POLITECHNIKA LUBELSKA w
LUBLINIE
SPRAWOZDANIE Z PRAKTYKI STUDENCKIEJ
Błaszczuk Łukasz
ED 8.5
Elektrotechnika
Miejsce praktyki:
Zakład Budownictwa i Energetycznej Obsługi Ludności „ZBEOL” w Krasnymstawie w dniach 18 - 29.09 2006 r.
Wstęp:
Praktyka obejmowała czynności związane z wykonawstwem instalacji elektrycznych. W czasie jej trwania zapoznałem się z różnego typu elementami instalacji, aparaturą kontrolno-pomiarową oraz obowiązującymi przepisami.
Przebieg praktyki:
Szkolenie BHP, które obejmowało:
- przepisów prawnych dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy,
- analizy i oceny zagrożeń oraz metod oceny ryzyka związanego z tymi zagrożeniami,
- organizacji i metod kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
2. Zapoznanie się z budową instalacji elektrycznej.
Instalacja elektryczna składa się z:
- układu zasilania obejmującego przyłącze i złącze kablowe,
- tablicy rozdzielczej - rozdzielnica,
- pionów i linii zasilających,
- instalacji odbiorczej,
- odpowiedniej liczby obwodów.
Sposób zasilania określany jest przez zakład energetyczny. Dla domów jednorodzinnych odbywa się ono z sieci rozdzielczej kablowej lub napowietrznej. Urządzenia pomiarowe energii, tablicę rozdzielczą dostosowuje się również do formy użytkowania obiektu. W budynkach jednorodzinnych jest zazwyczaj po jednym z tych urządzeń. Są one umieszczane w miejscach łatwo dostępnych. Do wykonania pionów i linii zasilających tablicę rozdzielczą stosuje się kable izolowane lub przewody w rurkach winidurowych. Kable i rurki montowane są w specjalnych kanałach, pod tynkiem lub w tynku. W ostateczności piony mogą być prowadzone na ścianie, jednak nie jest to estetyczne.
W budynkach wznoszonych z cegieł lub bloczków betonowych, instalację wykonuje się z przewodów kabelkowych lub w rurkach pod tynkiem z osprzętem podtynkowym. W tych przypadkach instalację układa się przed tynkowaniem ścian i sufitów. Na ścianach już otynkowanych lub nie przeznaczonych do tynkowania instalację można ułożyć w rurkach lub zastosować kabelki mocowane na uchwytach. W tych przypadkach stosuje się osprzęt natynkowy, w razie potrzeby hermetyczny. Taki rodzaj instalacji stosuje się np. w kotłowni, łaźni, piwnicy.
W budynkach o konstrukcji monolitycznej rurki przewodów zatapia się w betonie. Po zakończeniu prac budowlanych w rurki te wciąga się przewody i mocuje osprzęt. W budynkach, gdzie montuje się stropy podwieszane i ściany wykłada się płytami gipsowymi, instalację można zamontować w przestrzeni nad sufitami podwieszanymi, lub bezpośrednio za płytami.
3. Przyłączenie do sieci.
Przyłączenie do sieci elektroenergetycznej następuje na podstawie umowy o przyłączenie. Jest ono możliwe, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki dostarczenia energii elektrycznej, a podmiot ubiegający się o przyłączenie spełnił wymagane warunki.
Warunki techniczne dostarczenia energii elektrycznej określa zakład energetyczny. Do niego należy się zwrócić z wnioskiem o określenie warunków przyłączenia domu do sieci.
Dokumenty niezbędne do wydania warunków przyłączenia
wypełniony wniosek WTP (warunki techniczne przyłączenia),
dokument potwierdzający prawo do korzystania z obiektu budowlanego,
plan zabudowy na mapie określający usytuowanie obiektu względem istniejących sieci elektroenergetycznych oraz istniejących obiektów,
dowód dokonania przedpłaty na poczet przyłącza (opłata jest zgodna z obowiązującą taryfą zakładu energetycznego).
We wniosku należy podać:
dane adresowe obiektu, do którego ma zostać wykonane przyłącze,
rodzaj obiektu,
rodzaj przyłącza,
zapotrzebowanie na moc,
charakterystykę instalacji (np. napięcie znamionowe, sposób zasilania, minimalna moc potrzebna do zapewnienia bezpieczeństwa),
do jakich celów potrzebny jest prąd (zasilenie placu budowy czy wybudowanego już budynku),
termin rozpoczęcia dostaw energii.
Zakład energetyczny ma 14 dni od daty złożenia wniosku na wydanie warunków technicznych przyłącza. Po otrzymaniu warunków, należy podpisać umowę przyłączeniową i wnieść opłatę za przyłączenie do sieci. Kwota ta jest różna dla różnych zakładów energetycznych oraz jest uzależniona od mocy przyłączeniowej.
Dostarczenie energii może odbywać się z sieci napowietrznej lub za pomocą przyłącza kablowego. Jeżeli konieczne będzie wykonanie przyłącza kablowego, musi je zaprojektować uprawniony inżynier elektryk. W tym celu należy przygotować następujące dokumenty:
wniosek o wydanie warunków technicznych,
podkład geodezyjny do projektowania,
plan zagospodarowania działki.
4. Badania i pomiary eksploatacyjne instalacji
Instalacja oraz urządzenia elektryczne winny być poddane okresowym badaniom potwierdzającym niezawodność i bezpieczeństwo użytkowania instalacji. Wyniki badań stanowią podstawę do przekazania instalacji do użytkowania lub przedłużenia okresu eksploatacji.
Często sprawa ta jest zaniedbana przez użytkowników instalacji - a to przez nieświadomość obowiązku, jaki na nich ciąży a to z braku środków na zlecenie wykonania pomiarów. A trzeba pamiętać, że w razie wypadku, którego przyczyną było porażenie prądem elektrycznym, do odpowiedzialności pociągany jest właściciel obiektu.
Celem okresowych badań eksploatacyjnych jest sprawdzenie, czy stan techniczny instalacji lub urządzeń elektrycznych nie uległ pogorszeniu podczas eksploatacji w stopniu powodującym zagrożenie dla ich dalszego bezpiecznego użytkowania. Kontrolą powinny być objęte oprócz przewodów i kabli również aparaty wchodzące w skład instalacji np. wyłączniki RCD, urządzenia pomiarowe, układy sterownicze. Należy pamiętać, że obowiązek kontroli dotyczy też odbiorników podłączonych na stałe i bezpośrednio do przewodów.
Aktualnie obowiązującym przepisem regulującym wymóg przeprowadzania badań okresowych jest Ustawa Prawo Budowlane. Określa ona jednak maksymalne odstępy pomiędzy kolejnymi badaniami. Bardziej rozsądnym i racjonalnym jest skrócenie tych terminów w zależności od warunków środowiskowych występujących w danym obiekcie. Klasyfikacje taką znaleźć można w "Wytycznych wykonywania badań okresowych..." opracowanych przez COBR Elektromontaż.
Wnioski:
Odbyta praktyka pozwoliła mi na konfrontację zdobytej dotychczas wiedzy teoretycznej z realiami pracy w elektroenergetyce. Umożliwiła mi poznanie opinii ludzi pracujących na różnych stanowiskach dotyczących wielu ciekawych tematów oraz poznanie wielu historii dotyczących pracy i wykonywanych robót. Mogłem zaobserwować jak różnią się możliwości wykonania i samo wykonanie konkretnego zadania z punktu widzenia różnych pracowników w zależności od pełnionych funkcji oraz zauważyłem jak wielu ludzi jest zaangażowanych w wykonanie pojedynczego zlecenia. Dlatego też uważam, że praktyka taka okazała się bardzo potrzebna mnie jako studentowi jak i przyszłemu inżynierowi w zrozumieniu tego co do tej pory poznałem.