XII. REAKCJE JĄDROWE
1. Samorzutne przemiany jądrowe
Jądra nuklidów promieniotwórczych ulegają samorzutnemu rozpadowi, połączonemu z emisją różnego rodzaju promieniowania.
Jądra nie mogą zawierać tak za dużo jak i za mało neutronów w stosunku do protonów.
Zależność liczby neutronów od liczby protonów w trwałych jądrach atomowych
Liczba neutronów / liczba protonów < 1,6. Dla jąder o Z < 20 Z ≈ N
Nadmiar neutronów jak i ich niedomiar powoduje , że jądro jest nietrwałe (promieniotwórcze)
Zmniejszenie nadmiaru neutronów:
lub ściślej:
gdzie: n - neutron (10n),
p - proton (11p),
β- - cząstka beta minus, negaton (
),
ν - antyneutrino (znikoma masa, bez ładunku)
Na przykład:
146C = 147N +
Jest to przemiana typu beta minus
Zmniejszenie nadmiaru protonów:
p → n + β+ + ν
gdzie: ν - neutrino,
β+ - cząsteczka beta plus, pozyton (
) .
Na przykład:
Jest to przemiana typu beta plus
przemiana typu alfa:
Jądra o dużych liczbach masowych są nietrwałe bez względu na stosunek liczby neutronów do liczby protonów. Nie jest znane żadne trwałe jądro o A > 209. Ciężkie jądra dążące do przemiany w trwałe jądra o mniejszej masie emitują cząstki α, tj. jądra 42He. |
Na przykład:
W tego typu przemianach:
A2 = A1 - 4 Z2 = Z1 - 2
d) Promieniowanie typu gamma:
Powstające w wyniku przemian promieniotwórczych jądra mogą być obdarzone nadmiarem energii, którego pozbywają się emitując promieniowanie elektromagnetyczne zwane promieniowaniem gamma:
ΔE = E2 - E1 = hν
gdzie: ν - częstotliwość
2. Szybkość rozpadu promieniotwórczego
Rozpad nietrwałych jąder zachodzi wg reakcji pierwszorzędowej:
gdzie:
N - liczba jąder izotopu promieniotwórczego
λ - stała rozpadu
t - czas
Po scałkowaniu:
N = No ⋅ e-λt |
No - początkowa liczba jąder
T1/2 - okres półtrwania izotopu promieniotwórczego
|
Przykłady okresów półtrwania:
U-238 4,5⋅109 lat
K-40 1,5⋅109 lat
C-14 5730 lat
Rn-222 3,9 dnia
najcięższe izotopy sztucznych
pierwiastków promieniotwórczych << 1s
Jednostki:
1 Bq = 1 s-1
1 Ci = 3,7⋅1010 Bq
Jednostki pochodne:
1 mCi = 1⋅10-3 Ci 1 kBq = 1⋅103 Bq
1 μCi = 1⋅10-6 Ci 1 MBq = 1⋅106 Bq
1 nCi = 1⋅10-9 Ci 1 GBq = 1⋅109 Bq
3. Naturalne szeregi promieniotwórcze
Naturalne pierwiastki promieniotwórcze od Z = 84 (Polon)
do Z = 92 (Uran) z wyjątkiem astatu występują wyłącznie
w postaci izotopów promieniotwórczych.
Są to izotopy o A od 208 do 238.
Tworzą one 3 szeregi naturalnych izotopów promieniotwórczych:
1) 4n Torowy 232Th → 208Pb
2) 4n + 2 Uranowo-radowy 238U → 206Pb
3) 4n + 3 Uranowo-aktynowy 235U → 207Pb
4. Sztuczne reakcje jądrowe
Pierwsza sztuczna przemiana jądrowa wywołana przez człowieka
- Rutheford (1919 r):
147N + 42He = 178O + 11H
Liczba otrzymanych sztucznych izotopów promieniotwórczych wynosi ok. 1400, przy ok. 334 izotopach naturalnych. Ogólnie sztuczne przemiany promieniotwórcze dochodzą do skutku w wyniku bombardowania jąder atomowych takimi cząstkami jak cząstki α, protony, neutrony, itp.
Podział reakcji jądrowych:
- proste reakcje jądrowe,
- rozszczepienie jąder,
- reakcje termojądrowe.
Proste reakcje jądrowe
Przykłady prostych reakcji jądrowych:
73Li + 11H = 242He
2412Mg + 10n = 2411Na + 11H
W roku 1934 Fryderyk i Irena Joliot-Curie dokonali syntezy pierwszego sztucznego nuklidu promieniotwórczego, tj. 3015P:
2713Al + 42He → 3015P + 10n
3015P → 3014Si + 01β+ T1/2 = 195 s.
W wyniku reakcji jądrowych otrzymano najcięższe pierwiastki:
„TARCZA” + „POCISK” = NOWY PIERWIASTEK
(Berkeley, 1999)
Reakcje roszczepienia jąder atomowych
Reakcje rozszczepienia jąder atomowych polegają na tym, że nietrwałe ciężkie jądra pod wpływem strumienia neutronów ulegają rozpadowi na dwa fragmenty o porównywalnych liczbach atomowych oraz następuje emisja 2 - 3 neutronów.
Pierwszą reakcją rozszczepienia przeprowadzili w roku 1939 Hahn i Strassman:
23592U + n → X + Y + (2 - 3)n
Przykłady X i Y:
9236Kr i 14156Ba, 14054Xe i 9238Sr
Schemat reakcji rozszczepienia:
Proces rozszczepienia zachodzi w reaktorach jądrowych (w sposób kontrolowany) i w bombie atomowej (w sposób niekontrolowany).
Reakcje termojądrowe
Przykładem reakcji termojądrowej jest synteza helu zachodząca we wnętrzu gwiazd (temperatury rzędu 107 - 108 K):
411H → 42He + 201β+ +26,7 MeV
W bombie wodorowej znalazła zastosowanie inna reakcja termojądrowa:
+17,6 MeV
Koniec Rozdziału XII.
Władysław Walkowiak Chemia Ogólna WPC1002w
1
Rozdział XII. Reakcje jądrowe
aktywność substancji
promieniotwórczej
N
t