BY kolumna1

Kwerenda wybierające w QBE: praca w graficznym interfejsie bazy danych, ułatwione tworzenie instrukcji selekt, graficzne tworzenie wzorcowej postaci wiersza zbioru wyników wyszukiwanych danych wraz z zadawaniem kryteriów wyszukiwania i sortowania; projektowanie wzorcowego wiersza który chcemy otrzymać; kreator generuje instrukcję selcet na podstawie graficznego wzorca

Praca w środowisku graficznym: przeciąganie tabel do środowiska z których chcemy korzystać, jeżeli w projekcie b.d zdefiniowane są związki między tabelami, to będą one odwzorowane w kreatorze.

Sprzężenie między schematem graficznym a instrukcją selekt działa w obie strony.

Widok Projekt; Widok Arkusz danych; widok SQL;

Kwerenda wybierające SELECT: wybieranie, nie zmienia zawartości bazy danych, tylko pokazuje dane.

Kwerenda zwracająca dane z jednej tabeli: Widok projekt, Widok arkusz danych, widok SQL; zwracanie całej zawartości tabeli; Zwracanie wybranych kolumn; sortowanie; Zadawanie kryteriów wyszukiwanie: jeżeli w jednym wierszu to AND; w dwóch to OR. Kwerenda z polem wyliczanym tworzenie wyrażeń w [ ]/[ ] as [nadana nazwa]

Pole; Tabela; Sortuj; pokaż; Kryteria; lub.

Kwerenda zwracająca dane z kilku tabel:

Muszą być zadane związki pomiędzy tabelami z których pobierane są dane, inaczej iloczyn kartezjański, związki można przedefiniować w środowisku graficznym, Związki można utworzyć tylko na potrzeby kwerendy. Sposób zdefiniowania złączeń tabel wpływa na wynik działania kwerendy (złączenie wew, czy zew). Sposób rozmieszczenia kryteriów wyboru wpływa na ich interpretacje.

W interfejsie użytkownika: Przeszukiwanie wielu tabel: należy określić warunki złączenia, czyli sposób w jaki powinny być kojarzone ze sobą wiersze danych z poszczególnych obiektów źródłowych. Warunkiem jest identyczność wartości klucza obcego i rodzica klucza obcego. Brak określenia warunków złączenia: iloczyn kartezjański wierszy złączanych tabel. Trzeba jednoznacznie odwoływać się do kolumn źródeł danych podlegających złączaniu: nazwa obiektu.nazwa_kol.

Złączenie wewnętrzne: zwracane są tylko te wiersze dla których odpowiedniki znajdują się w obu złączanych tabelach. Wartości pól kolumn definiujących złączenie nie muszą wchodzić w skład zbioru wyników działania kwerendy.

Złączenie zewnętrzne (prawe, lewe): zwraca wszystkie wiersze z tabeli po jednej stronie, które spełniają warunki wyszukiwania i wiersze z drugiej strony. Select From nazwa1 left, right join nazwa 2 ON. To która tabela dostarcza wszystkich wierszy, a która tylko pasujących zależy od kolejności nazw, od słowa kluczowego Left/Right. Left- wszytkie wiersze z lewej i pasujące z prawej.

Złączenie wewnętrzne: SELECT lista elementów z obu złączanych tabel (kolumny, lub wyrażenia, pełna składania) FROM nazwa1 INNER JOIN nazwa2 ON nazwa1.kolumna1=nazwa2.kolumna2 (pełne odwołanie do kolumny tabeli źródłowej) Where Order BY

From i ON określenie źródła danych i sposobu ich złączenia. Wartości pól kolumn użytych do def złączenia nie muszą wchodzić w skład zbioru wyników działania kwerendy.

Formularz: zawsze są związane z jakimś źródłem danych, w formularzach jest widoczny aktualnie jeden lub kilka wierszy bd. Formularz aplikacyjnej bazy danych staje się oknem przez, które oglądamy zawartość źródła danych. Źródłem danych są tabele.

Podstawowe typy Formularzy w MS A.

Formularz pojedynczy: na raz wyświetla tylko jeden wiersz źródła danych (tabeli, zbioru wyników, kwerendy), przyciski nawigacyjne na formularzu pozwalają na zmianę wyświetlanego rekordu; stosowane gdy tabela źródłowa ma wiele kolumn lub kolumny zawierają znaczną treść.

Formularz ciągły: kilka/kilkanaście rekordów prezentowanych jednocześnie, jeden pod drugim; są przyciski nawigacji oraz pionowy pasek przewijania; łącznie jest tyle wierszy ile w tabeli źródłowej; pionowy rozmiar okna definiowany jest podczas projektowania (ile wierszy prezentować na raz); do prezentacji tabel o małej ilości kolumn i krótkich wierszach

Formularz z podformularzem: zastosowanie do związków między tabelami 1:N, gdy interesują nas dane z obu złączanych tabel; na formularzu głównym- inf z tabeli po stronie 1; w podformularzu (osadzonym na formularzu głównym) informacje pobrane z tabeli po stronie N (ramka), ale nie wszystkie, tylko te pasujące do aktualnego wiersza ze strony 1.

Wyświetla skorelowane dane z tabel połączonych związkiem 1:N.

Projektowanie:

1. Zaprojektowanie formularzy związanych z tabelami po stronie 1 i N;

2. Utworzenie formantu podformularza na formularzu z tabelą po stronie 1

3. osadzenie formularza związanego z tabelą po stronie N w formancie podformularza i synchronizowanie jego zawartości z formularzem głównym.

Operowanie danymi pochodzącymi z dwóch złączanych tabel 1:N na formularzach

1. Formularz z podformularzem: formularz główny związany z tabelą po stronie 1; podformularz związany z tabelą po stronie wiele, wyświetlający rekordy odpowiadające aktualnemu rekordowi formularza głowego

2. formularz dla tebel ze storny wiele, pole kombi związane z kluczem obcym; formantem związanym z kluczem obcym nie jest pole tekstowe, ale lista rozwijalna (pole kombi); lista pobiera swoje wartości z tabeli po stronie 1 czyli zbiór identyfikatorów.

Projektowanie formularzy dotyczących jednej tabeli: edycja danych możliwa tylko dla edytowalnego zbioru wyników działania kwerendy. Każdy wiersz kwerendy musi jednoznacznie odpowiadać wierszowi tabeli. Kolejność wierszy danych jest określona w definicji kwerendy. Jeżeli kwerenda będzie zwracać wszystkie wartości nie puste możliwa jest edycja danych na formularzu oraz dodawanie nowych wierszy. Jeżeli kwerenda będzie zwracać tylko niektóre kolumny, to będzie można edytować dane, ale nie ma możliwości dodawania nowych wierszy, przy próbie dodawania wystąpi komunikat o błędzie, że pewne pola są puste, a być nie mogą.

Projektowanie formularzy ze źródłami danych z wielu tabel: służy do wizualizacji danych, nie edycji; nie można edytować wartości rodzica klucza obcego; duże prawdopodobieństwo niezamierzonych modyfikacji danych; edycja danych możliwa tylko dla edytowalnego zbioru wyników działania kwerendy.

Projektowanie list rozwijalnych związanych z kontrolą klucza obcego:

1. Związanie kolumny klucza obcego z formantem listy rozwijalnej na formularzu

2. Utworzenie kwerendy zwracającej z tabeli po stronie 1 zbioru dopuszczalnych wartości klucza obcego; możliwe również uwzględnienie ich opisów

3. określenie wartości właściwości dla Źródeł wierszy, Liczby kolumn, Szerokości kolumn, listy rozwijalnej związanej z kluczem obcym.

Cel tworzenia raportów, budowa szablonu raportu

Raporty tworzą dokumentację drukowaną prezentującą zgodnie z przyjętym szablonem zawartość b.d. i/lub wyniki wykonywanych na podstawie danych operacji statystycznych. Projekt raportu ma postać szablonu, natomiast postać wydruku zależy do zawartości bazy danych. Danych prezentowanych w raporcie nie można edytować. Sporządzanie raportu nie zmienia zawartości b.d. źródłami danych dla raportu są tabele i formularze. Dane w projekcie szablonu raportu mogą być grupowane, sortowanie, a na podzbiorach wykonywane obliczenia statystyczne. Stworzona grupa musi mieć nagłownej lub stopkę a najlepiej jedno i drugie.

Widok raportu: Projekt: szablon struktury raportu; Podgląd układu (niewielki podzbiór danych prezentujący działanie); Podgląd wydruku.

Stosowane formanty: pola tekstowe, etykiety, pola wyboru, formant obrazek, ramka, formant podział strony.

Szablon raportu: Nagłówek reportu (tytuł i inf dotyczące całego raportu); Nagłowek strony; Nagłowek grupy poziomu 1 (inf identyfikujące każdą grupę, wartości kolumn grupujących dla danej grupy) ; Sekcja szczegółów (układ pól danych pojedynczego wiersza grupy); Stopka grupy poziomu 1 (inf dotyczące każdej grupy poziomu grupowania, wyniki obliczeń statystycznych na grupach); Stopka strony; Stopka raportu

Podsumowanie, pola tekstowe w raportach: do obliczeń podsumowujących stosuje się f agregujące policz. Pole tekstowe wyliczane przez f. agr umieszcza się w stopce grupy. Zliczane są wtedy elementy w danej grupie. Jeżeli tę samą funkcję liczącą umieści się w stopce raportu, a więc w sekcji odnoszącej się do wszystkich danych w raporcie to zliczane są wszystkie elementy w bazie ze wszystkich grup. Od miejsca umieszczenia pola tekstowego wyliczanego przez f. agr. Zależy na jakim zbiorze funkcja ta będzie działać.

Baza danych: Tabele, indeksy, związki między tabelami, kwerendy.

Projektowanie tabeli: interfejs graficzny, wprowadzanie nazw kolumn, typów danych, wprowadzanie atrybutów do każdych kolumn, określanie nazw tabel

Tworzenie związków: wymuszanie więzów integralności, bieżąca kontrola referencyjnej integralności, uniemożliwianie tworzenia osieroconych kluczy obcych w bazie.

Interfejs użytkownika: formularze, (kod, makra, moduł kodu); Raporty

Sterowanie działaniem aplikacji b.d.

Obiekty aplikacji sterowane zdarzeniami mogą rozpoznawać zdarzenia, które ich dotyczą i reagować na te zdarzenia, jeżeli ta reakcja została oprogramowana. W jaki sposób reagują zależy od projektu aplikacji.

Sterowanie zdarzeniami: rozpoznawanie zdarzeń, reagowanie na nie

Rodzaje reakcji na zdarzenia:

-domyślne- wynikające z klasy obiektu (ptaszek, kliknięcie myszą);

-określone przez projektanta aplikacji zaprogramowane przy użyciu makr

Zbiór zdarzeń na które może reagować obiekt zależy od jego klasy i odpowiada zbiorowi właściwości zdarzeń obiektu.

Sposób określania reakcji na zdarzenie- Właściwości zdarzeń: makra, procedura zdarzenia

Makra: zbiór predefiniowanych poleceń , które zostaną wykonane jeden po drugim. Gotowy zbiór akcji o ustalonych argumentach dobieranych do tego jak powinna wyglądać reakcja aplikacji wg naszego projektu. Zbioru makr nie można rozszerzyć o nowe reakcje. Nowej akcji nie można zdefiniować. Po wybraniu akcji pojawia się zbiór argumentów akcji. Wybrane akcje mogą się składać z wielu argumentów. Makro może liczyć więcej niż jedną akcję, które są po kolei wykonywane po uruchomieniu. Makra można łączyć w grupy. W argumentach makr można odwoływać się do konkretnych pól na formularzu aktualnie wybranym.

---