1Równoważny poziom dźwięku A - to taki poziom dźwięku ustalonego w czasie T, w czasie którego reakcja organizmu na hałas jest taka sama jak na hałas nieustalony. Równoważny poziom dźwięku A określa się w decybelach [dB].
- wyznaczony dla hałasów nieustalonych (ΔLA≥5dB)
- wyznaczony dla czasu T
2Obszar słyszenia jest to obszar znajdujące się pomiędzy progiem słyszenia, a granicą bólu. Obszar słyszenia zmienia się wraz z wiekiem, ograniczanie występuje szczególnie dla wysokich częstotliwości (60 lat do 5kHz). Próg słyszenia - są to najniższe wartości poziomu ciśnienia akustycznego, które wywołują wrażenia dźwiękowe. Granica bólu - najniższe wartości poziomu ciśnienia akustycznego, które wywołują uczucie bólu i mogą prowadzić do unieszkodliwienia narządu słuchu. (nie wiem o jaki rysunek chodzi bo żadnego nie mam w wykładach ale może z tymi krzywymi izofonicznycmi)
3.Poziom dźwięku A - jest to poziom ciśnienia akustycznego skorygowanego wg charakterystyki częstotliwościowej A. Charakterystyka A powstała z aproksymacji krzywych izofonicznych z zakresu 0-55 fonów.
4.Krzywe izofoniczne - linie równej głośności
Poziom głośności dźwięku jest określony jako równy N fonów, gdy otologicznie normalni słuchacze oceniają jego głośność jako równą głośności dźwięku prostego o częstotliwości 1000 Hz, którego poziom ciśnienia jest równy N dB przy bieżącej fali płaskiej rozchodzącej się ze źródła umieszczonego na wprost twarzy słuchacza.
Rozprzestrzenianie się dźwięku - pomiary rozprzestrzeniania się dźwięku w pomieszczeniu zamkniętym wykonuje się w celu zbadania rozkładu pola akustycznego wewnątrz tego pomieszczenia. W przypadku pojedynczego źródła dźwięku wyznacza się w najbliższym otoczeniu tego źródła siatkę punktów oddalonych jeden od drugiego o jeden metr. Następnie kolejno wykonuje się pomiary poziomu dźwięku w każdym z tych punktów i na podstawie uzyskanych wyników wykreśla krzywe jednakowego poziomu dźwięku, tzw. krzywe izofoniczne. Siatkę takich krzywych wykonuje się dla całego badanego pomieszczenia.
Związek krzywych izofonicznych z charakterystykami A, B, C (poziom dźwięku A, B, C)
Poziom dźwięku : A - LA [dB], B - LB [dB], C - LC [dB].
A: aproksymuje charakterystyki (krzywe) izofoniczne z zakresu 0÷55 fonów
B: aproksymuje charakterystyki (krzywe) izofoniczne z zakresu 55÷85 fonów
C: aproksymuje charakterystyki (krzywe) izofoniczne >85 fonów
Poziom dźwięku A(B,C) jest to poziom ciśnienia akustycznego ważony charakterystyką A(B,C).
Pyt nr. 6 Granica skuteczności działania ochronników słuchu (związek z mechanizmem słyszenia)organ Cortiego może zostać pobudzony (wprawienie w drganie błony pokrywkowej) poprzez 2 zjawiska:
pobudzenie od drgań z ucha - droga powietrzna
pobudzenie poprzez drgania mechaniczne kości głowy (przewodnictwo kostne) które to drgania wywołują drgania ślimaka i w efekcie pobudzenie organu Cortiego
Skuteczne działanie ochronników słuchu ma na celu ograniczenie drgania przekazywanego na organ Cortiego
Przy założeniu że działa tylko jeden bodziec akustyczny
drgania mechaniczne kości głowy wywołane falą akustyczną (pobudzenie powietrzne). Ma to miejsce przy L< ≈. 30 - 40 dB. W takim przypadku skuteczność ochronników słuchu ograniczona jest do ok. 30 - 40 dB , ponieważ dalsze ograniczenie poziomu hałasu (energii) docierającego przez ucho nie ograniczy drgań mechanicznych kości , wywołanych falą akustyczną.
Np Zredukowanie poziomu docierającego przez ucho do np. 10dB nie będzie skutecznie chronić słuchu , gdyż poprzez drgania mechaniczne kości przekazywany jest sygnał o
mocy < ≈. 30 - 40 dB.
7. Wyjaśnij na czym polega refleks słuchowy
Refleks słuchowy działa gdy poziomy będą przekraczały 80 dB. *mechanizm obuuszny, *Lprogowe=80-90dB
Pracownicy przebywający przez dłuższy czas w hałasie o poziomie 85 decybeli, po pewnym czasie przyzwyczają się do niego. Mechanizm obronny narządu słuchu działa w ten sposób, że jego czułość maleje w miarę, jak hałas działa. Dlatego tak ważne jest, by przez pozostałą część doby tak wypoczywać, by czułość wróciła do pozycji wyjściowej. W przeciwnym razie grozi nam ubytek słuchu.
Efekt działania mięśni: 1)zmiana osi obrotu strzemiączka (900), 2)naprężenie bębenka rośnie a naprężenie okienka owalnego maleje.
8. Wyjaśnij na podstawie mechanizmu słyszenia , dlaczego hałas impulsowy jest bardziej szkodliwy od hałasu ciągłego
hałas ciągły ustalony - poziom dźwięku A w określonym miejscu zmienia się w czasie nie więcej niż o 5 dB
hałas ciągły nieustalony- poziom dźwięku A zmienia się więcej niż 5 dB w czasie obserwacji
hałas impulsowy - składający się z jednego lub wielu zdarzeń dźwiękowych, każde o czasie trwania < 1 sek, np wybuch, wystrzał ( może wywołać zaburzenia oddychania).
Niezbędny czas do uruchomienia mechanizmu obronnego ucha środkowego wynosi ok. 50-150ms. Natomiast od chwili ustania bodźca do powrotu mięśni i kostek do stanu wyjściowego trwa 200 ms - 1,2 s. Hałas impulsowy jest więc bardziej szkodliwy ze względu na pewną bezwładność układu obronnego, a co za tym idzie możliwość jego negatywnego działania hałasu w momencie gdy mechanizm obronny jeszcze nie reaguje.
9. Budowa i funkcje ucha środkowego Składa się z: młoteczka, kowadełka i strzemiączka. W przypadku dochodzenia wysokiego dźwięku jest on tłumiony. transmisyjna - przenoszenie energii z jednego ośrodka poprzez układ kostny do drugiego, różniących się znacznie swymi właściwościami (powietrze i ciecz o dużej lepkości), transformacyjne: zamiana energii akustycznej na mechaniczną i mechanicznej na zmiany ciśnienia w cieczy, wywołanie wyraźnych wrażeń słuchowych przez stosunkowo małe siły, co umożliwia konstrukcja układu 3 kosteczek ochronne: wyrównywanie ciśnień po obu stronach błony bębenkowej przez wykorzystanie trąbki słuchowej (Eustachiusza), przed działaniem nagłych, silnych dźwięków o odpowiednio długim czasie trwania, przez 2 mięśnie śróduszne (jeden zwiększa sztywność błony bębenkowej, wciągając ją do środka ucha środkowego, drugi osłabia połączenie ucha środkowego z wewnętrznym, przez zmianę drgań strzemiącz
12.Metoda pomiaru izolacyjności akustycznej pomieszczeń.Energia akustyczna przedostaje się drogą:
powietrzną
materiałową
D = L1 - L2 [dB]
D - izolacyjność
L1 - poziom natężenia dźwięku w pomieszczeniu nadawczym
L2 - poziom natężenia dźwięku w pomieszczeniu odbiorczym
D = F (f) izolacyjność jest funkcją częstotliwości. Izolacyjność jest większa dla wyższych częstotliwości
13. Metody pomiaru izolacyjności od dźwięków materiałowych
14. Metoda pomiaru izolacyjności przegród dla dźwięków powietrznych
Rys dołączony na kartce
L1 - poziom średniego ciśnienia akustycznego w pomieszczeniu nadawczym
L2 - poziom średniego ciśnienia akustycznego w pomieszczeniu nadawczym
S - pole powierzchni badanej przegrody(próbki) równe 10m2 (znormalizowane)
Założenie:
1)Obie komory odizolowane akustycznie, przenikanie energii z pomieszczenia 1 do 2 jedynie przez badaną próbkę
2)W obu komorach pole dyfuzyjne
Izolacyjność akustyczna właściwa przegrody
Rwł = L 1 _-L2 +10 log S/A [db]
Rwł = miara jednostkowa
S - pole powierzchni badanej przegrody
A - chłonność akustyczna pomieszczenia odbiorczego
Izolacyjność akustyczna właściwa przegrody
Ref = L 1 _-L2 +10 log A0/A [db]
Rwł = pole powierzchni przegrody
A0- chłonność odniesienia 10m2
Ref = Rwł -10 log S/A0
10 log S kompensuje wpływ pola powierzchni przegrody na poziom w drugim pomieszczeniu
(S rośnie, L2 maleje, Ref -rośnie)
Izolacyjność właściwą odczytujemy z bazy danych
15. Narysuj charakterystyke izolacyjności akustycznej w funkcji częstotliwośći idealnej przegrody pojedyńczej i wyjśnij zjawiska warunkujące jej przebieg
obszar rezonansu mechanicznego( efekt sztywności)- zalezy od pomiarów mechanicznych
obszar w którym działa prawo masy
obszar rezonansu akustycznego ( zjawisko koindycencji)- (pojawiają się fale giętsze)
Częstotliwość graniczna M- masa 1m2, B- sztywność na zginanie.
16. metoda pomiaru fizycznego wsp. pochłaniania materiałów i ustrojów dźwiękochłonnych.
Pomiaru dokonuje się za pomocą tzw. rury Kundta(gładka długa rura z przymocowanym na jednym końcu głośnikiem i umieszczonym na drugim końcu materiałem(we wnętrzu jest cienka rurka połączona z mikrofonem)). Układ ten stanowi sondę pozwalającą na wyznaczenie ciśnień akustycznych. Założenie: fala płaska, brak strat energii akus. w środowisku. pmax- ciś. akustyczne w strzałce fali stojącej, pmin- ciś, akustyczne w węźle fali stojącej.
Mierzymy fizyczny wsp.pochłaniania (α). Włączając sinusoidalne źródło dźwięku powodujemy powstanie w rurze fali stojącej, dla której ciśnienia akustyczne w jej strzałkach i węzłach mogą być mierzone bezpośrednio za pomocą ruchomej sady mikrofonowej.
17Metoda pomiaru pogłosowego wsp. pochłaniania materiałów i ustrojów dźwiękochłonnych.
Odbywa się w komorze pogłosowej. Sprowadzają się one do pomiaru czasu pogłosu w przypadku pustej komory i komory z próbką badanego materiału. Warunki pomiaru: 1)prostokątna próbka umieszczona na środku komory pogłosowej, 2)pole powierzchni próbki (s=10m2 i s=65 m2). W komorze pogłosowej istnieje pole dyfuzycyjne, czyli zapewniony jesty równomierny rozkład gęstości fal odbitych i każdy kierunek dochodzenia fali odbitej jest jednakowo prawdopodobny. Czas pogłosu A-chłonność komory pogłosowej,
T1-średni czas pogłosu pustej komory, T2-średni czas pogłosu komory z badanym materiałem.
18. Co to są materiały i ustroje dźwiękochłonne, narysuj typowe charaktrystyki współczynnika pochłaniania w funkcji częstotliwości materiału i ustrojów dźwiękochłonnych.
Materiały dźwiękochłonne (porowate)- w których znaczną część ich objętości stanowią kanaliki wypełnione powietrzem (styropian, wełna mineralna, wata szklana, gazobeton, tynki porowate). Pochłanianie dźwięku przez materiały i wyroby dźwiękochłonne związane jest najczesciej z ich porowatą lub włóknistą stukturą. Służą do pochłaniania dźwięku. Cechy fizyczne: porowatość, oporność przepływu powietrza, wsp. porowatości. Materiały lepiej tłumiące to te, które odznaczają się większą opornością przepływu powietrza. Materiał powinien mieć dużą porowatość, duży wsp. porowatości powierzchni,( umożliwia to stosunkowo duże wniknięcie fal dźwiękowych do wnętrza materiału). Z drugiej strony powinien mieć dużą opornośc przepływu powietrza, regulując efektywną zmianę energii na energię cieplną.
Ustroje dźwiękochłonne- układ płaski lub przestrzenny, wykonany z jednego lub kilku materiałów, tak skonstruowanych, że jest to układ najczesciej rezonansowy pochłaniający dźwięk w określonym paśmie częstotliwości. Ustrój dźwiękochłonny wypełniony jest materiałem dźwiękochłonnym. O przydatności decyduje częstotliwość rezonansowa i charakterystyka wsp. pochłaniania dźwięku. Zastosowanie w adaptacji akustycznej pomieszczeń
19. Omów czynniki warunkujące współczynnik pochłaniania materiałów dźwiękochłonnych.
Współczynnik pochłaniania alfa zależy od :
Grubości materiału d [m] , wraz z jej wzrostem rośnie współczynnik pochłaniania.
Rezystancji akustycznej jednostkowej przepływowej rj [ Pa *s/m ] , współczynnik pochłaniania rosnie gdy rezystancja maleje.
Rezystancja akustyczna jednostkowa określana jest jako stosunek różnicy ciśnień ( w Pa ) panujących po obu stronach warstwy materiału o powierzchni 1 m2 i objętości strumienia powietrza przepływającego w ciągu 1 s przez te warstwę.
Współczynnik porowatości materiału g określa się się jako stosunek objętości powietrza zawartego w materiale do całkowitej objętości materiału.
20. Wymień i zdefiniuj parametry akustyczne wnętrza.
Stała pomieszczenia B - przedstawia zdolność pomieszczenia do pochłaniania dźwięku
Chłonność akustyczna to zdolność pomieszczenia do pochłaniania energii akustycznej, przy padaniu dal dźwiękowych na wszystkie jego powierzchnie, a także znajdujących się w nim ludzi i przedmiotów oraz przy uwzględnieniu tłumienia w powietrzu.
Fv - pole płaszczyzny ograniczających pow. pomieszczenia
Średni współczynnik pochłaniania pomieszczenia - jest to iloraz energii akustycznej pochłoniętej do energii akustycznej fali padającej.
21. Mody drgań pomieszczenia i jak je się wyznacza.
Rodzaje fal stojących różniące się częstotliwością i konfiguracją przestrzenną nazywane są modami drgań, którym odpowiadają charakterystyczne dla danych proporcji bryły. Energia zawarta w poszczególnych modach jest proporcjonalna do … rezonatora i na ogół maleje wraz ze wzrostem rzędu modu. Mody wyznacza się metodą falową. Stosuje się ją na ogół, gdy pomieszczenie jest akustycznie małe. Wiedząc, że mody wyższych rzędów magazynują mniej energii, można wyznaczyć długość fali stojącej odpowiadającej najwyższemu znaczącemu modowi, a stąd określić górną częstotliwość graniczną stosowalności metody falowej. Częstotliwość graniczną interpretuje się jako granicę, poniżej której w polu dominują zjawiska falowe.
' gdzie
V - objętość pomieszczenia [m3]
T - czas pogłosu [s]
22,Założenia i zastosowanie metody źródeł pozornych.
Metoda geometryczna:1)promieniowa, 2)źródeł pozornych. Założenia:1)wymiary pomieszczenia >>λ (→fgr),2)ze źródła dźwięku wychodzą ”promienie dźwiękowe” które podlegają prawom optyki, 3)źródło dźwięku punktowe, 4)pomijalne są zjawiska falowe, jedynym skutkiem superpozycji fal jest sumowanie energii.
Metoda źródeł pozornych polega na zastąpieniu ścian pomieszczeń układem pozornych źródeł dźwięku, rozmieszczonych w odpowiednio analizowanym obszarze. Bieg czoła fali śledzony jest wzdłuż tych kierunków, które pozwalają na dojście czoła fali od źródła dźwięku do punktu obserwacji z uwzględnieniem wszystkich znaczących odbiorników. Źródła pozorne wyższych rzędów, odpowiadające odbiciom wielokrotnym leżą w miejscach, które są punktami symetrycznymi względem odpowiednich płaszczyzn do źródeł rzędu niższego o 1. Na podstawie tej metody można określić kierunek dochodzenia fal odbitych na drodze o znanej długości. Metoda ta nie uwzględnia zjawiska uginania się fal na krawędziach powierzchni odbijających i efektu brzegowego występującego przy padaniu fali akustycznej. r- odległość źródła pozornego od punktu obserwacji, Na- moc akustyczna rzeczywistego źródła, β- wsp. odbicia powierzchni. Fala rzeczywista odbita, wychodzaca ze źródła rzeczywistego o mocy Na zostaje zastapiona falą bezpośrednią w obrazie pozornym, która wychodzi ze źródła pozornego o mocy akustycznej Naβ i dochodzi do punktu obserwacji
23, Narysuj i wyjaśnij wykres ilustrujący zmianę poziomu natężenia dźwięku w polu fali swobodnej dla źródła punktowego, linniowego i płaskiego
a) źródło punktowe - to nieskończenie mała kula pulsująca punktowo, której promień zmienia się okresowo. Źródło punktowe jest wszech kierunkowe i promieniuje falą kulistą.
Fala kulista to taka, której czoło tworzy powierzchnię kul..
Pole fali swobodnej to przestrzeń otwarta, obszar, w którym występuje jedynie fala bezpośrednia od źródła, nie występują natomiast fale odbite i fale ugięte.
Założenie: brak pochłaniania energii akustycznej przez powietrze.
Moc źródła punktowego i pole kuli :
Jeśli r2=2r1 to
Nie uwzględniamy tłumienia energii akustycznej przez powietrze.
b) źródło liniowe - zbiór źródeł punktowych rozmieszczonych wzdłuż linii prostej.
Generuje fale cylindryczną. Czoło fali ma kształt walca.
W przypadku źródła liniowego spadek wynosi 3dB.
c) źródło powierzchniowe - zbiór źródeł punktowych rozmieszczonych na płaszczyźnie. Źródło powierzchniowe generuje fale płaską.
24.Zdefiniuj pole fali swobodnej i pole dyfuzyjne.
Pole fali swobodnej - przestrzeń otwarta, obszar w którym występuje jedynie fala bezpośrednia od źródła, nie występują natomiast fale odbite i ugięte.
25. Zdefiniuj pole dyfuzyjne
Pole dyfuzyjne - powstaje wtedy gdy mamy do czynienia z dużą liczba fal odbitych dobiegających z różnych kierunków.
26. Omów zjawisko pochłaniania energii akustycznej przez powietrze(od czego zależy pochłanianie).
Przyczyny:
- lepkość środowiska
- przewodzenie ciepła między warstwami środowiska o różnej temp ( następuje wymiana ciepła między warstwami o różnych temperaturach)
- promieniowanie ciepła między warstwami środowiska o różnej temp (przy rozchodzeniu się fal mamy warstwy rozrzedzone i zrzedzone)
Im - natężenie dźwięku w punkcie obserwacji bez uwzględniania tłumienia powietrza
m- współczynnik pochłaniania en. akustycznej przez powietrze
Ir - natężenie w odległości r od źródła
r - odległość punktu obserwacji od źródła dźwięku
Współczynnik pochłaniania energii akustycznej
m = F (gęstość ośrodka, częstotliwość)
Gęstość ośrodka zależy od:
- temperatura T
- wilgotność w
ciśnienie atmosferyczne p
28. Omów metody badania słuchu (audiometria słowna, tonalna przy przewodzeniu kostnym)
Audiometria jest to nauka o pomiarach słuchu. Dzieli się na obiektywna - bez czynnego udzialu pacjenta, bazujaca na odruchach warunkowych lub bezwarunkowych (np. zmiana akustycznej impedancji falowej ucha lub zmiana oporności skory) oraz subiektywna z czynnym udzialem pacjenta.
Audiometrię dzieli się na słowna oraz tonalna
audiometria slowna bazuje na listach słownych
∆L = Lbadane - Lstnd [dB]
Lbadane - poziom ciśnienia akustycznego przy którym zrozumiałość mowy dla osoby badanej jest 50%
Lstnd - poziom ciśnienia akustycznego, przy którym występuje zrozumiałość mowy 50% dla osoby o słuchu normalnym
audiometria tonalna:
- przy przewodnictwie kostnym
- przy przewodnictwie powietrznym (na ogół)
ubytek słuchu Us [dB]
p - ciśnienie akustyczne odpowiadające progowi słyszenia badanej osoby
pn - cisnienei akustyczne odpowiadające normalnemu progowi słyszenia
29. Narysuj przebieg ubytku słuchu, spowodowany hałasem, w funkcji czasu (lat pracy w hałasie).
- ubytek słuchu [dB]
p - ciśnienie akustyczne odpowiadające progowi słyszenia osoby badanej
pn - ciśnienie akustyczne odpowiadające normalnemu progowi słyszenia
Naturalne ubytki słuchu u kobiet następują wolniej niż u mężczyzn.
Typowy rozwój uszkodzenia słuchu spowodowanego hałasem (wykresy uproszczone) w częstotliwościach audiometrycznych 1000, 2000, 3000, 4000 Hz, jako funkcja okresu narażenia.
Obustronny trwały ubytek słuchu typu ślimakowego spowodowany hałasem wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnica arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz.
30. Podaj kryterium zawodowego uszkodzenia słuchu
Kryteria oceny hałasu słyszalnego w środowisku pracy
Środowisko pracy --- ochrona słuchu
--- możliwość wykonywania pracy
Ochrona słuchu
Ekspozycja na hałas w czasie T
I
I
---------------------
I I
8h 40h
EA,T = ∫ pA 2 ( t ) dt [Pa2 *s]
Wartości dopuszczalne
Dla 8 godzin 3,64 * 103 Pa2 * s Pa - ciśnienie akustyczne skorygowane charakterystyką A
Dla 40 godzin 18,2 * 103 Pa2 * s
Poziom ekspozycji na hałas
Odniesiony do 8 godzin
EEx , 8h = L A , eq,T + 10 log T/T 0 [dB] L A , eq,T -- równoważny poziom dźwięku A za okres T
T 0 -- czas odniesienia ( 8h )
Odniesiony do tygodnia
EEx , 40h = 10 log [ 1/5 ∑ 100,1 * ( LEx,8h )i ] [dB ]
WARTOŚĆ DOPUSZCZALNA : 85 dB
Maksymalny poziom dźwięku A mierzony na charakterystyce Slow
L Amax = 115 dB
Szczytowy poziom dźwięku C
L Cpeak = 135 dB
Dyrektywa 2003/10/WE z dnia 6.02.2003r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących ryzyka związanego z narażeniem pracowników na czynniki fizyczne (hałas)
Górne wartości ekspozycji :
LEx,8h = 87 dB oraz pCpeak = 200 Pa
Górne wartości działania :
LEx,8h = 85 dB oraz pCpeak = 140 Pa
Dolne wartości działania :
LEx,8h = 80 dB oraz pCpeak = 112 Pa
31. Omów wpływ hałasu słyszalnego na organizm ludzki
poziom dźwięku dB:
<35 - nieszkodliwy, np. hałas świetlówki
35-70 - męczący dla układu nerwowego
70 - 85 - ujemnie wpływa na układ nerwowy (ból głowy), ubytki słuchu
85 - 130 - zmiany funkcjonowania układów: nerwowego (depresje), krążenia (zawały serca), oddechowego. występują także bardzo szybkie trwale ubytki słuchu.
>130 - uszkodzenia: organu słuchu (błona bębenkowa), narządów wewnętrznych, choroby psychiczne.
32. Omów wpływ hałasu infradźwiękowego na organizm ludzki
senność,
zmęczenie
zaburzenia równowagi.
dyskomfort
depresje
Progi recepcji wibracji ~ próg recepcji słuchu + 20 dB
Rezonanse narządów wewnętrznych:
głowa |
4 - 5Hz |
kręgosłup |
8Hz |
wątroba |
3 - 4Hz |
kończyny dolne |
5Hz |
pęcherz moczowy |
10 - 18Hz |
33. Omów wpływ hałasu ultradźwiękowego na organizm ludzki
Oddziaływanie na narząd słuchu - ubytki słuchu. Na skutek zjawisk nieliniowych zachodzących w uchu, powstają subharmoniczne składowe o porównywlnych poziomach ciśnienia akustycznego Lp do Lp składowej podstawowej - powstają ubytki słuchu na częstotliwościach subharmonicznych składowych ultradźwiękowych.
wzrost temperatury ciała
Q ~ f2
f>100 kHz
Najbardziej wrażliwe organy na podwyższenie temp:
gruczoły dokrewne
gałka oczna
układ kostny płodu
tkanka mózgowa
W czasie rozchodzenia się fali akustycznej w organizmie, część energii akust. zamienia się na ciepło. Ilość wydzielonego ciepła jest proporcjonalna w przybliżeniu do kwadratu częstotliwości.
zwolnienie funkcjonowania układu krążenia: zwolnienie akcji serca, zmiany morfologiczne krwi.
kawitacja akustyczna - powstawanie pęcherzyków powietrza pod wpływem fali akustycznej. Pęcherzyki powstają w czasie półokresów rozrzedzania się cząstek ośrodka, a zamykają się w czasie półokresów zagęszczania cząstek ośrodka.
A = V/2f
A - amplituda drgającej cząsteczki
34. źródła hałasu ultradźwiękowego (zakres, częstotliwości, poziomy mierzone przy źródle)
Źródła ultradźwięków
Techniczne:
myjki ultradźwiękowe (2/3 wszystkich źródeł)
zgrzewarki ultradźwiękowe (fmax = 18 - 22 kHz, Max = 140 dB)
drążarki ultradźwiękowe (fmax = 16 - 25 kHz, Max = 125 dB)
urządzenia do rozbijania kamieni żółciowych, nerkowych, do nagrzewania chorych tkanek.
35. Źródła hałasu infradźwiękowego(zakres, częstotliwości, poziomy mierzone przy źródle)
Drgania o niskiej częstotliwości poniżej 16 hz to infradźwięki. Odbierane są one jako pojedyncze impulsy lub nie wywołują wrażeń dźwiękowych.
Źródła naturalne:
sztormy,
silne wiatry,
wyładowania atmosferyczne,
duże wodospady,
trzęsienie ziemi,
wybuch wulkanu (te dwa ostatnie f = 0,01-3Hz Lp = 80-135 dB)
niektóre zwierzęta np. wieloryby.
Źródła sztuczne:
sprężarki tłokowe (200 - 1000 obr/min; f = 4 - 31,5 Hz; Lp = 90 - 130 dB)
silniki spalinowe, okrętowe (Vobr < 130 obr/min; f = 4 - 100 Hz; Lp = 96 - 106 dB) - rezonanse konstrukcji
lotnicze silniki odrzutowe (f = 4 - 31,5 Hz; Lp = 85 - 120 dB)
młoty kuźnicze (f = 4 - 31,5 Hz; Lp = 91 - 105 dB)
urządzenia energetyczne elektrowni cieplnych (np. Bełchatów f = 31,5 Hz; Lp = 120 dB)
przemysł hutniczy (piece ?łukowe?) do 104 dB dla f = 4-31,5 Hz
wentylatory przemysłowe, turbodmuchawy (f = 5 - 63 Hz; Lp = 90 - 108 dB)
młyny młotkowe w koksowniach (Lp = 76 - 101 dB)
urządzenia odlewnicze (Lp = 80 - 108 dB, fmax = 16 Hz)
środki transportu: samochody ????, statki (silniki dieslowskie - f = 7 Hz, 13 Hz, 20 Hz, Lp = 130 dB), helikoptery (f = 11 Hz, Lp = 118 dB)
36/37. kryteria oceny hałasu słyszalnego w środowisku pracy ze względu na ochrone narządu słuchu i( 37pyt.- możliwość wykonywania podstawowych zadań(: zdefiniuj wielkości oceny i podaj wartości dopuszczalne
słyszalnego
Stanowisko pracy
w kabinach bezpośredniego sterowania bez łączności telefonicznej |
75dB |
w pomieszczeniach z maszynami i urządzeniami liczącymi, maszynami do pisania, dalekopisami i w innych pomieszczeniach o podobnym przeznaczeniu |
|
w laboratoriach dyspozytorskich, biurach projektowych |
65dB |
38. kryteria oceny hałasu infradźwiękowego w środowisku pracy: zdefiniuj wielkości oceny( narysuj charakterystyke filtr G) i podaj wartości dopuszczalne
a) słyszalnego
infradźwiękowego
Równoważny poziom ciśnienia akustycznego skorygowany charakterystyką CT odniesiony do:
8h lub
tygodnia pracy (40h) - wartość dopuszczalna 102dB
Szczytowy poziom ciśnienia akustycznego
Wartość dopuszczalna 145 dB
39. Kryteria oceny hałasu ultradźwiękowego w środowisku pracy: zdefiniuj wielkości oceny i podaj wartości dopuszczalne
ultradźwiękowego
Równoważny poziom ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych odniesiony do:
8h lub
tygodnia pracy (40h)
Maksymalny poziom ciśnienia akustycznego (wartość skuteczna) Lmax
Wartości dopuszczalne hałasu ultradźwiękowego (rop MIPS, 2002r):
częst. środkowa tercji [kHz] |
Leg,T 8h lub 40h [dB] |
Lmax [dB] |
10 |
80 |
100 |
12,5 |
|
|
16 |
|
|
20 |
90 |
110 |
25 |
105 |
125 |
31,5 |
110 |
130 |
40 |
+20dB |
40. Kryteria oceny hałasu w środowisku zewnętrznym: zdefiniuj wielkość oceny i zasady oceny-zgodnie z aktualnymi przepisami krajowymi oraz zgodnie z dyrektywą europejską
Halas można podzielic na: infradźwiękowy, słyszalny i ultradźwiękowy.
W środowisku zewnetzrnym kryterium stanowi halas slyszalny
przepisy Pl 9.I.2002. Określa dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku:
dopuszczalny poziom hałasu określa się wartością równoważnego poziomu dźwięku A dla czasu odniesienia T
6:00 - 22:00 T=16h
22:00 - 6:00 T=8h
Dopuszczalny poziom halasu dla startów, lądowań i przelotów samolotów wyrażony wartością:
długotrwałego średniego poziomu dźwięku A. Średnia wyznaczana na podstawie wielu pomiarów równoważnego dźwięku A (6 mscy najbardziej niekorzystnych pod względem akustycznym)
ekspozycyjnego poziomu dźwięku A - poziom dźwięku A pojedynczego zdarzenia akustycznego 22-6
Rodzaje terenów:
pod zabudowę mieszkaniową
pod szpitale i domy opieki społecznej
pod budynki związane ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży
na cele uzdrowiskowe
na cele rekreacyjno - wypoczynkowe poza miastem
UE wskaźnik całkowitego dokuczliwego hałasu:dzień-wieczór -noc: 55dB.
41.kryteria oceny hałasu słyszalnego i niskoczęstotliwościowego (poniżej 250Hz) w pomieszczeniach mieszkalnych
W pomieszczeniach mieszkalnych kryterium stanowi halas słyszalny i niskoczęstotliwościowy
Pomieszczenia do przebywania ludzi: 19 kategorii pomieszczeń.
Ocena hałasu przenikającego do pomieszczenia od:
wszystkich źródeł łącznie usytuowanych poza tym pomieszczeniem LA eg, T
wyposażenie technicznego budynku oraz innych urządzeń w budynku i poza nim
LAmax, LAśr lub LA eg, T,
T=16h (dzień)
T=8h (noc)
Pomieszczenia techniczne w budynkach mieszkalnych
hydrofornie, maszynownie dźwigów, wentylatory dachowe
LAmax w odl. 1m od źródła ≤ 65 dB
transformatornie
LAmax w odl. 1m od źródła ≤ 62 dB
42. Omów zasady ochrony przeciwdźwiękowej
źródła - ograniczenie emisji hałasu
droga powietrzna bezpośrednia (kabiny, przegrody, ekrany, tłumiki, obudowy)
droga materiałowa (wibroizolacja)
adaptacja akustyczna (odbicia i ugięcia)
człowiek - ograniczenie czasu ekspozycji i ochrony osobiste
ograniczenie emisji energii akustycznej (Na obiżamy)
ograniczenie czasu ekspozycji do T
ochronniki słuchu